Ο ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΕ ΚΑΙ Η “ΑΠΑΤΕΩΝΙΑ” ΤΟΥ ΟΗΕ

 Του Παναγιώτη Αποστόλου

Πολιτικού αναλυτή – αρθρογράφου

Προ ημερών το Bloomberg με έδρα το Μανχάταν των ΗΠΑ, ανέφερε ότι η Γερμανία είναι δέσμια με τις οικονομικές δεσμεύσεις της προς την Τουρκία, και πως ανησυχεί πολύ ότι η Τουρκία θα υπονόμευε την συμφωνία στο “μεταναστευτικό” και θα της έστελνε καραβάνια παράνομων μεταναστών, εάν υλοποιούσε οικονομικές κυρώσεις της ΕΕ προς την Τουρκία. Η κυριότερη δε επισήμανση του Bloomberg ήταν ότι, από την στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορούσε να προστατέψει μέλη της (Ελλάδα και Κύπρο) από την τουρκική προκλητικότητα και επιθετικότητα, ποιος ο λόγος ύπαρξής της; Από τη στιγμή, όπως επισημαίνεται ιδιαίτερα, κράτη μέλη της ΕΕ αντιμετωπίζουν εδαφικές διεκδικήσεις από μια τρίτη γειτονική χώρα;

Οικουμενισμός: Το βδέλυγμα της ερημώσεως εστώς εν τόπω αγίω!

 

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ -- Παναγιώτου Σωτ. Γκιουλέ

Πατερικός θεολογικός λόγος εις το μέγα Μυστήριον της Σταυρώσεως του σαρκωθέντος Υιού και Λόγου του Θεού.

«Φοβερόν και παράδοξον Μυστήριον σήμερον ενεργούμενον καθοράται· ο αναφής κρατείται· δεσμείται ο λύων τον Αδάμ της κατάρας· ο ετάζων καρδίας και νεφρούς, αδίκως ετάζεται ειρκτή κατακλείεται ο την άβυσσον κλείσας· Πιλάτω παρίσταται, ω τρόμω παρίστανται ουρανών αι δυνάμεις· ραπίζεται χειρί του πλάσματος ο Πλάστης· ξύλω κατακρίνεται ο κρίνων ζώντας και νεκρούς· τάφω κατακλείεται ο καθαιρέτης του Άδου. Ο πάντα φέρων συμπαθώς και πάντας σώσας της αράς, ανεξίκακε Κύριε, δόξα σοι» (ζ΄ Ιδιόμελον του Εσπερινού της Μεγάλης Παρασκευής).              

Όντως φοβερό και παράδοξο μυστήριο φαίνεται να ενεργείται σήμερον! Αυτός, που δεν ψαύεται με τις ανθρώπινες αισθήσεις, συλλαμβάνεται και κρατείται από τους ανθρώπους! Δέσμιος γίνεται ο λύων τον Αδάμ από την κατάρα της παρακοής και της πτώσεως!

Τη ΙΖ΄ (17η) Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου Προφήτου ΩΣΗΕ.

Ωσηέ ο ένδοξος Προφήτης ήτο από την φυλήν του Ισάχαρ υιός Βεηρεί (ή Βενιή), εκ Γαλεμώθ (ή Βαλεθώμ)· ερμηνεύεται δε ο Ωσηέ Ελληνιστί σωζόμενος ή φύλαξ ή σκιάζων. Αφ’ ου δε ούτος προεφήτευσε πολλά κατά του Ισραήλ, έδωκε και σημείον παράδοξον, ότι θέλει έλθει ο Κύριος εις την γην και θέλει συναναστραφή με τους ανθρώπους, και ότι θέλουν αναφυή δώδεκα δρυς, αι οποίαι θα ακολουθώσι και θα υπακούωσιν εις τον επί γης φανέντα Θεόν, όστις θέλει σώσει όλην την γην. Αποθανών δε ούτος εν ειρήνη, ετάφη εις την γην αυτού. Προέλαβε δε την του Χριστού έλευσιν έτη ωκβ΄ (822).

Όσον εργάζεται κανείς τις εντολές, ανάλογα και αποκαλύπτεται ο Χριστός

Αν προσέξει κανείς, στο βίο και τη διδασκαλία των αγίων Πατέρων, θα διακρίνει ότι όλοι, σε όλα τα στάδια της ζωής τους, εκινούντο στον κοινό χώρο των εντολών του Χριστού. Δηλαδή δεν έφευγε ο νους και η βούλησή τους έξω από την περιοχή των ζωοποιών και θεοποιών εντολών, μέσα στις οποίες είναι μυστικά κρυμμένος ο ίδιος ο Χριστός. Και είναι δεδομένον, ότι όσον εργάζεται κανείς τις εντολές, ανάλογα και αποκαλύπτεται ο Χριστός στην καρδιά, στο νου, σ’ όλη την ψυχή όπως λέγει ο άγιος Μάρκος ο Ασκητής. Με άλλα λόγια η αφετηρία του βίου τους, κοινώς ήταν βιβλική, γι’αυτό και η διδασκαλία είναι εμπειρική ανάπτυξη του Ευαγγελίου, του οποίου σαρκωμένες εικόνες έγιναν οι ίδιοι.

Το όνειρο του μπακάλη στην Κρήτη που αποκάλυψε τον «Άγιο Τσιτέρη» | Όσιοι μάρτυρες Ισίδωρος και τα τέκνα του

Η συγκλονιστική ιστορία του οσιομάρτυρα ιερέα
και των τέκνων του, που το 1953 εμφανίστηκε στον
παντοπώλη Βαφοδημήτρη στον Βαλή Μεσσαράς
και είπε: «Σκάψε στην αυλή του Αγ. Δημητρίου,
γιατί με πατάτε! Είμαι μαζί με τα δύο μου παιδιά»

------------------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ὄντως θαυμαστή ἱστορία, ἔνδειξις ὅτι ὁ Θεός δέν ἔχει ἐγκαταλείψει ἀκόμη τήν ἁγιοτόκον Ἑλλάδα!

«Δίκαιος ει Κύριε, και ευθείαι αι κρίσεις σου».

Ένας γέροντας άγιος και ασκητής παρεκάλεσε μία φορά τον Κύριο να του διδάξη ποιά είναι η κρίση του. Διότι, είπε, βλέπω άλλοτε μεν ανθρώπους δικαίους και ευλαβείς να βρίσκωνται σε μεγάλη φτώχεια και δυστυχία. Άλλοτε πάλι βλέπω άδικους και αμαρτωλούς να είναι σε μεγάλο πλούτο και ανάπαυση. Άλλοτε πάλι πολλοί δίκαιοι και ευλαβείς να αδικούνται και να βασανίζωνται άδικα, πολλοί δε άδικοι και άξιοι θανάτου αμαρτωλοί και παράνομοι να ζουν και να πλουτίζουν. Τότε άκουσε φωνή που του έλεγε.

Μη ζητάς εκείνα τα οποία δεν φτάνει ο νους και γνώση σου, μήτε να ερευνάς τα απόκρυφα. Διότι οι κρίσεις του Θεού είναι άβυσσος και βάθος μέγα και πολύ. Πλην όμως επειδή ζήτησες να μάθης κατέβα στον κόσμο και κάθισε στο τάδε μέρος και πρόσεχε εκείνα που θα δης, για να καταλάβης μικρό μέρος από τις κρίσεις του Θεού και να γνωρίσης πως είναι ανεξερεύνητη και ανεξιχνίαστη η προνοητική των πάντων του Θεού διακυβέρνηση.

Ο νοών νοείτω…

Σας λέγω δε να προσέχετε, διότι εγώ γνωρίζω τούτο, ότι μετά την αναχώρησίν μου θα εισέλθουν μεταξύ σας ψευδοδιδάσκαλοι και πλάνοι σαν άλλοι λύκοι άγριοι και σκληροί, που αλύπητα θα διαρπάζουν το ποίμνιον βλάπτοντες και αφανίζοντες τας ψυχάς των λογικών προβάτων.                                                                             

(λόγια του Αποστόλου Παύλου : Πράξεις: Κ, 29).

-------------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

https://katakomviki-ecclesia.blogspot.com/2020/10/1973.html#more

Όπως εδώ:
ο ματθαιϊκός αρχιεπίσκοπος Ανδρέας υπέγραψε το 1973 στην Γενεύη την διδασκαλία της ΡΟΕΔ, ήτοι την αναγνώριση των φλωρινικών, και την καταδίκη της κρατούσας από μελλοντική πανορθόδοξη σύνοδο ...κατά τα άλλα για τους ματθαιϊκούς οι φλωρινικοί είναι ανίεροι
και οι Ν/γίτες με άκυρα μυστήρια.
[Τα ντοκουμέντα απο τον ματθαιϊκό επίσκοπο Κήρυκο ]

ΥΣ
ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ
δεν επιθυμώ διάλογο με κανέναν
όποιος θέλει να πει την γνώμη του να μην απευθυνθεί σε εμένα
*** εάν τα ντοκουμέντα είναι συκοφαντίες υπάρχει η πηγή για τις νόμιμες διαδικασίες

ΤΕΛΟΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΘΑΙΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

π.Γρηγόριος Ζιώγος

Tο μαρτύριον της συνειδήσεως περί του οποίου έγραφεν ο Απ. Παύλος :

Η γαρ καύχησις ημών αύτη εστί, το μαρτύριον της συνειδήσεως ημών (Β΄Κορ. Β: 12), μαρτύριον το οποίον είναι όχι μόνον επίπονον, καθώς είναι γεγραμμένον εις το Γεροντικόν : δος αίμα και λάβε πνεύμα, αλλά είναι και πολυχρόνιον, διότι διαμένει εις όλη τη ζωήν μας. Το μαρτύριον δε τούτο συνίσταται κυρίως εις το να υπομείνωμεν μετά μεγάλης ανδρείας και ευχαριστίας όλα τα θλιβερά, τα οποία μας ακολουθούν είτε εκ δαιμόνων, είτε εξ ανθρώπων είτε και εκ της διεφθαρμένης και νοσηράς φύσεώς μας. Προς τούτοις δε μαρτύριον είναι και το να πολεμώμεν και να αντιστεκώμεθα γενναίως εναντίον των πονηρών, αισχρών και βλάσφημων λογισμών, και να μη συνδυάζωμεν φιλικώς ή να συγκατατιθέμεθα εις αυτούς, δι’ ο περί του μαρτυρίου τούτου είπεν ο Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός, ότι «οι Πατέρες αντί μαρτυρίου αισθητού, κατά συνείδησιν εμαρτύρησαν, έχοντες αντί θανάτου σωματικού, τον κατά προαίρεσιν». Και ο Θεολόγος Γρηγόριος λέγει περί του μαρτυρίου τούτου : «και ούτος δεινός πόλεμος, και αύτη παράταξις μεγάλη, και τούτο μέγα τρόπαιον».

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΑΓΙΟΥ -- Αθωνικά άνθη

Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, στην «Ασματική Ακολουθία των Αγιορειτών αγίων Πατέρων», ανυμνολογεί όχι μονάχα τους γνωστούς Αγίους, που ηγίασαν στις ιερές Μονές, στις Σκήτες, στις ερημικές Καλύβες και στις «οπές της γης», τους οποίους ονομάζει επωνύμους, αλλά περιλαμβάνει και τα πλήθη των αγνώστων Οσίων, των ανωνύμων εκείνων, που μόνο ο Θεός ετίμησε την αγιότητά τους, γιατί παρεκάλεσαν να μείνουν άγνωστοι και να ξεχασθούν από τους ανθρώπους. Η ταπείνωσή τους εκεί τους ωδήγησε.                                             

Πραγματικά στα ιερά εδάφη των Ερήμων του Αγίου Όρους έχουν ταφεί άγια σώματα και ο διερχόμενος απ΄ εκεί ανύποπτος προσκυνητής, δέχεται μυροβόλους ριπές στις αισθήσεις του. Πρόκειται για Οσίους, που έζησαν και εκοιμήθησαν εν Κυρίω άγνωστοι. Είχα προσωπική πείρα των αφανών αυτών αγίων, όταν έγραφα στη νεότητά μου: «Κέριναι, χλωμαί και ευγενικαί υπάρξεις, που εθυσίασαν τα πάντα και, «ίνα Χριστόν κερδίσωσιν», «ηγήσαντο πάντα σκύβαλα» και ετάκησαν με την ιδίαν των φλόγα, ήρεμα, γαλήνια, και εξέπνευσαν γονατιστοί εις τα σκιόφωτα των πτωχών και υγρών φωλεών των, ψυχαί καθαραί, «ων ουκ ην άξιος ο κόσμος…». Ήλθον άγνωστοι εν μέσω αγνώστων, ξένοι και πάροικοι, διαβάντες εις την αντίπεραν όχθην του θείου φωτός, από του θανάτου εις την ζωήν, αθόρυβα, οσιακά, μόνοι, ταπεινοί και άγνωστοι, καταξιωθέντες, «ίνα, καν αποθάνωσι, ζήσωνται» («Μεταξύ ουρανού και γης», σ. 46).  Αυτών των αγνώστων Οσίων τα σώματα μυροβολούν κάτω από την γη.