Τοῦ κ. Παύλου Ἀθ. Παλούκα, θεολόγου, Ἐπ. Σχολικοῦ Συµβούλου ∆.Ε.
«Τά μάτια σου καί
ἡ καρδιά σου δέν εἶναι στραμμένα παρά στήν πλεονεξία. Γνωρίζεις νά χύνεις αἷμα ἀθώων
καί νά μετέρχεσαι καταπίεση καί τυραννία» (Ἰερεµ. KB´, 17)
Ὑπερηφανεύεται ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος γιά τά κατορθώµατά
του καί τόν πολιτισµό του. «Πήγαµε στό φεγγάρι, ποῦ βρίσκεσαι ἐσύ ἀκόµα!», ἀκοῦς
τόν ἄλλο νά λέει. Ἐποχή τῶν δικαιωµάτων τοῦ ἀνθρώπου, τῆς δηµοκρατίας, τῆς ἐλευθερίας,
τοῦ «ἔχω προσωπικότητα» καί τά τοιαῦτα, εἶναι στήν ἡµερήσια διάταξη. Ἐκεῖνο, ὅµως,
πού δέν καταλαβαίνει ὁ ἄνθρωπος καί δέν συλλαµβάνει ὁ δέκτης τῆς ψυχῆς καί τοῦ
µυαλοῦ του, εἶναι ἡ ἀντινοµία καί ἡ ἀντίφαση τῆς ἐποχῆς µας. ∆ηλαδή, ἐνῶ µιλᾶµε
γιά τά δικαιώµατα, γιά ἐλευθερία τῶν λαῶν, γιά πολιτισµό καί πολιτιστική πρόοδο
κ.τ.ό., στήν οὐσία ζοῦµε τήν ἠθικοκοινωνική µας ὀπισθοδρόµηση καί ὑποφέρουµε.
Καί ὅλα αὐτά, διότι κάτω ἀπό τήν ἐπιφάνεια τοῦ πολιτισµοῦ, οἱ δῆθεν καλλιεργηµένοι
καταφέρνουν νά ἐπικαλύπτουν ἀπαράδεκτες ἠθικοκοινωνικές ἐκτροπές. Αὐτές πού
κατατυραννοῦν πολλούς λαούς καί ἰδίως ἁπλούς ἀνθρώπους, µέσα σέ µιά κοινωνία πού
θέλει καί ἀρέσκεται νά αὐτοαποκαλεῖται ὀργανωµένη. Καί ἐδῶ ἀκριβῶς συµβαίνει τό
παράδοξο καί τό ἀντιφατικό. Κάτω ἀπ’ αὐτή τήν φαινοµενικά σύγχρονη ὀργανωµένη
κοινωνία ὑπάρχει ἡ ἄσωτη ζωή τῶν Ἰσχυρῶν, τά συµφέροντα καί ἡ ἐκµετάλλευση τῶν
πολλῶν ἀπό τούς λίγους Κρατοῦντες ἤ Πλανητάρχες, πού ἔχει ὡς συνέπεια συνήθως τήν
καταδυνάστευση τῶν λαῶν.
