Από επιστολήν του μακαριστού πατρός Φιλοθέου Ζερβάκου προς τον Επίσκοπόν του, σταλείσα το 1930.

Εάν οι ορθόδοξοι χριστιανοί ηκολούθουν επισκόπους φρονούντας τα των ετεροδόξων, που τότε Ορθοδοξία;

Εάν όμως αυτήν την γνώμην ( του Αγίου Ιγνατίου) ηκολούθουν πάντες οι χριστιανοί κατά γράμμα, να ακολουθούν δηλαδή τους επισκόπους εις πάντα, αλλοίμονον τότε, ούτε Ορθοδοξία, ούτε Εκκλησία, ούτε Ορθόδοξος χριστιανός θα υπήρχε σήμερον. Εάν οι ορθόδοξοι χριστιανοί ηκολούθουν τους πατριάρχας και επισκόπους, Απολιναρίους, Μακεδονίους, Ευτυχέας, Διοσκόρους, Σαββελιο-Σεβήρους, Ευσεβίους και μυρίους άλλους, και εδέχοντο και ησπάζοντο τα φρονήματά των, που τότε Ορθοδοξία; Που χριστιανός ευσεβής και ορθόδοξος; Και τι λέγω ανθρώπους πατριάρχας και μητροπολίτας, και δεν λέγω Συνόδους;…, διότι 348 τον αριθμόν συνήλθον εν έτει 754 εν Κωνσταντινουπόλει, Πατριάρχαι, Μητροπολίται, Επίσκοποι κ.λ.π. Ο αριθμός 348 είναι πολύ σεβαστός. Εν τούτοις τον τότε πατριάρχην Κωνσταντίνον και τον βασιλέα Κοπρώνυμον και τους 348 Μητροπολίτας, πολλοί μοναχοί, κληρικοί και λαϊκοί δεν τους ήκουσαν, απεσχίσθησαν απ’ αυτών, τους ήλεγχον και τους απεκάλουν κακοδόξους και εικονομάχους… Άρα γε οι τοιούτοι είναι σχισματικοί, αιρετικοί, κακόδοξοι, κολασμένοι, αναθεματισμένοι, και μαζί με αυτούς και ημείς που προσκυνούμεν και σεβόμεθα, σχετικώς και κατά την παράδοσιν, τας αγίας εικόνας;

Ημείς έχομεν την γνώμην και ομολογούμεν ότι είναι άξιοι παντός επαίνου διότι παρήκουσαν και απεσχίσθησαν, και ηξιώθησαν ουρανίων στεφάνων δια την παρακοήν των εκείνην, και σήμερον τους προσκυνούμεν και τιμώμεν ως Αγίους (Γερμανός, Νικηφόρος, Μεθόδιος, Ταράσιος, Στέφανος, Θεόδωρος, Θεοφάνης, Θεόδωρος ο Στουδίτης κ.λ.π.), την δε σύνοδον εκείνην ονομάζομεν παράνομον, μιαράν και Καϊαφικόν συνέδριον…

Τον Κύριον υμνείτε

Σκόπιμη καταστρατήγηση εὐαγγελικῶν ἐντολῶν καὶ θεοπνεύστων Κανόνων

Eνέργειες ποὺ συντελοῦν στὴν παγίωση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι καὶ οἱ συμπροσευχές, ποὺ δὲν ἀποτελοῦν πλέον μιὰ σπάνια καὶ κατ’ οἰκονομίαν ἐνέργεια, ἀλλὰ καθημερινή, σκόπιμη καταστρατήγηση εὐαγγελικῶν ἐντολῶν καὶ θεοπνεύστων Κανόνων, ἐνσυνείδητη οἰκουμενιστικὴ προπαγάνδα, ποὺ δέχθηκαν οἱ ἐκπρόσωποί μας νὰ θεσμοθετηθεῖ ὡς νόμιμη ἐνέργεια καλυπτόμενη ἀπὸ “Κοινὲς Διακηρύξεις”. Στὸ Porto Alegre ἀποφασίστηκε: «Οἱ συμπροσευχὲς θεωροῦνται ἐπίτευγμα, κατάκτησις τοῦ Π.Σ.Ε. …Ἡ κοινὴ προσευχὴ σὲ ἕνα οἰκουμενικὸ περιβάλλον μπορεῖ νὰ γίνη κατανοητὴ ὡς καιρὸς ὁμολογίας στὴν ὁδὸ πρὸς τὴν πλήρη ἑνότητα».

Ιερά Πανήγυρις Πρόσκλησις

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΙΕΡΟΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΝΑΟΣ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Προφήτη Ἠλία 20 – Ἄνω Πόλη, Θεσσαλονίκη, Τηλ. 2310 273790

ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ

Οἱ Ἱερεῖς καὶ τὸ Ἐκκλησιαστικὸν Συμβούλιον τοῦ καθ’ ἠμᾶς Ἱεροῦ Ναοῦ μὲ αἰσθήματα ἀγάπης καὶ ἐκτιμήσεως Σᾶς προσκαλοῦν, νὰ συνεορτάσετε εἰς τὴν Ἱερὰν Πανήγυριν τοῦ Ἱ. Ναοῦ μας ποὺ θὰ τελεσθῆ συμφώνως τῷ κάτωθι προγράμματι:

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19 ΙΟΥΛΙΟΥ 2012

Ὥρα 7.00 μ.μ. Μέγας Πανηγυρικὸς Ἑσπερινὸς.

Ὥρα 8.30 μ.μ. Ἱερὰ Λιτάνευσις τῆς Ἁγίας καὶ Θαυματουργοῦ Εἰκόνος τοῦ Ἁγίου Προφήτου Ἡλίου τοῦ Θεσβίτου.

Ὥρα 10.00 μ.μ. ἒως 01.30 π.μ. Ἱερά Ἀγρυπνία

ΣΑΒΒΑΤΟ 20 ΙΟΥΛΙΟΥ 2012

Ὥρα 7.00 π.μ. Ὄρθρος καὶ Πανηγυρικὴ Θεία Λειτουργία

Ὥρα 7.00 μ.μ. Κτητορικό Μνημόσυνο

Μετὰ τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης καὶ ἐνθέρμων εὐχῶν

Οἱ Ἱερεῖς καὶ τὸ Ἐκκλησιαστικὸν Συμβούλιον

Πλούσια έκθεση εργοχείρων θα λειτουργεί στον προαύλειο χώρο του Ναού και πολλά δώρα θα διατίθενται με τη μορφή λαχειοφόρου αγοράς εκ μέρους της Ερανικής επιτροπής του Ναού.

Αστική συγκοινωνία:

Το 15 (Σαράντα Εκκλησιών), στάση Αγ. Δημητρίου και το 23 (Ακροπόλεως), στάση Κουλέ Καφέ.

εκ του Ι. Ναού

τηλέφωνον 2310273790

Του αειμνήστου Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννου Κορναράκη :

....Τὸ 2003, δύο χρόνια μετὰ τὸν ἐρχομὸ τοῦ Πάπα, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος εἰσηγήθηκε τὸν νεωτερισμὸ τῆς «Λειτουργικῆς Ἀναγέννησης» τῆς Ἐκκλησίας.
Τὸ θεολογικὸ ὑπόβαθρο τῆς Ἀναγεννήσεως ποὺ εἶχε στὸ μυαλό του, δημοσιεύθηκε τὸ ἴδιο ἔτος, στὸ περιοδικὸ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ὡς συνοδικὸ κείμενο, γραμμένο ἀπὸ καθηγητὲς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π. Θεσσαλονίκης. Τὸ κείμενο αὐτὸ ἀποτυπώνει, μὲ γνώμονα τὴν ἀρχὴ τῆς μετανεωτερικότητος, τὶς σαρωτικὲς ἀλλαγές ποὺ ἔπρεπε νὰ γίνουν γιὰ νὰ ὁλοκληρωθεῖ ἡ «Λειτουργικὴ Ἀναγέννηση» τῆς Ἐκκλησίας.
Ἀπὸ τὶς προτεινόμενες αὐτὲς ἀλλαγές, ἀναφέρουμε δύο:

α) Λόγῳ τῶν προόδων τῶν ἀνθρωπιστικῶν καὶ κοινωνικῶν ἐπιστημῶν, θὰ πρέπει νὰ ἐπαναπροσδιορίζεται ἡ ταυτότητα τῆς Ἐκκλησίας, προκειμένου νὰ συμπορευόμαστε μὲ αὐτὲς τὶς προόδους καὶ τὶς πολιτιστικὲς ἐξελίξεις.
β) Γιὰ τοὺς ἰδίους λόγους, θὰ πρέπει νὰ ἐπαναπροσδιορίζεται συνεχῶς καὶ τὸ Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Ἡ πλατύτερη ἐπαναδιατύπωση τοῦ μυστηρίου αὐτοῦ –προταθεῖσα καὶ σὲ ἄλλο κείμενο τοῦ ἰδίου, σὲ ἐπετηρίδα τῆς Σχολῆς– ἐξηγεῖ ὅτι, στὸ μυστήριο αὐτό, δὲν προσερχόμαστε γιὰ νὰ γίνουμε ἅγιοι, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἀποκτήσουμε πνεῦμα ἀλληλεγγύης μεταξύ μας (στὸ πνεῦμα τῆς παγκοσμιοποιήσεως), γιὰ νὰ φθάσουμε στὰ ἔσχατα!!!

Ἐπειδή, ὅμως, ἡ ταυτότητα τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός, τὸ συνοδικὸ αὐτὸ κείμενο πρότεινε, κατ’ οὐσίαν, τὸν διαρκῆ ἐπαναπροσδιορισμὸ τοῦ Ἰδίου τοῦ Χριστοῦ!!!

Ὁ Μέγας Βασίλειος τονίζει:

 «Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ σωθεῖ κάποιος ἂν
δὲν ἐκτελεῖ τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, οὔτε εἶναι ἀκίνδυνο νὰ παραβλέπει
κάτι ἀπὸ ὅσα ἔχουν προσταχθεῖ. Γιατί εἶναι φοβερὸ πράγμα ἡ ἔπαρση, νὰ                             γινόμαστε ἐμεῖς κριτὲς τοῦ Νομοθέτη, καὶ ἄλλους ἀπὸ τοὺς νόμους Του νὰ
τοὺς ἐγκρίνουμε, ἄλλους δὲ νὰ τοὺς παραβαίνουμε. Γιατί, ἂν ὁ ἄνθρωπος
τοῦ Θεοῦ πρέπει νὰ εἶναι τέλειος, εἶναι ἀνάγκη νὰ καταρτιστεῖ μὲ ὅλες τὶς
ἐντολὲς καὶ νὰ γίνει τέλειος στὸ μέτρο, ποὺ δίνει ὁ Χριστός. Καθ᾽ ὅσον,
ὅπως μᾶς λέει τὸ Λευϊτικὸ κι᾽ ἂν ἀκόμα αὐτὸ ποὺ γίνεται εἶναι καθαρό, ἂν
δὲν εἶναι τέλειο καὶ ὁλοκληρωμένο, δὲν εἶναι δεκτὸ σὲ θυσία ἀπὸ τὸν
Θεὸ».

O ὁμότιμος καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΑΠΘ πρωτ. π. Θεόδωρος Ζήσης, ἐπισημαίνει;

«…Οὔτε ἔπρεπε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ νὰ μετάσχουμε, οὔτε τώρα ἀμετανοήτως νὰ συνεχίζουμε   νὰ μετέχουμε τοῦ ΠΣΕ καὶ τῶν ἄλλων οἰκουμενιστικῶν θεσμῶν καὶ διαλόγων, γιατί αὐτὴ  ἡ συμμετοχὴ μας ἀκυρώνει τὸ Εὐαγγέλιο, προσβάλλει τοὺς μάρτυρες, διαφωνεῖ μὲ τοὺς  ἁγ. Πατέρες, ἀποτελεῖ πρωτοφανῆ καινοτομία στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας ἀνὰ τοὺς αἰῶνες  καὶ εἶναι μέρος τοῦ παιχνιδιοῦ τῆς Βαβυλῶνος τῆς μεγάλης»

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ - ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΙΔΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ

Πηγή : http://www.katanixis.blogspot.gr/2013/07/blog-post_7437.html

 

Η Κατάνυξη παρακαλεί να διαδώσετε την είδηση σε όλους τους ενδιαφερομένους.

ΝΕΑ ΥΠΟΥΛΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Πριν προλάβουμε καλά καλά να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας την βόμβα του Υπουργείου Παιδείας να θέσει σε κινητικότητα(mobility), διαθεσιμότητα και στην συνέχεια, απόλυση 2500 εκπαιδευτικούς, φτάνουν στο Ιστολόγιό μας katanixis.blogspot.gr και άλλοι εκρηκτικοί μηχανισμοί.

Πρώτον, αποστέλλονται από το Υπουργείο οι λίστες με τα ονόματα των εκπαιδευτικών προς διαθεσιμότητα πριν ακόμα ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο.

Δεύτερον, στις λίστες αυτές είναι τα ονόματα όλων των εκπαιδευτικών, ακόμα και εκείνων που ανήκουν σε κάποια από τις ειδικές περιπτώσεις όπως έχουν οριστεί από το ίδιο το Υπουργείο, ή πιο απλά απολύουν τους πάντες μέχρι να αποδείξουν το αντίθετο, ότι δηλαδή ανήκουν σε μια από τις εξαιρούμενες κατηγορίες και...

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΑΤΕΡΩΝ Δ' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

Φως του κόσμου 

“Εγώ ειμί το φως του κόσμου”.

Η Εκκλησία μας, τιμά αύριο, τη μνήμη των αγίων 630 Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, η οποία συνήλθε το 451 μ.Χ.  στην Χαλκηδόνα. Στη Σύνοδο αυτή έγινε κατορθωτή η διατύπωση του Χριστολογικού Δόγματος, κατά τρόπο που διασφαλιζόταν ο σωτηριολογικός χαρακτήρας της Εκκλησίας και αναδεικνυόταν η αιώνια αλήθεια της.  Συγκεκριμένα, με αφορμή τις διάφορες αιρέσεις που διαστρέβλωναν την αλήθεια της Εκκλησίας μας γύρω από το πρόσωπο του Κυρίου, η Σύνοδος της Χαλκηδόνας διατράνωσε την πίστη της Ορθοδοξίας ότι ο Ιησούς Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος. Η ένωση των δύο φύσεων στο πρόσωπό του είναι πραγματική. Έτσι το ανθρώπινο προσλαμβάνεται από το θείο και ανυψώνεται σε μια οντολογική διάσταση των πραγμάτων.

 

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Η κυριαρχία αυτή και επιβολή του τύπου του Ευρωπαίου ανθρώπου, μολονότι έχει γίνει εις την συνείδησιν των περισσοτέρων ανθρώπων κάτι το εντελώς φυσικόν και ομαλόν, αρχίζει τελευταίως να τρομάζη τους γνωρίζοντας τα πράγματα. Είναι όντως η μεταφυσική του ευρωπαίου ανθρώπου και η έμπρακτος βίωσις και εφαρμογή της εις όλα τα επίπεδα της ανθρωπίνης ζωής, η σωτηρία του ανθρώπου από τα δεινά του ή μήπως πρόκειται περί μιας τρομακτικής απάτης, προετοιμαζούσης τον τάφον του ανθρωπίνου είδους; Η απάντησις εις αυτήν την ερώτησιν απαιτεί μίαν ανάλυσιν των βασικών αρχών και καρπών του ευρωπαϊκού ανθρωπιστικού πολιτισμού και το ζύγισμα αυτών εις τον ζυγόν της αληθείας. Δέον να παρατηρηθή ευθύς εξ αρχής ότι το κριτήριον εις την στάθμισιν των πραγμάτων δύναται να είναι η εσωτερική δομή και ποιότης των και επ΄ ουδενί λόγω η εξωτερική λάμψις και το μέγεθος. Η ευαγγελική αλιευτική μέθοδος είναι η μόνη προσεγγίζουσα τον πυρήνα των πραγμάτων και απελευθερώνουσα από το «σώμα» του ψεύδους και της απάτης, όσον μεγάλο και αν είναι αυτό*                                                                                                                                                                     
*Είναι περιττόν και να λεχθή ότι η κρίσις μας αφορά όχι τους ανθρώπους, αλλά τας αρχάς και τας ιδέας των, επί τη βάσει των οποίων αυτοί προσπαθούν να οργανώσουν όλην την ζωήν του ανθρώπου. Η διάκρισις μεταξύ του αμαρτωλού ως θεοειδούς εικόνος και της αμαρτίας ως κατακριτέας ασθενείας του, είναι ο βασικός ευαγγελικός νόμος.

Tου Ιωάννου Κορναράκη:

...Δυστυχώς, σας δηλώνω ότι, δεν μπορώ να προσυπογράψω το κείμενο, το οποίο εσείς χαρακτηρίζετε ως «Ομολογία Πίστεως», επειδή η ομολογία αυτή δεν γίνεται με τούς όρους και τις απαιτήσεις του Ταμείου των Ιερών Κανόνων της Εκκλησίας, αλλά και της αγιοπνευματικής πατερικής παραδόσεως του μαρτυρίου αίματος και ψυχής, με το οποίο, και μόνον, οι θείοι Πατέρες, ως δούλοι γνησιώτατοι Χριστού, «όλην συλλεξάμενοι ποιμαντικήν επιστήμην και θυμόν ιερόν κινήσαντες, τους βαρείς εξεδίωξαν και λοιμώδεις λύκους των αιρέσεων, εκσφενδονήσαντες αυτούς, με την σφενδόνα του πνεύματος, έξω του της Εκκλησίας πληρώματος», κατά τον υμνογράφον της Εκκλησίας! Οι βαρείς λύκοι, λοιπόν, των αιρέσεων, και, μάλιστα, της λοιμώδους νόσου της οικουμενιστικής παναιρέσεως, δεν εξορκίζονται με έναν χαρτοπόλεμο αντιαιρετικών κειμένων -ανιαρό και ανίερο-, ο οποίος χαρτοπόλεμος, κάθε φορά, πληροφορεί το ποίμνιο, απλώς, τι είναι η αίρεσις και ποια καταστροφικά αποτελέσματα προκαλεί στην ζωή της Εκκλησίας! 
Μέχρι σήμερα, έχει κυκλοφορήσει μεγάλος αριθμός τέτοιων κειμένων, από την ηγουμενική διοίκηση του Αγίου Όρους, από την δική σας ομάδα κληρικών και μοναχών, αλλά και από άλλες αντιοικουμενιστικές προσπάθειες. 
Έχει χυθεί πολύ μελάνι και έχει ξοδευθεί πολύ χαρτί, για τα ίδια θέματα, το ίδιο μοτίβο, το δήθεν «μαχητικό», χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα εις βάρος των εκκλησιαστικών οικουμενιστών. 

.....Οι σκοτεινές μεθοδεύσεις, η κάλυψη της αληθείας με το καπέλο του ψεύδους, οι διπλωματίες και οι ποικίλες σκοπιμότητες αυτοπροστασίας, δεν εξαγιάζονται μ’ έναν χαρτοπόλεμο αντιαιρετικών κειμένων, μονόδρομο, στον αγώνα της Ομολογίας! 
Αυτόν το μονόδρομο αδυνατώ να προσυπογράψω στην προχωρημένη ώρα της ζωής μου, που με πλησιάζει στην κρίση του Θεού!