Aφιέρωση -- (η γιορτή της Υπαπαντής) -- Του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομοτ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Σαν πίδακες ζωντανού νερού ξεπηδούν μέσα από τα γεγονότα της ιστορίας του Θεού, που έγιναν γιορτές της Εκκλησίας, οι αλήθειες, που λυτρώνουν και δροσίζουν την ψυχή μας. Φθάνει εμείς να σκύψουμε με την αγωνία της σωτηρίας και να σκάψουμε με τη λαχτάρα του ουρανού μέσα στην ιστορία τους, να γονατίσουμε μπροστά τους με ανοιχτό το Ευαγγέλιο και να τα γιορτάσουμε με το Πνεύμα το Άγιο μέσα στην Εκκλησία. Κι ο Θεός, που ήλθε στην ιστορία μας και μπήκε στη ζωή μας, μας ελκύει στην ιστορία Του και μας ενώνει με τη ζωή Του, με μια θεία δύναμη μας εντάσσει μέσα στο σωτήριο σχέδιό Του. Μια τέτοια φλέβα χαρίτων είναι η γιορτή της Υπαπαντής, με την οποία τιμούμε τη Θεομήτορα, αλλά και τον Δεσπότη· την Παναγία Μητέρα, που προσάγει στο ναό τον Ιησού, σαραντάμερο βρέφος και τον Θεάνθρωπο Κύριό μας, που προσφέρεται στον Θεό ως πρωτότοκος.

ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ -- Orthodox Hymns

telemaxos doumanis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 2 Φεβρουαρίου 2018

Τη Β΄ του αυτού μηνός Φεβρουαρίου, η ΥΠΑΠΑΝΤΗ του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ότε εδέξατο Αυτόν εις τας αγκάλας αυτού ο Δίκαιος Συμεών.                 

Παρελθουσών των τεσσαράκοντα ημερών από την σωτήριον ενανθρώπησιν του Κυρίου και την εκ της Αγίας Παρθένου, χωρίς ανδρός, Αυτού γέννησιν, προσεφέρθη ο Κύριος εις το Ιερόν κατά την σημερινήν ημέραν, από την Παναγίαν Μητέρα του και τον Δίκαιον Ιωσήφ, τον μνήστορα της Θεοτόκου, κατά την διάταξιν του σκιώδους και παλαιού Νόμου, ήτοι κατά τον Νόμον του Μωϋσέως, ότι παν άρσεν πρωτότοκον έσται αφιερωμένον τω Θεώ, και την εις τούτον νενομισμένην θυσίαν προσενέγκη, ζεύγος τρυγόνων, ή δύο νεοσσούς περιστερών (Λουκ. β: 22-24 Έξοδ. ιγ:2 Λευϊτ. ιβ: 6-8).

Τη Α΄ (1η) του μηνός ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ: Ο Άγιος Νεομάρτυς ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ο Ναυπλιώτης, ο εν Ναυπλίω μαρτυρήσας εν έτει αχνε΄ (1655), εις λεπτά τεμάχια τμηθείς τελειούται.

Αναστάσιος ο Άγιος Νεομάρτυς ήτο γέννημα και θρέμμα του Ναυπλίου, ζωγράφος κατά την τέχνην επιτήδειος. Μνηστευθείς δε εκεί εις την πατρίδα του, το Ναύπλιον, την θυγατέρα Χριστιανού τινος επληροφορήθη μετ’ ολίγας ημέρας ότι η κόρη εκείνη δεν διήγε καλώς, όθεν απεσύρθη απ’ αυτής διαλύσας τον αρραβώνα. Οι δε συγγενείς της κόρης κατέφυγαν εις μαγικάς τέχνας δια να την αγαπήση και να την νυμφευθή· όθεν εις ολίγον καιρόν ενήργησαν τα μαγικά και απολέσας ο νέος τας φρένας του, περιεφέρετο ένθεν κακείθεν. Ιδόντες λοιπόν αυτόν οι Αγαρηνοί ούτω παράφρονα τον ετούρκευσαν· ο Θεός όμως τον ελυπήθη και εις ολίγας ημέρας του έδωσε την υγείαν του· ελθών δε εις εαυτόν, και ιδών ότι εφόρει εις την κεφαλήν άσπρο σαρίκι ως Τούρκος, παρευθύς το έρριψε κατά γης και ήρχισε να κραυγάζη με μεγάλην φωνήν, παρρησία, μέσα εις το πλήθος των Τούρκων· «Εγώ Χριστιανός ήμουν, Χριστιανός είμαι και Χριστιανός θα είμαι».

ΤΑ ΑΠΟΚΡΥΦΑ ΠΑΘΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ. Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο βιβλίον του «Αόρατος πόλεμος» :

«Μέσα εις το βάθος της καρδίας μας ευρίσκονται τόσον λεπτά και τόσον κρύφια πάθη, όπου ουδέ αν είναι πάθη ολότελα ηξεύρομεν. Πως λοιπόν ημπορούμεν να ξεθαρρεύσωμεν ότι από τα πάθη αυτά εκαθαρίσθημεν; Και αν οι οξυδερκέστατοι εκείνοι και προφητικοί οφθαλμοί του Δαβίδ δεν ηδύναντο ταύτα να γνωρίσουν, πως ημείς δυνάμεθα να τα γνωρίσωμεν; Όθεν καθώς εκείνος πάντοτε παρεκάλει τον Θεόν να τον καθαρίση από αυτά: “ Εκ των κρυφίων μου καθάρισόν με” (Ψαλμ. ΙΗ/Ι3), έτσι και ημείς έχομεν χρείαν να δεώμεθα πάντοτε δια τον καθαρισμόν των τοιούτων κρυφίων μας. Διότι ημείς τας ενεργείας μόνον και τους κλάδους των παθών αισθανόμεθα, τας δε δυνάμεις και ρίζας αυτών ουδαμώς γνωρίζομεν χωρίς τον φωτισμόν του Αγίου Πνεύματος». 

Τη Α΄ (1η) του μηνός ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΠΕΡΠΕΤΟΥΑΣ και των συν αυτή ΣΑΤΥΡΟΥ, ΡΕΥΚΑΤΟΥ, ΣΑΤΟΡΝΙΛΟΥ, ΣΕΚΟΥΝΔΟΥ και ΦΙΛΙΚΗΤΑΤΗΣ.

Περπέτουα η Αγία Μάρτυς και οι συν αυτή Άγιοι Μάρτυρες, Σάτυρος, Ρευκάτος, Σατορνίλος, Σεκούνδος και Φιλικητάτη, οίτινες ήσαν τότε νεανίσκοι κατηχούμενοι, κατήγοντο εκ τινος πόλεως της Αφρικής, Θουβρίτανα ονομαζομένης, εκρατήθησαν δε ως Χριστιανοί υπό των απίστων και εφέρθησαν προς τον χιλίαρχον. Επειδή δε αυτοί όλοι ωμολόγησαν παρρησία τον Χριστόν, κατά μεν των Αγίων Περπετούας και Φιλικητάτης αφήκαν μίαν αγρίαν δάμαλιν, η οποία ορμήσασα κατ’ αυτών τας εξέσχισεν, οι δε άλλοι τέσσαρες Μάρτυρες εθανατώθησαν δια μαχαιρών υπό του λαού των απίστων και ούτως έλαβον άπαντες τους στεφάνους του Μαρτυρίου.

Ολη η Ελλάδα έτοιμη να κατακλύσει το Σύνταγμα

Μια πρωτοφανής κινητοποίηση πολιτών, οι οποίοι την Κυριακή θέλουν να δώσουν βροντερό «παρών» στο συλλαλητήριο της Αθήνας, βρίσκεται σε εξέλιξη.
Εκατοντάδες λεωφορεία, όχι μόνο των ΚΤΕΛ αλλά και μισθωμένα, θα αναχωρήσουν από όλους τους νομούς της βόρειας Ελλάδας. «Αυτό που συμβαίνει είναι ανεπανάληπτο. Τα μηνύματα που παίρνουμε από τον κόσμο δεν είναι απλώς ενθαρρυντικά, ούτε δείχνουν μόνο ενθουσιασμό, αλλά πραγματικό αναβρασμό» λέει στη «δημοκρατία» το μέλος της συντονιστικής επιτροπής του συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης και μέλος της κίνησης «Θερμαϊκός, Ωρα Μηδέν» Οθων Ιακωβίδης.
Ετσι, δεν είναι μόνο τα ΚΤΕΛ που βάζουν έξτρα δρομολόγια, και εισιτήρια με έκπτωση για να μη χάσει κανείς το συλλαλητήριο, αλλά και φορείς, σύλλογοι, δήμοι, ενορίες που οργανώνονται και μισθώνουν πούλμαν για μετάβαση στο Σύνταγμα. Μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις, οι θέσεις έχουν ήδη εξαντληθεί κι έτσι υπάρχουν πολίτες που ψάχνουν ακόμα τρόπο να κατέβουν στην Αθήνα.
«Το συλλαλητήριο της Κυριακής θα είναι τεράστιο. Εκτιμώ ότι θα συγκεντρωθούν περισσότεροι από 1.500.000 πολίτες.

Τη Α΄ (1η) του μηνός ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΒΕΝΔΙΜΙΑΝΟΥ, του εν τω Βουνώ του Αγίου Αυξεντίου ασκήσαντος.

Βενδιμιανός ο Όσιος Πατήρ ημών εγεννήθη εις την Μεγάλην Μυσίαν περί τα μέσα του Ε΄ αιώνος εκ γονέων ευγενών και πλουσίων, εχρημάτισε δε μαθητής του Οσίου Αυξεντίου του εν τω Βουνώ, μετά δε την κοίμησιν του Οσίου Αυξεντίου, ευρών πέτραν εσχισμένην, έκτισεν εντός αυτής μικρόν κελλίον εις το οποίον υπέμεινεν έτη τεσσαράκοντα δύο, ποιήσας μεγάλους αγώνας και νίκας κατά δαιμόνων. Ας ίδωμεν όμως τον πλατύτερον Βίον του καθώς ευρήκαμεν τούτον εις παλαιόν τι σύγραμμα. Το έαρ αγαπώσιν όλα τα πτηνά, αι μέλισσαι, τα αρνία και τα επίλοιπα ζώα εκ φύσεως, διότι το έαρ είναι εις όλα γλυκύτατον· και τα μεν πετεινά του αέρος κελαδούσιν ηδύτατα· αι δε μέλισσαι, εις διαφόρους λειμώνας περιπετώμεναι, επισυνάγουσι της δρόσου το καθαρόν και κατασκευάζουσι το άριστον μέλι, με το οποίον γλυκαίνουσι την γεύσιν ημών. Όχι δε μόνον τα ζώα ανακαινίζονται, αλλά και οι άνθρωποι αναζωογονούνται και χαίρουσιν.

Προς Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση: Μην το κάνετε! «Μη δώτε το άγιον τοις κυσί» (Ματθ. 7,6) -- Του Στέλιου Παπαθεμελή

Γέμισαν τα πάντα, σύνταγμα, δρόμους, πλατείες, κτίρια, αεροδρόμια … με τα σύμβολά μας και το Όνομά μας. Και αντί να τους τιμωρήσουμε  και να ζητήσουμε τη διεθνή αποδοκιμασία και καταδίκη τους, τους βραβεύουμε. Τους χαρίζουμε το πολυτιμότερο στοιχείο του πολιτισμού μας, το ΟΝΟΜΑ μας, το πιο αντιπροσωπευτικό σύμβολό μας, το ΟΝΟΜΑ μας. Την ψυχή μας.  «Μωραίνει Κύριος ους βούλεται απολέσαι»; Μήπως φτάσαμε εκεί; Έλεος! Δούλοι αισχίστου είδους;  Ποιους υπηρετούμε, και γιατί; Αυτό να μας εξηγήσει ο Πρωθυπουργός, η Κυβέρνηση, τα κόμματα!

«Θα συμμορφωθούν», λέει! Τι και ποιος μας το εγγυάται. Τους το «δώσαμε», λέει, στο παρελθόν! Αν είναι έτσι που δεν είναι, « ιδού καιρός ευπρόσδεκτος»  να το πάρουμε πίσω! «Τους αναγνώρισαν», λέει, 120 χώρες. Πρώτον το διέπραξαν διότι ουδέποτε ενημερώθηκαν από εμάς,  ότι παρόμοια ενέργειά τους συνιστά εχθρική και πάντως μη φιλική ενέργεια απέναντι της Ελλάδος.  Δεύτερον: Δεν συνορεύουν οι αναγνωρίσαντες με τα Σκόπια και επομένως δεν τους καίγεται καρφί. Εμάς πλήττουν. Από εμάς εξαρτώνται και εμάς αφορά.  Θα φερθούμε ηλίθια; Και επιτέλους αν κάναμε λάθη, τώρα είναι η ώρα να τα διορθώσουμε! Όχι να τα επαυξήσουμε εγγράφοντας δουλείες και υποθήκες εις βάρος των επομένων γενεών μας  και χαρίζοντάς τους το «χρυσό κλειδί» της χώρας μας.

Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ : Όλοι στο συλλαλητήριο για την Μακεδονία μας!

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 1^ῃ Φεβρουαρίου 2018

 Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

 Ὅπως διακηρύσσει ὁ μέγας Παῦλος, «ἡμῶν γάρ, [τῶν Χριστιανῶν], τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει, ἐξ’ οὗ καὶ σωτήρα ἀπεκδεχόμεθα Κύριον Ἰησοῦν Χριστὸν» (Φιλιπ. 3,20). Καὶ τοῦτο διότι «οὐκ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν» (Ἑβρ.13,14). Πραγματικὴ καὶ αἰώνια πατρίδα μας εἶναι ὁ οὐρανός, ἡ ἑτοιμασμένη «ἀπὸ καταβολῆς κόσμου» Βασιλεία τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 25,34), «τοῖς ἀγαπῶσι τὸν Θεὸν» (Ρωμ. 8,28). Στὸ πρωτοχριστιανικὸ κείμενο «Πρὸς Διόγνητον Ἐπιστολή», ὁ ἄγνωστος συγγραφέας του, ἀναφέρει ὅτι οἱ Χριστιανοὶ «πατρίδας οἰκοῦσιν ἰδίας, ἀλλ’ ὡς πάροικοι· μετέχουσι πάντων ὡς  πολίται, καὶ πάνθ’ ὑπομένουσιν ὡς ξένοι· πᾶσα ξένη πατρὶς ἐστιν αὐτῶν, καὶ πᾶσα πατρὶς ξένη» (κεφ. V,4-5).

π. Ιωάννου Ρωμανίδη: Η οδός προς τι; Όχι μόνον προς την άλλη ζωή.

Σε πολλούς επικρατεί η αντίληψη ότι η Ορθοδοξία είναι μία από τις πολλές θρησκείες, που έχει σαν κύρια μέριμνά Της την προετοιμασία των μελών της Εκκλησίας για την ζωή μετά θάνατον, να εξασφάλιση δηλαδή μία θέση στον Παράδεισο για κάθε Ορθόδοξο Χριστιανό.

….. Οι Πατέρες δεν ενδιαφέρονται για το τι θα συμβεί στον άνθρωπο μετά θάνατο αποκλειστικά, αλλά εκείνο κυρίως που τους ενδιαφέρει είναι το τι θα γίνει ο άνθρωπος σ’ αυτήν τη ζωή. Μετά θάνατον δεν υπάρχει θεραπεία του νοός, οπότε πρέπει σ’ αυτήν τη ζωή να αρχίσει η θεραπεία, διότι «εν τω Άδη ουκ έστι μετάνοια». Γι’ αυτό η Ορθόδοξη Θεολογία δεν είναι υπερκοσμική ούτε μελλοντολογική ούτε εσχατολογική, αλλ’ είναι καθαρά ενδοκοσμική. Διότι το ενδιαφέρον της Ορθοδοξίας είναι για τον άνθρωπο σ’ αυτόν τον κόσμο, σ’ αυτήν την ζωή, όχι μετά θάνατον.

Συλλαλητήριο για τη Μακεδονία Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2018 - Αθήνα