Τὸ Οἰκουμενιστικὸν Θέατρο τῆς Ρώμης* Τοῦ Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου ᾿Ανδρέου Θεοδώρου (†)

᾿Εφημερ. .᾿Ορθόδοξος Τύπος., ἀριθ. 770/25.12.1987.

ΣΤΙΣ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1987 παίχθηκε στὴ Ρώμη ἕνα πρώτου

μεγέθους οἰκουμενιστικὸ θέατρο.

Πρωταγωνιστές του ἦσαν οἱ προκαθήμενοι τῶν δύο μεγάλων

᾿Εκκλησιῶν, τῆς Παπικῆς καὶ τῆς ᾿Ορθοδόξου Καθολικῆς, ποὺ μετεῖχαν

σ᾿ ἕνα παράδοξο ≪συλλείτουργο≫, σκηνή του δὲ ἡ ἐπιβλητικὴ Βασιλικὴ

τοῦ ῾Αγίου Πέτρου καὶ θεατὲς εὐρὺ ἐκκλησίασμα λατίνων πιστῶν,

μεταξὺ τῶν ὁποίων πολλοὶ ἐπίσημοι, καὶ λίγοι —ὡς πιστεύουμε—

᾿Ορθόδοξοι μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τοὺς ἀνωτέρους κληρικοὺς τῆς συνοδείας

τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου.

῞Ωρα τῆς παραστάσεως ἦταν ἡ τέλεση τῆς λατινικῆς θείας

λειτουργίας, μὲ φόντο τὸ διάλογο τῆς ἀγάπης καὶ τὴν προσδοκωμένη

ἕνωση τῶν ᾿Εκκλησιῶν.

῾Ως ἦταν ἑπόμενο, δὲν ἔλειπαν ἀπὸ τὴν παράσταση οἱ ἐναγκα-

λισμοὶ καὶ οἱ συγκινήσεις, οἱ προσφωνήσεις καὶ οἱ ἀντιφωνήσεις καὶ

ἄλλα παρόμοια, τὰ ὁποῖα ἀποσποῦσαν τὰ χειροκροτήματα τῶν

παρισταμένων.

᾿Επειδὴ δὲ τὸ θέμα εἶναι πολὺ σοβαρὸ καὶ εἶναι πιθανὸν νὰ

δημιουργήσει ἐσφαλμένες ἐντυπώσεις καὶ βλαπτικὲς παρεκδοχές,

ἂς μοῦ ἐπιτραπεῖ νὰ ἐπισημάνω κατωτέρω ὡρισμένα στοιχεῖα,

θέτοντάς τα κάτω ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη κριτική.

Agni Parthene (Complete) - Simonopetra Monastery

Aπόσπασμα από τις «Πνευματικές Υποθήκες» του π. Φιλοθέου Ζερβάκου αναφερόμενον εις αναξίους κληρικούς:

«…Είχα μάθει ότι θα έλθουν οι Αρχιερείς στην Αθήνα, δια να γίνη σύνοδος των Αρχιερέων, και παρακαλούσα τον Θεόν να τους δώση φώτισι, να ειρηνεύσουν, να γίνη μία η Εκκλησία όπως ήταν. Ήλπιζα δε, ότι κάτι θα εγίνετο με την μεσιτείαν των Αγίων. Εζήτουν από τον Θεόν πληροφορίαν τινά, ότι θα ειρηνεύση την Εκκλησίαν, δια να αποθάνω ευχαριστημένος. Την Κυριακήν της Ορθοδοξίας, ασθενής και προσευχόμενος την νύκτα εκείνη, είδα, εκεί που περίμενα εις τον ναόν, να βγαίνη από το ιερόν ένα πουλαράκι, γαϊδουράκι στολισμένο και κάθησε στα πρόθυρα της ωραίας Πύλης. Εστεναχωρήθην και ελυπήθην πολύ, πως από μέσα από την Εκκλησίαν την ορθόδοξον εξήλθεν ένα πουλάριον νέον. Η ορθόδοξος Εκκλησία να βγάλη τοιούτους κληρικούς! Κατόπιν, λέγω, κάτι κακό θα γίνη στην Εκκλησία… Αυτή δεν είναι εκκλησία του Θεού, αλλά του Σατανά. Η Εκκλησία του Θεού γεννά ανθρώπους του Θεού, υιούς και παιδιά του Θεού, και η εκκλησία του Σατανά γεννά παιδιά του Σατανά, σατανάδες..».

«Ορθόδοξος Τύπος» αριθ. φ. 1124.

ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Τροπάριον.

Προς τον σον Προπάτορα, Δαβίδ επαγγειλάμενος, θήσειν εκ καρπού του της κοιλίας, επί τον θρόνον της Βασιλείας αυτού, την του Ιακώβ σε καλλονήν, μόνην εξελέξατο, λογικόν ενδιαίτημα.

Ερμηνεία.

Από δύο ρητά του Προφήτου Δαβίδ είναι ερανισμένον το παρόν Τροπάριον· από ένα μεν, όπου υπόσχεται ο Θεός προς τον Δαβίδ ούτως: «Ώμοσε Κύριος τω Δαβίδ αλήθειαν και ου μη αθετήσει αυτήν· εκ καρπού της κοιλίας σου θήσομαι επί του θρόνου σου» (Ψαλμ. ρλα: 11)· από άλλο δε: «Εξελέξατο εαυτώ την καλλονήν Ιακώβ, ην ηγάπησεν» (Ψαλμ. με: 5). Όθεν ταύτα τα δύο ενώσας ο Μελωδός εν τω παρόντι Τροπαρίω, εισάγει τον Αρχάγγελον Γαβριήλ αποκρινόμενον προς την Παρθένον και λέγοντα· ο Θεός (τούτο γαρ λείπει έξωθεν), Παρθένε, υπεσχέθη μεθ΄ όρκου εις τον ιδικόν σου προπάτορα Δαβίδ, ότι από τον καρπόν της κοιλίας του: ήτοι από το σπέρμα του, το οποίον είσαι εσύ, Θεοτόκε, να βάλη επάνω εις τον θρόνον της βασιλείας του ιδίου Δαβίδ: ήτοι να κάμη διάδοχον και Βασιλέα (ούτος δε είναι ο Υιός σου)· Βασιλέα δε, ουχί κατά την κοσμικήν και αισθητήν βασιλείαν, αλλά κατά την νοητήν και την δια πίστεως· καθότι η μεν αισθητή βασιλεία του Δαβίδ εξέλιπε προ τόσων χρόνων· η δε νοητή, ήτις εν τω Χριστώ επηγγέλθη, αύτη διαμένει μέχρι του νυν, και έσται έως του αιώνος των αιώνων· όθεν είπεν ο Άγγελος προς την Παρθένον: «Και δώσει αυτώ Κύριος ο Θεός τον θρόνον Δαβίδ του Πατρός αυτού (το κατά σάρκα), και βασιλεύσει επί τον οίκον Ιακώβ εις τους αιώνας, και της βασιλείας αυτού ουκ έσται τέλος» (Λουκ. α: 32-33). Αλλά και ο Θεοδώριτος ερμηνεύων το ανωτέρω ρητόν του Δαβίδ λέγει: «Το δε τέλος της υποσχέσεως ο Δεσπότης Χριστός εβεβαίωσε, του Δαβίδ κρατύνας την βασιλείαν»· τούτο γαρ και ο Ησαϊας προεθέσπισεν ειπών: «Παιδίον εγεννήθη ημίν»· και μετ΄ ολίγα: «Επί τον θρόνον Δαβίδ και την βασιλείαν αυτού, κατορθώσαι αυτήν από του νυν και εις τον αιώνα» (Ησ. θ: 7). Επιφέρει δε ακολούθως ο Μελωδός και λέγει· εσύ λοιπόν, Θεοτόκε, είσαι ο καρπός της κοιλίας του Δαβίδ, από τον οποίον μέλλει να γεννηθή ο Χριστός, και έχει να καθήση νοητώς εις τον θρόνον της πνευματικής βασιλείας του Δαβίδ· εσύ είσαι και η καλλονή του Ιακώβ, περί ης προείπεν ο αυτός Δαβίδ ότι σε εδιάλεξεν ο Κύριος, και σε εκατασκεύασε κατοικίαν λογικήν: ήτοι έμψυχον και νοεράν, δια να κατοικήση εις αυτήν· διότι αν και καλλονή κατά γράμμα νοείται ο περίφημος εκείνος ναός του Σολομών ο οικοδομημένος με ασύγκριτον καλλονήν και ωραιότητα· κατά αλληγορίαν όμως εσύ, Παρθένε, είσαι η αληθώς καλλονή, η κεκαλλωπισμένη ούσα με όλα τα κάλλη των θείων και ανθρωπίνων αρετών και των υπερφυσικών χαρισμάτων του Πνεύματος· όθεν εσέ εδιάλεξεν ο Θεός εις κατοικίαν του από όλον το γένος του Ιακώβ: ήτοι των Ιουδαίων. Όρα δε ότι ο Μελωδός προσθείς εις το ενδιαίτημα την λέξιν, Λογικόν, εφανέρωσε με τούτο ότι ου λέγει περί ναού αψύχου και αναισθήτου, αλλά περί εμψύχου και λογικού ενδιαιτήματος και κατοικίας, ήτις ήτον η Παρθένος Μαρία. Πρόσχες δε, ότι λέγει ο Δαβίδ, πως ηγάπησεν ο Θεός την έμψυχον ταύτην καλλονήν και αγιωτάτην Μητέρα του· προγινώσκων γαρ ο Θεός προ των αιώνων την Αειπάρθενον Μαριάμ, ότι ήτον όλη εστολισμένη από τας καλλονάς των αρετών και χαρίτων, κατεθέλχθη από το πνευματικόν αυτής κάλλος και την παρθενικήν αυτής ωραιότητα, και ηγάπησεν αυτήν από του αιώνος· αλλά και εις ύπαρξιν ελθούσαν, ηγάπησεν αυτήν δια να την κάμη Μητέρα του και ίσως έλεγε περί αυτής εκείνα τα του Άσματος· «Όλη καλή ει πλησίον μου, και μώμος ουκ έστιν εν σοι. Εκαρδίωσας ημάς, αδελφή μου νύμφη, εκαρδίωσας ημάς ενί από οφθαλμών σου» (Άσ. δ: 7). Δια τούτο και Ανδρέας ο Κρήτης έλεγε τη Παρθένω· «Συ η όντως επιθυμητή γη (κατά το Δαβιτικόν)· επεθύμησε γαρ ο Βασιλεύς της δόξης Χριστός του κάλλους σου, και ηράσθη του πλούτου της Παρθενίας σου, και ώκησεν εν σοι και εσκήνωσεν εν ημίν, και κατήλλαξεν ημάς δια σου τω Θεώ και Πατρί» (Λόγος εις την Κοίμησιν, ου η αρχή «Οι την εν Πνεύματι θεωρίαν»). Όρα δε ότι δεν είπεν ο Δαβίδ άλλην λέξιν, αλλά Καλλονήν, δια να φανερώση ότι η Παρθένος ήτον όλων των καλών το άνθος και το απάνθισμα του γένους του Ιακώβ, και αυτή ήτον το κάλλος εκείνου· ανώτερον γαρ είναι το κάλλος του καλού, κατά τον Αρεοπαγίτην Διονύσιον λέγοντα· «Καλόν μεν είναι λέγομεν το κάλλους μετέχον» (Κεφ. δ΄ περί θείων ονομάτων). Όθεν ως εκ προσώπου της Θεοτόκου αλληγορικώς νοείται εκείνο το υπό Ιεζεκιήλ ειρημένον· «Περιέθηκα εμαυτή κάλλος μου» (Ιεζεκ. κζ: 3).

Κύριε εκέκραξα προς Σε Ψαλμός 140 - Lord i have cried to You

π. Θεόδωρος Ζήσης - Ακινδύνου, Πηγασίου, Αφθονίου, Ελπιδοφόρου και Ανεμποδίστου των μαρτύρων.

http://www.impantokratoros.gr & http://katanixis.blogspot.gr

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 8 Νοεμβρίου 2014

Των παμμακαρίστων Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ.

Ἡ Ἐκκλησία μας σήμερα γιορτάζει τὴν Σύναξη τῶν Ἀρχαγγέλων Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ, καθὼς καὶ τῶν ὑπολοίπων Ἀσωμάτων καὶ Οὐρανίων Ἀγγελικῶν Ταγμάτων. Ἡ Ἁγία Γραφή, ἀναφέρει σὲ πολλὰ σημεῖα τὴν ἐπικοινωνία τῶν ἀνθρώπων μὲ τοὺς ἀγγέλους καὶ ἰδιαίτερα μὲ τοὺς ἐπικεφαλεῖς τῶν ἀγγελικῶν ταγμάτων Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ.

Συγκεκριμένα, ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ ἐμφανίσθηκε στὸν Ἀβραὰμ γιὰ νὰ σώσει τὸν Ἰσαάκ, τὸν ὁποῖο ἦταν ἕτοιμος νὰ θυσιάσει κατ’ ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, ποὺ θέλησε νὰ δοκιμάσει ἔτσι τὴν πίστη τοῦ δούλου του Ἀβραάμ, στὸν Λῶτ, γιὰ νὰ τὸν σώσει ὅταν ὁ Θεὸς ἀποφάσισε νὰ καταστρέψει τὰ Γόμορα, στὸν Πατριάρχη Ἰακώβ, στὸν μάντη Βαρλαάμ, στὸν Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ. Ἐπίσης ὁ Μιχαήλ, ἦταν αὐτὸς ποὺ ὁδήγησε τὸν λαὸ τοῦ Ἰσραὴλ στὴ φυγὴ ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο. Οἱ ἅγιες Γραφὲς ἀναφέρουν ἀκόμη πολλὰ θαύματα, τὰ ὁποία ἐπιτέλεσε ὁ ἀρχιστράτηγος Μιχαήλ.

Ὁ δὲ Γαβριὴλ ἦταν αὐτὸς ποὺ ἀνήγγειλε στὴν Παρθένο Μαρία τὸ χαρμόσυνο γεγονὸς τῆς γέννησης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Σωτήρα τοῦ κόσμου. Καὶ σὲ ἄλλα σημεῖα τῆς Ἁγίας Γραφῆς, συναντᾶμε τοὺς Ἀγγέλους νὰ μεταφέρουν στοὺς εὐσεβεῖς ἀνθρώπους τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἀποβλέπει πάντα στὴν προστασία καὶ στὴν λύτρωσή μας.

Αυτή είναι Πίστη ! ---- Αθάνατε Μακρυγιάννη!

Εκεί που ΄φκιανα τις θέσεις στους Μύλους, ήρθε ο Ντερνύς να με ιδεί. 

Μου λέγει: 
Τι κάνεις αυτού; Αυτές οι θέσεις είναι αδύνατες· τι πόλεμο θα κάνετε με τον Μπραΐμη αυτού; 
Του λέγω: 
Είναι αδύνατες οι θέσεις κι εμείς. Όμως είναι δυνατός ο Θεός που μας προστατεύει, και θα δείξουμε την τύχη μας σ΄ αυτές τις θέσεις τις αδύνατες. Κι αν είμαστε ολίγοι στο πλήθος του Μπραΐμη, παρηγοριόμαστε μ΄ έναν τρόπο· ότι η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθε και ως τώρα, όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε. Τρώνε από μας και μένει και μαγιά. Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν. Και όταν κάνουν αυτήνη την απόφαση, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν. Η θέση όπου είμαστε σήμερα εδώ είναι τοιούτη. Και θα ιδούμε την τύχη μας οι αδύνατοι με τους δυνατούς. 

(Στη μάχη των Μύλων ο Ιμπραήμ πασάς έπαθε πανωλεθρία....).

«Φωνή εκ του τάφου»

«Η ατομική μου γνώμη, γράφει ο διαπρεπής Ιεράρχης Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Μιχαήλ, είναι ότι έχομεν  π ρ ο χ ω ρ ή σ ε ι  π ά ρ α  π ο λ ύ. Διότι από του 1927, οπότε μετέσχον του Συνεδρίου Πίστεως και Τάξεως της Λωζάννης, μέχρι του Έβαστον 1954, κ α μ μ ί α  π ρ ό ο δ ο ς  αφορώσα την Ένωσιν, με υποχωρήσεις εννοείται εκ μέρους των ετεροδόξων, δεν εγένετο, ο ύ τ ε               ν ο μ ί ζ ω  ό τ ι  θ α  γ ί ν η.  Και είναι  α φ έ λ ε ι α   κ α ι  ο υ τ ο π ί α  να νομίζεται, ότι θα διαφωτίσωμεν τους Διαμαρτυρομένους και θα τους κάνωμεν Ορθοδόξους…».

Ο Kyprianos Christodoulides άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "«Φωνή εκ του τάφου»":

Οι παπικοί και οι Ορθόδοξοι έχουν άλλη γνώμη. Διαβάστε, για να δείτε, ότι τελικά όλοι συμφωνούν

Συναίσθημα και Αγάπη

Μητροπολίτης Ιταλίας Γεννάδιος :
Ὁ Ἐπίσκοπος Ρώμης καί ὁ Ἐπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, οἱ δύο Πατριάρχαι Ἀνατολῆς καί Δύσεως, Κορυφαί τιμῆς καί ἀγάπης, ἀλλά καί πρῶτοι Διάκονοι τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἐλευθερώνονται ἀπό τό ἐπικίνδυνον συναίσθημα τοῦ Συναγωνισμοῦ ...

π. Ι. Ρωμανίδης
Ὁ Θεὸς ἔδωσε στὸν ἄνθρωπο νοερὰ ἐνέργεια, ἡ ὁποία εἶναι ἕνα φυσιολογικὸ συστατικό της ἀνθρωπίνης φύσεως, καὶ ἡ ὁποία δυστυχῶς στὸν ἄνθρωπο δὲν λειτουργεῖ καθόλου ἢ λειτουργεῖ ὑποτυπωδῶς. Γιὰ νὰ ἐπαναλειτουργήση αὐτὴ ἡ νοερὰ ἐνέργεια, χρειάζεται νὰ προηγηθῆ ἡ θεραπεία τῆς ἀνθρωπίνης προσωπικότητος ... και "Η θρησκεία είναι νευροβιολογική ασθένεια, η δε Ορθοδοξία η θεραπεία της".

Σημείωση κχ. Σημειώσατε, θρησκεία τέλος. Ίασις. Άρα, συναίσθημα τέλος, τέλος και η αγάπη. Όμως, όχι ! Έχουμε τον Πάπα και τον οικουμενικό Βαρθολομαίο, που μας ελευθερώνουν δια της αγάπης από το επικίνδυνο συναίσθημα.

Δημήτρης Λιαντίνης :
Οι θρησκείες θα αφανίσουν τον άνθρωπο (Ηχητικό απόσπασμα από το τελευταίο μάθημα του Δημήτρη Λιαντίνη προς τους μετεκπαιδευόμενους δασκάλους του Μαράσλειου Διδασκαλείου. http://youtu.be/gZvgrzfQhSs

κχ :
Τι τα θέλετε αυτά αγαπητοί ; Οι εξελικτικά προελθόντες εκ των πιθήκων αδυνατούν να διακρίνουν την εξ ενστίκτου αγάπη, την οποία έχουν όλα τα ζώα, από την εκ Θεού αγάπη, η οποία είναι αίτιος της δημιουργίας ανθρώπου. Ο Θεός αγάπη εστί. Υπάρχει αγάπη άνευ συναισθήματος ; Υπάρχει θρησκεία άνευ συναισθήματος ; Υπάρχει Εκκλησία άνευ συναισθήματος ;
Θρησκεία χωρίς συναίσθημα και Εκκλησία άνευ καθαράς καρδίας ( : καρδίαν καθαράν κτίσον), δηλαδή, διαφορετικής φύσεως αγάπης, είναι ένα και το αυτό : Ζωώδες συναίσθημα, ενστικτώδης αγάπη.

Το "επικίνδυνον συναίσθημα του Συναγωνισμού" (sic) - είναι το "δάκνοντες αλλήλους" - του Μητροπολίτη Ιταλίας Ιγνατίου, όπως και των άλλων, ήρθε να υποκαταστήσει το εξελικτικό συναίσθημα της ακάθαρτης - ζωώδες γαρ - αγάπης. Που είναι πολύ περισσότερο επικίνδυνη, καθόσον ψευδεπίγραφη, υποκριτική και ενστικτική, όπως εγράφη.
Η λογική εκτοπίζει το συναίσθημα και το συναίσθημα τον Λόγο. Κλασική έκφραση : Η πολιτική δεν γίνεται με το συναίσθημα. Συνέπεια, ο αποδομισμός της θρησκείας, ακόμη και ορθοδόξως ! Ο σιωνισμός καλά κρατεί. Ποιος αντιλέγει; Quis enim negit ? θα μας έλεγε ο Ιταλίας Ιγνάτιος.

Ο Kyprianos Christodoulides άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "«Φωνή εκ του τάφου»":

Πρόσθετες επεξηγηματικές αποσαφηνίσεις και τινες διορθώσεις

1) Ο ορθόδοξος μητροπολίτης Ιταλίας ονομάζεται Γενναδιος και όχι Ιγνάτιος, όπως εκ λάθους αναφέρω σε δυο σημεία.

2) Περί αποδομισμού, βλέπε, Μυριόβιβλος, Εισήγηση στη συνάντηση Βιβλικών Θεολόγων του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης τον Μάρτιο του 1998, από Ιωάννη Δ. Καραβιδόπουλο. Τίτλος Εισήγησης "Νέες κατευθύνσεις στη βιβλική ερμηνευτική" (Δελτίο Βιβλικών Μελετών, τομ. 17, Ιαν-Ιουν. 1998.)

Περί PG 133, βλέπε, Mige. Patrologia Graeca 133, σελ. 124 (Θεωριανού Ορθοδόξου, Διάλεξις, Προς τον Καθολικόν των Αρμενίων).

Η αφορμή του σχολίου δόθηκε από δυο αναρτήσεις, όπως και η παρούσα της "Ορθόδοξης Φωνής". Την ευχαριστώ για την φιλοξενία.

α) http://aktines.blogspot.gr/2014/11/blog-post_11.html

β) http://entoytwnika1.blogspot.gr/2014/11/blog-post_2.html

Πρωτοπρεσβ. π. Θεόδωρος Ζήση -- Από τον Βόλο το 2007.

«Μπροστά, λοιπόν, στὸν ἐμφανῆ αὐτὸν κίνδυνο, ποὺ τώρα εἶναι σοβαρός, πολὺ σοβαρότερος ἀπὸ τὸ πρόσφατο παρελθόν, τί πρέπει νὰ κάνουμε;

Ἐν πρώτοις νὰ φροντίσουμε νὰ μὴ μιανθοῦμε κι ἐμεῖς ἀπὸ τὶς  αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Νὰ μὴ ἔχουμε καμία ἐπικοινωνία μαζί τους, ὅπως συνιστοῦν ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ οἱ Πατέρες. Ἐπικοινωνία ὄχι συγκυριακή, βέβαια, ἀλλὰ ἠθελημένη καὶ σχεδιασμένη... Γιὰ συμπροσευχὴ οὔτε ἡ παραμικρὴ σκέψη. Αὐτὸ τηρούσαμε ἐπί αἰῶνες...

Νὰ ἐνισχύσουμε καὶ νὰ συμπαρασταθοῦμε πρὸς τοὺς ἀγωνιστὰς τῆς Ὀρθοδοξίας ποὺ διώκονται, τιμωροῦνται, συκοφαντοῦνται. Ἡ ἀποψινή μας παρουσία ἐδῶ ...εἶναι καὶ μία συμπαράσταση πρὸς τὸν ταλαιπωρούμενο ἀδελφὸ καὶ πατέρα, πρὸς τὸν ἀδίκως τιμωρηθέντα π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ, ὁ ὁποῖος ἐτόλμησε καὶ ἐσήκωσε μόνος ἐπὶ ἔτητὸ «βάρος τῆς ἡμέρας», τὸ βάρος τῆς ἀντιπαραθέσεως μὲ τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ τοὺς Οἰκουμενιστὰς Ἐπισκόπους. Νὰ ἀφυπνήσουμε τὸ κοιμώμενο λόγῳ ἀγνοίας ὀρθόδοξο ποίμνιο.

Πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην --- Τοῦ ἱερέως π. Κωνσταντίνου Σκόδρα

 Παναγιώτατε,

Καθ’ ὅλη τὴν διάρκεια τῆς πορείας σας ὡς Οἰκουμενικός Πατριάρχης, μεθοδευμένα μᾶς ὁδηγεῖτε ταχύτατα στὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Μετὰ λύπης μου παρατηρῶ ὅτι, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν καθολικὴ ἀντίδραση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου καὶ μεμονωμένων διαμαρτυριῶν ἀπὸ Ἁγιορεῖτες Μοναχοὺς, τὸ Ἅγιο Ὄρος ἐν γένει, κρατᾶ στάση σιωπῆς. Ἐνῶ θὰ ἔπρεπε νὰ ἐλέγξουν τὴν αἱρετικὴ πορεία σας, ὄχι μόνο σιωποῦν, ἀλλὰ ἀντίθετα προσπαθοῦν νὰ φιμώσουν τὸν ὁποιονδήποτε τὸ πράττει. Χαρακτηριστικὸ παράδειγμα εἶναι, ἡ πρόσφατη γενναία πράξη ὁμολογίας πίστεως τοῦ Μοναχοῦ Γέροντα Σάββα Λαυριώτη, ποὺ σὲ ἀνοιχτὲς ἐπιστολὲς του στὴν ἐφημερίδα Ὀρθόδοξος Τύπος (ἀρ. φύλ. 2025/06-06-2014 καὶ ἀρ. φύλ. 2038/26-9-2014) τάσσεται, ἐπώνυμα, ἐνάντια στὰ αἱρετικὰ φρονήματά σας καὶ στὴν σιωπὴ τῶν Ἡγουμένων τοῦ Ἁγίου Ὄρους.  Μὲ ἀφορμὴ ὅσα προανέφερα καὶ ἐπειδὴ εἶστε ἡ κεφαλὴ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, παίρνω τὸ θάρρος νὰ σᾶς πῶ τὰ ἑξῆς: Εἰλικρινὰ ἀναρωτιέμαι, δὲν ἔχετε φόβο Θεοῦ; Δὲν ἀνησυχεῖτε γιὰ τὸν κατήφορο ποὺ ἔχετε πάρει;
Καὶ τὶ ἐννοῶ μ’αὐτὸ; Ὅπως εἶναι φυσικὸ, ἡ πορεία τοῦ ἀνθρώπου στὴν ζωὴ, κάποια στιγμὴ τελειώνει καὶ ἐσεῖς ἔχετε διανύσει ἀρκετὴ ἀπὸ αὐτὴν τὴν πορεία, συνεπῶς πλησιάζετε πρὸς τὸ τέλος της. Δὲν τρέμετε γιὰ τὴν στιγμὴ ποὺ θὰ πρέπει νὰ ἀπολογηθεῖτε, μπροστὰ στὸ φοβερὸ κριτήριο τοῦ Δικαιοκρίτου Χριστοῦ, ἀφοῦ θὰ ἔχετε ὁδηγήσει τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία Του στὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ κατ’ ἐπέκταση στὴν κυριαρχία τοῦ Ἀντιχρίστου; Δὲν ἔχετε διδαχθεῖ τίποτα ἀπὸ τὴν Ἱστορία; Καὶ μάλιστα ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς Ἱστορίας, δηλαδὴ ἀπὸ τὸν Ἀδάμ καὶ τὴν ἐξορία του ἀπὸ τὸν Παράδεισο; Μία ἐντολὴ παρέβηκε καὶ παρέσυρε ὁλόκληρο τὸ ἀνθρώπινο γένος. Τὸ παρήγορο βέβαια εἶναι ὅτι στὴν περίπτωση αὐτὴ, δηλαδὴ μὲ τὴν πτώση καὶ ἐξορία τοῦ Ἀδάμ ἀπὸ τὸν Παράδεισο, βρεθήκαμε μὲν σὲ μία ἐνδιάμεση κατάσταση, ὅμως μὲ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Κυρίου καὶ τὴν τήρηση τοῦ Εὐαγγελικοῦ Λόγου Του, μᾶς δόθηκε ἡ εὐκαιρία νὰ σωθοῦμε καὶ νὰ ἐπανέλθουμε στὴν Αἰώνια Βασιλεία Του. Ἐνῶ στὴν δικὴ σας περίπτωση, μὲ τὴν δικὴ σας πτώση θὰ συμπαρασύρετε ὅλους ὅσοι σᾶς ἀκολουθοῦν στὴν αἰώνια καταδίκη.  Θὰ μπορούσαμε νὰ δικαιολογήσουμε τὸν Ἀδάμ, γιατὶ ἦταν ὁ πρῶτος καὶ δὲν ὑπῆρχε Ἱστορία, γιὰ νὰ διδαχθεῖ ἀπὸ αὐτὴν. Ἀντίθετα μὲ ἐσᾶς, ποὺ ὑπάρχουν 5.500 χρόνια ἱστορίας τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καὶ 2000 χρόνια τῆς Καινῆς Διαθήκης, γιὰ νὰ διδαχθεῖτε. Δὲν ἔχετε καμία δικαιολογία, Παναγιώτατε, γιὰ τὶς πράξεις σας. Γιὰ νὰ προχωρήσω τὴν σκέψη μου ἀκόμα πιὸ βαθειὰ, θέλω νὰ τονίσω ὅτι δὲν στερεῖστε εὐφυΐας, ἀντιθέτως εἶστε εὐφυέστατος, ἑπομένως ὅ,τι κάνετε τὸ κάνετε ἀπoλύτως συνειδητὰ, μὲ ἀπόλυτη ἐπίγνωση τῶν κινήσεών σας. Δηλαδὴ εἶστε συνειδητὰ ταγμένος στὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ κατά συνέπεια σ’ αὐτὸν ποὺ θὰ ἡγηθεῖ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὸν Ἀντίχριστο. Γιὰ νὰ ἐπανέλθουμε λίγο στὴν Ἱστορία, εἴδατε ποῦ κατέληξε ὁ Ἑωσφόρος καὶ μόνο στὴν σκέψη του, νὰ ἀνέβει στὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ. Στὴν τελικὴ ἀναμέτρηση τοῦ Χριστοῦ μὲ τὸν Ἀντίχριστο, ἄν καὶ εἶναι ἤδη προφητευμένο, ἐσεῖς ποιὸς λέτε ὅτι θὰ νικήσει; Πραγματικὰ τρέμω στὴν ἰδέα νὰ βρεθῶ, ἔστω καὶ γιὰ ἕνα δευτερόλεπτο, στὴν θέση σας. Τὸ παρήγορο εἶναι ὅτι, ἀκόμα ἔχετε ἐλπίδα σωτηρίας, ἀπὸ τὸν κατήφορο τῆς ἀπώλειας ποὺ ὁδεύετε. Ὁ τρόπος εἶναι ἁπλὸς καὶ γνωστὸς: ἀρκεῖ νὰ μετανοήσετε καὶ νὰ ἐπαναφέρετε τὴν Ἐκκλησία στὴν ὀρθόδοξη πορεία της. Αὐτὴν ποὺ, ἐδῶ καὶ 2000 χρόνια, χιλιάδες Ἅγιοι Μάρτυρες μὲ τὸ αἷμα τους τὴν κράτησαν ἀλώβητη καὶ ἀμόλυντη, ἀπὸ τὴν λύσσα τοῦ σατανᾶ ποὺ ἤθελε νὰ τὴν ἀφανίσει. Εἰλικρινὰ, μὲ ὅλη μου τὴν ἀγάπη, σᾶς εὔχομαι νὰ μετανοήσετε καὶ νὰ ἀλλάξετε πορεία, γιὰ νὰ σώσετε καὶ τὸν ἑαυτό σας καὶ ὅσους σᾶς ἀκολουθοῦν. Νὰ εἶστε βέβαιος ὅτι ἄν μετανοήσετε, ἡ χαρὰ ποὺ θὰ δώσετε στὸν Χριστὸ καὶ σὲ ὅλη τὴν ἐπουράνια ἱεραρχία θὰ εἶναι πολὺ μεγάλη καὶ ὅλοι θὰ σταθοῦμε δίπλα σας. Ἀνεξάρτητα, βέβαια, ἀπὸ τὴν πορεία ποὺ θὰ κρατήσετε ἐσεῖς, πρέπει νὰ γνωρίζετε ὅτι τὸ δικὸ μας ὀρθόδοξο φρόνημα δὲν θὰ μπορέσετε νὰ τὸ κάμψετε καὶ θὰ συνεχίσουμε νὰ ἀγωνιζόμαστε, κλῆρος καὶ λαὸς, ἐνάντια στὶς αἱρέσεις καὶ στὶς κακοδοξίες.

Σᾶς εὔχομαι καλὴ μετάνοια.

Υ.Γ. Ζητῶ συγνώμη ποὺ δὲν χρησιμοποιῶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ γλῶσσα καὶ χρησιμοποιῶ μιὰ γλῶσσα ἁπλή, ποὺ ὅμως πηγάζει ἀπὸ τὴν καρδιὰ καὶ μποροῦν νὰ τὴν νοιώσουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, ὁποιουδήποτε ἐπιπέδου κι ἄν εἶναι. Ἄλλωστε ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας, Ἰησοῦς Χριστὸς, εἶπε ὅτι ἦλθε νὰ μιλήσει στὶς καρδιὲς μας καὶ ὄχι στὰ μυαλά μας

Πηγή :  "Ο.Τ "

TO ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΑΘΗΝΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην --- Τοῦ ἱερέως π....":
Μπράβο στον π.Κωνσταντίνο που τιμάει με την ομολογιακή επιστολή κατά του πατριάρχη το Ακαινοτόμητο Πλήρωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Περιοδικόν «Ὁ Σωτήρ»: Νὰ ἐπικρατήσουν δεύτεραι, ὡριμώτεραι σκέψεις διὰ τὸ Τέμενος.

 

«Δικαιώνονται τώρα ἀπολύτως ὅσοι ἀντέδρασαν καὶ συνεχίζουν νὰ ἀντιδροῦν στὴν ἀνέγερση μουσουλμανικοῦ τεμένους στὴν πόλη τῶν Ἀθηνῶν. Ἤδη ὁ Τύπος τῆς 21ης Σεπτεμβρίου μᾶς πληροφόρησε ὅτι καὶ στὴν Ἀθήνα γίνεται στρατολόγηση τζιχαντιστῶν μέσα σὲ παράνομα τεμένη, ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι γεμάτη ἡ πρωτεύουσα τῆς Ἑλλάδος. Ἕνας δὲ τζιχαντιστής, τοῦ    ὁποίου τὰ στοιχεῖα εἶναι γνωστὰ στὴν Ἀσφάλεια, εἶναι αὐτὴ τὴ στιγμὴ μέλος τοῦ στρατοῦ τοῦ Ἰσλαμικοῦ Κράτους καὶ πολεμᾶ στὴ Συρία. Καὶ μόνο αὐτὸ τὸ περιστατικό, ποὺ κινητοποίησε τὴν ἀστυνομία, ἡ ὁποία κάνει τώρα ἐξονυχιστικοὺς ἐλέγχους μεταξὺ τῶν λαθρομεταναστῶν,          δικαιολογεῖ τοὺς φόβους τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ γιὰ τὴν παρουσία μουσουλμανικοῦ τεμένους στὴν Ἀθήνα. Ὅμως ὁ ἑλληνικὸς Τύπος μᾶς πληροφόρησε καὶ γιὰ τὸ τί συμβαίνει σήμερα στὴν Τουρκία, ἡ ὁποία μέχρι τώρα «ἔνιπτε τὰς χεῖρας της» ἐπιμένουσα ὅτι δὲν ἔχει σχέση μὲ τοὺς τζιχαντιστὲς τοῦ Ἰσλαμικοῦ Κράτους. «Αἴσθηση ἔχει προκαλέσει ἡ ἐπιστολή», γράφει ὁ Τύπος, «μιᾶς νοσοκόμας ἀπὸ τὴν Τουρκία, ποὺ ἀρνεῖται νὰ ἀναλάβει τὴν θεραπεία ἄλλων τραυματιῶν τοῦ ἰσλαμικοῦ κράτους. ‘‘Τοὺς θεραπεύουμε, καὶ μετὰ ἀποκεφαλίζουν ἀνθρώπους. Ἔχω ἀηδιάσει νὰ περιθάλπω μαχητὲς τοῦ ἰσλαμικοῦ κράτους’’, δηλώνει ἐμφαντικὰ ἡ νοσοκόμα στὴν τουρκικὴ ἐφημερίδα Τaraf, διατηρών τας τὴν ἀνωνυμία της γιὰ λόγους ἀσφαλείας (…). Σύμφωνα μὲ τὴν Τaraf, ἡ νοσοκόμα ποὺ ἀναφέρεται μόνο μὲ τὰ ἀρχικά της (ὑπηρετεῖ σὲ ἰδιωτικὸ νοσοκομεῖο τῆς ἐπαρχίας Μερσὶν στὴ νότια Τουρκία) δὲν εἶναι ἡ μόνη.  Ἀρκετὲς ἀκόμη συνάδελφοί της, ἀκόμη καὶ ἰατροὶ σὲ ἄλλες τουρκικὲς ἐπαρχίες στὰ σύνορα μὲ τὴ Συρία, αἰσθάνονται ἀμήχανα κάθε φορὰ ποὺ καλοῦνται νὰ παρέχουν τὶς ὑπηρεσίες τους στοὺς τραυματίες τοῦ ἰσλαμικοῦ κράτους» («Ἑστία» 22-9-2014). Ἄραγε ὅλα αὐτὰ τὰ βοῶντα καὶ κράζοντα γεγονότα θὰ ἀναχαιτίσουν τὸν ζῆλο ἐκείνων ποὺ ὑποστηρίζουν τὴν ἀνέγερση τοῦ τεμένους στὴν ἑλληνικὴ πρωτεύουσα; Δὲν θὰ τοὺς προβληματίσουν τὰ ὅσα τραγικὰ καὶ ἀνατριχιαστικὰ συμβαίνουν στὴ Μέση Ἀνατολὴ καὶ ὄχι πολὺ μακριὰ ἀπὸ τὰ σύνορά μας; Μήπως εἶναι καιρὸς γιὰ δεύτερες, ὥριμες σκέψεις;».

http://www.osotir.org/el/

Σεβ. Αἰγιαλείας καὶ Καλαβρύτων κ. Ἀμβρόσιος: Ἄρα ἡ δῆθεν «Πατριαρχικὴ» Μονὴ τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς στὸ Μαζὶ τῶν Μεγάρων, εἶναι προϊὸν ἀνερυθριάστου παρανομίας καὶ παραβιάσεως τῶν διατάξεων τῆς τε κανονικῆς τάξεως καὶ τῆς κοσμικῆς νομοθεσίας!

Ἐδῶ, λοιπόν, ἔγκειται τὸ μεγάλο νομοκανονικὸ ἔγκλημα, τὸ ὁποῖο συνετελέσθη ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου. Καταγγέλλουμε, λοιπόν, δημοσίως urbi et orbi, ὅτι ἡ καθιέρωση αὐτὴ εἶναι εὐθέως παράνομος καὶ συγχρόνως ἀντικανονική, καθ’ ὅσον γιὰ τὴν καθιέρωση τῆς Μονῆς ΔΕΝ ΕΤΗΡΗΘΗΣΑΝ οἱ διατάξεις τοῦ      ἄρθρου 39 παράγρ. 7 τοῦ Νόμου 590/1977 περὶ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης   κ. Βαρθολομαῖος, μὲ αὐθαίρετη ἐπέμβασή του σὲ Δικαιοδοσία ἄλλης Τοπικῆς Ἐκκλησίας, παραβίασε τοὺς τε ἱεροὺς Κανόνες καὶ τοὺς Νόμους τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας! Ἄρα ἡ δῆθεν «Πατριαρχικὴ» Μονὴ τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς στὸ Μαζὶ τῶν Μεγάρων, εἶναι προϊὸν ἀνερυθριάστου παρανομίας καὶ παραβιάσεως τῶν διατάξεων τῆς τε κανονικῆς τάξεως καὶ τῆς κοσμικῆς νομοθεσίας! Εἶναι, λοιπόν, γέννημα καὶ προϊὸν παρανομίας! Παρανομίας δὲ καὶ ἀντικανονικῶν ἐνεργειῶν, στὶς ὁποῖες προέβη ὁ νῦν Προκαθήμενος τῆς Ὀρθοδοξίας.

Θα κάνω πολλά θαύματα... πριν έλθουν τα μεγάλα δεινά...

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=7&t=10174

Καθισμένη πάνω στά ερείπια τού παλιού Μοναστηριού, όπου ή θεία Πρόνοια οδήγησε τά βήματά μου, έφερνα τόν στοχασμό μου σέ χρόνια περασμένα, σέ παλιούς καιρούς, όταν σκορπισμένα ήταν παντού τά κόκκαλα τών Αγίων μαρτύρων...Καί καθώς καταγινόμουν στό καθάρισμα τών χαλασμάτων, αναλογιζόμουνα ότι βρισκόμουνα σέ τόπο ιερό καί έλεγα,

-Θεέ μου, αξίωσέ με τήν ανάξια, νά ιδώ κι΄ εγώ έναν από τούς παλιούς πατέρες πού εδώ έζησαν...

Καί ενώ περνούσε ό καιρός έχοντας πάντα εσωτερικά τήν ίδια επιθυμία, ένοιωθα μιά φωνή μέσα μου νά μού λέει,

- Σκάψε, καί εκείνο πού ζητάς θά τό βρείς !

ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Ωδή  στ΄.  Ο  Ειρμός.

Εβόησε, προτυπών την ταφήν την τριήμερον, ο Προφήτης, Ιωνάς εν τω κήτει δεόμενος· εκ φθοράς με ρύσαι, Ιησού Βασιλεύ των Δυνάμεων.

Ερμηνεία.

Απλούν και εύκολον είναι το νόημα του παρόντος Ειρμού· ουδέν γαρ άλλο αναφέρει ο Μελωδός εν αυτώ, ειμή τα ίδια εκείνα λόγια όπου είπεν ο Ιωνάς ευρισκόμενος μέσα εις την κοιλίαν του κήτους. Ο Προφήτης, λέγει, Ιωνάς, όστις επροτύπωνε την τριημερονύκτιον ταφήν και ανάστασιν του Κυρίου, καθώς το είπε μόνος, «Ώσπερ ην Ιωνάς εν τη κοιλία του κήτους τρεις ημέρας και τρεις νύκτας, ούτως έσται και ο Υιός του ανθρώπου εν τη καρδία της γης, τρεις ημέρας και τρεις νύκτας» (Ματθ. ιβ: 40), ο Ιωνάς, λέγω, εφώναξε παρακαλών τον Θεόν, όταν ευρίσκετο μέσα εις το κήτος και λέγων· ω Βασιλεύ των ουρανίων Δυνάμεων Ιησού, λύτρωσαί με από την φθοράν ταύτην του Κήτους, μέσα εις την οποίαν ευρίσκομαι. Ερανίσθη δε τούτο ο Μελωδός από τα ίδια λόγια του Ιωνά, ο οποίος έλεγε· «Και αναβήτω εκ φθοράς η ζωή μου προς σε, Κύριε ο Θεός μου» (Ιω β: 7).

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΕΒ.ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟΝ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΗΣ ΡΙΖΑΡΕΙΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ

                                       Ἐν Κυθήροις τῇ 4ῃ Νοεμβρίου 2014

Ἀριθ. Πρωτ. : 854

Ἀξιότιμον Κύριον
Νικόλαον Χούλην 
Πρόεδρον
τοῦ Δ.Σ. τῆς Ριζαρείου Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς
εἰς Ἀθήνας

Ἀξιότιμε κ.Πρόεδρε,

            Σᾶς εὐχαριστῶ πολύ διά τήν ὑπ' ἀριθ. 1068/374/29-9-2014 πρόσκλησιν νά συμμετάσχω εἰς τήν πανηγυρικήν Θείαν Λειτουργίαν εἰς τόν ἐν Χαλανδρίῳ Ἱερόν Ναόν τῆς Ριζαρείου Ἐκκλ. Σχολῆς, εἰς τήν ὁποίαν θά προστῇ ὁ Μακ. Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας κ. Θεόδωρος Β' (9-11-2014).

            Πολύ θά τό ἤθελα αὐτό ὑπό ὁμαλάς καί εὐλογημένας διά τήν Σχολήν μας συνθήκας, ἀλλά, δυστυχῶς, ἐμποδίζομαι συνειδησιακῶς νά προσέλθω εἰς τόν ἑορτασμόν αὐτόν. Ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου ἐξέρχεται ὁ ἔμπονος στεναγμός καί ἠχηρά κραυγή πικρᾶς ὀδύνης˙ «Πῶς ᾂσωμεν τήν ᾠδήν Κυρίου ἐπί γῆς ἀλλοτρίας;»(Ψαλμ. 136,4).

            Ἀληθῶς, κ.Πρόεδρε, ἀδυνατῶ νά ἀτενίσω ἀδεῶς τήν ἁγίαν εἰκόνα τοῦ ἑορταζομένου κατ' αὐτήν τήν ἡμέραν Ἁγιωτάτου Πατρός ἡμῶν Νεκταρίου Ἐπισκόπου Πενταπόλεως, ἁγίου Σχολάρχου διατελέσαντος τῆς Σχολῆς μας καί καταλιπόντος ἀγαθωτάτην μνήμην καί ἁγίαν ἐποχήν Σχολαρχίας. Τί θά ἔλεγε σήμερα ὁ «ἐν ἐσχάτοις καιροῖς ἐξανατείλας ὡς ἀστήρ οὐρανόφωτος» Ἅγιος Νεκτάριος πρό τῆς δεινῆς καταπτώσεως καί τῆς ἀλλοτριώσεως τῆς πεφιλημένης Σχολῆς μας;

            Ὄντως μοῦ εἶναι δυσχερέστατον νά προσβλέψω εἰς τήν προτομήν τοῦ μακαρίου καί ἀοιδίμου κτήτορος τῆς Ρ.Ε.Σ. Γεωργίου Ριζάρη καί τήν ῥῆσιν του, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ καί τήν προμετωπίδα τῆς Σχολῆς˙ «παρακαλῶ  νά εἰσέρχωνται εἰς τήν Σχολήν ταύτην ὅσοι θά ἐνδυθῶσιν Ἱερωσύνης ἔνδυμα». Ἡ τιμία καί ἱερά Ριζάρειος Διαθήκη ἠγνοήθη καί περιεφρονήθη βαναύσως, παρεποιήθη δέ καί μετεβλήθη παρανόμως καί προκλητικῶς.

            Πρός τί νά πανηγυρίσωμεν καί νά συνεορτάσωμεν οἱ Ριζαρεῖται Ἀρχιερεῖς μέ προεξάρχοντα τόν Μακ. Πατριάρχην; Ἡ φιλτάτη Σχολή μας τυγχάνει ἀγνώριστος καί ἀξιοθρήνητος. Μόνον τόν ψαλμικόν στίχον «ἐπί τῶν ποταμῶν Βαβυλῶνος ἐκεῖ ἐκαθίσαμεν καί ἐκλαύσαμεν ἐν τῷ μνησθῆναι ἡμᾶς τῆς Σιών» (Ψαλμ. 136,1) θά ἦτο συγκεχωρημένον νά εἴπωμεν εἰς τήν περίστασιν αὐτήν.

            Γνωρίζω ὅτι σᾶς λυπῶ, ἀλλά νά ἔχετε ὑπ' ὄψιν σας ὅτι ἐξερχόμενοι ἐκ τοῦ παρόντος βίου θά θρηνήσητε ἀνόνητα ὑμεῖς καί οἱ συμπράξαντες εἰς τό ἀνοσιούργημα τοῦτο, ἐάν μή ἐγκαίρως μετανοήσητε καί ἐπανορθώσητε.

Εὐχέτης σας πρός Κύριον

Ὁ Μητροπολίτης

  † Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ

Ἡ ἐπιστολὴ τοῦ Σεβ. Αἰγιαλείας διά τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην

Τὸ πλῆρες κείμενον τῆς ἐπιστολῆς, τὴν ὁποίαν εἶχεν ἀπευθύνει ὁ Σεβ. Αἰγιαλείας καὶ Καλαβρύτωνκ. Ἀμβρόσιος πρὸς ἅπαντα τὰ μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας, μὲ τὴν ἔκκλησιν νὰσυζητηθῆ ἐκτὸς ἡμερησίας διατάξεως, ἔχει ὡς ἀκολούθως:

«Ἀγαπητοί μου ἐν Χριστῷ Ἀδελφοί, Ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

Καὶ Ἀγαπητά μου τέκνα ἐν Κυρίῳ,

Ὑπάρχει μία ἀπαράβατη ἀρχή, ὅτι τὰ δημοσίως πραττόμενα, δημοσίως καὶ ἐλέγχονται! Αὐτὴ τήν ἀρχή, ποὺ ἐξυπηρετεῖ μόνο τὴν ἀλήθεια καὶ τὸ ἦθος, ἰδιαίτερα μέσα στὸν ἱερὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ τὴν ἐπικαλεσθοῦμε σήμερα καὶ νὰ τὴν ἐφαρμόσουμε, ἐλέγχοντας δημοσίως κάποιες ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ἐνέργειες καὶ πράξεις τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ μας Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου. Ἐνέργειες καὶ πράξεις, οἱ ὁποῖες ἔγιναν κατὰ τρόπο καταιγιστικὸ τὸν τελευταῖο τοῦτο τὸν καιρό. Ἐνέργειες, πράξεις καὶ ἀποφάσεις τοῦ Πατριαρχείου, οἱ ὁποῖες ταπεινώνουν εὐθέως τὴν Αὐτοκέφαλο Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, πρώτιστα δὲ πάντων τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. κ. Ἱερώνυμο!  Ἂς πάρουμε, λοιπόν, μὲ τὴν χρονολογική τους σειρὰ τὰ πράγματα.

1. ΑΝΑΜΕΙΞΗ τοῦ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Κακῶς, κάκιστα, ὁ Πατριάρχης ἠθέλησε νὰ παρέμβει κατὰ τὴν προεκλογικὴ περίοδο, ἐπικειμένης τῆς ἐκλογῆς Μητροπολίτου γιὰ τὴν πλήρωση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἰωαννίνων, προκειμένου νὰ ἐκλεγῆ ὁ δικός Του ὑποψήφιος. Πιεστικά, λοιπόν, ἠθέλησε τότε νὰ ἐπιβάλη ὡς «ἐκλεκτό» του τὸν Πανοσ. Ἀρχιμ. π. Ἀμφιλόχιο Στεργίου, ἀδελφὸ μιᾶς ἐκ παρανομίας προελθούσης, ψευδο-πατριαρχικῆς Μονῆς στὸ Μαζὶ τῶν Μεγάρων! (Περὶ τῆς παρανομίας θὰ εἴπωμεν περισσότερα στὴν παράγραφο 4). Ὁ Πατριάρχης μας, λοιπόν, φερόμενος ἀναξιοπρεπῶς καὶ ἀντίθετα πρὸς τὸ ὑψηλὸ ἐκκλησιαστικό Του ἀξίωμα, ἀπέστειλε τὰ «τσιράκια» Του ἐδῶ καὶ ἐκεῖ στὸν Ἑλλαδικὸ χῶρο, προκειμένου νὰ μεταφέρουν τὴν ἐπιθυμία Του στοὺς ἐκλέκτορες Ἀρχιερεῖς καὶ νὰ τοὺς πιέσουν προεκλογικά, ὥστε νὰ ψηφίσουν τὸν δικό Του ἐκλεκτό! Ἐξ ἄλλου ὁ Πατριάρχης μας δὲν ἀπέφυγε νὰ πιέση προσωπικὰ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο κ. Ἱερώνυμο! Διά τοῦ τρόπου αὐτοῦ ὅμως ὁ Πατριάρχης ὄχι μόνον ἐξέθετε τὸν ἑαυτό Του, μετερχόμενος καμώματα τῆς γειτονιᾶς τοῦ παλιοῦ καιροῦ, ἀλλὰ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ καὶ ΚΥΡΙΩΣ διέπραττε τὸ κανονικὸ ἀδίκημα τῆς ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΣ στὰ ἐσωτερικὰ μιᾶς ἄλλης Τοπικῆς Ἐκκλησίας! Μὲ ἄλλα λόγια «ἔμπαινε σὲ ξένα χωράφια»! Ἐζήλωσε ἆραγε τὸ «Πρωτεῖο τοῦ Πάπα», γιὰ τὸ ὁποῖο πολὺς λόγος γίνεται τώρα τελευταῖα στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο; Ὁ Θεὸς μόνον γνωρίζει τὰ κρύφια τῆς ψυχῆς τῶν ἀνθρώπων. Ἐμεῖς μὲ τὴν ἀσθενικὴ φωνή μας καὶ μὲ τὴν ἀνάρτησή μας τῆς Δευτέρας 23ης Ἰουνίου 2014  παρακαλούσαμε τότε τὸν Πατριάρχη μας μὲ τὰ ἑξῆς λόγια:

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΕ, ΣΑΣ ΙΚΕΤΕΥΟΜΕΝ…

…ΜΗ ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΤΕ ΟΡΙΑ

«ἅ, οἱ Πατέρες ἡμῶν ἔθεντο» Πλὴν ὅμως ἡ φωνὴ μας ἔπεσε στὸ κενό! Αὐτὸ δὰ ἔλειπε! Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης νὰ ἀκούση τὴ φωνὴ ἑνὸς οὐτιδανοῦ Ἱεράρχη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος!!! Βλέπετε, ὅταν μᾶς καταλάβη ὁ οἶστρος τῆς ὑπεροψίας, τότε μπροστὰ μας τοὺς ἄλλους τοὺς βλέπουμε σὰν μυΐγες! Τελικὰ τὴ λύση στὸ πρόβλημα αὐτὸ ἔδωσε τὸ Σῶμα τῶν Ἱεραρχῶν! Ὁ ἐκλεκτός τοῦ Πατριάρχου μας ἔλαβε μόνον ΕΠΤΑ (7) ψήφους! Τὸ γεγονὸς τοῦτο, δυστυχῶς, ἐρέθισε ὑπερβαλλόντως τὴν πατριαρχικὴ ψυχή! Ὁ ἐκπρόσωπος τῆς ἀγάπης, τῆς ταπεινοφροσύνης, τῆς ἀνεξικακίας, δυστυχῶς, δυστυχέστατα, αὐτὴν τὴν πανηγυρικὴ ἀποδοκιμασία τῆς προτιμήσεώς Του ἀπὸ ἑβδομήντα (70) περίπου Ἀρχιερεῖς τὴν κράτησε στὴν ψυχή Του ὡς «μανιάτικο»! Ἀποφάσισε, λοιπόν, νὰ πάρει τὴν ἐκδίκηση! Καὶ νά, δὲν ἄργησε πολύ. Προχθὲς Παρασκευὴ 3 Ὀκτωβρίου στὸ Φανάρι τὸν χθὲς ἀποδοκιμασθέντα ἀπὸ τὴν Ἑλλαδικὴ Ἱεραρχία π. Ἀμφιλόχιο ἐξέλεξαν ὡς Μητροπολίτη Ἀδριανουπόλεως καὶ τὸν ἐφόρτωσαν ὡς ἐκπρόσωπο τοῦ Πατριάρχου στὴν Ἀθήνα, δηλ. στὴ ράχη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος! Τὸν διώρισαν Διευθυντὴ τοῦ Πατριαρχικοῦ Γραφείου στὴν Ἀθήνα! Τὸν διώρισαν, ΧΩΡΙΣ νὰ ἐρωτήσουν, ὡς ὤφειλον, τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος! Πίσω ἀπὸ τὴν ἐνέργεια αὐτὴ κρύβεται πολλὴ κακία, μεγάλο μῖσος, ἀπύθμενη σκληροκαρδία! Κάποτε -δυστυχῶς- καὶ οἱ Μεγάλοι τοῦ κόσμου τούτου καθίστανται μικροί! Εἶναι ἀνθρώπινο βέβαια!

Αἶσχος, Παναγιώτατε! Αἶσχος! Καὶ πάλιν Αἶσχος! Ἡ πράξη αὐτὴ ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΙΜΑ! Στὴ συνείδησή μας κατεβήκατε πολὺ χαμηλά! Ὁ Κύριος νὰ Σᾶς συγχωρήση!

Ἔτσι, λοιπόν, ἔκλεισε ὁ κύκλος τοῦ ἕως χθὲς Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀμφιλοχίου! Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης μας κ. κ. Βαρθολομαῖος ἔλαβε τὴν ἐκδίκηση, ποὺ ἤθελε! Τὸ «μανιάτικο» πεῖσμα Του θὰ μπορoῦσε νὰ καταγραφῆ στὰ records τοῦ βιβλίου τῶν Guines! ὡς ἡ μέγιστη Πατριαρχικὴ ἐκδίκηση!

2. ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ.

Ἂς ἔλθουμε τώρα στὴ δεύτερη Πατριαρχικὴ ἀθλιότητα.

Πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν ὁ Παναγιώτατος (κατὰ τὴν ἐπίκληση;) Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ.κ.Βαρθολομαῖος πραγματοποίησε «ποιμαντικὴ» ἐπίσκεψη στὴν περιοχὴ τῆς Θράκης. Ἐκεῖ, λίγο πρὶν ἀναχωρήσει ἀπὸ τὸ ἔδαφος τῆς Ἑλληνικῆς κυριαρχίας, προέβη σὲ κάποιες δηλώσεις, μάλιστα δὲ ἀπὸ χειρογράφου, τὶς ὁποῖες θὰ ἐχαρακτήριζα ὄχι ἁπλῶς «προκλητικὲς καὶ παντελῶς ἀπαράδεκτες, ἀλλὰ καὶ αὐτόχρημα ἀνατριχιαστικές»! Ἰδού, λοιπόν, τὰ πατριαρχικὰ λόγια: «Πρὸς οὐδένα ἀντιδικοῦμεν, ἀλλὰ καὶ δὲν πρόκειται νὰ ἀπεμπολήσωμεν ποτὲ τὰ δικαιώματα τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας ἐπὶ τῶν Ἱερῶν αὐτῆς Μητροπόλεων ἐδῶ εἰς τὴν ἁγιοτόκον Θράκην, τὴν ἀναμφισβητήτως Ἑλληνικὴν καὶ αἱματοβαμμένην Μακεδονίαν, τὴν ὑψηλόφρονα Ἤπειρον καὶ τὰς ἐρατεινάς νήσους τοῦ Ἀρχιπελάγους, διότι τὸ ἀντίθετον θὰ ἦτο προδοσία τῆς ἱστορίας τῆς πίστεως καὶ τοῦ Γένους¨ !!!!   Ἀγανακτεῖ ἡ ψυχή μας στὸ ἄκουσμα τῶν λόγων αὐτῶν! Διερωτώμενοι, ἀποροῦμε: πῶς ἐξῆλθον ἐκ τῶν πατριαρχικῶν χειλέων τοιαῦτα λόγια; Πρὸς τί ἡ ἀγανάκτηση τῆς ψυχῆς μας; Θὰ μποροῦσε νὰ ἐρωτήσει κάποιος, ποὺ δὲν ἔχει γνώση τῶν ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων. Ἀγανακτοῦμε, λοιπόν, διότι μὲ τὰ λόγια αὐτὰ ὁ Πατριάρχης θέλει νὰ ἐμφανίσει τὸν Ἑαυτό Του, καὶ κατὰ συνέπεια τὸν Οἰκουμενικὸ Θρόνο, ὡς ἐπικυρίαρχο τῶν Μητροπόλεων τῶν λεγομένων «Νέων Χωρῶν». Δηλ. ἀπὸ τὴν Λάρισα καὶ ἐπάνω μέχρι καὶ τὸν Ἔβρο ποταμὸ οἱ Μητροπόλεις ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος! Δηλοῖ μάλιστα ἀπεριφράστως ὅτι «δὲν πρόκειται νὰ ἀπεμπολήση πότε τὰ δικαιώματα τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας ἐπὶ τῶν Ἱερῶν αὐτῆς Μητροπόλεων»! Μὲ ἄλλα λόγια, ΔΕΝ ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΥΜΕ, ΑΠΛΩΣ ΔΙΑΒΛΕΠΟΥΜΕ καὶ προβλέπουμε, ὅτι ὁ Πατριάρχης πολὺ γρήγορα θὰ ἀποκόψει ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος τὸ κομμάτι αὐτὸ τῶν λεγομένων «Νέων Χωρῶν» καὶ θὰ δημιουργήσει μία «δική» Του ἐκκλησιαστικὴ δικαιοδοσία! Ἡ Κρήτη εἶναι ἕνα παράδειγμα! Δηλ. θὰ διχοτομήσει τὴν Ἑλλάδα, προσαρτώντας τὶς Νέες Χῶρες στὴ δική Του ἁρμοδιότητα! Ἔτσι λοιπὸν ἀπὸ τὴ μία πλευρὰ ἔχουμε τὸν Πρόεδρο τῆς Τουρκίας κ. Ἐρντογάν, ὁ ὁποῖος προαλείφεται καὶ γλύφει τὰ χείλη του γιὰ τὴν αὐτονόμηση τῆς Θράκης, καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ ἔχουμε τὸν Οἰκουμενικό μας Πατριάρχη κ. κ. Βαρθολομαῖο, ὁ ὁποῖος προβάλλει ἐνώπιόν μας ὡς Ἐρντογάν Νο 2 καὶ μᾶς προετοιμάζει γιὰ τὸ ΜΕΓΑΛΟ ΕΘΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ, τὸ ὁποῖο ἔχει στὸ μυαλό Του! Μήπως ἔχετε ἀμφιβολίες; Νὰ σᾶς παρουσιάσω ἐδῶ ἕνα ἀκόμη κομμάτι ἀπὸ τὶς Πατριαρχικὲς Δηλώσεις: Μᾶς ἠρώτησε κάποιος, κατὰ τρόπον προκλητικόν, πρὸ τινων ἐτῶν: Παναγιώτατε, ἔχετε τὴν Διασποράν. Διατὶ θέλετε καὶ τὰς Νέας Χώρας; Καὶ ἀπηντήσαμεν ἀμέσως καὶ εὐθέως: Διότι μᾶς ἀνήκουν. Ἀνήκουν εἰς τὴν Μητέρα σας μαρτυρικὴν Ἐκκλησίαν, ἡ ὁποία ἔδωσε τὸ αἷμα της δι᾽ αὐτάς, διά νὰ μείνουν ἐπαρχίαι Ἑλληνικαί· τὰς ἐπροστάτευσε κατὰ τὸν Μακεδονικὸν ἀγῶνα καὶ πάντοτε, διαχρονικῶς. Ἀποτελοῦν ἀναπόσπαστον τμῆμα τῆς πνευματικῆς καὶ κανονικῆς δικαιοδοσίας τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως. Ἡ σχέσις μας δὲν εἶναι ποσῶς ἐθιμοτυπική, εἶναι πολλῷ μᾶλλον εὐχαριστιακή, λειτουργική. Οἱ ποιμενάρχαι τῶν Μητροπόλεων τούτων εἶναι προσφιλεῖς ἀδελφοὶ Ἱεράρχαι τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἐνῶ συμμετέχουν εἰς τὴν διοίκησιν τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τὴν ὁποίαν αἱ Ἱεραὶ Μητροπόλεις των συναποτελοῦν ὁμοῦ μετ᾽ ἐκείνων τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, συμφώνως καὶ πρὸς τὸν Καταστατικὸν Χάρτην αὐτῆς. Προτρεπόμεθα καὶ παρακαλοῦμεν ἀδελφικῶς ὅπως οἱ Ἱερώτατοι Ἱεράρχαι οὗτοι ἔχωσι πλήρη συνείδησιν τοῦ γεγονότος ὅτι ἀνήκουν δικαιωματικῶς εἰς τὴν Ἱεραρχίαν τῆς πρωτοθρόνου Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τοῦθ᾽ ὅπερ ἀποτελεῖ δι᾽ αὐτοὺς ὑψίστην τιμὴν καὶ τοῦτ᾽ αὐτὸ προνόμιον, τὸ ὁποῖον πολλοὶ θὰ ἐζήλευον. Ἀπὸ τῆς ἄλλης πλευρᾶς, εἰς οὐδένα ἐπιτρέπομεν νὰ ἀμφισβητήση τὰ ἀπὸ αἰώνων ἀπαράγραπτα δικαιώματα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ἐπὶ τῶν περὶ ὧν πρόκειται Μητροπόλεων, αἱ ὁποῖαι ἀποτελοῦν τὴν ἐνδοχώραν αὐτοῦ, ἰδιαιτέρως μετὰ τὴν ἀπογύμνωσίν του ἀπὸ τὰς ἐπαρχίας τοῦ ἐν ἀνατολικῇ Θράκῃ καὶ Μικρᾷ Ἀσίᾳ (πάντως, οὐχὶ ἐξ ὑπαιτιότητος τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας). Οὕτως ἐχόντων τῶν πραγμάτων μία ἀπορία κυριαρχεῖ μέσα μας καὶ πολύ μᾶς βασανίζει: Καλά, ὁ Πρωθυπουργὸς κ. Ἀντ. Σαμαρᾶς δὲν ἔλαβε γνώση; Ὁ Ὑπουργὸς τῶν Ἐξωτερικῶν καὶ Ἀντιπρόεδρος τῆς Κυβερνήσεως κ. Εὐάγ. Βενιζέλος δὲν ἐνημερώθηκε; Οἱ Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος δὲν ἄκουσαν τίποτε; Οἱ Βουλευτές μας δὲν ἐπῆραν εἴδηση; Τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐνημερώσεως (ΜΜΕ) δὲν ἄκουσαν τίποτε; Κανεὶς δὲν ἐνοχλήθηκε; Ἐξαίρεση ἀπετέλεσαν μόνο τρεῖς (3) ἐφημερίδες:

• Ὁ «Ἐλεύθερος Τύπος» στὶς 25.09.2014 ἔγραψε τὰ ἑξῆς: «Θέμα Νέων Χωρῶν ἀνοίγει ὁ Βαρθολομαῖος».

• Ἡ «ΑΞΙΑ» στὶς 27.09.2014 ἔγραψε τὰ ἑξῆς:

«Ὁ Βαρθολομαῖος ρίχνει τὸ γάντι στοὺς ἀμφισβητίες Του». Νέες Χῶρες καὶ Μετόχια τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀνήκουν στὸ Πατριαρχεῖο!»

• Τὸ «ΠΑΡΟΝ» στὶς 28.09.2014 ἔγραψε τὰ ἑξῆς:

«Τὰ περίεργα παιγνίδια τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη. ΔΙΑΣΠΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ὁ Βαρθολομαῖος! …Ἡ πρόβα ἔγινε στὴν ἐκλογὴ τοῦ νέου Μητροπολίτη Ἰωαννίνων… Ἡ Ἄννα Διαμαντοπούλου, ὡς Ὑπουρ γὸς Παιδείας εἶχε ἀποδεχθεῖ τὸ αἴτημά του!».

Ἐμεῖς ὡς ταπεινὸς θεράπων τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἐτολμήσαμε! Ἀπεστείλαμε ὑπηρεσιακῶς –διά τῆς Ἱερᾶς Συνόδου- τὸ ἀπὸ 27ης Σεπτεμβρίου ἐ.ἔ. ἔγγραφο διαμαρτυρίας πρὸς τὸν Παναγιώτατο Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο! Δυστυχῶς ἄλλες ἀντιδράσεις ἀπὸ τὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο δὲν εἴδαμε. Ἂς γράψω, δὲν εἴδαμε ἀκόμη τουλάχιστον! Ἀσφαλῶς ὡς ἐκ τῆς θέσεώς Του ὁ Πατριάρχης μας εὑρίσκεται πολὺ ὑψηλά! Αὐτὸ ὅμως δὲν σημαίνει κατ’ ἀνάγκην, ὅτι ὅσα σκέπτεται καὶ ὅσα ἐπιχειρεῖ εἶναι ὅλα ὀρθά! Ἀλάθητος δὲν εἶναι οὔτε ὁ Πάπας τῆς Ρώμης, κι ἂς τὸ ἰσχυρίζονται οἱ τῆς Ρώμης! Μόνον ὁ Θεὸς εἶναι ἀλάθητος!

3. Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΑΔΡΙΑΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

Τὸ τρίτο κατὰ σειρὰν ἔγκλημα τοῦ Πατριάρχου μας εἶναι ἡ ξαφνικὴ ἐκλογὴ τοῦ π. Ἀμφιλοχίου ὡς Μητροπολίτου Ἀδριανουπόλεως. Αὐτὸ ποὺ μᾶς ἐνοχλεῖ δὲν εἶναι αὐτὴ αὕτη ἡ ἐκλογή, ΑΛΛΑ ὁ διορισμὸς τοῦ ἐκλεγέντος ὡς Πατριαρχικοῦ Ἐκπροσώπου στὸ Γραφεῖο τῶν Ἀθηνῶν, χωρὶς νὰ ἔχει ζητηθῆ προηγουμένως ἡ συγκατάθεση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος! Ὁ κληρικὸς αὐτὸς ἀπὸ τοῦδε καὶ στὸ ἑξῆς θὰ ἀποτελῆ τὸν «μπράβο», τὸν «κατάσκοπο», τὸν «πράκτορα» τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου εἰς βάρος τῆς Ἐκκλησίας μας. Θὰ ὑπονομεύη τὸν ἴδιο τὸν Ἀρχιεπίσκοπο κ. Ἱερώνυμο! Εἶναι … ἐξασκημένος στὸν τομέα αὐτό!

4. ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΗ καὶ ΠΑΡΑΝΟΜΗ, διά τοῦτο δὲ καὶ ΣΚΟΤΕΙΝΗ, ἡ ΙΔΡΥΣΙΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΗΣ ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΕΙΣ ΤΑ ΜΕΓΑΡΑ.

Ἀλλὰ ὁ δικός μας προβληματισμὸς δὲν ἔχει σχέση μὲ τὰ παραπάνω ἀναφερθέντα. Καλὸν θὰ εἶναι νὰ ἀπασχολήσει τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν τὸ πῶς καὶ τὸ γιατί τοποθετεῖται ὁ π. Ἀμφιλόχιος Ἐκπρόσωπος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου στὴν Ἀθήνα καὶ νὰ λάβει τὰ μέτρα του.

Ὁ δικός μας προβληματισμὸς ἑστιάζεται κάπου ἀλλοῦ. Ὁ Πατριάρχης ἐξέλεξε Μητροπολίτη ἕνα κληρικὸ τῆς περιοχῆς Μεγάρων, χωρὶς ὅμως νὰ ἔχει ζητήσει προηγουμένως τὴν ἔγκριση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος! Τοῦτο ὤφειλε νὰ τὸ πράξει τὸ Πατριαρχεῖο, διότι ὁ π. Ἀμφιλόχιος τυγχάνει Μοναχός τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Παρασκευῆς στὸ Μάζι τῶν Μεγάρων. Τὸ ἐπιχείρημα, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ἀντιτάξει ὁ Παναγιώτατος εἶναι, ὅτι ἡ Μονὴ αὐτὴ ἔχει καθιερωθῆ ὑπ’ αὐτοῦ τούτου τοῦ νῦν Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου σὲ «Πατριαρχικὸ Σταυροπήγιο», ὡς ἐξάγεται ἐκ τῆς ὑπ’ ἀριθμ. 769/ 13.08.2007 Πράξεως τοῦ προσφάτως ἀποβιώσαντος Μητροπολίτου Μεγάρων κυροῦ Βαρθολομαίου, δημοσιευθείσης στὸ ὑπ’ ἀριθμ. 2476 ΦΕΚ/31.12.2007, τ.Β΄.

Ἐδῶ, λοιπόν, ἔγκειται τὸ μεγάλο νομοκανονικὸ ἔγκλημα, τὸ ὁποῖο συνετελέσθη ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου. Καταγγέλλουμε, λοιπόν, δημοσίως urbi et orbi, ὅτι ἡ καθιέρωση αὐτὴ εἶναι εὐθέως παράνομος καὶ συγχρόνως ἀντικανονική, καθ’ ὅσον γιὰ τὴν καθιέρωση τῆς Μονῆς ΔΕΝ ΕΤΗΡΗΘΗΣΑΝ οἱ διατάξεις τοῦ ἄρθρου 39 παράγρ. 7 τοῦ Νόμου 590/1977 περὶ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, μὲ αὐθαίρετη ἐπέμβασή του σὲ Δικαιοδοσία ἄλλης Τοπικῆς Ἐκκλησίας, παραβίασε τοὺς τε ἱεροὺς Κανόνες καὶ τοὺς Νόμους τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας! Ἄρα ἡ δῆθεν «Πατριαρχικὴ» Μονὴ τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς στὸ Μαζὶ τῶν Μεγάρων, εἶναι προϊὸν ἀνερυθριάστου παρανομίας καὶ παραβιάσεως τῶν διατάξεων τῆς τε κανονικῆς τάξεως καὶ τῆς κοσμικῆς νομοθεσίας! Εἶναι, λοιπόν, γέννημα καὶ προϊὸν παρανομίας! Παρανομίας δὲ καὶ ἀντικανονικῶν ἐνεργειῶν, στὶς ὁποῖες προέβη ὁ νῦν Προκαθήμενος τῆς Ὀρθοδοξίας. Μὲ ἄλλα λόγια εἶναι προϊὸν «παρθενογένεσης»! Γι’ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸ λόγο ἐμεῖς εἴμεθα ὑποχρεωμένοι νὰ κινήσουμε τὴν νόμιμη διαδικασία γιὰ τὴν κατάργησή της. Θὰ σᾶς ἐξηγήσω ἀμέσως τὴν συντελεσθεῖσα παρανομία.

• Γιὰ νὰ συσταθῆ μία Πατριαρχικὴ Μονὴ σὲ μία Μητρόπολη τοῦ Ἑλλαδικοῦ χώρου ὁ Νόμος 590/1977 Περὶ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὁρίζει σαφῶς, σαφέστατα θὰ ἔλεγα, ὅτι χρειάζεται ὄχι μόνον ἡ συγκατάθεση τοῦ ἐπιχωρίου Ἀρχιερέως, ἀλλὰ καὶ ἡ «ἔγκρισις τῆς Δ.Ι.Σ.» (βλ. ἄρθρ. 39 παράγρ. 7). Ἀλλὰ ἔγκριση τῆς ΔΙΣ δὲν ὑπάρχει!

• Ἡ ἔγκριση τῆς ΔΙΣ ἐζητήθη βεβαίως ὑπὸ τοῦ ἐπιχωρίου Ἀρχιερέως διά τῶν ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 549/4.6.1999 καὶ 640/28.06.1999 ὑπηρεσιακῶν του ἐγγράφων, πρὸς τὰ ὁποῖα ὅμως ἡ Ἱερὰ Σύνοδος, διά τοῦ ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 3074/14.12.1999 ἀπαντητικοῦ Συνοδικοῦ ἐγγράφου «ἐπεφυλάχθη, ἵνα ἱκανοποιήση τὸ ὑποβληθὲν …αἴτημα»! Τοῦτ’ αὐτὸ εἶχεν εἰσηγηθῆ πρὸς τὴν Δ.Ι.Σ. καὶ ἡ Συνοδικὴ Ἐπιτροπὴ Νομοκανονικῶν Ζητημάτων διά τοῦ ὑπ᾽ ἀριθμ. Πρωτ. 6924/ 07.11.1999 ὑπηρεσιακοῦ ἐγγράφου, δηλ. καὶ ἡ Ἐπιτροπὴ εἶχε ἀπορρίψει τὸ αἴτημα τοῦ Μητροπολίτου Μεγάρων, «ὥστε νὰ μὴ ἐνθαρρύνεται ἡ ἵδρυσις νέων τοιούτων Σταυροπηγίων εἰς τὸν ἤδη “βεβαρημένον” συναφῶς χῶρον τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος»!

• Ὡς φαίνεται ἐκ τοῦ ὑπηρεσιακοῦ φακέλλου τῆς Μονῆς, ὁ Μητροπολίτης Μεγάρων εἶχε ζητήσει Γνωμάτευση ἀπὸ ἕνα Καθηγητὴ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ὅστις ὅμως διά τῆς ἀπὸ 20.05.1999 Εἰσηγήσεώς του ἐθεώρει ἐκ τῶν «ὧν οὐκ ἄνευ» τὴν ἔγκριση τῆς Δ.Ι.Σ.! Δυστυχῶς ὅμως, ἐφαρμόζων οὗτος ἐν προκειμένῳ «τὴν ἀλχημείαν ἐν τοῖς ἐκκλησιαστικοῖς πράγμασι», διά νὰ ἐξασφαλίσει ἴσως τὴν εὔνοιαν τοῦ πανίσχυρου Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, ἀπεφάνθη, ὅτι «τὸ μεῖζον καὶ κυριώτερον εἶναι ἡ συγκατάθεσις τοῦ οἰκείου Ἀρχιερέως»!

• Ὥστε, λοιπόν, παρὰ τὴν ἄρνηση τῆς Δ.Ι.Σ., ἐνισχυμένος ὅμως ἀπὸ τὴν ἠθικὴ στήριξη τοῦ προαναφερθέντος Καθηγητοῦ, ὁ ἐπιχώριος Μητροπολίτης ἀπευθύνθηκε στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ κατὰ φορτικὸ τρόπο διετύπωσε ἐκεῖ τὸ αἴτημά του γιὰ τὴν ἀναγνώριση τῆς Μονῆς Ἁγ. Παρασκευῆς ὡς Σταυροπηγίου. Τὸ Πατριαρχεῖο ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΠΕΤΡΕΨΕ ἀπὸ τὴν λανθασμένη πορεία του, ὡς ὤφειλε! Ἐν συνεχείᾳ ὁ ἀείμνηστος Μητροπολίτης Μεγάρων Βαρθολομαῖος, διά τοῦ ὑπ᾽ ἀριθμ. Πρωτ. 1202 π.ε./12.03/2000 νεώτερου ἐγγράφου του πρὸς τὴν Δ.Ι.Σ., ἐπαναδιατυπώνει τὸ αἴτημά του μὲ τὴν ἐλπίδα, «τῆς ἐν τῷ ἐγγὺς μέλλοντι ἄρσεως τῆς ἐπιφυλάξεως…»! Τώρα ὅμως, γιὰ νὰ ἐνισχύει τὸ αἴτημά του, ἐπισυνάπτει καὶ τὸ ὑπ᾽ ἀριθμ. 66 Πατριαρχικὸ ἔγγραφο, ὅπου ὁ Παναγιώτατος Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος, ἀγνοώντας καὶ παρακάμπτοντας τὴν ἐκπεφρασμένη ἄρνηση τῆς Δ.Ι.Σ., τὴν ὁποίαν ἄλλωστε ἐγνώριζε, ἐκφράζει πρὸς τὸν Μητροπολίτη Μεγάρων «τὴν ἄκραν εὐαρέσκειαν καὶ τὸν δίκαιον ἔπαινον… διά τὴν βαθέως συγκινοῦσαν ἡμᾶς ὑποδειγματικὴν υἱϊκὴν στοργὴν καὶ τὸν σεβασμὸν …πρὸς τὸν πανίερον Οἰκουμενικὸν Θρόνον…»! Μὲ ἄλλα λόγια ὁ Πατριάρχης, ἐμμέσως πλὴν σαφῶς, ἀντὶ νὰ συγκρατήσει, ὠθεῖ τὸν Μητροπολίτη Μεγάρων πρὸς τὴν παρανομία!

• Ἔτσι, λοιπόν, ὁ Μητροπολίτης Μεγάρων προχωρεῖ, ἀκάθεκτος πλέον, πρὸς τὴν κανονικῶς ἐγκληματικὴ καὶ νομικῶς παράνομη συμπεριφορά του! Στὶς 31 Δεκεμβρίου 2007 στὸ ὑπ’ ἀριθμ. 2476 ΦΕΚ, τ. Β΄, χωρὶς τὴν ἀπαραίτητη ἔγκριση τῆς Δ.Ι.Σ. δημοσιεύεται ἡ ὑπ’ ἀριθ. 769/13.08.2007 Πράξη του μὲ τὴν ἔνδειξη «Νομοκανονικὸν καθεστὼς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Παρασκευῆς Μαζίου Μεγάρων….». Ἔκτοτε ἡ Μονὴ θεωρεῖται ὡς Πατριαρχικὸ Σταυροπήγιο, ἀλλὰ δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι, ἀφοῦ πάσχει ἡ διαδικασία ἀναγορεύσεώς της. Ἀποδείξαμε, λοιπόν, ὅσο πιὸ καθαρὰ γινόταν, ὅτι ὁ Πατριάρχης δὲν διάλεξε κληρικὸ ἀπὸ μία Μονή, ἐπὶ τῆς ὁποίας εἶχε ποιμαντικὴ καὶ κανονικὴ δικαιοδοσία! «Πατριάρχης εἶμαι! Ὅ,τι θέλω κάμνω», θὰ μποροῦσε νὰ ἀπαντήσει ὁ Παναγιώτατος! Αὐτὸ ἀκριβῶς θὰ ἤθελα νὰ ἀποδείξω: Ἐὰν δὲν ἀντισταθοῦμε στὴν ὑπεροπτικὰ αὐθαίρετη συμπεριφορά Του, τὰ χειρότερα ἔρχονται…

Καὶ τώρα θὰ ἤθελα νὰ ἀπευθύνω δημοσίως τὸ λόγο μου πρὸς τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο κ. Ἱερώνυμο καὶ πρὸς τοὺς ἐν Χριστῷ Ἀδελφούς μου Ἱεράρχες, οἱ ὁποῖοι συνέρχονται αὔριο στὴν ἐτήσια τακτικὴ Συνέλευση τῆς Ἱεραρχίας.

Μακαριώτατε ἅγιε Πρόεδρε,

Σεβασμιώτατοι ἅγιοι Σύνεδροι,

Ἀκοῦστε, παρακαλῶ, τὴν φωνὴ ἑνὸς Ἀδελφοῦ Σας, ὁ ὁποῖος τώρα πλέον εἶναι ὄγδοον (8ον) Μέλος στὴν σειρὰ τοῦ καταλόγου τῶν Ἱεραρχῶν. Κινδυνεύει ἡ γεωγραφικὴ ἑνότης τοῦ Ἑλλαδικοῦ Χώρου! Κινδυνεύει ἐπίσης αὐτονομία, ἡ αὐτοκεφαλία καὶ ἡ ἀνεξαρτησία τῆς Ἐκκλησίας μας! Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια ὁδηγεῖται σὲ διχοτόμηση! Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ὁρμάει μὲ περισσὴ αὐταρχικότητα! Δὲν θὰ ὑπερασπισθοῦμε, λοιπόν, ὅ,τι οἱ Ἱεροὶ Κανόνες μᾶς ἀναγνωρίζουν; Δὲν θὰ ἀντιδράσουμε; Θὰ παραδώσουμε τὴν Ἐκκλησία μας ἀμαχητί;

Σᾶς παρακαλῶ, λοιπόν, καὶ Σᾶς ἱκετεύω νὰ παρακάμψουμε τὴν Ἡμερησία Διάταξη καὶ νὰ προτάξουμε τὰ Πατριαρχικὰ καμώματα, ὥστε ὅλοι μας ἀπὸ κοινοῦ νὰ ἀναλάβουμε τὶς ἱστορικὲς εὐθύνες μας».

Πηγή : "Ο,Τ."