Η ΗΣΥΧΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΑΡΑ ΤΩ ΠΑΛΑΜΑ -- Αθωνικά άνθη

«… ούτω γινόμεθα ναός Θεού, όταν μη φροντίσι γηϊναις το συνεχές της μνήμης διακόπτηται… αλλά πάντα αποφυγών ο φιλόθεος επί τον Θεόν αναχωρή» Μ. Βασίλειος.

Η Ησυχία δεν αποτελεί διακοσμητικόν τι πλαίσιον της προσευχής. Είναι το αναγκαίον περιβάλλον της. Εν τοις θορύβοις «το μοναδικόν του νου, καθ’ ο συνίσταται ο εντός και όντως Μοναχός, δυαδικόν, έστι δ’ ότε και πολυσχιδές, καθίσταται». Η διάσπασις του ενιαίου της ψυχής καθιστά αδύνατον την αληθή προσευχήν. Διασπάται το «μοναδικόν» του νου εις «δυαδικόν» ή και «πολυσχιδές» εκ των συνομιλιών και από αυτής της θέας των ανθρώπων. Εν αναλύσει, και αυτή η προσδοκία ελεύσεώς τινος προκαλεί σύγχυσιν. Αλλά και γράφων ο Ησυχαστής προς τινα, έστω και πνευματικά, πάλιν δεν δύναται ν’ αποφύγη την περισπώσαν τον νουν μέριμναν. Και αν μεν πρόκειται περί προκοψάντων εις τας αρετάς και δια της αγάπης ενωθέντων μετά του Θεού, η ζημιά είναι μικρά, διότι αίρεται μόνον η άμεσος και ειλικρινής μυστική ένωσις.

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ

 

Τη Η΄ (8η) του Αυγούστου, μνήμη του Αγίου ενδόξου Νεομάρτυρος ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ του εκ Ζαγοράς μεν της Μαγνησίας καταγομένου, εν Κωνσταντινουπόλει δε μαρτυρήσαντος κατά το έτος αχπ΄ (1680).

Τριαντάφυλλος ο ένδοξος Νεομάρτυς του Χριστού ήτο από την Ζαγοράν της Μαγνησίας, κειμένην πλησίον της πόλεως Βόλου, γεννηθείς περί τα μέσα της ζοφεράς δουλείας της γλυκυτάτης μας πατρίδος, της Ελλάδος, υπό τους Τούρκους, ήτοι περί το έτος αφξγ΄(1663). Ούτος εργαζόμενος ως ναύτης εις τα πλοία όταν ήτο περίπου δεκαεπταετής, συνελήφθη δι’ άγνωστον εις ημάς αιτίαν υπό των Τούρκων, εβιάζετο δε υπ’ αυτών να αρνηθή την πάτριον αυτού αληθή πίστιν του Χριστού και να ασπασθή την μιαράν θρησκείαν των Αγαρηνών. Ο Τριαντάφυλλος όμως, το ευωδέστατον αυτό ρόδον της Ορθοδόξου πίστεως, επροτίμησε να λάβη μυρίους θανάτους παρά να αρνηθή τον Χριστόν. Ποικιλοτρόπως όθεν βασανιζόμενος, αλλά μένων αδιάπτωτος και κραυγάζων· «Χριστιανός είμαι, δεν αρνούμαι τον Σωτήρα μου Χριστόν», εθανατώθη υπό των Αγαρηνών εν αυτή ταύτη τη βασιλίδι των πόλεων, τη Κωνσταντινουπόλει, εν έτει αφπ΄ (1680) από Χριστού, Αυγούστου η΄ (8), και το μεν νεαρώτατον αλλά πολύαθλον αυτού σώμα παρέμεινεν εις την γην υπέρ πάντα τα ρόδα και τα μύρα ευωδιάζον, η δε μακαρία αυτού ψυχή ανήλθεν εις τα ουράνια και έλαβε παρά του αθλοθέτου Χριστού τον της νίκης αμάραντον στέφανον.

Ἁγιοπατερική ἑρμηνεία καί τεκμηρίωσις τοῦ «δυνάμει» καί «ἐνεργείᾳ» -- Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Διά τό «δυνάμει» καί «ἐνεργείᾳ», βλ. τίς ὑποσημειώσεις τοῦ ἱεροῦ Πηδαλίου, σελ. 5 καί 696, καθώς καί τό βιβλίον «Ἐπιτομή Ἱερῶν Κανόνων» τοῦ Κολλυβᾶ μοναχοῦ Νεοφύτου Καυσοκαλυβίτου (18ος αἰών), Ἐπιμέλεια Ἱερομονάχου Θεοδωρήτου, Ἐκδόσεις «Ἀστήρ», 1999. Εἰς τά κατωτέρω χωρία, μέ «τό πρῶτον πρόσωπον» νοεῖται ἡ Σύνοδος πού ἔχει ἤδη καταδικάσει μίαν συγκεκριμένην καινοτομίαν. Χάριν παραδείγματος, εἰς τήν περίπτωσιν τοῦ νέου ἑορτολογίου, αἱ Σύνοδοι τοῦ 16^ου αἰῶνος πού κατεδίκασαν τό «νέον καλεντάριον». Μέ τό «β’ πρόσωπον» νοεῖται ἡ Σύνοδος πού πρέπει νά συγκληθῇ διά νά διεκδικήσῃ τούς ἱερούς Κανόνας, ἤτοι νά καταδικάσῃ τό «γ’ πρόσωπον», ἤτοι τούς καινοτόμους. Ἄς δοῦμε τί λέγουν ἐπί λέξει τά ἐν λόγῳ χωρία.

1. Εἰς τήν ὑποσημείωσιν 2 τοῦ 3ου Ἀποστολικοῦ Κανόνος, ὁ Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης γράφει: «Πρέπει νά ἠξεύρωμεν, ὅτι τά ἐπιτίμια ὁποῦ διορίζουν οἱ Κανόνες, ἤγουν τό, καθαιρείσθω, τό, ἀφοριζέσθω, καί τό, ἀνάθεμα ἔστω. Αὐτά, κατά τήν γραμματικήν τέχνην, εἶναι γ.' προσώπου προστακτικοῦ, μή παρόντος. Εἰς τό ὁποῖον διά νά μεταδοθῇ ἡ προσταγή αὐτή, ἐξ ἀνάγκης χρειάζεται νά ᾖναι β᾿. πρόσωπον παρόν. Τό ἐξηγῶ καλλιώτερα. Οἱ κανόνες προστάζουσι τήν σύνοδον τῶν ζώντων Ἐπισκόπων, νά καθαίρουν τούς ἱερεῖς, ἤ νά ἀφορίζουν, ἤ νά ἀναθεματίζουν τούς λαϊκούς, ὁποῦ παραβαίνουν τούς κανόνας. Ὅμως, ἄν ἡ σύνοδος δέν ἐνεργήσῃ ἐμπράκτως τήν καθαίρεσιν τῶν ἱερέων, ἤ τόν ἀφορισμόν, ἤ ἀναθεματισμόν τῶν λαϊκῶν, οἱ ἱερεῖς αὐτοί καί οἱ λαϊκοί οὔτε καθῃρημένοι εἶναι ἐνεργείᾳ, οὔτε ἀφωρισμένοι ἤ ἀναθεματισμένοι. Ὑπόδικοι ὅμως, ἐδῶ μέν εἰς τήν καθαίρεσιν καί ἀφορισμόν ἤ ἀναθεματισμόν, ἐκεῖ δέ εἰς τήν θείαν δίκην» (ἡ ἔμφασις εἶναι τοῦ γράφοντος).

 

2. Εἰς τήν σελ. 696, ὁ Ἅγιος Νικόδημος ἑρμηνεύων τόν  Ἅγ. Γεννάδιον κατά τῶν Σιμωνιακῶν, γράφει:

«Μερικοί ἱεροκατήγοροι οἱ λέγοντες, ὃτι τώρα δέν εἶναι Ἱερωσύνη, μέ τό νά χειροτονοῦνται οἱ περισσότεροι μέ ἀργύρια, ἐπιστηρίζονται εἰς τά λόγια ταῦτα τοῦ Ἁγίου, καί λέγουν, ὃτι ὂχι μόνον λέγει ὁ Ἃγιος, καί ἡ περί αὐτόν Σύνοδος, ἂς ᾖναι ἀπόβλητος ὁ τοιοῦτος, παρά τῆς Συνόδου δηλ. διά προστακτικοῦ ρήματος ὁμιλῶν, τό ὁποῖον χωρίς μεσιτείαν τοῦ β΄ προσώπου εἶναι ἀσύστατον κατά τούς γραμμα­τικούς, ἀλλά προσθέτει καί τό, ἀπόβλητος, καί χωρίς νά καθαιρεθῇ δηλαδή ἀπό ἂλλους. Ἀλλά ἀκουσάτωσαν, ὃτι τό μέν ἂς ᾖναι (σ.σ. δηλ. τό «ἔστω»), ἐννοεῖται, ὃτι νά γένῃ ὁ τοιοῦτος ἐνεργείᾳ καί κατά τήν ποινήν ἀπόβλητος παρά τῆς διεκδικούσης Συνόδου τούς θείους Κανόνας, τό δέ εἶναι (δηλαδή τό «ἔστιν»), ἐννοεῖται, ὃτι εἶναι ἀπόβλητος δυνάμει καί κατά τήν ἐνοχήν· ἐπειδή, ἂν καί τά δύω ἦσαν ταὐτοσήμαντα, τό ἂς ᾖναι, τί ἐχρειάζετο καί τό εἶναι; ἢ τό εἶναι, τί ἐχρειάζετο καί τό ἂς ᾖναι; καί τό μέν, μέλλοντος, τό δέ, ἐνεστῶτος, καί διά τοῦτο ἐναντία ὂντα ἀλλήλοις; Πλήν ταῦτα λέγοντες, οὐδέ ἐκεῖνο σιωποῦμεν, ὃτι ἀληθῶς φοβερόν εἶναι εἰς τούς ἐπί χρήμασι χειροτονοῦντας καί χειροτονουμένους, τοῦτο ὁποῦ λέ­γει ἐδῶ ὁ Ἃγιος ἀποφαντικῶς καί ὁριστικῶς, ὃτι εἶναι ἀμέσως ἀπόβλητοι οἱ τοιοῦτοι τῆς Ἱερωσύνης» (ἡ ἔμφασις εἶναι τοῦ γράφοντος).

3. Εἰς τό βιβλίον «Ἐπιτομή Ἱερῶν Κανόνων», διαβάζουμε τά ἑξῆς:

«Ἰστέον δέ ὅτι ἡ Ζ' πρός τό τέλει τῆς α' πράξεως, τήν παρά τῶν καθηγητῶν, φησί, τῆς τῶν Μονοθελητῶν αἱρέσεως χειροτονίαν οὐκ ἀπεδοκίμασεν ἡ ΣΤ', ὡς τούς πλείους τῶν συνεδρευόντων, παρ' ἐκείνων ἔχουσα χειροτονημένους. Ὅθεν σκοπεῖν ὅπως συμβιβασθήσεται ταῦτα τῷ τε Ἀποστολικῷ ξη' Κανόνι, ἀπροσδιορίστως τήν παρά τῶν αἱρετικῶν χειροτονίαν ἀποδοκιμάζοντι, καί τῇ πρός Νικοπολίτας ἐπιστολῇ τοῦ Μ. Βασιλείου ... Τούς γάρ τῆς Δ' προέδρους, Ἀνατόλιόν φημι Κων/λεως καί Μάξιμον Ἀντιοχείας, ὁ Ἀλεξανδρείας μονοφυσίτης Διόσκουρος ἦν χειροτονήσας, μήπω συνοδικῶς παρ' αὐτῶν τούτων ἐληλεγμένος αἱρετικός. Ὁμοίως δέ καί τῶν ἐν τῇ ΣΤ' συνεδρευόντων οἱ παρά τῶν μονοθελητῶν, Σεργίου, Πύρρου, Πέτρου καί Παύλου χειροτονηθέντες, μετά τήν παρ' αὐτῶν χειροτονίαν συνελθόντες, ἤλεγξαν καί ἀνεθεμάτισαν αὐτούς ὡς αἱρετικούς ... Οὐ μήν ἀλλά καί ἡ Ζ' τήν τῶν συνοδικῶς ἀνεξελέγκτων αἱρετικῶν χειροτονίαν ἐδέξατο ... Ἀλλ' οὐδέ τόν ἐν τῇ Β' προεδρεύσαντα Μελέτιον Ἀντιοχείας τόν πάνυ οἱ Ἀρειανοί ἐχειροτόνησαν. Οὐ γάρ ἀνεχειροτονήθη ὁ Μελέτιος» (σελ. 63-64, ἡ ἔμφασις τοῦ γράφοντος).

Καί περαιτέρω: «Μηδένα δέ τῶν κατηγορουμένων καθαιρεῖσθαι πρό δίκης ἤ ἀπόντα ἄνευ τριττῆς προσκλήσεως, ἀλλά γράμμασιν ἤ δυοῖν ὁμοταγέσιν εἰς ἀπολογίαν τῶν ἐφ' οἷς ἐνάγεται, ἐγκαλούμενος, ἐν δικαστηρίῳ προσκαλεῖσθαι ... Τῶν γάρ ἐπί τρίτου προστακτικῶν πρόσταξιν ἀπόντος προσώπου δηλούντων, δεύτερον ἐξ ἀνάγκης παραληπτέον εἰς μετάδοσιν τῆς προστάξεως. Δευτέρου δέ μή παραληφθέντος, ἀσύστατος ἄν εἴη ἡ ἐπί τρίτου πρόσταξις ... Τά τοίνυν ἱερά διατάγματα, ἔχουσι μέν τό κῦρος ἀπαρεγχείρητον, οὔ γε μήν αὐτόθεν τε καί ἀμέσως, ἀλλ' ἐπειδή τρίτοις εἰσίν ἐγκελευόμενα, διά τοῦτο χρεία τῆς τοῦ β' παραδοχῆς, ἵνα μεταδῷ, εἴτ' οὖν ἐνεργήσῃ τοῖς τρίτοις τήν ἐκ τοῦ πρώτου πρόσταξιν, ἔστ' ἄν δέ τό δεύτερον μή ἐνεργήσῃ ἐπί τοῦ τρίτου τό παρά τοῦ πρώτου πρόσταγμα, οὐκ ἐνέχεται ἐνεργείᾳ τό τρίτον τῇ τοῦ πρώτου ἐγκελεύσει, εἴτ' οὖν ποινῇ ... τά προστακτικά μέλλοντος οὐκ ἐνεστῶτος ἔχει σημασίαν... Οὕτως οὖν καί τῶν ὑπευθύνων ἱερέων οἱ μή κανονικῶς καθῃρημένοι, πρό δίκης λέγω, ἀκαθαίρετοι τέως εἰσί τῇ τοῦ πράγματος φύσει ... Πῶς δέ καί τούς ἀμέσως, ὡς τῶν ἱεροκατηγὀρων λῆρος, ἐκ τοῦ ιζ' καί ιη' ἀποστ. Κανόνος καθῃρημένους, ἡ Πενθέκτη ἐν τῷ γ', ἐνεργούς οὐδέν ἦττον ἤ πρότερον εἶναι διωρίσατο; ... Ὅτι δέ μή διεκδικούμενοι ἀργοῦσιν οἱ νόμοι, δηλοῖ καί ὁ θεῖος Χρυσόστομος ...» (Κεφ. ΙΒ', ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ, σελ. 167-170, ἡ ἔμφασις τοῦ γράφοντος).   

Αὐτή εἶναι ἡ Ὀρθόδοξος ἐκκλησιολογία -- τοῦ κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Τό «δυνάμει σχισματικός» καί «δυνάμει αἱρετικός» εἶναι τῶν Ἁγίων Κολλυβάδων καί σημαίνουν ὅτι μέχρις ὅτου συγκληθῆ Σύνοδος νά καταδικάσῃ ἕν σχίσμα ἤ αἵρεσιν οἱ ὀπαδοί τοῦ σχίσματος/αἱρέσεως εἶναι «δυνάμει σχισματικοί» καί «δυνάμει αἱρετικοί». Μετά τήν Συνοδικήν καταδίκην των καθίστανται πλέον «ἐνεργείᾳ σχισματικοί» καί «ἐνεργείᾳ αἱρετικοί», οἱ κληρικοί των καθαιροῦνται καί φυσικά παύουν νά ἔχουν ἔγκυρα μυστήρια. Αὐτή εἶναι ἡ Ὀρθόδοξος ἐκκλησιολογία, τήν ὁποίαν ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης εἰς τό Πηδάλιον (βλ. ὑποσημειώσεις εἰς τόν Γ' Ἀποστολικόν Κανόνα). Οἱ Ματθαιϊσταί κατήργησαν τήν Ὀρθόδοξον ἐκκλησιολογίαν καί εἰσήγαγον τήν Ματθαιϊστικήν, συμφώνως μέ τήν ὁποίαν μόλις εἰσάγει κάποιος «ἐπίσκοπος» καινοτομίαν τινά εἰς τήν Ἐκκλησίαν, τότε αὐτομάτως (χωρίς Συνοδικήν ἀπόφασιν, δηλαδή) καθαιρεῖται καί τίθεται ἐκτός ἐκκλησίας, καί μαζί μέ αὐτόν καί ὅλοι ὅσοι κοινωνοῦν μέ αὐτόν, οἱ δέ ἀποτειχιζόμενοι ἀπό αὐτόν δύνανται πλέον νά αὐτο-ανακηρυχθοῦν ὡς οἱ μόνοι ὀρθόδοξοι εἰς τήν Οἰκουμένην!!! Ἡ κακοδοξία αὐτή καταργεῖ τό Συνοδικόν πολίτευμα τῆς Ἐκκλησίας καί εἶναι ἡ αἰτία τῆς καταστροφῆς τοῦ ἱεροῦ ἀγῶνος τῶν «Π/Ητῶν», πού ξεκίνησε τό 1924. Ὑπεύθυνοι γιά τό τεράστιον αὐτό Ἔγκλημα εἶναι οἱ Ματθαϊισταί.

----------------------------

Ο/Η Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Ο αγαπητός αδελφός κ. Χατζηνικολάου, κατά τήν ταπεινή γνώμη μου, κάνει ένα βασικό/θεμελιακό λάθος, ως πρός τήν ερμηνεία τού "δυνάμει" καί τού "ενεργεία".

Καί εξηγούμαι. Τό δυνάμει δέν είναι δυνητικό. Είναι, καί σημαίνει, "κατά δύναμιν", τουτέστι,"κατά θεωρίαν". Θυμίζω τό "Κύριος τών δυνάμεων". Τό "ενεργεία" - δοτική πτώσις καί αυτό - σημαίνει καί είναι "κατ' ενέργειαν" ή εν έργω, εν τή πράξει.

Τώρα, τί σχέση έχουν όλα αυτά μέ τό σχίσμα καί τήν αίρεση ; Κάθε θεωρητική εκτροπή ( : δυνάμει εκτροπή) από τό δόγμα επιφέρει αρχικά σχίσμα. Όταν δέ τό σχίσμα χρονίζει ή θά έλεγα παγιώνεται, τότε αναδύεται εν τή πράξει (: ενεργεία πλέον) η αίρεση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τό Σχίσμα τού φιλιόκβε, τό οποίο ήδη από τό 500 μΧ. είχε εισαχθεί στό Σύμβολο Πίστεως τών Δυτικών (Ισπανία). Διότι, συμπληρώνω, οι πατέρες τής Ανατολής είχαν καί άλλα σοβαρά θέματα, που τούς απασχολούσαν. Παράδειγμα, οι Μονοθελήτες, οι Μονοενεργήτες καί στήν συνέχεια οι Εικονομάχοι.

-----------------------------

 Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Οι υποσημειώσεις του Άγιου Νικοδήμου εννοούν τα κανονικά παραπτώματα κάποιου η κάποιας φατρίας οι οποίοι είναι υπόδικοι σε συνοδικό δικαστήριο της ίδιας εκκλησίας.
Εδώ όμως (1924) έχουμε σχίσμα. Η εκκλησία σχίστηκε εν ενεργεία.

Κατά δεύτερον στο ξαναγράφω για πολλοστή φορά.
Εφόσον οι σχισματικοί δεν είναι καταδικασμένοι τότε οι γοχ με ποιον κανόνα του πηδαλίου ξαναχειροτόνησαν τους ιερείς του νέου;; Με ποιον κανόνα τους ξαναμύρωσαν;; Και μάλιστα στην αρχή του αγώνα ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΥΡΟ;;

Αργότερα έψησαν δικό τους μύρο.
Ποιος κανόνας σου επιτρέπει να ψήσεις δικό σου μύρο;;
Τι σημαίνει αυτό;;

Με ποιον κανόνα χειροτονήσαν μητροπολίτες και αρχιεπίσκοπο για τους θρόνους των κανονικών ενεργών και ΜΗ καταδικασμένων μητροπολιτών;;

Τι σημαίνουν αυτές οι πράξεις;

Σημαίνουν ότι οι γοχ χωρίς να έχουν καμία αρμοδιότητα
σφετερίστηκαν απόφαση Μ. συνοδου και έβγαλαν καταδικαστική απόφαση


Σημειωτέον
Οι κανόνες που επικαλείται καταδικάζουν τους γοχ για τις παραπάνω πράξεις...

Τουτέστιν οι γοχ είναι καθηρημένοι σχισματικοί και ανίεροι και κατά συνέπεια πολύ σωστά οι Νγιτες ξαναβαπτίζουν όσους Πγιτες πήγαν στο Νέο.

Περιμένω κανόνες από Πηδάλιο που να επιτρέπουν τις παραπάνω πράξεις των γοχ σε ΜΗ καταδικασμένη σύνοδο.

π . Γρηγόριος

-------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

@ 7 Αυγούστου 2021 - 11:37 π.μ.: Σᾶς ἔχω πεῖ πολλές φορές ὅτι ἄν οἱ ἀποτειχισθέντες τοῦ 1924 ἔπρεπε νά σκεφθοῦν τί θά κάμουν χωρίς ἐπισκόπους, ποῦ θά βροῦν ἅγιον μῦρον κ.λπ., τότε, κατ' ἐσᾶς, δέν θά ἔπρεπε ν' ἀποτειχισθοῦν!!! Ἄρα, οὐσιαστικῶς κατηγορεῖτε τήν ἀποτείχισιν! Δέν γνωρίζετε τό «μετατιθεμένης γὰρ τῆς ἱερωσύνης ἐξ ἀνάγκης καὶ νόμου μετάθεσις γίνεται» (Ἑβρ. 7:12); Ἐπίσης, σφάλλετε μεγάλως ὅτι δῆθεν οἱ ὑποσημειώσεις τοῦ Πηδαλίου ἀναφέρονται μόνον εἰς κανονικά παραπτώματα. Ἐλπίζω ὁ Κωνσταντῖνος ν' ἀναρτήσῃ ἕν ἄρθρον μου πού τοῦ ἔστειλα πρό ὀλίγου, ὅπου καταδεικνύεται καί αὐτή ἡ πλάνη σας, ἐκτός ἐάν θεωρῆτε τήν Σιμωνίαν, τόν Μονοθελητισμόν καί τόν Μονοφυσιτισμόν ὄχι αἱρέσεις, ἀλλά ... κανονικάς παραβάσεις!!! Δέν ξέρετε πόσην ζημίαν προκαλεῖτε στούς ἀδαεῖς, συναγωνιζόμενος τόν Θεοδωρόπουλον καί τόν Τρικαμηνᾶν, καί γενόμενος ἁγιομάχος, ἐφόσον λοιδωρεῖτε συνεχῶς τόν Ἅγιον πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομον καί ἐξυμνεῖτε τόν κακόδοξον καί σχισματικόν Καρπαθάκην! Καιρός μετανοίας, ὄχι ἀλαζονείας! Τά τοῦ νέου ἄρθρου, πού προανήγγειλα, τά ἔχω ξαναγράψει πολλάκις ὡς σχόλια. Συνεπῶς, ἕν ἐκ τῶν δύο συμβαίνει: εἴτε δέν παραδέχεσθε τούς Ἁγίους Κολλυβᾶδες, ἐν οἷς καί ὁ Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης, εἴτε δέν καταλαβαίνετε τήν γλῶσσαν των. Οὐδέν ἕτερον ἔχω νά σᾶς πῶ. Τέλος.

---------------------------

1. Βγαζεις συμπεράσματα που σε βολευουν ελλείψει επιχειρημάτων χαριν εντυπώσεων εν προκειμένω καθαρής συκοφαντίας.

Ποιος είπε ότι δεν έπρεπε να αποτειχιστουν το 24 ;; Πότε το έγραψα αυτό;
Ποιος είναι έναντιον της αποτειχισης εγώ που αποτειχιστηκα και γραφω 6 χρόνια ολο το 24ωρο αποτειχιστείτε απο τους οικουμενιστες και γοχ;;

 

2. Ε οχι και Αγιομαχος γιατι δεν δεχομαι τον φλωρίνης…..

Κατ αρχήν Δεν ειναι αγιος της εκκλησιας του Χριστού ( οπως γραφεις ).

Eδω γιατι παιρνεις ως δεδομενο την αποφαση των γοχ για την αγιοκατάταξη του φλωρίνης αλλα για τα υπολοιπα επικαλεισαι αποφασεις Μ. Συνοδου;;

κατα δευτερον προσπερνω το οτι αλλαξε την ομολογια του πεντε (5) φορες δημιουργώντας ΧΑΟΣ και θα σταθω στην τελευταια συνεντευξη του στην εφημεριδα βραδυνη οπου κατα την δικη του δηλωση ειναι ΠΡΟΔΟΤΗΣ

 

3. ΑΣΕ ΤΙς ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΟΥ Α. ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΠΟΥ ΤΙΣ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙΣ ΟΠΩς ΘΕΣ ΚΑΙ ΒΡΕΣ ΜΑΣ ΚΑΝΟΝΕΣ

 

Ο οντως  σχισματικός πραξικοπηματίας αυτοκτόνησε μαζι με τους συνεργάτες...κι οχι μονον αυτο αλλα δεν τους ξεπλένει ουτε βαπτισμα του μαρτυρίου οπως λεγει ο αγιος Χρυσόστομος

( Ξερεις καμια σχισματική ομάδα που να παρευρέθηκε σε συνοδικο δικαστηριο απο την εκκλησια που αποσχιστηκε;; αρα δεν υπάρχει το επιχειρημα της παρουσιας του φυσικου προσωπου )

 

Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟς   ΠΡΩΤΟς (1)  ΚΑΝΟΝΑΣ

Οι μεν γαρ πρώτοι αναχωρήσαντες, παρά των Πατέρων έσχον τας χειροτονίας και δια της επιθέσεως των χειρών αυτών είχον το χάρισμα το πνευματικόν. Οι δε, αποραγέντες, λαϊκοί γενόμενοι, ούτε του βαπτίζειν, ούτε του χειροτονείν είχον εξουσίαν, ούτε ηδύνατο χάριν Πνεύματος αγίου ετέροις παρέχειν, ης αυτοί εκπεπτώκασι· διο ως παρά λαϊκών βαπτιζομένους τους, παρ αυτών εκέλευσαν, ερχομένους επί την Εκκλησίαν, τω αληθινώ βαπτίσματι τω της Εκκλησίας ανακαθαίρεσθαι.

 

4. ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ

Εφοσον δεν ειναι καταδικασμενοι....
1.Ποιος κανόνας δίνει το δικαίωμα στους γοχ να  ξαναχειροτονησουν   τους Νγιτες ιερεις βλασφημωντας το αγιο πνευμα;; 

 

2. Ποιος κανόνας δίνει το δικαίωμα στους γοχ Να ψησουν δικό τους μύρο απέναντι σε μη καταδικασμένη σύνοδο ( διοικουσα εκκλησια) που ειναι φορεας του αγιου πνευματος και εχει το αγιο μυρο της εκκλησιας του Χριστου;;

Το μυρο των γοχ εφοσον δεν ειναι της μητέρας εκκλησιας τι ειναι της θυγατέρας;;;

 

3.Ποιος κανονας δινει το δικαιωμα να ξαναμυρώσεις τον Νγίτη ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΥΡΟ;;;; ( οι γοχ εψησαν δικο τους το 2000 η καπου εκει δεν θυμαμαι) . Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ

4. Οι γοχ δεν χειροτονήσαν βοηθους μητροπολιτες για προσωπικη εξυπηρετηση….οπως γραφεις αλλα μητροπολίτες για τις επαρχίες των κανονικών μητροπολίτων ( κατά εσάς ) οπως Αττικής Πειραιως....αρχιεπίσκοπος και πάσης Ελλάδος

Τι οριζουν οι κανονες οταν υπαρχουν δυο επισκοποι στην ιδια επάρχία;;

ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ

Περιμένω τους κανόνες...που σου επιτρεπουν τις παραπανω πραξεις

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΧΙΛΙΟΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ

 ΚΑΘΗΡΗΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΟΧ

 

Το εν καιρώ διωγμού και νόμου μεταθέσις έχει να κάνει με την αδυναμία να τηρηθεί τυπικά το γράμμα του νόμου και όχι με τις ιεροσυλίες που περιγράψαμε.

Τα γράφει αναλυτικά ο ιερομάρτυρας πατριάρχης Τυχων στις επιστολές του από την φυλακή για το πώς θα πορευθούν κλήρος και λαός.

 

 

Όποιος είναι εναντίον του Φλωρίνης δεν είναι ματθαιικος υποχρεωτικά όπως μας βαπτισατε εσείς...οι ανθρώπινες φατρίες είναι δική σας επιλογή. ..εν προκειμένω ο γράφων είναι ορθόδοξος σκέτο 

Είμαι με την εκκλησία του Χριστού και πιστεύω τους κανόνες του Μ Βασίλειου ο οποίος έβαλε τις κατευθυντήριες γραμμές.

Βλέπε ανωτέρω 1 κανόνα.

Η μήπως ήταν ματθαιικος και ο άγιος;;

 

Τέλος και από εμάς

Εδώ ο κόσμος κυριολεκτικά καίγεται δεν έχω χρόνο για χάσιμο.

 

ΥΣ

Το ότι δεν άφησε διαδοχή ο Φλωρίνης είναι ένα πρώτο σημείο του Θεού

Το που κατέληξαν οι φλωρινικοί είναι η απόδειξη για το αν έχουν άγιο πνεύμα...

Τα φλωρινικα σχίσματα δεν είναι εκκλησία έτσι κι αλλιώς αλλά ανιερα σχίσματα που δημιουργήθηκαν για λόγους φιλαρχιας. Γιατί έγινε το σχίσμα το 1995 Γιατί έγινε το σχίσμα του Νήφωνα; 

κο.κ.

 

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Ακομα δεν καταλαβαινεις οτι με αυτα που γραφεις οι γοχ ειναι ανιεροι

λοιπον ποσο πιο απλα να στο γραψω να το καταλαβεις;;

 

π. Γρηγοριος

Είναι η Ελλάδα εις θέσιν να μετανοήσει;

Ο μακρόθυμος Θεός μας, περιμένει την μετατροπή, την αλλαγή της καρδιάς μας, την μετάνοιά μας. Σαν τα Σόδομα γίνεται εκείνη η τοπική κοινωνία στην οποία εστιάζεται η βδελυγμία των αιρετικών δογμάτων του Οικουμενισμού, και ο ανήθικος τρόπος ζωής. Ο Λωτ προειδοποίησε τους γαμπρούς του δια την επερχόμενη Κρίση αλλά εχλευάσθη από αυτούς. Και οι γαμπροί του εκάησαν μαζί με όλους τους Σοδομίτες. Επίσης έχουμε το παράδειγμα της Νινευή. Οι Νινευίτες μετενόησαν και η κρίσις του Κυρίου ανεβλήθη. Αλλά η Ελλάδα;  Είναι η Ελλάδα  εις θέσιν να μετανοήσει; Η Ελλάδα  στην  οποία δεν υπάρχει καν συναίσθηση ανάγκης για μετάνοια;

The Holy Righteous Martyr Dometius

This Martyr, who lived during the reign of Saint Constantine the Great, was a Persian by race and an idolater by religion. He was catechized by a certain Christian named Abarus. He went to Nisibis, a city of Mesopotamia, where he was baptized and donned the monastic habit in a certain monastery. He afterwards ascended a mountain and there endured in extreme ascetical struggles, working miracles for those that came to him, and converting many unbelievers. Julian the Apostate learned of these things as he was marching against the Persians in 363, and at his command the Saint and his two disciples were stoned to death, as they were chanting the Sixth Hour.