Ιωάννης ο του Χριστού Τίμιος Πρόδρομος και Βαπτιστής αείποτε πολλά θαύματα τελεί, εν δε εξ αυτών είναι και το κατωτέρω. Περί τα μέσα της δεκάτης ογδόης εκατονταετηρίδος, ήτοι εις τα 1740, ο Μέγας Πρόδρομος, η θαυμαστή δεξιά του Υψίστου, ενήργησε μέγα και εξαίσιον θαύμα, μνημονευόμενον και λαλούμενον και μετά χαράς εξιστορούμενον από εκείνους, οι οποίοι αυτόπται του θαύματος έγιναν, και αι χείρες αυτών υπηρέτησαν εις τα τότε παραδόξως γενόμενα· έχει δε ούτως η διήγησις: Έξω της πόλεως, κατά το μέρος όπερ ονομάζεται Ατζική, ολίγον τι διάστημα μακράν από την χώραν, ευρίσκεται Ναός επ’ ονόματι του Τιμίου ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου τιμώμενος. Γύρωθεν εις τα μέρη εκείνα ευρίσκονται και πύργοι πολλοί των Οθωμανών, οι οποίοι επειδή δεν έχουν πλησίον τζαμί, αναγκάζονται να μεταβαίνωσιν εις την χώραν, όπου είναι τα τζαμιά, δια να κάμουν την προσευχήν των, και μάλιστα τούτο αναγκάζονται να κάμνουν απαραιτήτως εις τον καιρόν του ραμαζανίου και του μπαϊραμίου.
Τη Ζ΄ (7η) Ιανουαρίου, η Σύναξις του Τιμίου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού ΙΩΑΝΝΟΥ.
Συνέδραμε δε και η της παντίμου τούτου χειρός προς την Κωνσταντινούπολιν συνέλευσις.
Ιωάννου του Τιμίου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού την Σύναξιν και εορτήν παρελάβομεν άνωθεν και εξ αρχής να εορτάζωμεν τη επαύριον των Αγίων Θεοφανείων, ήτοι κατά την σήμερον, επειδή ούτος υπηρέτησεν εις το μυστήριον του Βαπτίσματος του Κυρίου· όθεν δια την αιτίαν ταύτην συναριθμείται και η εορτή αύτη με τας λοιπάς εορτάς του Προδρόμου, ίνα μηδέν σιωπήσωμεν από τα εκείνου θαυμάσια και υπερφυσικά χαρίσματα. Συνέβη δε να φθάση εις την Κωνσταντινούπολιν και κατά την παρελθούσαν εσπέραν των Αγίων Θεοφανείων η της τιμίας χειρός του Τιμίου Προδρόμου μετακομιδή, ήτις τοιουτοτρόπως εγένετο.
Ὁ Δάσκαλός σας, Διάκονος - Ὑπηρέτης Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ παιδιῶν Του --- του πατέρα Γεωργίου Αγγελακάκη
Ἐπειδὴ ὅ,τι εἶναι ἀληθινὸ δὲν χάνει ποτὲ τὴν ἀξία του καὶ τὴν ἐπικαιρότητα, ἀποφάσισα νὰ φέρω στὸ φῶς «διάλογο καρδιῶν» Δασκάλου μέσης ἐκπαίδευσης μὲ τοὺς μαθητές του.
Τὶς διάβασα μονορούφι
Ὅταν κάποτε ἔδωσα ἑκατὸ περίπου ἀνώνυμες ἐπιστολὲς μαθητῶν Γυμνασίου & Λυκείου στὸν τότε ἐπίσκοπό μου, τὶς δέχτηκε μὲ ἐπιφύλαξη. Ὅταν τὸν συνάντησα, μετὰ ἀπὸ δεκαπέντε ἡμέρες, μοῦ εἶπε μὲ ἐνθουσιασμό: «Ὅταν τὶς πῆρα, εἶπα ποιὸς θὰ διαβάσει τόσες ἐπιστολές; Ἀς πάρω μία· ὁμολογῶ, τὶς διάβασα μονορούφι». Καὶ πρόσθεσε: «Αὐτὸ ποὺ κάνεις στὰ σχολεῖα, ἐγὼ δὲν μπορῶ νὰ τὸ κάνω». Τὰ γράφω αὐτὰ γιατὶ τιμοῦν τὸ πρόσωπο τοῦ ἐπισκόπου.
Εὐγνωμοσύνη στὴν πρεσβυτέρα μου
Στὸ σημεῖο αὐτὸ θεωρῶ δίκαιο νὰ καταθέσω τὴν εὐγνωμοσύνη μου στὸ σεβαστὸ πρόσωπο τῆς πρεσβυτέρας μου Στυλιανῆς, ἡ ὁποία πάντοτε, μὲ τὴν ἀναχώρησή μου γιὰ τὸ σχολεῖο, γονάτιζε κάνοντας στὴ Μεγαλόχαρη παράκληση γιὰ τὴν ἐπιτυχία τῆς ἀποστολῆς μου.
Αἰωνία της ἡ μνήμη.
Διάκονος, Δάσκαλος, Ὑπηρέτης Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ παιδιῶν Του
Γιὰ τὸν ἑαυτό μου ἔχω τὴ γνώμη, ποὺ εὐκαίρως - ἀκαίρως ὁμολογῶ στὰ κηρύγματά μου, ὅτι εἶμαι Διάκονός Του καὶ τῶν παιδιῶν Του. Αἰσθάνομαι καὶ τὴν βασιλική μου ἰδιότητα, εἶμαι πεπληρωμένος. Ἐπειδὴ εἶναι πίστη μου καὶ πεποίθηση ὅτι αὐτὸ ποὺ γινόταν στὶς καρδιὲς τῶν παιδιῶν ἦταν καθαρὰ τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ, γι’ αὐτὸ δὲν θέλω κἂν νὰ ἀναφερθεῖ τὸ ὄνομα τοῦ Δασκάλου.
ΠΟΝΤΟΣ - Κάλαντα Χριστουγέννων (ΜΕ ΣΤΙΧΟΥΣ)
Τα Χριστούγεννα πρωτίστως απευθύνονται στις
ψυχές μας.
Η πίστη στον Σωτήρα μας Χριστό, σώζει και νοηματοδοτεί τη ζωή μας. Οδηγεί
στην εμπειρική ψηλάφηση της ερμηνείας του γεγονότος. Με ταπείνωση αλλά και
ελευθερία. Οι συνέπειες ακολουθούν. Η ελπίδα, το φως, ο αγώνας, η ανθρωπιά. Ο
Σωτήρας Χριστός μας προκαλεί και μας εμπνέει να γίνουμε άνθρωποι και να
απελευθερωθούμε από τις δεσμεύσεις του ενδοκοσμικισμού και της αλλοτρίωσης.
------------------------
Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα σε όλους τους αγαπητούς εν Χριστώ αδελφούς. Σε εσένα στον αδελφό Δημήτριο, και σε όλους τους αναγνώστες σου.
-----------------------
Χριστός γεννᾶται, ἀδερφοί! Χαρᾶς εὐαγγέλια! Χρόνια Πολλά καί εὐλογημένα!
Ἀδερφέ Μαρῖνε, ἐνημέρωσέ με σέ παρακαλῶ καί μένα γιά τό νέον ἱστολόγιόν σου.
Ἐν ἀγάπῃ καί Ἀληθείᾳ
Δ. Χατζηνικολάου
Για τους καθηγητάδες που ξοδεύουν μελάνι, σάλιο και σιωπή υπέρ της υγειονομικής δικτατορίας --- Κωνσταντίνος Βαθιώτης
Βλέπω κάτι καθηγητάδες Νομικής να παίζουν τους ινστρούχτορες της υγειονομικής δικτατορίας.
Να γεμίζουν με τα διανοητικά τους σκύβαλα τον υγειοπροπαγανδιστικό Τύπο, ημερήσιο και κυριακάτικο.Να έχουν μετατραπεί σε μανάβηδες της βελόνας.
Να γράφουν εκθέσεις ιδεών, συγκεντρώνοντας αυτάρεσκα εύηχες λέξεις, κύμβαλα αλαλάζοντα, με κενό ή ανάποδο περιεχόμενο.
Είναι οι καθηγητάδες που φροντίζουν την εννοιολογική βιτρίνα ενός ψιμυθιωμένου κράτους Δικαίου, στην οποία παρατάσσουν τα ελκυστικά μπιχλιμπίδια της δικαιοσύνης, της ισότητας, της κοινωνικής ειρήνης, της αναλογικότητας και της αξίας του ανθρώπου, ενώ στο βάθος του νομικού καταστήματος κρύβονται οι σκελετοί της δημοκρατίας βουτηγμένοι στη φορμόλη του υγειοναζισμού.
Βλέπω, όμως, και κάποιους άλλους καθηγητάδες Νομικής που, ενώ διακρίνουν πεντακάθαρα τον ανασκολοπισμό του Συνταγματικού και του Ποινικού Δικαίου, προτιμούν να γυαλίζουν καθημερινά την παραπλανητική τζαμαρία, δόκανο για την κουτσή Μαρία, και να ξεσκονίζουν συστηματικά τα δικαιοκρατικά ξόανα.
Είναι αυτοί που, κολλημένοι στέρεα στις αραχνιασμένες καρέκλες τους, προτιμούν να απολαμβάνουν χρήμα και εξουσία, χαϊδεύοντας τα αφτιά των δύσμοιρων φοιτητών, οι οποίοι κατακλύζουν διψασμένοι τα αμφιθέατρα για να διδαχθούν την επιστημονική αλήθεια, αλλά τελικώς εκπαιδεύονται στην τέχνη της απάτης, παρακολουθώντας μια παράσταση που, σύμφωνα με το θεατρικό πρόγραμμα σπουδών, ανεβαίνει από δύο κατηγορίες νομικών απατεώνων:
Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν οι ενεργητικοί απατεώνες, που ξοδεύουν άφθονο μελάνι και σάλιο για να επικολλούν τα δικτατορικά γραμματόσημα πάνω στους φακέλους του ιατροφασιστικού καθεστώτος.
Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν οι παθητικοί απατεώνες, που ξοδεύουν τη σιωπή τους, σφραγίζοντας διά παραλείψεως τα υγειοναζιστικά γραμματόσημα.
Άραγε ποιοι είναι χειρότεροι θεατρίνοι και επικινδυνωδέστεροι νομικοί απατεώνες; Όποιοι βιάζουν ομαδικώς και κατ’ εξακολούθησιν τη νομική επιστήμη ή όποιοι δεν βγάζουν κιχ ενόσω εξευτελίζεται η χιλιοτρυπημένη καλλονή από τους ομαδικούς βιαστές της;
Λέει ο Ελύτης [*] αλλά αδιαφορεί ο κάθε αλήτης:
«Βλέπω τη βαρβαρότητα να ’ρχεται μεταμφιεσμένη κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις».
«Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του».
«Είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί, που όλα δείχνουν ότι δεν θ’ αντέξουν για πολύ».
«Είναι η οντότητα του ατόμου, που βαίνει προς την ολική της έκλειψη».
«Ότι οι λεγόμενοι “πραχτικοί άνθρωποι” –κατά πλειονότητα αστοί– μας κοροϊδεύουν, είναι χαρακτηριστικό. Εκείνοι βλέπουν το τίποτα. Εμείς το παν».
«Πού βρίσκεται η αλήθεια, θα φανεί μια μέρα, όταν δεν θα ’μαστε πια εδώ».
«Θα είναι όμως, εάν αξίζει, το έργο κάποιου απ’ όλους εμάς. Και αυτό θα σώσει την τιμή όλων μας – και της εποχής μας».
Τον λόγο του ποιητή συμπληρώνει θαυμάσια το ακόλουθο σύνθημα, γραμμένο σε κάποιον τοίχο της δαιμονόπληκτης Ελλάδας:
«Το άλλο μισό της βαρβαρότητας είναι να την ανέχεσαι».
[*] «Καινούργια βαρβαρότητα απειλεί να μας κουκουλώσει», εις: Συν τοις άλλοις, εκδ. Ύψιλον, Αθήνα 2011, σελ. 150 (από συνέντευξη στον Γ. Πηλιχό, ΤΑ ΝΕΑ, 26.11.1976).
Ἐξαιρετικόν κείμενον πού περιγράφει τήν ζοφεράν πραγματικότητα πού ἐπικρατεῖ στά «ἑλληνικά πανεπιστήμια», ὅπου τίποτε πλέον δέν θυμίζει τήν ἁγιοτόκον καί ἡρωοτόκον Ἑλλάδα καί ὅπου κυριαρχεῖ τό ἀτομικόν συμφέρον, τό ὁποῖον συχνάκις ὑπηρετεῖται μέ ἀλλισβερίσια! Ἐκκωφαντική σιωπή διά Ὀρθοδοξίαν καί Ἑλλάδα, ἀλλά πλήρης σύμπλευσις μέ τόν κομμουνισμόν καί τήν ΝΤΠ γενικώτερον, μέ τά «ἐμβόλια» κ.λπ. Ὅποιος ὀρθώσει φωνήν νομιμότητος, ἀξιοκρατίας καί δικαιοσύνης καταστρέφεται ἀπό τούς «συναδέλφους» του ἤ ἀπό τά «τάγματα ἐφόδου» αἰωνοβίων «φοιτητῶν»!
------------------------
Καλά Χριστούγεννα αδελφέ, και όλα όσο δυσκολεύουν γύρω μας, συντελούν στην ευκολότερη σωτηρία μας ως ογδοήτες.
Οἱ τρεῖς μάγοι -- Φώτη Κόντογλου
Πῶς τοὺς ἐπροφήτευσε ὁ μάντης Βαλαὰμ 1300 χρόνια πρὶν ἀπὸ τὴ Γέννηση
Κατὰ τὴν ἁγία Γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἑνωθήκανε τὰ οὐράνια μὲ τὰ ἐπίγεια. Ὁ οὐρανὸς ἔδωσε τὸν Ἀστέρα καὶ τοὺς Ἀγγέλους ποὺ δοξολογούσανε ψέλνοντας, καὶ ἡ γῆ ἔδωσε τὴν Παναγία, τὸν Ἰωσήφ, τοὺς τσομπάνηδες καὶ τοὺς μάγους. Αὐτοὶ οἱ μάγοι εἶναι μυστήριο πὼς βρεθήκανε σὲ κεῖνο τὸ ἔρημο μέρος, ξεκινημένοι ἀπὸ τὴ μακρινὴ Χαλδαία. «Τοῦ δὲ Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας ἐν ἡμέραις Ἡρώδου τοῦ βασιλέως, ἰδοὺ μάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν παρεγένοντο εἰς Ἱεροσόλυμα λέγοντες· ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; εἴδομεν γὰρ αὐτοῦ τὸν ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ καὶ ἤλθομεν προσκυνῆσαι αὐτῷ.» Αὐτὰ λέγει τὸ κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιο. Καὶ πὼς σὰν ἄκουσε ὁ Ἡρώδης πὼς γεννήθηκε ὁ Χριστός, ὁ βασιλέας τῶν Ἰουδαίων, νόμισε πὼς εἶναι ἐπίγειος βασιλιὰς κι ἐπειδὴ φοβήθηκε μήπως τοῦ πάρει τὴν βασιλεία, σύναξε ὅλους τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ γραμματεῖς, καὶ τοὺς ρωτοῦσε ποῦ γεννήθηκε ὁ Χριστός. Καὶ ἐκεῖνοι τοῦ εἴπανε:
Αντικατάσταση πληθυσμού μέ ανεξέλεγκτη εισροή παράνομων μεταναστών.
Για «αντικατάσταση πληθυσμού» έκανε λόγο ο συγγραφέας και πολιτικός αναλυτής Αναστάσιος Λαυρέντζος, μιλώντας στον Focus Fm 103,6 και το Στέφανο Δαμιανίδη, αναφορικά με το συνωστισμό χιλιάδων Πακιστανών την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στο Σύνταγμα.
“Είδαμε ξεκάθαρα πως έχουν κατακλύσει ειδικά το κέντρο της Αθήνας αλλά και άλλες περιοχές της χώρας αλλοδαποί, στην πλειονότητά τους παράνομοι”, υποστήριξε.
“Όταν συμπληρώνουν τον απαιτούμενο αριθμό, εμφανίζονται ως ομάδες με πολύ συγκεκριμένη ταυτότητα την οποία και προβάλουν με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο. Είναι ενδεικτικό ότι στο Σύνταγμα δεν υπήρχαν Έλληνες εξαιτίας και των υγειονομικών μέτρων και αυτό δείχνει την ασυμμετρία της συμπεριφοράς του ελληνικού κράτους. Χιλιάδες Πακιστανοί διασκέδαζαν χωρίς κανένα μέτρο προστασίας, σε μία πόλη που δε θύμιζε καθόλου Αθήνα”.
Ο γνωστός αναλυτής ανέφερε και ενδιαφέροντα στοιχεία τα οποία, όπως τόνισε, δεν πρέπει να διαφεύγουν της προσοχής μας.
“Το Πακιστάν είναι μία χώρα που έχει πυρηνικά, τεχνολογία . έχει φιλοτουρκική πολιτική , να θυμίσω ότι είναι από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισαν το ψευδοκράτος στη Βόρεια Κύπρο. Είναι μία χώρα που έχει υπερπληθυσμό και μέσω αυτού ασκεί πολιτική, εγκαθιστά δηλαδή κοινότητες σε διάφορες χώρες και τις χρησιμοποιεί ως μοχλούς επιρροής. Ένα πολύ σημαντικό στατιστικό στοιχείο, από το Πακιστάν το ποσοστό των ανδρών που έρχονται, φτάνει το 96%. Καταλαβαίνετε οτι δεν έχουμε να κάνουμε καθόλου με προσφυγικές ροές. Το άλλο σκέλος αποκαλύπτει και το πρόβλημα ενημέρωσης που υπάρχει αυτή τη στιγμή στη χώρα. Δεν παρουσιάζουν πράγματα που δεν πρέπει να παρουσιαστούν, καθώς είναι απόλυτα εξαρτημένα από την εξουσία. Εδώ αναδεικνύεται και η σημασία του διαδικτύου το οποίο πρέπει να το αξιοποιούμε κατάλληλα, γιατί είναι και αυτό που κατέδειξε το πρόβλημα” σημείωσε.
Ο κος Λαυρέντζος χαρακτήρισε ανόητες τις αναφορές περί “αυθόρμητης συγκέντρωσης” που χρησιμοποίησαν κυβερνητικοί παράγοντες, ή διάφοροι -όπως είπε- μηχανισμοί προπαγάνδας, για να δικαιολογήσουν αυτό που είδαμε.
“Όποιος θέλει την αλήθεια , δεν πρέπει να ακούει τις ανόητες δικαιολογίες, αλλά να βλέπει αυτά που έγιναν και δείχνουν ποια είναι η πραγματικότητα, που επιμελώς μας κρύβουν. Είναι το αποτέλεσμα της δήθεν αποσυμφόρησης των νησιών . Το άλλο ψέμα που λέγεται είναι ότι έχουν σταματήσει οι ροές και πλέον η χώρα βρίσκεται υπό έναν έλεγχο. Στην πραγματικότητα με τις μεταφορές αλλοδαπών που έκαναν στην ενδοχώρα, έχει αδειάσει ο χώρος στα νησιά για την υποδοχή του επόμενου κύματος. Το καταλαβαίνουμε από τις επενδύσεις που έχουν γίνει”, είπε.
Ο πολιτικός αναλυτής και συγγραφέας έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου αναφορικά με τη “νέα κατάσταση που διαμορφώνεται από τη συνεχιζόμενη ανεξέλεγκτη εισροή παράνομων μεταναστών” και υποστήριξε ότι “το λαθρομεταναστευτικό σε κάθε περίπτωση πρέπει να συνδέεται με το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας μας”.
focusfm.gr / "O.T."
ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ -- Αλέξ Παπαδιαμάντης
(από το περιοδικό Εστία, 1892)
(Κατά τας παραμονάς των
Χριστουγέννων δύο νησιώται, οι οποίοι μετέβησαν δια κοπήν ξύλων, απεκλείσθησαν
εις το Κάστρον λόγω αιφνιδίας πτώσεως, χιόνος. Ο ιερεύς της κωμοπόλεως
αποφασίζει να μεταβή εις την εγκαταλελειμμένην εκκλησίαν του Κάστρου, δια να
λειτουργήση και συγχρόνως να παράσχη βοήθειαν εις τους αποκλεισθέντας. Η δια
ξηράς μετάβασις είναι αδύνατος, η δε δια θαλάσσης λίαν επικίνδυνος λόγω της θαλασσοταραχής.
Παρά ταύτα όμως η απόφασις του ιερέως είναι αμετάτρεπτος. Τούτον ακολουθούν,
ενθαρρυνόμενοι δια του παραδείγματός του, και μερικοί άλλοι, άνδρες και
γυναίκες. Μετά ταλαιπωρίας λόγω της τρικυμίας έφθασαν εις το Κάστρο και εύρον
σώους τους δύο αποκλεισθέντας).
«Το Γιάννη το Νυφιώτη, και τον Αργύρη της Μυλωνούς, τους έκλεισε το χιόνι απάν’ στο Κάστρο, τ’μ πέρα πάντα, στο Στοιβωτό τον ανήφορο· τ’ ακούσατε;» Ούτως ωμίλησεν ο παπα-Φραγκούλης ο Σακελλάριος, αφού έκαμε την ευχαριστίαν του εξ οσπρίων κ’ ελαιών οικογενειακού δείπνου, την εσπέραν της 23ης Δεκεμβρίου του έτους 186…
Reading from the Synaxarion:
The Theophany of Our Lord and Saviour Jesus Christ
About the beginning of our Lord's thirtieth year, John the Forerunner, who was some six months older than Our Saviour according to the flesh, and had lived in the wilderness since his childhood, received a command from God and came into the parts of the Jordan, preaching the baptism of repentance unto the remission of sins. Then our Saviour also came from Galilee to the Jordan, and sought and received baptism though He was the Master and John was but a servant. Whereupon, there came to pass those marvellous deeds, great and beyond nature: