Στόν υβριδικό κόσμο τού σήμερα -- Σχόλιο του ιατρού Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Αγαπητοί διαδικτυακοί φίλοι, καλημέρα σας. Να έχετε ειρήνη , χαρά και υγεία.

Να γνωρίζετε ότι ο κάθε είδους φόβος που ενσταλάζει η τηλεόραση και οι πάτρωνες της μέσα στις ψυχές μας, όσο φοβερός και τρομερός και αν παρουσιάζεται ως φόβος για την υγεία, για την οικονομία, για την ενέργεια , για τη πείνα, για τη δίψα , για τον εξανδραποδισμό από τους εχθρούς μας, για τη κλιματική αλλαγή, για τα ακραία καιρικά φαινόμενα και για οτιδήποτε άλλο, αυτός ο οποιοσδήποτε κατευθυνόμενος φόβος, που σκοπό έχει να γίνουμε άβουλα πειθήνια "ανθρωπάκια" στις εντολές της νέας τάξης πραγμάτων και της παγκοσμιοποίησης και όχι στις εντολές του Χριστού. ( … ) Όσο φοβερός και τρομερός και αν παρουσιάζεται, στην ουσία είναι ένας γίγαντας με ατροφικά πόδια, δυσκίνητος και αργός, που ίσα - ίσα στηρίζουν το απατηλό πελώριο σώμα του. Δεν μπορεί να καταδιώξει τις ψυχές που είναι αφιερωμένες στο Χριστό, γιατί η δύναμη του Χριστού φανερώνεται πάντα μέσα στις αδυναμίες μας. ( … ) Ο φόβος που κυριαρχεί σήμερα μέσα στις ψυχές μας ήταν άγνωστος στους αρχαίους προγόνους μας, κι ας ήταν ειδωλολάτρες. Διαβάστε την αρχαία Ελληνική Ιστορία, αλλά και τη Μυθολογία, και θα το διαπιστώσετε. ( … ) Το τραγικό είναι στα σημερινά χρόνια, ότι όσο πιο πολύ μορφωνόμαστε , όσο πιο πολλά πτυχία αποκτούμε, τόσο πιο πολύ φοβόμαστε για τα πάντα! Επειδή πρέπει να μας φοβίσουν για κάθε τι, επειδή πρέπει να φοβόμαστε για τη ζέστη, για το κρύο, για τη βροχή, για το χιόνι; Καταντήσαμε να φοβόμαστε ακόμη και για τις ευλογίες που μας στέλνει ο Θεός, ενώ αποδεχόμαστε με ευχαρίστηση τις κατάρες του διαβόλου! Γι΄ αυτό οι απειλές τους αυξάνονται μέρα με την ημέρα ( … ) Γι΄ αυτό έχουμε γίνει το παίγνιο τους. Όμως θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο γίγαντας φόβος εξαφανίζεται, όταν τον δούμε με τα μάτια της πίστης μας στο Χριστό!

Κωνσταντίνος Στρατής

(Από ιστοσελίδα φέησμπουκ Κωνσταντίνος Στρατής)
https://www.facebook.com/100027069530507/posts/pfbid0XNnyBrnYrGHsXTkeFzKbtse5nDPEwD3woQjEPeDNSsUetBCeQD7Rh6ri3j6HAHqDl/

Σχόλιο Κυπριανός Χ.
Αυτό που περιγράφεις ορθά αγαπητέ Κωνσταντίνε, μέ άλλες λέξεις λέγεται "ο υβριδικός κόσμος όπου ζούμε σήμερα". Θά περιοριστώ νά εξηγήσω τήν λέξη "υβρίδιο" καί "υβριδικός", επειδή νομίζω ότι τήν χρησιμοποιούν πολλοί, χωρίς νά μάς λένε τί ακριβώς σημαίνει.

Λοιπόν, ανεξάρτητα τί λέγουν τά σύγχρονα λεξικά τής ελληνικής γλώσσας, η λέξη αυτή δέν περιέχεται στά παλαιότερα, πχ τό Ορθογραφικό Ερμηνευτικό Λεξικό Δημητράκου. Είναι προφανώς δανεισμένη λέξη από τήν αγγλική. Η προέλευσή της όμως έχει ρίζα ελληνική καί είναι η λέξη "ύβρις", όπου τό επίθετο αυτής είναι η λέξη "υβριστικός". Οι Αγγλοσάξονες στή θέση τού "στ" βάζουν τό δέλτα (δ) ή ντί (d). Έτσι μάς προκύπτει η λέξη hybrid τήν οποία εμείς κάνουμε "υβρίδιο" καί "υβριδικός", χωρίς νά αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται περί ύβρεως. Σημειώνω ότι κατά τήν Βικιπαίδεια η λέξη "υβρίδιο" έχει ως ακολούθως :

"Υβρίδιο είναι το αποτέλεσμα της διασταύρωσης δύο γενετικά ανόμοιων ατόμων, τα οποία όμως εκφράζουν κάποιο κοινό χαρακτηριστικό με διαφορετικό τρόπο. Πιο συγκεκριμένα, αφορά την ανάμιξη μέσω εγγενούς αναπαραγωγής, δύο ζώων ή φυτών από διαφορετικές ράτσες, ποικιλίες, είδη ή γένη."

Όπως καταλαβαίνεις, πρόκειται γιά μία μή φυσική δημιουργία κατόπιν ανθρώπινης (Γενετική) παρέμβασης, η οποία ουσιαστικά συνιστά ύβρι.

Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης : Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.

Το θέμα της κοινωνίας με τους αιρετικούς, ως και της εν συνεχεία κοινωνίας με τους κοινωνούντες, οι οποίοι με την πράξη τους αυτή αποβαίνουν ακοινώνητοι, είναι το μείζον και επείγον θέμα στην σημερινή εκκλησιαστική ζωή. Το εκκλησιαστικό σώμα νοσεί επικίνδυνα· υπεύθυνοι για την νόσο είμαστε όλοι, όχι μόνον οι κοινωνούντες με τους ετεροδόξους, αλλά και όσοι κοινωνούμε με τους κοινωνούντες· η εκτροπή και η παράβαση μοιάζει με τα συγκοινωνούντα δοχεία, με την μόλυνση του περιβάλλοντος, η οποία δεν περιορίζεται στον προκαλούντα την μόλυνση. Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.