Ἐνδεικτικὰ ἀναφερθήκαμε στοὺς δύο αὐτοὺς μεγάλους ἀγωνιστὰς καὶ ὑποστηρικτὰς τῆς καλῆς ἑνώσεως καὶ τῆς καλῆς εἰρήνης (Ἰωσὴφ Βρυέννιο καὶ Γεννάδιο Σχολάριο), ποὺ ἐκφράζουν διαχρονικὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ τὴν Μεγάλη Ἐκκλησία Κωνσταντινουπόλεως, ἡ ὁποία ἀπὸ τὸν περασμένο αἰώνα προωθεῖ τὴν κακὴ ἕνωση μὲ σοφιστικὰ ἐπιχειρήματα, ὅπως γράφει ὁ Γεννάδιος Σχολάριος, καὶ ἀποκαλεῖ τὸν πάπα ὄχι ἁπλῶς «ἅγιο», πρᾶγμα ποὺ κατακρίνει ὁ Ἰωσὴφ Βρυέννιος, ἀλλὰ ἁγιώτατο καὶ σεβασμιώτατο καὶ ἀγαπητὸ ἀδελφὸ καὶ κανονικὸ ἐπίσκοπο Ρώμης, θυμιάζουσα αὐτὸν ὡς «εὐλογημένον ἐρχόμενον ἐν ὀνόματι Κυρίου» καὶ μνημονεύουσα τὸ ὄνομά του σὲ ὀρθόδοξη ἀκολουθία καὶ πλεῖστα ἄλλα. Ὅταν ὁ «Ὀρθόδοξος Τύπος» ἱδρύθηκε ἀπὸ τὸν Γέροντα Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, ὁ Ἀθηναγόρας ποὺ προσπαθοῦσε νὰ ἐπιβάλει τὴν κακὴ ἕνωση εἶχε ἀντιμέτωπη στὸ σύνολό της σχεδὸν τὴν Ἐκκλησία τῆς ῾Ελλάδος καὶ ἰσχυρὲς θεολογικὲς καὶ μοναστικὲς δυνάμεις. Ὁ τωρινὸς Πατριάρχης τὴν ἔχει σύμμαχο, καὶ οἱ θεολογικὲς καὶ μοναστικὲς δυνάμεις μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου ἐξασθενοῦν, ἀκόμη καὶ στὸ Ἅγιον Ὄρος.
Περί τῆς εἰκονίσεως τῶν Προφητικῶν ὁράσεων
Μιμούμενοι κατά πάντα τούς Χιλιαστάς,[σ.σ.οι θιασώτες της δήθεν εικόνος της Αγίας Τριάδος] ἐνόθευσαν καί τούς δύο Κανόνας περί τῶν
Προφητικῶν Οράσεων.
Ἡ ἑρμηνευτική
κακοποίησις, ἡ διαστρέβλωσις καί ἡ παραχάραξις, ἅς ἔχουν ὑποστεῖ οἱ
δύο αὐτοί Ἱεροί
Κανόνες τῆς Ἁγίας Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, μέ σκοπόν τήν αὐτοδικαίωσιν
τινῶν, δέν ἔχουν
προηγούμενον.
Οἱ Πατέρες τῆς Ἁγίας
Συνόδου ἀναφέρουν ὅτι εἰκονίζονται μόνο αἱ ἐκβάσεις τῶν
Προφητικῶν Ὁράσεων, ἤτοι
τά τῆς ἀνθρωπίνης οἰκονομίας τοῦ Κυρίου, καί δέν ἐντάσσονται
αὐταί εἰς τήν
συλλογιστικήν προσέγγισιν τοῦ κάθε ἁγιογράφου. Ἐφθάσαμεν εἰς τό σημεῖο
νά κάνουν εἰκόνα καί
τό: «ἐκ γαστρός πρό ἑωσφόρου ἐγέννησά σε» (Ψαλμ. ρθ΄ 3).
Τό σχετικόν ἀπόσπασμα τῶν
Πρακτικῶν τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς, λέγει τά ἑξῆς: «...πόσω
γε μᾶλλον τάς ἐκβάσεις
τῶν προφητικῶν ἐμφάσεων ἐν εἰκόνι ὁρῶντες ἀναγκαῖον ἐστί
προσκυνεῖν; ἔχει, γάρ ἡ
προφητεία, ἰδού ἡ παρθένος ἐν γαστρί ἕξει, καί τέξεται Υἱόν. Ταύτην
οὖν τήν προφητείαν ἐν εἰκόνι
ὁρῶντες, ἤτοι τήν Παρθένον ἀγκαλιζομένην ὅν ἔτεκεν, πῶς
ὑπενέγκωμεν μή προσκυνεῖν
καί ἀσπάζεσθαι;» (Πρακτικά Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου Τόμος
Γ΄, σελ. 370).
Προς θολολογους 3/ΕΞΑΡΙΔΕΣ (666) (ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ) πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου (χημικού-βιοχημικού)
Προς τον διαφωνούντα ιστολόγο κ.α
Α. Στα προηγούμενα άρθρα ξεκαθάρισα για μια ακόμα φορά ότι το θέμα της κάρτας του πολίτη (ψηφιακής ταυτότητας) και της Αποκάλυψης ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΧΕΣΗ. Η ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ που συνοδεύει το θέμα έχει τις ρίζες της στην Αμερική. η υπόθεση ξεκίνησε από ένα βιβλίο γραμμένο το 1981 από αμερικανίδα προτεστάντισσα Μ.RELF. Πρόκειται για το βιβλίο της Mary Stewart Relfe “When your money fails” (και τη συνέχειά του “The new money system”) που έγινε μπεστ σέλερ στην Αμερική. Ε, λοιπόν, αυτά τα βιβλία έγιναν ευαγγέλια στην Ελλάδα από εκείνους που δεν θέλουν να ακούσουν ούτε για προτεστάντες ούτε για Αμερική ούτε και για γυναίκες!