Παληό και Νέο ημερολόγιο -- Του αειμνήστου Αθανασίου Σακαρέλλου, Θεολόγου

12. Οι «Θεολογικοί Διάλογοι»

1. Η αίρεση του Οικουμενισμού ξεφύτρωσε τον 19 ο αιώνα. Γιγαντώθηκε τον 20 ο κι’ εμείς σήμερα δρέπουμε, όπως οι Πρωτόπλαστοι, τους «ωραίους εις όρασιν» 88 , αλλά θανατηφόρους 89 καρπούς του. O άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας λέει ότι «οι καταστροφικές διδασκαλίες των ετεροδόξων διατυπώνονται με την ομορφιά της ευσέβειας και επιχειρούν να διανθιστούν με τα λόγια της αλήθειας, χωρίς βέβαια να νοιάζονται καθόλου για την αλήθεια, αλλά κρύβοντας μέσα τους την θεομίσητη ασέβεια του ψεύδους» 90 .

α. Ο Οικουμενισμός είναι η μεγαλύτερη αίρεση. Ανατρέπει το έβδομο άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως. Καταργεί την Εκκλησία, που είναι η κιβωτός της σωτηρίας των ανθρώπων. Η αχρήστευση, ή κατάργηση της Εκκλησίας είναι ο μόνιμος στόχος και επιδίωξη του διαβόλου.Οι Πατέρες διδάσκουν ότι έξω από τήν Εκκλησία κανένας άνθρωπος δεν σώζεται! Ο Οικουμενισμός σε σχέση με την Ορθοδοξία αποσκοπεί στην ένωσή της με με την πανσπερμία των αιρέσεων και ακόμη την ένωσή της με τις άλλες θρησκείες. Οι θεοί των θρησκειών των εθνών είναι οι δαίμονες 91 . Η ένωση όλων των θρησκειών μέλλει ν’ αποτελέσει την λεγόμενη «πανθρησκεία» 92 . Σ’ αυτή θα λατρεύεται ως θεός ο διάβολος! Τη θρησκεία αυτή θα θελήσει να επιβάλει σ’ όλο τον κόσμο ο Αντίχριστος. Και για την επιβολή αυτής της θρησκεία στην ανθρωπότητα εργάζονται οι προ του Αντίχριστου «αντίχριστοι», για τους οποίους ομιλεί ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, όταν λέγει: «Ο αντίχριστος έρχεται και νυν αντίχριστοι πολλοί γεγόνασι». 93

Οικουμενισμός : Το βδέλυγμα της ερημώσεως εστώς εν τόπω αγίω!

 

Υβριδικός Πόλεμος -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Η κεντροαριστερή πλεύση της Ν.Δ και ο αβρός εναγκαλισμός της προς την ακροαριστερά, θυσιάζοντας ανενδοίαστα, ως οιονεί κυματοθραύστη τους άνδρες της αστυνομίας, ανεχόμενη πολυπληθείς πορείες, συνιστά ανυπερθέτως ένα βαθύτατο ρήγμα στην Δημοκρατία και πλήγμα προς τους Θεσμούς και πόσω μάλλον δε, διαρκούσης της κρισίμου περιόδου της πανδημίας, όπου πανθομολογουμένως διακυβεύεται η δημόσια υγεία, - ανεξαρτήτως της εργαλειοποιήσεως αυτής καθ’ αυτήν κατ’ εντολήν των επίδοξων υπερ-εθνικών διευθυντηρίων επανακκινήσεως του κόσμου, καταλύοντας τα παραδοσιακά έθνη κράτη καθώς και την συμπαγεία της ταυτότητας των αξίων της Ευρωπαϊκής ενοποιήσεως, χρησιμοποιώντας ως εφεδρεία αποσταθεροποιήσεως και πολιορκητικό κριό, προς κιβδηλοποιήση των εθνών, την ανέλεγκτη και άναρχη  μετανάστευση με συγκεκριμένα πολιτικά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά, κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση ενός σύγχρονου εποικισμού-.

Τη ΚΓ΄ (23η) Μαρτίου, μνήμη του Αγίου Νέου Οσιομάρτυρος ΛΟΥΚΑ, του εν Μυτιλήνη μαρτυρήσαντος κατά το έτος αωβ΄ (1802), αγχόνη τελειωθέντος.

Λουκάς ο Νέος Οσιομάρτυς του Χριστού κατήγετο από την Αδριανούπολιν, από την ενορίαν του Αγίου Νικολάου, και ο μεν πατήρ αυτού ωνομάζετο Αθανάσιος, η δε μήτηρ αυτού Δομνίτσα. Επειδή όμως εις ηλικίαν εξ ετών έμεινεν ο Άγιος ορφανός από πατέρα και ανετρέφετο με πτωχείαν από την μητέρα του, ευρούσα εκείνη έμπορον τινά Ζαγοραίον παρέδωκεν εις αυτόν το παιδίον, ίνα το ανατρέφη βοηθούμενος και αυτός, κατά το δυνατόν, εις την υπηρεσίαν του. Ο δε έμπορος, ευθύς ως έλαβεν υπό την προστασίαν του το παιδίον, εταξίδευσε δι’ εμπορικάς του ανάγκας εις την Ρωσίαν· έπειτα επιστρέψας εις την Κωνσταντινούπολιν, εις την οποίαν είχε κατάστημα, έμεινεν εκεί. Ημέραν δε τινά, ευρεθέν το παιδίον έξω της οικίας, εφιλονίκησε μετά τινος παιδίου Τούρκου και το έδειρε.

Η Παναγία της Τήνου

Δεν έχει περάσει ένας χρόνος από την ιστορική ημέρα, που ο επίσκοπος Πατρών Γερμανός ύψωσε το λάβαρο της επαναστάσεως. Στο μοναστήρι του Κεχροβουνίου, που φαντάζει κάτασπρο πάνω στο νησάκι της Τήνου, η μοναχή Πελαγία, ύστερα από τη βραδινή προσευχή αποσύρθηκε στο κελλί της να ησυχάσει. Ενώ είχε αποκοιμηθεί, ένοιωσε ξαφνικά μιαν άρρητη ευωδία, κι αμέσως άκουσε την πόρτα του κελλιού να ανοίγει με πάταγο. Μια μεγαλόπρεπη γυναίκα, που άστραφτε σαν βασίλισσα, μπήκε μέσα και στάθηκε απέναντι από το κρεβάτι της. 

- Σήκω γρήγορα, της είπε. Πήγαινε να συναντήσεις τον Σταματέλλο Καγκάδη, και πες του πως στο χωράφι του Αντώνη Δοξαρά είναι χωμένη χρόνια τώρα η εικόνα μου. Να φροντίσει να τη βγάλει και να χτίσει το σπίτι μου. 
Η γερόντισσα ξύπνησε τρομαγμένη, αλλά από ταπείνωση δεν υπάκουσε στην εντολή. 
Την άλλη εβδομάδα, την ώρα που η μοναχή προσευχόταν, δέχτηκε στον ίδιο τόπο για δεύτερη φορά την επίσκεψη της Παναγίας. Τη φορά αυτή η Θεοτόκος συνόδευε τα λόγια της με ένα γλυκό μειδίαμα, σαν να έλεγε: « Γνωρίζω τους λογισμούς και δισταγμούς σου, αλλά μη φοβάσαι. Εσένα διάλεξα για να εκπληρώσεις τη βουλή μου. Λοιπόν, μη διστάζεις ». 
Αλλά ο δισταγμός κρατούσε ακόμη δέσμια την αγαθή γερόντισσα. Για αυτό η Θεοτόκος την επισκέπτεται και τρίτη φορά, την 29η Ιουλίου 1822, σε ώρα πάλι προσευχής. Την είδε τότε η μοναχή να στέκεται μπροστά της ακίνητη και να εκπέμπει τριγύρω της ένα ουράνιο φως, απαλό και λευκό. Ύστερα κάρφωσε το βλέμμα επάνω της και είπε: 

Θὰ ἀνεχθεῖ ὁ πιστὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ νὰ ρυθμίζουν Ἰοῦδες τὴν ζωή του;

…ἐπιμένουν αὐτοὶ ἀκριβῶς οἱ «κατ᾽ ὄνομα χριστιανοὶ» νὰ θέλουν, ὅπως ὁ Ἰούδας, νὰ ρυθμίσουν τὴν ζωή καὶ τὴν πορεία τῆς Ἐκκλησίας, ὅσων δηλαδὴ γνήσια πιστεύουν στὸν Χριστό. Εἶναι οἱ ἐκσυγχρονιστὲς καὶ οἰκουμενιστές, ποὺ τίποτε δὲν βρίσκουν στὴ ζωή τοῦ πιστοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ ὀρθό. Θέλουν τὴν Ἐκκλησία κομμένη καὶ ραμμένη στὰ μέτρα τους. Νὰ πορεύεται ὄχι κατὰ τὸ αἰώνιο θέλημα τοῦ θείου της Ἱδρυτοῦ, ἀλλὰ κατὰ τὶς δικὲς των ἐπιθυμίες καὶ ὀρέξεις. Καταγγέλλουν τὴν εὐσέβεια σὰν ὑπερβολή, τὴν ἐμμονὴ στὴν πίστη καὶ παράδοση τῶν Πατέρων ὡς «εὐσεβισμό», κατηγοροῦν τὴν ἐγκράτεια καὶ εὐλάβεια σὰν καλογηρισμὸ καὶ πολεμοῦν τὴν ἀγωνιστικότητα καὶ τὸ γενναῖο φρόνημα σὰν «ταλιμπανισμὸ» καὶ ἀκρότητα. Ἰοῦδες καὶ αὐτοί, λαθρεπιβάτες τοῦ σκάφους τῆς Ἐκκλησίας, θέλουν νὰ ὑποκλέψουν τὴν γνησιότητα τῶν κανονικῶν ἐπιβατῶν της. Ὁπότε γεννᾶται τὸ ἐρώτημα. Θὰ ἀνεχθεῖ ὁ πιστὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ νὰ ρυθμίζουν Ἰοῦδες τὴν ζωή του;

Την Άχραντον Εικόνα σου προσκυνούμεν Αγαθέ... --- Γράφει ο Χαρίλαος Ι. Στουραΐτης. Θεολόγος.

Επειδή  “Την  Άχραντον Εικόνα σου προσκυνούμεν Αγαθέ...”  Απολυτίκιον Κυριακής της Ορθοδοξίας, επειδή η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν θέσπισε εορτή της Αγίας Τριάδος διότι δεν υπάρχει εικόνα ούτε απολυτίκιο της Αγίας Τριάδος, επειδή  “..εν γαρ ταις εικόσιν ορώμεν τα υπέρ ημών του Δεσπότου Πάθη, τον Σταυρόν, τον Τάφον, τον Άδην νεκρούμενον και σκυλευόμενον, μαρτύρων τους άθλους, τους στεφάνους, ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ, ην ο πρώτος ημών αθλοθέτης και στεφανίτης εν μέσω της γής κατειργάσατο”  (Πρακτικά Ζ΄ Οικουμενικής. Τόμος Γ΄, σελ.405), επειδή  “...οι γαρ Χριστιανοί... καθό ο Λόγος σάρξ εγένετο, και εσκήνωσεν εν ημίν, ΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΑΥΤΟΥ ΑΝΑΓΡΑΦΟΥΣΙ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΙΖΟΥΣΙ..”  (Πρακτικά Ζ Οικουμενικής, Τόμος Γ΄, ΣΕΛ.347 και 381), επειδή  “ορίζομεν συν ακριβεία πάση και εμμελεία ...[ποιείτε εικόνας] της τε του Κυρίου... εικόνος, και της Αχράντου ...Θεοτόκου, τιμίων Αγγέλων, και πάντων Αγίων και οσίων..”  (Δογματικός Όρος της Αγίας Ζ. Οικουμενικής. Τόμος Γ΄σελ. 374).

ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΝΥΧΤΕΣ

Αγαπητοί φίλες και φίλοι,

Σας προτείνεται να μελετήσετε άπαντα τα άρθρα της κ. Μπουκουβάλα τα οποία αποκαλύπτουν τα παγκόσμια παρασκήνια, ποίοι ελέγχουν τα ηνία της ανθρωπότητας, που μας οδηγούν και ποίο θα είναι το τέλος μας, αν δεν ξυπνήσουμε.

Το πολιτικό σύστημα έχει συμβιβασθεί με τον θάνατο της Πατρίδος μας.

Ας αποτελέσετε την μαγιά για να ένα καλύτερο αύριο. Μη σας περάσουν στο σώμα τα νανοσωματίδια και μη σας μετατρέψουν σε πειραματόζωα.

Να μη ξεχνάτε ότι η άσκηση της Πανδημίας, που το 2005 συνεφώνησαν 194 χώρες χωρίς την εξουσιοδότηση των Λαών τους, πρέπει να την τελειώσουμε και το δικό μας RESET βρίσκεται στα χέρια σας.

 Στέργιος Σμυρλής

https://aperopia.fr/01-2021/pagkosmies-imeres-kai-pagkosmia-nychta/#i

Με τους θερμότερους Πατριωτικούς Χαιρετισμούς

Στέργιος Σμυρλής

ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ; -- Του αειμνήστου Στεργίου Ν. Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Είμαστε χριστιανοί; Ξενίζει το ερώτημα. Κι είναι πράγματι κάπως αναπάντεχο, τουλάχιστον για το περιβάλλον και την εποχή μας. Χρειάζεται ερώτημα; Και βέβαια είμαστε χριστιανοί! Έτσι γεννηθήκαμε. Μ’ αυτό το φρόνημα ανατραφήκαμε, αυτό δηλώνει η ταυτότητά μας. Κι όμως είναι χρήσιμο και αναγκαίο κάποιες φορές να προβληματίζεται κανείς ακόμη και για τα αυτονόητα. Λοιπόν, είμαστε χριστιανοί; Τι μας λέει η συνείδησή μας, τι απαντά η καρδιά μας; Τι αποδεικνύει η ζωή μας; Δεν είναι εύκολο να πεις πως είσαι χριστιανός, όταν αναλογισθείς ότι αυτή η ιδιότητα σε συνιστά ως γνήσιο αντίγραφο του Ιησού Χριστού, ως ένα μικρό μικρό Χριστό. Ο άγιος Ιγνάτιος ο θεοφόρος, του οποίου την καρδιά πύρωνε η αγάπη του Χριστού, ομολογεί ότι «μεγέθους εστίν ο χριστιανισμός», είναι μεγάλο πράγμα ο χριστιανισμός. Πως, λοιπόν, να το προσμετρήσει και πως να το επωμισθή η δική μας αδύναμη ύπαρξη; Μόνος του κανείς δεν θα μπορούσε να πει πως είναι χριστιανός, ακόμη κι αν είχε θαυματουργήσει, κι αν είχε χύσει το αίμα του για το Χριστό. Μήπως αυτό δεν επιβεβαιώνουν οι μάρτυρες της πίστεώς μας; Όταν στο δικαστήριο δέχονταν την ερώτηση «είσαι χριστιανός»; Απαντούσαν: «Με τη χάρη του Κυρίου, είμαι χριστιανός».

Δεν ασπάζεσαι την εικόνα; Ανάθεμα!

 

Τῇ καθολικῇ ἐκκλησίᾳ οὔτε, προσθήκην, οὔτε μείωσιν ἐπιδέχεται· μεγίστη γὰρ τὸν προστιθέντα καὶ τὸν ἀφαιροῦντα τιμωρία δεσμεῖ. «Ἐπικατάρατος γὰρ ,φησὶν, ὅς μετατίθησιν ὅρια πατέρων αὐτοῦ»

Γράφει ο Χρήστος Βλαμάκης για το orthopraxia.gr

Ένας χρόνος μετά το ξεκίνημα της “πανδημίας”  και τα πράγματα συνεχίζουν και προχωράνε. Ειδικά στα εκκλησιαστικά, σε λίγο, αν τα πράγματα συνεχίσουν έτσι, θα φτάσουμε να παίρνουμε και την Θεία Κοινωνία από …το περίπτερο. Μάσκες, αντισηπτικά, γάντια, κορδέλες στα καθίσματα είναι λίγα από τα πολλά της “νέας κανονικότητας”.

Όλα αυτά, κάπως, δυστυχώς, πάμε να τα συνηθίσουμε. Κάτι όμως που δεν αντέχεται, και ποτέ δεν πρέπει να συνηθίσουμε, είναι το να βλέπεις ανθρώπους να υποκλίνονται μπροστά στις εικόνες χωρίς να τις ασπάζονται! Τους οδήγησαν, βλέπετε, οι ίδιοι οι  Ιεράρχες προς το ανάθεμα!