Καθολική εκκλησία Οικουμενισμός -- Μοναχός Αθανάσιος Σακαρέλλος

" Ένας αριθμός" -- του Άντον Τσέχοφ

Τις προάλλες φώναξα στο γραφείο μου τη δεσποινίδα Ιουλία, τη δασκάλα των παιδιών. Έπρεπε να της δώσω το μισθό της.

- Κάθισε να κάνουμε το λογαριασμό, της είπα. Θα ‘χεις ανάγκη από χρήματα και συ ντρέπεσαι να ανοίξεις το στόμα σου... Λοιπόν... Συμφωνήσαμε για τριάντα ρούβλια το μήνα...
- Για σαράντα.
- Όχι, για τριάντα, το έχω σημειώσει. Εγώ πάντοτε τριάντα ρούβλια δίνω στις δασκάλες... Λοιπόν, έχεις δύο μήνες εδώ...

ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ --- Orthodox Hymns

Η πάντιμος των Ορθοδόξων Παράδοση, μας διδάσκει, ότι η Αειπάρθενος Κόρη ευρέθη η μόνη καθαρά και άμωμος, ώστε να σαρκωθή εξ Αυτής ο πάσης επέκεινα καθαρότητος Υιός και Λόγος του Θεού. Είναι Ναός του Υψίστου υγιασμένος πρώτα με την προσωπικήν Της αγιότητα και αρετήν και ύστερα με την επιφοίτησιν της αγιαστικής δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος. Κάθε άλλη υπερτίμηση ή υποτίμηση της Ορθοδόξου αυτής θεωρήσεως αποτελεί ασέβεια και βλασφημία στο πρόσωπό Της και οδηγεί σε αίρεση και πλάνη.

telemaxos doumanis

Τη ΙΗ΄ (19η) Ιουλίου, μνήμη της Οσίας Μητρός ημών ΜΑΚΡΙΝΗΣ, αδελφής του Μεγάλου Βασιλείου.

Μακρίνα η οσιωτάτη μήτηρ ημών ήτο μεγαλυτέρα αδελφή του Μεγάλου Βασιλείου, κεκοσμημένη δε ούσα με σωματικόν κάλλος και με γνώμην αγαθήν, ηρραβωνίσθη, πριν ή δε τελεσθή ο γάμος της απέθανεν ο ταύτην αρραβωνισθείς, ενώ εισέπραττε τους δημοσίους φόρους· η δε μακαρία Μακρίνα, καίτοι εζήτουν αυτήν άλλοι πολλοί εις γάμου κοινωνίαν, όμως δεν ηθέλησεν, αλλά προετίμησε μάλλον την χηρείαν και τα της χηρείας δεινά ή να δοκιμάση τας του γάμου τέρψεις και ηδονάς. Όθεν αποσπασθείσα πάσης κοσμικής συναναστροφής διέμενε μετά της μητρός της και κατεγίνετο εις την ανάγνωσιν και μελέτην των θείων Γραφών· πρωτότοκος δε ούσα, και επέχουσα θέσιν δευτέρας μητρός επί των εννέα άλλων αδελφών της, ανέτρεφε και επαίδευεν αυτούς. Οσίως λοιπόν και ασκητικώς διανύσασα την ζωήν της και μετά του αδελφού της θείου Γρηγορίου του Νύσσης συμφιλοσοφήσασα περί ψυχής εις αυτάς τας τελευταίας της αναπνοάς, απήλθε προς Κύριον.

Ο κατά πλάτος Βίος και πολιτεία της Οσίας μητρός ημών ΜΑΚΡΙΝΗΣ, αδελφής του Μεγάλου Βασιλείου, ασκησάσης κατά το τξ΄ (360) έτος από Χριστού, συγγραφείς υπό του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης του αυταδέλφου αυτής και αποσταλείς προς Πλύμπιον Μοναχόν· ήδη δε μεταφρασθείς εις το απλούν παρά Νικοδήμου Αγιορείτου.   

Η ευλαβής δωρήτρια

Κάποια ευλαβής χιώτισσα, από το χωριό Καλιμασσιά, αφιέρωσε όλη την περιουσία της στη Νέα Μονή. Κάποτε όμως αρρώστησε και βρέθηκε σε μεγάλη ανάγκη. Τότε οι συγγενείς της, αντί να τη βοηθήσουν , την εγκατέλειψαν και την πίκραναν με λόγια σκληρά: 

- Ας έρθει, της έλεγαν, να σε κοιτάξει η Νέα Μονή, αφού της έγραψες την περιουσία σου. 
Εκείνη δεν έπαυε να προσεύχεται θερμά στην Παναγία ζητώντας τη βοήθειά Tης.

Ἡ ἀποτελεσματικὴ προσευχή -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

ΕΥΚΟΛΑ µιλᾶµε γιά τήν προσευχή. Χρησιµοποιοῦµε µάλιστα καί παραδείγµατα ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, τά πατερικά κείµενα καί τούς βίους τῶν Ἁγίων. Τονίζουµε τήν ἀναγκαιότητα τῆς προσευχῆς, ἀλλά στήν πράξη σχεδόν ὅλοι σκοντάφτουµε. Τό µεγάλο ἐµπόδιο εἶναι ἡ συγκέντρωση τοῦ νοῦ κατά τήν προσευχή! Νά περιοριστεῖ καί νά στραφεῖ µέ θερµότητα στά αἰτήµατα τῆς προσευχῆς, γιά νά γαληνέψει καί ἡ καρδιά µας. Εἶναι ἕνα δύσκολο ἔργο, ὄχι µόνο γιά τούς ἐν τῷ κόσµῳ χριστιανούς, ἀλλά καί γιά τούς µοναχούς. Κανένας πιστός δέν ἀρνεῖται τήν προσευχή. Πολλοί ὅµως τήν ἐγκαταλείπουν, γιατί δέν µποροῦν νά ξεπεράσουν τή δυσκολία νά συγκεντρώσουν τό νοῦ τους. Θεωροῦν τήν προσευχή µαταιοπονία. Ἐπειδή δέν γεύτηκαν ποτέ τή γλυκύτητά της, δέν πείθονται εὔκολα ἀπό τίς προτροπές τῶν πνευµατικῶν καί τῶν ἱεροκηρύκων.

Ένας μοναχός εξωμολογήθηκε στον Αββά Σισώη: «΄Επεσα πάτερ. Τι να κάνω;»

«Σήκω», του είπε, με τη χαρακτηριστική του απλότητα ο άγιος Γέροντας.

«Σηκώθηκα Αββά μα πάλι έπεσα στην καταραμένη αμαρτία», ομολόγησε με θλίψη ο αδελφός.

«Και τι σε εμποδίζει να ξανασηκωθείς;»

«Ως πότε Αββά» ρώτησε ο αδελφός.

«΄Εως ότου να σε βρή ο θάνατος ή στην πτώση ή στην έγερση. Δεν είναι γραμμένο όπου ευρώ σε, εκεί και κρινώ σε; Μόνο εύχου στο Θεό να βρεθείς την τελευταία σου στιγμή σηκωμένος με την αγία μετάνοια.» του εξήγησε ο Αββάς Σισώης.

ΚΑΡΠΟΙ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Αποτίμηση των γεγονότων

Προβλημάτισε πολλούς και σχολιάσθηκε ποικιλοτρόπως η κατάσταση του τόπου μας τον τελευταίο καιρό. Τώρα που χρονικά τουλάχιστον απομακρυνθήκαμε κάπως από τα… «Δεκεμβριανά» γεγονότα και φαίνεται να έχει επέλθει κάποια εκτόνωση της έντασης, απαλλαγμένοι από τη συναισθηματική φόρτιση μπορούμε ίσως να δούμε τα πράγματα πιο καθαρά. Εκείνη η αναστάτωση, σχεδόν εξέγερση, των νέων – και όχι μόνο – εκείνο το μένος εναντίον της εξουσίας και μάλιστα εναντίον των οργάνων της τάξεως, που κορυφώθηκε με τον όντως άδικο και τραγικό θάνατο ενός δεκαεξάχρονου μαθητή, κάτι σοβαρό έχει να μας πει. Είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου και μπορεί να λειτουργήσει ως πέρασμα από το οποίο θα προχωρήσει κανείς στο βάθος, αν το επιθυμεί, και θα έρθει αντιμέτωπος με την βαθειά σήψη του κοινωνικού μας ιστού. Κατ΄ αρχήν, δεν είμαι από εκείνους που ρίχνουν τον λίθο του αναθέματος στα παιδιά.

Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ -- ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Ἀκτὴ Θεμιστοκλέους 190, 185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833, Fax +30 210 4518476, Email: impireos@hotmail.com

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 18^ῃ Ἰουλίου 2019

 

Ἀφιέρωσις Μητροπολίτου Πειραιῶς Σεραφείμ

στούς ὁρκοδοτήσαντας μουσουλμάνους βουλευτάς

καθώς καί στούς αὐτουργούς

τῆς ἀνιδρύσεως καί ἀνοικοδομήσεως

τοῦ Ἰσλαμικοῦ Τεμένους στό Βοτανικό.

Μέ τήν παρουσίαση ἀπό τήν τηλοψία τῆς ὁρκοδοσίας τοῦ νέου Ἐθνικοῦ Κοινοβουλίου ἀκούστηκε, ὅπως ἐπιτάσσει ἡ Δημοκρατία, καί ἡ ὁρκοδοσία τῶν τριῶν Ἑλλήνων Μουσουλμάνων Βουλευτῶν «στό ὄνομα τοῦ Παντοδυνάμου Θεοῦ καί τοῦ μόνου Προφήτου Αὐτοῦ Μωάμεθ». Τό γεγονός αὐτό ταυτόχρονα μέ τήν πρόοδο τῶν ἐργασιῶν ἀνεγέρσεως τοῦ νέου Ἰσλαμικοῦ Τεμένους στήν Ἀθήνα, στή γῆ τῆς ὁποίας κύλισε ποταμηδόν τό μαρτυρικό αἷμα τῶν ἁγίων ἐνδόξων Νεομαρτύρων Φιλοθέης τῆς Ἀθηναίας καί Μιχαήλ Πακνανᾶ ἀπό τούς σφαγεῖς ὁμοπίστους τῶν σημερινῶν μουσουλμάνων, γιά νά διατηρήσωμε τήν ἐθνική μας αὐτοσυνειδησία καί τήν πνευματική μας ἰδιοπροσωπία καί νά μήν εἴμεθα σήμερα τό ὑπόλοιπο τῆς Εὐρωπαϊκῆς Τουρκίας, γνωστοῦ ὄντος, ὅτι ὅποιος στά τέσσερα μαῦρα ἑκατόχρονα τῆς σκλαβιᾶς στούς ἰσλαμιστές ὀθωμανούς ἐξισλαμίζετο, ταυτόχρονα καί ἐκτουρκίζετο, μέ παρακινεῖ νά ἀφιερώσω τίς κατωτέρω Σοῦρες (Κεφάλαια) τοῦ Κορανίου στούς τρεῖς Ἕλληνες Μουσουλμάνους Βουλευτάς ἀλλά καί σέ ὅλους ὅσους ἐνομοθέτησαν, συνήργησαν καί συνέπραξαν σέ αὐτό τό ἀνοσιούργημα κατά τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδος καί τό ἀφιερώνω γιά νά καταδείξω τήν ἀλήθεια γιά τήν προσωπικότητα τοῦ δῆθεν μοναδικοῦ Προφήτη πού τεχνηέντως ἀποσιωπᾶται γιά νά ἐξάγη κάθε καλῆς προαιρέσεως ἄνθρωπος τά συμπεράσματά του.