Συνήθως οἱ Μητροπολίτες δὲν παραιτοῦνται. Παραμένουν στοὺς θρόνους τους καὶ ὅταν ἡ ἀδυναμία τοῦ γήρατος εἶναι ἐμφανής. Δὲν πολυσκέφτονται τὴν ἀποτελεσματικὴ λειτουργία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς τους.Ἔχουν δὲ τὴν ἐσφαλμένη ἐκτίμηση ὅτι ὅλα βαίνουν καλῶς. Μάταια θὰ προσπαθήσει κάποιος νὰ τοὺς ὑποδείξει τὴν ἀξιοπρεπῆ ἀποχώρηση. Τὸ θεωροῦν ἀσέβεια. Πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ ἀπέλθουν εἰς τὰς αἰωνίους μονὰς ὡς ἐνεργοὶ Μητροπολίτες. Καὶ γιὰ νὰ ἀποδείξουν ὅτι εἶναι δυνατοὶ καὶ ἀσκοῦν ἐπαρκῶς καὶ ἀποδοτικῶς τὰ καθήκοντά τους, ἐξαπολύουν κατὰ καιροὺς ἐγκυκλίους γενικοῦ περιεχομένου γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ Ἔθνους ἢ γιὰ τοὺς κινδύνους, ποὺ ἀντιμετωπίζει ἡ φιλτάτη Πατρίδα. Δὲν εἶναι ὑπερβολικὴ ἡ περιγραφή, ποὺ κάνω. Μητροπολίτες ποὺ διανύουν τὴν ἔνατη δεκαετία τῆς ζωῆς τους μποροῦν νὰ ἀνταποκριθοῦν στὰ ὑψηλὰ καὶ ὑπεύθυνα καθήκοντά τους;
π. Θεοδώρητος Μαύρος: Οποία διαστροφή της ορθοδόξου διδασκαλίας!
''Λέγουν χαρακτηριστικώς, ότι ένεργούν έτσι, διότι έπθυμοΰν να εύρισκωνται εντός ‘Εκκλησίας, αφού, όπως ισχυρίζονται, μόλις διακόψουν κοινωνίαν με τους αιρετικούς προϊσταμένους των ή τους κοινωνούντας με αυτούς, θα ευρεθούν αμέσως εκτός Εκκλησίας. Οποία διαστροφή της ορθοδόξου διδασκαλίας! Ενώ οι Iεροί Κανόνες και ο σύνολος χορός των ομολογητών Πατέρων χαρακτηρίζουν, ως σωτηριώδη αντίδρασιν και προστασίαν της Εκκλησίας την διακοπήν κοινωνίας με τους αιρετικά κηρύσσοντας, αυτοί ισχυρίζονται τα ακριβώς αντίθετα! Έτσι όχι μόνον συμμαχούν προς την αίρεσιν και την ενισχύουν διατηρούντες το ποίμνιόν τους ανύποπτο στο πλευρό των κακοδόξων, αλλά και υβρίζουν όλους τους ομολογητάς πατέρας του παρελθόντος, χαρακτηρίζοντας αυτούς, ως εκτός Εκκλησίας αγωνισθέντας, αφού, ως γνωστόν, έπραξαν τα ακριβώς αντίθετα, από ό,τι πράττουν αυτοί σήμερα.''
Του μακαριστοῦ Γέροντος Θεοκλήτου Διονυσιάτου:
«Πρέπει νά ὁμολογήσωμεν ὅτι ἔχομεν καί ἡμεῖς τήν "κρίσιν" μας. Κρίσιν ποιμένων καί θεολόγων. Δέν ἔχει, βεβαίως σημασίαν, ἄν τελικῶς δέν θά δυνηθοῦν νά βλάψουν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ. Βέβαιον ὅμως εἶναι, ὅτι φθείρουν τό ὀρθόδοξον φρόνημα τοῦ λαοῦ μας καί στερεώνουν τούς αἱρετικούς εἰς τάς πλάνας των. Ἀλλά ἐλησμονήσαμεν. Τό νά εἶναι τις Ὀρθόδοξος ποιμήν καί θεολόγος εἶναι μέγα πρᾶγμα. "Γενναίας δεῖται ψυχῆς" κατά Χρυσόστομον. Ποῦ νά εὕρωμεν τούς γενναίους; Ποῦ εἶναι οἱ Πατερικοί; Ποῦ οἱ Μάρτυρες τῆς πίστεως; Φοβούμεθα μήπως εὑρισκόμεθα εἰς τάς ἐσχάτας ἡμέρας. Ἀπαισιοδοξοῦμεν; Ἀλλά πῶς νά ἑρμηνεύσωμεν τό φαινόμενον τῆς τόσον ἐκτεταμένης ἀφασίας, τῆς μειοδοσίας ἐν τῇ πίστει, τῆς ἀπουσίας ζήλου ὑπέρ τῆς εὐσεβείας, τῆς βαθείας σιωπῆς, ἥτις διαδέχεται τά αἱρετικά κηρύγματα "Ὀρθοδόξων" ποιμένων; ποῦ εἶναι αἱ ἀστραπαί τῆς Ὀρθοδόξου θεολογίας;»
-----------------
π.Θ.Δ.: «Ἀλλά πῶς νά ἑρμηνεύσωμεν τό φαινόμενον τῆς τόσον ἐκτεταμένης ἀφασίας, τῆς μειοδοσίας ἐν τῇ πίστει, τῆς ἀπουσίας ζήλου ὑπέρ τῆς εὐσεβείας, τῆς βαθείας σιωπῆς, ἥτις διαδέχεται τά αἱρετικά κηρύγματα "Ὀρθοδόξων" ποιμένων;»
Σχόλιον: Δέν γνωρίζω πότε ἔγραψεν αὐτά τά λόγια ὁ π. Θεόκλητος. Ἐκεῖνο πού γνωρίζω εἶναι ὅτι γύρω στά 2000-2001 ἔγραψεν ὅτι «ὁ κανών εἶναι δυνητικός». Ἔχω φυλαγμένα τά σχετικά δημοσιεύματα, διότι τοῦ ἀπήντησα τότε. Ὅταν, λοιπόν, διδάσκετε τόν λαόν ὅτι μπορεῖ νά συμπορεύεται καί μέ τόν Χριστόν καί μέ τόν Διάβολον, γιατί ἀναζητεῖτε ἀλλοῦ τόν λόγον πού ὑπάρχει τόση ἀφασία καί τόση σιωπή, ἐνῷ ὁ Διάβολος καλπάζει; Πνευματικόν καθρέπτην δέν εἶχες, π. Θεόκλητε, νά ἰδῇς τόν ἔνοχον;
«Όλοις τοις Αιρετικοίς, ανάθεμα!»
Την Κυριακήν της Ορθοδοξίας ακούομεν από το «Συνοδικόν» της Εβδόμης Αγίας Οικουμενικής Συνόδου : «Όλοις τοις Αιρετικοίς, ανάθεμα!» και «Άπαντα τα παρά την Εκκλησιαστικήν Παράδοσιν και την διδασκαλίαν των αγίων και αοιδίμων Πατέρων καινοτομηθέντα, ή μετά τούτο πραχθησόμενα, ανάθεμα!». Θα ερωτήσωμεν τους Προκαθημένους, των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, καθώς και τους περί Ορθοδοξίας γράφοντας και ομιλούντας θεολόγους: Τα πάρα πάνω εντάλματα της Συνοδικής Ορθοδοξίας είναι λόγια φανατισμού, ή ὀροι ασφαλείας της Ορθοδόξου Συνειδήσεως; Εάν συμβαίνει το δεύτερον, ότι δηλαδή είναι εντάλματα της Συνοδικής Ορθοδοξίας και όροι ασφαλείας της Ορθοδόξου Συνειδήσεως, τότε επιβάλλεται να εκδιωχθούν εκ της Θεοκτίστου Αγίας Πόλεως της Ορθοδοξίας οι ψυχοβόροι Οικουμενιστές Λυκοποιμένες. Η Ορθοδοξία δεν θα επιβιώσει με τα ωραιολογήματα των θεολόγων, ή τας εντυπωσιακάς εκδηλώσεις, αλλά μόνον με την εφαρμογήν των θείων και Ιερών Κανόνων!
π. Θεόδωρος Ζήσης
…ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, μας δείχνει τον δρόμο· να δυναμώσουμε την πίστη, τις παραδόσεις, να διατρανώσουμε και να προβάλουμε την ορθόδοξη πνευματικότητα και να στείλουμε τους νέους Βαρλαάμ, δικούς μας και ξένους, εκεί που ανήκουν και τους ταιριάζει, εκεί που πήγε ντροπιασμένος ο Βαρλαάμ και διωγμένος από την Ανατολή· να προσκυνήσει τον Πάπα, όπως λέγει ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς: «προσφύσας μεν εκείνω τα χείλη και το γόνυ μεθ΄ ηδονής, ως έοικε, και σεβάσματος ασπασάμενος, την δε κεφαλήν υποθείς ταις εκείνου χερσί και την εκείθεν σφραγίδα χαίρων δεξάμενος». Εμείς ούτε γόνυ θα κλίνουμε ούτε χρειαζόμαστε την ευλογία του, και λυπούμαστε, γιατί οι ηγέτες μας αποδεικνύονται μικροί μπροστά σε τόσο μεγάλα θέματα. Όσοι σέβονται τον Πάπα, ας πάνε να τον επισκεφθούν στο Βατικανό, στη Ρώμη. Στην Ορθόδοξη Ελλάδα από αιώνων είναι πρόσωπο ανεπιθύμητο· persona non grata. Ποιος θα αλλάξει την ιστορία και θα ασεβήσει εις τους αγίους και εις τα άγια;
ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΘΛΙΨΕΙΣ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.
«Ὅποιος οδεύει στον δρόμον της αρετής», μας λέγει ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος (Λόγος ΚΑ/), «πρέπει να ευχαριστή τον Θεόν σε όλες τις θλίψεις, που τον βρίσκουν και να μέμφεται και να κατηγορή τον εαυτόν του και να γνωρίζη ότι για την αμέλειά του, παρεχωρήθησαν οι θλίψεις αυτὲς από τον προνοητήν του Θεόν, για να ξυπνήση τον νουν του ή και διότι υπερηφανεύθη. Και ας μή ταραχθή γι᾽ αυτό, που του συμβαίνει, μήτε να εγκαταλείψη τον δρόμον της αρετής, αλλά ας μέμφεται τον θάνατόν του, για να μη γίνη σ᾽ αυτόν διπλόν το κακόν. Διότι ο Θεός, που είναι πλήρης πάσης δικαιοσύνης, δεν είναι άδικος, μη γένοιτο. Εις Αυτόν πρέπει η δόξα στους αιώνες. Αμήν».
Πνευματικὴ ἀφασία -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. ∆ιονυσίου Τάτση
Οι περισσότεροι Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος δέν ἔχουν ἐκτιµήσει τόν πνευµατικό κίνδυνο τοῦ οἰκουµενισµοῦ. Ἐνῶ ὑποτίθεται ὅτι ἀγρυπνοῦν γιά τό ποίµνιό τους, θεωροῦν ὅτι ὁ οἰκουµενισµός δέν εἶναι ἐπικίνδυνος, ἀφοῦ ξεκινάει καί κατευθύνεται ἀπό τό Οἰκουµενικό Πατριαρχεῖο! Δέν ἐξετάζουν οἱ ἴδιοι τό θέµα, ἀλλά παθητικά δέχονται ὅσα τό Πατριαρχεῖο προγραµµατίζει καί µεθοδεύει. Καί αὐτό τό θεωροῦν σπουδαῖο κατόρθωµα, γιατί κάνουν τυφλή ὑπακοή στόν Πατριάρχη τοῦ Γένους, τήν ὥρα πού θά ἔπρεπε νά εἶχαν χάσει τόν ὕπνο τους καί νά µιλοῦσαν συνεχῶς γιά τήν παναίρεση τοῦ οἰκουµενισµοῦ, ὁ ὁποῖος κατεδαφίζει τήν Ὀρθοδοξία. Δυστυχῶς αὐτοί ἀδιαφοροῦν καί συχνά συνευφραίνονται µέ τόν Πατριάρχη κατά τίς ἐπισκέψεις του στήν Ἑλλάδα. Οἱ ἀδιάφοροι αὐτοί µητροπολίτες συνήθως εἶναι πολυµέριµνοι καί ἀσχολοῦνται µέ κοινωνικά καί πολιτικά θέµατα, ἀκόµη καί ἀθλητικά γεγονότα, προκαλώντας τήν πλειοψηφία τοῦ λαοῦ µας. Θέλουν νά ἐµφανίζονται ὡς πνευµατικοί ἡγέτες, ὄντας ἀδιάφοροι στούς πνευµατικούς κινδύνους, ὅπως εἶναι ὁ οἰκουµενισµός. Σέ λίγο θά χάσουµε τήν ἀκεραιότητα τῆς πίστεώς µας καί τήν πολύτιµη παράδοσή µας. Ἀναφέρω µιά περίπτωση πνευµατικῆς ἀφασίας, ἡ ὁποία ἐπιβεβαιώνει τά παραπάνω.
Γεώργιος Ι. Μαντζαρίδης, Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.
Η αποσύνδεση της χριστιανικής ζωής από την Εκκλησία, που σημειώθηκε κατά τους νεώτερους χρόνους, παραμόρφωσε τον Χριστιανισμό και ευνόησε την εκκοσμίκευση. Κι επειδή η εκκοσμίκευση καθιερώθηκε και εμπεδόθηκε πρώτα στην Δύση, για να διαδοθεί ως εισαγόμενη και στην Ανατολή, η υπεροχή των δυτικών στην κατάσταση αυτή ήταν ευνόητη. Γι αὐτό οι εκκοσμικευόμενες κοινωνίες της Ανατολής είναι φυσικό να μειονεκτούν απέναντι στις εκκοσμικευμένες κοινωνίες της Δύσεως και να χρειάζονται να τις ακολουθούν διαρκώς ως ουραγοί κατευθυνόμενοι σε αδιέξοδο. Περιφρονήσαμε τις αυθεντικές μας ρίζες, απαρνηθήκαμε τον πνευματικό μας πλούτο, λησμονήσαμε τον υπερβατικό προσανατολισμό μας και θελήσαμε να εκσυγχρονιστούμε περπατώντας ξιπόλητοι στα αγκάθια της εκκοσμικεύσεως.
Η επανέναρξις της μυστηριακής κοινωνίας των «Ορθοδόξων» με την Παπική παρασυναγωγή
Τό πρωτότυπο γαλλικό κείμενο τῆς συμφωνίας τοῦ 1965 ἀναφέρει ὅτι:
Ὁ Πάπας Παῦλος ὁ ΣΤ´ καί ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας
αἴρουν τήν «ἀκοινωνησία» μεταξύ τῶν δύο Ἐκκλησιῶν. Συγκεκριμένα ἡ σωστή
μετάφραση τῆς παραγράφου 4, ἐδάφιο β´, τῆς συμφωνίας λέγει τά ἑξῆς: «ἀποδοκιμάζουσιν
ὡσαύτως καί αἴρουσιν ἀπό τῆς μνήμης καί ἐκ μέσου τῆς Ἐκκλησίας τάς ἀποφάσεις ἀκοινωνησίας
(=lessentences d’ excommunication), ὧν ἡ ἀνάμνησις ἐπενεργεῖ μέχρι
σήμερον ὡς κώλυμα εἰς τήν ἐν ἀγάπῃ προσέγγισιν, παραδίδουσι δέ αὐτάς τῇ λήθῃ»! Ὁ
ἀείμνηστος καθηγητής π. Ἰωάννης Ρωμανίδης ἐπισημαίνει ὅτι «οἱ New York Times μετέδωσαν τήν ἀπό
κοινοῦ ἀγγελίαν τοῦ Βατικανοῦ καί τοῦ Φαναρίου τῆς 7ης Δεκεμβρίου 1965 διά τήν ἄρσιν
τοῦ excommunicatio (τῆς ἀκοινωνησίας
τοῦ Λατινικοῦ κειμένου) εἰς τήν πρώτην σελίδα, ὡς τό τέλος τοῦ σχίσματος τοῦ
1054 καί ὡς τήν ἐπανέναρξιν τῆς μυστηριακῆς κοινωνίας, πού εἶχε τότε δῆθεν
διακοπεῖ. Φαίνεται πλέον σαφῶς, ὅτι τό ἑλληνικόν κείμενον, πού ἀναγγέλλει τήν «ἄρσιν
τῶν ἀναθεμάτων», ἦτο τεχνηέντως παραπλανητικόν. Φαίνεται εἶχε σκοπόν νά ἀμβλύνη
ἐνδεχομένας ἀρνητικάς ἀντιδράσεις τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν». Ἀπό τά παραπάνω
συμπεραίνουμε ὅτι, τοὐλάχιστον γιά τό Φανάρι, (ἀπό Ὀρθοδόξου πλευρᾶς), ὅπως καί
γιά τό Βατικανό, «ἀκοινωνησία», «σχίσμα», πλέον δέν ὑφίσταται καί ἡ ἕνωση τῶν «Ἐκκλησιῶν»
ἤδη ἔγινε.
Μακρυγιάννης:
Καί ἐπῆγα πάλιν εἰς τούς φίλους μου τούς Ἁγίους. Ἄναψα τά καντήλια καί ἐλιβάνισα λιβάνιν καλόν ἁγιορείτικον. Καί σκουπίζοντας τά δάκρυά μου τούς εἶπα: "Δέν βλέπετε ποῦ θέλουν νά κάνουν τήν Ἑλλάδα παλιοψάθα; Βοηθεῖστε, διότι μᾶς παίρνουν, αὐτοί οἱ μισοέλληνες καί ἄθρησκοι, ὅ,τι πολύτιμον τζιβαϊρικόν ἔχομεν….
Περί Οικουμενισμού
Υπάρχουν σήμερα ορισμένα αυτονόητα, τα οποία επιτρέπουν την ομαλή εξέλιξη των γεγονότων, που θα οδηγήσουν στο «κοινό ποτήριο» εφόσον η ένωση των Εκκλησιών έχει ήδη υπογραφεί από καιρό! Δυστυχώς δε, με μίαν απίστευτη ειρωνεία της Ιστορίας είναι τα ίδια «αυτονόητα», τα οποία στον καιρό τους δεν επέτρεψαν την εσχάτη προδοσία της αληθινής πίστεως. Το μεγαλύτερο είναι πως όταν έρθει η ώρα, ο λαός του Χριστού θα αντιδράσει! Στην ερώτηση, γιατί ο λαός του Χριστού δεν έχει αντιδράσει ακόμη, η απάντηση είναι πως ο λαός αυτός δεν είναι ενημερωμένος! Όλα γίνονται με πρωτοβουλία της διοικήσεως της Εκκλησίας, η οποία διοίκηση, σαν γραφειοκρατικός οργανισμός, δεν έχει υποχρέωση να δίνει λόγο. Έχει στηθεί λοιπόν μία Μυστική συμφωνία τύπου Ποντίου Πιλάτου, ανάμεσα στον «λαό» και στην «Ιεραρχία», κατά την οποία θα εμφανιστούν όλα σαν τετελεσμένα. Ο λαός θα νίπτει τας χείρας του, επειδή δεν ήταν ενημερωμένος. Και η Ιεραρχία θα νίπτει τους πόδας της, διότι ό,τι κι αν έγινε και ό,τι κι αν γίνει δεν πρόκειται να προδόση την Ορθοδοξία! Το μοντέλο της μη-προδοσίας είναι ήδη έτοιμο: Η ΟΥΝΙΑ! Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει πλέον ούτε ο λαός του Χριστού, ούτε η «Ιεραρχία» της Εκκλησίας! Υπάρχει μόνον η Διοίκηση της Εκκλησίας της Ελλάδος! Ένα μεγάλο μέρος του υποτιθέμενου λαού του Χριστού κρέμεται από τους κανόνες, που επιβάλλουν τα διάφορα Γεροντοπαλλήκαρα, που παριστάνουν τους Γέροντες, και δεν γνωρίζει τίποτα άλλο πλέον παρά να μισεί και να κατακρίνει όλους όσους δεν τηρούν τους ίδιους κανόνες και δεν έχουν μεταμορφώσει την ζωή τους σε Κόλαση! Το υπόλοιπο μέρος του λαού απολαμβάνει τις ακολουθίες και την Θ. Λειτουργία της Ορθοδοξίας μας, έχοντας και την διαβεβαίωση του κ. Ζηζιούλα ότι αυτή την απόλαυση δεν θα τους την αφαιρέσει κανείς, καθώς η Θ. Ευχαριστία στο κέντρο της Θ. Λειτουργίας είναι όλη η αλήθεια και η Δόξα της Εκκλησίας. Ξεχνώντας ύποπτα την εμπειρία και την διδασκαλία του Αγίου Σιλουανού, ο οποίος μέσα στην πληρότητα της Χαράς της Ορθοδόξου Μοναστικής ζωής, είχε εκ Κυρίου την αποκάλυψη πως όλα όσα έκανε ήταν ψεύτικα και πως όλα τα έκανε χάριν του εαυτού του και όχι του Κυρίου! ….
Η Ελλάς, κράτος πολυεθνικόν!
Καθ΄ ην στιγμήν η Ελλάς υποχωρεί και ταπεινούται εις κάθε τομέα, εφ΄ όλης της γραμμής των εθνικών θεμάτων, και ενώ εκδηλούται γενική διάλυσις και παρακμή της Χώρας, έχομεν τώρα το συμπλήρωμα: Δια νομοσχεδίου νομιμοποιούνται οι μετανάστες εις την Χώραν μας! Συνεπώς ανατρέπεται η δημογραφική τάξις και νοθεύεται η πληθυσμιακή αναλογία εις την χώραν μας. Η Ελλάς αποδεχομένη την τοιαύτην εξέλιξιν και νομιμοποιούσα την πανσπερμίαν των ξένων, μετατρέπεται εις χώραν μεταναστών, λαθρομεταναστών και γενικώς αλλοδαπών! Δεν είχομεν αμφιβολίαν δια την πορείαν αυτήν του ολέθρου. Από 34 ετών επετράπη εις τους Αλβανούς να κατακλύσουν ανεξελέγκτως την Χώραν. Άκρα αβρότης επεδεικνύετο προς αυτούς, και όταν ακόμη επεδίδοντο εις πρωτοφανείς κακουργίας κατά των Ελλήνων. Εις την απορίαν, διατί ενεργούν κατ΄ αυτόν τον τρόπον αι αρχαί, εδόθη κατά τα τελευταία έτη απάντησις, όταν απεκαλύφθη ότι αι Ελληνικαί Κυβερνήσεις εχρηματοδοτούντο αφειδώς από την Αμερικήν και την Ευρώπην δια την υποδοχήν και εγκατάστασιν των λαθρομεταναστών, όπερ εκρατήθη μυστικόν. Ήδη το έγκλημα συμπληρούται δια του νέου νομοσχεδίου. Η Πατρίς μας μετατρέπεται εις πολυεθνικόν Κράτος, με όλας τας εντεύθεν τραγικάς συνεπείας. Όταν θα κληθώμεν να αντιμετωπίσωμεν τας συνεπείας αυτάς, μάλλον θα είναι αργά. Ίσως θα είναι αργά και όταν οι μειοψηφούντες Έλληνες θα ζητήσουν από τους συνεργούς να δώσουν λόγον των πράξεών των…
π. Θεόδωρος Ζήσης:
«Ἔγγαμος ἱερεύς, μοῦ εἶπε: “Προτιμῶ νὰ καλλιεργῶ τὰ χωράφια μου, ὡς ἁπλὸς ἀγρότης, καὶ νὰ κρατήσω τὴν πίστη μου, παρὰ νὰ συνεργήσω στὴν κατεδάφισή της καὶ νὰ πάω στὴν κόλαση μαζὶ μὲ τὸν πατριάρχη καὶ τοὺς ἐπισκόπους”... Αὐτὰ ποὺ εἶπε ὁ ὀλιγογράμματος ἱερεὺς ...ἐκφράζουν τὴν διαχρονικὴ συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὴν στάση ὅλων τῶν πιστῶν καὶ τῶν λαϊκῶν ἀπέναντι τῶν ἐπισκόπων καὶ τῶν πρεσβυτέρων σὲ περίπτωση ποὺ δὲν ὀρθοτομοῦν τὸν λόγο τῆς ἀληθείας, ἀλλὰ ἐνισχύουν τὴν αἵρεση καὶ τὴν πλάνη».
Ἡ ὀρθόδοξος ἐκκλησιολογία τοῦ ἁγίου Κυπριανοῦ καί αἱ καινοτομίαι τοῦ Πόρτο Ἀλέγκρε καί τοῦ Πουσάν
Ὁ ἅγιος Κυπριανός, τονίζει ἤδη τόν 3ον αἰῶνα, τήν ἑνότητα περί τόν Ἐπίσκοπον, περί τήν εὐχαριστίαν καί ἐν τῇ ὀρθοδοξίᾳ· γράφει ὁ ἅγιος Πατήρ: «Ὁ Θεός ἐστιν εἷς, καί ὁ Χριστός εἷς, καί μία ἡ Ἐκκλησία Aὐτοῦ, καί ἡ πίστις μία, καί ἡ ποίμνη μία ἡνωμένη διά τῆς κόλλας τῆς ὁμοφωνίας εἰς τήν στερεάν ἑνότητα τοῦ Σώματος». Ἀλλ’ ἡ Ὀρθοδοξία διά τόν ἅγιον Κυπριανόν δέν ἀποτελεῖ Πίστιν ἀποφασιζομένην ἑκάστοτε κοινῇ συναινέσει ὑπό τῶν Ἐπισκόπων, ἀλλά τήν ἀπ΄ ἀρχῆς παραδοθεῖσαν ὑπό τῶν Ἀποστόλων τοιαύτην. Χάριν αὐτῆς ὁ ἅγιος Κυπριανός, δέν ἐσεβάσθη τήν δικαιοδοσίαν ἤ τήν ἄποψιν τοῦ Ἐπισκόπου Ρώμης Στεφάνου, ἀλλά συνίστα τήν ἀνυπακοήν πρός αὐτόν, διότι ὁ Στέφανος ἐνήργει κατά παράβασιν τῆς ἀποστολικῆς Πίστεως (Epistola LXXIV, Ad Pompeium contra Epistolam Stephani) ! Ἡ αὐστηρά ἐκκλησιολογική διδασκαλία τοῦ ἁγίου Κυπριανοῦ περί μή σωτηρίας ἐκτός Ἐκκλησίας (“extra Ecclesiam nulla salus”) εἶναι, κατά τόν Καθηγητήν Βλάσιον Φειδᾶν, ἡ κατ΄ ἐξοχήν και κατά παράδοσιν ὀρθόδοξος. Ἀντιθέτως, ἡ αὐγουστίνειος ἐκκλησιολογία, ἡ ὁποία ἀποδέχεται στοιχεῖα ἐκκλησιαστικότητος ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας καί ἀποτελεῖ οὕτω τήν βάσιν τοῦ κειμένου τῆς Ραβέννας καί τῶν τελευταίων κειμένων τοῦ Π.Σ.Ε. (Πόρτο Ἀλέγκρε καί Πουσάν) συνιστᾷ καινοτομίαν, καί ὡς γνωστόν, πᾶσα ἐπίμονος καί ἀμετανόητος δογματική καινοτομία ἀποτελεῖ διά τήν Ὀρθοδοξίαν αἵρεσιν!
Σχεδόν Κανεὶς δὲν ἀσχολεῖται µὲ τὶς 350.000 δολοφονίες ἐτησίως (ἐκτρώσεις) ἤτοι 1.000 φόνων Ἑλλήνων ἡµερησίως
Τὸ διεστραµµένο πολιτικὸ σύστηµα ἔφερε τὸν πολιτικὸ γάµο, τὸ συναινετικὸ διαζύγιο, ἀκολούθως τὸ σύµφωνο συµβίωσης ἑτεροφύλων, βολὲς χαριστικὲς γενοκτονίας γιὰ τὸ αὔριο τοῦ ἔθνους µας, ἀφοῦ οἱ θάνατοι ἤδη ὑπερέβησαν τὶς γεννήσεις. Σχεδόν κανεὶς δὲν ἀσχολεῖται µὲ τὶς 350.000 δολοφονίες ἐτησίως µέσῳ ἐκτρώσεων ἤτοι 1.000 φόνων Ἑλλήνων ἡµερησίως, οὔτε µὲ τὴν εὐρωπαϊκὴ ἔκθεση, σύµφωνα µὲ τὴν ὁποία ὁ ἴδιος σηµερινὸς πληθυσµός, µᾶλλον γερόντων, θὰ ὑπάρχει – ἂν ὑπάρχει – τὸ 2060, ἐνῷ ἡ ἐθνικὴ στατιστική µας ὑπηρεσία προβλέπει τὸ 2030 νὰ ἔχουµε 60% ἀλλοδαποὺς καὶ µόνον 40% Ἕλληνες µαθητὲς στὰ ἑλληνικὰ σχολεῖα.
Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων σε εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού ΡΩΣΙΑ της 17ης Οκτωβρίου 2009 δήλωσε:
«Ουσιαστικά και σε εμάς (όπως και στους Καθολικούς) υπάρχει η αμοιβαία αναγνώριση των Μυστηρίων. Δεν έχουμε Μυστηριακή κοινωνία, όμως αναγνωρίζουμε τα Μυστήρια... Αν ένας καθολικός κληρικός προσέλθει στην Ορθοδοξία εμείς τον δεχόμαστε ως κληρικό, δεν τον χειροτονούμε εκ νέου. Και αυτό σημαίνει ότι de facto αναγνωρίζουμε τα Μυστήρια της Καθολικής Εκκλησίας».
π. Θεόδωρος Ζήσης: η οικουμενιστική προσπάθεια προέρχεται εκ του Διαβόλου
H συγκρητιστική χοάνη της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, ως εκφράζεται σήμερον τόσον εις το Παγκόσμιον Συμβούλιον των λεγομένων Εκκλησιών, όσον και εις τα διάφορα διεθνή fora καταδολιεύει και ευτελίζει την Χριστιανικήν αποκάλυψιν και εκκοσμικεύει το άγγελμα της σωτηρίας, μετατρέπουσα αυτό εις ηθικολογίαν στερουμένης ζωής, χάριτος και δυνάμεως Θεού. Είναι τελικώς η προσπάθεια αυτή μία ακόμη άπεπλις απόπειρα του βυθίου δράκοντος να εκμηδενίση το σταυροαναστάσιμον μήνυμα ζωής της Αποστολικής Καθολικής Εκκλησίας. Συγκρητιστική παναίρεση λοιπόν ο Οικουμενισμός, οι εκκλησίες του Παγκόσμιου Συμβουλίου λέγονται εκκλησίες, χωρίς να είναι, όλη δε αυτή η οικουμενιστική προσπάθεια προέρχεται εκ του Διαβόλου.
π. Γεώργιος Μεταλληνός: τότε ἡττηθήκαμε, ἐνῶ σήμερα προχωρήσαμε στὴν ἅλωση μὲ τὴν συγκατάθεσή μας, θεωρώντας την μάλιστα ὡς σωτηρία!
…Οἱ κινήσεις ὅμως αὐτὲς τῶν θλιβερῶν ἐθνοκτόνων μας ἐνισχύονται ἀπὸ τὴν πέμπτη φάλαγγα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ χώρου, τοὺς μεταπατερικοὺς Κληρικοὺς καὶ κατ᾽ ἐπάγγελμα θεολόγους, τοὺς «συνευδοκοῦντας τοῖς πράσσουσι» (Ρωμ. 1, 32) τὴν ἀνομίαν. Ἡ διάσπαση δὲ τῆς Ἱεραρχίας εὐνοεῖ ἀποφασιστικὰ τὴν προώθηση καὶ ἐπιβολὴ τῶν ἀνατρεπτικῶν καινοτομιῶν. Ὅπως τὸν 19° αἰώνα, ἔτσι καὶ σήμερα, δυστυχῶς δεσπόζουν «ὑδαρεῖς» —κατὰ τὸν ἀείμνηστο καθηγητὴ Χρῆστο Ἀνδροῦτσο— Κληρικοί, συσχηματιζόμενοι μὲ τὰ μέτρα τῆς Πολιτικῆς Ἡγεσίας γιὰ λόγους προοδευτισμοῦ ἢ διεκδίκησης προσωπικῶν ὠφελημάτων. Ἐπειδὴ δὲ τὰ πνευματικὰ συμπορεύονται πάντοτε μὲ τὰ πολιτειακά, πρέπει νὰ ὑπενθυμίσουμε ὅτι ἡ πνευματικὴ καὶ πολιτιστικὴ ἀποδόμηση τοῦ Ἔθνους ἔχει σημαντικὸ ἀντίκτυπο καὶ στὰ ἐθνικὰ θέματα σὲ κάθε περίοδο τῆς ἱστορίας μας. Καὶ αὐτὸ τὸ ζοῦμε σήμερα μὲ τὴ νέα κατοχή μας καὶ πάλι ἀπὸ τὴν Φραγκία, ὅπως τὸ 1204! Ἡ διαφορὰ τῆς προϊούσας σήμερα Τρίτης Ἁλώσεως ἀπὸ ἐκεῖνες τοῦ 1204 καὶ τοῦ 1453 εἶναι ὅτι τότε ἡττηθήκαμε, ἐνῶ σήμερα προχωρήσαμε στὴν ἅλωση μὲ τὴν συγκατάθεσή μας, θεωρώντας την μάλιστα ὡς σωτηρία!
Αββά, τί κλαίεις;
Τότε ένας ησυχαστής μου υπενθύμισε την περίπτωση του ασκητού πού, μετά την άλωση τής Κωνσταντινουπόλεως, είδε επάνω στήν αγία Πρόθεση ερειπωμένου Ναού, μία γουρούνα με τα νεογνά της και άρχισε να κλαίει και νά οδύρεται. Τότε ενεφανίσθη Άγγελος Κυρίου και του λέγει· Αββά, τί κλαίεις; Γνωρίζεις ότι, αυτό πού είδες, είναι πιο ευάρεστον στόν Κύριον από την αναξιότητα τών ιερέων, πού λειτουργούσαν; Και ο Αγγελος εγένετο άφαντος.
Ανάθεμα, Ανάθεμα, Ανάθεμα
- Τω κανονικώς ανυποστάτω και εκπεσόντι αιρεσιάρχη Πάπα και Πατριάρχη Παλαιάς Ρώμης Βενεδίκτω τω 16ω και τοις αυτώ κοινωνούσι, Ανάθεμα, Ανάθεμα, Ανάθεμα.
- Τοις Μαρτίνω Λουθήρω, Ιωάννη Καλβίνω, Ουρλίχω Σβιγλίω και Ερρίκω τω 8ω
δυσσεβή βασιλεί και τοις συν αυτοίς συγκροτήσασι τας αιρετικάς παραφυάδας της
Διαμαρτυρήσεως, Ανάθεμα, Ανάθεμα, Ανάθεμα.
- Τοις αρνουμένοις και καθυβρίζουσι την Παναγίαν, Ομοούσιον, Αδιαίρετον και
Ζωοποιόν Τριάδαν, Ραβίνοις του Ιουδαϊσμού, Ισλαμισταίς και μέλεσι της ανωνύμου
φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά του Πύργου, των Μαρτύρων του Ιεχωβά, Ανάθεμα,
Ανάθεμα, Ανάθεμα.
- Τοις αρνουμένοις τας Αγίας 4ην, 5ην, 6ην και 7ην Οικουμενικάς Συνόδους
Μονοφυσίταις, Μονοθελήταις και Μονοενεργήταις, Ανάθεμα, Ανάθεμα, Ανάθεμα.
- Τοις κηρύσσουσι και διδάσκουσι την παναίρεσιν του Διαχριστιανικού και
Διαθρησκειακού Συγκρητιστικού Οικουμενισμού, Ανάθεμα, Ανάθεμα, Ανάθεμα
Η ΚΛΗΣΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ(Β’ ΛΟΥΚΑ) ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ
Ὁ προφήτης Ἠσαΐας εἶδε τόν Θεόν ἐπί θρόνου δόξης ὑψηλοῦ καί ἐπηρμένου, τόν Κύριο Σαβαώθ. Ἡ καρδιά του κατηνύγη, ἡ ψυχή του ἐφωτίσθη, ὁ νοῡς του ἐκαθαρίσθη καί ἀμέσως ἀντελήφθη τό αὐτονόητον γιά κάθε ἀπόγονο τῶν πρωτοπλάστων μετά τήν πτῶσιν καί τήν ἔξωσιν ἐκ τοῦ παραδείσου. Ὁμολόγησε ἁπλά καί γρήγορα τήν ἁμαρτωλότητά του ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.« Ταλαίπωρος ἐγώ ὁ ἄνθρωπος πού ἔχω ἀκάθαρτα χείλη καί ζῶ ἀνάμεσα σέ ἀνθρώπους ἀκαθάρτους».[1]
Εάν δεν είναι οι Λατίνοι αιρετικοί, τότε τι χρειάζονται το «Πηδάλιον», το «Ωρολόγιον», το «Τριώδιον»; Να τα ρίψωμεν εις το πυρ και να ομολογήσωμεν ότι επλανήθημεν!
Εις τα ζητήματα της πίστεως δεν χωρούν ανθρώπινοι συναισθηματισμοί. Αείποτε η Εκκλησία του Χριστού «δια τους λόγους των χειλέων Του εφύλαξεν οδούς σκληράς». Μέσος όρος δεν υπάρχει. Ή πιστεύομεν ή δεν πιστεύομεν. Ή ο από δέκα αιώνων Καθολικισμός περιέπεσεν εις αιρέσεις, οπότε πρέπει να τας αποβάλη και κατόπιν να έλθη προς ένωσιν Δογματικήν και Εκκλησιαστικήν ή δεν έχει αιρέσεις οπότε η Εκκλησία μας πλανάται επί δέκα αιώνας. Και όχι μόνον δέκα αιώνας, αλλά πλανάται μεθ' όλων των Οικουμενικών Συνόδων και των αγίων Πατέρων, και τα πάντα γίνονται άνω κάτω. Και κατά συνέπειαν πρέπει να διορθώσωμεν Ιερούς Κανόνας, να συμπληρώσωμεν το Σύμβολον της Πίστεως, να διασκευάσωμεν τα λειτουργικά μας βιβλία, να χρίσωμεν με ασβέστη τους τοιχογραφημένους αγίους Πατέρας μας και να καύσωμεν τας φορητάς εικόνας των, αφού επλανήθησαν και πλανούν και ημάς τόσους αιώνας.
π. Θεόδωρος Ζήσης: Αλήθεια ποτισθείσα με ποταμούς αιμάτων αγίων και ηρώων της πίστεως
H πανηγυρική διακήρυξις ότι ο Παπισμός δεν είναι Εκκλησία Χριστού αλλά κακοδοξία και αίρεσις αποτελεί παγία θέσι της Αδιαιρέτου Ορθοδόξου Καθολικής του Χριστού Εκκλησίας και μάλιστα αλήθεια ποτισθείσα με ποταμούς αιμάτων αγίων και ηρώων της πίστεως, ως οι Οσίαθλοι Πατέρες οι επί Βέκκου εν Αγίω Όρει μαρτυρήσαντες, οι εν τη Μονή Καντάρας εν Κύπρω αναιρεθέντες, οι 800.000 των Αγίων ενδόξων Νεομαρτύρων οι υπό του ψευδοαγίου του Βατικανού Καρδιναλίου Στέπινατς και των φασιστών Ουστάσι δια πολυωδύνων βασάνων τελειωθέντες, οι άγιοι ένδοξοι ιερομάρτυρες Μάξιμος ο Καρπαθορώσσος ο υπό των Ουνιτών δια τυφεκισμού τελειωθείς και Αθανάσιος ο Λιθουανός ο υπό των Ουνιτών δια πελέκεως αποκεφαλισθείς και εις βόρθον ριφθείς και μετά δέκα επτά έτη ανασυρθείς έχων αδιαλώβητο, ευωδιάζον και θαυματουργούν το σκήνωμά του.
Θ΄ Το Παλαιοημερολογητικό
Μέσα σ’ αυτήν την ατμόσφαιρα της αποσυνθέσεως, ήλθε ξαφνικά, ύστερα από πίεσι του Κράτους, το πρώτο επίσημο βήμα της ελληνικής Εκκλησίας πρός τον Πάπα: Η υιοθέτησις του παπικού ημερολογίου. Λίγοι έχουν, δυστυχώς, εννοήσει την σημασία του “παλαιοημερολογητικού”, όπως ονομάζεται, ζητήματος. Οι περισσότεροι αποδίδουν σε στενοκεφαλιά του αγραμμάτου λαού την αντίδρασι των Παλαιοημερολογιτών, δείγμα κι αυτό της βαθειάς περιφρονήσεως που τρέφουν οι οιηματίες εγγράμματοι πρός τους αγραμμάτους. Όμως οι αγράμματοι αυτοί, για να αντιδράσουν όπως αντέδρασαν, θα έπρεπε να έχουν, αν μη τι άλλο, θρησκευτικόν ζήλο και ενδιαφέροντα πνευματικά, που τα εστερείτο η μάζα των αδιαφόρων που ακολούθησαν, χωρίς κάν να γνωρίζουν πώς τίθεται το πρόβλημα, την πλειοψηφία των ιεραρχών. Κανείς από τους φωτισμένους θεολόγους και τους οπαδούς των δεν έδειξε πάντως σημεία αγωνίας μπροστά στό φαινόμενο αυτό του διαχωρισμού της ελληνικής Εκκλησίας, ούτε ζήτησε να βρή μια απάντησι στην γεμάτη πόνο κραυγή τόσων χιλιάδων πιστών.
---------------------------
Ἐξαιρετικόν ἄρθρον! Πιάνει τήν οὐσίαν τοῦ ζητήματος, ἡ ὁποία εἶναι (1) «το πρώτο επίσημο βήμα της ελληνικής Εκκλησίας πρός τον Πάπα» καί (2) ἡ διάσπασις τῆς ἑνότητος τῶν Ὀρθοδόξων, ἔτσι ὥστε νά καμφθοῦν οἱ ἀντιστάσεις στά ἐπερχόμενα σατανικά σχέδια πού θά ἐφηρμόζοντο στήν Ἑλλάδα, ὅπως ἡ ἐπιβολή τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τοῦ Σεργιανισμοῦ, τοῦ Οὐνιτισμοῦ (ἀπό 7-12-1965) κ.λπ., ἡ «ἐκπούστευσις» καί ἡ «ἐκπουτάνευσις» τῶν Ἑλλήνων (Σ. Καργάκος), ἡ ἀντικατάστασίς των μέ ἰσλαμιστάς ἀπό τό Πακιστάν καί ἀλλαχοῦ, τό ξεπούλημα τῆς Ἑλλάδος καί τοῦ πολιτισμοῦ της κ.λπ. Τοὐτέστιν, ἡ εἰσαγωγή τοῦ νέου ἑορτολογίου ἦτο ἡ ὡρολογιακή βόμβα στά θεμέλια τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῆς Ἑλλάδος καί ὄχι ζήτημα ἀστρονομικῆς ἀκριβείας, ὅπως τό παρουσίασαν οἱ Μασσῶνοι, διά νά τό περάσουν εὐκόλως. Οἱ ἀντιστάσεις πού προεβλήθησαν ἀπό 2.000.000 περίπου πιστῶν τό 1924 «ἔπρεπε» νά καμφθοῦν, νά χλευασθοῦν, νά κτυπηθοῦν ἀγρίως! Ἔτσι καί ἔγινε, ὅπως γίνεται καί σήμερα ἐναντίον ὅσων ἀνθίστανται εἰς τήν ὑγειονομικήν δικτατορίαν, ἡ ὁποία ἐπίσης ἐπεβλήθη μέ ἄπειρα ψεύδη! Σύμμαχοι τῶν διωκτῶν εἰς τήν δυσφήμησιν τῶν τότε ἐνισταμένων ὑπῆρξαν οἱ αἰρετικοί Ματθαιϊσταί, οἱ ὁποῖοι ἐφρόντισαν νά δώσουν πολλές λαβές στούς Μασσώνους καί στούς ἀθέους, προκειμένου νά χλευασθῇ ἔτι περισσότερον τό ἁγνόν κίνημα τοῦ 1924. Παρόμοιον ρόλον ἔπαιξαν (καί παίζουν ἀκόμη) καί ἄλλοι ὑπέρμαχοι τῆς καινοτομίας (Τρικαμηνᾶς κ.ἄ.) Ὅλοι αὐτοί, ὡς γνήσια ὄργανα τοῦ Σατανᾶ, χύνουν ἄφθονον δηλητήριον καί ποταμούς ψεύδους ἐναντίον ὅσων ἀγωνίζονται ἀπό τό σωστόν μετερίζι διά τήν ἐκδίωξιν τῶν Οἰκουμενιστῶν, τήν σύγκλησιν Πανορθοδόξου Συνόδου καί τήν ἐπαναφοράν τῆς πρό τοῦ 1924 ἐκκλησιαστικῆς καταστάσεως.
----------------------
Χάριν τῶν ἀναγνωστῶν, νομίζω ὅτι ἔχω χρέος νά καταγγείλω καί πάλιν τόν κ. ΧΣ ὡς σχισματοαιρετικόν. Ἀνήκει καί κηρὐττει τήν αἵρεσιν τοῦ Ματθαιϊσμοῦ, ἡ ὁποία τούς ὡδήγησεν εἰς σχίσμα τό 1937. Παριστάνοντες τούς «αὐστηρούς ὀρθοδόξους», φλυαροῦν ὅτι ἀπό τό 1924 οἱ Ν/Ηται εἶναι ἐκτός Ἐκκλησίας, διότι τό ν.ἑ. κατεδικάσθη τόν 16ον αἱῶνα. Πλανῶνται, ὅμως, διότι ὅποιος παραβαίνει τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, οἱ ὁποῖες εὑρίσκονται εἰς τήν Ἁγίαν Γραφήν ἤ εἰς τάς Συνοδικάς Ἀποφάσεις, δέν ἀποκόπτεται αὐτομάτως ἀπό τήν Ἐκκλησίαν, ὅπως φλυαροῦν οἱ Ματθαιϊσταί μέ τήν αἵρεσιν τῆς «αὐτομάτου ἀπωλείας τῆς Χάριτος», ἀλλ' εἶναι ὑπόδικος ἐνώπιον Συνόδου δι' ἀναθεματισμόν καί καθαίρεσιν (ἄν εἶναι κληρικός). Μάλιστα, εἰδοποιεῖται τρίς μέ ἐπιστολάς νά ἔλθῃ εἰς τήν Σύνοδον ν' ἀπολογηθῇ, κατά τό γνωστόν «μηδενί δίκην δικάσῃς, πρὶν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς». Αὐτά λέγει ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησιολογία, τήν ὁποίαν οἱ Ματθαιϊσταί ἔχουν πετάξει εἰς τόν κάλαθον τῶν ἀχρήστων καί φλυαροῦν ὅτι δέν χρειάζεται Συνοδική καταδίκη, διότι μόλις κάποιος κηρύξει κάτι αἱρετικόν αὐτομάτως ἀποκόπτεται δῆθεν ἀπό τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας! Ἐκτός ἀπό τήν ὡς ἄνω Ὀρθόδοξον Ἐκκλησιολογίαν, ὅμως, ἡ ὁποία κονιορτοποιεῖ τήν Ματθαιϊστικήν αἵρεσιν, καί ἡ Ἐκκλησιαστική Ἱστορία βρίθει παραδειγμάτων ὅπου ἐγένοντο ἀποδεκτά μυστήρια πού ἐτελέσθησαν ἀπό αἱρετικούς, τόσον ἀκρίτους ὅσον καί κεκριμένους. Χάριν παραδείγματος, εἶναι γνωστόν ὅτι γύρω στό 449 μ.Χ., δύο ἔτη πρίν τήν καταδίκην του ἀπό τήν Δ' Οἰκ. Σύνοδον ὁ αἱρετικός (Μονοφυσίτης) Διόσκορος ἐχειροτόνησε Πατριάρχην Κων-πόλεως τόν Ἅγιον Ἀνατόλιον. Ἐπίσης, γύρω στό 359 μ.Χ. ἡ ἐν Ἀριμίνῳ Σύνοδος καθῄρεσε τό ΚΕΚΡΙΜΕΝΟΝ ἀπό τήν Α' Οἰκ. Σύνοδον Ἀρειανόν Δημόφιλον. Ἐάν, κατά τούς αἱρετικούς Ματθαιϊστάς, ἦτο ἤδη αὐτοκαθῃρημένος ἀπό τήν Α' Οἰκ. Σύνοδον (325 μ.Χ.), τότε πρός τί 34 ἔτη ἀργότερον ἠθροίσθη ἡ ἐν Ἀριμίνῳ Σύνοδος διά νά καθαιρέσῃ τόν Δημόφιλον; «Σέ δουλεία νά βρίσκωνται»; Σημειωτέον δέ ὅτι κατόπιν οἱ Ἀρειανοί ἐχειροτόνησαν τόν Δημόφιλον «πατριάρχην» Κων-πόλεως, γιά νά καθαιρεθῇ καί πάλιν τό 381 μ.Χ. ἀπό τήν Β' Οἰκ. Σύνοδον. Μήπως τά μυστήρια πού ἐτέλεσε κατά τήν 10ετῆ «πατριαρχείαν» του ἐπανελήφθησαν; Δέν ἔχω ἀκούσει ποτέ νά ἔχῃ γίνει κάτι τέτοιο. Καί πάλιν, ὑπάρχουν πολλά παραδείγματα, ἀλλ' οἱ αἱρετικοί Ματθαιϊσταί φλυαροῦν ὅτι ἡ ἀλλαγή ἡμερολογίου κατέστησεν αὐτομάτως ἀνιέρους ὅσους τήν υἱοθέτησαν. Καί ὅσους δέν ἀκολουθοῦν τήν αἵρεσιν τοῦ Ματθαιϊσμοῦ τούς ἀποκαλοῦν «προδότας», ἐνῷ κατ' ἀλήθειαν αὐτοί εἶναι οἱ μεγάλοι Προδόται τόσον τῆς Πίστεως ὅσον καί τοῦ ἱεροῦ ἀγῶνος τῶν Π/Ητῶν. Ὁ ΧΣ λέγει καί πολλά ἄλλα ψευδῆ καί ἀνόητα (ἀντιεπιστημονικά), τά ὁποῖα ἔχω καταγγείλει ἐπανειλημμένως εἰς προηγούμενα σχόλιά μου. Ἐδῶ ἐστάθην εἰς τήν οὐσίαν τῆς αἱρέσεώς του.
(Συνέχεια τοῦ σχολίου μου τῆς 24 Σεπτεμβρίου 2022 - 11:30 π.μ.)
Ἕν ἀκόμη παράδειγμα-καταπέλτης διά τήν Ματθαιϊστικήν αἵρεσιν εἶναι τό τοῦ Ἁγίου Μελετίου Ἀντιοχείας, ὁ ὁποῖος ἐχειροτονήθη ὑπό Ἀρειανῶν, καθότι ἀρχικῶς ἦτο ὁμοιουσιανός καί σταδιακῶς μετεστράφη εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν, ὅπως ἀναφέρουν ὁ Δοσίθεος Ἱεροσολύμων εἰς τήν Δωδεκάβιβλον καί ὁ Στεφανίδης εἰς τήν Ἐκκλησιαστικήν Ἱστορίαν του (δέν ἔχω μαζί μου τά βιβλία αὐτά διά νά παραπέμψω στις ἀκριβεῖς σελίδες). Αὐτά γίνονται γύρω στό 360 μ.Χ., δηλαδή 35 περίπου χρόνια ΜΕΤΑ τήν καταδίκην τοῦ Ἀρειανισμοῦ ἀπό τήν Α' Οἰκ. Σύνοδον. Στήν περιπέτειαν τοῦ Ἀντιοχειανοῦ σχίσματος, ὅταν ἄλλη μερίς ἐχειροτόνησε τόν Παυλῖνον ὡς ἐπίσκοπον Ἀντιοχείας, ὁ μέν Μελέτιος ὑπεστηρίζετο ὑπό τοῦ Ἁγίου Βασιλείου τοῦ Μεγάλου καί τοῦ Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, ὁ δέ Παυλῖνος ὑπό τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου καί τῆς Δύσεως, ἄν καί αὐτός δέν ἦτο ἀκριβῶς σύμφωνος μέ τό Σύμβολον τῆς Νικαίας. Ἄς ἀναρωτηθοῦν οἱ τσαρλατᾶνοι Ματθαιϊσταί: Πῶς οἱ μεγάλοι Ἅγιοι Βασίλειος καί Γρηγόριος ἐδέχοντο τήν χειροτονίαν τοῦ Μελετίου πού ἔγινεν ὑπό τῶν ἤδη καταδικασθέντων ἀπό τήν Α' Οἰκ. Σύνοδον Ἀρειανών.
----------------------
@ 26 Σεπτεμβρίου 2022 - 3:10 π.μ. ΧΣ: «Πότε θα αντιληφθείτε ότι οι Νεοημερολογίτες είναι δυνάμει σχισματικοί και χωρίς Άγιο Πνεύμα και Μυστήρια;»
Σχόλιον χάριν τῶν ἀναγνωστῶν: Ὁ κ. ΧΣ ἐπαναλαμβάνει ἀμετανοήτως τήν αἵρεσίν του καί τίς γνωστές ἀντιεπιστημονικές γνῶμες του γιά τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησιολογίαν, τήν ἐαρινήν ἰσημερίαν κ.λπ., οἱ ὁποῖες δέ στηρίζονται ἀπολύτως πουθενά! Γι' αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγον τόν χαρακτηρίζω καινοτόμον/αἱρετικόν. Ἡ ὡς ἄνω φράσις του περιέχει καί μίαν νέαν ἀντίφασιν. Λέγει ὅτι οἱ Ν/Ηται εἶναι δυνάμει σχισματικοί, ὅπερ ὀρθόν, ἀλλά προσθέτει κατόπιν ὅτι δέν ἔχουν μυστήρια, ὅπερ ἰσχύει γιά τούς ἐνεργείᾳ σχισματοαιρετικούς, δηλαδή μετά τήν καθαίρεσίν των ἀπό Πανορθόδοξον Σύνοδον! Ἀλαλούμ, δηλαδή, ὅπως πάντα! Καί χωρίς ἐντροπήν, ὑπογράφει καί ὡς «θεολόγος»!!!
H Αειπάρθενος Κόρη
Η πάντιμος των Ορθοδόξων Παράδοση, μας διδάσκει, ότι η Αειπάρθενος Κόρη ευρέθη η μόνη καθαρά και άμωμος, ώστε να σαρκωθή εξ Αυτής ο πάσης επέκεινα καθαρότητος Υιός και Λόγος του Θεού. Είναι Ναός του Υψίστου υγιασμένος πρώτα με την προσωπικήν Της αγιότητα και αρετήν και ύστερα με την επιφοίτησιν της αγιαστικής δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος. Κάθε άλλη υπερτίμηση ή υποτίμηση της Ορθοδόξου αυτής θεωρήσεως αποτελεί ασέβεια και βλασφημία στο πρόσωπό Της και οδηγεί σε αίρεση και πλάνη.
Ό Άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος, με βάσει τα λόγια τού Χριστού «στο σπίτι τού Πατέρα μου υπάρχουν πολλά μέρη για διαμονή», λέει:
«Ό Δεσπότης μας, χάραξε διάφορους τρόπους για τη σωτηρία των ανθρώπων. Δεν μπορείς να μπεις στη βασιλεία των ουρανών με την παρθενία; Να μπεις με το μυστήριο τού γάμου. Δεν μπορείς να μπεις με τον πρώτο γάμο (γιατί πέθανε ή γυναίκα σου); Μπορείς έστω με δεύτερο γάμο. Δεν μπορείς να μπεις με μια πειθαρχημένη ζωή; (Τότε) να μπεις με την ελεημοσύνη. Δεν μπορείς και με την ελεημοσύνη; Να μπεις με τη νηστεία. Δεν μπορείς μ' αυτό τον τρόπο; "Έλα μ' εκείνον. Δεν μπορείς μ' εκείνον; "Έλα μ' αυτόν...».
«Να σου δείξουμε πέντε τρόπους για μετάνοια: Πρώτος
τρόπος να είναι ή τέλεια γνώση των αμαρτημάτων μας. Δεύτερος τρόπος ή συγχώρηση
των αμαρτημάτων τού πλησίον. Τρίτος τρόπος είναι (ή μετάνοια) με την προσευχή.
Τέταρτος τρόπος με την ελεημοσύνη. Πέμπτος με την ταπείνωση. Λοιπόν μην αργείς,
αλλά κάθε μέρα χρησιμοποίησε όλους αυτούς τούς τρόπους (για τη μετάνοια σου)».
…Η ιστορία διδάσκει τα εξής: -- Του αειμνήστου Διον. Μ. Μπατιστάτου
Α) Ότε της Ορθοδόξου Εκκλησίας ηγείτο μορφή Πατερική, με έντονον τον σεβασμόν προς την Ορθοδοξίαν και βαθείαν συνείδησιν της εν αυτή αληθείας, οίος ο Ιερεμίας ο Β΄, ο πράγματι τρανός κατά την φρυκτωρίαν της ης έλαβεν θείας Ακροπόλεως, (1572 – 1586), απήντησε προς τον Δόγην της Βενετίας Δαπόντε, προτείνοντα εκ μέρους του Πάπα κοινόν εορτασμόν του Πάσχα «… ει και ο χρόνος και η των φωστήρων κίνησις περί την ημέραν του Πάσχα ανωμαλίαν τινά ποιεί, τη ευσεβεία γε μην ουδ΄ οπωστιούν τούτο λυμαίνεται· όθεν ουδέ μετατρέπειν δει τον των Πατέρων Κανόνα και καινοτομεί και εις αιτίαν στάσεως τας Χριστού Εκκλησίας κινείν· είπερ αληθεία και θείω πνεύματι περί αναγκαίων καλώς εσκόπουν, πολλά εισι τα ψυχωφελή και ουχί τα παίγνια των ωρολογίων τούτων». (Εκκλησιαστική Ιστορία Φιλαρέτου Βαφείδου, τόμος Γ΄, σελ. 124). Κατεδικάσθη δε κατά το 1587 εν τοπική Συνόδω εις Κων)πολιν η ημερολογιακή μεταρρύθμισις και ο προτεινόμενος εορτασμός του Πάσχα.
Β΄) Ότε κρίμασιν, οις οίδεν Κύριος, κατέλαβε το Φανάριον, ο εξ Αμερικής
την πορείαν αρξάμενος και πολλάς τας συμφοράς τω τε έθνει και τη Εκκλησία
επενεγκών Μελέτιος Μεταξάκης, ιδού τι απήντησεν εις τον εκπρόσωπον της
αιρετικής Δύσεως, αγγλικανόν επίσκοπον Core. Ούτος, ο Core, «τυχέως» ευρεθείς εν τω
παρανόμω Συνεδρίω της Κωνσταντινουπόλεως λέγει: «… Αλλά θα ήτο καλόν να
επιτευχθή μία διαρρύθμισις ημερολογιακή τοιαύτη, η οποία να συντελέση ώστε όλοι
οι Χριστιανοί να εορτάζωμεν ταυτοχρόνως το Άγιον Πάσχα». Και ο παν άλλο ή
Ορθόδοξος Πατριάρχης Μεταξάκης απήντησε: «Θα παρακαλέσω την Υμ. Σεβασμιότητα να
ανακοινώση εις τον Αρχιεπίσκοπον Καντουαρίας ότι είμεθα διατεθειμένοι να
δεχθώμεν το νέον ημερολόγιον, το οποίον θα εξευρίσκετο υπό της Δύσεως». (Ε΄
Συνεδρία Τετάρτης 23 Μαΐου 1923). Η Ιστορία, λοιπόν, διδάσκει, ότι οι
φρονούντες και ενεργούντες ως ο Μεταξάκης, ο την κατάραν της Ορθοδόξου
Εκκλησίας περιβληθείς ως ιμάτιον ανθ΄ ων εισηγήθη και έπραξεν, εξυπηρετούν
σχέδια καταλύσεως και διασπάσεως της Ορθοδοξίας.
…. Η Εκκλησία δεν είναι αστρονομικόν Ινστιτούτον, αλλά Παλλάδιον
Χάριτος· δεν πρέπει όμως ο κλήρος και ο λαός της Ορθοδοξίας να λησμονήση, ότι
ουδεμία υποχώρησις επιτρέπεται εν τω εορτασμώ του Πάσχα, ουδεμία εν παντί
απόκλισις προς την αιρετικήν Δύσιν. Θα αγαπώμεν πάντας, αλλ’ υπέρ πάντας την
Ορθοδοξίαν εν τη αγία πληρότητι αυτής, εν η εκλήθημεν και δι’ ης σωζόμεθα.
Ελπίζομεν δε και απαιτούμεν, απηχούντες το Ορθόδοξον αίσθημα του λαού μας, ότι
θα ευρεθώσι πολλοί Αρχιερείς της Ορθοδόξου Ελλαδικής Εκκλησίας, να αποδιώξουν
με την αγιαστικήν δύναμιν της Ορθοδοξίας και την επαγρύπνησίν των τα πνεύματα
της καταστροφής, τους βρυκόλακες του Μεταξάκη, που επιζητούν να επιτύχουν τον
όλεθρον της Ορθοδοξίας.
Πηγή: https://dionysiosmpatistatos.blogspot.com/
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Ὁ
Ἅγιος Νικόλαος διακρίθηκε γιὰ τὴν σταθερή του πίστη, διακήρυξε καὶ ὑποστήριξε σταθερὰ
τὶς ἀρχὲς τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν πρώτη Οἰκουμενικὴ Σύνοδο. Διαπνεόταν ἀπ᾽ τὴ ζωὴ τοῦ
Ἁγίου Πνεύματος καὶ γι᾽ αὐτὸ ἀνεδείχθη κανόνας πίστεως, ἐνῶ παράλληλα ὑπῆρξε μιμητὴς
τοῦ Χριστοῦ μας προσφέροντας ἀγάπη στοὺς συνανθρώπους μας, Ὁ Ἅγιος δὲν εἶχε περγαμηνὲς σπουδῶν, δὲν ἦταν
ἀπόφοιτος Πανεπιστημίων τῆς ἐποχῆς, δὲν εἶχε μεταπτυχιακά, δὲν εἶχε τὴν κοσμικὴ
σοφία τῆς ἐποχῆς, εἶχε ὅμως μέσα του τὴν ζέση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ ὁποία τοῦ ἔδωσε
τὴν δύναμη νὰ ὑποστηρίξει τὴν πίστη! Ἔτσι ἀναδείχθηκε Κανόνας Πίστεως, τηρητὴς ἐπακριβῶς
τῆς πίστεώς του.
Η έσχατη βία· ο θάνατος! -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Καθηγητού Παν. Αθηνών
Η δαιμονική βία, στην προσπάθειά της να περάσει στο πνεύμα του αδαμικού ζεύγους, ως εξαιρετικά συμφέρουσα, την ιδέα της παραβάσεως της εντολής του Θεού, διαβεβαίωσε το ζεύγος αυτό, απατηλά και υποκριτικά, ότι, τρώγοντας από τον καρπό του απαγορευμένου δένδρου, δεν επρόκειτο, σε καμμιά περίπτωση, να πραγματοποιηθεί αυτό που ο Θεός τους είχε προαναγγείλει, ότι δηλ. θα πεθάνουν·
- «Ου θανάτω αποθανείσθε»! Διαβεβαίωσε η
βία αυτή το αδαμικό ζεύγος!
*
Ο Θεός πράγματι είχε προαναγγείλει και είχε ξεκαθαρίσει τήν πορεία των πραγμάτων στην περίπτωση, που το αδαμικό ζεύγος θα διάλεγε ως τρόπο υπαρξιακής του καταξιώσεως την αθέτηση της εντολής του· «ή δ’ αν ημέρα φάγητε απ’ αυτού, θανάτω αποθανείσθε» .
Παπουλάκος (Χριστοφόρος): Δεν ωφελούν σε τίποτα οι κλάψες. Χρειάζεται καινούργιος ξεσηκωμός, καινούργια Άγια Λαύρα.
Ο Χριστοφόρος βουβός σιγόκλαιγε και πότιζε με δάκρυα τα σανίδια του κελιού και το ράσο του.
–Δεν φτάνει να πονούμε και να κλαίμε, Χριστοφόρε, φώναξε ο Κοσμάς. Η καινούργια επιδρομή είναι χειρότερη από του Ιμπραήμ. Κείνος σκότωνε κορμιά κι αφάνιζε το βιος μας, αλλά αυτοί σκοτώνουν τις ψυχές μας. Ό,τι ιερό φυλάξαμε τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς ποδοπατιέται, ό,τι μας κράτησε όρθιους, σαν ασάλευτο αντιστήλι, γκρεμίζεται. Σε τέτοιο γιουρούσι του σατανά, κάθε υποταγή είναι άρνηση του Χριστού, άρνηση της Πίστης και παράδοση στο διάβολο. Προδίνουμε τον αγώνα του εικοσιένα, το αίμα που χύθηκε στο Μεσολόγγι, στ΄ Αρκάδι, στην Τριπολιτσά, στα Δερβενάκια στα Ψαρά… Ιούδες γινόμαστε Χριστοφόρε και το κακό δε σταματά ως εδώ…
--Κύριε ημών Ιησού Χριστέ,
έχει κι άλλο; Ψιθύρισε με πνιγμένο λυγμό ο
Χριστοφόρος.
–Έχει πολλά και φριχτά,
αποκρίθη ξαναμμένος ο Κοσμάς. Είναι ότι οι γραμματισμένοι του Έθνους,
σκλαβωμένοι στους μασόνους της Φραγκιάς, έχουν ολότελα στραβωθεί, κι αντίς να
βλέπουν σ΄ όλα τούτα το μελλοντικό αφανισμό του έθνους, τα λογαριάζουν σωστικά.
Οι άντρες που μας κυβερνούν χάσανε το φως τους και δεν ξέρουν να ξεχωρίσουν
ποια η διαφορά ανάμεσα σκοτάδι και φως. Ψευτίσαμε τα ζύγια που άλλοτε ζύγιαζαν
το καλό και το κακό, την αλήθεια και το ψέμα. Ο διάβολος με χίλιες μορφές μας
παραστέκει. Δε λέω πως αν την κορόνα του έθνους φορούσε Ορθόδοξος κυβερνήτης,
κι αν η εκκλησία συνέχιζε τον αιωνόβιο δρόμο της, πως θάλειπε η αμαρτία. Αλλά
λέω πως θάχαμε το μέσο να την ξεχωρίζουμε και να μην την μπερδεύουμε με το
καλό. Τώρα όχι μόνο την μπερδεύουμε, αλλά το καλό πνίγηκε μέσα στη θάλασσα της
αμαρτίας.
Ο Χριστόφορος τον κοίταξε στα
μάτια.
–Έχεις δίκιο, του είπε. Δεν
ωφελούν σε τίποτα οι κλάψες. Χρειάζεται καινούργιος ξεσηκωμός, καινούργια Άγια
Λαύρα.
–Και καινούργια Ψαρά,
πρόσθεσεν ο Κοσμάς. Τούτος ο οχτρός είναι χειρότερος απ΄ τον Τούρκο. Εκείνος
ποτέ δε μας τόκρυψε πως μας λογάριαζε σκλάβους, ενώ τούτος μας ξεγελά πως
είμαστε τάχα λεύτεροι, ενώ έχει σκλαβώσει και τις ψυχές μας ακόμη. Δε φτάνει
λοιπόν ο λόγος κι ο ξεσηκωμός, αλλά χρειάζεται και κάτι άλλο….
–Τι; Ρώτησεν ο
Χριστοφόρος.
–Μάρτυρες, αδελφέ Χριστοφόρε,
μάρτυρες. Αίμα, για να ποτιστεί και να φουντώσει η λευτεριά του Χριστού, η
πραγματική λευτεριά. Ο σατανάς έχει τρανό βασίλειο στη γη. Έχει του χεριού του
βασιλιάδες, αρμάδες, καλαμαράδες, γητειές και γητειές, που μόνο στο αίμα μας
μπορούν να πνιγούν. Αν δεν χύσουν καινούργιοι μάρτυρες το αίμα τους κανένας
ωκεανός δεν είναι τόσο βαθύς και τόσο πλατύς, για να πνίξει τόση αμαρτία. Όσοι
από μας ξεκινήσουμε, πρέπει να το ξέρουμε πως ο δρόμος μας, γυρισμό δεν έχει.
Οδηγός μας, ας σταθεί ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.
O νέος Μητροπολίτης Ιταλίας Πολύκαρπος μετά την συνάντηση που είχε στο Βατικανό με τον Πάπα δήλωσε τα κάτωθι σύμφωνα με το vaticanews.
“Η συνάντηση με τον Πάπα Φραγκίσκο πήγε πολύ καλά. Ήταν μια πολύ εγκάρδια συνάντηση, ενός γιου με τον αγαπημένο του πατέρα, μιας συνάντησης επισκόπου με τον προκαθήμενο και τον πατριάρχη του. Ο Άγιος Πατέρας έχει μια μεγάλη καρδιά, μια γνήσια καρδιά, τον ευχαρίστησα για το ενθαρρυντικό μήνυμα που μου έστειλε για την ενθάρρυνσή μου, ζήτησα την παπική ευλογία του για την υπηρεσία μου, πάλι, στην Ιταλία και αυτή τη φορά ως επίσκοπος, και τον διαβεβαίωσα ότι για τις προσευχές ώστε να του δώσει ο Θεός πολλά χρόνια σωματικής και πνευματικής υγείας, για το καλό της καθολικής Εκκλησίας και επίσης για το καλό κάθε ανθρώπου καλής θέλησης, για τον οποίο ο Άγιος Πατέρας έχει μια ιδιαίτερη ευαισθησία.
Ὁ Πατρ. Βαρθολομαῖος ἀρνεῖται τὴν ἀπολυτότητα τῆς θείας Ἀποκαλύψεως!
Στὶς 23/27-9-1998 δήλωσε: «Τὸ κύριο πρόβλημα στὴν ἀλληλοκατανόηση, τὴν ἀμοιβαία ἐμπιστοσύνη καὶ συνεργασία μεταξὺ τῶν τριῶν μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν εἶναι ἡ ἀπολυτότης. Ἡ θέση δηλαδὴ τῆς κάθε θρησκείας ὅτι αὐτὴ καὶ μόνον κατέχει τὴν ἀπόλυτη περὶ Θεοῦ καὶ κόσμου ἀλήθεια. Ὡστόσο, ἐπειδὴ ὁ Θεὸς μόνος εἶναι ἡ ἀπόλυτη ἀλήθεια, ἀπὸ τὴν ὁποία κάθε ἄνθρωπος γνωρίζει ὄψεις μόνον τῆς ἀληθείας, γι’αὐτὸ ὁ καθένας ὀφείλει νὰ ὁμολογεῖ, ὅπως ὁ Σωκράτης, τὴν ἄγνοιά του καὶ νὰ εἶναι ἀνοικτὸς πρὸς τὶς ἀπόψεις τῶν ἄλλων. Ἑπομένως οἱ δυσκολίες στὴ διαθρησκειακὴ ἐπικοινωνία ἀνακύπτουν ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ καθένας γνωρίζει μὲν διάφορες ὄψεις τῆς ἀληθείας, ἀλλὰ αὐτὲς τὶς ἀπολυτοποιεῖ καὶ θέλει νὰ τὶς ἐπιβάλλει στὸν ἄλλο. Οἱ θρησκευτικοὶ ἡγέτες καθῆκον ἔχουν νὰ ἀπορρίπτουν τέτοιες ἀπολυτοποιήσεις. Ἀκριβῶς τὸ καθῆκον αὐτό, ποὺ ἐκφράζει τὸν σεβασμὸ τοῦ ἑνὸς ἀνθρώπου πρὸς τὴν θρησκευτικὴ πίστη καὶ τὴν ἐλευθερία τοῦ ἄλλου, ἀποτελεῖ τὴν προϋπόθεση τῆς θρησκευτικῆς συνυπάρξεως καὶ τῆς καλῆς συνεργασίας τῶν ἀνθρώπων. Ὁ Θεὸς προίκισε τὸν ἄνθρωπο μὲ ἐλευθερία βουλήσεως καὶ δὲν εὐαρεστεῖται οὔτε μὲ τὴν βιαία καὶ ἀπατηλὴ ἐπιβολὴ τῆς πίστης σ’ αὐτὸν οὔτε μὲ τὴν κατάλυση τῆς ἐλευθερίας του. Ἑπομένως, ὁ διάλογος μεταξὺ τῶν μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν εἶναι ἡ μόνη θεάρεστη ὁδὸς μαρτυρίας καὶ μεταδόσεως τῆς ἀληθείας». (ΠΗΓΗ: Περιοδικὸν «Ὀρθοδοξία» Δ΄ (1998) 749-752)! Φρικτὸ καὶ ἀνήκουστο!
--------------------------
Νέα ἄρνησις τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ Εὐαγγελίου Του ἀπό τόν Βαρθολομαῖον! Ὅσοι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί κοινωνοῦν ἀκόμη μαζί του ἐκκλησιαστικῶς πρέπει ν' ἀποτειχισθοῦν πάραυτα ἀπό αὐτόν, ἀλλιῶς κολάζονται! Μᾶς ἔχει συνηθίσει σέ τέτοια, ἀλλ' αὐτό νομίζω ὅτι ὑπερβαίνει κάθε ὅριον! Ἀκοῦς ἐκεῖ, ν' ἀπορρίψουμε τό ἱερόν Εὐαγγέλιον χάριν τῶν διαθρησκειακῶν «διαλόγων» (διάβαζε Προδοσιῶν) τοῦ Βαρθολομαίου! «Ὄξω, ρέ!» Νά δεῖτε τώρα τούς «συντηρητικούς» χαρτοπολεμιστάς τοῦ τύπου Σεραφείμ «Πειραιῶς», θά γράψουν πύρινα ἄρθρα κατά τῆς Προδοσίας αὐτῆς, ἀλλά θά συνεχίσουν νά τιμοῦν τόν Προδότην! Φίλοι τοῦ Ἰούδα εἶναι, ἄρα ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ!
Οἱ συστημικοί, ἔχουν ἀποκρύψει τήν Ἀλήθειαν -- Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων
Οἱ συστημικοί, ἤτοι «κυβέρνησις», διοικοῦσα ἱεραρχία, Μέσα Μαζικοῦ Ἐξανδραποδισμοῦ (ΜΜΕ) κ.ἄ., μᾶς ἔχουν πεῖ ἄπειρα ψέμματα (ἤ, τό αὐτό, ἔχουν ἀποκρύψει τήν Ἀλήθειαν) γιά ὅλα τά σοβαρά θέματα πού ἀπασχολοῦν τήν χώραν, ἤτοι: (1) Παγκοσμιοποίησις, (2) Οἰκουμενισμός καί θρησκευτικός συγκρητισμός, (3) εἴσοδος καί παραμονή εἰς τήν Εὐρωζώνην, (4) μνημόνια, (5) δημόσιον χρέος, (6) ὑποθαλάσσιος πλοῦτος τῆς χώρας, (7) ἐποικισμός τῆς χώρας μέ ἀλλογενεῖς καί ἀλλοθρήσκους λαθρομετανάστας, (8) διδασκαλία ἠθικῶν, θρησκευτικῶν καί ἐθνικῶν διαστροφῶν εἰς τά σχολεῖα, (9) ἐθνικαί προδοσίαι, (10) αἰσχρά παραπληροφόρησις περί κοροναϊοῦ καί ἀντιεπιστημονική, ἀντισυνταγματική καί ἀντορθόδοξος προπαγάνδα ὑπέρ τῶν «ἐμβολίων κατά τοῦ κοροναϊοῦ» (διάβαζε ὑπέρ «τοῦ κοροναϊοῦ», καθότι τά «ἐμβόλια» προκαλοῦν μεταλλάξεις τοῦ ἰοῦ καί καταστέλλουν τό ἀνοσοποιητικόν μας σύστημα) κ.ἄ. Συνεπῶς, μόνον ἠλίθιοι ἤ παντελῶς ἀπληροφόρητοι τούς παίρνουν πλέον στά σοβαρά! Δέν θά ἦτο ὑπερβολή νά ποῦμε ὅτι ἐάν κάποιος ἔχῃ ἐλλιπῆ πληροφόρησιν δι’ ἕν τοιοῦτον θέμα, ἀλλά θέλῃ νά λάβῃ θέσιν ἐπ’ αὐτοῦ, θά ἦτο ἀσφαλές νά ὑποστηρίξῃ ἀκριβῶς τό ἀντίθετον ἀφήγημα ἀπό αὐτό πού προπαγανδίζουν «κυβέρνησις», διοικοῦσα ἱεραρχία καί ΜΜΕ! Στά μάτια ὅλων τῶν στοιχειωδῶς σοβαρῶν καί ἀφυπνισμένων ἀνθρώπων, μόλις οἱ ὡς ἄνω ἀρθρώνουν δημόσιον λόγον φαίνονται ὅτι διά τοῦ στόματός των ὁμιλεῖ ὁ Διάβολος! Ἔτσι, ἀκόμη καί ἐμεῖς οἱ ἁμαρτωλοί καί ἀνάξιοι τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ὁμολογοῦντες τήν Ἀλήθειαν (=Χριστόν) καί εἰσπράττοντες ἀπό αὐτούς τούς χαρακτηρισμούς «ψεκασμένος», «συνωμοσιολόγος» κ.λπ., δυνάμεθα νά ἐλπίζουμε εἰς τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, κατά τήν ἀψευδῆ ὑπόσχεσίν Του: «πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρὸς μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρὸς μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς» (Ματ. 10:32-33).
------------------------------
Γιά μιά ακόμη φορά, ό ατρόμητος ομολογητής καθ. κ.Χατζηνικολάου, όστις τιμά τά παντελόνια του καί τήν επιστήμη, μέσα σέ λίγες γραμμές αποτύπωσε τήν πρωτοφανή, γιά τήν ιστορία τών Ελλήνων, διάβρωση, παρακμή καί δουλικότητα τής πολιτικής αλλά κυρίως τής πνευματικής καί θρησκευτικής ηγεσίας τής δύσμοιρης πατρίδος μας.
Εάν ποτέ χαθεί ό, μέ τό ευγενέστερο βιολογικό καί πνευματικό DNA, λαός τού κόσμου, ό Ελληνικος, όστις διά τού πλουτου τών βιολογικών καί πνευματικών αρετών του έγινε τό όργανο τού θείου λόγου επί Γης, αυτό δέν θα οφείλετε στούς έτσι κι αλλιώς αχρείους πολιτικούς ηγέτες του, αλλά στούς φιλόσαρκους καλοπερασάκηδες, δειλούς δικολάβους ..αγαπούληδες, παχύσαρκους, αλαζονικούς, φιλοτομαριστές, κενόδοξους, ψοφοδεείς καί νοθευτές τής Ορθοδόξου Πίστεως,...μισθωτούς ποιμένες του, οί οποίοι καμμιά σχέση δέν έχουν σήμερα μέ τούς 100 επισκόπους καί τούς 5000 ταπεινούς μάρτυρες ιερείς μας κατά την επί 400 χρόνια σκοτεινή σκλαβιά τού έθνους μας.
Χώρει έφιππος κ.Καθηγητά καί ξύπνα τίς ληθαργούσες συνειδήσεις μας. ΑΜΗΝ
Δρ.Γερασ.Κουσουνής,γεωπόνος
Ενημέρωση --- του ιατρού Κυπριανού Χριστοδουλίδη
Γιά νά μή κατηγορηθώ ως ανακόλουθος στίς θεωρητικές αξίες - συνακόλουθα καί τίς πρακτικές - τίς οποίες πιστεύω, μέ γραπτό είτε προφορικό λόγο
https://drive.google.com/file/d/1FOPPNWdgdbqk_i_FRpbxw4HYRoag3IDD/view?usp=sharing
Xαίρετε αληθείας οι φρουροί, εν έργοις αποδείξεσιν.
Το ότι ο παπισμός είναι αίρεσις και ο οικουμενισμός παναίρεσις δεν υπάρχει ουδεμία αμφιβολία, συμφώνως με τας θείας διδασκαλίας των Αγίων Πατέρων και Ομολογητών της Ορθοδόξου αγίας ημών Εκκλησίας. Τα ιστορούμενα μαρτύρια των Οσιομαρτύρων Πατέρων, των υπό των Λατινοφρόνων και Λατίνων αναιρεθέντων, είναι ένα φωτεινόν παράδειγμα και ένα φρένο δι΄ όλους ημάς προς αποφυγήν παντός νεωτερισμού και καινοτομίας εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία. Ο μαρτυρικός των θάνατος εις όλους εμάς διασαλπίζει την μεγίστην διαφοράν της Ορθοδοξίας από τον παπισμό, δεν τυγχάνει παρανυχίς, όπως θέλουν να μας παρουσιάσουν οι οικουμενιστές σήμερον. Από απόψεως θεολογικής και σωτηριολογικής αι διαφοραί είναι τόσο μεγάλαι, όση η απόστασις η χωρίζουσα τον Παράδεισον από την κόλασιν. Δι΄ αυτό οι οσιομάρτυρες Άγιοι Πατέρες ούτοι, προτίμησαν τα φρικτά μαρτύρια και τον θάνατον από τον εκλατινισμόν έστω και εις το ελάχιστον, λέγοντες «ημείς βουλόμεθα αποθανείν ή Λατινίσαι ποτέ». Η Ορθόδοξος Εκκλησία μας, δια τους λόγους τούτους τιμά και γεραίρει την μνήμην των εντός του έτους, εις διαφόρους ημερομηνίας συμφώνως με το συναξάριόν της, δοξάζουσα τον Τριαδικόν μόνον αληθινόν Θεόν, τον «θαυμαστόν εν τοις αγίοις αυτού».
Την 22αν Σεπτεμβρίου τους
οσιομάρτυρας Ζωγραφίτας.
Την 4ην Ιανουαρίου τους οσιομάρτυρας
Βατοπαιδινούς.
Την 13 Μαϊου τους οσιομάρτυρας
Ιβηρίτας.
Την 19ην Μαϊου τους οσιομάρτυρας Καντάρας
της Κύπρου.
Την 5ην Δεκεμβρίου τους οσιομάρτυρας
Καρεώτας.
Την Κυριακήν των Αγιορειτών τους 12
οσιομάρτυρας Κουτλουμουσιανούς.
Την Κυριακήν των Αγιορειτών τους οσιομάρτυρας
Ξενοφωντινούς.
Την Ορθόδοξον πίστιν, ασινή εφυλάξατε, των αιρετιζόντων Λατίνων, τας ποινάς μη πτοούμενοι· εν Κύπρω της Καντάρας Μονασταί, εν Άθω τε Ζωγράφου Καρυών, Ξενοφώντος Κουτλουμούσιον συν αυτοίς, Ιβήρων Βατοπαίδιον. Χαίρετε των πατέρων ο χορός, χαίρετε λύχνοι Άθωνος· χαίρετε αληθείας οι φρουροί, εν έργοις αποδείξεσιν.
Fr. Theodoros Zisis:
"I am not sure that if God calls me tonight and I leave this life, I do not know if I will find an excuse in front of the Saints, the Confessors, the Martyrs, for this attitude that we all hold now. Heresy is overflowing, pro-Papists and pro-ecumenists are all sheep wolves among us, and we making discretions and we dispensate. I am trying to find an excuse for myself ...
Since the Bishops
commemorate the Patriarch and therefore they are also subjected to the Canon:
"the one who communicates with the one who is uncommunicable, becomes
uncommunicable too"; and I
commemorate my Bishop, who commemorates the Patriarch, who communes with
the Pope; and you faithful, you are coming to me who I commemorate the Bishop
and you have communion and accept me. Therefore, a line - this line of
transgression that begins with the Patriarch, begins slowly - slowly as if they
are communicable vessels, to reach as a responsibility as far as to all of us!
But who from the Christians
knows these teachings? Most of the laity will say: "But, since the
Patriarch does it, since the Pope does it, what is my fault?". It's your
fault too! Ignorance is not justified ...
We are all responsible. The
Patriarch is not only responsible. It is not only the Bishop responsible, who
is silent and this kind of silence constitutes a third kind of atheism. We, the
Priests, are also responsible and together with us, you are also responsible,
you laity, because you are stay with us
and do not say to us: "We are leaving you".
Το ταξίδι στη “Μάλτα” -- Του Αλεξάνδρου Καλόμοιρου(1931-1990)
Επειδή δεν μπορούμε να είμαστε χριστιανοί σαν άτομα αλλά μόνον σαν Εκκλησία σημασία καίρια έχει όχι μόνον η δική μας πίστη να είναι αληθινή αλλά και αυτή των αδελφών και των πατέρων μας. Το ποικιλόπιστο άθροισμα δεν έχει σχέση με την Εκκλησία του Χριστού που είναι «στύλος και εδραίωμα της αληθείας» όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος. Στην Εκκλησία υπάρχει μία πίστη, η αληθινή, και συμφωνία όλων στην Ορθοδοξία και ομόνοια. Δεν το νοιώθουν, άραγε, αυτό οι ευσεβείς και καλοπροαίρετες ορθόδοξες ψυχές; Αλλά τότε τι είναι αυτό που τις συγκρατεί μέσα σ΄ αυτό το όζον σύμπλεγμα της ψευτιάς; Είναι το ότι δεν βλέπουν που να πάνε. Γιατί δυστυχώς καμιά οργανωμένη Εκκλησία σήμερα δεν έχει εχέγγυα πιστότητας στη γνήσια Πατερική Ορθοδοξία, αφού φυσικά Ορθοδοξία δεν είναι μόνον η τήρηση του ακενοτόμητου εορτολογίου. Γιατί όμως αισθάνονται οι χριστιανοί τόσο πολύ έντονα την ανάγκη να καταφύγουν οπωσδήποτε σε μια διοικητικά οργανωμένη Εκκλησία; Αυτό γίνεται γιατί η ιστορία έχει μεγάλη δύναμη στην ψυχή μας. Eπειδή την Εκκλησία μέσα στους αιώνες, την γνωρίσαμε οργανωμένη σε Πατριαρχεία και σε Συνόδους την ταυτίσαμε με την οργάνωσή της αυτήν, ξεχνώντας ότι κατά την διάρκεια των αιρέσεων, η οργάνωση αυτή χανόταν για τους Ορθοδόξους και γινόταν το όπλο της κακοδοξίας εναντίον τους. Όμως στους αποκαλυπτικούς καιρούς που ζούμε έχουμε αφήσει πια πίσω την ιστορία και μπήκαμε στην Εσχατολογία.
----------------------
Τό ἐξαιρετικόν αὐτό κείμενον ἐγράφη πρό 35ετίας περίπου. Γιά τότε, ἴσως γιά μερικούς (ὅσους δέν ἐγνώριζαν τά ἐκκλησιαστικά) ἐφάνταζεν ὡς ὑπερβολικόν. Σήμερα, ὅμως, τό κείμενον αὐτό ἰσχύει 1000 φορές περισσότερον, καθότι οἱ Οἰκουμενισταί ἔχουν πλέον πλήρως ἀποδειχθῆ ὡς φανατικοί ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ, τοὐτέστιν Σατανισταί. Οἱ ἐν γνώσει κοινωνοῦντες μέ αὐτούς κολάζονται!
Αθανάσιος Σακαρέλλος, θεολόγος:
…Ένας από τους λόγους ήταν, ο προβληματισμός του Σίλβερ, για την Ορθοδοξία του γέροντα Σωφρονίου του Έσσεξ, 1ον, για το περίφημο μικτό μοναστήρι, ανδρών και γυναικών! 2ον, για την διακοινωνία του μοναστηρίου με τους παν-οικουμενιστάς της εν Γαλλία ECOF, 3ον για την μηδέποτε αναφορά του γέροντα Σωφρονίου εναντίον της σατανικής ομοιοπαθητικής που εφήρμοζε η μονή του στο Άγιο Όρος (Ι. Μ. Παντελεήμονος), και 4ον, αν και ο γέροντας Σωφρόνιος έζησε τα πιο μεστά χρόνια του, την εποχή που ο οικουμενισμός έκανε θραύση επί Αθηναγόρου, σε κανένα συγγραφικό έργο του, κάνει αναφορά εναντίον του οικουμενισμού προς οφειλομένη προστασία του ποιμνίου του, αν ο ίδιος φυσικά ήταν εναντίον του οικουμενισμού.
Στόν υβριδικό κόσμο τού σήμερα -- Σχόλιο του ιατρού Κυπριανού Χριστοδουλίδη
Αγαπητοί διαδικτυακοί φίλοι, καλημέρα σας. Να έχετε ειρήνη , χαρά και υγεία.
Να γνωρίζετε ότι ο κάθε είδους φόβος που ενσταλάζει η τηλεόραση και οι πάτρωνες
της μέσα στις ψυχές μας, όσο φοβερός και τρομερός και αν παρουσιάζεται ως φόβος
για την υγεία, για την οικονομία, για την ενέργεια , για τη πείνα, για τη δίψα
, για τον εξανδραποδισμό από τους εχθρούς μας, για τη κλιματική αλλαγή, για τα
ακραία καιρικά φαινόμενα και για οτιδήποτε άλλο, αυτός ο οποιοσδήποτε
κατευθυνόμενος φόβος, που σκοπό έχει να γίνουμε άβουλα πειθήνια
"ανθρωπάκια" στις εντολές της νέας τάξης πραγμάτων και της παγκοσμιοποίησης
και όχι στις εντολές του Χριστού. ( … ) Όσο φοβερός και τρομερός και αν
παρουσιάζεται, στην ουσία είναι ένας γίγαντας με ατροφικά πόδια, δυσκίνητος και
αργός, που ίσα - ίσα στηρίζουν το απατηλό πελώριο σώμα του. Δεν μπορεί να
καταδιώξει τις ψυχές που είναι αφιερωμένες στο Χριστό, γιατί η δύναμη του
Χριστού φανερώνεται πάντα μέσα στις αδυναμίες μας. ( … ) Ο φόβος που κυριαρχεί
σήμερα μέσα στις ψυχές μας ήταν άγνωστος στους αρχαίους προγόνους μας, κι ας
ήταν ειδωλολάτρες. Διαβάστε την αρχαία Ελληνική Ιστορία, αλλά και τη Μυθολογία,
και θα το διαπιστώσετε. ( … ) Το τραγικό είναι στα σημερινά χρόνια, ότι όσο πιο
πολύ μορφωνόμαστε , όσο πιο πολλά πτυχία αποκτούμε, τόσο πιο πολύ φοβόμαστε για
τα πάντα! Επειδή πρέπει να μας φοβίσουν για κάθε τι, επειδή πρέπει να φοβόμαστε
για τη ζέστη, για το κρύο, για τη βροχή, για το χιόνι; Καταντήσαμε να φοβόμαστε
ακόμη και για τις ευλογίες που μας στέλνει ο Θεός, ενώ αποδεχόμαστε με
ευχαρίστηση τις κατάρες του διαβόλου! Γι΄ αυτό οι απειλές τους αυξάνονται μέρα με
την ημέρα ( … ) Γι΄ αυτό έχουμε γίνει το παίγνιο τους. Όμως θα πρέπει να
γνωρίζουμε ότι ο γίγαντας φόβος εξαφανίζεται, όταν τον δούμε με τα μάτια της
πίστης μας στο Χριστό!
Κωνσταντίνος Στρατής
(Από ιστοσελίδα φέησμπουκ Κωνσταντίνος Στρατής)
https://www.facebook.com/100027069530507/posts/pfbid0XNnyBrnYrGHsXTkeFzKbtse5nDPEwD3woQjEPeDNSsUetBCeQD7Rh6ri3j6HAHqDl/
Σχόλιο Κυπριανός Χ.
Αυτό που περιγράφεις ορθά αγαπητέ Κωνσταντίνε, μέ άλλες λέξεις λέγεται "ο
υβριδικός κόσμος όπου ζούμε σήμερα". Θά περιοριστώ νά εξηγήσω τήν λέξη
"υβρίδιο" καί "υβριδικός", επειδή νομίζω ότι τήν
χρησιμοποιούν πολλοί, χωρίς νά μάς λένε τί ακριβώς σημαίνει.
Λοιπόν, ανεξάρτητα τί λέγουν τά σύγχρονα λεξικά τής ελληνικής γλώσσας, η λέξη
αυτή δέν περιέχεται στά παλαιότερα, πχ τό Ορθογραφικό Ερμηνευτικό Λεξικό
Δημητράκου. Είναι προφανώς δανεισμένη λέξη από τήν αγγλική. Η προέλευσή της
όμως έχει ρίζα ελληνική καί είναι η λέξη "ύβρις", όπου τό επίθετο
αυτής είναι η λέξη "υβριστικός". Οι Αγγλοσάξονες στή θέση τού
"στ" βάζουν τό δέλτα (δ) ή ντί (d). Έτσι μάς προκύπτει η λέξη hybrid
τήν οποία εμείς κάνουμε "υβρίδιο" καί "υβριδικός", χωρίς νά
αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται περί ύβρεως. Σημειώνω ότι κατά τήν Βικιπαίδεια η
λέξη "υβρίδιο" έχει ως ακολούθως :
"Υβρίδιο είναι το αποτέλεσμα της διασταύρωσης δύο γενετικά ανόμοιων
ατόμων, τα οποία όμως εκφράζουν κάποιο κοινό χαρακτηριστικό με διαφορετικό
τρόπο. Πιο συγκεκριμένα, αφορά την ανάμιξη μέσω εγγενούς αναπαραγωγής, δύο ζώων
ή φυτών από διαφορετικές ράτσες, ποικιλίες, είδη ή γένη."
Όπως καταλαβαίνεις, πρόκειται γιά μία μή φυσική δημιουργία κατόπιν ανθρώπινης
(Γενετική) παρέμβασης, η οποία ουσιαστικά συνιστά ύβρι.
Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης : Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.
Το θέμα της κοινωνίας με τους αιρετικούς, ως και της εν συνεχεία κοινωνίας με τους κοινωνούντες, οι οποίοι με την πράξη τους αυτή αποβαίνουν ακοινώνητοι, είναι το μείζον και επείγον θέμα στην σημερινή εκκλησιαστική ζωή. Το εκκλησιαστικό σώμα νοσεί επικίνδυνα· υπεύθυνοι για την νόσο είμαστε όλοι, όχι μόνον οι κοινωνούντες με τους ετεροδόξους, αλλά και όσοι κοινωνούμε με τους κοινωνούντες· η εκτροπή και η παράβαση μοιάζει με τα συγκοινωνούντα δοχεία, με την μόλυνση του περιβάλλοντος, η οποία δεν περιορίζεται στον προκαλούντα την μόλυνση. Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.
Mητροπολίτης Φιλάρετος της Εκκλησίας των Ρώσων της Διασποράς:
Αὐτὸ τὸ ὁποῖο προηγουμένως ἦταν ἰδίωμα τῶν ξεπεσμένων γυναικῶν, οἱ ὁποῖες, στὴν ἐνάσκησι τοῦ ἐπαισχύντου ἐπαγγέλματός τους ἐνεδύοντο προκλητικὰ γιὰ νὰ προκαλέσουν αἰσθησιακὰ τοὺς ἄνδρες, ἔχει πλέον γίνει ἡ μόδα καὶ κανόνας ἀκόμη καὶ γιὰ σεμνές γυναίκες, οἱ ὁποῖες σὲ πολλὲς περιπτώσεις δὲν λαμβάνουν κἄν ὑπ᾿ ὄψιν τους τὸ νόημα καὶ τὶς συνέπειες αὐτῆς τῆς μόδας ποὺ τὶς ἐσκλάβωσε.῎Αν ἡ ἐλαχιστοποίησις τοῦ μάκρους τοῦ φορέματος ἤ ὁ ἰδιαίτερος τονισμὸς τῶν «γραμμῶν» τοῦ σώματος ἀντιτίθενται πρὸς τὴν σεμνότητα, ἡ ὁποία θὰ πρέπει γενικὰ νὰ στολίζη τὶς Χριστιανὲς γυναῖκες, τότε ἀκόμη πιὸ ἀκατάλληλη εἶναι ἡ ἐμφάνισίς τους μὲ τέτοιου εἴδους ἐνδυμασία στὸν Ναὸ τοῦ Θεοῦ.
Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος
Από τους βίους των Αγίων γνωρίζομεν ότι ο άνθρωπος είναι μία ύπαρξις με τας πλέον μεγάλας διαστάσεις : εκτείνεται από του διαβόλου μέχρι του Θεού, και δύναται να γίνη και Θεός κατά χάριν, και διάβολος κατά την ελευθέραν βούλησίν του. Μέσα εις κάθε αμαρτίαν υπάρχει και ολίγον τι του διαβόλου. Δια της φιλαμαρτίας και της εκουσίας και επιμόνου παραμονής εις την αμαρτίαν ο άνθρωπος βαθμιαίως διαβολοποιείται, μεταβάλλεται βαθμιαίως εις διαβολάνθρωπον και δημιουργεί θεληματικώς την κόλασιν δια τον εαυτόν του. Διότι κάθε αμαρτία είναι μία μικρή κόλασις. Αντιθέτως, μέσα εις την Εκκλησίαν του Χριστού, δια των Αγίων Μυστηρίων και των αγίων ευαγγελικών αρετών, ο άνθρωπος πληρούται με τον Θεάνθρωπον Χριστόν, ενδύεται τον Χριστόν, και μεταμορφώνεται βαθμιαίως εις άνθρωπον χριστοφόρον και χριστοειδή, «εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού» (Εφεσ Δ:13, Κολ: Α:28). Γίνεται βαθμηδόν θεάνθρωπος κατά χάριν και κατ’ αυτόν τον τρόπον αποκτά μέσα εις την ψυχήν του τον Παράδεισον. Διότι εκάστη αγία ευαγγελική αρετή είναι μικρός παράδεισος δια την ψυχήν.
Είναι η Ελλάδα εις θέσιν να μετανοήσει;
Ο μακρόθυμος Θεός μας, περιμένει την μετατροπή, την αλλαγή της καρδιάς μας, την μετάνοιά μας. Σαν τα Σόδομα γίνεται εκείνη η τοπική κοινωνία στην οποία εστιάζεται η βδελυγμία των αιρετικών δογμάτων του Οικουμενισμού, και ο ανήθικος τρόπος ζωής. Ο Λωτ προειδοποίησε τους γαμπρούς του δια την επερχόμενη Κρίση αλλά εχλευάσθη από αυτούς. Και οι γαμπροί του εκάησαν μαζί με όλους τους Σοδομίτες. Επίσης έχουμε το παράδειγμα της Νινευή. Οι Νινευίτες μετενόησαν και η κρίσις του Κυρίου ανεβλήθη. Αλλά η Ελλάδα; Είναι η Ελλάδα εις θέσιν να μετανοήσει; Η Ελλάδα στην οποία δεν υπάρχει καν συναίσθηση ανάγκης για μετάνοια;
Μακρυγιάννης:
Καί ἐπῆγα πάλιν εἰς τούς φίλους μου τούς Ἁγίους. Ἄναψα τά καντήλια καί ἐλιβάνισα λιβάνιν καλόν ἁγιορείτικον. Καί σκουπίζοντας τά δάκρυά μου τούς εἶπα: "Δέν βλέπετε ποῦ θέλουν νά κάνουν τήν Ἑλλάδα παλιοψάθα; Βοηθεῖστε, διότι μᾶς παίρνουν, αὐτοί οἱ μισοέλληνες καί ἄθρησκοι, ὅ,τι πολύτιμον τζιβαϊρικόν ἔχομεν….
Ενημέρωση -- του ιατρού Κυπριανού Χριστοδουλίδη
https://drive.google.com/file/d/1N1TcJYx2Hd6KHfW2xnrYU_wbHS0gb1vS/view?usp=sharing
Οι εντολοδόχοι και το τίμημα κλοπής του
ελαχίστου
Οι λειτουργοί της
διαφθοράς και της απώλειας
«Θανάτου ἑορτάζομεν
νέκρωσιν, Ἅδου τὴν καθαίρεσιν...».
Προλογικό
Απεβίωσε πρόσφατα ο καθηγητής Εντατικής Θεραπείας τής Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ κ. Σεραφείμ Νανάς. Πολλοί, όπως καί ο γράφων, θά τού ευχήθηκαν τό γνωστό τής Νεκρώσιμης Ακολουθία «Εἰς τὴν κατάπαυσίν σου, Κύριε, ὅπου πάντες οἱ Ἅγιοί σου ἀναπαύονται». Ωστόσο, παραμένει σέ εκκρεμότητα ένα θέμα. Είναι αυτό τού “εγκεφαλικού θανάτου” καί τών συναφών Μεταμοσχεύσεων, όπου καί, στίς 27 Μαρτίου 2013, έγραφα τά εξής, έχοντας αφορμή ένα απόσπασμα από τό άρθρο του.
Ενημέρωση -- Απο τον ιατρό Κυπριανό Χριστοδουλίδη
Γιά όσους έχουν Skype, συζήτηση περί εκτρώσεων. Άν έχετε Skype σέ υπολογιστή ή smart phone, πιέσετε τόν σύνδεσμο καί ανοίξει, τότε Πιέστε εκεί που λέει "Άνοιγμα". Θά δείτε καί θά ακούσετε ότι ειπώθηκε. Δέν έχει βγεί ακόμη στό Yutube, δέν ξέρω καί άν βγεί.
π. Θεόδωρος Ζήσης:
«Ἔγγαμος ἱερεύς, μοῦ εἶπε: “Προτιμῶ νὰ καλλιεργῶ τὰ χωράφια μου, ὡς ἁπλὸς ἀγρότης, καὶ νὰ κρατήσω τὴν πίστη μου, παρὰ νὰ συνεργήσω στὴν κατεδάφισή της καὶ νὰ πάω στὴν κόλαση μαζὶ μὲ τὸν πατριάρχη καὶ τοὺς ἐπισκόπους”... Αὐτὰ ποὺ εἶπε ὁ ὀλιγογράμματος ἱερεὺς ...ἐκφράζουν τὴν διαχρονικὴ συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὴν στάση ὅλων τῶν πιστῶν καὶ τῶν λαϊκῶν ἀπέναντι τῶν ἐπισκόπων καὶ τῶν πρεσβυτέρων σὲ περίπτωση ποὺ δὲν ὀρθοτομοῦν τὸν λόγο τῆς ἀληθείας, ἀλλὰ ἐνισχύουν τὴν αἵρεση καὶ τὴν πλάνη».
Εις τα ζητήματα της πίστεως δεν χωρούν ανθρώπινοι συναισθηματισμοί.
Αείποτε η Εκκλησία του Χριστού «δια τους λόγους των χειλέων Του εφύλαξεν οδούς σκληράς». Μέσος όρος δεν υπάρχει. Ή πιστεύομεν ή δεν πιστεύομεν. Ή ο από δέκα αιώνων Καθολικισμός περιέπεσεν εις αιρέσεις, οπότε πρέπει να τας αποβάλη και κατόπιν να έλθη προς ένωσιν Δογματικήν και Εκκλησιαστικήν ή δεν έχει αιρέσεις οπότε η Εκκλησία μας πλανάται επί δέκα αιώνας. Και όχι μόνον δέκα αιώνας, αλλά πλανάται μεθ' όλων των Οικουμενικών Συνόδων και των αγίων Πατέρων, και τα πάντα γίνονται άνω κάτω. Και κατά συνέπειαν πρέπει να διορθώσωμεν Ιερούς Κανόνας, να συμπληρώσωμεν το Σύμβολον της Πίστεως, να διασκευάσωμεν τα λειτουργικά μας βιβλία, να χρίσωμεν με ασβέστη τους τοιχογραφημένους αγίους Πατέρας μας και να καύσωμεν τας φορητάς εικόνας των, αφού επλανήθησαν και πλανούν και ημάς τόσους αιώνας. Πρέπει να παύσωμεν του λοιπού να λέγωμεν εις τας προσευχάς μας «δι' ευχών των αγίων Πατέρων ημών». Πρέπει να κλαύσωμεν δια τα πλήθη των Ομολογητών, που εμαρτύρησαν ματαίως και προ του σχίσματος και μετά το σχίσμα. Και πρέπει να σβήσωμεν πλέον και την ιεράν κανδήλαν, που καίει ακοίμητα εις την είσοδον του Ναού του Πρωτάτου, επάνω εις τα άγια λείψανα των Αγιορειτών Πατέρων, που εμαρτύρησαν από τους Ενωτικούς του 13ου αιώνος, διότι δεν εδέχθησαν το μνημόσυνον του Πάπα. Εάν δεν είναι αιρετική η παπική Εκκλησία, τότε τα θαύματα των αγίων Ομολογητών της Ορθοδοξίας είναι δαιμονικαί απάται. Εάν δεν είναι οι Λατίνοι αιρετικοί, πρέπει να καύσωμεν όλους τους αντιλατινικούς λόγους του Μ. Φωτίου, του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Καβάσιλα, Ιωσήφ Βρυεννίου, Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, Γενναδίου του Σχολαρίου και τόσων ιερωτάτων θεολόγων μέχρι του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, ως και τας Συνοδικάς αποφάσεις. Τότε τι χρειάζονται το «Πηδάλιον», το «Ωρολόγιον», το «Τριώδιον»; Να τα ρίψωμεν εις το πυρ και να ομολογήσωμεν ότι επλανήθημεν!