Πως η Αγία Μαρίνα έσωσε τον μικρό Ανδρέα Βασιλείου από τη Λεμεσό της Κύπρου

Η άμεση επικοινωνία μεταξύ στρατευομένης  και θριαμβεύουσας Εκκλησίας αποτελεί σύνηθες και φυσιολογικό φαινόμενο για το συνειδητοποιημένο πιστό, ο οποίος είθισται να επικαλείται τους Αγίους ως πρεσβευτές επίλυσης των προβλημάτων προς το Θεό. Αυτό λοιπόν έπραξε μια οικογένεια από την Κύπρο, γνωστή από τις τηλεοπτικές εκκλήσεις που έκανε πριν από δύο χρόνια για την εξεύρεση δότη προκειμένου να βρεθεί μόσχευμα για εγχείρηση στο μικρό παιδί τους, τον Ανδρέα που έπασχε από λευκαιμία. Μόσχευμα βρέθηκε και οι γονείς ετοιμάσθηκαν για να ταξιδεύσουν στις ΗΠΑ, όπου θα γινόταν η λεπτή χειρουργική επέμβαση μεταμόσχευσης μυελού.

Οικουμενισμός το βδέλυγμα της ερημώσεως

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ -- Aθωνικά άνθη

«Φώτισόν μου το σκότος, φώτισόν μου το σκότος». Προσευχή Αγ. Γρ. Παλαμά.

Δια την σημερινήν εποχήν, η προβολή της Θεολογίας του αγίου Γρηγορίου, δημιουργεί ένα προβληματισμόν δια την εκπροσωπούσαν σήμερον την Θεολογίαν τάξιν και αυτομάτως συνιστά εν Ορθόδοξον αίτημα και ένα ορθόδοξον σκοπόν. Το αίτημα ως αφετηρίας της Θεολογίας και τον σκοπόν, ως οικείωσιν των επαγγελιών του Ι. Ευαγγελίου. Διότι, ομολογουμένως, η πορεία της Θεολογίας μας σήμερον, πόρρω απέχει από του να είναι ορθόδοξος, τόσον κατά την εφαρμογήν των Ορθοδόξων αιτημάτων, όσον και δια την ενατένισιν και εξάντλησιν των δυνατοτήτων του ανθρώπου της Χάριτος, μέχρις αυτής της θεώσεως, η οποία αποτελεί επηγγελμένον και υποχρεωτικόν αγαθόν. Τι είναι ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς; Ποία η Θεολογία του; Εκκινεί από την μεγαλειώδη Γραφικήν διαπίστωσιν από την οποίαν ήρχισαν την Θεολογικήν και ηθικήν πορείαν των άπαντες οι Ορθόδοξοι Πατέρες, δια να φθάσουν εις την όσον εγχωρεί τη ανθρωπίνη φύσει θέωσιν.

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ -- Orthodox Hymns

Ο Θεσσαλονίκης θείος Γρηγόριος επάνω εις το όνομα της Παρθένου, πανηγυρίζων εις την εορτήν και λέγων:  Και το όνομα, φησί, της Παρθένου Μαριάμ· τούτο δε ερμηνεύεται «Κυρία» παρίστησι δε και το αξίωμα της Παρθένου, και το βέβαιον της Παρθενίας και εις το εξής αδιάπτωτον, και το εξηλλαγμένον αυτής του βίου και δια πάντων ηκριβωμένον και, ως ειπείν, παναμώμητον· κυρίως γαρ ούσα και φερωνύμως Παρθένος, πάσαν είχε την της αγνείας παντελή πανκτησίαν. Παρθένος ούσα και το σώμα και την ψυχήν, και τας της ψυχής δυνάμεις και τας του σώματος αισθήσεις πάσας μολυσμού παντός υπερανωκισμένας πλουτούσα, και τοσούτο κυρίως τε και βεβαίως και, ως ειπείν, κεκυρωμένως και τοις πάσιν ασύλως τον άπαντα χρόνον, ώσπερ η κεκλεισμένη πύλη τα εντεθησαυρισμένα, και το εσφραγισμένον βιβλίον οφθαλμοίς άψαυστα τηρεί τα εγγεγραμμένα.

Τη Η΄ (8η) Φεβρουαρίου μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος ΘΕΟΔΩΡΟΥ του Στρατηλάτου.

Θεόδωρος ο ένδοξος Μεγαλομάρτυς του Χριστού ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Λικινίου, εν έτει τκ΄ (320), καταγόμενος μεν από τα Ευχάϊτα, τα οποία κοινώς ονομάζονται Εφλεέμ και ευρίσκονται εν τη Γαλατία, κατώκει δε εις την εν τω Ευξείνω Πόντω κειμένην Ηράκλειαν. Ούτος λοιπόν υπερέβαλλε τους πολλούς κατά το κάλλος της ψυχής και την ωραιότητα του σώματος και κατά την δύναμιν των λόγων, φρόνιμος και γνωστικός υπέρ τους νέους του καιρού εκείνου, τόσον ώστε, δια την ευγλωττίαν του και την γνώσιν του τον ωνόμαζον Βρυορήτορα, ήτοι βρύσιν της ρητορικής· δια τούτο και όλοι εφιλοτιμούντο να αποκτήσωσι την φιλίαν του. Όθεν και ο βασιλεύς Λικίνιος πολλήν επιμέλειαν και φροντίδα είχε να συνομιλήση μετ’ αυτού και τον διώρισεν αρχιστράτηγον, του έδωσε δε και την πόλιν Ηράκλειαν προς τιμήν του να την εξουσιάζη, μη ηξεύρων, ότι είναι Χριστιανός κεκρυμμένος.

Μποροῦμε νὰ συμμετέχωμεν εἰς τὰ Καρναβαλικὰ ἔθιμα;

Ὁ Σύνδεσμος Κληρικῶν Χίου ἐξέδωσε τὴν ἀκόλουθον ἀξιόλογον ἐνημερωτικὴν καὶ ἀφυπνιστικὴν ἀνακοίνωσιν, διά τὰς καρναβαλικάς «ἑορτάς»:

 «Εἰσήλθαμε καὶ ἐφέτος, μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ στὸ  Ἅγιο Τριώδιο, στὴν πιὸ κατανυκτικὴ καὶ ἁγιασμένη περίοδο τοῦ ἑορτολογικοῦ κύκλου τῆς  Ἐκκλησίας μας. Ὀνομάζεται δὲ Τριώδιο, ἀπὸ τὸ ὁμώνυμο λειτουργικὸ βιβλίο τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ χρησιμοποιεῖται αὐτὴ τὴν περίοδο. Αὐτὲς τὶς ἡμέρες μᾶς καλεῖ ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία νὰ κάνουμε τὴ μέγιστη δυνατὴ πνευματική μας προετοιμασία, ὥστε νὰ τρέξουμε στὸ νοητὸ στάδιο τῶν ἀρετῶν μας. Νὰ καθαρίσουμε ἀπὸ τοὺς ρύπους τῆς ἁμαρτίας τὴν ψυχή μας, νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὰ πάθη μας καὶ νὰ ἁγιαστοῦμε ἀπὸ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ, ὥστε νὰ ἀξιωθοῦμε νὰ ἑορτάσουμε καθαροὶ τὴν ἁγιότατη ἑορτὴ τοῦ Πάσχα. Ἀλλὰ ἀλίμονο! Γιὰ τὴν συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν ἀνθρώπων, ἄνοιγμα τοῦ Τριωδίου σημαίνει τὸ ἄνοιγμα τοῦ καρνάβαλου! Εἴσοδο στοὺς ξέφρενους ρυθμοὺς τῆς κραιπάλης, τῆς ἱκανοποίησης τῶν ἄγριων ἐνστίκτων καὶ τῆς χαλάρωσης κάθε ἠθικῆς ἀναστολῆς!

"O εις και η Αλήθεια αποτελούν την πλειοψηφία"

Στα θέματα της πίστεως και της αγιοπνευματικής εκκλησιαστικής διοργανώσεως ουδεμία αξία ή σημασία έχουν αποφάσεις, που λαμβάνονται κατά πλειονοψηφία ή ακόμη και παμψηφία, εάν έρχωνται σε αντίθεση και σύγκρουση με τα δόγματα και τους κανόνες της Εκκλησίας. Στις περιπτώσεις αυτές έχει απόλυτη εφαρμογή η αρχή: «Ο εις και η αλήθεια αποτελούν την πλειοψηφία». Με βάση την αρχή αυτή διασφαλίσθηκε η Ορθοδοξία δια μέσου των αιώνων και συνετρίβησαν οι αιρέσεις και τα σχίσματα. Αρκεί να θυμηθούμε τι συνέβη κατά την επί δεκαετίες κυριαρχία των Αρειανών κατά τον Δ΄ αιώνα, ότε η πλειονοψηφία ή και η παμψηφία πολυαρίθμων Συνόδων, που αποδείχθησαν ληστρικές ή ψευδοσύνοδοι, ετάχθησαν υπέρ της αιρέσεως του Αρείου και εναντίον της Ορθοδοξίας.

π. Θεοδώρητος Μαύρος: Όποια διαστροφή τής όρθοδόξου διδασκαλίας!

''Λέγουν χαρακτηριστικώς, ότι ένεργούν έτσι, διότι έπθυμοΰν νά εύρισκωνται έντός ‘Εκκλησίας, άφοΰ, όπως ισχυρίζονται, μόλις διακόψουν κοινωνίαν μέ τούς αιρετικούς προϊσταμένους των ή τούς κοινωνούντας μέ αύτούς, θά εΰρεθοΰν αμέσως έκτός Εκκλησίας. Όποια διαστροφή τής όρθοδόξου διδασκαλίας! Ένώ οί Iεροί Κανόνες καί ό σύνολος χορός τών όμολογητών Πατέρων χαρακτηρίζουν, ώς σωτηριώδη άντίδρασιν καί προστασίαν τής ‘Εκκλησίας τήν διακοπήν κοινωνίας μέ τούς αιρετικά κηρύσσοντας, αύτοί ισχυρίζονται τα ακριβώς άντίθετα! Έτσι όχι μόνον συμμαχούν πρός τήν αΐρεσιν καί τήν ένισχύουν διατηροΰντες τό ποίμνιόν τους άνύποπτο στό πλευρό τών κακοδόξων, άλλά καί υβρίζουν όλους τούς όμολογητάς πατέρας τού παρελθόντος, χαρακτηρίζοντας αύτούς, ώς έκτός ‘Εκκλησίας άγωνισθέντας, άφοΰ, ώς γνωστόν, έπραξαν τά ακριβώς αντίθετα, από ό,τι πράττουν αύτοί σήμερα.'' 

Κεραυνοί της Καθηγήτριας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών Μαρίας Μαντούβαλου, για τον Αφελληνισμό της Παιδείας μας και τους "μασκοφόρους" που τη σημαδεύουν!

Γιά τό σημερινόν ἐκκλησιαστικόν χάος εἴμεθα ὅλοι ὑπεύθυνοι -- Του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητού Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Γράφει ο π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς: «διά νά μήν συμμετέχη ο πιστός στήν αἵρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὑπάρχει ἕνας καί μοναδικός τρόπος ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, τούς ἱερούς Κανόνες καί τούς ἁγίους Πατέρες παραδεδομένος, ἡ ἀποτείχισις. Οἱ  Ἀντιοικουμενιστές ὅμως δυστυχῶς  ἔχουν ἐφεύρει σήμερα καί ἄλλον τρόπο, ὁ ὁποῖος διδάσκει ὅτι δύνασαι νά μήν συμμετέχης στήν αἵρεσι, ἐνῶ εἶσαι ἐνσωματωμένος ἐκκλησιαστικά μέ τούς αἱρετικούς, ἀρκεῖ νά ἔχης Ὀρθόδοξο φρόνημα.  Πρόκειται δηλαδή, μέ ἄλλα λόγια γιά τήν  θεωρία τοῦ βολέματος καί τοῦ χαρτοπολέμου, τήν ὁποία πολλάκις ἔχουμε ἐπισημάνει». 

Ἀπολύτως ὀρθή εἶναι αὐτή ἡ ἐπισήμανσις τοῦ π. Ε.Τ. Πρόκειται διά τήν πεμπτουσίαν τῶν αἱρέσεων τοῦ «Δυνητισμοῦ» καί τοῦ «Ἀχρικαιρισμοῦ», τίς ὁποῖες ἐκήρυξεν ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος μέ τά κείμενά του, ὅπως «διαμαρτυρίες ναί, σχίσματα ὄχι», «ὁ κανών εἶναι δυνητικός»!  Ἔτσι, διέστρεψεν ὁ δυστυχής τήν Ἁγίαν Γραφήν καί τήν Ἱεράν Παράδοσιν καί ἐκράτησεν πολλές ψυχές εἰς τήν θανάσιμον κοινωνίαν μέ τήν αἵρεσιν. Ἐνῷ, ἄν ἀπό τήν δεκαετίαν τοῦ 1960 ἐδίδασκε τήν Ὀρθόδοξον στάσιν, τότε πιθανώτατα θά τόν ἐμιμοῦντο καί πολλοί ἄλλοι καί ἴσως σήμερα νά μήν εἶχε ἐπικρατήσει ὁ Οἰκουμενισμός. Ἄν καί τό «ἀντίπαλον δέος» (οἱ Π/Ηται) εἶχαν ὀλίγην σύνεσιν καί ταπείνωσιν καί ἦσαν ἡνωμένοι, ἀποφεύγοντες τίς διάφορες «γοχικές πλάνες» (π. Θεοδώρητος) καί τόν πειρασμόν τῶν ἐπισκοποιήσεων, τότε τά ἀποτελέσματα νά ἦσαν ἀκόμη καλύτερα. Γιά τό σημερινόν ἐκκλησιαστικόν χάος εἴμεθα ὅλοι ὑπεύθυνοι καί ὀφείλουμε νά κλάψουμε πικρῶς γι' αὐτό τό χάλι. Χάριν παραδείγματος, τό μένος τοῦ π. Ε.Τ. κατά τοῦ π. ἑ. εἶναι ἐντελῶς ἀδικαιολόγητον καί τόν ὠθεῖ πρός αἱρετικές θέσεις.