Εάν δεν μας έκαναν Ουνίτες, τότε τι είναι αυτό που διαβάζω;

O κ. Βίλλεμπραντς εις Κρήτην συμπροσεύχεται.

Την 4^ην απογευματινήν της 20^ης Μαϊου ο κ. Βίλλεμπρανς αφίχθη εις Κρήτην. Τούτον υπεδέχθη εις τον αερολιμένα αυτοπροσώπως ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ευγένιος, ηγούμενοι των Ιερών Μονών κ..ά.  Άμα τη αφίξει της Παπικής αντιπροσωπείας εις Ηράκλειον και ενώ όλοι οι κώδωνες των Εκκλησιών ηχούν χαρμοσύνως, ο καρδινάλιος μετέβη εν πομπή εις τον Μητροπολιτικόν Ναόν του Αγίου Μηνά, όπου τον υπεδέχθη ο Σεβ. Μητροπολίτης Ιεραπύτνης κ. Φιλόθεος, ασπασθείς το Ιερόν Ευαγγέλιον το οποίον έφερεν ο Πρωτοσύγκελος της Αρχιεπισκοπής κ. Κύριλλος. Ακολούθως μετέβη εις το Αρχιεπισκοπικόν Μέγαρον. Την 6^ην μ.μ. παρηκολούθησε τον εσπερινόν εις τον Ιερόν Ναόν του Αγίου Τίτου, όπου συμπροσευχήθη. Κατά τον εσπερινόν τον προσεφώνησεν ο εφημέριος του Ναού π. Ηλίας Βολονάκης, ο οποίος και του εδώρησεν εικόνα του Αγίου Τίτου. Ακολούθως ο καρδινάλιος ωμίλησε προς το εκκλησίασμα. Ωμίλησεν επίσης και ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ευγένιος. Τέλος ο κ. Βίλλεμπρανς ηυλόγησεν το εκκλησίασμα. Τας επομένας ημέρας ο κ. Βιλλεμπρανς επεσκέφθη τα Χανιά, το Ρέθυμνον, το Αρκάδι κ. ά. Μέρη της Κρήτης. Ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ευγένιος και η Ιερά Σύνοδος απένειμαν εις τον καρδινάλιον χρυσούν εγκόλπιον (το διάσημον του Ορθοδόξου Ιεράρχου). Κατά την αποχαιρετιστήριον στιγμήν ο Αρχιεπίσκοπος Ευγένιος είπε προς τον καρδινάλιον: «Διαπιστώθη ότι οι Καθολικοί και οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, δεν αισθανόμεθα πλέον ως διηρημένοι, μεμονωμένοι και αγνοούμενοι, αλλά ως αδελφοί».  Και προσέθεσεν: «Είμεθα βαθύτατα ευγνώμονες προς τους σεπτούς Προκαθημένους ημών, τον Πάπαν Παύλον ΣΤ΄  και τον Πατριάρχην Αθηναγόραν τον Α΄, διότι προετοίμασαν δι΄ ιστορικών πράξεων την ατμόσφαιραν αυτήν της εν Χριστώ αδελφότητος». Απαντών ο καρδινάλιος είπεν: Η Εκκλησία της Κρήτης, μας διδάσκει την μεγάλην εμπειρίαν της εν Χριστώ αδελφότητος. Ο κλήρος και ο λαός της, πρωτοπόρος εις τους αγώνας δια την ελευτερίαν, δίδει το παράδειγμα της εν Χριστώ ελευθερίας, ως την εδίδαξεν ο Απόστολος Παύλος και ο συνεργάτης του Τίτος». Εκ Κρήτης ο κ. Βίλλεμπρανς επέστρεψε το εσπέρας της 22^ης Μαϊου, την πρωϊαν δε της επομένης ανεχώρησεν δια το Βατικανόν.

«Ορθόδοξος Τύπος» αριθ. φ. 141.

ΚΑΝΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ - KANON OF THEOTOKOS

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 22 Αυγούστου 2014

Αγαθονίκου και συν αυτώ.

Ὁ μάρτυρας Ἀγαθόνικος ἦταν ἀπὸ τὴ Νικομήδεια, καὶ τὸν συνέλαβε ὁ κόμης Εὐτόλμιος, ὁ ὁποῖος, ὅταν ἐπέστρεφε ἀπὸ τὴν περιοδεία του στὸν Πόντο, ὅπου εἶχε πάει γιὰ νὰ καταδιώξει χριστιανούς, στὴν Κάρπη βρῆκε τὸν Ζωτικό, ποὺ τὸν θανάτωσε μαζὶ μὲ τοὺς μαθητές του.

Ἐκεῖ ἔμαθε ὅτι ὁ πρίγκιπας τῆς πόλης ἔγινε χριστιανὸς ἀπὸ κάποιο Ἀγαθόνικο. Τότε, συνέλαβε τὸν πρίγκιπα καὶ τὸν Ἀγαθόνικο, καὶ ἀφοῦ τοὺς τιμώρησε μαζὶ μὲ ἄλλους χριστιανούς, κατόπιν ὅλους μαζὶ τοὺς ὁδήγησε στὸν βασιλιά, ποὺ βρισκόταν στὴ Θρᾴκη. Ἀλλὰ στὸ δρόμο, κοντὰ σὲ ἕνα χωριὸ ὀνομαζόμενο Ποταμός, σκότωσε τοὺς Ζήνωνα, Θεοπρέπιο, Ἀκίνδυνο καὶ Σεβηριανό, διότι ἀπὸ τὶς πολλὲς πληγὲς ποὺ εἶχαν στὰ πόδια τους, δὲν μποροῦσαν πλέον νὰ βαδίσουν. Ὅταν ἔφθασε στὸ χωριὸ Ἄμμους κοντὰ στὴ Σιλυβρία, μὲ βασιλικὴ διαταγὴ ἀποκεφάλισε, ἔτσι ὅπως τοὺς εἶχε δεμένους, τὸν Ἀγαθόνικο, τὸν πρίγκιπα καὶ τοὺς ἄλλους χριστιανούς.
Ἔτσι, ὅλοι ἀκολούθησαν τὸ παράδειγμα τοῦ ἐσφαγμένου Ἀρνίου, τοῦ Χριστοῦ, καὶ ἄξια θὰ συναριθμηθοῦν μ' αὐτοὺς ποὺ θὰ εἶναι «γεγραμμένοι ἐν τῷ βιβλίῳ τῆς ζωῆς τοῦ ἀρνίου». Δηλαδή, μὲ αὐτοὺς ποὺ θὰ εἶναι γραμμένοι στὸ βιβλίο τῆς αἰώνιας ζωῆς τοῦ Ἀρνίου, δηλαδὴ τοῦ Χριστοῦ.

Η ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ

Του Ανδρέου Θεοδώρου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής του Παν. Αθηνών.

«Χαίρε, αναστάσεως τύπον εκλάμπουσα·                                                                           
χαίρε, των Αγγέλων τον βίον εμφαίνουσα.»

Δια της εν δόξη αδιαφθόρου μεταστάσεως Αυτής εις τα φωτεινά σκηνώματα του ουρανού η Θεοτόκος Μαρία εκλάμπει τον εντελή τύπον της αναστάσεως. Ό,τι ηδύνατο να λάβη το ποίημα εκ της ζωηφόρου εκ των νεκρών αναστάσεως κατά την ημέραν της εν δόξη επιφανείας του Χριστού, αποτυπούται ασπασίως επί της εντελεστάτης καλλονής της Παρθένου. Υπερβάσα εις δόξαν τα Χερουβίμ και τα Σεραφίμ, ήδη αναστίλβει την θεσπεσίαν μαρμαρυγήν της θεώσεως. Η στιλβηδών της χάριτος διακατέχει και διαπερά την Βασίλισσαν των ουρανών. Η θεόμορφος καλλονή της νέας εξ αναστάσεως κτίσεως πληρούται εν τη θεονύμφω Κόρη της Βασιλείας. Το θαύμα της αναστάσεως αστράπτει επί της Μητρός της Ζωής, ανακλώμενον επ΄ Αυτής εκ της υπερφυούς χάριτος του Υιού, της πηγής πάσης αναστάσεως και ζωής! (Ιω. 11, 25). Ενδιαιτωμένη εις τα σεπτά σκηνώματα του ουρανού η Άνασσα – Μήτηρ εμφαίνει τον εν δόξη άϋλον βίον των Αγγέλων. Υπερβάσα την φθοράν, εισήλθεν αμετακλήτως εις τον αιώνιον χώρον της αφθαρσίας. Ομοδίαιτος των Αγγέλων χορεύει περί το τρισήλιον φως, εσθίει τον άρτον της Βασιλείας, μετέχει της μακαρίας δόξης του Θεού. Δεχομένη το μακάριον φως, αποστίλβει τούτο εις το κτιστόν και έγχρονον πεδίον της ζωής. Είναι εξάγγελος των θείων ιδιοτήτων, υποφήτης των αρρήτων μυστηρίων της Τριάδος. Εν τη Θεοτόκω – Μητρί συνοψίζεται πάσα κτιστή και άκτιστος καλλονή, πάσα φυσική και πνευματική ωραιότης, το άϋλον κάλλος των αγγέλων και η ευγένεια της εν τω ανθρώπω Χριστοφόρου εικόνος. Εν τη Μητρί ο Υιός αποτυποί τους θεοειδείς χαρακτήρας Αυτού, την θεοείδειαν του εξ Αυτής προσλήμματος του πληρώσαντος του πάντα της θεομόρφου ευκλείας του χριστολογικού θαύματος!

Η Κοίμησις της Θεοτόκου – του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Μία των γλυκυτέρων και συμπαθεστέρων εορτών του χριστιανικού κόσμου είναι και η Κοίμησις της υπεραγίας Θεοτόκου, ην σήμερον εορτάζει η Εκκλησία. Ευθύς από των πρώτων μ.Χ. αιώνων, έξοχος υπήρξεν η τιμή και ευλάβεια, ην απένεμον οι χριστιανοί προς την Παρθένον Μαρίαν. Αλλ’ η σημερινή εορτή είναι η κατ’ εξοχήν μνήμη της Θεοτόκου, άτε την Κοίμησιν Αυτής υπόθεσιν έχουσα.

Η Κοίμησις αύτη συνέβη, κατά την ευσεβή παράδοσιν, τη 15 Αυγούστου, αλλά προϊόντος του χρόνου, συν τη καλλιεργεία και αναπτύξει του χριστιανικού πνεύματος, ετάχθη η προηγουμένη της ημέρας ταύτης δεκατετραήμερος εγκράτεια, προς τιμήν της υπεράγνου Θεομήτορος και αυτή γινομένη. Αγομένης της νηστείας ταύτης, ψάλλονται εν τοις ιεροίς ναοίς εναλλάξ καθ’ εκάστην, οι δύο μελωδικώτατοι Παρακλητικοί Κανόνες, η Μεγάλη λεγομένη παράκλησις και η Μικρά. 

Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός : Θα έλθει εποχή, όπου οι αταξίες που συμβαίνουν στο πεζοδρόμιο καθημερινά, θα εισέλθουν και μέσα στην Εκκλησία.

 Μόλις ολοκληρωθεί ο σχεδιαζόμενος χωρισμός Εκκλησίας-Πολιτείας, με την πλέον αρνητική έννοια του όρου, τότε θα καταντήσουμε χειρότερα από τους Παλαιοημερολογίτες. Και αν δεν θελήσουμε με πρώτους τους Επισκόπους μας, τους οποίους σέβομαι απόλυτα, εάν δεν θελήσουμε να σωφρονισθούμε και να μην προκαλούμε τον λαό του Θεού, θα φθάσουμε σε φοβερές καταστάσεις στο χώρο τον εκκλησιαστικό. Δεν είμαι προφήτης, αλλά ο Θεός μου επέτρεψε να ασχολούμαι με την επιστήμη της Ιστορίας. Ο ιστορικός εργάζεται πάνω σε νομοτέλειες. Όχι λοιπόν με την διαίσθηση Προφήτου, διότι είμαι ακάθαρτος και ασήμαντος, αλλά με την διαίσθηση που μου δίνει ο χώρος της Ιστορίας, προβλέπω ότι εκεί θα καταλήξουμε. 

Αυτά γράφει ο πιστός δούλος του Κυρίου μας, ο αδελφός μας Ιουστίνος :

Κωνσταντίνε,

η μάστιγα του Θεού για τις αμαρτίες μας λέγεται Ισλάμ...

Στη Ρόδο τα καντήλια της Παναγίας της καθολικής (23 Αυγούστου) κουνιούνται μόνα τους.

 Οι πιστοί αυτές τις μέρες λένε πως φάνηκε και η σκιά της Παναγίας στο  εικονοστάσι Της.

Έρχονται μέρες αλώσεως 1453...

Ο Ερντογκάν έχει έτοιμο μεγάλο στρατό στον Έβρο και στα νησιά απέναντι.

 Μια αφορμή ζητάει και μπήκε σε δευτερόλεπτα...

Αλλά τον μεγαλύτερο κίνδυνο τον διατρέχουμε απο τα τρία εκατομμύρια τζιχαντιστών λαθρεποίκων μέσα στα ίδια μας τα σπίτια. Οι Αλβανοί έχουν τις συμμορίες τους έτοιμες και εξοπλισμένες.

 Οι πακιστανοί τροχίζουν τους μπαλτάδες. Οι μαύροι τις μασέτες. Και οι δεσποτάδες -πλην ελαχίστων- φοβούνται δήθεν  το σχίσμα και κανακεύουν τον καρδινάλιο του Φαναρίου.  Θα πληρώσουν ,δυστυχώς,πρώτοι την οργή του Θεού. Μαζί τους και εμείς.

Θυμήσου τα λόγια του Κυρίου.

Ανεβαίνοντας στον Γολγοθά είπε στις γυναίκες που θρηνούσαν : "να κλαίτε γι' αυτά που θάρθουν. Γιατί αν η ανθρωπότητα έπαθε αυτά που έπαθε για το χλωρό ξύλο (την παρακοή και την βρώση του απαγορευμένου καρπού) σκεφτείτε τι θα πάθουν οι άνθρωποι τώρα που κάνουν τέτοια στο ξηρό ξύλο (Σταυρός και Θεοκτονία).

Τι άλλο διαπράττουν όλοι αυτοί  εκτός απο επανασταύρωση του Κυρίου; Το ξηρόν ξύλον όμως κάποτε αίρει την προστασία Του και τότε....

Φείσε ημάς Κύριε απο της δικαίας οργής Σου.

Ο ἀείμνηστος ἱερομόναχος π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος. (Ὁμιλία 20 στὸν Ἰεζεκιήλ). Λέγει:

 

«Ἀντιλαμβάνεσθε, λοιπόν, ὅτι ἐδῶ φτάνουμε νὰ ἔχουμε κληρικοὺς ποὺ νὰ εἶναι μασῶνοι. Αὐτὸς (ὁ κληρικός) οὐσιαστικὰ ἔχει χάσει τὴν πίστη του. Ἔτσι, ὅπως τὸ βλέπουμε τώρα, στὴν ἐποχὴ τοῦ Ἰεζεκιήλ, ποὺ ὁ κλῆρος εἶχε προσχωρήσει στὴν εἰδωλολατρία, καὶ τὸ εἴδαμε αὐτὸ πολύ-πολὺ καθαρά.

Ακόμη ένας κρυπτοοικουμενιστής εκδηλώθηκε. Είναι ο «Μητροπολίτης» Λεμεσού Αθανάσιος! Θαυμάστε το… Ορθόδοξο κήρυγμά του:

 «Νὰ εἶστε ἥσυχοι, ὁ Χριστὸς φυλάγει τὴν Ἐκκλησία γιὰ τὴν ὁποία ὑποσχέθηκε πὼς  «πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς». Ὅσα λάθη καὶ νὰ κάνουν οἱ κληρικοί, ἐπίσκοποι, Πατριάρχες, δὲβλάπτουν τὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ τὸν ἴδιο μόνον ποὺ ἔκανε τὸ λάθος. Ὅποιος λέγει διαφορετικὰ ἀπὸ ὅτι εἶπε ὁ Χριστός, οἱ Ἀπόστολοι, οἱ ἅγιοι Πατέρες, αὐτὸς δυστυχῶς ζημιώνει τὸν ἑαυτό του καὶ μόνον αὐτόν. Ἡ Ἐκκλησία δὲν παθαίνει κάτι γιατί τὴν φυλάγει ὁ Κύριος. Ἔχουμε ὅλοι οἱ χριστιανοὶ τὴ δυνατότητα νὰ μὴ συμφωνήσουμε μὲ ὅλες τὶς πράξεις τῶν ἐπισκόπων καί Πατριαρχῶν. Μπορεῖ ο καθένας νὰ ἔχει τὶς ἀπόψεις του. Ἀλλὰ προσοχὴ νὰ μὴ χωριστοῦμε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, νὰ μὴ κάνουμε σχίσμα. Ἂν κάποιοι ἐπίσκοποι συλλειτουργήσουν μὲ αἱρετικοὺς ἢ κοινωνήσουν αἱρετικούς, δὲν βλάπτουν τὴν Ἐκκλησία ἀλλὰ μόνον τὸν ἑαυτό τους. Οἱ χριστιανοὶ πρέπει νὰ κάνουν ὑπακοὴ στὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ μὴν ἀντιδροῦν. Ἡ ἀντίδραση ὁδηγεῖ στὸ σχίσμα καὶ στὴν καταστροφή. Ὅσοι κατακρίνουν τὶς πράξεις τῶν πατριαρχῶν καὶ ἐπισκόπων, ὅσοι στηλιτεύουν καὶ καταδικάζουν τὶς πράξεις τους, αὐτοὶ δὲν ἀγαποῦν τὴν Ἐκκλησία. Τὸ ζητούμενο εἶναι νὰ στηρίζεις τοὺς ἐπισκόπους, ἀσχέτως μὲ τὸ τί θὰ κάνουν αὐτοί. Ἀλλιῶς θὰ καταντήσεις σχισματικός. Στηρίξτε τὴν Ἐκκλησία καὶ μὴ φοβᾶστε»!