ANOIKTH EΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ Ι. Μ. ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

ΠΡΟΣ:                                                                            Εν Αγίω Όρει τη 3η/16η Οκτωβρίου 2012

-- ΕΞΟΧΟΤΑΤΟ  ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
--       >>                κ. ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ  ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
--       >>                κ. ΠΡΟΕΔΡΟ  ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
--       >>                κ. ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΏΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
--       >>                κ. ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
ΑΞΙΟΤΙΜΟΥΣ      κ. ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
          >>                κ. ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ & ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΤΥΠΟΥ

Εν ονόματι της Ορθοδοξίας, της πίστεως των πατέρων ημών, αντιμετωπίζουμε αντιχριστιανικό και απάνθρωπο διωγμό. "Δεν πάσχομεν ούτε ως κλέπται, ούτε ως κακοποιοί, ούτε ως αλλοτριοεπίσκοποι, αλλά δια δικαιοσύνην", ως λέγει ο Απόστολος Παύλος. Επειδή θέλουμε να διατηρήσουμε την Ορθοδοξία, επειδή θέλουμε να κρατήσουμε την πίστη των πατέρων μας, στην οποία βρίσκεται η σωτηρία του Ορθοδόξου Χριστιανού. Επειδή δεν θέλουμε να προδώσουμε αυτήν την πίστη, μολύνοντες την συνείδησή μας επικοινωνούντες με τους εχθρούς του Θεού, τους Οικουμενιστές, τους παπόφιλους και όλους όσους έχουν καινοτομήσει στην πίστη των πατέρων μας, αντιμετωπίζουμε βία και διωγμό.

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Είναι παραπλανητικά, ηττοπαθή, υποκριτικά, καθαρές σοφιστείες του διαβόλου, για να τροχοπεδείται ο αγωνιστικός ζήλος, ν΄ αποκοιμίζονται οι πιστοί κι΄ οι υπηρέτες του διαβόλου να δρουν ανενόχλητα!

Σ΄ αυτές τις ώρες του κόσμου, όπως η σημερινή, που η αίρεση του Οικουμενισμού έχει και έκταση και βάθος, η μόνη σωτηρία είναι η αλήθεια, που πρέπει να λέγεται χωρίς φόβο και χωρίς πάθος υπέρ όλων και εναντίον όλων και να υπηρετείται αντί πάσης θυσίας! Όλα τα άλλα, δήθεν διαλλακτικά και ειρηνικά: «άχρι καιρού» ..."Θα μπορούσε ο Χριστός να υπερασπισθεί τον εαυτό Του μόνος Του".... "Με τις λεγεώνες των Αγγέλων Του".-- "Θα μπορούσε να ρίξει φωτιά και να τους κάψει"---είναι παραπλανητικά, ηττοπαθή, υποκριτικά, καθαρές σοφιστείες του διαβόλου, για να τροχοπεδείται ο αγωνιστικός ζήλος, ν΄ αποκοιμίζονται οι πιστοί κι΄ οι υπηρέτες του διαβόλου να δρουν ανενόχλητα! Ας μεταφερθούμε στο Ναό του Σολομώντος στην εποχή του Χριστού : κόσμος πολύς, κίνηση μεγάλη, αλισιβερίσι ανθηρό, φωνές μικροπολητών, γέλια, χαρές, ατμόσφαιρα λαϊκού πανηγυριού, οι έμποροι τα οικονομούν, οι Ιερείς χαϊδεύουν ευτυχείς τα γένεια τους, οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι, εκεί, εγγυητές και φύλακες των Ιερών Παραδόσεων! Οπότε ξαφνικά, αυτή η «ωραία» ατμόσφαιρα διαταράσσεται βίαια! Κάποιος νέος, που το βλέμμα του βγάζει φωτιές, με φραγγέλιο στο χέρι, ορμά σ΄ όλο αυτό το πλήθος των πωλητών, των χρηματιστών, των εμπόρων, τους πετάει έξω, φωνάζοντας : «Άρατε ταύτα εντεύθεν!  Μη ποιείτε τον Οίκον του Πατρός μου οίκον εμπορίου»». Έτσι οι Ορθόδοξοι οικουμενιστές ομιλούν για φανατισμό και κατηγούν τους αγωνιζόμενους αντιοικουμενιστές «ζηλωτές»! Ω της υποκρισίας! Η Αγία Γραφή λέει για τα γεγονότα του Χριστού στο Ναό : «ο ζήλος του οίκου σου καταφάγεταί με» Αν ταυτίζετε τον «ζήλο» με τον φανατισμό, θεωρείτε λοιπόν φανατικό και τον Χριστό. Και τι άλλο σημαίνει «ζήλος» παρά αγώνα μες τα όλα, κι΄ όχι το ηττοπαθές ….αναμείνατε άχρι καιρού...... με τις λεγεώνες των Αγγέλων Του.......Θα μπορούσε να ρίξει φωτιά και να τους κάψει και άλλα συναφή.

Αιδώς, προδότες της Ορθοδοξίας.

Τι να είπωμεν, δια την υποκρισίαν  εκείνων που έταξαν την ζωήν των να είναι διδάσκαλοι της αληθείας Χριστού. Το δε χείριστον όλων, ότι οι τοιούτοι υποκριταί,  προτρέπουν τον ευσεβή λαό όπως πείθεται εις τας αποφάσεις των, τας οποίας επιγράφουν αποφάσεις της Εκκλησίας! 

Προωθούνται εις τα ύψιστα αξιώματα οι αχρείοι...

«… οίμαι είναι δεινόν, το τε τους χρησίμους απείργειν και τους αχρείους εισωθείν». 

(θεωρώ, ότι είναι μεγάλο κακόν να αποκλείωνται οι χρήσιμοι και ικανοί από την Εκκλησίαν και να προωθούνται εις τα ύψιστα αξιώματα οι αχρείοι).

 Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

Ο Χριστός δεν εσταυρώθη, δια να έχουν ωρισμένοι θέσεις και αξιώματα, απολαβάς και απολαύσεις εις αυτόν τον κόσμον και να λέγουν «ευλογητός ο Θεός και πεπλουτήκαμεν» (Ν. Σωτηρόπουλος )

Αιδώς ψευδοποιμένες της Εκκλησίας.

Όταν κάποιος επιχειρεί να κυριεύσει το σπίτι μου και να το κάνει δικό του, δεν έχει το ηθικό δικαίωμα να με κατηγορεί για τον τρόπο που αμύνομαι. Ξεχνάμε, ότι ο λαός της Κωνπόλεως έκαψε τον Ναόν της Αγίας Σοφίας, όταν εξώρισαν τον πνευματικό τους πατέρα ιερόν Χρυσόστομον; Είμαστε σε καιρούς αντιχρίστους. Η συγκρητιστική χοάνη της Νέας Βαβυλώνος – Οικουμενισμού  μας απειλεί με αφανισμό και σαν έθνος και σαν Ορθόδοξη Εκκλησία. Σήμερα χρειαζόμαστε, περισσότερο από ποτέ άλλοτε πατερικά αναστήματα ποιμένων, οι οποίοι εν πνεύματι και δυνάμει Ηλιού, να αντιμετωπίσουν τις αντίχριστες δυνάμεις.

"Ορθόδοξος Φωνή" : Αιδώς "Ποιμένα" Σιατίστης κ. Παύλε

Περί ψευτο-ομολογητών και ψευτο-ηρώων 

Μια απλή απάντηση στον Σεβαστό Μητροπολίτη Σιατίστης Παύλο 

http://anavaseis.blogspot.ca/

π.Διονύσιος Ταμπάκης Ι.Ναός Γενεσίου της Θεοτόκου Ναυπλίου

Διαβάζοντας το άρθρο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σιατίστης Παύλου αλλά και αισθανόμενος πολύ ενοχικά που δεν έδωσα και εγώ ως Ιερέας Μαρτυρία Χριστού, την στιγμή που άλλοι απλοί  λαϊκοί στο Χυτήριο δάρθηκαν και συνελήφθησαν… στο όνομα του υβρισθέντος Ιησού Χριστού, μου ήρθε αυθόρμητα να δημοσιεύσω το συναξάρι της Αγίας Ράϊδος της Παρθένου.

Η Αγία Ραΐς (Ημέρα μνήμης 23/9) Καταγόταν από την πόλη Βάταν (ή Τάμαν) της Αιγύπτου και ήταν θυγατέρα κάποιου Πέτρου. Από 12χρονών έγινε μοναχή. Όταν κάποτε πήγε στην πηγή, μαζί με άλλες παρθένες, για να φέρει νερό, είδε πλήθος χριστιανών τους οποίους είχε δεμένους ο ηγεμόνας Λουκιανός.
Τότε και αυτή πήγε και έσμιξε με το πλήθος αυτό. Κατόπιν με ευτολμία παρουσιάστηκε μπροστά στον ηγεμόνα, περιγέλασε τους θεούς του και τον έφτυσε κατάμουτρα, επειδή και αυτός ειρωνεύτηκε τον Χριστό. Αμέσως τότε τη βασάνισαν φρικτά και στο τέλος την αποκεφάλισαν, παίρνοντας έτσι το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου.

 Τα συμπεράσματα δικά σας.!

Την ευλογία σας.
Π.Διονύσιος  Ταμπάκης
Ι.Ναός Γενεσίου της Θεοτόκου Ναυπλίου

Ταύτα ειπόντος του Αγίου εθυμώθη ο της Νικομηδείας Επίσκοπος Κων/νος, και εγερθείς του θρόνου ο αναιδέστατος ελάκτησε τον κατά γης καθήμενον Άγιον εις το πρόσωπον...

....Απελθόντες εκείνοι εις το Μοναστήριον έφεραν ενώπιόν των, τον Όσιο και Ομολογητή Στέφανο τον Νέον, βασταζόμενον επειδή δεν ηδύνατο να περιπατήση, ως είπομεν, και τότε λέγει εις αυτόν, ο Επίσκοπος Εφέσου Θεοδόσιος : Διατί άνθρωπε του Θεού διαστρέφεις τον λαόν, ονομάζων πάντας ημάς αιρετικούς; Ο δε Άγιος με πραείαν φωνήν απεκρίνατο : Γνωρίζεις τι είπεν ο Προφήτης Ηλίας προς τον Αχαάβ, όταν του είπε, συ είσαι αυτός που διαστρέφεις τον λαόν; Δεν είμαι εγώ, είπεν ο προφήτης Ηλίας, όστις διαστρέφω, αλλά συ και ο οίκος του πατρός σου. Ούτω σας λέγω και εγώ, ότι εγώ δεν διαστρέφω τι, αλλά σεις, οίτινες αφήνετε την Παράδοσιν των Πατέρων και κάμετε ιδικά σας νεώτερα σαπρά και παράλογα δόγματα. Ταύτα ειπόντος του Αγίου εθυμώθη ο της Νικομηδείας Επίσκοπος Κων/νος, και εγερθείς του θρόνου ο αναιδέστατος ελάκτησε τον κατά γης καθήμενον Άγιον εις το πρόσωπον με πολλήν οργήν ο θεόργιστος, ο δε Άγιος από την αδυναμίαν του έπεσε κατά γης ύπτιος, έπειτα πάλιν τον εκτύπα εις την κοιλίαν συχνά με τους πόδας του…                   

(Συναξ. ΙΑ:703).

Η ζωή της Εκκλησίας δεν είναι μία στοχαστική ή διανοητική λειτουργία αλλά είναι εμπειρία πνευματική.

Πνευματική ζωή στην Ορθοδοξία ονομάζουμε τη συμμετοχή του πιστού στην πνευματική εμπειρία και ζωή της Εκκλησίας, όπως την έζησαν οι Άγιοι και την παρέδοσαν οι πατέρες. Η ορθόδοξη πνευματικότητα συνδέεται με την ορθόδοξη θεολογία στενά και η θεολογία αποτελεί τη θεωρητική έκφραση της πνευματικής εμπειρίας (πράξης). Αυτή την κοινή εμπειρία οι πατέρες προσπάθησαν να διασφαλίσουν με την παράδοση. Η παράδοση λοιπόν είναι οδηγός. Έχουμε πνευματική ζωή, όταν συμμετέχουμε στην πνευματική εμπειρία των αγίων, δηλαδή στον αγιασμό. Όταν ο τρόπος ζωής μας μοιάζει με τον τρόπο που άφησαν οι άγιοι.

π. Θεόδωρος Ζήσης, Η ιστορία του "Άξιον Εστί"

Δημοσιεύτηκε στις 14 Οκτ 2012 από Simeron Wordpress

π. Θεόδωρος Ζήσης, Η ιστορία της εικόνος του "Άξιον Εστί"
Πηγή: http://www.impantokratoros.gr/931E9F1B.el.aspx

Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.

Αυτή είναι εκείνο, το οποίον καθιστά την Καινήν Διαθήκην καινήν και την καινοδιαθηκικήν αλήθειαν πάντοτε νέαν και αιωνίαν. Και επειδή είναι αιωνίως καινή και νεανική εις την θεανδρικήν τελειότητά Της, η Προσωπικότης του Θεανθρώπου δεν δύναται να ανταλλάσσεται ούτε να αντικαθίσταται, είναι πάντοτε η αυτή προς εαυτήν και συνεπής προς εαυτήν. Όθεν το Ευαγγέλιον είναι πάντοτε και παντού το αυτό:  και δια τους ανθρώπους εις την γην, και δια τους αγγέλους εις τον ουρανόν, και ο Θεάνθρωπος Χριστός είναι ο μοναδικός λόγος, ο μοναδικός νους, το μοναδικόν νόημα του ανθρώπου και της κτίσεως. Άνευ Αυτού είναι αδύνατον να γίνη δεκτή και η παραμικροτέρα θεοδικία εις ένα κόσμον και έναν άνθρωπον, όπως ο ιδικός μας.                                                                                                                                            

 Συνεχίζεται.