Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 13 Νοεμβρίου 2015

Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Δαμασκηνού νεομάρτυρος.

Ὁ μεγάλος αὐτὸς πατέρας καὶ διδάσκαλος τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας γεννήθηκε στὴν Ἀντιόχεια τὸ 347 μ.Χ. Πατέρας του ἦταν ὁ στρατηγὸς Σεκοῦνδος καὶ μητέρα του ἡ Ἀνθοῦσα. Γρήγορα ἔμεινε ὀρφανὸς ἀπὸ πατέρα, καὶ ἡ μητέρα του – χήρα τότε 20 ἐτῶν – τὸν ἀνέθρεψε καὶ τὸν μόρφωσε κατὰ τὸν καλύτερο χριστιανικὸ τρόπο.

Ἦταν εὐφυέστατο μυαλὸ καὶ σπούδασε πολλὲς ἐπιστῆμες στὴν Ἀντιόχεια – κοντὰ στὸν τότε διάσημο ρήτορα Λιβάνια – ἀλλὰ καὶ στὴν Ἀθήνα, μαζὶ μὲ τὸν ἀγαπημένο του φίλο Μ. Βασίλειο. Ὅταν ἀποπεράτωσε τὶς σπουδές του, ἐπανῆλθε στὴν Ἀντιόχεια καὶ ἀποσύρθηκε στὴν ἔρημο γιὰ πέντε χρόνια, ὅπου ἀσκήτευε προσευχόμενος καὶ μελετώντας τὶς Ἅγιες Γραφές.

Διγλωσσία και διψυχία

Υπάρχει όντως σήμερα μία επικίνδυνη διγλωσσία και διψυχία, μία επαμφοτερίζουσα στάση των εκκλησιαστικών ηγετών, η οποία ενισχύει την σύγχυση και είναι χειρότερη από την φανερή, την απροκάλυπτη πλάνη. Θα προτιμούσαμε να υπήρχε σύμπτωση έργων και λόγων, πίστεως και πράξεων. Αν ακούσει κανείς πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους να ομιλούν περί της ορθοδόξου πίστεως και παραδόσεως, περί της κληρονομίας των Πατέρων, περί των πολυτίμων και μοναδικών θησαυρών μας, περί του μεγαλείου των Αγίων μας και της προσφοράς τους, περί της ανάγκης να κρατήσουμε όσα οι προπάτορες μας εκληροδότησαν, θαυμάζει την αφοσίωση και την προσήλωση εις τα των Πατέρων, τείνει να πιστεύσει ότι έχει ενώπιόν του πατερικά αναστήματα. Τι να τους κάνεις όμως τους λόγους και τις πατερικές επικλήσεις, όταν σε λίγο οι πράξεις και η συμπεριφορά τα διαψεύδουν; «Ανήρ δίψυχος ακατάστατος εν πάσαις ταις οδοίς αυτού» (Ιακ. 1, 8). Ο Θεός κρίνει όχι από τους λόγους, αλλά από τα έργα.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ --- του Περιοδικού "Ο ΣΤΑΥΡΟΣ"

Νείλου Ασκητού, Migne, PC 79, 1073-1076.

Η ησυχία είναι ωφέλιμη, γιατί εκείνο που βλάπτει δεν βλέπεται, κι΄ εκείνο που δεν βλέπεται δεν διαβαίνει στην διάνοια. Εκείνο δε που δεν υπάρχει στην διάνοια δεν κινεί την φαντασία δια της μνήμης· και εκείνο που δεν κινεί την μνήμη, δεν ερεθίζει το πάθος· αφού το πάθος δεν κινείται, η ψυχή έχει βαθειά γαλήνη και ειρήνη. Γι΄ αυτό και ο Μωϋσής ο σοφώτατος, αν και είχε την επιμέλεια και την φροντίδα του λαού των Ιουδαίων, έστηνε την σκηνή του έξω από τα πλήθη σε απομακρυσμένους τόπους, για ν΄ αποφύγει, όσο το δυνατό, τις ενοχλήσεις και για να έχει ήσυχους τους λογισμούς, ώστε να σκέπτεται με γνώση όσα είναι χρήσιμα στην ψυχή. Γι΄ αυτό το λόγο ο Ιησούς του Ναυή δεν έβγαινε από την σκηνή του, αποφεύγων έτσι την βλάβη από την μη απαραίτητη θέα των εξωτερικών πραγμάτων. Γι΄ αυτό και ο Ηλίας και ο Ελισσαίος, άφησαν την Ιουδαία και κατοίκησαν στο όρος Κάρμηλος. Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής επίσης, εγκατέλειψε τα Ιεροσόλυμα και ζούσε στην έρημο του Ιορδάνου. Και ο Ιερεμίας, παρ΄ ότι ήταν υποχρεωμένος να ευρίσκεται μεταξύ του λαού για να προφητεύει, όμως μη υποφέρων τις παρανομίες του, έλεγε κλαίοντας· «Ποιος θα μου δώσει ένα μακρυνό τόπο στην έρημο, για να φύγω και να εγκαταλείψω τον λαόν αυτόν;». Προτιμούσε να συγκατοικεί με τα θηρία, που δεν βλάπτουν την ψυχή, παρά με τους συνανθρώπους και να βλάπτεται ψυχικώς απ΄ αυτούς. Αλλά το σπουδαιότερο απ΄ όλα, είναι το ότι ο Κύριος, παρ΄ ότι ήταν ανώτερος από κάθε βλάβη, έφευγε από τα πλήθη, μόλις του εδίδετο η ευκαιρία και έμενε στις ερήμους. Με αυτό ήθελε να δείξει σε εκείνους που έχουν την δυνατότητα να διακρίνουν, πόσο χρήσιμη είναι η ησυχία, αλλά και να βεβαιώσει με κάθε τρόπο, ότι αυτοί που προτιμούν τον μοναστικό και αναχωρητικό βίο, καταστέλλοντες τα πάθη δια της ησυχίας, υπερέχουν εκείνων που εκλέγουν τον γάμον και ζουν μέσα στον κόσμον, έστω και αν διακρίνονται για την σεμνότητα του βίου των. 

Χάριτι Θεία, δεν μας είναι δυνατόν, μέχρι θανάτου, να απαρνηθούμε το Ορθόδοξον της Εκκλησίας φρόνημά μας και να συμφωνήσουμε και συμπορευθούμε με τοιούτους «Ποιμένας».

Η έννοια και σημασία του Μνημοσύνου σημαίνει ταυτότητα Πίστεως μνημονεύοντος και μνημονευομένου, πρέπει, εν γενικαίς γραμμαίς, να αποδεχθώμεν την δια του «Πατριαρχικού Διαγγέλματος» του 1920 παγκοσμίως διακηρυσσομένην παναίρεσιν του Οικουμενισμού, η οποία, δια της «Θεωρίας των κλάδων» καταβλασφημεί την Μοναδικότητα της Αγίας ημών Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας! Κατ΄ αναπόφευκτον δε συνέπειαν και βάσει πάντοτε του ως άνω «Πατριαρχικού Διαγγέλματος», θα πρέπη να πιστεύσωμεν ότι αι ετερόδοξοι αιρετικαί «Χριστιανικαί» ομολογίαι δηλαδή ο Πάπας και οι Προτεστάνται γενικώς, είναι «αδελφαί Εκκλησίαι» του Χριστού, «μέτοχοι απολυτρωτικής χάριτος» κ.λ.π., με Ιερωσύνην, Μυστήρια και Αποστολικήν Διαδοχήν, ώστε να δυνάμεθα να συμπροσευχώμεθα και συλλειτουργούμεθα μετ΄ αυτών, πράγμα το οποίον σήμερον διενεργούν και πράττουν, όλως κακοδόξως προς την επισκοπικήν αυτών αποστολήν, από του διαβοήτου Αθηναγόρου μέχρι σήμερον του Βαρθολομαίου, τόσον οι του Οικουμενικού Πατριαρχείου, όσον και διάφοροι άλλοι Οικουμενισταί Αρχιερείς και οι Αγιορείτες Ηγούμενοι! Δια το «σύμφωνον και ομόφωνον» της ταυτότητος Πίστεως προς την εκκλησιαστικήν μας αρχήν πρέπει να πιστεύσωμεν ακριβώς και ανενδοιάστως όλα αυτά τα καταλυτικά της Ορθοδόξου Πίστεως φρονήματα, τα οποία «Δημοσία» διακηρύττει και εμπράκτως αποδεικνύει ότι πιστεύει πράξει τε και θεωρία ο Πατριάρχης, οι άλλοι Ηγούμενοι των τοπικών «Ορθοδόξων» Εκκλησιών ως και το Άγιον Όρος, και αφού κατ΄ αυτόν τον τρόπον θα έχη τελείως διαστραφή η Ορθόδοξος ημών συνείδησις, τότε θα πρέπη να είμεθα εις θέσιν να θεωρήσωμεν επιβεβλημένον καθήκον μας την υπακοή και κοινωνία με τους Πνευματικούς μας Ποιμένας. Χάριτι Θεία, δεν μας είναι δυνατόν, μέχρι θανάτου, να απαρνηθούμε το Ορθόδοξον της Εκκλησίας φρόνημά μας και να συμφωνήσουμε και συμπορευθούμε με τοιούτους «Ποιμένας». 

Ὁ Ἅγιος Νικόδημος στὸ βιβλίο «Ἁμαρτωλῶν σωτηρία»διδάσκει:

«Ἡ δυσκολία ποὺ εἶναι στὴν ὁδὸ πρὸς τὴν σωτηρία, δὲν γεννᾶται ἀπὸ τὴν ποιότητα τῆς ἁμαρτίας οὔτε τῆς ἀρετῆς, ὅτι ἡ μὲν ἁμαρτία εἶναι παρὰ φύσιν καὶ ἡ ἀρετὴ κατὰ φύσιν καὶ ἔπρεπε νὰ εἶναι δυσκολία εἰς τὴν ἁμαρτίαν, εἰς δὲ τὴν ἀρετὴν εὐκολία, ἀλλὰ γεννᾶται ἀπὸ τὴν φθορὰν τοῦ ὑποκειμένου, ὅπου εἶναι ἡ καρδία τοῦ ἀνθρώπου χαλασμένη καὶ διεφθαρμένη διὰ τῆς ἁμαρτίας. Λοιπὸν καθὼς εἰς τὸν ἀσθενισμένον φαίνεται ἄνοστον τὸ εὔμορφον φαγητόν, ὅπου εἶναι γλυκὺ εἰς τοὺς ὑγιαίνοντας καὶ καθὼς μισοῦσιν οἱ ἄρρωστοι ὀφθαλμοὶ τὸ φῶς τὸ λαμπρότατον, ὅπου οἱ ὑγιεῖς ὀρέγονται, οὕτω καὶ ἡ ἀρετὴ μᾶς φαίνεται ἄνοστος καὶ ἡ ἁμαρτία νόστιμος ὄχι μὲ τὸ νὰ εἶναι οὕτως ἡ ἀλήθεια, ἀλλὰ διὰ τὴν κακὴν κατάστασιν τῆς καρδίας, ὅπου εἶναι χαλασμένη».

Ένταση στις ελληνοαλβανικές σχέσεις μετά το κάψιμο της ελληνικής σημαίας στους Αγ. Σαράντα

Τo κάψιμο της Ελληνικής σημαίας έξω από τα γραφεία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ στους Αγίους Σαράντα, έχει προκαλέσει ένταση στις σχέσης των δύο χώρων.
Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία επίσημη αντίδραση από την μεριά της Ελληνικής κυβέρνησης, καθώς αναμένει την επίσημη καταδίκη από την Αλβανική πλευρά, η οποία μέχρι στιγμής δεν έχει κάνει καμία επίσημη ανακοίνωση ή σχόλιο για το συμβάν.
Μετά την συνάντηση του προέδρου του ΚΕΑΔ κ.Ντούλε με τον υπουργό δημόσιας τάξης Σαϊμίρ Ταχίρι, δεν προέκυψε κάποια ανακοίνωση από την Αλβανική κυβέρνηση ή την αστυνομία.
Ο μόνος που έχει καταδικάσει το συμβάν είναι ο βουλευτής του LSI Βαγγέλης Τάβος .
Μερίδιο του Αλβανικού τύπου συνδέει της απόρριψη εισόδου στην Ελλάδα σε χιλιάδες Αλβανούς υπηκόους από την Ελληνική αστυνομία στην Κακαβιά τις τελευταίες ημέρες, με το συμβάν στους Αγίους Σαράντα.




Πηγή: http://www.himara.gr

Ο Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης διατύπωσε τη διαφωνία του στη δημόσια διαβούλευση για το σύμφωνο συμβίωσης ομοφυλοφίλων

π. Νικόλαος Μανώλης: “Μόλις διατύπωσα την διαφωνία μου στη δημόσια διαβούλευση για το σύμφωνο συμβίωσης ομοφυλοφίλων εδώ.

Έγραψα τα εξής: 

ΔΙΑΦΩΝΩ
        Ως Ορθόδοξος ιερέας της Εκκλησίας της Ελλάδος, έχοντας την πνευματική ευθύνη έναντι του ποιμνίου που μου εμπιστεύτηκε Ο Κύριος Ιησούς Χριστός και Θεός ημών, και ως θεολόγος της Ορθοδόξου θεολογίας κηρύττοντας απανταχού της γης τις θεμελιώδεις και σωτήριες αρχές της Χριστιανικής Πίστεώς μας, φρονώ πως η μάχη με το «Παρδαλό δαιμόνιο της Ομοφυλοφιλίας» είναι αιματηρή και εξηγούμαι:

ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2015 – Η΄ ΛΟΥΚΑ -- "Τι ποιήσας ζωήν αιώνιον κληρονομήσω;"

Σαμαρειτικές προσεγγίσεις

Η ζωή του ανθρώπου πάνω στη γη προσφέρεται ως μοναδική ευκαιρία για πλήρη αποδοχή της αγάπης του Θεού, την οποία καλείται να προσφέρει αδιάκοπα στους συνανθρώπους του. Στο θέμα  ακριβώς αυτό εστιάζεται η σημερινή ευαγγελική περικοπή, η οποία αναφέρεται στην παραβολή του Καλού Σαμαρείτη. Μέσα απ’ αυτή την παραβολή δίνεται απάντηση στο ερώτημα ποιος είναι ο πλησίον μας; Εγείρεται επίσης το ζήτημα πώς ο καθένας από εμάς γίνεται πλησίον για τον άλλο. Και αυτό γιατί σε τελική ανάλυση στην προοπτική της αυθεντικής κοινωνίας αγάπης που σφυρηλατείται στην πραγματικότητα της Εκκλησίας όλοι οι άλλοι είναι πλησίον μας και αδελφοί μας και σαν τέτοιους θα πρέπει να τους αντικρίζουμε.

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

PILGRIMTOURS.GR                     by Himalaya Travel

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ,

ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

Φιλελλήνων 4, Πλ. Συντάγματος, 10557 Αθήνα,

Τηλ: 210-3225159, Fax: 210-3251474 

 Website: www.pilgrimtours.gr  e-mail: info@pilgrimtours.gr

Σεβαστοί Πατέρες, Αγαπητοί Κύριοι,

Έχοντας τη δυνατότητα με τη βοήθεια Τού Θεού να ταξιδεύω εδώ και πολλά χρόνια σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, πιστεύω ότι τα ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΑ, βοηθούν να νιώσει ο καθένας μας ψυχική αγαλλίαση και ανάταση, περπατώντας εκεί που περπάτησε, έζησε και δίδαξε ο Χριστός μας, οι Άγιοι Απόστολοί Του και Άγιες μορφές, τότε και σήμερα...

Για γέλια και για κλάματα: Οι Ποντιακές οργανώσεις αντιτίθενται στον Ν. Φίλη, μαζεύοντας τρόφιμα για τους "πρόσφυγες"!!

http://opaidagogos.blogspot.ca/2015/11/blog-post_12.html#comment-form

Όπως λέει ο λαός, "για γέλια και για κλάματα"..

Διαβάζουμε:
Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ποντιακού Ελληνισμού (ΠΑΣΠΕ),
η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων (ΠΟΠΣ)
και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Ελληνοποντίων Παλιννοστούντων
"...Ως απάντηση στους ισχυρισμούς του κ. Φίλη προχωρήσαμε στη συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες. Είμαστε πρόσφυγες τρίτης γενιάς κ. Φίλη".

Προσέξτε το πανό: "ΝΑΙ στην συμπαράσταση και την αλληλεγγύη των δοκιμαζόμενων προσφύγων"

Οι σημερινοί οικονομικοί (λαθρο)μετανάστες λοιπόν, στην πλειοψηφία τους από Αφρικανικά και Ασιατικά κράτη, οι οποίοι οι ίδιοι επέλεξαν να έρθουν (παράνομα) στην Ευρωπαϊκή Ένωση (και μάλιστα απαιτούν να επιλέξουν και το κράτος της Ε.Ε. στο οποίο θα πάνε για να ζήσουν μόνιμα), 

ταυτίζονται με τους Έλληνες του Πόντου. 

Οι ομοσπονδίες Ποντιακών συλλόγων ξεχνούν ότι οι πρόγονοι τους ήρθαν αναγκαστικά στην ελεύθερη Ελλάδα, έχοντας υποστεί προηγουμένως ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ.

Ο Παπισμός ιδιαίτερα επιχαίρει και συγχαίρει για την συμμετοχή της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία αυτοκαταργήθηκε στην πράξη ως η μοναδική ενσάρκωση και συνέχεια της Una Sancta

Ο Παπισμός διεκδικώντας για τον εαυτό του μέχρι και σήμερα την εκκλησιολογική αποκλειστικότητα, υπεύθυνος και πρωτουργός της διαιρέσεως, δεν διέπραξε το σφάλμα να μετάσχει ως μέλος στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και να μεταλλαγεί σε μία από τις πολλές «εκκλησίες». Φραστικά πάντως και υποκριτικά επαινεί την Οικουμενική Κίνηση, την οποία επευλογεί ως προεργασία για την μετά της Ρώμης του Πέτρου και του πάπα ενότητα. Ιδιαίτερα επιχαίρει και συγχαίρει για την συμμετοχή της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία αυτοκαταργήθηκε στην πράξη ως η μοναδική ενσάρκωση και συνέχεια της Una Sancta, εκχωρήσασα το ιδικό της πεδίο, την ιδική της ταυτότητα, στην σχισματική και αιρετική Ρώμη, στη Ρώμη του filioque, του πρωτείου εξουσίας του πάπα, των αζύμων, του καθαρτηρίου πυρός, της κτιστής χάριτος και όλων των άλλων καινοτομιών και παρεκκλίσεων.