H Ευαγγελίστρια του Ελικώνος

Ανεβαίνοντας στις πλαγιές του Ελικώνος, εκεί που την αρχαία εποχή λατρεύονταν οι μυθικές ελικωνίδες μούσες, προβάλει το μοναστήρι της Ευαγγελίστριας. Εκεί τώρα υμνείται και λατρεύεται «σωματικαίς φωναίς» "των ασωμάτων το άσμα", η Παναγία. 
Τριγύρω στην ιερά μονή, αιωνόβια πλατάνια, πανύψηλες λεύκες και πεύκα συνθέτουν ένα καταπράσινο τοπίο. 
Ο πρώτος ναός του μοναστηριού, βυζαντινού ρυθμού, οικοδομήθηκε τον 12ο αι., όταν η βυζαντινή αυτοκρατορία βρισκόταν στον κολοφώνα της δόξας της. Ανακαινίσθηκε αργότερα, τον 17ο αι., οπότε η μονή έγινε σταυροπηγιακή. 
Στο απέριττο τέμπλο του είναι αναρτημένη η εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, εικόνα αρχαία και θαυματουργή, όπως αποδεικνύουν πολλές μαρτυρίες ευεργετηθέντων. 
Την περίοδο της εθνικής παλιγγενεσίας πλήθος ιστορίες και θρύλοι γεμάτοι ηρωισμό είναι δεμένοι με την παράδοση της μονής. Το μοναστήρι της Ευαγγελίστριας παίζει τότε εθνικό και ανθρωπιστικό ρόλο. Γίνεται καταφύγιο των κυνηγημένων ραγιάδων και κρησφύγετο των ηρωικών οπλαρχηγών. Από κει πέρασαν, καθώς λένε, ο Δημ. Υψηλάντης και ο Καραϊσκάκης με τα παλληκάρια τους, καθώς και πολλοί άλλοι αγωνιστές. 

Part 2: On the Great and Holy Council - Fr Theodoros Zisis

ΑΚΑΤΑΛHΠΤΟΝ ΕΣΤΙ ΘΕΟΤΟΚΕ Η ΕΛΠΙΣ

telemaxos doumanis

Περί αλαθήτου από τον αδελφό μας Κυπριανό Χριστοδουλίδη

Ανώνυμος Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Το σχόλιο απευθύνεται στον αρχιμανδρίτη Ευτύχιο, που κέρδισε τον Νεστόριο, αλλά κατόπιν πήγε στην άλλη άκρη και έγινε Μονοφυσίτης, και αναθεματίστηκε απο την 4η Οικουμενική. Το σχόλιο στόχευε στο ότι κανείς δεν έχει το αλάθητο

κυπριανός χ
Υπάρχει μια εσφαλμένη αντίληψη περί αλαθήτου, όπως και μια εντελώς λάθος γενίκευση. Άλλο να χρησιμοποιεί τη λέξη αυτή, μάλιστα δε και να δογματίζει περί αυτής, ένας αιρετικός και έτερο, όταν συμβαίνει να γίνεται χρήση αυτής της λέξης από τους πατέρες της Εκκλησίας. Διότι, ναι, οι πατέρες της Εκκλησίας ήταν όντως αλάθητοι όταν, γενόμενοι φορείς της θείας Χάριτος, γενόμενοι θεοφόροι, θέσπισαν τα Δόγματα της Εκκλησίας. Τι θα λέγαμε, για παράδειγμα, περί Μεγάλου Αθανασίου, Γρηγορίου του Θεολόγου, Μεγάλου Βασιλείου, Ιωάννου Χρυσοστόμου και πλήθος άλλων ; Ότι κανείς εξ αυτών δεν ήταν αλάθητος ; Μη γένοιτο.

Στη γενικότητά της η λέξη αλάθητος σημαίνει και αναμάρτητος, συνεπώς, κανείς από εμάς τους ανθρώπους δεν είναι αναμάρτητος. Όλοι είμαστε αμαρτωλοί, όχι όμως και κατά το Δόγμα. Εκεί οφείλουμε και πρέπει να είμαστε αλάθητοι. Όχι όμως γενικεύοντας να λέμε "ουδείς αλάθητος", ζώντας βουτηγμένοι μέσα στην αίρεση, δηλαδή, στην κορύφωση της αμαρτίας, με το επιπλέον κατάπλασμα "ουδείς αναμάρτητος".

***

Ο  Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Περί αλαθήτου από τον αδελφό μας Κυπριανό Χριστοδο...":

Προς αποφυγήν παρερμηνείας, και το γράφουμε πλέον σε καθαρά Ελληνικά:

Ουδείς αλάθητος, γι' αυτό και η Εκκλησία έχει ΣΥΝΟΔΙΚΟ σύστημα.
Περαιτέρω υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις όπου ο τάδε επίσκοπος και ο δείνα άγιος της Εκκλησίας είχαν υιοθετήσει αιρέσεις. Δυστυχώς κάποιοι απ' αυτούς δεν μετανόησαν, γι' αυτό και άλλοι αναθεματίστηκαν και άλλοι αφορίστηκαν επίσημα από την Εκκλησία.
Έχουμε ακόμα και περιπτώσεις όπου η Εκκλησία Συνοδικά έσφαλε, γι' αυτό και οι συγκεκριμένες σύνοδοι ονομάστηκαν Ληστρικές. ( γράφε η σύνοδος που καθαίρεσε τον Χρυσόστομο )
Ο άγιος Θεοφύλακτος Βουλγαρίας λέγει: κανείς δεν έχει τελεία την γνώση, ακόμα και αν είναι ο Πέτρος και ο Παύλος. ( απόδειξη ότι και οι απόστολοι μεταξύ τους είχαν σφόδρα αντιπαραθέσεις, περί εθνικών, περιτομής κλπ )

Ελπίζω να λύθηκε η σύγχυση

***

σ.σ. : "η Εκκλησία Συνοδικά έσφαλε"

...ἵνα εἰδῇς πῶς δεῖ ἐν οἴκῳ Θεοῦ ἀναστρέφεσθαι, ἥτις ἐστὶν Εκκλησία Θεοῦ ζῶντος, στύλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας. (Α Τιμ. 3, 15).

***

Ο  Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Περί αλαθήτου από τον αδελφό μας Κυπριανό Χριστοδο...":

Επίσης, Η Ρωσική Εκκλησία στην Σύνοδο του 1666 χαρακτηρίστηκε Ληστρική

Αλλο οι Οικουμενικές που apriori έχουν το αλάθητο και άλλο κάποιες μαύρες σελίδες που συνέβησαν στην εκκλησιαστική ιστορία.

Ελπίζω να λύθηκε η σύγχυση.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 16 Φεβρουαρίου 2016

Παμφίλου μάρτυρος και των συν αυτώ, Φλαβιανού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, Ρωμανού οσιομάρτυρος του νέου του εκ Καρπενησίου (1694).

Ὁ Ἅγιος Φλαβιανός, ἦταν Πρεσβύτερος τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ σκευοφύλακας τοῦ ναοῦ τῆς Ἁγίας Σοφίας.

Γνωστὸς γιὰ τὶς ἀρετὲς καὶ τὰ πνευματικά του χαρίσματα, διαδέχθηκε τὸν Ἅγιο Πρόκλο († 20 Νοεμβρίου 446) στὸν ἀρχιεπισκοπικὸ θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως τὸ ἔτος 447 μ.Χ. Ἡ πατριαρχία του συνέπεσε μὲ τὸ σάλο, τὸν ὁποῖο εἶχαν ἐγείρει στὴν Ἐκκλησία οἱ αἱρέσεις τοῦ Νεστορίου καὶ τοῦ Εὐτυχοῦς. Ὁ Νεστόριος εἶχε καταδικασθεῖ ἀπὸ τὴν Γ’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο ποὺ συνῆλθε στὴν Ἔφεσο, ἀλλὰ καὶ μετὰ ἀπὸ αὐτὸ δὲν εἶχαν λείψει οἱ συνήγοροι τοῦ αἱρεσιάρχου. Τὰ πάθη μεγάλωσαν, ὅταν στὴν αἵρεση τοῦ Νεστορίου προστέθηκε ἡ αἱρετικὴ διδασκαλία τοῦ Εὐτυχοῦς, ὁ ὁποῖος δίδασκε ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν εἶχε παρὰ μόνο μία φύση, τὴ Θεία, ἡ ὁποία ἀπορρόφησε ἐντελῶς τὴν ἀνθρώπινη. Μία τέτοια διδασκαλία θεωροῦσε τὴν θεότητα παθητή. Ὁ Ἅγιος Φλαβιανὸς καταδίκασε τὴν πλάνη αὐτὴ διὰ τῆς συγκλίσεως τοπικῆς Συνόδου τὸ ἔτος 448 μ.Χ. Στὴ Σύνοδο ὁ αἱρετικὸς Εὐτυχὴς ἔδειξε μετριόφρονα διαγωγή, ἀρνήθηκε ὅμως νὰ ἀναθεματίσει τὰ προηγούμενα φρονήματά του. Ἡ σύνοδος ἔπαυσε αὐτὸν ἀπὸ τὸ ἀξίωμα τοῦ ἡγουμένου μοναστηρίου, τὸν καθαίρεσε ἀπὸ Πρεσβύτερο καὶ τὸν ἀφόρισε. Ὁ Εὐτυχὴς μετὰ τὸ τέλος τῆς Συνόδου ἔκανε ἔκκληση πρὸς τὸν Πάπα Ρώμης Λέοντα Α’ (440 – 461 μ.Χ.) καὶ τὸν Ἀλεξανδρείας Διόσκορο, ποὺ ὑποστήριζε τοὺς αἱρετικούς.

Εκκλησία και κόσμος -- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Η αγάπη του Θεού αγιάζει τον κόσμον

Είναι κάποιες αλήθειες παλιές, αλλά όχι ξεπερασμένες. Άφθορες από το πέρασμα του χρόνου, αδιάσειστες από τους σεισμούς και αδιάφθορες από τους συρμούς των καιρών μένουν φωτεινά μετέωρα. Φέγγουν στα σκοτάδια αυτού του κόσμου και κοντρολάρουν την πορεία μας μέσα σ΄ αυτόν. Διευκρινίζω ότι χρησιμοποιώ τη λέξη «κόσμος» με την ειδική έννοια, που της δίνει ο λόγος του Θεού· «ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται» (Α΄ Ιω. 5: 19). Ο κόσμος παραδομένος στον πονηρό, που τον ανακηρύσσει άρχοντα και κοσμοκράτορα του αιώνος τούτου, αντιτίθεται συνειδητά στο θέλημα του Θεού. Είναι εντούτοις, θαυμαστό ότι αυτός ο πονηρός κόσμος συνιστά το άμεσο αντικείμενο της αγάπης του Θεού. Αφοπλιστικός ο λόγος της αγίας Γραφής αποκαλύπτει ότι «ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον Υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν» (Ιω. 3: 16). Συγκλονιστικός ο μετασχηματισμός του θείου λόγου σε πράξη· επάνω από το σταυρό ο Κύριος Ιησούς Χριστός εμπιστεύεται το κλειδί του Παραδείσου του στον χειρότερο εκπρόσωπο του διεφθαρμένου κόσμου, σ΄ έναν κακούργο ληστή. Είναι η εγγύηση ότι τα ματωμένα χέρια του έχουν την πρόθεση και τη δύναμη ν΄ αγκαλιάσουν τον βρόμικο κόσμο, να τον καθαρίσουν με το αίμά τους, να τον επαναφέρουν στο αρχέγονο κάλλος και να τον ανεβάσουν στην ουράνια δόξα. Με την απαραίτητη, όμως, προϋπόθεση ότι ο κόσμος θ΄ αναγνωρίσει την πλάνη, την αμαρτία του, θα εξομολογηθεί με συντριβή και μετάνοια και θα ομολογήσει πίστη στον μόνο Λυτρωτή Ιησού Χριστό.

Esphigmenou, by Simon Reeve -- Στο BBC-2 προβλήθηκε εχθές εκτενές ρεπορτάζ για το θέμα της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου απο τον δημοσιογράφο Simon Reeve

Πηγή : http://agiooros.org/viewtopic.php?f=39&t=12003

ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΚΩΝ. ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΥ

Οι μάχες για να τεκμηριωθεί ιστορικά η ελληνική διάρκεια!

Ο ακαδημαϊκός και φιλόσοφος Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος εκοιμήθη προ ολίγων ημερών σε ηλικία 103 ετών. Οπως συνηθίζουμε να λέμε, έφυγε «πλήρης ημερών». Αλλά και η παιδεία του ήταν πλήρης. Πρώτον, διότι κάλυπτε όλο το φάσμα των ανθρωπιστικών επιστημών, με έμφαση στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία. Δεύτερον, διότι προσέφερε τα φώτα του για να δίνει απαντήσεις σε σημαντικά ερωτήματα σχετικά με την εθνική μας ταυτότητα.

Ο Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος έδωσε μάχες για να προστατευθεί η εθνική μας αυτοσυνειδησία και για να τεκμηριωθεί ιστορικά η ελληνική διάρκεια, από την αρχαία Ελλάδα μέσω του Βυζαντίου / Ρωμανίας μέχρι τον νεότερο και σύγχρονο Ελληνισμό. Οταν μια τηλεοπτική παραγωγή, ακολουθούμενη από συναφή δημοσιεύματα, αμφισβήτησε αυτή την ελληνική διάρκεια, ο σοφός ακαδημαϊκός αντέδρασε. Μεταξύ άλλων, απέστειλε μία επιστολή στην «Καθημερινή» της 28ης Ιανουαρίου 2010, στην οποία κατέγραφε πλούτο επιχειρημάτων. Τον ενόχλησε η προσπάθεια των δημιουργών της σειράς, οι οποίοι παρουσίαζαν το ελληνικό έθνος ως εξαφανισμένο επί Τουρκοκρατίας και τους δυτικούς διαφωτιστές ως «κατασκευαστές» της νεοελληνικής εθνότητας και ταυτότητας. Επειδή και σήμερα βλέπουμε στον εθνικό διάλογο για την Παιδεία να πρωταγωνιστούν διανοητές με παρόμοιες αποδομητικές απόψεις, θυμίζω μερικά από τα επιχειρήματα του εκλιπόντος:

«...Ο πρώτος μετά την Αλωση Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, απευθυνόμενος στους μοναχούς της Πάτμου, τονίζει προς αυτούς ότι με την περίσωση των ευρισκομένων στη μονή χειρογράφων της αρχαίας ελληνικής γραμματείας συμβάλλουν στην επιβίωση του υποδούλου Γένους.

Κανεὶς δὲν ἀσχολεῖται µὲ τὶς 350.000 δολοφονίες ἐτησίως µέσῳ ἐκτρώσεων ἤτοι 1.000 φόνων Ἑλλήνων ἡµερησίως;

Τὸ διεστραµµένο πολιτικὸ σύστηµα ἔφερε τὸν πολιτικὸ γάµο, τὸ συναινετικὸ διαζύγιο, ἀκολούθως τὸ σύµφωνο συµβίωσης ἑτεροφύλων, βολὲς χαριστικὲς γενοκτονίας γιὰ τὸ αὔριο τοῦ ἔθνους µας, ἀφοῦ οἱ θάνατοι ἤδη ὑπερέβησαν τὶς γεννήσεις. Κανεὶς δὲν ἀσχολεῖται µὲ τὶς 350.000 δολοφονίες ἐτησίως µέσῳ ἐκτρώσεων ἤτοι 1.000 φόνων Ἑλλήνων ἡµερησίως, οὔτε µὲ τὴν εὐρωπαϊκὴ ἔκθεση, σύµφωνα µὲ τὴν ὁποία ὁ ἴδιος σηµερινὸς πληθυσµός, µᾶλλον γερόντων, θὰ ὑπάρχει – ἂν ὑπάρχει – τὸ 2060, ἐνῷ ἡ ἐθνικὴ στατιστική µας ὑπηρεσία προβλέπει τὸ 2030 νὰ ἔχουµε 60% ἀλλοδαποὺς καὶ µόνον 40% Ἕλληνες µαθητὲς στὰ ἑλληνικὰ σχολεῖα.

***

Ο  Ανώνυμος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Κανεὶς δὲν ἀσχολεῖται µὲ τὶς 350.000 δολοφονίες ἐτ...":

Ιερομόναχος Γρηγόριος Ζιώγος

Γράψαμε αναλυτικά στην ανοιχτή επιστολή, και τοποθετούμαστε εκ νέου με το δια ταύτα της επιστολής μας.

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Εάν δεν μετανοήσουν οι πολιτικοί εμπράκτως, ώστε ν’ αποσυρθούν οι παραπάνω επαίσχυντοι νόμοι του κράτους, με αιχμή του δόρατος τις εκτρώσεις, το σύμφωνο συμβίωσης, και την ηλεκτρονική ταυτότητα, τότε ζητούμε ευθέως από τις Ιεραρχίες όλων των Εκκλησιών Παλαιού και Νέου αλλά και την κοινότητα του Αγίου Ορους, να ενεργοποιηθούν και να πράξουν τα δέοντα.
1.Τουτέστιν, ο εκκλησιαστικός αφορισμός.
2. Νά τούς απαγορευθεί η είσοδος στούς Ιερούς ναούς, καί η συμμετοχή τους στά μυστήρια. Μήπως οι Χριστιανοί προσκαλούσαν τον Δέκιο και τον Διοκλητιανό στις εορτές; Η μήπως καλέσανε τον Ηρώδη σε βαπτίσεις;
3. Να σταματήσει το μνημόσυνο της Αντίχριστης Κυβέρνησης στις ευχές της Λειτουργίας …υπέρ πάσης αρχής και εξουσίας… η να αλλάξει σε:
της φιλοχρίστου αρχής και εξουσίας.
Το Βασίλειο του Χριστού δεν μπορεί να έχει κοινά σημεία στην Λειτουργία με το Βασίλειο και το άρμα του Αντιχρίστου. Οι πολιτικοί διάλεξαν συνειδητά ποιόν κύριο υπηρετούν, εκτελώντας όλη την Νεοταξίτικη Αντίχριστη ατζέντα κατά γράμμα.
ΠΑΥΛΟΣ : Καί μή συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους… (᾿Εφεσ. Ε, 10-11)
Ο Ηρώδης σκότωσε μόνον 14.000 νήπια, ενώ οι πολιτικοί σκοτώνουν 300.000 ετησίως, με το εθνικό έγκλημα της νομιμοποιήσεως των αμβλώσεων και μάλιστα με δαπάνες του κράτους, δια του Ν. 1609 του 1986.
Από πότε η Εκκλησία μνημονεύει φονιάδες εκατομμυρίων ψυχών, Μασόνους, Αθεους και Σοδομίτες;
Μὴ γίνεσθε ἑτεροζυγοῦντες ἀπίστοις• τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ, ἢ τίς κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος;

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Συμπλήρωμα στο κήρυγμα του Αγ. Νικολάου [ΒΙΝΤΕΟ 2016].