Κύριε εκέκραξα προς Σε Ψαλμός 140 - Lord i have cried to You Psalm 140

Η Μαγεία ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΠΟΡΤΕΣ ΜΑΓΕΙΑ ΚΑΙ ΜΑΓΟΙ

Πηγή : http://agiooros.org/viewtopic.php?f=75&t=4914

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΑ

Τον 3ον αιώνα μ.Χ. στην Αντιόχεια της Συρίας ζούσε ένας Καρχηδόνιος στην καταγωγή, πλούσιος, ευγενής, μορφωμένος και πολύ ικανός στη μαγεία, ο Κυπριανός. Διέθετε τέτοια ικανότητα, ώστε καλούσε τους δαίμονες και τους έστελνε να εξυπηρετήσουν όποια εντολή τους έδινε σε βάρος των θυμάτων του.
Στην ίδια πόλη κατοικούσε μία ευσεβής παρθένος, πιστή χριστιανή, η Ιουστίνα. Τούτη την κόρη ένας νεαρός πλούσιος ειδωλολάτρης με άσωτη ζωή, ο Αγλαίδας, θέλησε να την εμπλέξει στα δίχτυα του. Επειδή όμως όλες του οι προσπάθειες δεν έφεραν αποτέλεσμα, έτρεξε στη μαγική δύναμη του Κυπριανού. Πραγματικά, ο Κυπριανός άρχισε να στέλνει διάφορους δαίμονες, για να ξελογιάσει την Ιουστίνα και να την υποδουλώσει στα αμαρτωλά σχέδια του Αγλαίδα. Οι δαίμονες γύριζαν άπρακτοι στον Κυπριανό χωρίς να καταφέρνουν καν να πλησιάσουν στην κόρη, διότι, όπως έλεγαν, με το σημείο του Σταυρού τους έκαιγε και δεν μπορούσαν να σταθούν κοντά της. Όμοια άπρακτος γύρισε και ο άρχοντας των δαιμόνων, τον οποίο χρησιμοποίησε στο τέλος ο Κυπριανός ως έσχατο όπλο του.
Η πραγματική αυτή ήττα των δαιμονικών δυνάμεων άνοιξε τα μάτια της ψυχής του Κυπριανού. Κατανόησε την πλάνη του και την ακαταμάχητη δύναμη του Ιησού Χριστού. Έτσι, αληθινά μετανοημένος προσπίπτει στον επίσκοπο Αντιοχείας Άνθιμο, καίει μπροστά του όλα τα μαγικά βιβλία και ζητάει να γίνει χριστιανός.
Μετά την βάπτισή του ο Κυπριανός, ως πρόβατο της ποίμνης του Κυρίου, αξιώνεται σιγά-σιγά να γίνει επίσκοπος. Το έτος 304 μάλιστα στη Νικομήδεια μαζί με την Ιουστίνα υφίστανται μαρτυρικό δι” αποκεφαλισμού θάνατο. Η μνήμη του αγίου ιερομάρτυρος Κυπριανού και της αγίας παρθενομάρτυρος Ιουστίνης εορτάζεται στις 2 Οκτωβρίου.

Η ΠΑΓΙΔΑ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ
Ο βίος των αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης είναι ένα ζωντανό μάθημα για τη δύναμη της μαγείας, που συντρίβεται από την παντοδυναμία του Χριστού. Δυστυχώς όμως και στην εποχή μας η μαγεία, με τις διάφορες μορφές της, έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας.

O Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. πρωτ. π. Θεόδωρος Ζήσης :

Τὸ πολυκέφαλο ὅμως θηρίο τοῦ κακοῦ, σὰν τὴν Λερναία Ὕδρα, ἐξακολουθεῖ νὰ δρᾶ μὲ ἄλλες κεφαλὲς πιὸ ἐπικίνδυνες, διότι μετασχηματιζόμενο εἰς ἄγγελο φωτὸς διδάσκει στοὺς ἀνύποπτους καὶ ἀδαεῖς ὅτι ἡ νέα ἐποχὴ ποὺ ἐκήρυξε ὁ Χριστὸς καὶ πραγματοποιεῖ ἡ Ἐκκλησία ἀπέτυχε νὰ βοηθήσει τοὺς ἀνθρώπους. Ἔληξε, λέγουν, ἡ ἐποχὴ τοῦ ἰχθύος,τοῦ Χριστοῦ, καὶ ἀρχίζει ἡ ἐποχὴ τοῦ ὑδροχόου, τοῦ νέου Χριστοῦ, ποὺ εἶναι ὅμως ὁ Ἀντίχριστος. Καὶ ἐπειδὴ γνωρίζουν ὅτι κάθε τι νέο, καινούργιο, ἐντυπωσιάζει καὶ προσελκύει τοὺς ἀνθρώπους, ὀνόμασαν τὸ ἀντίχριστο, ἄθεο καὶ ἐκκλησιομάχο κίνημά τους «Νέα Ἐποχή», ποὺ θά ἐγκαταστήσει τὴν πολυδιαφημισμένη «Νέα Τάξη»πραγμάτων, ἡ ὁποία δικαιολογεῖ καὶ νομιμοποιεῖ ὅλες τὶς ἁμαρτίες καὶ τὰ πάθη τῶν ἀνθρώπων, πρὸς τὰ ὁποῖα χειραγωγεῖ καὶ τὴν νεολαία, πορνεῖες, μοιχεῖες, ὁμοφυλοφιλία, ἀκόμη καὶ κτηνοβασία, μὲ τὴν λεγόμενη σεξουαλικὴ ἀπελευθέρωση καὶ σεξουαλικὴ ἀγωγή, διάλυση τῆς οἰκογενείας, μὲ τὴν διευκόλυνση τῶν διαζυγίων καὶ τὰ σύμφωνα ἐλεύθερης διαβίωσης καὶ τοὺς γάμους τῶν ὁμοφυλοφίλων, σατανιστικὴ μουσικὴ καὶ ψυχαγωγία, ἄμβλυνση τοῦ πατριωτισμοῦ, τὴν δυσφήμηση τῶν πατρίδων, καὶ τὴν ἀναθεώρηση τῆς ἱστορίας καὶ τῆς παραδοσιακῆς πίστεως, καὶ πλεῖστα ἄλλα, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός.

Ωραίο !!!

Πηγή : http://krufo-sxoleio.blogspot.ca/

Πριν λίγες ημέρες έγραψε ο γνωστός γραφέας π. Μωϋσής για τον μεγάλο μας Άγιο Νεκτάριο (εδώ): "Μακριά από ημερολογιακούς ζηλωτισμούς και ασταθείς νοσηρούς συναισθηματισμούς ο άγιος" και αναρωτιόμαστε εμείς πώς γίνεται να θεωρεί ο συγγραφέας ότι ο άγιος ήταν μακριά από ημερολογιακούς ζηλωτισμούς, αφού κοιμήθηκε το 1920, ενώ το ημερολόγιο άλλαξε το 1924. Μήπως ο άκριτος αντιζηλωτισμός του π. Μωϋσέως τον τυφλώνει σε τέτοιο βαθμό ώστε να παραβλέπει το γεγονός πως πολλοί από τους ομόφρονες του αγίου (όπως ο πρώτος βιογράφος του Αβιμέλεχ Μπονάκης ή ο άγιος Γέροντας Δανιήλ Κατουνακιώτης ή ο όσιος Φιλόθεος Ζερβάκος) υπήρξαν πολέμιοι της ημερολογιακής καινοτομίας και υπέρμαχοι της επαναφοράς του εκκλησιαστικού ημερολογίου;

Έξοδος από της Εκκλησίας

Τι σημαίνει  η εισαγωγή, εις τα ιερά Δίπτυχα της Εκκλησίας, του ονόματος του αιρεσιάρχου Πάπα; Τι άλλο, ει μη «ομολογία» του Παπισμού. Άρνησις  της Ορθοδοξίας. Παράβασις του Θείου Νόμου. Έξοδος από της Εκκλησίας. Μετάθεσις εις την αίρεσιν. Ανταλλαγή του φωτός δια του σκότους, της αληθείας δια του ψεύδους, της Χάριτος δια του αναθέματος. Ασεβής αναγνώρισις του αιρεσιάρχου Πάπα και ένωσις μετά της παπικής αιρέσεως, της οποίας το μέρος «εις την λίμνην του πυρός και του θείου», καθ΄ ότι «ψευδοπροφήτης».

Απαιτείται η ψυχή ενός Ιερεμίου, δια να παρασταθή το μέγεθος αυτής της συμφοράς!

Απείρως δριμύτερος χειμών, από της εποχής εκείνης του θείου Χρυσοστόμου, κατέλαβε την Εκκλησίαν, με την άρσιν του Αναθέματος της Ανατολικής Εκκλησίας κατά του Παπισμού, υπό του Αθηναγόρου την 7^ην Δεκεμβρίου του 1965, δια της οποίας εχαρακτηρίζετο ως πεπλανημένη η πορεία, της προ αυτής Εκκλησίας των Αγίων Πατέρων και Ι. Συνόδων, και με την εισαγωγήν εις τα ιερά Δίπτυχα του ονόματος του αιρεσιάρχου Πάπα, όχι μόνον, αλλά και … «πασών των Ανατολικών και Δυτικών ομολογιών»! Ω της συμφοράς! Απαιτείται η μεγαληγορία ενός Μωϋσέως, η δύναμις λόγου ενός Δαβίδ, η ψυχή ενός Ιερεμίου, η καρδιά ενός Απ. Παύλου, η γραφίς ενός Μ. Βασιλείου δια να παρασταθή το μέγεθος αυτής της συμφοράς!

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Όλοι οι ευρωπαϊκοί ανθρωπισμοί, από του πλέον πρωτογόνου μέχρι του πλέον λεπτού, από του φετιχιστικού μέχρι του παπικού, βασίζονται επί της πίστεως εις τον άνθρωπον, όπως είναι αυτός μέσα εις την δεδομένην ψυχοφυσικήν του εμπειρικήν κατάστασιν και ιστορικότητα. Πράγματι, όλη η ουσία του κάθε ουμανισμού είναι ο άνθρωπος=homo. Συνοψιζόμενος εις την οντολογίαν του κάθε ουμανισμός δεν είναι άλλο τι παρά χομινισμός (homo-hominis). Ο άνθρωπος είναι η ανωτάτη αξία, η παναξία, ο άνθρωπος είναι το ύψιστον κριτήριον, το παγκριτήριον: «μέτρον πάντων άνθρωπος». Αυτό είναι, in nuce, κάθε ουμανισμός, κάθε χομινισμός. Εντεύθεν όλοι οι ουμανισμοί, όλοι οι χομινισμοί, εν τελευταία αναλύσει, είναι ειδωλολατρικής, πολυθεϊστικής προελεύσεως. Όλοι οι ευρωπαϊκοί ουμανισμοί, από τους προ της Αναγεννήσεως, της Αναγεννήσεως και περαιτέρω, οι προτεσταντικοί, φιλοσοφικοί, θρησκευτικοί, κοινωνικοί, επιστημονικοί, πολιτιστικοί και πολιτικοί, επεδίωκον εν γνώσει ή εν αγνοία και αδιακόπως επιδιώκουν, ένα πράγμα: να αντικαταστήσουν την πίστιν εις τον Θεάνθρωπον με την πίστιν εις τον άνθρωπον, να αντικαταστήσουν το Ευαγγέλιον του Θεανθρώπου με το ευαγγέλιον κατ΄ άνθρωπον, την φιλοσοφίαν κατά Θεάνθρωπον με την φιλοσοφίαν κατ΄ άνθρωπον, την κουλτούραν κατά Θεάνθρωπον με την κουλτούραν κατ΄ άνθρωπον, με μίαν λέξιν, να αντικαταστήσουν την ζωήν κατά Θεάνθρωπον με την ζωήν κατ΄ άνθρωπον. 

Η ελληνική Παιδεία σε μια Ευρώπη χωρίς αξίες!

Κωνσταντίνος Χολέβας

Δύο γεγονότα, φαινομενικώς ασύνδετα μεταξύ τους, μας βοηθούν να κατανοήσουμε ότι η σημερινή κρίση δεν είναι μόνον οικονομική. Είναι βαθύτατα πνευματική και ηθική. Τα δύο γεγονότα είναι: Πρώτον, η επιστολή διαμαρτυρίας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας μας προς τον υπουργό Παιδείας για τη συνεχή υποβάθμιση της εορτής των Τριών Ιεραρχών. Δεύτερον, η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΑΔ), με την οποία καταδικάζεται η Ελλάδα επειδή δεν επεξέτεινε και στα ζευγάρια του ίδιου φύλου τη νομοθεσία για την ελεύθερη συμβίωση (χωρίς γάμο, αλλά με έννομες συνέπειες).Ο εορτασμός των Τριών Ιεραρχών, στις 30 Ιανουαρίου, ξεκίνησε από τα πρώτα έτη του ελευθέρου ελληνικού κράτους να συμβολίζει τις ελληνορθόδοξες ρίζες της Παιδείας μας. Τη θυμόμαστε σε προηγούμενες δεκαετίες ως εορτή της Παιδείας και των ελληνικών γραμμάτων με εκκλησιασμό και σχετικές ομιλίες. Θυμούμαι στο Δημοτικό να μαθαίνουμε για τις ευσεβείς μητέρες του Βασιλείου, του Γρηγορίου και του Ιωάννου Χρυσοστόμου, να ζωγραφίζουμε τις μορφές τους στο τετράδιο, να θαυμάζουμε τη φιλία των δύο πρώτων που ήσαν Καππαδόκες. Σε μεγαλύτερες τάξεις διδασκόμασταν τα Πατερικά Κείμενα, τα οποία κακώς καταργήθηκαν, και μεταξύ αυτών τις προτροπές του Μεγάλου Βασιλείου προς τους νέους, πώς δηλαδή θα ωφεληθούν από τα αρχαία ελληνικά κείμενα. Επιλεκτικά, για να μην τσιμπηθούν από τυχόν αγκάθια. Να κρατούν το καλό από τη ζωή του Οδυσσέα, του Αλεξάνδρου, του Περικλέους και να απορρίπτουν τους μύθους περί του δωδεκαθέου. Σήμερα, όπως διαπιστώνει η Ιερά Σύνοδος, ο εορτασμός είναι μία απλή αργία, χωρίς εμβάθυνση στο νόημα της ελληνορθόδοξης Παιδείας, χωρίς στοιχειώδη σεβασμό στις αρχές και στα πρότυπα που δίδασκαν οι Τρεις Μέγιστοι Φωστήρες της Θεολογίας και της Παιδείας. Στην επιστολή της Συνόδου υπογραμμίζεται η επιτυχής προσπάθεια των Τριών Ιεραρχών να συνδυάσουν την εκκλησιαστική (ημετέρα) με την αρχαιοελληνική (έξωθεν ή θύραθεν) παιδεία. Την εντός του ναού με αυτή που έρχεται έξω από τη θύρα του ναού. Η επιστολή, μάλιστα, παραπέμπει σε μια θαυμάσια υποστήριξη της κλασικής παιδείας από τον Αγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο. Πόσοι εκπαιδευτικοί και ακόμη περισσότερο πόσοι μαθητές γνωρίζουν σήμερα αυτά τα θαυμάσια Πατερικά Κείμενα; Ορθώς ο πρώην υπουργός και πρύτανης Γεώργιος Μπαμπινιώτης ζητεί όχι μόνο να παραμείνει ορθόδοξο το περιεχόμενο των Θρησκευτικών, αλλά να ενταχθεί στο μάθημα και η πατερική σοφία. Η Παιδεία σήμερα δεν προβάλλει αξίες και πρότυπα. Την ίδια σύγχυση αξιών δείχνει και η αντιμετώπιση του οικογενειακού θεσμού και του γάμου από την επικρατούσα ευρωπαϊκή αντίληψη. Σέβομαι την ιδιωτική ζωή και τις προσωπικές επιλογές κάθε ανθρώπου, αλλά θεωρώ ασύμβατη με τις ιστορικές αξίες της Ευρώπης την απόφαση του ΕΔΑΔ για τη συμβίωση ατόμων του ίδιου φύλου. Μία αμφιλεγόμενη επιλογή δεν μπορεί να επιβάλλεται σε μία κοινωνία διά νόμου. Και, μάλιστα, όταν αυτή η κοινωνία, εις πείσμα των διάφορων «προοδευτικών», αγωνίζεται να διατηρήσει την ταυτότητά της, τις ελληνικές και ορθόδοξες καταβολές της, τα ήθη και έθιμά της. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν είναι όργανο της Ευρ. Ενωσης των 28 κρατών. Είναι όργανο του Συμβουλίου της Ευρώπης, το οποίο έχει μέλη 49 χώρες. Οι αποφάσεις του υποτίθεται ότι βασίζονται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, την οποία έχει υπογράψει και η Ελλάδα. Φοβούμαι ότι η συγκεκριμένη απόφαση δεν προστατεύει τα δικαιώματα των παιδιών που θα υιοθετηθούν από δύο άτομα του ίδιου φύλου και θα μεγαλώνουν χωρίς τα απαραίτητα πρότυπα πατέρα και μητέρας.
Η Ευρώπη έχει λησμονήσει τις ρίζες της. Την Αθήνα, τη Ρώμη και τον χριστιανισμό. Τουλάχιστον ως Ελληνες ας σεβαστούμε τις ελληνορθόδοξες αξίες για την Παιδεία και την οικογένεια!


http://www.dimokratianews.gr/

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Ζωοτροφές τα οστά των προγόνων μας [ΒΙΝΤΕΟ-2013]

http://www.impantokratoros.gr & http://katanixis.blogspot.gr

Αλλοίμονον εις τον πιστόν, ο οποίος θα ανέμενε κρίσιν Συνόδου.

Η διακοπή του μνημοσύνου του αιρετικού Βαρθολομαίου είναι επιταγή Θεού και καθήκον παντός Ορθοδόξου. Αλλοίμονον εις τον πιστόν, ο οποίος θα ανέμενε κρίσιν Συνόδου. Πότε άραγε θα καταστή δυνατή η σύγκλησις ταύτης; Και όταν ποτέ ήθελε συγκληθή, τι Σύνοδος θα είναι άραγε; Θα είναι γνησία ή ληστρική; Όταν οι Ορθόδοξοι Ιερείς της Κωνσταντινουπόλεως έκοψαν το μνημόσυνον του Επισκόπου Νεστορίου, ανέμενον την κρίσιν Συνόδου; Ευτυχώς όχι. Η Σύνοδος πράγματι συνεκλήθη εις την Κων/πολιν. Ποία όμως ήτο η κρίσις αυτής; Εδικαίωσεν τον Νεστόριον και ανεθεμάτισε τους Ορθοδόξους!... «Ο κοινωνών Βαρθολομαίω αιρέσει κοινωνεί. Ο μνημονεύων Βαρθολομαίον συνεπάγεται μετά τούτου τη αιρετική απωλεία. Ο μη μνημονεύων Βαρθολομαίον και τους συν αυτώ, αποτειχίζει εαυτόν εκ «Ψευδεπισκόπων και Ψευδοδιδασκάλων», λέγει το Πνεύμα το Άγιον εν τη Εκκλησία (ΙΕ Κανών ΑΒ Συνόδου). Οι μη κοινωνούντες Βαρθολομαίω και τοις συν αυτώ είναι «τιμής και αποδοχής άξιοι, ως οι Ορθόδοξοι» παραγγέλουσιν οι Άγιοι δια του αγίου Σωφρονίου Ιεροσολύμων (Αγ. Σωφρονίου Ιεροσολύμων, P.G. 87,  3372A) και του ΙΕ΄Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου». Η μετά της αιρέσεως  κοινωνία, πως είναι δυνατόν να διατηρήση την ορθόδοξον ιδιότητα του Πληρώματος της Εκκλησίας και την υπόστασιν Αυτής;