Το Υπουργείο Παιδείας επιχορηγεί τη Διοικούσα Επιτροπή του Ισλαμικού Τεμένους Αθηνών με 987.400€

Ενώ η Τουρκία εγκληματεί σε βάρος της Ελλάδος και της Ορθοδοξίας, μετατρέποντας την Αγία Σοφία σε τζαμί, η Ελληνική κυβέρνηση επιχορηγεί το ισλαμικό τέμενος στο Βοτανικό. Καμία κύρωση, καμία αντίσταση! 

Το Υπουργείο Παιδείας επιχορηγεί τη Διοικούσα Επιτροπή του Ισλαμικού Τεμένους Αθηνών με 987.400€
Με απόφαση της Υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως ορίστηκε η επιχορήγηση του Ν.Π.Ι.Δ με την επωνυμία “Διοικούσα Επιτροπή Ισλαμικού Τεμένους Αθηνών” από τον κρατικό προϋπολογισμό οικονομικού έτους 2020
σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 76 του ν 4170/2013. Η συνολική επιχορήγηση θα ανέλθει στο ποσό των 987.400,00 € και θα βαρύνει τις πιστώσεις του προϋπολογισμού του Υπουργείου Παιδείας & Θρησκευμάτων.

"Ο.Τ"

-------------------------------

Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἐφόσον βάζουμε νά μᾶς διοικοῦν ἀνθρώπους τῆς Λέσχης Bilderberg καί τῆς Trilateral Commission, τά προπύργια τῆς ΝΤΠ καί τοῦ θεσμικοῦ Σατανισμοῦ διεθνῶς, θά ἔπρεπε ν' ἀναμένεται ὁ ἐκ μέρους των συνεχής καί ἀμείλικτος πόλεμος ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Ὀρθοδοξίας, μέ τήν ταυτόχρονον προώθησιν τῆς ἐπισήμου ἐγκαθιδρύσεως τοῦ Μωαμεθανισμοῦ. Οὐδόλως μέ ἐκπλήσσει ἡ εἴδησις! Ὁ κόκκινος Τσίπρας μᾶς εἶπεν ὅτι ἡ Ἑλλάς δέν ἔχει θαλάσσια σύνορα, ἀλλ' ὁ κόσμος τόν ἐψήφισε, ὁπότε καί αὐτός ἔκαμε πρᾶξιν τά λόγια του καί γέμισε τήν Ἑλλάδα μέ λαθρομετανάστες, οἱ ὁποῖοι κατέφθανον εἰς τήν Ἑλλάδα διά τῆς θαλάσσης, ἐφόσον ἐκεῖ «δέν ὑπῆρχαν σύνορα»! Ὁ γαλάζιος Τσίπρας ὑπεσχέθη στούς Ἑβραίους ὅτι θά καταπολεμήσῃ τόν «Νατιβισμόν», δηλαδή τήν παγίαν θέσιν τῶν Ἑλλήνων ἡ Ἑλλάς νά κατοικῇται ἀπό Ἕλληνας, καί τό ἔπραξεν εἰς τό ἀκέραιον, φανερώνοντας ἔτσι τό ἄσβεστον μῖσος του γιά τήν Ἑλλάδα καί τήν Ὀρθοδοξίαν. Παρά ταῦτα, ὁ κόσμος τόν ἐψήφισε, ὁπότε καί αὐτός ἔκαμε πρᾶξιν τά λόγια του καί συνέχισε μέ ζῆλον τήν καταστροφήν τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Ὀρθοδοξίας μέ κάθε τρόπον. Νομίζω ὅτι τό καταστρεπτικόν αὐτό ἔργον του εἶναι ἰσάξιον ἐκείνου τοῦ κοκκίνου Τσίπρα, ὁπότε θά λάβῃ τά εὔσημα τῶν Σιωνιστῶν.

Ο ΑΘΡΗΣΚΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ -- του ιατρού κ Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Θα πρέπει να έχουν περάσει περισσότερο από είκοσι χρόνια όταν για πρώτη φορά διάβαζα ότι «ο χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία». Είχα και τότε, όπως και τώρα μείνει κατάπληκτος: Τότε, διότι όντας άσχετος περί τα θρησκευτικά, εύρισκα ιδιαίτερα ευφυές αυτό το επιχείρημα, τώρα δε, διότι με τις πενιχρές γνώσεις που εν τω μεταξύ φρόντισα να αποκτήσω – για να μην δέχομαι άκριτα ό,τι ο κάθε «σοφός» μου έλεγε – είδα να επανέρχεται και πάλι στην επικαιρότητα η ίδια πρωτοφανής υπόθεση. Και μάλιστα από δύο εντελώς έγκυρους και οπωσδήποτε ορθόδοξους θεολόγους οι οποίοι, σημειωτέον, είναι κληρικοί αλλά και καθηγητές Πανεπιστημίου! Από σεβασμό προς το σχήμα τους δεν θα αναφέρω τα ονόματά τους και το ίδιο, για άλλους όμως λόγους θα πράξω και για τον πρώτο πληροφοριοδότη, που σε μένα τουλάχιστον, έδωσε την είδηση του: «Ο Χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία».
------------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Εἶχα κι' ἐγώ παρακολουθήσει ὡς ἕνα βαθμόν τήν ἐν λόγῳ θεολογικήν διαμάχην, ἡ ὁποία, ἄν ἐνθυμοῦμαι καλῶς, ἔλαβε χώραν πρό 15-20 ἐτῶν περίπου. Ἐξ ὅσον ἐνθυμοῦμαι, ἀπό τήν μίαν πλευράν, πνευματικά ἀναστήματα ὅπως αὐτό τοῦ ἀειμνήστου Καθηγητοῦ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν Ἰωάννου Κορναράκη, ἰσχυρίσθησαν ὅτι «ὁ Χριστιανισμός δέν εἶναι θρησκεία, ἀλλ' ἀποκάλυψις», ἄποψις ἡ ὁποία ἑστίαζε στήν ἐξ ἀποκαλύψεως περί Θεοῦ Ἀλήθειαν, ἐν ἀντιθέσει μέ τά ἀνθρώπινα κατασκευάσματα, στά ὁποῖα τρέχει ἀμέσως ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου ὅταν ἔρχεται ἀντιμέτωπος μέ τήν λέξιν «θρησκεία». Ἀπό τήν ἄλλην πλευράν, ἦτο τό ἐπίσης ἀξιόλογον πνευματικόν ἀνάστημα τοῦ ἀειμνήστου Θεολόγου Νικολάου Σωτηροπούλου, ὁ ὁποῖος ἔλεγεν ὅτι ὁ ὅρος «θρησκεία» διά τόν Χριστιανισμόν ἀπαντᾶται στά ἱερά κείμενα καί ἄρα θά ἦτο καινοτομία ν' ἀποβληθῇ. Κατά τήν ἰδικήν μου, θεολογικῶς πτωχήν, γνώμην, ἐν καιρῷ διωγμοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῆς ἀνατροπῆς τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως ὑπό τῶν ἰδίων τῶν ταγῶν τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι πολυτέλεια νά «διΰλίζουμε τόν κώνωπα καί νά καταπίνουμε τήν κάμηλον», ὅπως ἔκαμαν οἱ ἀνωτέρω, οἱ ὁποῖοι κοινωνοῦσαν μέ τόν Οἰκουμενισμόν. Τό ἐν λόγῳ θέμα εἶναι, κατά τήν γνώμην μου, ἀνούσιον. Τό ὀρθόν θά ἦτο νά διδάσκεται ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ μόνη ὀρθή Πίστις, ἐνῷ ὅλες οἱ ἄλλες εἶναι ψεύτικες, ὅπως ἔλεγεν ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός.
-------------------------
Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Σχετικά μέ τήν συζήτηση άν ο Χριστιανισμός (σ.Σ. Χριστιανοσύνη) είναι ή όχι Θρησκεία, ο αδελφός Δημήτριος Χατζηνικολάου γράφει :

«Κατά τήν ἰδικήν μου, θεολογικῶς πτωχήν, γνώμην, ἐν καιρῷ διωγμοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῆς ἀνατροπῆς τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως ὑπό τῶν ἰδίων τῶν ταγῶν τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι πολυτέλεια νά «διΰλίζουμε τόν κώνωπα καί νά καταπίνουμε τήν κάμηλον», ὅπως ἔκαμαν οἱ ἀνωτέρω, οἱ ὁποῖοι κοινωνοῦσαν μέ τόν Οἰκουμενισμόν.»

Καί γράφω τά εξής : Άν είναι πολυτέλεια η ενασχόληση μέ τό θέμα «θρησκεία ή όχι ο Χριστιανισμός ;», γιάτί νά μήν είναι τό ίδιο «κοινωνία ή όχι μέ τόν Οικουμενισμό» ; Αμφότερα τά θέματα ερείδονται επιπέδου θεολογικού (θεωρητικού) μέ σαφώς αναμενόμενα καί προκύπτοντα πρακτικά αποτελέσματα. Δέν διυλίζουν τόν κώνωπα καί καταπίνουν τήν κάμηλο, όσοι διαβλέπουν τήν σοβαρότητα τού εν λόγω ζητήματος. Διότι είναι άκρως θεολογικό - όχι φιλοσοφικό - μέ συνέπειες εμφανείς (ενίοτε ολέθριες) στόν πρακτικό βίο τού καθενός από εμάς. Τούτο δέ λέγω, καθώς ο άνθρωπος είναι διφυής : ψυχή καί σώμα. Καί η μέν ψυχή αφορά στό θεώρημα ( : τά θεωρητικά) τής ζωής, τό δέ σώμα η πράξη αυτής.

Ούτως, λοιπόν, έχει καί η αποσαφήνιση τού τί είναι ο Χριστιανισμός (σ. Σ. Χριστιανοσύνη) ; Είναι ή όχι Θρησκεία ; Τό πώς διαπραγματεύθηκαν άλλοι αυτό τό ζήτημα δέν τό κρίνω. Η απάντηση, κατ΄ εμέ, είναι συνεπής πρός αυτά που έγραψα : Θεωρητικά είναι Θρησκεία, πρακτικά είναι Εκκλησία, χωρίς αυτά νά διχάζονται, νά απομωνόνονται, νά ξεχωρίζουν. Η πίστη είναι αυτό που τά συνδέει. Καί τελειώνοντας, συμπληρώνω πως καί οι δικές μου θεολογικές γνώσεις είναι φτωχές. Δέν κάνω Θεολογία. Καταθέτω καί εκθέτω απλά τήν γνώμη μου. Τίποτα άλλο.

Ένα από τα θαύματα της Αγίας Μαρίνας

Η άμεση επικοινωνία μεταξύ στρατευομένης  και θριαμβεύουσας Εκκλησίας αποτελεί σύνηθες και φυσιολογικό φαινόμενο για το συνειδητοποιημένο πιστό, ο οποίος είθισται να επικαλείται τους Αγίους ως πρεσβευτές επίλυσης των προβλημάτων προς το Θεό. Αυτό λοιπόν έπραξε μια οικογένεια από την Κύπρο, γνωστή από τις τηλεοπτικές εκκλήσεις που έκανε πριν από δύο χρόνια για την εξεύρεση δότη προκειμένου να βρεθεί μόσχευμα για εγχείρηση στο μικρό παιδί τους, τον Ανδρέα που έπασχε από λευκαιμία. Μόσχευμα βρέθηκε και οι γονείς ετοιμάσθηκαν για να ταξιδεύσουν στις ΗΠΑ, όπου θα γινόταν η λεπτή χειρουργική επέμβαση μεταμόσχευσης μυελού.

Απολυτίκιο Αγ.Μαρίνας

Απολυτίκιο Αγ.Μαρίνας, πλ.α΄ 
Μνηστευθεῖσα τῷ Λόγῳ Μαρῖνα ἔνδοξε, τῶν ἐπιγείων τήν σχέσιν πᾶσαν κατέλιπες, καί ἐνήθλησας λαμπρώς ὡς καλλιπάρθενος, τόν γάρ ἀόρατον ἐχθρόν, κατεπάτησας στερρῶς, 

Τη ΙΖ΄ (17η) Ιουλίου, μνήμη της Αγίας και καλλινίκου Μάρτυρος ΜΑΡΙΝΗΣ.

Μαρίνα η μακαρία κόρη και καλλιπάρθενος Μάρτυς ήτο από την Αντιόχειαν της Πισιδίας, τον καιρόν Διοκλητιανού ή Κλαυδίου Καίσαρος εν έτει σο΄ (270), από γονείς περιφανείς. Ο πατήρ αυτής ήτο ιερεύς των ειδώλων επίσημος, και εις όλην την πόλιν αιδέσιμος, Αιδέσιος δε και το όνομα. Ήτο δε η κόρη μονογενής θυγάτηρ του πατρός αυτής, ολίγας δε ημέρας μετά την γέννησιν αυτής απέθανεν η μήτηρ της. Έδωκε τότε ο Αιδέσιος το βρέφος εις τινα γυναίκα, ίνα το θηλάζη, ήτις κατώκει έξω της πόλεως δεκαπέντε στάδια. Τούτο δε ίσως ήτο οικονομία Θεού, να δοθή εκεί έξωθεν το κοράσιον, ότι εκεί ήσαν Χριστιανοί· όταν δε ηλικιώθη ολίγον και ωμίλει, ήκουσεν από τινος τον λόγον της του Χριστού πίστεως· επειδή δε έτυχεν εκ φύσεως αγαθής ψυχής και καλής προαιρέσεως, έτι δε και συνετή περισσώς και φρόνιμος, εδέχθη τον σωτήριον λόγον εις την καρδίαν της ευθύς ως ήκουσεν ότι ο Χριστός είναι αγαθός Θεός, αιώνιος και πολυεύσπλαγχνος και έγινε δια την σωτηρίαν των ανθρώπων άνθρωπος· σταυρωθείς δε εκουσίως ανέστη ενδόξως και ανελθών εις τους ουρανούς ετίμησε με την πατρικήν συνεδρίαν την φύσιν της ανθρωπότητος.

Συνέντευξη του Καθηγουμένου Μεθοδίου της Ι.Μ.ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ Αγίου Όρους στον Flash 99.4 ,16.07.2020

Ο Μέγας Αθανάσιος απαντά στην ερώτηση :

"Πως και τινές αιρετικοί ποιούσι πολλάκις σημεία": "Τούτο ημάς ουκ οφείλει ξενίζειν. Ηκούσαμεν γαρ του Κυρίου λέγοντος, ότι πολλοί εν εκείνη τη ημέρα ερούσι: "Κύριε, ουκ εν τω σω ονόματι δαιμόνια εξεβάλομεν, και δυνάμεις πολλάς εποιήσαμεν;" και ερεί αυτοίς: "Αμήν λέγω υμίν, ουδέποτε έγνων υμάς, αποχωρήται απ' εμού εργάται της ανομίας".

Και πρόσεξε πως συνεχίζει ο άγιος Πατήρ Μ. Αθανάσιος: "Πολλάκις γαρ ουχ η πολιτεία του θαυματουργούντους εστίν η την ίασιν εργαζομένη, αλλ' η προς Aυτόν πίστις του προσερχομένου ανθρώπου".

Ἡ «ἐγκυρότης» τῶν μυστηρίων ἐντός τῆς μή κεκριμένης εἰσέτι αἱρέσεως ἰσχύει μόνον διά τούς ἔχοντας ἄγνοιαν -- Του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητού Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Γράφει ὁ ἀγαπητός ἀδελφός Νικόλαος πρός τούς ἀποτειχισμένους: «ΜΗ προβάλετε παραπλανητικώς το ψευδέστατο και ατυχέστατο επιχείρημα ότι «οι Άγιοι Πατέρες διατήρησαν μία κατ΄ οικονομίαν εκκλησιαστική κοινωνία με τον Άρειο, πριν αυτός καταδικαστεί…»

Γενικῶς, εἰς ὁλόκληρον τό ἄρθρον του, ὁ ἀδελφός Νικόλαος συγχέει τήν ἐκκλησιαστικήν κοινωνίαν μέ μή κεκριμένους αἱρετικούς (Βαρθολομαῖον κ.ἄ.) μέ τήν «ἐγκυρότητα» τῶν μυστηρίων πού αὐτοί ἐπιτελοῦν. Πρόκειται γιά δύο διαφορετικά πράγματα, τά ὁποῖα δέν πρέπει νά συγχέωνται. Ἐξ ὅσων γνωρίζω, οὐδείς ἐκ τῶν ἀποτειχισμένων δέχεται τήν ἐκκλησιαστικήν κοινωνίαν μέ τούς φανερά αἱρετικούς Οἰκουμενιστάς, ἄν καί εἶναι γνωστόν ὅτι αὐτοί οὐδέποτε ἔχουν καταδικασθῆ συνοδικῶς καί οὐδέποτε ἔχουν καθαιρεθῆ. Ὅσον ἀφορᾶ τήν «ἐγκυρότητα» τῶν μυστηρίων πού αὐτοί ἐπιτελοῦν, ὡστόσον, πολλοί ἐκ τῶν ἀποτειχισμένων (ἐν οἷς καί ὁ ὑποφαινόμενος), ἀκολουθοῦντες τήν διδασκαλίαν τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου τοῦ Καζάν, τοῦ Ἁγίου πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου κ.ἄ., δεχόμεθα ὅτι τά ἐν λόγῳ μυστήρια εἶναι σωστικά γιά τούς ἐν ἀγνοίᾳ διατελοῦντας πιστούς, ἀλλ' ἀποβαίνουν πρός κατάκρισιν γιά τούς ἐν γνώσει κοινωνοῦντας μέ τούς αἱρετικούς. Ἡ διάκρισις μεταξύ τῶν «ἐν ἀγνοίᾳ» καί τῶν «ἐν γνώσει» διατελούντων γίνεται εἰς τό ἱερόν Εὐαγγέλιον, τό ὁποῖον μᾶς διαβεβαιοῖ ὅτι οἱ μέν δαρήσονται ὀλίγας, οἱ δέ δαρήσονται πολλάς, ὅπως ἀκριβῶς καί οἱ σπεύδοντες πρός Θείαν Κοινωνίαν χωρίς μετάνοιαν καί χωρίς ἐξομολόγησιν. Τήν αὐτήν διάκρισιν βλέπομεν καί εἰς τό γνωστόν: «τοῖς κοινωνοῦσιν ἐν γνώσει τοῖς ὑβρίζουσι καί ἀτιμάζουσι τάς σεπτάς Εἰκόνας, Ἀνάθεμα γ´» (Συνοδικόν τῆς Ὀρθοδοξίας, Τριώδιον, Ἐκδ. Φῶς, σελ. 161). Συνεπῶς, ἡ «ἐγκυρότης» τῶν μυστηρίων ἐντός τῆς μή κεκριμένης εἰσέτι αἱρέσεως ἰσχύει μόνον διά τούς ἔχοντας ἄγνοιαν, εἴτε ἐπειδή εἶναι παιδία ἤ ἄτομα μή δυνάμενα ν' ἀντιληφθοῦν τί συμβαίνει σήμερα στήν Ἐκκλησίαν, εἴτε ἐπειδή δέν ἔτυχε νά πληροφορηθοῦν γιά τήν αἵρεσιν καί πιστεύουν βαθειά ὅτι εὑρίσκονται εἰς Ὀρθόδοξον ἔδαφος. Αὐτά τά ἄτομα λαμβάνουν εὐλογίαν, κατά τό Εὐαγγελικόν «ὁ μή γνούς καί μή ποιήσας δαρήσεται ὀλίγας». Ὁ Θεός οὐ πάντας χειροτονεῖ, ἀλλά διά πάντων ἐνεργεῖ, λέγει ὁ ἱερός Χρυσόστομος. Οἱ ἴδιοι οἱ κληρικοί πού ἐν γνώσει των κοινωνοῦν μέ τήν αἵρεσιν κολάζονται! Ἐπειδή, ὅμως, δέν ἔχουν εἰσέτι καθαιρεθῇ, τά μυστήρια πού ἐπιτελοῦν εἶναι ὑποστατικά καί σωστικά γιά τούς ἐν ἀγνοίᾳ διατελοῦντας, ἀλλά μή κανονικά, λόγῳ τῆς αἱρέσεως. Ἐπί τοῦ θέματος αὐτοῦ ὁ Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης εἰς τήν ὑποσημείωσιν 2 τοῦ 3ου Ἀποστολικοῦ Κανόνος γράφει:

«Πρέπει νά ἠξεύρωμεν, ὅτι τά ἐπιτίμια ὁποῦ διορίζουν οἱ Κανόνες, ἤγουν τό, καθαιρείσθω, τό, ἀφοριζέσθω, καί τό, ἀνάθεμα ἔστω. Αὐτά, κατά τήν γραμματικήν τέχνην, εἶναι γ.' προσώπου προστακτικοῦ, μή παρόντος. Εἰς τό ὁποῖον διά νά μεταδοθῇ ἡ προσταγή αὐτή, ἐξ ἀνάγκης χρειάζεται νά ᾖναι β᾿. πρόσωπον παρόν. Τό ἐξηγῶ καλλιώτερα. Οἱ κανόνες προστάζουσι τήν σύνοδον τῶν ζώντων Ἐπισκόπων, νά καθαίρουν τούς ἱερεῖς, ἤ νά ἀφορίζουν, ἤ νά ἀναθεματίζουν τούς λαϊκούς, ὁποῦ παραβαίνουν τούς κανόνας. Ὅμως, ἄν ἡ σύνοδος δέν ἐνεργήσῃ ἐμπράκτως τήν καθαίρεσιν τῶν ἱερέων, ἤ τόν ἀφορισμόν, ἤ ἀναθεματισμόν τῶν λαϊκῶν, οἱ ἱερεῖς αὐτοί καί οἱ λαϊκοί οὔτε καθῃρημένοι εἶναι ἐνεργείᾳ, οὔτε ἀφωρισμένοι ἤ ἀναθεματισμένοι. Ὑπόδικοι ὅμως, ἐδῶ μέν εἰς τήν καθαίρεσιν καί ἀφορισμόν ἤ ἀναθεματισμόν, ἐκεῖ δέ εἰς τήν θείαν δίκην».
--------------------------
Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε... 16 Ιουλίου 2020 - 7:36 π.μ.

«... Αὐτά τά ἄτομα λαμβάνουν εὐλογίαν, κατά τό Εὐαγγελικόν «ὁ μή γνούς καί μή ποιήσας δαρήσεται ὀλίγας».

Κυπριανός Χ
Γιά τήν ανωτέρω ευαγγελική ρήση Βλέπε στό τέλος

Νομίζω ότι ο ανωτέρω ευαγγελικός στίχος εξηγείται (ΚΑΙ) διά τού « 14 ὅταν γὰρ ἔθνη τὰ μὴ νόμον ἔχοντα φύσει τὰ τοῦ νόμου ποιῇ, οὗτοι νόμον μὴ ἔχοντες ἑαυτοῖς εἰσι νόμος» (Ρμ. β΄),η δέ συνέχεια (στίχος : 15 οἵτινες ἐνδείκνυνται τὸ ἔργον τοῦ νόμου γραπτὸν ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν, συμμαρτυρούσης αὐτῶν τῆς συνειδήσεως καὶ μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν κατηγορούντων ἢ καὶ ἀπολογουμένων), αφορά κυρίως στούς εθνικούς, οι οποίοι κατά κάποιον τρόπο βρίσκονταν κάτω από έναν νόμο άσχετο από τόν «σκιώδη» Νόμο τής Π. Διαθήκης καί, οπωσδήποτε, είχε στοιχεία αρετής : ευσεβείας, δικαιοσύνης, φιλανθρωπίας, καλών έργων κλπ. Όχι όμως τής κατά Θεόν-Χριστόν αληθείας.

Τό Υπόμνημα τής Ρμ. β΄, γιά τούς αναφερόμένους στίχους 14 καί 15, είναι αρκούντως υποβοηθητικό. Δέν υπομνηματίζεται όμως τό Λκ. ιβ΄.

Βεβαίως, η ευαγγελική ρήση « 48 ὁ δὲ μὴ γνούς, ποιήσας δὲ ἄξια πληγῶν, δαρήσεται ὀλίγας. παντὶ δὲ ᾧ ἐδόθη πολύ, πολὺ ζητηθήσεται παρ᾿ αὐτοῦ, καὶ ᾧ παρέθεντο πολύ, περισσότερον αἰτήσουσιν αὐτόν.» (Λκ. ιβ΄) δέν μπορεί νά χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα από ορθόδοξα - ή καί Ορθόδοξα - βαπτισμένο. Ο μή γνούς είναι ο εσκεμμένα μή γνούς. Αξιοπρόσεκτο δέ, ότι γιά τόν 48 στίχο υπάρχουν μόνο δύο παραπομπές στό Υπόμνημα : α)1Τμ. α΄ 13 καί β)Μτ. κε΄ 15-30.

Απαραίτητα συμπληρώνω, δέν κάνω θεολογία, τήν γνώμη μου γράφω.
---------------------------

Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

ΚΧ: «Ο μή γνούς είναι ο εσκεμμένα μή γνούς».

Ἀγαπητέ μου Κυπριανέ, ἐπειδή ἐβίωσα προσωπικῶς τήν μετάβασίν μου ἀπό τήν αἵρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ στήν Ὀρθοδοξίαν, ὅταν ἤμην 42 ἐτῶν, διότι πρίν δέν εἶχα τήν παραμικράν ἰδέαν τοῦ τί συνέβαινε στήν Ἐκκλησίαν, ὑποθέτω ὅτι πολλοί εὑρίσκονται εἰς τήν ἰδίαν θέσιν, καί δή ἄνθρωποι πού δέν δύνανται νά ἀναγιγνώσκουν τίς Γραφές καί τούς Πατέρες διά πολλούς καί διαφόρους λόγους. Ἑπομένως, τό «ἐσκεμμένα» δέν ἰσχύει. Ἐπίσης, τό «status quo» παίζει πολύ σημαντικόν ρόλον. Τό πλέον πρόσφατον παράδειγμα πού ἀποδεικνύει τήν ὀρθότητα αὐτῆς τῆς ἀπόψεως εἶναι ὅτι ἐλάχιστοι ἀπετοιχίσθησαν ἀπό τούς «ΓΟΧ» τοῦ κ. Καλλινίκου, παρά τό γεγονός ὅτι οἱ τελευταῖοι, μέ τήν ὑπαγωγήν των εἰς τόν ν. 4301/2014, ἔχουν πέσει σέ πέντε (5) αἱρέσεις, πού εἶναι χειρότερες καί ἀπό αὐτόν τοῦτον τόν Οἰκουμενισμόν!
----------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

«Β τ δ»: «Αφού και οι δύο(αυτοί που γνωρίζουν και αυτοί που δεν γνωρίζουν)πάνε στην κόλαση...»

Εἶπα ὅτι δέν θ' ἀσχοληθῶ μαζί σου, ὦ Βασιλεῦ τῆς Διαστροφῆς («Β τ δ»), ἀλλά δέν ἀντέχω νά βλέπω τήν Διαστροφήν νά ἐπιπλέῃ. Ἐγώ ἐπεκαλέσθην τό ὡς ἄνω Εὐαγγελικόν χωρίον, προκειμένου νά ἰσχυρισθῶ ὅτι οἱ ἐν ἀγνοίᾳ διατελοῦντες πού δέν ἀποτειχίζονται «δαρήσονται  ὀλίγας», πού σημαίνει  ὅτι δέν θά κολασθοῦν αἰωνίως. Ἐσύ μοῦ ἀποδίδεις τό ἀκριβῶς ἀντίθετον, ὅτι δηλαδή δῆθεν ἔγραψα ὅτι καί αὐτοί κολάζονται! Εἶσαι ὄντως «Β τ δ»! Δέν πρόκειται νά διαβάσω ἄλλο σχόλιόν σου. Ὅ,τι καί νά γράψῃς! Τέλος.

Αυτός σήμερα, εγώ αύριο

Το γεροντικό αναφέρει ότι: «Ένας από τους πατέρες, βλέποντας κάποιον να αμαρτάνει, έκλαψε πικρά και είπε: Αυτός σήμερα, εγώ αύριο».