Καθολική εκκλησία Οικουμενισμός 1

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ.-- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 11 Νοεμβρίου 2017

Μηνά μεγαλομάρτυρος, Βίκτωρος, Βικεντίου μαρτύρων.

Ὁ Ἅγιος Μηνᾶς γεννήθηκε στὴν Αἴγυπτο στὰ μέσα περίπου τοῦ 3ου αἰώνα μ.Χ. ἀπὸ γονεῖς εἰδωλολάτρες. Ὡστόσο, τὸ εἰδωλολατρικὸ περιβάλλον στὸ ὁποῖο μεγάλωνε, δὲν κατάφερε νὰ σκληρύνει τὴν καρδιά του ἡ ὁποία, ὅταν ἦλθε ἡ στιγμή, σκίρτησε ἀκούγοντας τὴν φωνὴ τοῦ «ἐτάζοντος καρδίας καὶ νεφρούς» (Ψλμ.7, 10) Θεοῦ καὶ ἔτσι ὁ ἔφηβος ἀκόμη, Μηνᾶς, ἔγινε χριστιανός. Μεγαλώνοντας, ἐπέλεξε νὰ σταδιοδρομήσει στὸν Ρωμαϊκὸ στρατό, στὸ ἱππικὸ τάγμα τῶν Ρουταλικῶν, ὑπὸ τὴν διοίκηση τοῦ Ἀργυρίσκου. Ἡ ἕδρα τῆς μονάδας του ἦταν στὸ Κοτυάειον (σημερινὴ Κιουτάχεια) τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ἐκεῖ ὁ Μηνὰς διακρίθηκε καὶ γιὰ τὴν φρόνησή του ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ ἀνδρεῖο του φρόνημα καὶ γι’ αὐτὸ ἔχαιρε ἐκτιμήσεως στὸ κύκλο τῶν στρατιωτικῶν. Δυστυχῶς ὅμως, τρεῖς αἰῶνες μετὰ τὴν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁ παλαιὸς κόσμος ἀκόμη δὲν ἤθελε νὰ δεχθεῖ τὸ λυτρωτικὸ μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως, παραμένοντας αὐτάρεσκα, ἐγωιστικὰ καὶ αὐτοκαταστροφικὰ προσκολλημένος στὴν φθορὰ καὶ τὸ σκοτάδι.

Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΜΑΣ -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Εἶναι τό σαράκι τοῦ σύγχρονου κόσμου. Ταλαιπωρεῖ μικρούς και μεγάλους. Τρυπώνει στήν καρδιά τοῦ ὑπερήλικα γέροντα, πού ταράσσεται μέ τήν κάθε μικροαδιαθεσία, ἀλλά καί τοῦ μικροῦ μαθητῆ, πού ἀναστατώνεται ἀπό τίς ἀλλαγές τῶν σχολικῶν προγραμμάτων, τοῦ φοιτητῆ, πού πιέζεται ἀπό την ἐντατική μελέτη, καί τοῦ νεαροῦ ἐπιστήμονα, πού μελαγχολεῖ με τόν περιορισμό τῶν προοπτικῶν να βρεῖ μιά θέση, γιά τήν ὁποία τόσα χρόνια μόχθησε. Κατατρύχει τον «πετυχημένο» ἐπιχειρηματία, πού τρέχει καί δέν φθάνει νά διεκπεραιώσει τίς πολλές ὑποθέσεις, να προλάβει τίς ἀλλαγές τοῦ χρηματιστηρίου, γιά νά ἐπενδύσει συμφερώτερα τά κεφάλαιά του, ἀλλά και τόν φτωχό μεροκαματιάρη καί τον ταλαίπωρο ἄνεργο, πού ἀντιμετωπίζουν σοβαρό τό πρόβλημα τοῦ ἐπιούσιου, τῆς στέγης καί τόσα ἄλλα. Ἐπίσημοι καί ἀφανεῖς, μορφωμένοι καί ἀγράμματοι, φτωχοί και πλούσιοι, εἴμαστε ὅλοι ἐκτεθειμένοι στήν ἀγωνιώδη μέριμνα, στό ἄγχος, πού σωστά χαρακτηρίσθηκε ὡς ἡ ἀσθένεια τοῦ αἰώνα μας. Σύγχρονος καθηγητής τῆς Ψυχιατρικῆς παρατηρεῖ· «Κάποτε οἱ ἄνθρωποι πήγαιναν στόν γιατρό μέ τό παράπονο τοῦ πόνου. Τώρα τό κεντρικό παράπονο εἶναι τό ἄγχος. Ἀπό δέ τίς συνταγές πού καθημερινά γράφονται ἀπ᾽ ὁποιονδήποτε γιατρό, ἕνα ποσοστό γύρω στό 60% ἀφορᾶ στό ἄγχος». Ποῦ, λοιπόν, ὀφείλεται αὐτό τό καταλυτικό για τήν κοινωνία μας φαινόμενο και πῶς θά μποροῦσε τάχα ν᾽ ἀντιμετωπισθεῖ;

Του αγίου Μάρκου του Ασκητού:

Πρέπει, λοιπόν, ως λογικοί που είμεθα, να μάθωμεν ότι οι πειρασμοί και αι διάφοροι θλίψεις αποστέλλονται από τον Θεόν δια την ψυχικήν ωφέλειάν μας και ότι δι’ αυτών ο Κύριος μας παρέχει πολλάς ευεργεσίας. Πρώτον, ότι δια των πειρασμών αποκαλύπτονται οι πονηροί λογισμοί, οι οποίοι μας διακατέχουν κρυπτώς. Κατόπιν αφού τους ανακαλύψωμεν, γνωρίζοντες την αθλιότητά μας αυτήν, προσθέτομεν εις την ψυχήν μας ταπεινοφροσύνην αληθινήν και ασχημάτιστον. Εξ άλλου αποκαλύπτεται και η ματαία οίησίς μας κατά το ψαλμικόν, «διέκυψαν πάντες οι εργαζόμενοι την ανομίαν, όπως αν εξολοθρευθώσιν εις τον αιώνα του αιώνος».

ΚΥΡΙΑΚΗ 12 NOEMΒΡΙΟΥ 2017 – H΄ ΛΟΥΚΑ -- «Τι ποιήσας ζωήν αιώνιον κληρονομήσω;»

Σαμαρειτικές ενατενίσεις

Η ζωή του ανθρώπου πάνω στη γη προσφέρεται ως μοναδική ευκαιρία για πλήρη αποδοχή της αγάπης του Θεού, την οποία καλείται να προσφέρει αδιάκοπα στους συνανθρώπους του. Στο θέμα  ακριβώς αυτό εστιάζεται η σημερινή ευαγγελική περικοπή, η οποία αναφέρεται στην παραβολή του Καλού Σαμαρείτη. Μέσα απ’ αυτή την παραβολή δίνεται απάντηση στο ερώτημα ποιος είναι ο πλησίον μας; Εγείρεται επίσης το ζήτημα πώς ο καθένας από εμάς γίνεται πλησίον για τον άλλο. Και αυτό, γιατί σε τελική ανάλυση στην προοπτική της αυθεντικής κοινωνίας αγάπης που σφυρηλατείται στην πραγματικότητα της Εκκλησίας όλοι οι άλλοι είναι πλησίον μας και αδελφοί μας και σαν τέτοιους θα πρέπει να τους αντικρίζουμε.

ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

'Eκκληση-πρό(σ)κληση για κοινή προσευχή, κάθε ημέρα τα μεσάνυχτα - προτού κατακλιθούμε ή πριν συνεχίσουμε την ευλογημένη αγρυπνία μας - με την πιο δυνατή δοξολογική προσευχή στην Μητέρα του Κυρίου και κατα Χάριν Μητέρα μας, στην Υπεραγία Θεοτόκο !
Με τους 24 Οίκους των Χαιρετισμών Της !
Τότε τα μεσάνυχτα, στη σιγαλιά της νύχτας, όταν οι Ουρανοί ανοίγουν, και οι Ασώματοι Αγγελοι μεταφέρουν τις προσευχές μας στο Θρόνο του Κυρίου μας, τότε ΟΛΕΣ και ΟΛΟΙ μαζί σαν ένα Σώμα, ως Εκκλησία με Κεφαλή τον Χριστό μας, να απαγγέλουμε τους Χαιρετισμούς στην Παναγία Μητέρα Του !


ΟΜΙΛΙΑ 3.11.2017 - ΜΕΡΟΣ 1/2 TIΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΩΡΕΣ ΘΑ ΑΝΕΒΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=53&t=7473&p=35987#p35987

Τα θέματα της Κυριακάτικης Ομιλίας (12 Νοε. 2017) του π.Θεοδώρου Ζήση

Την προσεχή Κυριακή, 12 Νοεμβρίου στις 11:00 π.μ., στην Αίθουσα της Εταιρείας Ορθοδόξων Σπουδών (Σούτσου 3), ο Καθηγητής Πρωτοπρ. π. Θεόδωρος Ζήσης θα ομιλήσει επί δίωρο με θέματα: 
α) Οι άγιοι Αποστολικοί Πατέρες Ιγνάτιος Αντιοχείας και Πολύκαρπος Σμύρνης: το συγγραφικό τους έργο. 
β) Ανάλυση αποσπασμάτων έργων των δύο αγίων Πατέρων. 
Είσοδος Ελεύθερη

Θράσος Ερντογάν! «Σας κόψαμε το χέρι με την κατάκτηση της Κύπρου»

Θρασύς και προκλητικός, λίγες μόλις εβδομάδες πριν από την επίσκεψή του στην Αθήνα, ο Ταγίπ Ερντογάν (φωτό) μίλησε σε επιθετικό και προσβλητικό τόνο για την Κύπρο, κατά τη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματός του, AKP.

Χρησιμοποιώντας ένα απόφθεγμα από το 1573 του Σοκολού Μεχμέτ Πασά, μεγάλου βεζίρη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, για την Κύπρο, είπε: «Υπάρχει μια έκφραση που έγραψε ο Πασάς Μεχμέτ προς τον πρέσβη της Βενετίας: “Εμείς, με την κατάκτηση της Κύπρου, σας κόψαμε το χέρι, ενώ εσείς, στον πόλεμο του 1571, μας ξυρίσατε απλά τα γένια”».

Για να προσθέσει ότι «το χέρι που κόβεται δεν ξαναφυτρώνει, αλλά το μούσι που ξυρίζεται ξαναβγαίνει πιο δυνατό». Ο πρόεδρος της Τουρκίας συνέχισε, μάλιστα, λέγοντας: «Δεν θα σταματήσουμε, θα τα ξεπεράσουμε όλα. Το αίμα ενός ήρωά μας δεν συγκρίνεται ούτε με το αίμα χιλίων τρομοκρατών. Αυτό να το γνωρίζουν».
"Δημοκρατία"