Ο ορισμός του παραλογισμού. Η Ελλάδα πληρώνει με τα χρήματα των φορολογουμένων τον εξισλαμισμό της

Βόμβα για την οικονομία τα επιδόματα μεταναστών

Ανησυχία για τις αθρόες εγκρίσεις των αιτημάτων ασύλου χωρίς σχέδιο ουσιαστικής ένταξης, με ισχυρά τα «πλοκάμια» των διακινητών

Μια ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του κοινωνικού κράτους αποτελούν οι αθρόες εγκρίσεις των αιτημάτων ασύλου, κυρίως διότι γίνονται χωρίς κάποιο σχέδιο ουσιαστικής ένταξης των ανθρώπων αυτών στην ελληνική κοινωνία.

Ο αριθμός όσων δικαιούνται διεθνή προστασία σε συνδυασμό με όσους μεταναστεύουν νόμιμα αυξάνεται γεωμετρικά και η χώρα μας συνεχίζει να διασφαλίζει όσα απαιτούνται για τη διαβίωσή τους μέσω επιδομάτων. Αντίθετα με ό,τι θρυλείται, οι άνθρωποι αυτοί δεν συνεπικουρούνται από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά επιβαρύνουν τον Προϋπολογισμό.

Την ίδια ώρα, δεν υπάρχει κανένα σχέδιο ένταξής τους στον παραγωγικό ιστό και η κυβέρνηση τρέχει πλέον για να ακολουθήσει πρακτικές που εφαρμόζονται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Με επικοινωνιακούς όρους, βεβαίως, είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς στους Έλληνες πώς το ελληνικό κράτος γίνεται να χορηγεί τόσα επιδόματα την ώρα που δεν μπορεί να πληρώσει αξιοπρεπείς συντάξεις σε πολίτες που πλήρωναν μια ζωή.

Η εργασία το ύπατο διακύβευμα της Πανδημίας --- Χαράλαμπος B. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Το παντοδύναμο Κράτος, επιτίθεται ανηλεώς προς παν ατομικό δικαίωμα και ελευθερία προς τους πολίτες προκειμένου να τιθασεύσει τις μάζες, να τις καταρρακώσει και εσχάτως να τις εξανδραποδίσει εξαρτώντας αυτές, υπό των κελευσμάτων και επιταγών της.

Η εκάστοτε εκτελεστική εξουσία η οποία έχει κατορθώσει δια απατηλών υποσχέσεων να υφαρπάξει την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού προκειμένου να διοικήσει, ουδόλως ενδιαφέρεται δια το κοινό καλό ή δια το πολύφερνο δημόσιο συμφέρον, αλλά αποκλειστικά δια να εξυπηρετήσει ωφελιμιστικά και μονομερώς κομματικά ορισμένα συμφέροντα αλλά ιδίως εις το να πραγματώσει τα άνωθεν σχέδια των κοσμο-εξουσιατών.

π. Θεόδωρος Ζήσης:

«Δέν είμαι βέβαιος ότι, αν απόψε με καλέσει ο Θεός καί εκδημήσω ἀπ’ αυτή τή ζωή, δέν ξέρω αν θά βρώ δικαιολογία μπροστά στούς Αγίους, στούς Ομολογητάς, τους μάρτυρας, γι’ αυτήν τήν στάση τήν οποία κρατούμε όλοι τώρα. Η αίρεση ξεχειλίζει, οι λατινόφρονες και οι φιλο-Οικουμενιστές είναι όλοι ανάμεσά μας προβατόσχημοι λύκοι, κι εμείς κάνουμε διακρίσεις καί οικονομούμε. Προσπαθώ νά βρώ μιά δικαιολογία γιά τόν εαυτό μου...                                                                     

Αφού οι Επίσκοποι μνημονεύουν τόν Πατριάρχη καί επομένως υπόκεινται καί αυτοί στόν κανόνα: “ο κοινωνών ακοινωνήτω, ακοινώνητος έσται”· καί εγώ μνημονεύω τόν Επίσκοπό μου, ο οποίος μνημονεύει τόν Πατριάρχη, ο οποίος κοινωνεί μέ τόν Πάπα· καί εσείς οι λαϊκοί έρχεστε από μένα, ο οποίος μνημονεύω τόν Επίσκοπο καί κοινωνάτε καί μέ αποδέχεστε. Επομένως, μία σειρά –αυτή η σειρά τού παραπτώματος πού αρχίζει από τόν Πατριάρχη, αρχίζει σιγά-σιγά σάν συγκοινωνούν δοχείον, νά φθάνει σάν ευθύνη μέχρις εμάς!                                       
Αλλά ποιός από τόν κόσμο τά ξέρει αυτά; Οι περισσότεροι από τούς λαϊκούς, θά πούν: “Μά, αφού τό κάνει ο Πατριάρχης, αφού τό κάνει ο Πάπας, τί φταίω εγώ;”. Φταίς κι εσύ!  Δέν δικαιολογείται η  άγνοια...                                           

Είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Πατριάρχης. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Επίσκοπος ο οποίος σιωπά καί η οποία σιωπή είναι τρίτο είδος αθεϊας. Είμαστε υπεύθυνοι καί εμείς οι Πρεσβύτεροι καί μαζί μέ εμάς, είστε καί σείς οι λαϊκοί, πού έρχεστε μαζί μέ μάς καί δέν μάς λέτε:  “Φεύγουμε εμείς”.

Ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων σε εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού ΡΩΣΙΑ της 17ης Οκτωβρίου 2009 δήλωσε:

«Ουσιαστικά και σε εμάς (όπως και στους Καθολικούς) υπάρχει η αμοιβαία αναγνώριση των Μυστηρίων. Δεν έχουμε Μυστηριακή κοινωνία, όμως αναγνωρίζουμε τα Μυστήρια... Αν ένας καθολικός κληρικός προσέλθει στην Ορθοδοξία εμείς τον δεχόμαστε ως κληρικό, δεν τον χειροτονούμε εκ νέου. Και αυτό σημαίνει ότι de facto αναγνωρίζουμε τα Μυστήρια της Καθολικής Εκκλησίας».

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ

 Τῶν Ὀρθοδόξων προστάτην καὶ ἐν σώματι ἄγγελον, καὶ θαυματουργὸν θεοφόρον νεοφανέντα ἡμῖν, ἐπαινέσωμεν πιστοὶ θεῖον Γεράσιμον· ὅτι ἀξίως παρὰ Θεοῦ ἀπείληφεν, ἰαμάτων τὴν ἀέναον χάριν· ῥώννυσι τοὺς νοσοῦντας, δαιμονῶντας ἰᾶται· διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτόν, βρύει ἰάματα.

Τη Κ΄ (20η) Οκτωβρίου, ο Όσιος και θεοφόρος Πατήρ ημών ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ, ο νέος Ασκητής, ο Πελοποννήσιος, ου το λείψανόν εστιν εν Κεφαλληνία, εν ειρήνη τελειούται.

Γεράσιμος ο λαμπρός και νεοφανής αστήρ της Εκκλησίας του Χριστού, ο λίθος ο αδαμάντινος, εφ’ ου συντρίβονται αι κεφαλαί πάντων των καινοτομούντων και παρεκτρεπομένων εκ της αλανθάστου παραδόσεως της αγιωτάτης και Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας, εγεννήθη κατά το έτος αφθ΄ (1509) εις το χωρίον Τρίκαλα Κορινθίας της περιφήμου Πελοποννήσου, εκ της λαμπράς οικογενείας των Νοταράδων. Και ο μεν πατήρ αυτού εκαλείτο Δημήτριος, η δε μήτηρ του Καλή. Από τούτους λοιπόν γεννηθείς ούτος ο θαυμάσιος, παραδίδεται εξ απαλών ονύχων εις την μάθησιν των ιερών γραμμάτων, και επειδή είχεν ευφυϊαν πνεύματος και προαίρεσιν αγαθωτέραν, εντός ολίγων ετών προήχθη αρκετά εις τα μαθήματα. Ως νουνεχής λοιπόν και φρόνιμος, εκ νεαράς ηλικίας του εδόθη ο Άγιος εις την σπουδήν και ανάγνωσιν της Αγίας Γραφής, εις την οποίαν εύρισκεν αληθείας μονίμους, ωφελίμους και αρκούσας να ευφραίνωσι την ψυχήν του, να τον πληροφορώσι και να του δίδωσι να εννοήση την απάτην και την πλάνην, ήτις ευρίσκεται εις τα κοσμικά και μάταια μαθήματα της λεγομένης ανθρωπίνης σοφίας, και συγχρόνως να καταλάβη καλώς και ορθώς την ματαιότητα και πλάνην του απατηλού και ψευδούς κόσμου τούτου, και δια τούτο να στρέψη και να αφιερώση όλον τον πόθον του και την έφεσίν του εις το μόνον ακρότατον των αγαθών: εις τον Πλάστην δηλαδή και Θεόν του.

Ἔργα καὶ ἡμέραι τῆς παποσύνης

Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος – Θεολόγος

Ἀνακοινώθηκε ἐπίσκεψη τοῦ πάπα στήν πατρίδα μας, προκειμένου νά τιμήσει μέ τήν παρουσία του τούς ἑορτασμούς γιά τά 200 χρόνια ἀπό τήν ἐθνική μας παλιγγενεσία. Εἶναι γνωστό ὅτι γιά χί­λια χρόνια δέν εἶχε ἔλθει πάπας στήν Ἑλ­λάδα. Τό 2001 μᾶς ἐ­πισκέ­φθη­κε ὁ προ­ηγού­μενος πά­πας Ἰωάννης Παῦλος Β´ καί τό 2016 ὁ νῦν πάπας ἦρθε στήν ὄ­μορφη Λέσβο μας. Αὐθόρμητα ἡ σκέ­ψη ἀνασύρει ἀπό τή μνήμη μας «ἔργα καί ἡμέρες» τῆς παποσύνης πού σημάδεψαν τήν ἱ­στορία μας:

1.    Ὁ πάπας εἶναι πράγματι ὄχι μόνον μεγάλος αἱρετικός ἀλλά καἰ αἱρεσιάρχης, δηλαδή ἀρχηγός αἵρεσης, τήν ὁποία οἱ προκάτοχοί του δημιούργησαν καί ἐπέβαλαν βίαια, ἐνῶ ὁ ἴδιος τήν προασπίζεται.

2.    Ἡ συγκεκριμένη αἵ­ρεση τοῦ παπισμοῦ (ἀ­λά­θητο, πρωτεῖο, filioque, τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ, ἡ χρήση ἄζυμου ἄρ­του στή θεία Εὐχαριστία, τό δόγμα τῆς ἀσπίλου συλλήψεως τῆς Θεοτόκου κ.ἄ.) ἀπέσπασε ἀπό τή μία, ἁγία καί καθολική Ἐκκλησία τό 1054 τό μεγαλύ­τερο κομμάτι, τό δυτικό. Στό με­τα­ξύ συχνά ἀκοῦ­με τούς Οἰ­κου­με­νι­στές νά χρησιμοποιοῦν τόν λόγο τοῦ Κυρίου «ἵ­να ἓν ὦ­σι», γιά νά προωθήσουν στούς ὀρ­θοδόξους τά φιλενω­τικά σχέδιά τους· λησμονοῦν, ὅμως, ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκ­κλησία πάντα πε­ριμένει τόν ὑπαίτιο τοῦ κατακερματισμοῦ τῆς Χριστιανοσύνης νά ἀ­ποκηρύξει τίς πλάνες του καί νά ἐ­­πανέλθει στήν Ὀρθοδοξία.

Του μακαριστού Φώτη Κόντογλου:

«... Ο φιλοπαπισμός (στον οποίο οδηγεί ο Οικουμενισμός) κατάντησε πιο σιχαμερός κι’ απ’ αυτόν τον παπισμό, αν είναι δυνατόν ένα τέτοιο πράγμα. Σαν μαγνήτης τραβά όλο το πνευματικό πύον της Ελλάδος. 

Στον Αθηναγόρα και στους περί αυτόν και μετ’ αυτού βρίσκουν προστασία όλοι οι ανήθικοι, για να πυκνώσουν τις τάξεις των προδοτών της Ορθοδοξίας. Θράσος και κολακεία, υποκρισία και δωροδοκία, ιδού τα όπλα του θεατρίνου του Φαναρίου....» 

Η άλωση της χώρας εκ των έσω: Πυρήνες ισλαμιστών – Ελληνίδες προσήλυτες στο Ισλάμ

Σημερινά δημοσιεύματα στον τύπο κάνουν λόγο για το πολύ σοβαρό ζήτημα της άλωσης της χώρας μας από ισλαμικούς τρομοκρατικούς πυρήνες.

 Μιλάμε για  θύλακες τζιχαντιστών που υπάρχουν αυτή την στιγμή εντός της χώρας αλλά και τις λεγόμενες «νύφες του ISIS».  Και για τα δυο αυτά πολύ σοβαρά ζητήματα βρίσκεται σε εξέλιξη τους τελευταίους μήνες, έρευνα της ΕΛ.ΑΣ.

Σύμφωνα με πηγές μέσα από το περιβάλλον υψηλόβαθμων στελεχών της αστυνομίας υπάρχουν πληροφορίες για την ύπαρξη και ενδεχομένως δράση γυναικών που έχουν ασπαστεί τον ισλαμισμό και βρίσκονται εντός των τειχών!!!

Αλλοίμονον! Αι κορυφαί της Ορθοδοξίας, επί το έργον της προδοσίας!

Περί της συντελουμένης Καϊαφαϊκής προδοσίας πλειστάκις έχομε γράψει. Τα Ορθόδοξα «Άγια των Αγίων» μολυνθέντα ήδη, δια της κατακριτέας αυτομολήσεως των «Ορθοδόξων» Προκαθημένων των, προς τον οργανισμόν του Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.), ασφυκτιούν θανασίμως εκ  της «συνεργασίας» και «συνυπάρξεως» του εναγκαλισμού του επαράτου Οικουμενισμού, όστις, ως προσφυώς ελέχθη, «μη έχων όρια ο ίδιος αγωνίζεται να εξαφανίση και καταστρέψη τα όρια της Εκκλησίας του Χριστού». Ήδη, συζητείται, όχι μόνον περί ενώσεως με όλους τους Χριστιανούς ακόμη και με Ιουδαίους, αλλά και ότι πας ζων επί της γης, είναι μέλος της «Εκκλησίας», δηλ. της … «Παγκοσμίου εκκλησίας» των Οικουμενιστών! Απολύτως πιστεύομεν, ότι η των Εικονομάχων κακοδοξία αποτελεί μικρογραφίαν της καταβαλλομένης σήμερον προσπαθείας δια την ολοκληρωτικήν καταστροφήν της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, την Οποίαν δια του ιδίου αυτού αίματος, εθεμελίωσεν ο Κύριος, και οι απ΄ αιώνος μάρτυρες και ομολογηταί ανήγειραν εις Ναόν περικαλλούς ευπρεπείας και ωραιότητος.

Reading from the Synaxarion:

Joel the Prophet

The Prophet Joel, whose name means "Yah is God," was of the tribe of Reuben, the son of Bathuel, and lived from 810 to 750 B.C. (but some say in the 7th century B.C.). His book is divided into three chapters, and is the second in order of the minor Prophets. He foretold the coming of the Holy Spirit on the day of Pentecost (Joel 2:28, and quoted by the Apostle Peter in Acts 2:17), and the saving power of the Name of our Lord Jesus Christ (Joel 2:32).