Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας (11ον ) μέρος

Ορθόδοξοι Ύμνοι -- Orthodox Hymns,

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 4 Ιουλίου 2018

Τη  Δ΄ (4^η Ιουλίου) του αυτού μηνός μνήμη του εν Αγίοις πατρός ημών ΑΝΔΡΕΟΥ Αρχιεπισκόπου Κρήτης του Ιεροσολυμίτου.                                                                                               

Ανδρέας ο θείος πατήρ ημών ήκμασε περί το χπ΄ (680) από Χριστού έτος, πατρίδα έχων την περίφημον Δαμασκόν, και γεννηθείς από γονείς θεοσεβείς και εναρέτους, Γεώργιον και Γρηγορίαν ονομαζομένους. Ούτος  ο εν Αγίοις πατήρ ημών Ανδρέας έως του εβδόμου έτους της ηλικίας αυτού ήτο άφωνος, μη δυνάμενος να λαλήση ουδόλως. Όθεν ένεκα τούτου οι γονείς του ελυπούντο πάρα πολύ, νομίζοντες ότι θα μείνη βωβός δια παντός του βίου αυτού.

Τη αυτή ημέρα (3η Ιουλίου) μνήμη του Οσίου και θεοφόρου Πατρός ημών ΙΩΑΚΕΙΜ του Νέου.

Ιωακείμ ο Όσιος και θεοφόρος Πατήρ ημών, ο αληθινός θεράπων του Κυρίου, ο μιμητής και ισότιμος των παλαιών Οσίων, ήκμασε κατά τον ΙΖ΄ αιώνα. Ούτος εγεννήθη κατά τα τέλη του ΙΣΤ΄ αιώνος, πατρίς του δε υπήρξε μικρόν τι χωρίον, του Σκιαδά καλούμενον, ευρισκόμενον εις την επαρχίαν των Παλαιών Πατρών. Όταν ο Ιωακείμ έφθασεν εις νεανικήν ηλικίαν, μολονότι ο ίδιος δεν επεθύμει τούτο, όμως υπακούσας εις τας παρακλήσεις και τας απαιτήσεις των γονέων του ηρραβωνίσθη ευσεβή τινα νέαν, καταγομένην από το ίδιον χωρίον. Ο Ιωακείμ όμως, ο οποίος ηγάπα σφοδρώς την αγνείαν και εφλέγετο από τον προς τον Θεόν έρωτα, επεθύμει με όλην του την ψυχήν να ακολουθήση την Μοναχικήν πολιτείαν και να ζήση την καθαρωτάτην και ισάγγελον ζωήν των Μοναχών.

Τη αυτή ημέρα (3η Ιουλίου), η σύναξις της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου ΜΑΡΙΑΣ της επονομαζομένης ΓΑΛΑΚΤΟΤΡΟΦΟΥΣΗΣ.

Η Αγία εικών της Υπεραγίας Θεοτόκου της επιλεγομένης Γαλακτοτροφούσης ευρίσκετο, κατά τας προφορικάς παραδόσεις, τας εν τη Ιερά Μονή του Χιλιανδαρίου φυλαττομένας, κατ’ αρχάς εν τη Λαύρα του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου, τη ευρισκομένη 25 σχεδόν στάδια μακράν της Ιερουσαλήμ. Ότε δε ο μέγας καθηγητής και κτίτωρ της μοναδικής καθ’ όλην την Ανατολήν Λαύρας, Σάββας ο Ηγιασμένος, έμελλεν εκ του προσκαίρου τούτου βίου να απέλθη προς Κύριον, προφητικώς είπεν εις τους περικυκλώσαντας τον κράββατον αυτού αδελφούς, ότι μετά παρέλευσιν καιρού μέλλει να επισκεφθή την Λαύραν αυτού βασιλόπαις τις, Σέρβος το γένος και συνώνυμος αυτώ, Σάββας δηλαδή ονόματι· όθεν η Εικών της Θεοτόκου η Γαλακτοτροφούσα να δοθή εις αυτόν εκ της Λαύρας ευλογίας χάριν·

Αλλοίμονον εις τον πιστόν, ο οποίος θα ανέμενε κρίσιν Συνόδου.

Η διακοπή του μνημοσύνου του αιρετικού Βαρθολομαίου είναι επιταγή Θεού και καθήκον παντός Ορθοδόξου. Αλλοίμονον εις τον πιστόν, ο οποίος θα ανέμενε κρίσιν Συνόδου. Πότε άραγε θα καταστή δυνατή η σύγκλησις ταύτης; Και όταν ποτέ ήθελε συγκληθή, τι Σύνοδος θα είναι άραγε; Θα είναι γνησία ή ληστρική; Όταν οι Ορθόδοξοι Ιερείς της Κωνσταντινουπόλεως έκοψαν το μνημόσυνον του Επισκόπου Νεστορίου, ανέμενον την κρίσιν Συνόδου; Ευτυχώς όχι. Η Σύνοδος πράγματι συνεκλήθη εις την Κων/πολιν. Ποία όμως ήτο η κρίσις αυτής; Εδικαίωσεν τον Νεστόριον και ανεθεμάτισε τους Ορθοδόξους!... «Ο κοινωνών Βαρθολομαίω αιρέσει κοινωνεί. Ο μνημονεύων Βαρθολομαίον συνεπάγεται μετά τούτου τη αιρετική απωλεία. Ο μη μνημονεύων Βαρθολομαίον και τους συν αυτώ, αποτειχίζει εαυτόν εκ «Ψευδεπισκόπων και Ψευδοδιδασκάλων», λέγει το Πνεύμα το Άγιον εν τη Εκκλησία (ΙΕ Κανών ΑΒ Συνόδου). Οι μη κοινωνούντες Βαρθολομαίω και τοις συν αυτώ είναι «τιμής και αποδοχής άξιοι, ως οι Ορθόδοξοι» παραγγέλουσιν οι Άγιοι δια του αγίου Σωφρονίου Ιεροσολύμων (Αγ. Σωφρονίου Ιεροσολύμων, P.G. 87,  3372A) και του ΙΕ΄Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου». Η μετά της αιρέσεως  κοινωνία, πως είναι δυνατόν να διατηρήση την ορθόδοξον ιδιότητα του Πληρώματος της Εκκλησίας και την υπόστασιν Αυτής;

Τη αυτή ημέρα (3η Ιουλίου) η άθλησις του Αγίου Οσιομάρτυρος ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ του Νέου, του Καρπενησιώτου.

Γεράσιμος, ο νέος ούτος Οσιομάρτυς του Χριστού, κατήγετο εκ κώμης καλουμένης Μέγα, εγγύς ούσης της πόλεως Καρπενησίου, υιός γονέων ευσεβών και φιλοχρίστων, Γεώργιος κληθείς εν τω Αγίω Βαπτίσματι. Ότε δε εγένετο ενδεκαετής παρέλαβεν αυτόν ο μεγαλύτερος αδελφός του Αθανάσιος  και έφερεν εις την βασιλεύουσαν πόλιν Κωνσταντινούπολιν. Και ο μεν Αθανάσιος μετ’ ου πολύ εις την ιδίαν αυτού πατρίδα επανήλθεν, τούτον δε τον Άγιον Οσιομάρτυρα Γεράσιμον τον νέον παρέδωσεν  επί μισθώ εις τινα παντοπώλην συμπολίτην του, το παντοπωλείον του οποίου ευρίσκετο περί την τελευταίαν άκραν του Κερατίου κόλπου, εις θέσιν καλουμένην οθωμανιστί  Ίππ.

Τη αυτή ημέρα (3η Ιουλίου), μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΜΑΡΚΟΥ και ΜΩΚΙΑΝΟΥ.

Μάρκος και Μωκιανός οι Άγιοι Μάρτυρες, αναγκασθέντες υπό του επάρχου Μαξίμου να θυσιάσωσιν εις τα είδωλα και μη πεισθέντες, αλλά παρρησία ομολογήσαντες το όνομα του Χριστού, απεκεφαλίσθησαν. Και όταν μεν ο Άγιος Μωκιανός απήγετο εις τον τόπον της καταδίκης ηκολούθει αυτώ η γυνή και τα τέκνα του κλαίοντα, ο δε Άγιος συνεβούλευσεν αυτά να σιωπώσι και να μη κλαίωσιν. Όταν δε ο Άγιος Μάρκος απεκεφαλίσθη, παρίστατο και η γυνή αυτού, ήτις χαίρουσα έλαβεν εις τας χείρας της την κεφαλήν αυτού, ως πολύτιμον θησαυρόν. Ούτως απήλθον αμφότεροι οι γενναίοι του Χριστού αθληταί νικηφόροι εις τα ουράνια.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ ΜΑΤΘΑΙΟΥ 8 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018 -- ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

“ιδών ο Ιησούς τας ενθυμήσεις αυτών” (Ματθ. Θ  4).
Η απαραβίαστος σκέψις

Όταν ο Πανάγιος Θεός εδημιούργησε τον άνθρωπο, του έδωσε εκείνο το οποίο τον διαφοροποιούσε από όλα τα άλλα έμβια κτίσματα. Του έδωσε τον λόγον, δηλαδή την λογικήν, με την οποίαν τον καλούσε να κυριεύση όλην την κτίσιν και να δραστηριοποιήται και να επικοινωνή με το Θείον αλλά και με τον συν­άνθρωπόν του. Του έδωσε την λογικήν, για να μπορή να σκέπτεται και να διανοήται, να διαλογίζεται και να προμελετά τις πράξεις του, να κρίνη και να διακρίνη το καλόν και το κακόν και εν τέλει, δια να αποφασίζη το πρέπον. Με τη λογική, ο Θεός δίδει εις τον άνθρωπον και την ελευθερίαν, να αποφασίζη και να πράττη ο, τι θέλει και να κινήται ακόμη και εχθρικά απέναντι στον Θεόν.

Τη αυτή ημέρα (3η Ιουλίου) μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΘΕΟΔΟΤΟΥ, ΘΕΟΔΟΤΗΣ, ΔΟΛΙΝΔΟΥΧ και των συν αυτοίς ΔΙΟΜΗΔΟΥΣ, ΕΥΛΑΜΠΙΔΟΥ και ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΟΥ.

Θεόδοτος, Θεοδότη και οι συν αυτοίς Άγιοι Μάρτυρες, επειδή επίστευον εις τον Χριστόν και ωμολόγουν Αυτόν, συνελήφθησαν υπό του βασιλέως Τραϊανού εν έτει 98, υπό του οποίου εξηναγκάζοντο να αρνηθώσι την ευσέβειαν και να θυσιάσωσιν εις τα είδωλα. Όμως μη πεισθέντες υπεβλήθησαν εις διαφόρους τιμωρίας, κατόπιν δε ενεκλείσθησαν εις την ιδίαν φυλακήν , εις την οποίαν ήτο εγκάθειρκτος και ο Άγιος Μάρτυς Υάκινθος ο Κουβικουλάριος, παρά του οποίου και εστηρίχθησαν εις την πίστιν του Χριστού.

Τη αυτή ημέρα (3η Ιουλίου), μνήμη του εν Αγίοις πατρός ημών ΑΝΑΤΟΛΙΟΥ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.

Ανατόλιος ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και εν Αγίοις πατήρ ημών ήτο πρότερον πρεσβύτερος και αποκρισιάριος της εν Αλεξανδρεία Εκκλησίας. Μετά ταύτα εχειροτονήθη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, κατά τους τελευταίους χρόνους της βασιλείας Θεοδοσίου του Μικρού, του υιού Αρκαδίου, εν έτει υμζ΄ (447) προβληθείς, ως Πατριάρχης, υπό του μονοφυσίτου Διοσκόρου. Προέβαλε δε αυτόν Πατριάρχην ο μονοφυσίτης Πατριάρχης Αλεξανδρείας Διόσκορος, διότι ήλπιζεν, ο μάταιος, ότι θέλει έχει αυτόν σύμφωνον και ομόφρονα της κακοδοξίας του. Όμως όχι μόνον απέτυχε της ελπίδος του, αλλά και τα εναντία συνέβησαν, διότι ο μακάριος ούτος Ανατόλιος καθήρεσε τον κακόδοξον Διόσκορον, το δε όνομα του αοιδίμου αγιωτάτου Φλαβιανού, του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, τον οποίον ο Διόσκορος καθήρεσε παραλόγως και εθανάτωσεν εις την εν Εφέσω  ληστρικήν Σύνοδον, συνηρίθμησεν ούτος εις τα δίπτυχα μετά των άλλων αοιδίμων Πατριαρχών, επειδή, ως είπομεν, ο Άγιος Φλαβιανός καθηρέθη παραλόγως από τον Διόσκορον εις την ρηθείσαν εν Εφέσω ληστρικήν Σύνοδον.