Οι Φράγκοι -- Του αειμνήστου Αθανασίου Σακαρέλου, Θεολόγου

1. Με το όνομα «Φράγκοι» εννοούμε διάφορους βάρβαρους λαούς, που άρχισαν να εμφανίζονται τον 4 ο αιώνα και μετά. Τέτοιοι λαοί εκτός από τους πραγματικούς Φράγκους ήταν οι Λογγοβάρδοι , οι Βουργουνδοί, οι Βάνδαλοι, οι Σάξωνες, οι Κέλτες, οι Νορμανδοί, οι Τεύτονες, οι Γότθοι κ.ά.

α. Στη Βρετανία οι διάφοροι λαοί( Κέλτες, Σάξωνες κλπ.) σταδιακά εκρωμαΐστηκαν από το 597 μ.Χ. 13 . Ο ιεραπόστολος άγιος Αυγουστίνος, που έστειλε στη Βρετανία ο Ρωμαίος πάπας Γρηγόριος Ε΄, εκχριστιάνισε τους Σάξωνες. Από τους Κέλτες, πιστοί στη Ρωμανία έμειναν τελικά μόνο οι Ιρλανδοί 14 , όχι όμως οι Ουαλλοί (Βλάχοι) και οι Σκώτοι. Αξίζει το κόπο να παρακολουθήσουμε πολύ σύντομα το πως συντελέστηκε η κατάκτηση της σημερινής Ιταλίας ( της Ιταλικής Ρωμανίας), από τους Φράγκους. Ένας από τους Γότθους (Γερμανούς) αρχηγούς του Στρατού, που είχε ο αυτοκράτορας Ζήνωνας στη Κωνσταντινούπολη, ο Οδόακρος το 476 μ.Χ. εκθρόνισε τον τελευταίο Ρωμαίο αυτοκράτορα του «Δυτικού Ρωμαϊκού κράτους», τον Ρωμύλο Αυγουστύλο. Έγινε ο ίδιος «πατρίκιος των Ρωμαίων» με έγκριση του αυτοκράτορα Ζήνωνα. Το 493 μ.Χ. ο αρχηγός των Οστρογότθων Θεοδώριχος, έδιωξε τον Οδόακρο και ίδρυσε στην Ιταλία το Οστρογοτθικό κράτος. Οι Οστρογότθοι, όπως και οι άλλοι Γότθοι, Βουργουνδοί, Βάνδαλοι και Βησιγότθοι, ήταν αιρετικοί αρειανοί.

Οικουμενισμός: Το βδέλυγμα της ερημώσεως εστώς εν τόπω αγίω!

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ -- ΚΗΡΥΓΜΑ π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

« Τό στάδιο ἤνοικται, τῆς θεοσδότου ἐγκρατείας· φαιδρῶς ὑπαντήσωμεν, οἱ χρήζοντες ἐλέους· διψᾷ γάρ ὁ Εὔσπλαχνος, τήν ἡμῶν σωτηρίαν, καί τοῦ δοῦναι συγγνώμην, ἐπεκτείνεται, τοῖς αὐτόν ἐκζητοῦσι προθύμως, καί πόθῳ δουλεύουσι ».[1]

Τό στάδιο τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται, σεβαστή γερόντισσα, ἀγαπητοί ἀδελφοί. Ἄς ὁπλιστοῦμε μέ τά ὅπλα τῆς χάριτος τοῦ Χριστοῦ, μέ τήν περικεφαλαία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τά ρήματα τοῦ Εὐαγγελίου, τά λόγια τῆς θείας Ἀποκαλύψεως.

Ὁ Χριστός μέ γλυκύτητα καί ἠπιότητα, μέ θεϊκή εὐγένεια, τρέχει νά συναντήσει τόν κάθε ἕνα ἀπό ἐμᾶς, διψώντας τή σωτηρία μας.

 Ἡ εὐαγγελική περικοπή σήμερα, δεικνύει τά πνευματικά ὅπλα, οὕτως ὥστε νά πολεμήσουμε τό θηρίο πού ζητάει νά γίνουμε τροφή στό βάρβαρο καί βορβορῶδες τραπέζι του, τόν Σατανᾶ. Ἔτσι καλούμαστε νά ἀποφύγουμε τήν πτώση καί τό ἦθος τῶν πρωτοπλάστων πού ὑπέπεσαν τότε στόν Παράδεισο. Ἄς μή σηκώσουμε τή βαριά πέτρα μέ τό χέρι τῆς ἀμετανοησίας καί βλάσφημα τήν πετάξουμε στόν δημιουργό καί πλάστη μας ρίχνοντας σκληρόκαρδα στό Θεό, τήν εὐθύνη τῆς δικῆς μας παρακοῆς.

Ύμνοι Τεσσαρακοστής

 

Τη ΙΔ΄ (14η) Μαρτίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΥ.

Βενέδικτος ο Όσιος Πατήρ ημών, του οποίου το όνομα είναι λατινικόν και ερμηνεύεται Ευλογημένος, κατήγετο εκ της Νουρσίας, πόλεως της Ιταλίας, εν τη οποία εγεννήθη κατά το έτος υπ΄ (480) από Χριστού, εκ γονέων ευσεβών και πλουσίων. Βρέφος δε έτι ων απέμεινεν ορφανός, ανατραφείς μετά της διδύμου αδελφής του, ονόματι Σχολαστικής, από την ευσεβή τροφόν των. Από της μικράς ηλικίας ο Όσιος έδειξε θερμήν αγάπην προς πάσαν αρετήν, νεώτατος δε εστάλη εις την Ρώμην δια να επιδοθή εις την σπουδήν. Αλλ’ εκεί, φοβηθείς να μη παρασυρθή από τα κακά παραδήγματα των νέων, εγκατέλειψε την Ρώμην και επήγεν εις την περιοχήν των ορέων των καλουμένων σήμερον Σιμπρουϊνη (Simpruini), αλλά μη ικανοποιηθείς και εκεί ανεχώρησε δια τας αγρίας χαράδρας του όρους Σουβιάκου, όπου συνήντησε Μοναχόν τινα Ρωμανόν ονομαζόμενον, όστις αντιληφθείς την αθωότητα του νέου τον ηρώτησε τι ζητεί εις τα έρημα εκείνα μέρη.

Και όμως είναι Άνοιξη... -- Του αδελφού μας Μαρίνου Ριτσούδη

 

http://scripta---manent.blogspot.com/2021/03/blog-post_24.html

Με «άλλοθι» την Πανδημία το σύστημα αλλάζει τον ρόλο των κοινωνιών

Ο ομότιμος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου Γιώργος Κασιμάτης, μιλώντας στον 98.4 εκτίμησε ότι στο όνομα της προστασίας της δημόσιας υγείας, ένα σύστημα υπερεθνικό που υπερβαίνει κοινωνίες και κράτη, επιχειρεί να διαμορφώσει μια νέα πραγματικότητα , στην οποία οι κυβερνήσεις ιδίως των ισχυρών χωρών επίσης εργαλειοποιούν την πανδημία για να λαμβάνουν αποφάσεις υπερβαίνοντας ακόμη και συνταγματικές επιταγές. Όπως ξεκαθάρισε, ασφαλώς ένα κράτος για προστατέψει τους πολίτες του και την ζωή τους, ως υπέρτατο αγαθό , μπορεί να λαμβάνει περιοριστικά μέτρα για λόγους δημόσιας υγείας. Όμως αυτά τα μέτρα θα πρέπει να είναι τεκμηριωμένα απόλυτα, με διαφάνεια και στοιχεία , διαφορετικά είναι εκτροπή από τις συνταγματικές πρόνοιες. Τα μέτρα για την COVID-19, αναρωτήθηκε, αν και κατά πόσο είναι ανάλογα της προστασίας που υποτίθεται ότι θα παρέχουν στον πληθυσμό ή αν είναι δυσανάλογα των δυσμενών έως καταστροφικών επιπτώσεων στο σύνολο της κοινωνίας.

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΕΛΕΙΩΘΕΝΤΑΣ -- του Οσίου Πατρός ημών Εφραίμ του Σύρου.

Εις την πρώτην ταύτην και επίσημον ημέραν, ότε ψάλλονται ενδόξως τα μυστήρια του μονογενούς Υιού, ας βοήσωμεν εν ύμνοις εις την Εκκλησίαν, την νύμφην του Χριστού, κηρύσσοντες τα έπαθλα των Αγίων Πατέρων και ψάλλοντες επαίνους εις τους κατοικούντας την έρημον. Ας είπωμεν τους αγώνας εκείνων, οίτινες αφήκαν τας πόλεις, και ηθέλησαν μετά πόθου να κατοικήσωσιν εις την έρημον, εις ωφέλειαν πάντων, όσοι ακούουσιν. Αν δε και τις ευρεθή απών, συναριθμείται όμως μετά των παρόντων, και γίνεται συγκοινωνός δια των ευχών των Οσίων Πατέρων, και δια των ευχών των ακροατών σώζεται ο λέγων. Δεν απέχουσιν αφ’ ημών οι Όσιοι Πατέρες, διότι αυτοί πάντοτε ποθούσιν ημάς και προσεύχονται δια τα πταίσματα ημών. Διότι δεν είναι ευτελείς καθώς είναι ένδοξοι, ούτε ελάχιστοι καθώς είναι έντιμοι, ούτε πάλιν αμαθείς. Είναι δε διδάσκαλοι πάντων των ανθρώπων, δι’ έργων αγαθών. Διότι αυτοί διδάσκονται εκ του ιδίου Δεσπότου. Πλανώνται εις τα όρη και τρέφονται ως θηρία· είναι τέλειοι, πλήρεις δικαιοσύνης, επειδή είναι τέκνα του Αγίου Πνεύματος.

2. Οι Ρωμαίοι -- Του αειμνήστου Αθανασίου Σακαρέλλου, Θεολόγου

1. Όλοι γνωρίζουμε ότι είμαστε Έλληνες. Κι’ αισθανόμαστε υπερηφάνεια γι’ αυτό. Ξέρουμε ακόμα, πως λεγόμαστε και «Ρωμηοί»! Είμαστε και για τούτο περήφανοι 2 . Γι’ αυτό μιλάμε για «Ρωμηοσύνη», για «ρωμέηκο» φιλότιμο, για «ρωμέηκα» 3 κλπ. Εκείνο, που ίσως δεν γνωρίζουμε όλοι, είναι το ότι το «Ρωμηός», σημαίνει «Ρωμαίος». Κι’ αυτό σημαίνει, ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε οι Ρωμαίοι. Δεν είναι άλλοι λαοί, όπως λαθεμένα νομίζουν μερικοί, παρασυρμένοι απ’ την πλαστογράφηση της ιστορίας απ’ τους Φράγκους, για την οποία μιλήσαμε πιο πάνω. Πως, συμβαίνει αυτό; Οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν ποτέ ρατσιστική φυλετική αντίληψη. Η αντίληψή τους ήταν πολιτιστική. Έλληνας ήταν ο καθένας, που είχε δεχθεί τον ελληνικό πολιτισμό. Καθένας, που είχε την ίδια γλώσσα, την ίδια θρησκεία, τα ίδια ήθη και έθιμα στην αρχαία Ελλάδα, ήταν Έλληνας. Ο Ισοκράτης λέει ότι Έλληνες είναι «όσοι μετέχουν της ελληνικής παιδείας» 4 ! Στην αρχαία εποχή υπήρχαν πολλές ελληνικές πόλεις, διάσπαρτες, όχι μόνο στο χώρο της σημερινής Ελλάδας, αλλά και σ΄ όλη την Ευρώπη, τον Εύξεινο Πόντο, την Μέση Ανατολή, την Βόρεια Αφρική! Κάθε πόλη ήταν κράτος ξεχωριστό. Τέτοιες «πόλεις – κράτη» ήταν η Αθήνα, η Σπάρτη, η Θήβα κλπ. Μια απ’ αυτές ήταν και η Ρώμη. Τον 4 ο αιώνα προ Χριστού, ο Ηρακλείδης ο Ποντικός , μαθητής του Πλάτωνα, αποκαλεί τη Ρώμη « ελληνίδα πόλη Ρώμη» 5 , γιατί οι κάτοικοί της, οι Ρωμαίοι, ήταν Έλληνες και αισθάνονταν Έλληνες 6 ! Μιλούσαν ελληνικά κι’ είχαν ελληνικό πολιτισμό. Γι’ αυτό κι’ ο Απ. Παύλος, που κι’ αυτός είχε γίνει Ρωμαίος 7 την επιστολή που έστειλε στους χριστιανούς της Ρώμης, τους Ρωμαίους, την έγραψε στα ελληνικά. Αυτή ήταν η μητρική γλώσσα , που ήξεραν, μιλούσαν και έγραφαν όλοι οι κάτοικοι της Ρώμης. Είχαν μάθει και τα Λατινικά, που ήταν η γλώσσα των Λατίνων. Οι Λατίνοι αρχικά ήταν εχθροί των Ρωμαίων και κατοικούσαν στο Λάτιο, απέναντι απ’ τη Ρώμη. Σταδιακά οι Λατίνοι εξελληνίστηκαν, δηλ εκρωμαϊστηκαν.