Ερμηνεία εις το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον της Κυριακής των Βαΐων. -- Του Ιερού Νικηφόρου του Θεοτόκη.

(Ιωάν. ιβ: 1 – 18).                                                                          

Λαμπρά και ένδοξος η σήμερον εορταζομένη πανήγυρις της εις την Ιερουσαλήμ εισόδου του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Εις ταύτην την θεοδόξαστον είσοδον δεν βλέπεις έργα τέχνης, ουδέ ετοιμασίας κατά προσταγήν, ουδέ προσκυνήματα φόβου τέκνα, ουδέ τα άλλα, όσα εποίουν οι παλαιοί των Ρωμαίων αρχιστράτηγοι, όταν, νικηταί επιστρέφοντες, θριαμβευτικώς εισήρχοντο εις την βασιλίδα των πόλεων αυτών· αλλά βλέπεις απλότητα φυσικήν, τιμάς αυτοπροαιρέτους, ευλάβειαν, ψυχής καρποφορίαν, προφητειών Θεού εκπλήρωσιν. Ο Ιησούς, καθήμενος επί πώλου όνου, ίνα πληρώση την περί αυτού μυστηριώδη προφητείαν, έρχεται εις τα Ιεροσόλυμα· το δε πλήθος του λαού και των κατοικούντων εις την Ιερουσαλήμ και των ελθόντων τότε εκεί δια την εορτήν του Πάσχα, ακούσαντες ότι ο Ιησούς έρχεται, λαβόντες ευθύς εις τας χείρας αυτών τα βαΐα των φοινίκων, τρέχοντες εξήλθον εις απάντησιν Αυτού βοώντες μεγαλοφώνως:

Παληό και Νέο ημερολόγιο -- Του αειμνήστου Αθανασίου Σακαρέλλου, Θεολόγου

3. Το «φράγκεμα» αποτελεί αίρεση.

Τέλος, θα πρέπει να εξετασθεί ο ισχυρισμός όσων έμειναν πιστοί στο Παληό ημερολόγιο, ότι η αλλαγή του το 1924 συνιστά αίρεση, επειδή έγινε αιτία να «φραγκέψει» ένα μεγάλο μέρος του ποιμνίου της Εκκλησίας. Η άποψη αυτή φαίνεται να είναι σωστή για τους εξής λόγους:

1. Τον Μάρτιο 1924, όταν ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος ανακοίνωσε την απόφασή του να εισαγάγει στη λατρεία της Εκκλησίας της Ελλάδος το Νέο ημερολόγιο, ξεσηκώθηκε αμέσως μια σημαντική μερίδα του λαού. Άρχισαν τότε οι άνθρωποι να διαμαρτύρονται, φωνάζοντας το «φραγκέψαμε, φραγκέψαμε»! Η αντίδραση αυτή ήταν εντελώς αυθόρμητη. Δεν είχε υποκινηθεί από κανένα. Ήταν ένα καθαρά λαϊκό κίνημα. Ίσως είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της Εκκλησίας, που παρατηρείται μια τόσο μαζική αντίδραση του λαού χωρίς υποκίνηση, ή και καθοδήγηση από κάποιο ηγέτη. Ύστερα από 11 ολόκληρα χρόνια, το 1935, εμφανίστηκε ο Μητροπολίτης πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος Καβουρίδης, ο οποίος μαζί με άλλους δύο αρχιερείς, τον τότε Δημητριάδος Γερμανό και τον Ζακύνθου Χρυσόστομο, ανέλαβε την ηγεσία του αγώνα αυτού, που πέρασε μέσα από πολλές δοκιμασίες, στερήσεις και διωγμούς.

Οικουμενισμός : Το βδέλυγμα της ερημώσεως εστώς εν Τόπω Αγίω!

 

Τη αυτή ημέρα Κυριακή των Βαΐων την λαμπράν και ένδοξον πανήγυριν της εις Ιερουσαλήμ εισόδου του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού εορτάζομεν.

Κατά την παρούσαν Κυριακήν της αγίας Τεσσαρακοστής την περιφανή και υπέρλαμπρον εορτήν των Βαΐων πανηγυρίζομεν δια την ακόλουθον αιτίαν. Μετά την εκ των νεκρών ανάστασιν του θείου Λαζάρου, βλέποντες πολλοί το παράδοξον θαύμα, επίστευον εις τον Χριστόν. Δια την αιτίαν ταύτην, φθόνω κινούμενοι οι Ιουδαίοι απεφάσισαν εν τη Συναγωγή αυτών να φονεύσουν όχι μόνον τον Χριστόν, αλλά και τον Λάζαρον. Τούτου ένεκεν ανεχώρησεν εκείθεν ο Ιησούς, διδούς τόπον εις την κακίαν αυτών. Έπειτα, καθώς λέγει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης (ιβ: 1 – 18), προ έξ ημερών του Πάσχα ήλθεν εις την Βηθανίαν, όπου ήτο ο αποθανών Λάζαρος, τον οποίον ανέστησεν εκ νεκρών. Εκεί του έκαμαν δείπνον, και η μεν Μάρθα, η αδελφή του Λαζάρου, υπηρέτει· η δε Μαρία, η άλλη του αδελφή, ήλειψε με το πολύτιμον μύρον τους τιμίους πόδας του Κυρίου και με τας τρίχας της κεφαλής της τους απεσπόγγισε. Κατά δε την επαύριον Κυριακήν, ιη΄ (18^ην) τότε του Μαρτίου, απέστειλεν ο Χριστός δύο εκ των Μαθητών του και έφερον την όνον και τον πώλον, επάνω εις τον οποίον εκάθισεν.

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ

 

Τη ΚΕ΄ (25η) Απριλίου, μνήμη του Αγίου ενδόξου Αποστόλου και Ευαγγελιστού ΜΑΡΚΟΥ.

Μάρκος ο πανεύφημος Απόστολος του Χριστού εκήρυξε το Ευαγγέλιον της Νέας Χάριτος καθ’ όλην την Αίγυπτον, την Λιβύην, την Βαρβαρίαν και την Πεντάπολιν από τους χρόνους του βασιλέως Τιβερίου (14 - 37) μέχρι της εποχής του Νέρωνος (54 – 68), συνέγραψε δε και το κατ’ αυτόν Άγιον Ευαγγέλιον, του οποίου το περιεχόμενον διηγείτο εις αυτόν ο Κορυφαίος των Αποστόλων μακάριος Πέτρος. Πορευθείς δε ο θείος ούτος Απόστολος εις την Κυρήνην της Πενταπόλεως, εποίησεν εκεί πολλά και εξαίσια θαύματα. Αναχωρήσας δε εκείθεν, μετέβη εις Αλεξάνδρειαν και έπειτα εις Πεντάπολιν, ενεργών πανταχού θαυμάσια. Αφού δε εστήριξεν ικανώς τας του Χριστού Εκκλησίας και εχειροτόνησεν Επισκόπους και διαφόρους άλλους Κληρικούς, επέστρεψε και πάλιν εις Αλεξάνδρειαν. Εκεί ευρών αδελφούς τινάς εις τόπον παράλιον καλούμενον του Βουκόλου συνανεστρέφετο μετ’ αυτών, ευαγγελιζόμενος και κηρύττων τον λόγον του Θεού.

Aι Αρέσεις αναγνωρίζονται ως "Εκκλησίαι Χριστού" !

Η αλλαγή του Ημερολογίου εγένετο εις εφαρμογήν του προγράμματος του Αντιχρίστου Οικουμενισμού όπως αυτό διετυπώθη εις τον Καταστατικόν Χάρτην της Οικουμενιστικής Κινήσεως, την διαβόητον αιρετικήν Εγκύκλιον του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως του 1920, συμφώνως προς την οποίαν όλαι αι Αρέσεις αναγνωρίζονται ως «Εκκλησίαι Χριστού, ως σύσσωμοι και συγκληρονόμοι της Βασιλείας του Θεού».

Εν κατακλείδι, τόσον η αλλαγή του ημερολογίου αυτή καθ’ εαυτή, όσο και ο πραξικοπηματικός, αντικανονικός και παράνομος τρόπος με τον οποίον εγένετο, κατέστησαν αμέσως την Εκκλησίαν της Ελλάδος σχισματικήν, ενεργεία σχισματικήν. Αυτή υπήρξεν εξ αρχής η απαρέγκλιτος θέσις της Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ. Ελλάδος και του Ματθαίου Καρπαθάκη, ο οποίος παρέμεινεν εις αυτήν την θέσιν έως τέλους και ουδέποτε, από το 1924 και μετά, ανεγνώρισε τας αποφάσεις της Νεοημερολογιτικής Εκκλησίας της Ελλάδος ως Εκκλησιαστικώς δεσμευτικάς, ούτε τα Μυστήριά της ως έχοντα Θείαν Χάριν.

Η «Ελληνορθόδοξη Πολύτεκνη Οικογένεια» (Ε.Π.Ο.)

είναι Τριμηνιαίο δημοσιογραφικό όργανο της «Πανελλήνιας Ενώσεως Φίλων των Πολυτέκνων» (Π.Ε.ΦΙ.Π.). 

ΙΔΡΥΤΗΣ: Αγιορείτης Μοναχός π. Νικόδημος Μπιλάλης (+ 2014)

Εκδότης: Αντώνιος Ε. Αντωνίου, τ. Διευθυντής Εμπορικής Τραπέζης, Πρόεδρος Π.Ε.ΦΙ.Π.
Η Ε.Π.Ο. συντάσσεται από επιτροπή.

Διευθυντής συντάξεως: Ιωάννης Γ. Θαλασσινός, μαθηματικός-συγγραφέας, Διευθυντής της Π.Ε.ΦΙ.Π.
Η «Ελληνορθόδοξη Πολύτεκνη Οικογένεια» αποστέλλεται ΔΩΡΕΑΝ σε όσους τη ζητήσουν, αλλά και διανέμεται ΔΩΡΕΑΝ διά μέσου των Ι. Ναών, με ευλογιά-άδεια της Εκκλησιάς μας. Δεκτές οι προαιρετικές Εισφορές-Δωρεές.

Ηλεκτρονική διεύθυνση: http://pefip.gr/

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΤΕΤΡΑΗΜΕΡΟΝ ΕΓΕΡΣΙΝ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

Τρία μέρη έχει η ψυχή του ανθρώπου, από τα οποία και τριμερής ονομάζεται· είναι δε ταύτα τα εξής: α΄) το λογικόν, β΄) το θυμικόν και γ΄) το επιθυμητικόν. Τα τρία ταύτα ουδείς άνθρωπος υπάρχει, ο οποίος να μη τα έχη, διότι είναι φυσικά και ενδιάθετα της ψυχής του, δι’ αυτών δε διαφέρει ο άνθρωπος από τα άλλα ζώα. Και από μεν το θυμικόν και επιθυμητικόν διαφέρει από τα άψυχα· από δε το λογικόν διαφέρει από τα άλογα ζώα. Λογικόν μέρος της ψυχής λέγεται ο λόγος, τον οποίον αναγκαίως έχει πας άνθρωπος. Είναι δε ο λόγος διπλούς· λόγος προφορικός, και λόγος ενδιάθετος. Προφορικός είναι αυτός, τον οποίον ομιλούμεν και ακούει ο εις τους λόγους και τα νοήματα του ετέρου· ενδιάθετος δε είναι αυτός, τον οποίον ομιλεί ο άνθρωπος μέσα εις τον νουν του, τον οποίον δεν δύναται άλλος να καταλάβη, ούτε να ακούση και ο οποίος εργάζεται και όταν κοιμώμεθα. Ο λόγος αυτός, ο ενδιάθετος, είναι τιμιώτερος από τον προφορικόν, ως λέγουσιν οι φιλόσοφοι των Ελλήνων· αλλά και όλοι οι άνθρωποι το ομολογούν, διότι λέγουν με συλλογισμόν τα εξής: