@ Μην ταράζεσαι για ασήμαντα. Κοσμικό σύμβολο είναι και όχι εκκλησιαστικό, ο δικέφαλος.
Να ταράζεσαι για άλλα όπως για το ότι δεν παραδέχεσαι την αγιότητα του Ιωσήφ του Ησυχαστή και γίνεσαι αγιομάχος.
Απάντηση:
Αδελφέ Ιωάννη, δεν ταράζομαι. Αγάπη έχω για την Ορθοδοξία και την διδασκαλία του αρχηγού της Πίστης μας Κυρίου Ιησού Χριστού μας, των Αποστόλων και των Αγίων Πατέρων της Ορθοδοξίας. Μελετάς την Αγία Γραφή και τις Πατερικές διδασκαλίες; Είναι η Πίστης μας, μια σχιζοφρένια; Είναι δυνατόν η Κυρία Θεοτόκος να ονομάζει τους λατινόφρονες, εχθρούς Της, οι 26 Οσιομάρτυρες Ζωγραφίτες, επειδή δεν μνημόνευαν τον Πατριάρχη, καίγονται ζωντανοί, και ως Μάρτυρες ευρίσκονται στο Αγιολόγιο της Ορθοδοξίας, ύστερα δε από λίγα χρόνια να επαναλαμβάνεται η ίδια ακριβώς ιστορία, αλλά από την αρνητική πλευρά της, δηλαδή ο Ιωσήφ ο Ησυχαστής να μνημονεύει τον λατινόφρονα Πατριάρχη, να είναι δε και αυτός στο Αγιολόγιο της Ορθοδοξίας; Όλο το πρόβλημα ήταν η μνημόνευση του λατινόφρονα Πατριάρχη. Αν δεν έχει σημασία η μνημόνευση αιρετικού Ποιμένα, στην Ορθόδοξη πίστη μας, τότε γιατί οι Ζωγραφίτες εκάηκαν ζωντανοί;;
Όποιον μνημονεύουμε με εκείνον κοινωνούμε και με όποιον κοινωνούμε τον μνημονεύουμε. Ολα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.
Έλεγε ο άγιος Αθανάσιος «Εάν ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος, οι όντες οφθαλμοί της Εκκλησίας, κακώς αναστρέφωνται καί σκανδαλίζωσι τόν λαόν, χρή (πρέπει) αυτούς εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γάρ άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον, ή μετ' αυτών εμβληθήναι, ως μετά Άννα και Καϊάφα, εις τήν γέενναν του πυρός» (Μ. Αθανασίου, ΒΕΠΕΣ, 33, 199) και "ων το φρόνημα αποστρεφόμεθα, τούτους από της κοινωνίας προσήκει φεύγειν" (PG 26, 1188 Β).
Είμαι της γνώμης ότι δεν ενδιαφέρεσαι για την ακρίβεια της Πίστης μας. Σε ερωτώ: Ο Ιωσήφ ο Ησυχαστής μέχρι το Μάρτιο του 1950 δεν μνημόνευε τον Αθηναγόρα διότι τον θεωρούσε λατινόφρονα αιρετικό. Πότε ο Ιωσήφ ο Ησυχαστής ήταν εντός Ορθόδοξου χώρου, όταν δεν μνημόνευε τον λατινόφρονα Αθηναγόρα ή όταν τον μνημόνευε;;;
Ο Αθηναγόρας ήταν, για τον Ιωσήφ τον Ησυχαστή και την Συνοδεία του, μέχρι τον Μάρτιο του 1950, λατινόφρονας αιρετικός. Μετά τον Μάρτιο ο Αθηναγόρας έγινε Ορθόδοξος, για να δικαιολογηθεί η 180 μοιρών αλλαγή του Ιωσήφ του Ησυχαστή; Ασφαλώς όχι. Αυτό άλλωστε ομολογεί η Συνοδεία του, και την αλλαγή αυτή του Γέροντα Ιωσήφ του Ησυχαστή, την θεώρησε πλάνη.
Είμαι κατ΄ εσέ Αγιομάχος διότι νομίζω ότι επλανήθη κάνοντας στροφή στην πίστη του, μνημονεύοντας τον Αθηναγόρα. Σε ερωτώ: Αφού η Συνοδεία του Ιωσήφ του Ησυχαστή, πίστευε ό,τι πιστεύω και εγώ, δηλαδή ότι η ενέργειά του ήτο αποτέλεσμα πλάνης, δεν είναι κατ΄ εσέ, και αυτοί, όλοι τους, Αγιομάχοι;;
Διάβασε την θέση της Συνοδείας του:
–Γέροντα, τι είδες;
--Δεν θα σας το πω. Το θέμα τελείωσε. Θα προχωρήσουμε με τα μοναστήρια και θα μνημονεύσουμε τον Πατριάρχη. Πετάγεται ο πατήρ Αθανάσιος:
--Εγώ δεν μνημονεύω τον Πατριάρχη. Είναι αιρετικός! Ο Γερο-Αρσένιος, πήγε πίσω από τον Γέροντα και του λέει:
--Γέροντα, πολλοί πλανήθηκαν ακόμα και μεγάλοι Άγιοι.
–Πάτερ Αρσένιε, αυτός ο δρόμος πάει προς τα εδώ και ο άλλος πάει προς τα εκεί, όποιον θέλεις διάλεξε ή θα πειθαρχήσης ή θα πάρης τον δρόμον σου. Εγώ θα ακολουθήσω τα μοναστήρια.
–Γέροντα, εγώ δυσκολεύομαι.
–Πάτερ Αρσένιε, ένα κι΄ ένα κάνουν δύο. Πάρε δρόμο και φύγε! Αμέσως όλοι κοκκαλώσαμε. Μόλις άκουσε έτσι ο πατήρ Αρσένιος, λέει στον Γέροντα:
--Ευλόγησον! Ευλόγησον!
(Από το βιβλίο του Γέροντα Εφραίμ του Αριζονίτου)
Αυτά προς το παρόν.
Υ.Γ. Μην ξεχνάς ότι οι Οικουμενιστές δεν τον κατάταξαν ακόμη στο Αγιολόγιό τους. Πως γράφεις ότι μάχομαι αγίους της εκκλησίας των Οικουμενιστών;; Τυπικά ερωτώ, διότι δεν με ενδιαφέρουν οι ενέργειες των εχθρών της Εκκλησίας, ούτε κοινωνώ με τους Οικουμενιστές τους εχθρούς της Κυρίας Θεοτόκου και του Υιού Της.
