Κλείνει για 15 ημέρες η Ι.Μ. Αγίας Τριάδος στην Αίγινα

 

Μετά από έρευνα που έγινε από κλιμάκιο του ΕΟΔΥ, διαπιστώθηκε ότι 16 από τις 25 μοναχές είναι θετικές στον κορωνοϊό

Με εντολή του υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας Νίκου Χαρδαλιά κλείνει για 15 ημερες το μοναστήρι του Αγίου Νεκτάριου στην Αίγινα. Μετά από έρευνα που έγινε από κλιμάκιο του ΕΟΔΥ, διαπιστώθηκε ότι 16 από τις 25 μοναχές είναι θετικές στον κορωνοϊό. Ετσι, η Μονή θα παραμείνει κλειστή από αύριο και για δεκαπέντε ημέρες και θα απαγορεύεται η είσοδος σε προσκυνητές- επισκέπτες. Οι μοναχές και το βοηθητικό προσωπικό της Μονής τίθενται σε καραντίνα, ενώ επιβάλλεται η τήρηση όλων των υγειονομικών μέτρων. Απάντηση στα σχετικά δημοσιεύματα που αφορούν “το σφράγισμα” της Ιεράς Μονής του Αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα, δίνει με ανακοίνωση η Ιερά Μητρόπολη Ύδρας.

Η Ανακοίνωση έχει ως εξής:

----------------------------------------

Ο/Η Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Πήγα χθές σέ συνοικιακό αρτοποιείο καί μόλις εισήλθα, ο φουρνάρης που φορύσε μάσκα, μού είπε : «Άν θαναρθείτε, νά φοράτε μάσκα». Τού απάντησα : «Ευχαριστώ γιά τήν σύσταση καί τήν πληροφορία. Σάς πληροφορώ κι εγώ, ότι χάσατε έναν πελάτη». Έφυγα.

Αυτοί "καλπάζουν" κι άν τούς αφήσουμε, χάνουμε τήν μάχη. Αντισταθείτε στήν απάτη.

Τό ημερολογιακό ζήτημα δέν είναι εκκλησιολογικό. Είναι δογματικό. --- του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Διότι τό άγιον πνεύμα ελάλησε διά στόματος Πάπα (α΄πρόσωπο) καί τού αποκάλυψε ότι τό Άγιον Πνεύμα Θεός, μάς είπε ψέμματα. Μάς έκρυψε 13 ημέρες, δέν μάς είπε ότι μέ αυτές θά κριθούμε, μέ αυτές θά σωθούμε.

Μάς έκρυψε ότι οι μεταμοσχεύσεις είναι θεόσδοτο δώρο, μάς έκρυψε ότι μέ τό εμβόλιο covid-19 βρίσκουμε τήν ζωή, χωρίς εμβόλιο τόν τάφο. Μάς είπε, τό άγιο πνεύμα τού Πάπα, καί γιά άλλα, πολλά άλλα ψέμματα ! Γιά όλα αυτά πρέπει νά γίνει νέα Σύνοδος (β΄πρόσωπο), προκειμένου νά δικάσει τό Άγιον Πνεύμα Θεός, "τό λαλήσαν διά τών προφητών, εις μίαν, αγίαν, καθολικήν καί αποστολικήν, Εκκλησίαν" καί «νά καταδικάση  τό γ' πρόσωπον» (΄Αγιον Πνεύμα Θεός). Διαβάστε τά παρακάτω γιά νά καταλάβετε.

«Οἱ Σύνοδοι πού κατεδίκασαν τό «καλεντάριον τῶν Λατίνων» ἔγιναν τόν 16ον αἰῶνα. Αὐτές εἶναι τό α' πρόσωπον εἰς τήν φιλολογίαν τοῦ «δυνάμει» καί «ἐνεργείᾳ», Τό ἔγκλημα συνετελέσθη τό 1924 καί ἀπαιτεῖται νά ὑπάρξῃ τό β' πρόσωπον (νέα Σύνοδος) γιά νά καταδικάσῃ τό γ' πρόσωπον (Ν/Ητας)»

Παραλειπόμενον Φιλολογίας

Διαβάζω ...

[εἰς τήν φιλολογίαν τοῦ «δυνάμει» καί «ἐνεργείᾳ»] ... καί γράφω :

Υπάρχει μείζονος σημασίας διαφορά από τό «εις τήν φιλολογίαν ΤΟΥ δυνάμει καί ΤΟΥ ενεργεία». Τό «δυνάμει καί ενεργεία» συνδέονται μέ τό "καί". Άρα είναι ένα πράγμα. Αλλά «τό δυνάμει» καί «τό ενεργεία» διαφέρουν. Άλλο δύναμις, έτερο ενέργεια.

Τη ΙΔ΄ (14η) του Αυγούστου, μνήμη του Αγίου Προφήτου ΜΙΧΑΙΟΥ.

Μιχαίας ο Άγιος Προφήτης εις εκ των δώδεκα Προφητών, των μικρών λεγομένων, ήτο εκ της φυλής του Εφραίμ, υιός Ιωράμ, γεννηθείς εις τόπον λεγόμενον Μωρασθεί, προεφήτευσε δε έτη πδ΄ (84) και προέλαβε την έλευσιν του Χριστού έτη χστ΄ (606). Επειδή δε ήλεγχε τον βασιλέα Σαμαρείας Αχαάβ δια τας πολλάς και διαφόρους αμαρτίας του, εμισείτο παρ’ εκείνου, γνωρίζων δε τούτο ο Προφήτης ανεχώρει και ως επί το πλείστον έζη εις τα όρη, ίνα μη συναχώς εμφανιζόμενος και ελέγχων τον βασιλέα κινήση την οργήν αυτού και καταδικασθή εις θάνατον. Αφού δε απέθανεν ο Αχαάβ, ήλεγχεν ο Προφήτης τον υιόν του Αχαάβ, Ιωράμ ονομαζόμενον, δια τας παρανομίας εις τας οποίας και ούτος προέβαινεν, ακολουθών τα ίχνη του πατρός του. Ο δε Ιωράμ, νέος ων, δεν ηνείχετο τον έλεγχον του Προφήτου· όθεν συλλαβών αυτόν και κρεμάσας τον εθανάτωσε, το δε λείψανον αυτού έρριψεν εις τον εκεί πλησίον κρημνόν. Οι συγγενείς του όμως λαβόντες αυτό, το έθαψαν με τιμάς εις την πατρίδα του, την καλουμένην Μωραθή, εν τω κοιμητηρίω του Ενακείμ· ο δε τάφος αυτού είναι εγνωσμένος.

Η Θεοτόκος ως φανέρωση του προπτωτικού ανθρώπου -- Χρυσοστόμου μοναχού Διονυσιάτου (Α΄ μέρος)

Ὁ ἀνθρώπινος λόγος ἐνώπιόν τοῦ Μυστηρίου τῆς Θεοτόκου σιγεῖ, καθὼς γιὰ τὸ «ἀποκεκρυμμένον μυστήριον»1 μόνον ὁ ἐν Πνεύματι τελειωθεὶς νοῦς μπορεῖ νὰ μιλήσει. Ὅποιον λόγο ὅμως καὶ ἂν γεννήσει, ὅποια καινὰ ρήματα καὶ ἂν λαλήσει, θὰ κατορθώσει μόνον νὰ ἐπιβεβαιώσει τὴν ἀδυναμία τοῦ ἀνθρώπινου λόγου ἐνώπιον τῆς τελειότητος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Ἀειπάρθενης Μητέρας τοῦ Θεοῦ καὶ Μητέρας ὅλου του καινοῦ κόσμου.

Ἐὰν ὁ Θεὸς Λόγος φανερώθηκε στὸν κόσμο ἐνδυόμενος «δούλου μορφὴν»2 καὶ ἀπεκάλυψε τὰ ἔνθεα ρήματα μέσω τοῦ τελείου λόγου Του, ἡ Θεοτόκος παραμένει μέσα σὲ καθολικὴ σιωπὴ στὶς ἅγιες Γραφές, ἀπεκδυόμενη κάθε λόγο τοῦ μετὰ τὴν πτώση ἀνθρώπου. Ὁ φωτισμένος λόγος τῶν ἁγίων, βέβαια, θὰ ἀποκαλύψει διαχρονικὰ ἕνα μέρος ἀπὸ τὴν ὑπέρχρονη καὶ ὑπεράγνωστη σιωπή Της. Ὡστόσο, ἡ Θεοτόκος ἦταν, εἶναι καὶ θὰ παραμείνει τὸ “κεκρυμμένον μυστήριον” τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Γι’ αὐτὸ καὶ μόνον «δι’ ἐσόπτρου καὶ ἐν αἰνίγματι»3 ὁ νοῦς μπορεῖ νὰ θεωρήσει τὴν ἀπόκρυφη ζωή Της. Ἔτσι, τὸ μυστήριο τῆς Θεοτόκου δὲν ὑπερβαίνει μόνον τὸν κοινὸ ἀνθρώπινο λόγο, ἀλλὰ καὶ τὸν λόγο ὁ ὁποῖος γεννᾶται μέσω τῆς τελειωτικῆς Χάριτος. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ τελειότητα τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος τῆς Θεοτόκου μπορεῖ νὰ κατανοηθεῖ μόνον ἀπὸ ὅσους ὑπῆρξαν, καὶ μὲ τὸ σῶμα καὶ τὶς αἰσθήσεις τους, μέτοχοι στὴν τελειωτικὴ Ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

H ΜΙΚΡΗ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

 

ΕΞΩΔΙΚΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ – ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΒΟΜΒΑ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ: ΔΗΜΟΣΙΕΥOYME ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ !!

ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΝΙΚΟ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ & ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΟΝΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ !!

ΝΙΚΟΣ Ι. ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ – ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΑΘΗΝΩΝ

Πιπεροπούλου & Ματρώζου 2 – 14575 Σταμάτα Δήμου Διονύσου

Τηλ.-Fax: 210 6210248 – Κιν.: 6971540626 – E-mail: nikant2@yahoo.gr

 

ΕΝΩΠΙΟΝ

ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ 

ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΑΡΧΗΣ

Συνοδική γνώμη υπάρχει γιά τό παπικό καλενδάριο ή δέν υπάρχει ; --- Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Αὐτό εἶναι τό «ἀκαταμάχητον» ἐπιχείρημα τῶν Ματθαιϊστῶν καί τῶν Ματθαιϊζόντων, τό ὁποῖον βεβαίως εἶναι ἀντίθετον μέ τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησιολογίαν! Καί ἐξηγοῦμαι. Σύνοδος διά νά καταδικάσῃ μίαν ἐκτροπήν ἀπαιτεῖται νά γίνῃ ΜΕΤΑ τήν ἐκτροπήν, ΟΧΙ πρίν! Ἀποφάσεις Συνόδων πού καταδικάζουν οἱανδήποτε ἐκτροπήν ὑπάρχουν ἤδη, ἀλλ' αὐτό δέν σημαίνει ὅτι ὅποιος τίς παραβαίνει αὐτοκαθαιρεῖται, αὐτο-αναθεματίζεται κ.λπ. Πρέπει νά κριθῇ Συνοδικῶς καί νά καθαιρεθῇ, γιά νά τό μάθῃ καί τό ποίμνιόν του, νά μποῦν δηλαδή οἱ «ταμπέλλες», ὥστε νά μήν πιστεύουν οἱ ἁπλοϊκοί στά αἱρετικά του λόγια, νά μήν τοῦ ζητοῦν ἱεροπραξίες κ.λπ. Καί τοῦτο διότι ὁ ἐν λόγῳ παραβάτης ἐξακολουθεῖ νά δραστηριοποιῆται ἐντός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί νά Τήν ἐπικαλῆται. Ἄν «ἄλλαζε στρατόπεδον» φανερά, ἄν π.χ. ἐνετάσσετο εἰς τόν παπικόν κλῆρον, τότε ἴσως νά μήν ἐχρειάζετο καμμία καταδίκη ἐκ μέρους τῶν Ὀρθοδόξων, διότι τότε θά ἦτο αὐτοκατάκριτος. Ἔτσι, ὅμως, ἔχουν τά πράγματα μέ τούς Ν/Ητας; Ὄχι! Αὐτοί ἰσχυρίζονται ὅτι ἐπεβάλλετο (δι' ἀστρονομικούς τάχα λόγους) ἡ εἰσαγωγή τοῦ ν.ἑ., ὅτι δέν εἰσήγαγον τό «καλεντάριον τῶν Λατίνων», ἀλλά τό «διωρθωμένον» Ἰουλιανόν, καί ὅτι παραμένουν ἑδραῖοι εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν. Οἱ Σύνοδοι πού κατεδίκασαν τό «καλεντάριον τῶν Λατίνων» ἔγιναν τόν 16ον αἰῶνα. Αὐτές εἶναι τό α' πρόσωπον εἰς τήν φιλολογίαν τοῦ «δυνάμει» καί «ἐνεργείᾳ», πού ἔχει ἤδη ἐκτεθῆ στά προηγούμενα. Τό ἔγκλημα συνετελέσθη τό 1924 καί ἀπαιτεῖται νά ὑπάρξῃ τό β' πρόσωπον (νέα Σύνοδος) γιά νά καταδικάσῃ τό γ' πρόσωπον (Ν/Ητας) καί νά καθαιρέσῃ/ἀναθεματίσῃ τούς πρωταιτίους, μέ βάσιν τίς Συνοδικές καταδίκες τοῦ 16ου αἰῶνος. Αὐτή εἶναι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησιολογία καί τάξις τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ΔΕΝ ἀλλάζει, καί ἄς ἐρωτοῦν κάποιοι: «ποῖος θά συγκροτήσῃ Σύνοδον σ' αὐτά τά ἔσχατα χρόνια;». Αὐτοί πού φωνάζουν ὑπέρ τῆς ἀλλαγῆς τῆς Ἐκκλησιολογίας καί κηρύττουν τά διεστραμμένα περί «αὐτομάτου ἀπωλείας τῆς Χάριτος» εἶναι καί αὐτοί καινοτόμοι καί ὑπόδικοι ἐνώπιον Πανορθοδόξου Συνόδου. Ἐφόσον, λοιπόν, οἱ ἐγκληματίαι πού ἔκαναν τό σχίσμα τοῦ 1924 παραμένουν εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καί Αὐτήν ἐπικαλοῦνται, Αὐτή πρέπει καί νά τούς κρίνῃ καί νά τούς τιμωρήσῃ, ἀφοῦ πρῶτα ἀποδείξει ὅτι οἱ ἰσχυρισμοί των εἶναι ἐσφαλμένοι, ἔτσι ὥστε νά πεισθῇ τό ποίμνιον καί νά παύσῃ νά τούς ἀκολουθῇ. Οἱ Ματθαιϊσταί καί οἱ Ματθαιΐζοντες πού φλυαροῦν τά περί «αὐτομάτου ἀπωλείας τῆς Χάριτος», «αὐτοκαθαιρέσεις», «ἐκτός ἐκκλησίας» κ.λπ. εἶναι ἐξίσου συνένοχοι μέ τούς Οἰκουμενιστάς, καθότι μέ τίς ὡς ἄνω κακοδοξίες τους καί τά σχίσματα πού ἔκαναν κατέστρεψαν τόν ἱερόν ἀγῶνα τοῦ Πατρίου.

Maximus the Confessor

The divine Maximus, who was from Constantinople, sprang from an illustrious family. He was a lover of wisdom and an eminent theologian. At first, he was the chief private secretary of the Emperor Heraclius and his grandson Constans. But when the Monothelite heresy became predominant in the royal court, out of hatred for this error the Saint departed for the Monastery at Chrysopolis (Scutari), of which he later became the abbot. When Constans tried to constrain him either to accept the Monothelite teaching, or to stop speaking and writing against it - neither of which the Saint accepted to do - his tongue was uprooted and his right hand was cut off, and he was sent into exile, where he reposed in 662. At the time only he and his few disciples were Orthodox in the East. See also January 21.