Η καθημαγμένη μου Πατρίδα -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Η Νοσταλγία για την Πατρίδα
μας εν καιρώ ειρήνης συνιστά μία πραγματικότητα την οποία αδυνατούμε να την
αγνοήσουμε διότι βιώνουμε τον ξεριζωμό μολονότι ευρισκόμαστε τύποις εις την
Πατρίδα μας, το σπίτι μας, την εστία μας, διότι καταλαμβάνεται από ετερόκλητες
εθνικότητες αλλοδαπούς και με διαφορετικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα.
Η μελαγχολία για την
παρακμιακή αποσύνθεση η οποία επικρατεί, μας αγάγει στο συμπέρασμα δια την
μεθόδευση του εγχειρήματος, υπό των υπερεθνικών διευθυντηρίων τα οποία δαπανούν
πακτωλούς χρημάτων, προκειμένου να εποικίζουν σκοπίμως την Ελλάδα και να την
αλλοιώσουν εθνοτικά, δίκην προοδευτισμού.
Επί της ουσίας πρόκειται για
την βιομηχανία του ψευδεπίγραφου ανθρωπισμού των Μ.Κ.Ο, οι οποίες δρουν
ανεξέλεγκτα και λειτουργούν ως Δούρειοι ίπποι εξω-εθνικών συμφερόντων
εργαλειοπώντας το μεταναστευτικό ζήτημα, διότι τοιουτοτρόπως προωθούν, υπό το
πρόσχημα του δήθεν κατατρεγμένου προτύπου-ανθρώπου, την πολιτική ατζέντα της εθνομηδενιστικής παγκσομιοποιήσης και της
ανθρωπολογικής Νέας Τάξης πραγμάτων.
Εις τα ζητήματα της πίστεως δεν χωρούν ανθρώπινοι συναισθηματισμοί
Αείποτε η Εκκλησία του Χριστού «δια τους λόγους των
χειλέων Του εφύλαξεν οδούς σκληράς». Μέσος όρος δεν υπάρχει. Ή πιστεύομεν ή δεν
πιστεύομεν. Ή ο από δέκα αιώνων Καθολικισμός περιέπεσεν εις αιρέσεις, οπότε
πρέπει να τας αποβάλη και κατόπιν να έλθη προς ένωσιν Δογματικήν και
Εκκλησιαστικήν ή δεν έχει αιρέσεις οπότε η Εκκλησία μας πλανάται επί δέκα
αιώνας. Και όχι μόνον δέκα αιώνας, αλλά πλανάται μεθ' όλων των Οικουμενικών
Συνόδων και των αγίων Πατέρων, και τα πάντα γίνονται άνω κάτω. Και κατά
συνέπειαν πρέπει να διορθώσωμεν Ιερούς Κανόνας, να συμπληρώσωμεν το Σύμβολον
της Πίστεως, να διασκευάσωμεν τα λειτουργικά μας βιβλία, να χρίσωμεν με ασβέστη
τους τοιχογραφημένους αγίους Πατέρας μας και να καύσωμεν τας φορητάς εικόνας
των, αφού επλανήθησαν και πλανούν και ημάς τόσους αιώνας.
Τη ΙΒ΄ (13η) Ιουλίου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΓΟΛΙΝΔΟΥΧ της εκ Περσίδος, της μετονομασθείσης ΜΑΡΙΑΣ.
Μαρία η ένδοξος
Μάρτυς του Χριστού, η πρώην ονομαζομένη Γολινδούχ, κατήγετο εκ της Περσίας,
έχουσα άνδρα αρχιμάγον, κατά τους χρόνους Χοσρόου μεν του βασιλέως Περσών,
Μαυρικίου δε του βασιλέως Ρωμαίων εν έτει φπδ΄ (584). Ελθούσα δε εις έκτασιν,
βλέπει Άγγελον Θεού, όστις έδειξεν εις αυτήν τόπον σκοτεινόν και πλήρη πυρός,
εντός του οποίου είδε τους προγόνους της, οι οποίοι ελάτρευσαν τα είδωλα.
Έδειξε δε εις αυτήν και άλλον τόπον φωτεινόν, εντός του οποίου ηυφραίνοντο και
εχόρευον οι του Χριστού λάτραι· θέλουσα δε και αυτή να εισέλθη εντός του
φωτεινού εκείνου τόπου, ημποδίζετο υπό του φαινομένου Αγγέλου, όστις έλεγεν εις
αυτήν, ότι εις τον τόπον εκείνον δεν δύνανται να εισέλθουν οι άπιστοι.
π. Θεόδωρος Ζήσης: Είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Πατριάρχης.
Αφού οι Επίσκοποι μνημονεύουν τόν Πατριάρχη καί επομένως
υπόκεινται καί αυτοί στόν κανόνα: “ο κοινωνών ακοινωνήτω, ακοινώνητος έσται”·
καί εγώ μνημονεύω τόν Επίσκοπό μου, ο οποίος μνημονεύει τόν Πατριάρχη, ο οποίος
κοινωνεί μέ τόν Πάπα· καί εσείς οι λαϊκοί έρχεστε από μένα,
ο οποίος μνημονεύω τόν Επίσκοπο καί κοινωνάτε καί μέ αποδέχεστε. Επομένως, μία σειρά
–αυτή η σειρά τού παραπτώματος πού αρχίζει από τόν
Πατριάρχη, αρχίζει σιγά-σιγά σάν συγκοινωνούν δοχείον, νά φθάνει σάν ευθύνη μέχρις
εμάς!
Αλλά ποιός από τόν κόσμο τά ξέρει
αυτά; Οι περισσότεροι από τούς
λαϊκούς, θά πούν: “Μά, αφού τό κάνει ο Πατριάρχης, αφού τό κάνει ο Πάπας, τί
φταίω εγώ;”. Φταίς κι εσύ! Δέν δικαιολογείται
η άγνοια...
Είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο
Πατριάρχης. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Επίσκοπος ο οποίος σιωπά καί η οποία
σιωπή είναι τρίτο είδος αθεϊας. Είμαστε υπεύθυνοι καί εμείς οι Πρεσβύτεροι καί μαζί μέ εμάς, είστε καί
σείς οι λαϊκοί, πού έρχεστε μαζί μέ μάς καί δέν μάς λέτε: “Φεύγουμε εμείς”.
Άγιος Ιωάννης ο Σιναίτης :
Μερικές φορές, καθώς
ἀντλούσαμε νερό ἀπό τίς πηγές, ἀντλήσαμε μαζί μέ αὐτό, χωρίς νά τό καταλάβωμε,
καί ἕναν βάτραχο.
Παρόμοια πολλές
φορές, καθώς καλλιεργοῦμε τίς ἀρετές, ὑπηρετοῦμε καί τίς κακίες πού χωρίς νά
φαίνωνται εἶναι συμπεπλεγμένες μαζί τους. Ἐπί παραδείγματι: Μέ τήν φιλοξενία
συμπλέκεται ἡ γαστριμαργία, μέ τήν ἀγάπη ἡ πορνεία, μέ τήν διάκρισι ἡ δεινότης,
μέ τήν φρόνησι ἡ πονηρία, μέ τήν πραότητα ἡ ὑπουλότης καί ἡ νωθρότης καί ἡ
ὀκνηρία καί ἡ ἀντιλογία καί ἡ ἰδιορρυθμία καί ἡ ἀνυπακοή. Μέ τήν σιωπή ἡ
διδασκαλική ὑπεροψία, μέ τήν χαρά ἡ οἴησις, μέ τήν ἐλπίδα ἡ ὀκνηρία, μέ τήν
ἀγάπη πάλι ἡ κατάκρισις, μέ τήν ἡσυχία ἡ ἀκηδία καί ἡ ὀκνηρία, μέ τήν ἁγνότητα
ἡ πικρή συμπεριφορά, μέ τήν ταπεινοφροσύνη ἡ παρρησία. Σέ ὅλα δέ αὐτά ἀκολουθεῖ
ὡσάν κοινό κολλύριο ἤ μᾶλλον δηλητήριο, ἡ κενοδοξία.
-------------------------
Marinos Ritsoudis είπε...
Και όμως όλως διακρίνονται οι βάτραχοι στα κρυστάλλινα νερά των πηγών. Τα πάθη δεν κρύβονται..
------------------------------
Ανώνυμος είπε...
Το τέλειο δε μπορούμε να το φτάσουμε, πόσο μάλλον να το αγγίσουμε. Βρίθουμε στις αδυναμίες και τα πάθη. Κι αυτό το γνωρίζει ο Θεός, για αυτό ζητάει από μας αυτή τη προσπάθεια, τον αγώνα, τη προαίρεση. Μέγας ανατόμος της ψυχής ο άγιος Ιωάννης, οι αγωνιστές της ερήμου εκείνης της εποχής έφτυσαν αίμα για να κερδίσουνε πνεύμα.
-------------------------
Marinos Ritsoudis είπε...
Και όμως όλως διακρίνονται οι βάτραχοι στα κρυστάλλινα νερά των πηγών. Τα πάθη δεν κρύβονται..
Ανώνυμος είπε...
Όταν προηγείται η πράξη καί έπεται η θεωρία -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη
Από τόν μακαριστό πλέον
Μητροπολίτη Σερβίων καί Κοζάνης Διονύσιο Ψαριανό "Λόγος εις τούς Τρείς
Ιεράρχες", 21 Ιαν. 1983, όπου διαβάζει κανείς (1)
«ιγ'. Πιστεύεται πὼς ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ἦταν ἄπραγος ἄνθρωπος. Ἀλλὰ κάθε ἄλλο. Ὁ Γρηγόριος ἦταν πραγματικὰ μαχητὴς καὶ ἀξίωμά του ἦταν τὸ «πρᾶξις θεωρίας ἐπίβασις». Αὐτὸ θὰ πῆ πὼς ἀπὸ τὴν πράξη πρέπει νὰ ξεκινήσουμε κι ἐπάνω στὴν πράξη καὶ τὴν πείρα πρέπει νὰ στηρίξουμε καὶ νὰ χτίσουμε τὴ θεολογικὴ γνώση καὶ τὴ θεωρητικὴ σοφία. Τέτοια εἶναι ἡ θεολογία καὶ ἡ σοφία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας· πρῶτα ζωὴ κι ὕστερα θεολογία, πρῶτα πράξη κι ὕστερα θεωρία. Μέσ’ ἀπὸ τὴν πράξη καὶ τὸ «πάθος» βγαίνει τὸ «μάθος», καθὼς τὸ διδάσκει ὁ χορὸς στὴν ἀρχαία τραγωδία, ὅταν ὑμνῆ τὸ Θεό, «τὸν πάθει τὸ μάθος θέντα καὶ βροτοὺς ὁδώσαντα...». Αὐτὸς εἶναι ὁ δρόμος τῶν ἀληθινὰ σοφῶν καὶ τῶν ἁγίων, ποὺ τὸν ἤξερε καλὰ ὁ ἅγιος Γρηγόριος.»
Σχόλιο
Σχετικά μέ «τὸ ἀξίωμα πρᾶξις θεωρίας ἐπίβασις», η τοποθέτηση τού μακαριστού Μητροπολίτη : "Αὐτὸ θὰ πῆ πὼς ἀπὸ τὴν πράξη πρέπει νὰ ξεκινήσουμε κι ἐπάνω στὴν πράξη καὶ τὴν πείρα πρέπει νὰ στηρίξουμε καὶ νὰ χτίσουμε τὴ θεολογικὴ γνώση καὶ τὴ θεωρητικὴ σοφία", κατά τήν γνώμη τού γράφοντος είναι λάθος. Η θεωρία ζωής (θεολογική γνώση, θεωρητική σοφία) προηγείται πάντα καί έπεται η πράξη, η χαρακτηριζομένη από τόν Αγ. Γρηγόριο τόν Θεολόγο «ἐπίβασις».
Άν η «ἐπίβασις» (πράξη) προηγείται τής θεωρίας (θεολογική γνώση, θεωρητική σοφία), τότε μόνη σωτηρία είναι η μετάνοια, η οποία είναι ανέφικτη μετά θάνατον. Βλέπε τήν περίπτωση τού Αβεσσαλώμ (2). Παράδειγμα, οι "επιβαίνοντες" τής Ιατρικής Επιστήμης, οφείλουν πρωτίστως νά διδαχθούν τά περί αυτήν θεωρητικά, θεολογικά, έπειτα δέ νά ασκήσουν τήν ιατρική πράξη - «ἐπίβασις».
«Μέσ’ ἀπὸ τὴν πράξη καὶ τὸ «πάθος» βγαίνει τὸ «μάθος», καθὼς τὸ διδάσκει ὁ χορὸς στὴν ἀρχαία τραγωδία» (Μ. Διονύσιος Ψαριανός)
Σχόλιο
«τὸν πάθει τὸ μάθος θέντα καὶ βροτοὺς ὁδώσαντα...», δέν σημαίνει "πάθε γιά νά μάθεις". Σημαίνει, κατά τούς αγίους καί τήν Εκκλησία, μάθε γιά νά μήν πάθεις. Τό βάρος εδώ τίθεται εις «τὸ μάθος θέντα καὶ βροτοὺς ὁδώσαντα», όχι στό πάθος.
------------------------
Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...
Μήπως υπέπεσε στήν αντίληψη τού ύπερθεν Ανωνύμου κάποιο άλλο σημαντικότερο λάθος, πέραν τής αβλεψίας τού γράψαντος τό λάθος όνομα ( : Δημήτριος αντί Διονύσιος) τού Νεορθόδοξου τέως Μητροπολίτη - ο θεός νά τόν συγχωρέσει ; Διότι, τό νά γράψεις λάθος ένα όνομα δέν είναι τόσο σημαντικό, όσο τό νά επαναλαμβάνεις τά τής αρχαίας ημών τραγωδίας «πάθε γιά νά μάθεις», λές καί δέν ήταν αρκετό, ότι ο Κύριος έπαθεν υπέρ ημών υπολιμπάνων υπογραμμόν : «21 εἰς τοῦτο γὰρ ἐκλήθητε, ὅτι καὶ Χριστὸς ἔπαθεν ὑπὲρ ὑμῶν, ὑμῖν ὑπολιμπάνων ὑπογραμμὸν ἵνα ἐπακολουθήσητε τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ· 22 ὃς ἁμαρτίαν οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ· » (1Πτ. β΄)
Συνιστώ στόν Ανώνυμο (12 Ιουλίου 2020 - 1:51 μ.μ.) νά διαβάσει όλο τό β΄ Κεφάλαιο τής Πρώτης Επιστολής τού Απ. Πέτρου, όπου εκεί, βεβαίως, δέν γίνεται αναφορά πρός τούς αδελφούς εν Χριστώ, τό «πάθετε γιά νά μάθετε». Αντιθέτως, υποδεικνύεται καί συνιστάται τό «μάθετε γιά νά μήν πάθετε».
--------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
13 Ιουλίου 2020 - 1:09 π.μ.: «Αυτοί που υποννοείς ολιγογράμματε βοσκέ Κώστα είναι δικά σου αδέλφια!!! Αυτοί κατέκριναν τον Θεάνθρωπο γιατί δεν αποτειχιζόταν και συναναστρεφόταν με πόρνες και τελώνες και δεν κοίταζε το γράμμα του Νόμου και θεράπευε το Σάββατο, και εσύ το αδέλφι των Φαρισαίων αυτών κατακρίνεις σύγχρονους αγίους γιατί δεν αποτειχίστηκαν και τον π. Σωφρόνιο που κατ' εξαίρεση έκανε ένα μεικτό Μοναστήρι, έστω και αν δεν συνέβη εδώ και παραπάνω απο 30 χρόνια κανένα σκάνδαλο!!!!»
Σχόλια: (1) Κατά κανόνα, προκειμένου νά διατηροῦν κάποιαν «ἀξιοπιστίαν», οἱ διαστροφεῖς τῆς Ἀληθείας, ἀκόμη καί αὐτός ὁ Πατήρ τοῦ Ψεύδους, ἔχουν κάποια ὅρια. Ἐσύ, μἐ αὐτό τό «σχόλιον» τά ἔχεις ξετεράσει! Καταπίνεις ὑποκριτικῶς τό ἀδιαμφισβήτητον γεγονός ὅτι οἱ προϊστάμενοι τοῦ Σατανισμοῦ, τούς ὁποίους ἀκολουθεῖς, διαστρέφουν, ἤ μᾶλλον ἀνατρέπουν πλήρως, τήν Ὀρθοδοξίαν καί μᾶς ἐμφανίζεις ὅτι τούς κατακρίνουμε δῆθεν γιά προσωπικά ἁμαρτήματα, ἤ γιά παραβάσεις τυπικῶν διατάξεων τοῦ νόμου, καί ὅτι παραβλέπουμε τάς μεγάλας «εὐεργεσίας» των πρός τήν Οίκουμένην μέ τήν ἐπιβολήν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅπως ἀκριβῶς παρέβλεπαν καί οἱ Φαρισαῖοι τό ἔργον Ἀγάπης τοῦ Κυρίου, χάριν τῆς τηρήσεως τοῦ Σαββάτου!!! Ἐπαναλαμβάνω, ὁ πατέρας σας Διάβολος δέν θά ἐτόλμα τοιαύτην διαστροφήν, ἡ ὁποία ξεπερνᾶ κάθε ἀνθρώπινον ὅριον καί σᾶς εἰσάγει «μεγαλοπρεπῶς» εἰς τό Βασίλειον τοῦ Διαβόλου!
(2) Πῶς ξέρετε, ὦ Ὑποκριταί, ὅτι δέν συνέβη τίποτε ὅλ' αὐτά τά χρόνια εἰς τήν μικτήν «μονήν» τοῦ Ἔσσεξ; «Φανάρι» κρατούσατε ἤ μήπως σᾶς τό εἶπε τό ἀφεντικόν σας, ὁ Σατανᾶς, ὁ ὁποῖος προφανῶς ἔχει διωρισμένους πολλούς δαίμονας ἐκεῖ; Ἀκόμη καί ἄν ὄντως δέν ἔχῃ συμβῆ κάτι, ποιός σᾶς εἶπεν ὅτι αὐτό δικαιολογεῖ τήν ἐπί πολλάς δεκαετίας συνεχῆ καταπάτησιν τῶν ἱερῶν Κανόνων;
(3) Τά δύο προηγούμενα σχόλιά μου ἀποδεικνύουν ὅτι εἶσθε σκληροπυρηνικοί Οἰκουμενισταί καί ἔρχεσθε ἐδῶ μέ τό ζόρι, μέ τό ἀζημίωτον βεβαίως, καί φυσικά ἀνωνύμως, νά πολεμήσετε διά τοῦ Ψεύδους καί τῆς δημιουργίας συγχύσεως τό Ὀρθόδοξον αὐτό ἱστολόγιον. Ἀλλ' ὅπως προεῖπον, ἔτσι κάμνουν ὅλοι οἱ γνήσιοι υἱοί τῆς γεένης!
«ιγ'. Πιστεύεται πὼς ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ἦταν ἄπραγος ἄνθρωπος. Ἀλλὰ κάθε ἄλλο. Ὁ Γρηγόριος ἦταν πραγματικὰ μαχητὴς καὶ ἀξίωμά του ἦταν τὸ «πρᾶξις θεωρίας ἐπίβασις». Αὐτὸ θὰ πῆ πὼς ἀπὸ τὴν πράξη πρέπει νὰ ξεκινήσουμε κι ἐπάνω στὴν πράξη καὶ τὴν πείρα πρέπει νὰ στηρίξουμε καὶ νὰ χτίσουμε τὴ θεολογικὴ γνώση καὶ τὴ θεωρητικὴ σοφία. Τέτοια εἶναι ἡ θεολογία καὶ ἡ σοφία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας· πρῶτα ζωὴ κι ὕστερα θεολογία, πρῶτα πράξη κι ὕστερα θεωρία. Μέσ’ ἀπὸ τὴν πράξη καὶ τὸ «πάθος» βγαίνει τὸ «μάθος», καθὼς τὸ διδάσκει ὁ χορὸς στὴν ἀρχαία τραγωδία, ὅταν ὑμνῆ τὸ Θεό, «τὸν πάθει τὸ μάθος θέντα καὶ βροτοὺς ὁδώσαντα...». Αὐτὸς εἶναι ὁ δρόμος τῶν ἀληθινὰ σοφῶν καὶ τῶν ἁγίων, ποὺ τὸν ἤξερε καλὰ ὁ ἅγιος Γρηγόριος.»
Σχόλιο
Σχετικά μέ «τὸ ἀξίωμα πρᾶξις θεωρίας ἐπίβασις», η τοποθέτηση τού μακαριστού Μητροπολίτη : "Αὐτὸ θὰ πῆ πὼς ἀπὸ τὴν πράξη πρέπει νὰ ξεκινήσουμε κι ἐπάνω στὴν πράξη καὶ τὴν πείρα πρέπει νὰ στηρίξουμε καὶ νὰ χτίσουμε τὴ θεολογικὴ γνώση καὶ τὴ θεωρητικὴ σοφία", κατά τήν γνώμη τού γράφοντος είναι λάθος. Η θεωρία ζωής (θεολογική γνώση, θεωρητική σοφία) προηγείται πάντα καί έπεται η πράξη, η χαρακτηριζομένη από τόν Αγ. Γρηγόριο τόν Θεολόγο «ἐπίβασις».
Άν η «ἐπίβασις» (πράξη) προηγείται τής θεωρίας (θεολογική γνώση, θεωρητική σοφία), τότε μόνη σωτηρία είναι η μετάνοια, η οποία είναι ανέφικτη μετά θάνατον. Βλέπε τήν περίπτωση τού Αβεσσαλώμ (2). Παράδειγμα, οι "επιβαίνοντες" τής Ιατρικής Επιστήμης, οφείλουν πρωτίστως νά διδαχθούν τά περί αυτήν θεωρητικά, θεολογικά, έπειτα δέ νά ασκήσουν τήν ιατρική πράξη - «ἐπίβασις».
«Μέσ’ ἀπὸ τὴν πράξη καὶ τὸ «πάθος» βγαίνει τὸ «μάθος», καθὼς τὸ διδάσκει ὁ χορὸς στὴν ἀρχαία τραγωδία» (Μ. Διονύσιος Ψαριανός)
Σχόλιο
------------------------
Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...
Συνιστώ στόν Ανώνυμο (12 Ιουλίου 2020 - 1:51 μ.μ.) νά διαβάσει όλο τό β΄ Κεφάλαιο τής Πρώτης Επιστολής τού Απ. Πέτρου, όπου εκεί, βεβαίως, δέν γίνεται αναφορά πρός τούς αδελφούς εν Χριστώ, τό «πάθετε γιά νά μάθετε». Αντιθέτως, υποδεικνύεται καί συνιστάται τό «μάθετε γιά νά μήν πάθετε».
--------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Σχόλια: (1) Κατά κανόνα, προκειμένου νά διατηροῦν κάποιαν «ἀξιοπιστίαν», οἱ διαστροφεῖς τῆς Ἀληθείας, ἀκόμη καί αὐτός ὁ Πατήρ τοῦ Ψεύδους, ἔχουν κάποια ὅρια. Ἐσύ, μἐ αὐτό τό «σχόλιον» τά ἔχεις ξετεράσει! Καταπίνεις ὑποκριτικῶς τό ἀδιαμφισβήτητον γεγονός ὅτι οἱ προϊστάμενοι τοῦ Σατανισμοῦ, τούς ὁποίους ἀκολουθεῖς, διαστρέφουν, ἤ μᾶλλον ἀνατρέπουν πλήρως, τήν Ὀρθοδοξίαν καί μᾶς ἐμφανίζεις ὅτι τούς κατακρίνουμε δῆθεν γιά προσωπικά ἁμαρτήματα, ἤ γιά παραβάσεις τυπικῶν διατάξεων τοῦ νόμου, καί ὅτι παραβλέπουμε τάς μεγάλας «εὐεργεσίας» των πρός τήν Οίκουμένην μέ τήν ἐπιβολήν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅπως ἀκριβῶς παρέβλεπαν καί οἱ Φαρισαῖοι τό ἔργον Ἀγάπης τοῦ Κυρίου, χάριν τῆς τηρήσεως τοῦ Σαββάτου!!! Ἐπαναλαμβάνω, ὁ πατέρας σας Διάβολος δέν θά ἐτόλμα τοιαύτην διαστροφήν, ἡ ὁποία ξεπερνᾶ κάθε ἀνθρώπινον ὅριον καί σᾶς εἰσάγει «μεγαλοπρεπῶς» εἰς τό Βασίλειον τοῦ Διαβόλου!
(2) Πῶς ξέρετε, ὦ Ὑποκριταί, ὅτι δέν συνέβη τίποτε ὅλ' αὐτά τά χρόνια εἰς τήν μικτήν «μονήν» τοῦ Ἔσσεξ; «Φανάρι» κρατούσατε ἤ μήπως σᾶς τό εἶπε τό ἀφεντικόν σας, ὁ Σατανᾶς, ὁ ὁποῖος προφανῶς ἔχει διωρισμένους πολλούς δαίμονας ἐκεῖ; Ἀκόμη καί ἄν ὄντως δέν ἔχῃ συμβῆ κάτι, ποιός σᾶς εἶπεν ὅτι αὐτό δικαιολογεῖ τήν ἐπί πολλάς δεκαετίας συνεχῆ καταπάτησιν τῶν ἱερῶν Κανόνων;
(3) Τά δύο προηγούμενα σχόλιά μου ἀποδεικνύουν ὅτι εἶσθε σκληροπυρηνικοί Οἰκουμενισταί καί ἔρχεσθε ἐδῶ μέ τό ζόρι, μέ τό ἀζημίωτον βεβαίως, καί φυσικά ἀνωνύμως, νά πολεμήσετε διά τοῦ Ψεύδους καί τῆς δημιουργίας συγχύσεως τό Ὀρθόδοξον αὐτό ἱστολόγιον. Ἀλλ' ὅπως προεῖπον, ἔτσι κάμνουν ὅλοι οἱ γνήσιοι υἱοί τῆς γεένης!
Η ανθρωπότητα πληρώνει τα «αστρονομικά σφάλματα» των ειδικών
Του Jon Miltimore. Απόδοση στα Ελληνικά: Νίκος Μαρής
Ο Δρ. Γιάννης Ιωαννίδης έγινε ένας παγκoσμίως κορυφαίος επιστήμονας εκθέτοντας στη δημοσιότητα περιπτώσεις κακής άσκησης της επιστήμης . Αλλά η πανδημία του COVID-19 θα μπορούσε να αποδειχθεί ως η μεγαλύτερη πρόκληση για εκείνον μέχρι σήμερα.
Ο Ιωαννίδης, κάτοχος της έδρας C.F. Rehnborg στην Πρόληψη Νοσημάτων στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, δέχτηκε πυρά κατά τους τελευταίους μήνες εξαιτίας της αντίθεσής του στις κρατικά επιβεβλημένες καραντίνες, για τις οποίες λέει ότι θα μπορούσαν να προκαλέσουν κοινωνικές βλάβες πολύ πέρα από τα υποτιθέμενα οφέλη τους. Και δεν φαίνεται καθόλου να υποχωρεί από αυτή του τη θέση.
-----------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)