New monastery in the West Coast: Monastery of St. Silouan

(ROCOR-WAD) - ANNOUNCEMENT ON THE BLESSING OF THE NEW MONASTERY OF ST. SILOUAN. (The following announcement will soon be available on the Western American Diocese's web site, www.wadiocese.org, but as many are asking for details, I'm providing it here as well.)

By the grace of God, a new men’s monastery of the Western American Diocese will be formally blessed following a service of the Divine Liturgy on the new monastery’s patronal feast day of St. Silouan the Athonite (11th / 24th September 2015). The festal Divine Liturgy will be concelebrated by the Diocesan Hierarch, His Eminence Archbishop Kyrill of San Francisco and Western America, and His Eminence’s Auxiliary, His Grace Bishop Theodosy of Seattle. Following the Liturgy a moleben will be served, with a procession and blessing of the whole of the 47.5-acre monastery property.

Τάδε έφη Κοσμάς

Kosmas:

Φίλε Misha,
ευχαριστώ για την παρατήρησή σου για τον π. Ιωάννη Μάγιεντορφ, τον επίσκοπο Διοκλείας Κάλιστο κλπ, ότι πιθανόν να κινούνται από οικουμενιστικά κίνητρα και δεν δέχονται την αγιότητα του Ισαάκ Σύρου.
Ναί, αλλά ούτε ο επίσκοπος Αθανάσιος Γέφτιτς, ούτε ακόμα ο καθηγητής Παν. Χρήστου, που έχουν ταχθεί υπέρ της άποψης, ότι ο Ισαάκ ήταν νεστοριανός, έχουν σχέση με τον Οικουμενισμό.
Βέβαια, το θέμα, όπως βλέπω είναι πολύπλοκο. Αυτό, που με προβληματίζει πολύ είναι η γνώμη του αγίου Γρηγορίου Παλαμά, που αναφέρει ο π. Ιωάννης Φωτόπουλος, και τον αποκαλεί άγιο! Θέλει, λοιπόν, πολύ προσοχή και έρευνα το θέμα. Πάντως σε ευχαριστώ για τη συμβολή σου και τη βοήθειά σου. Πράγματι " το ορθοδοξείν εστίν το αεί σχοινοβατείν"! Ο Θεός να μας ελεήσει, να μη πλανηθούμε στις μέρες που ζούμε!

Ορθόδοξοι Ύμνοι

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 4 Σεπτεμβρίου 2015

Μωϋσέως του προφήτου, Βαβύλα ιερομάρτυρος, επισκόπου Αντιοχείας, Ιερουσαλήμ μάρτυρος και των υϊών αυτής Σεκένδου, Σεκενδίνου και Κεγούρου των εν Βεροία, Ερμιόνης αγ. θυγατρός Ευαγγ. Φιλίππου του εκ των επτά Διακόνων.

Ὁ Προφήτης καὶ Θεόπτης Μωϋσῆς, ὑπολογίζεται ὅτι γεννήθηκε στὴν Αἴγυπτο τὸ 1569 π.Χ. Ὅταν ὁ Φαραὼ διέταξε νὰ σφάξουν τὰ νήπια τῶν Ἑβραίων ἡ μητέρα του τὸν ἔβαλε σ’ ἕνα κιβώτιο καὶ τὸν ἄφησε στὶς ὄχθες τοῦ Νείλου, τὸν βρῆκε ὅμως ἡ κόρη τοῦ Φαραώ, τὸν υἱοθέτησε καὶ τὸν μόρφωσε ἄριστα στὴν Αἰγυπτιακὴ σοφία.

Ὅταν ἦταν σαράντα χρονῶν σκότωσε κάποιον καὶ κατέφυγε στὴν γῆ Μαδιάμ, ὅπου ἔγινε βοσκός. Ἐκεῖ παντρεύτηκε καὶ ἀπέκτησε δυὸ γιούς.
Ὅταν βοσκοῦσε τὰ πρόβατα εἶδε ἕνα θαῦμα, τὴν καιόμενη ἀλλὰ μὴ φλεγόμενη βάτο καὶ ἄκουσε τὴν φωνὴ τοῦ Θεοῦ ποὺ τοῦ ζητοῦσε νὰ ἐλευθερώσει τοὺς Ἑβραίους ἀπὸ τὸν Φαραώ, πρᾶγμα ποὺ τελικὰ ἔγινε.

Τελικὰ ὁ Μωυσῆς δὲν ἀξιώθηκε νὰ δεῖ τὴν γῆ τῆς ἐπαγγελίας παρὰ μόνο ἀπὸ μακριά, στὴν κορυφὴ τοῦ ὄρους Νεβῶ ὅπου πέθανε καὶ τάφηκε.

π. Θεόδωρος Ζήσης περί οικουμενισμού

Eικόνες παρέμειναν άγνωστες επί 60 και πλέον χρόνια για την Σμύρνη

Ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Θε­ό­δω­ρος Ζήσης, ἐ­παι­νεῖ ἱ­ε­ρο­μό­να­χο ποὺ δι­έ­κο­ψε τὸ μνη­μό­συ­νο του Πα­τρι­άρ­χη. Γρά­φει:

Ὁ Μ. Ἀ­θα­νά­σι­ος λέ­γει, πὼς: Στὴν πε­ρί­πτω­ση ποὺ ὁ ἐ­πί­σκο­πος ἢ ὁ πρε­σβύ­τε­ρος, οἱ ὀ­φθαλ­μοὶ τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, συμ­πε­ρι­φέ­ρον­ται κα­κῶς καὶ σκαν­δα­λί­ζουν τὸν λα­ό, πρέ­πει νὰ ἐκ­δι­ώ­κον­ται, ἔ­στω καὶ ἂν ὑ­πάρ­χῃ κίν­δυ­νος νὰ με­ί­νουν οἱ πι­στοὶ χω­ρὶς ποι­μέ­να. Εἶ­ναι κα­λύ­τε­ρα, συμ­φέ­ρει, χω­ρὶς ἐ­πι­σκό­πους καὶ ἱ­ε­ρεῖς νὰ γί­νον­ται οἱ συ­νά­ξεις στοὺς να­ο­ύς, πα­ρὰ νὰ ρι­φθοῦν οἱ πι­στοὶ μα­ζὶ μὲ τὸν ἐ­πί­σκο­πο καὶ τοὺς ἱ­ε­ρεῖς στὴν κό­λα­ση, ὅ­που πῆ­γαν οἱ Ἑ­βραῖ­οι τῆς ἐ­πο­χῆς τοῦ Χρι­στοῦ μα­ζὶ μὲ τοὺς ἀρ­χι­ε­ρεῖς τους.­..

Αὐ­τὸ ἔ­πρα­ξε στὶς ἡ­μέ­ρες μας ὁ Ἁ­γι­ο­ρε­ί­της Ἱ­ε­ρο­μό­να­χος Γα­βρι­ὴλ καὶ μὲ μί­α ὀ­λι­γό­λο­γη καὶ θαρ­ρα­λέ­α Δή­λω­ση καὶ Ὁ­μο­λο­γί­α δι­έ­κο­ψε τὸ μνη­μό­συ­νο τοῦ Οἰ­κου­με­νι­κοῦ Πα­τρι­άρ­χου κ. Βαρ­θο­λο­μα­ί­ου, με­τὰ τὶς συμ­προ­σευ­χὲς καὶ τὶς κοι­νὲς δη­λώ­σεις μὲ τὸν προ­η­γο­ύ­με­νο πά­πα. Στὸ ἑ­ξῆς, γρά­φει, γι­ὰ νὰ μὴ θε­ω­ρη­θῇ ὅ­τι μὲ τὴν σι­ω­πή μου συμ­φω­νῶ μὲ ὅ­σα γί­νον­ται, δὲν θὰ συμ­με­τέ­χω στὶς ἀ­κο­λου­θί­ες ποὺ μνη­μο­νε­ύ­ε­ται τὸ ὄ­νο­μα τοῦ οἰ­κου­με­νι­κοῦ πα­τρι­άρ­χου.

Tου αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

…Όπως ήδη εξήγησα εφαρμόζοντας την αγιογραφική αλήθεια ότι «ο Θεός αγάπη εστί» η Εκκλησία έρχεται να αγκαλιάσει την οικουμένη, τον κάθε άνθρωπο και να τον ανεβάσει στη θέωση. Αντίθετα, η οικουμενιστική κίνηση διαστρέφοντας την ευαγγελική αλήθεια θεοποιεί την αγάπη. Αλλά αγάπη χωρίς την αλήθεια είναι απάτη. Και ο οικουμενισμός είναι η πιο βδελυρή απάτη. Παρουσιάζεται και προβάλλεται ως μία αγαπητική κίνηση, φιλάνθρωπη και φιλενωτική, που δεν ενοχλείται από τα δόγματα, στην πραγματικότητα όμως όχι απλώς τα κονιορτοποιεί, αλλά τα υποκαθιστά. Ισοπεδώνει την αλήθεια και την εξισώνει με την πλάνη, υποβιβάζει τη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία στη σειρά της πανσπερμίας των αιρέσεων. Αν πρότυπο της αγάπης είναι η αγαπητική σχέση, που ενώνει τα τρία πρόσωπα της αγίας Τριάδος, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι αυτά τα πρόσωπα έχουν το ομοούσιον και δι΄ αυτού συνιστούν τον ένα Θεό. Αντίστοιχα, χωρίς ομοφροσύνη και ταύτιση στα δογματικά θέματα, κάθε λόγος και εκδήλωση περί αγάπης μόνο σατανική παγίδα μπορεί να είναι. 

Αγίου Γρηγορίου του Σιναϊτη: Πως πρέπει να κάθεται ο ησυχαστής κατά τη νοερή προσευχή;

Πότε επάνω σ΄ ένα σκαμνί, για να κουράζεται και πότε επάνω στο στρώμα του προς ώρας, για να ξαποστάσει. Κι έχει χρέος να κάθεται στο κάθισμά του με υπομονή, κατά τον λόγο που λέγει ο απόστολος: «τη προσευχή προσκαρτερούντες». Και να μην σηκώνεται γρήγορα, βαρυεστημένος γιατί πονά το κορμί του από την κούραση και γιατί ο νους του έχει μέσα του κάποια νοερή βουή κι είναι ολοένα κι αδιάκοπα προσηλωμένος στην καρδιά, γιατί λέγει ο προφήτης: «να, πόνοι με πιάσανε, σαν τη γυναίκα που κοιλοπονά». Αλλά σκύβοντας κάτω και μαζεύοντας τον νου στην καρδιά σου που είναι ανοικτή, να παρακαλάς τον Κύριο Ιησού να ΄ρθει σε βοήθειά σου. Και μ΄ όλο που θα πονάνε οι ώμοι σου και το κεφάλι σου, καρτέρα θαρρετά κι ερωτικά, ζητώντας στην καρδιά σου τον Κύριο. Γιατί η βασιλεία του Θεού είναι για κείνους που τη βιάζουνε κι οι βιαστές την αρπάζουνε (Ματθ. 11: 12). 

Μαύρη ειναι η νύχτα στα βουνά στους βράχους πέφτει χιόνι. Πρώτος Πρωτοσύγκελλος της Ι.Μ. Φωκίδος ο Ηγούμενος Νεκτάριος....

Παρακολουθούσα τα κηρύγματα που έκανε στα σπίτια των πιστών στο Μόντρεαλ. Ήταν και πνευματικός καθοδηγητής της αδελφότητας "Ορθόδοξη Φωνή". Τα κηρύγματά του εναντίον των οικουμενιστών με έμφαση τον τοπικό Μητρ. Σωτήριο και το ιερατείο ήταν ορθόδοξα. Ήταν η εποχή που δεν έδινε άδεια για κηρύγματα εντός των ναών στον Σωτηρόπουλο και στον Μουλατσιώτη ο Σωτήριος. Όταν τελικά του έδωσε άδεια έκανε στροφή 180 μοιρών και έβαζε καταιγιστικώς εναντίον των "φανατικών" αντιοικουμενιστών, δηλαδή εναντίον των πιστών που πρώτα καθοδηγούσε σε αυτό τον "φανατισμό"! Όταν η αδελφότητα με παρεκάλεσε να τον συναντήσω στο σπίτι που τον φιλοξενούσε στο Μόντρεαλ το 1992 με σκοπό να τον ρωτήσω γιατί μας πρόδωσε, μου είπε: αν αυτό ήταν το σπίτι μου θα σε πέταγα με κλωτσιές έξω. Ευγενικά η ερώτησή μου ήταν: Γιατί πατέρα Νεκτάριε συμβιβαστήκατε με τον οικουμενιστή κ. Σωτήριο και μας εγκαταλείψατε;

Αθλία η κατάσταση!

***

Ο Kyprianos Christodoulides άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Μαύρη ειναι η νύχτα στα βουνά στους βράχους πέφτει...":

Όταν έφτιαξε ένα Μοναστήρι, αν θυμάμαι στη Ναυπακτία, με τους παπα-ροκάδες, δεν ξέρω πού με βρήκε και μου έστελνε ένα περιοδικό. Το τελευταίο που θυμάμαι, ήταν η "λαχειοφόρος αγορά" με έπαθλο ένα αυτοκίνητο, για το νικητή και, μάλλον, για τα έργα του Μοναστηριού. Θα ήταν ίσως οι ηλεκτρικές κιθάρες και άλλα σχετικά όργανα, για το μουσικό συγκρότημα των Μοναχών.

***

Ο  Ανώνυμος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Μαύρη ειναι η νύχτα στα βουνά στους βράχους πέφτει...":

ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΕ ΚΑΘΑΙΡΕΘΕΙ!

Ὁ ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος σὲ λόγο του γιὰ τὴν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου μᾶς λέγει:

 Ἐλᾶτε, ἀγαπητοί, ἂς βαδίσουμε στὸν δρόμο ποὺ μᾶς ἔδειξε ὁ Κύριος, γιὰ νὰ φθάσουμε μὲ χαρὰ στὴν βασιλεία του. Ἂς πάρουμε προμήθειες καὶ λάδι στὰ ἀγγεῖα μας, διότι τὸ μάκρος ἐκείνου τοῦ δρόμου δὲν εἶναι μικρό. Ἂς ζώσουμε λοιπὸν τὴν μέση μας μὲ ζώνη τὴν

εἰλικρίνεια καὶ τὴν ἀλήθεια, περιμένοντας νὰ ὑποδεχθοῦμε, ὡς ἄνθρωποι καὶ πιστοὶ δοῦλοι, τὸν προσωπικό μας Δεσπότη. Ἂς ἀνάψουμε τὰ λυχνάρια μας καὶ ἂς ἀγρυπνοῦμε μὲ ἀνδρεία… Νά, καὶ ἡ μητέρα μας Ἱερουσαλὴμ λέει σὲ ἐμᾶς “Ποθῆστε με, παιδιά μου, ὅπως ἀκριβῶς σᾶς ποθῶ ἐγώ· τίποτε νὰ μὴ ἀποκτήσετε πάνω στὴ γῆ· γιὰ τίποτε νὰ μὴ μεριμνήσετε. Διότι, νά, ὁ Νυμφίος εἶναι ἕτοιμος νὰ παρουσιασθεῖ μέσα στὶς νεφέλες τοῦ οὐρανοῦ μὲ τὴν δόξα τοῦ εὐλογημένου Πατρός, καὶ θὰ καλέσει τὸν καθένα ἀπὸ ἐσᾶς μὲ τὸ ὄνομά του, καὶ θὰ τὸν βάλει νὰ καθίσει στὸ τραπέζι μὲ τὴν παράταξη τῶν ἁγίων ἐκείνων ποὺ ζοῦν μέσα σὲ ἐκεῖνο τὸ ἀνέκφραστο φῶς, στὴν ἄφθαρτη καὶ ἀθάνατη καὶ αἰώνια ζωή, σύμφωνα μὲ τοὺς κόπους του”.

π. Γεώργιος Μεταλληνός -- Ο Παράδεισος και η Κόλαση κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας μας