Αυτό το γνωρίζατε; Εγώ όχι!

Γέρων Μάξιμος Ιβηρίτης Ν.

Τα εκτοξευόμενα βέλη κατά του Αγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης πρέπει να σιγάσουν…. Ας ερωτήσουν ακόμη και τον γηραιόν πρώην Μητρ. Φλωρίνης κ. Αυγουστίνον Καντιώτην, διατί ούτος εκ των πρώτων καθιέρωσε το 1985 μεγαλοπρεπή Ι. Ναόν του Αγίου εις την Πτολεμαϊδα, και θα λάβουν την απάντησιν!

 (Ο.Τ. 1775).

Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

Kosmas:

ε. Στη συνέχεια γράφεις:
«Ο καθείς μας πράττει με γνώμονα τη συνείδησή του και μ’ εργαλείο την διάκριση, όση έχει δώσει στον καθένα μας ο καλός Θεός....»!!

Αυτό είναι λάθος σου, αδελφέ μου. Το ότι έχεις ως γνώμονα των πράξεών σου τη συνείδηση, που πολλές φορές είναι άρρωστη. Και είναι άρρωστη, όταν ο άνθρωπος δεν έχει αποκτήσει το φωτισμό του αγίου Πνεύματος. Αποκτώντας τον φωτισμό, τότε και μόνο ο πιστός (και όχι όλοι οι λοιποί άνθρωποι) αποκτά το χάρισμα της διάκρισης. Το χάρισμα αυτό, λένε οι Πατέρες, είναι, όχι αυτό που νομίζουμε εμείς πολλές φορές, αλλά το να γνωρίζει ο πιστός πότε ένα πνεύμα είναι εκ Θεού και πότε εκ του διαβόλου!
Βλέπεις, λοιπόν, πόσο ολισθηρός και επικίνδυνος για τη σωτηρία μας είναι ο δρόμος αυτός αδελφέ μου;

στ. Ακόμη λες:
«Μένω στη γραμμή του π. Ιουστίνου Πόποβιτς, του π. Ιωάννου Ρωμανίδη, του π. Επιφανίου, του παπα Εφραίμ και του π. Παϊσίου, του π. Γεωργίου Μεταλληνού, του π. Θεοδώρου Ζήση και του π. Γεωργίου Καψάνη, οι οποίοι νομίζω πως απηχούν την σώζουσα Παράδοση της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας...» !!

Kosmas:

Ώ, πόσο χαίρω διαβάζοντας τ’ ανωτέρω! Θα έρθει η ώρα να μιλήσουμε για τις απόψεις όλων των ανωτέρω. Εύχομαι μόνο, μην ξεχάσεις την ανωτέρω αναφορά σου, όταν θα έρθει η στιγμή και θα δεις, πόσο πιό κοντά είναι τα άτομα αυτά ίσως σε μένα, παρά σε σένα. Από τους πιο πάνω τους μόνο που δεν γνώρισα και δεν είχα ποτέ προσωπικές σχέσεις μαζί τους (με μερικούς μάλιστα πάρα πολύ), είναι ο μακαριστός π. Ιουστίνος Πόποβιτς και ο π. Εφραίμ!

ζ. Και καταλήγεις:
«Εύχομαι να σωθούν όλοι οι άνθρωποι, δίχως καμμία εξαίρεση... κι εύχομαι σύντομα οι ορθόδοξοι των 9 Οικουμενικών Συνόδων να βρούμε τους ταπεινούς ηγέτες που θα βάλουν στην άκρη τα προσωπικά μικροσυμφεροντάκια τους και θα μας ενώσουν...» !!

Kosmas:

Να επί τέλους, που κάτι συμφωνούμε! Το ίδιο εύχομαι και εγώ. Πιστεύω, πως η συζήτησή μας στο Φόρουμ αυτό, αν γίνει με ταπείνωση και έρωτα στην Ορθοδοξία και αλήθεια, που είναι ο Χριστός, θα έχουμε πέρα από τα «μικροσυμφεροντάκια ΜΑΣ» βάλει το πετραδάκι μας στο οικοδόμημα της Εκκλησίας Του με άξιους και Ορθόδοξους Ποιμένες. Προσωπικά, πολλά ελπίζω στη συμβολή σου, αδελφέ Misha, στο διάλογό μας αυτό. Επίτρεψέ μου να σου πω, ως μεγαλύτερός σου: Ειρήνευε και μη απελπίζεσαι. Το ίδιο προσπαθώ και εγώ, με τις φτωχικές μου δυνάμεις για να συγχωρεθούν οι πολλές μου αμαρτίες.
Τι λες, προχωράμε τώρα στη συζήτηση του θέματός μας, για την «αγιοποίηση των νέων αγίων»; Πισεύω ότι ήρθε η ευλογημένη ώρα!
Ο Χριστός μαζί μας!

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΓΟΡΓΟΕΠΗΚΟΟΥ -- Orthodox Hymns

Ισλάμ και Ψευδοθείο Έλεος. – του αδελφού μας Αλέξανδρου

Στα πλαίσια του Σουφισμού που αποτελεί μία εσωτερική μυστικιστική διάσταση του Ισλάμ με επίκεντρο την καρδιά, πραγματοποιούνται κάποιες λατρευτικές πράξεις οι οποίες ονομάζονται Dhikr. Το Ντίκρ είναι μία τελετουργική προσευχή των ισλαμιστών μοναχών Σούφι κατά την οποία επαναλαμβάνουν σιωπηλά ή και φωναχτά συγκεκριμένες φράσεις ή και ονόματα του Αλλάχ με την πιθανή χρήση ακόμα και ροζάριων. Ο Μωάμεθ ανέφερε ότι η καλύτερη φράση Ντίκρ είναι η φράση “La ilaha illa’llah” δηλαδή “δεν υπάρχει άλλος Θεός παρά μόνο ο Αλλάχ”. Το Ντικρ μπορεί να περιλαμβάνει επίσης τραγούδι, μουσική, χορό και τον περίφημο στροβιλισμό των Σούφι ή χορό των δερβίσιδων ώστε να έρθουν σε έκσταση. Ο κύριος σκοπός είναι να ενωθεί η καρδιά του πιστού με τον Αλλάχ έτσι ώστε να είναι σαν να έχει γραφεί και χαραχτεί στην καρδιά του κάθε πιστού η λέξη Αλλάχ!

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/64/Isma_allah_zat-new.png

Οι Σουφιστές αρκετές φορές αναφέρουν την καρδιά ως τον “Θρόνο του Ελέους” και το μέρος όπου πρέπει ο πιστός να αναζητεί τον Θεό καθότι η καρδιά είναι το σημείο όπου ένας θνητός πρέπει να αναζητεί τον Θεό. Το σύμβολο του Σουφισμού είναι η φτερωτή καρδιά η οποία συμβολίζει την καρδιά που δέχεται το Θείο Φως (Δέχεται Θείο Φώς άρα ελκύει το Θείο Έλεος), απελευθερώνεται(συγχωρούνται οι αμαρτίες) και ανέρχεται στον ουρανό. Η αγάπη είναι ο Θείος σπινθήρας στην καρδιά κάποιου. Όσο αυτός ο σπινθήρας ενισχύεται, θα γίνει φλόγα που θα διαφωτίσει την ζωή του!

http://www.forbiddensymbols.com/wp-content/uploads/Sufi_Order_International_wingedheart-01.jpg

Οι ομοιότητες με την παπική αίρεση και με την αγαπολογία των Οικουμενιστών είναι περισσότερο και από ξεκάθαρες ειδικά αν συνειδητοποιήσουμε ότι οι Μουσουλμάνοι αναμένουν να έρθουν ο Μαχντί και ο Μουσουλμάνος Χριστός με μητέρα φυσικά την Φάτιμα….Σαν υπενθύμιση και διασύνδεση με τα προηγούμενα δείτε τις δύο καρδιές του Χριστού και της Παρθένου μέσα στο καθαρτήριο πυρ να εκλύουν "Θείο" Έλεος


http://www.ljudmila.org/stripcore/bee/etno_zezelj.jpg

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 23 Ιανουαρίου 2017

Κλήμεντος Αγκύρας, Αγαθάγγελου, Διονυσίου εν Ολύμπω.

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυρας Κλήμης καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἄγκυρα, ἀπὸ πατέρα Ἐθνικὸ καὶ μητέρα Χριστιανή, ποὺ ὀνομαζόταν Εὐφροσύνη. Σὲ ἡλικία δώδεκα ἐτῶν ἐκάρη μοναχὸς καὶ σὲ ἡλικία εἴκοσι ἐτῶν χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος Ἀγκύρας.

Ὁ μακάριος Ἱερομάρτυρας γνώρισε σὲ ὅλη του σχεδὸν τὴ ζωὴ τὸ μαρτύριο. Ὑπέστη παντοειδεῖς καὶ φρικώδεις βασάνους ἐπὶ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.) καὶ αὐτοκράτορα Μαξιμιανοῦ (285 – 305 μ.Χ.). Πράγματι, ὁ ἀγώνας του πρὸς τοὺς τυράννους κράτησε ἐπὶ εἴκοσι ὀκτὼ ὁλόκληρα χρόνια, χωρὶς νὰ διακόπτεται.

Στὴ φυλακὴ τῆς Ρώμης τὸν κρέμασαν σὲ ἕνα ξύλο καὶ τοῦ ξέσκισαν τὸ σῶμα μὲ σιδερένια νύχια, τὸν κτύπησαν μὲ πέτρες, τὸν ἔδεσαν σὲ τροχὸ ποὺ γυρίζοντας τοῦ συνέτριψε τὸ σῶμα, τοῦ συνέτριψαν τὰ σαγόνια καὶ τοῦ ἔβγαλαν τὰ δόντια. Ἔτσι λοιπόν, ὁ Ἱερομάρτυς Κλήμης, ἀφοῦ γνώρισε κάθε μορφὴ μαρτυρίου, ἀφοῦ ἔλεγξε μὲ τοὺς λόγους του καὶ τὸ ἅγιο παράδειγμά του τοὺς δυσεβεῖς καὶ ἀφοῦ μὲ τὴν ὑπομονὴ καὶ καρτερία του κατέπληξε καὶ αὐτοὺς τοὺς Ἀγγέλους, ἔλαβε τὸ στέφανο τῆς οὐράνιας δόξας.

Είπε ο αββάς Ησαϊας:

“Εάν σου έρθει λογισμός να κατακρίνεις τον πλησίον για κάποιο αμάρτημά του, πρώτα να σκεφθείς ότι εσύ είσαι περισσότερο αμαρτωλός απ΄ αυτόν και εκείνα που νομίζεις ότι σωστά τα κάνεις, μην πιστέψεις ότι ήσαν αρεστά στον Θεό. Και έτσι δεν θα τολμήσεις να καταδικάσεις τον πλησίον”.

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Η Πίστη στον Ιησού Χριστό και στο Έλεός Του (Γαλ. γ' 8-12)

Από τον αγωνιστή αδελφό μας Ευστάθιο Μοσχοβίτη ελάβαμε προς δημοσίευση το κάτωθι ηλεκτρονικό γράμμα :

ΔΗΛΩΣΗ των Γονέων ΑΠΑΛΛΑΓΗΣ των παιδιών τους από την (υποχρεωτική εκπαιδευτική) ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ, σύμφωνα με το πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας, συγκεκριμένα για την θεματική ενότητα: με τίτλο "Έμφυλες ταυτότητες" http://www.tideon.org/index.php/2012-02-03-08-08-55/2012-07-03-14-10-00/9650-2017-01-15-21-34-56

ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ νὰ περάσει ὁ ΣΟΔΟΜΙΣΜΟΣ στὰ σχολεῖα [ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ]

πατήρ Ευθύμιος Τρικαμηνάς 21-1-17 : Δυο Άγιοι που έκοψαν κοινωνία με τους Αιρετικούς επισκόπους

Ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης επικρίνει δριμέως τους Αγιορείτες που συμβιβάσθηκαν με τον Οικουμενισμό και μνημονεύουν τον αποστάτη της Ορθοδοξίας Βαρθολομαίο.

Όσοι Μοναχοί εξέπεσαν από την αντίσταση κατά της αιρέσεως και συμβιβάσθηκαν, επικρίνονται δριμέως ως παράδειγμα απωλείας

Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης επικρίνει δριμέως τον Ηγούμενο Θεόφιλο που προτίμησε, και μάλιστα σε χρόνο υφέσεως του εικονομαχικού διωγμού, να επιστρέψει για δεύτερη φορά με τους Μοναχούς του στο Μοναστήρι, συγκαταβαίνοντας στην αίρεση, παρά να διώκεται μακριά από το Μοναστήρι του, όπως τόσοι άλλοι Ορθόδοξοι:

 «Γιατί δεν νουθέτησες όλους να διώκονται μαζί σου με τον ίδιο τρόπο ή, αν δεν ήθελαν, γιατί δεν τους εγκατέλειψες ως μισοχρίστους, ως φιλοσάρκους, ως απειθείς, και όχι ως τέκνα; Έτσι θα επανόρθωνες και την [προηγούμενη] ήττα σου και θα γινόσουν χρηστό υπόδειγμα στους υφισταμένους, στην δε Εκκλησία του Χριστού θα φαινόσουν οικοδομή, αντί για την προηγούμενη κατεδάφιση [...] Χάρις σ' αυτό, λένε, [την υποχώρηση] και οι αδελφοί σώθηκαν και οι ναοί ανέγγιχτοι. Τι πώρωση! Τι θεομαχία! Ο Χριστός δεχόταν άρνηση, καθώς η Εικόνα Του αθετείτο, και η Θεοτόκος και όποιος άλλος Άγιος· και δια τούτο ο Αρχιερεύς ήταν υπό διωγμόν, Επίσκοποι υπό περιορισμό και Ηγούμενοι το ίδιο, Μοναχοί και Μοναχές, λαϊκοί και λαϊκές, άλλοι υφίσταντο κτυπήματα, άλλοι ήταν υπό φρούρηση, άλλοι πέθαιναν από την πείνα, άλλους τους εξέσχιζαν, άλλοι ήταν στις θάλασσες, άλλοι θανατώνονταν, άλλοι εκρύπτοντο, άλλοι δραπέτευαν. Γεμάτες οι ερημιές και τα σπήλαια, γεμάτα τα όρη και οι κοιλάδες: σάρκες κομμένες, αίματα να τρέχουν, όλη η γνωστή μας οικουμένη να "κουδουνίζει" από το διωγμό, ολόκληρη η υφήλιος σαν να λέμε να στενάζει και να καταθρηνεί και συ, τρισάθλιε, ενέδωσες στην ψυχοφθόρα κοινωνία [με την αίρεση] και παραμένοντας στο "ολετήριον"  (διότι έτσι είναι, και όχι μοναστήριον) λέγεις ότι είσαι καλά και κοροϊδεύεις τους Χριστοφόρους, ή μάλλον τον ίδιο τον Χριστό, χάριν του οποίου εκείνοι πάσχουν. Ποιόν Ναό διέσωσες, αφού μόλυνες τον Ναό του Θεού, τον εαυτό σου; Ποιούς αδελφούς προφύλαξες, αφού διεφθάρησαν από την κοινωνία με σένα, έστω και μόνο με τα [κοινά με την αίρεση] φαγητά; Είσαι σκάνδαλο του κόσμου, υπόδειγμα αρνήσεως, προτροπή απωλείας, σάρκα και όχι πνεύμα, σκοτιστής και όχι φωτιστής. Η ίδια η αλήθεια τα φωνάζει αυτά προς αυτούς που έτσι ασεβούν. Τους οποίους, αν δεν μετανοήσουν που έκαναν επιλογή τέτοιας αθεΐας, δεν πρέπει να τους νομίζει κανείς Χριστιανούς».

Τελικά το 662 ο Άγ. Μάξιμος και οι δύο μοναχοί του υπέστησαν αιματηρό βασανιστήριο. Τους απέκοψαν την γλώσσα και το δεξί χέρι.....

Ο Άγιος  Μάξιμος, έζησε τον 7^ον αιώνα. Το 613 ο Άγιος εγκατέλειψε τον κόσμο και έφυγε για το μοναστήρι στη Χρυσούπολη απέναντι από την Κων/πολη. Το 626 όταν ο δογματικός αγώνας των Μονοθελητών άρχισε να εντείνεται, οι Πέρσες έφθασαν στα τείχη της Κων/πολης και ο Άγιος ξεκίνησε για την Λατινική Δύση. Γνωρίζουμε ότι έφθασε μετά την Αλεξάνδρεια, στη Λατινική Αφρική στην Καρθαγένη. Εδώ οργάνωσε Ορθόδοξη αντίσταση προς τους Μονοθελητές. Λαός και Επίσκοποι σέβονταν τον Άγιο Μάξιμο ως σοφό σύμβουλό τους. Έφυγε για την Ρώμη μαζί με τον εκθρονισθέντα Μονοθελητή Πατριάρχη Κων/πόλεως Πύρρο ο οποίος εδέχθη τα Ορθόδοξα Δόγματα του Αγίου Μαξίμου.

Του εν Αγίοις Πατρός ημών Μαξίμου, προς Αναστάσιον Μονάζοντα.

Χθες εις τας δεκαοκτώ του μηνός, όπου ήτο η αγία Πεντηκοστή, ο Πατριάρχης εδήλωσε μοι λέγων:

--Ποίας  Εκκλησίας είσαι; Βυζαντίου; Ρώμης; Αντιοχείας; Αλεξανδρείας; Ιεροσολύμων;

Ιδού πάσαι ηνώθησαν μετά των υπ΄ αυτής επαρχιών. Εάν λοιπόν είσαι της καθολικής Εκκλησίας, ενώθητι, μήπως εισάγων αλλότρια φρονήματα εις την ζωήν της, πάθης αυτό ακριβώς το οποίον δεν προσδοκάς.

Προς τους οποίους απήντησα:

--Καθολικήν Εκκλησίαν εφανέρωσεν ο των όλων Θεός, ότι είναι η ορθή και σωτήριος ομολογία, της εις Αυτόν πίστεως.

P.G. Migne  131-133.

«Ουκ εν τοίχοις εστίν η Εκκλησία αλλ΄ εν τη των δογμάτων αληθεία» Μ. Βασίλειος.

π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς: η νέα ἐκκλησιολογία τῆς συνυπάρξεως

Ἐνθυμοῦμαι συγκεκριμένα ὅτι εἰς τό Ἅγιον Ὄρος, ὅταν συζητούσαμε μέ διαφόρους Οἰκουμενιστές Ἐπισκόπους καί ἄλλους (στό ἀρχονταρίκι κάποιας μονῆς καί ἀλλοῦ), πάντοτε μᾶς ἔφεραν ὡς παράδειγμα τόν π. Γεώργιο τόν Καψάνη, ὁ ὁποῖος ὡμιλοῦσε μέν γιά τά θέματα αὐτά καί διεμαρτύρετο, ἀκολουθοῦσε ὅμως καί ἐμνημόνευε τόν Πατριάρχη πρακτικά. Ἐσεῖς ἀντιθέτως ἔχετε τήν ψευδαίσθησι ὅτι, μέ τόν χαρτοπόλεμο πού ἐφαρμόζετε, προκαλεῖτε πονοκέφαλο καί ἐκνευρισμό στούς Οἰκουμενιστές, ἐνῶ δι’ αὐτούς εἶστε ἡ βιτρίνα καί τό πρότυπον τῆς ὑποταγῆς σ’ αὐτούς τούς αἱρετικούς, σύμφωνα μέ τή νέα ἐκκλησιολογία τῆς συνυπάρξεως τήν ὁποία ἔχετε εἰσαγάγει