Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΩΣ ΠΡΟΕΣΤΩΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Καθηγητού Παν. Αθηνών

Στο περιοδικό της Ιεράς Μητροπόλεως Περιστερίου «Διάβαση» και στο 54ο τεύχος του των μηνών Μαρτίου-Απριλίου 2005, δημοσιεύεται άρθρο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Ιωάννου Ζηζιούλα, με θέμα «Ο Επίσκοπος ως προεστώς της Ευχαριστίας».                                                                                                
Πρόκειται, στο κείμενο αυτό, για ανάπτυξη σκέψεων του Σεβασμιωτάτου, που αφορούν στο νόημα του επισκοπικού αξιώματος στον χώρο της λειτουργικής και, γενικώτερα, της εκκλησιαστικής μας ζωής. Κατά τον Σεβασμιώτατο κ. Ιωάννη, η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι «επισκοποκεντρική». Την βασική αυτή θέση του, σχετικώς με το νόημα και τον ρόλο του επισκοπικού αξιώματος, προσπαθεί να στηρίξει με την παράθεση λειτουργικών και εκκλησιολογικών στοιχείων. Συνοπτικώς, και μάλλον επιγραμματικώς, τα στοιχεία αυτά είναι τα εξής: 

Κάθε Πέμπτη ο Παρακλητικός Κανών του Αγίου Νικολάου


Aφιέρωση -- Του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομοτ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Σαν πίδακες ζωντανού νερού ξεπηδούν μέσα από τα γεγονότα της ιστορίας του Θεού, που έγιναν γιορτές της Εκκλησίας, οι αλήθειες, που λυτρώνουν και δροσίζουν την ψυχή μας. Φθάνει εμείς να σκύψουμε με την αγωνία της σωτηρίας και να σκάψουμε με τη λαχτάρα του ουρανού μέσα στην ιστορία τους, να γονατίσουμε μπροστά τους με ανοιχτό το Ευαγγέλιο και να τα γιορτάσουμε με το Πνεύμα το Άγιο μέσα στην Εκκλησία. Κι ο Θεός, που ήλθε στην ιστορία μας και μπήκε στη ζωή μας, μας ελκύει στην ιστορία Του και μας ενώνει με τη ζωή Του, με μια θεία δύναμη μας εντάσσει μέσα στο σωτήριο σχέδιό Του. Μια τέτοια φλέβα χαρίτων είναι η γιορτή της Υπαπαντής, με την οποία τιμούμε τη Θεομήτορα, αλλά και τον Δεσπότη· την Παναγία Μητέρα, που προσάγει στο ναό τον Ιησού, σαραντάμερο βρέφος και τον Θεάνθρωπο Κύριό μας, που προσφέρεται στον Θεό ως πρωτότοκος.

Θεοτοκάριον -- Orthodox Hymns

Τη ΛΑ΄ (31η) Ιανουαρίου, μνήμη των Αγίων και θαυματουργών Αναργύρων ΚΥΡΟΥ και ΙΩΑΝΝΟΥ.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 31 Ιανουαρίου 2019                                                                                                                      

Κύρος και Ιωάννης οι θαυματουργοί Άγιοι Ανάργυροι ήσουν κατά τους χρόνους του ασεβεστάτου βασιλέως Διοκλητιανού εν έτει 292 και ο μεν περιφανής και λαμπρότατος αστήρ Κύρος εγεννήθη εις την περιφανεστάτην πόλιν της Αιγύπτου Αλεξάνδρειαν, την οποίαν ωκοδόμησεν ο Μέγας Αλέξανδρος και την ωνόμασεν ούτω προς τιμήν του, ο δε Ιωάννης ήτο εκ της Εδέσσης της Μεσοποταμίας ήτις ονομάζεται τώρα κοινώς Ουρφά. Ήτο δε ο Κύρος πιστός Χριστιανός από τους γονείς του, εις την πολιτείαν ενάρετος και την τέχνην ιατρός εμπειρότατος, το δε εργαστήριόν του φαίνεται έως την σήμερον, γνωστόν εις άπαντας, διότι έκτισαν εις αυτό μετέπειτα ιεράν Εκκλησίαν των Αγίων Τριών Παίδων, εις την οποίαν τελούνται καθ’ εκάστην θαυμάσια και αι ασθένειαι θεραπεύονται με την δύναμιν του Θεού, αντί των ιατρικών θεραπειών, αίτινες εγίνοντο τότε με βότανα της τέχνης και φάρμακα διάφορα. Αυτή δε η μεταβολή έγινε δια του εξής τρόπου.

Ὁ Μέγας Βασίλειος στὸ ἔργον του «Πρόσεχε σεαυτῷ» συμβουλεύει τὰ ἑξῆς:

«Ἐξέτασε τὸν ἑαυτόν σου, νὰ γνωρίσης ποιὸς εἶσαι. Γνώρισε τὴν φύση σου, ὅτι δηλαδὴ τὸ μὲν σῶμα σου εἶναι θνητό, ἡ δὲ ψυχή σου ἀθάνατη, καὶ ὅτι ἡ ζωή μας εἶναι κάπως διπλῆ. Ἡ μιὰ φάση της σχετίζεται μὲ τὴν σάρκα καὶ περνάει γρήγορα, ἐνῶ ἡ ἄλλη φάση της συγγενεύει μὲ τὴν ψυχή καὶ δὲν ἐπιδέχεται περιγραφή. “Πρόσεχε λοιπὸν τὸν ἑαυτόν σου” καὶ οὔτε στὰ θνητὰ καὶ τὰ φθαρτὰ νὰ προσκολληθῆς, σὰν νὰ εἶναι αἰώνια, οὔτε τὰ αἰώνια νὰ περιφρονήσης, σὰν νὰ εἶναι προσωρινά».

ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΑΙ

Αυτό που απομένει είναι καταγγελία της Συμφωνίας των Πρεσπών ως προϊόν της πρακτικής μιας συγκεκριμένης προδοτικής κυβέρνησης

Από τον Γιάννη Κουριαννίδη

Έκαστο Μέρος θα αποτρέπει και θα αποθαρρύνει ενέργειες, συμπεριλαμβανομένων των προπαγανδιστικών, από ιδιωτικούς φορείς που πιθανόν υποδαυλίζουν τον σοβινισμό, την εχθρότητα, τον αλυτρωτισμό και τον αναθεωρητισμό ενάντια στο άλλο Μέρος» (άρθρο 6.3 της Συμφωνίας των Πρεσπών).
Αν υπάρχει ακόμη άνθρωπος που μπορεί να θεωρεί ότι αυτή η «κομψή» διατύπωση στην προδοτική συμφωνία αποσκοπεί στην «ενίσχυση των φιλικών διμερών σχέσεων» μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων, όπως αναφέρεται στο ίδιο άρθρο (6.1), σίγουρα θα αλλάξει γνώμη όταν μάθει ότι προχθές απαγορεύτηκε εκδήλωση που επρόκειτο να πραγματοποιηθεί χθες στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών, με τίτλο «Μακεδονία, μία και ελληνική».

π. Θεόδωρος Ζήσης: Είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Πατριάρχης.

Αφού οι Επίσκοποι μνημονεύουν τόν Πατριάρχη καί επομένως υπόκεινται καί αυτοί στόν κανόνα: “ο κοινωνών ακοινωνήτω, ακοινώνητος έσται”· καί εγώ μνημονεύω τόν Επίσκοπό μου, ο οποίος μνημονεύει τόν Πατριάρχη, ο οποίος κοινωνεί μέ τόν Πάπα· καί εσείς οι λαϊκοί έρχεστε από μένα, ο οποίος μνημονεύω τόν Επίσκοπο καί κοινωνάτε καί μέ αποδέχεστε. Επομένως, μία σειρά –αυτή η σειρά τού παραπτώματος πού αρχίζει από τόν Πατριάρχη, αρχίζει σιγά-σιγά σάν συγκοινωνούν δοχείον, νά φθάνει σάν ευθύνη μέχρις εμάς!                                       
Αλλά ποιός από τόν κόσμο τά ξέρει αυτά; Οι περισσότεροι από τούς λαϊκούς, θά πούν: “Μά, αφού τό κάνει ο Πατριάρχης, αφού τό κάνει ο Πάπας, τί φταίω εγώ;”. Φταίς κι εσύ!  Δέν δικαιολογείται η  άγνοια...                                                                                                                                                                                  
Είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Πατριάρχης. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Επίσκοπος ο οποίος σιωπά καί η οποία σιωπή είναι τρίτο είδος αθεϊας. Είμαστε υπεύθυνοικαί εμείς οι Πρεσβύτεροι καί μαζί μέ εμάς, είστε καί σείς οι λαϊκοί, πού έρχεστε μαζί μέ μάς καί δέν μάς λέτε:  “Φεύγουμε εμείς”.

***
Ανώνυμος είπε...

Ένας πολύ καλός λόγος λοιπόν να σκεφτεί κάποιος πού στέκεται και πού οδηγείται συν τω χρόνω. Λάου λάου, με το μαλακό, εξ απαλών ονύχων η διαστρέβλωση των πατροπαράδοτων της πίστης μέχρι να μην αναγνωρίζεται σε μερικές γενιές από τώρα μια πίστη που κρατήθηκε με 'νύχια και με δόντια'. Όχι από τις δυνάμεις των πιστών αλλά από την ενίσχυσή τους εκ του Αγίου Πνεύματος που τους καθοδηγούσε και καθοδηγεί. Βεβαίως τώρα με τόση μόλυνση, παραχωρεί ο Θεός, μας ανέχεται, στέλνει τη Χάρη του, αλλά για πόσο? Ποιός Ηγεμόνας και Κυβερνήτης θα ήθελε να μοιράζεται τους ηπικόους του με άλλους ηγέτες? Ποιός Κυβερνήτης θα επιθυμούσε να τιμούν και να σέβονται εκτός από εκείνον κι άλλον? Ποιός Κυβερνήτης θα δεχόταν οι υπήκοοί του να στρέφουν το βλέμμα τους κι αλλού περιφρονώντας τον, ή να κουβαλούν στις αποσκευές τους προιόντα ξένα προς αυτόν?

«Αφεντικά» των φυλακών έχουν γίνει οι Αλβανοί γκάνγκστερ

Παρέχουν προστασία σε κρατουμένους, διακινούν ναρκωτικά και δίνουν εντολές για συμβόλαια θανάτου
Οι τρεις θάνατοι μέσα σε λίγες ημέρες στις Φυλακές Κορυδαλλού, με τελευταίο αυτόν του 34χρονου Αλβανού που φέρεται ότι ήταν το δεξί χέρι ενός εκ των ηθικών αυτουργών της δολοφονίας του ποινικολόγου Μιχάλη Ζαφειρόπουλου, φέρνουν στο φως τα παιχνίδια του υποκόσμου για το ποιος θα έχει την απόλυτη κυριαρχία μέσα στις φυλακές.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι Αλβανοί κακοποιοί, που πριν συλληφθούν εκτελούσαν «συμβόλαια θανάτου», έχουν οργανώσει κύκλωμα που εξακολουθεί να δολοφονεί κατά παραγγελία και πίσω από τα κάγκελα των φυλακών...

πρωτ. Γεώργιος Μεταλληνός - Μνήμη των αγίων Τριών Ιεραρχών

Τοὺς τρεῖς μεγίστους Φωστῆρας τῆς τρισηλίου Θεότητος -- Τῆς κ. Λαμπρινῆς Ἰ. Μαστρογιάννη, θεολόγου

Οἱ πιὸ μεγάλοι Φωστῆρες τῆς Ἁγίας Τριάδας. Οἱ τρεῖς μεγάλοι Πατέρες τῆς χριστιανικῆς ἐκκλησίας: ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας Βασίλειος ὁ Μέγας καὶ οἱ Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος Θεολόγος ὁ Ναζιανζηνὸς καὶ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, δίδαξαν μὲ τὰ σοφὰ τους λόγια κάθε ἁμαρτωλὸ ἄνθρωπο ἢ μὴ καὶ μὲ τὰ διδάγματά τους ἔκαναν τοὺς ἀνθρώπους νὰ πιστέψουν στὸν Θεό. Οἱ τρεῖς φωστῆρες φώτισαν τὸν κόσμο. Οἱ τρεῖς Ἱεράρχες εἶναι οἱ μεγάλοι Παιδαγωγοὶ τῆς Ὀρθοδοξίας μας. Πίσω ἀπὸ τοὺς τρεῖς Ἱεράρχες κρύβονται τρεῖς μεγάλες ἀξιοθαύμαστες γυναῖκες, οἱ μητέρες τους: ἡ Ἐμμέλεια, ἡ Νόνα, ἡ Ἀνθοῦσα. Αὐτὲς δίδαξαν στὰ παιδιὰ τους τὸν χριστιανισμό, σ' αὐτὲς τὶς τρεῖς ὑπέροχες γυναῖκες ὀφείλονται αὐτὸ ποὺ ἔγιναν ὁ Βασίλειος, ὁ Γρηγόριος, ὁ Ἰωάννης.

Άγιος Γρηγόριος Β΄ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

Ο Μέγας ούτος της Ορθοδόξου Εκκλησίας αστήρ διεκρίθη δια τους αγώνας του εναντίον των λατινοφρόνων και λατινοφίλων ενωτικών της εποχής του, υπήρξε δε ο σφοδρότερος αντίπαλος του λατινόφρονος Πατριάρχου Ιωάννου ΙΑ΄ του Βέκκου. Πριν εισέτι χειροτονηθή Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, κατά το 1283, επί Ανδρονίκου Παλαιολόγου, διηύθυνε λίαν επιτυχώς τας Πατριαρχικάς υποθέσεις ως λόγιος Γεώργιος εκ Κύπρου. Εκλεγείς Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από λαϊκών, ηρνήθη να δεχθή χειροτονίαν από λατινόφρονας ή λατινοφίλους Επισκόπους, ή έστω και απλώς επικοινωνήσαντας μετά των λατινοφρόνων.

Η Αγία Σοφία στο στόχαστρο των ακραίων του Ερντογάν

Οι Γενίτσαροι προκαλούν με το σύμβολο της Ορθοδοξίας
Χωρίς κανένα ίχνος σεβασμού απέναντι στο απόλυτο σύμβολο της Ορθοδοξίας και όντας βεβαίως ανίκανοι να αντιληφθούν το γεγονός πως η Αγία Σοφία από το 1985 επισήμως έχει καταγραφεί στο διεθνές συλλογικό υποσυνείδητο ως «μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς», οι σύγχρονοι γενίτσαροι του Ερντογάν επιμένουν να προκαλούν. Να προκαλούν -για πολλοστή φορά- απαιτώντας η Αγία Σοφία να λειτουργήσει ξανά ως τζαμί την προσεχή Παρασκευή 1η Φεβρουαρίου, σε μια ημερομηνία διόλου τυχαία, καθώς τότε συμπληρώνονται ακριβώς 84 έτη από την ανακήρυξή της σε μουσείο.

Προσοχὴ εἰς τὰς χειροτονίας -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Είναι πολύ δύσκολο νά ἐξιχνιάσεις τίς προθέσεις κάποιου ὑποψηφίου κληρικοῦ. Νά δεῖς ἐάν ἔχει ἱερατικό ζῆλο, ἄν εἶναι εἰλικρινής, ἄν ἰσορροπεῖ διανοητικά καί προπαντός ἐάν δέν ψεύδεται μέ τήν ὑποκρισία. Ὅλα αὐτά πρό τῆς χειροτονίας, γιατί μετά εἶναι δῶρον ἄδωρον. Προτοῦ νά φορέσει τό ράσο, γιά νά μή ἔχουμε ἕνα ἀκόμα ἀνάξιο κληρικό. Ἔτσι ὅπως ἔχουν τά πράγματα στήν ἐποχή μας, εὔκολα κάποιος φοράει τό ράσο, ἀλλά δύσκολα μπορεῖς νά τοῦ τό ἀφαιρέσεις. Στό θέμα τῆς ἐκλογῆς καί χειροτονίας ἑνός κληρικοῦ τόν πρῶτο λόγο ἔχει ὁ ἐπίσκοπος καί μετά οἱ συνεργάτες του καί οἱ πνευματικοί. Χρειάζεται ὅλοι νά ἀνοίξουν τά μάτια τους καί νά ἀφυπνισθοῦν, γιά νά μάθουν ἀπό τούς ἄλλους, ἀλλά καί οἱ ἴδιοι νά διαπιστώσουν, ἐάν πράγματι ἕνας ὑποψήφιος εἶναι κατάλληλος γιά τήν ἱερωσύνη. Ἐκτός ἀπό τά ἠθικῆς φύσεως κωλύματα, πρέπει νά διαπιστωθεῖ ἐάν εἶναι ἰσορροπημένος καί λογικός.