Το Ρωμαιοκαθολικόν δόγμα περί των πρωτείων του Πάπα είναι αρχαιότατον, χρονολογούμενον από των πρώτων χριστιανικών χρόνων. Ομοίως, είναι εξ ίσου αρχαίον το δόγμα περί του αλαθήτου του Πάπα, το οποίον διετυπώθη ως εκκλησιαστικόν κείμενον κατά την Α΄ Σύνοδον του Βατικανού (1869-1870).
“ Oρθόδοξος
Τύπος ” αρ. φ. 412.
Σήμερα που γράφω, μέρα Tετάρτη, 29 Aυγούστου, είναι η μνήμη του αγίου Iωάννου του Προδρόμου. Xθες το βράδυ ψάλαμε τον Eσπερινό κατανυκτικά σ' ένα παρεκκλήσι, κ' ήτανε μοναχά λίγες γυναίκες και δυο-τρεις άνδρες. Σήμερα το πρωί ψάλαμε τη λειτουργία του πάλι με λίγους προσκυνητές. Tα μαγαζιά ήτανε ανοιχτά, όλοι δουλεύανε σαν να μην ήτανε η γιορτή του πιο μεγάλου αγίου της θρησκείας μας. Aληθινά λέγει το τροπάρι του "Mνήμη δικαίου μετ' εγκωμίων, σοι δε αρκέσει η μαρτυρία του Kυρίου, Πρόδρομε". Mε εγκώμια και με ευλάβεια γιορτάζανε άλλη φορά οι ορθόδοξοι χριστιανοί τον Πρόδρομο, αλλά τώρα του φτάνει η μαρτυρία του Kυρίου. Aυτή η μαρτυρία θ' απομείνει στον αιώνα, είτε τον γιορτάζουνε είτε δεν τον γιορτάζουνε οι άνθρωποι, είτε τον θυμούνται είτε τον ξεχάσουνε. K' η μαρτυρία είναι τούτη: πως ο άγιος Iωάννης ο Πρόδρομος είναι "ο εν γεννητοίς γυναικών μείζων" δηλ. "ο πιο μεγάλος απ' όσους γεννηθήκανε από γυναίκα" κατά τα λόγια του ίδιου του Xριστού. Γι' αυτό κ' η Eκκλησία μας ώρισε να μπαίνει το εικόνισμά του πλάγι στην εικόνα του Xριστού στο εικονοστάσιο της κάθε ορθόδοξης εκκλησιάς.
Η πρόταση αυτή πρέπει να υιοθετηθεί από όλους τους Έλληνες. Καμία υποστήριξη σε τουρκικά προϊόντα που έχουν κατακλύσει την ελληνική αγορά. Να προσέχει ο Έλληνας καταναλωτής τι ψωνίζει από την λαική αγορά, τα καταστήματα τροφίμων κ.α.
Σε κοινή τους ανακοίνωση, το Συμβούλιο Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας (HALC), η Αρμενική Εθνική Επιτροπή Αμερικής (ANCA) και η Οργάνωση για την Υπεράσπιση των Χριστιανών (In Defense for Christians) εντάσσουν την αλλαγή του καθεστώτος της ιστορικής Μονή της Χώρας σε ένα μακροχρόνιο και ευρύτερο πλαίσιο λεηλασίας και καταπάτησης των θρησκευτικών μειονοτήτων από την πλευρά της τουρκικής κυβέρνησης.
------------------------
Είναι απερίγραπτο αυτό που συμβαίνει αυτές τις ημέρες! Χρειάστηκαν ελάχιστες μόνο ημέρες ώστε να διαπιστώσουμε οι Έλληνες με ποιούς έχουμε να κάνουμε, με τη ποιότητα τους. Αυτό έστω την ύστατη ώρα, να μας έκανε να μονιάσουμε, να γίνουμε μια γροθιά, πάντα ήρεμη και ειρηνική δύναμη, φως του κόσμου, απέναντι σε δαίμονες που αναδύονται από τις πηγές της κόλασης. Αποκαλύπτουν το πραγματικό τους πρόσωπο, φρικαλαίοι και αισχροί, χυδαίοι και λέπρα της ανθρωπότητας. Τέτοιο μίσος που τρέφουν στον Ελληνισμό και σε κάθε χριστιανικό δε περιγράφεται.Έχουν δύο πρόσωπα, εκείνο που δείχνουν στο πλησίον τους μέχρι να του υφαρπάξουν κάθε ικμάδα, φιλικοί, αγαπητικοί, προσηνείς. Και το απαίσιο, εκείνο που με πολύ-πολύ προσοχή αποκρύπτεται, το δαιμονικό πρόσωπο. Υβριστές όχι μόνο των Ελλήνων, αλλά κυρίως του πολιτισμού και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αν θέλεις να μάθεις ποιός είναι ο Τούρκος, ρώτησε έναν Έλληνα, έναν Αρμένιο κι έναν Άραβα πατριώτη που έζησε στο πετσί του τη φρίκη και γνωρίζει την ιστορία του. Θα σου περιγράψουν με μελανά χρώματα τι εστί Τούρκος. Το περίεργο και πολύ τραγικό είναι ότι αυτή η ποικιλία εν πολλοίς προέρχεται από αρνητές του Χριστού, τέκνα αρνητών του Χριστού. Άνθρωποι οι οποίοι προέρχονται από τάξεις χριστιανών, πρώην Ελλήνων, Αρμενίων, Σλάβων και Αλβανών. Όπως μας λέει κάπου ο απόστολος Παύλος, από μας προέρχονται, αλλά ουκ εστί από μας!
«Αγία των Αγίων υπάρχουσα, σεμνή,
εν Ναώ ηγάπησας αγίω κατοικείν».
Είναι σπουδαίας έμπνευσης
οι στίχοι του υμνογράφου, που διακηρύσσουν την ωριμότητα της μικρής Παναγίας: «Η
τριετίζουσα τω σώματι και πολυετής εν τω πνεύματι»∙
«νηπιάζουσα σαρκί και τελεία τη ψυχή». Και δεν πρέπει να μας παραξενεύει τούτο:
«όπου γαρ βούλεται Θεός νικάται φύσεως τάξις».
Ποιμήν ο Όσιος πατήρ ημών κατήγετο εκ της Αιγύπτου, αναχωρήσας δε εκ της πατρίδος του μεθ’ όλων των αδελφών του εγένετο Μοναχός. Η δε μήτηρ αυτών, εκ της μητρικής φιλοστοργίας κινηθείσα, επήγεν εις την Σκήτην ίνα τους ίδη, και επειδή οι υιοί της έκλεισαν την θύραν του κελλίου των, έκλαιεν έξω με πόνον καρδίας και εφώναζεν. Ο δε αββάς Ανούβ, εις εκ των αδελφών, λέγει προς τον Ποιμένα· «Τι να κάμωμεν εις την γραίαν ταύτην»; Τότε ο Ποιμήν ήλθε πλησίον της θύρας και λέγει εις αυτήν έσωθεν· «Διατί κλαίεις γραία;» Η δε, ακούσασα την φωνήν του Ποιμένος, είπε· «Θέλω να σας ίδω, τέκνα μου, διότι κατά τι θα βλάψω εγώ, εάν μόνον σας ίδω; Δεν είμαι εγώ η μήτηρ σας; Δεν ευρίσκομαι τώρα εγώ εις βαθύ γήρας;» Ο δε Ποιμήν απεκρίθη εις αυτήν· «Που θέλεις να μας ίδης εις τούτον ή τον άλλον κόσμον;» Η δε μήτηρ αυτών, εννοήσασα το νόημα των λόγων του Ποιμένος, μετά χαράς ανεχώρησε χωρίς να τους ίδη.
Αν θέλης να βρης την οδόν, που οδηγεί στην αιώνια ζωή, ζήτα την σε αυτήν την Οδόν, που είπε : « “Εγώ εἰμι η οδός και η αλήθεια και η ζωή” (Ιω. ΙΔ´ 6) και εκεί θα την βρης. Αλλά ζήτα την με πολύ μεγάλον πόθον, γιατὶ είναι λίγοι όσοι βρίσκουν αυτήν την οδὸν (Ματθ. Ζ´Ι4), μη τυχόν και μείνης έξω από τους λίγους και βρεθής μαζὶ με τους πολλούς».
---------------------
Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής
«Ο Θεός εκλεξάμενος, εξήγειρεν Αποστόλους, και Προφήτας, και Διδασκάλους, προς τον καταρτισμόν των αγίων. Ο δε διάβολος, ψευδαποστόλους και ψευδοπροφήτας, και ψευδοδιδασκάλους κατά της ευσεβείας εκλεξάμενος εξήγειρεν, ώστε τον παλαιόν πολεμηθήναι νόμον και τον ευαγγελικόν. Ψευδαποστόλους δε, και ψευδοπροφήτας και ψευδοδιδασκάλους μόνους νοώ τους αιρετικούς. ων οι λόγοι και οι λογισμοί διεστραμμένοι εισίν. Ώσπερ ουν ο τους αληθείς Αποστόλους και Προφήτας, και Διδασκάλους δεχόμενος, Θεόν δέχεται. ούτως και ο τους ψευδαποστόλους, και ψευδοπροφήτας, και ψευδοδιδασκάλους δεχόμενος, τον διάβολον δέχεται» (βλ. Μαξίμου Ομολογητού, Περί των πραχθέντων εν τη πρώτη αυτού εξορία, ήτοι εν Βιζύη, παρ.Ι΄, P.G. 90, 144D – 145A).
Επίσης όσο για το 71 :
Δεν υπήρχε καμμία Συνοδική Απόφαση περί Χειροθεσίας
β] Οι επιστρέψαντες δύο, Κάλλιστος
και Επιφάνιος, ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΑΝ την Σύνοδο ότι οι Ρώσοι αποδέχθηκεν την Ομολογία
μας και ότι Ορθοδόξησαν.
γ] Στην Ελλάδα δεν έλαβε
χώρα καμμία απολύτως χειροθεσία που να ακυρώνει τις Χειροτονίες του Αγίου
Ματθαίου.
δ] Όταν οι Ρώσοι δεν
τήρησαν όσα είχαν υποσχεθεί, διεκόπη η κοινωνία μαζί τους και
ε] Καθηρέθη ΑΜΕΣΩΣ ο
Κάλλιστος όταν ΨΈΛΛΙΣΕ τα περί χειροθεσίας.
Εάν η Ιεραρχία είχε δεχθεί χειροθεσία, τότε γιατί να καθαιρέσει τον Κάλλιστο; ή
γιατί ο Κάλλιστος δεν είπε ποτέ, γιατί με καθαιρείτε, αφού και ΄σεις είστε
χειροθετημένοι;
Δεν το είπε, γιατί όντως η Ιεραρχία τότε, δεν εδέχθη ούτε κατ΄επίνοια τέτοια
προδοσία.
Σας τονίζουμε τα εξής: Οι χειροτονίες του Αγίου Ματθαίου ήταν πλήρεις Θείας
Χάριτος και ήταν εκ των πραγμάτων επιβεβλημένες, μετά την πτώση των υπολοίπων
αρχιερέων.
Τόσο ο Άγιος Πατήρ Ματθαίος, όσο και οι υπόλοιποι αρχιερείς που χειροτονήθηκαν
υπ΄αυτού, ήταν οι μοναδικοί Ορθόδοξοι με ανόθευτη Αποστολική Διαδοχή και Πίστη.
Σχετικό περί της
Χειροθεσίας στον Ζακύνθου το 1935:
Από τη Μυριόβιβλο: "Αι χειροτονιαι [του 35'] ετελέσθησαν εν τη Ι. Μονή
Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης Κερατέας Αττικής (Σ. Καραμήτσου - Γαμβρούλια,
σελ. 124. «Ελεύθερον Βήμα» 2-6-1935 και 9-6-1935). Τη ιδία ημέρα oι Δημητριάδος και πρ. Φλωρίνης δια χειροθεσίας εδέξαντο
ως κανονικόν Επίσκοπον τον Ζακύνθου Χρυσόστομον, χειροτονηθέντα κατά το νέον
ημερολόγιον! (Εγκύκλιος Ι. Συνόδου Γ.Ο.Χ. Κερατέας σελ. 8)."
Αναμείνατε και την Εγκύκλιο, παρακαλώ.
Στουραΐτης Χαρίλαος
Το έργον, οι αγώνες και ο μαρτυρικός θάνατος του αγίου Κοσμά είναι μία επιβεβαίωσις της ανεκτιμήτου συμβολής της Ορθοδόξου Εκκλησίας εις την επιβίωσιν του Έθνους μας. Χωρίς την Ορθόδοξον Εκκλησία ή θα είχαμε τουρκέψει, ή θα είχαμε φραγκέψει ή θα είχαμε αποκτηνωθή. Εκτός όμως της γενικής αυτής συμβολής της Ορθοδόξου εκκλησίας, απεδείχθη τεραστία, πανελλήνιος και πανορθόδοξος η προσωπική συμβολή του αγίου Κοσμά του Αιτωλού. Εύρε έναν Ελληνισμό απειλούμενον να καταποντισθή από την εξισλαμιστικήν κίνησιν του ΙΖ΄ και ΙΗ΄ αιώνος, να απορροφηθή από τον πανούργον Παπικό ολοκληρωτισμό, να εκλείψη από το άσπονδο μίσος των σιωνιστών, και αγωνίσθη εναντίον των τριών αυτών κινδύνων και επέτυχε σωστικήν αντίδρασιν. Άραγε, αν ζούσε σήμερα ο ταπεινός αυτός Αγιορείτης, ο Πατροκοσμάς, όπως επολιτογραφήθη εις την ευσέβειαν του λαού μας, και διεκήρυσσε τα φρονήματά του και εσκόρπιζε αφειδώλευτα τους θησαυρούς της φλογερής του καρδιάς, θα ετύγχανε σεβασμού και προσοχής εκ μέρους των κρατούντων - Εκκλησίας και πολιτείας - ή θα εδιώκετο; Πολύ φοβούμεθα, ότι θα εδιώκετο, αφού υπάρχει ο Σιωνισμός, που κατευθύνει αφανώς τα νήματα, δια του Μασονισμού και του Οικουμενισμού!
Πολλά ελέχθησαν δια την πονηρίαν και το μίσος της Παπωσύνης κατά της Ορθοδόξου Χριστιανωσύνης και ιδία κατά της Ελλαδικής, βάσει ιστορικών αδιαψεύστων γεγονότων. Εκείνο που προκαλεί οργήν και αγανάκτησιν είναι το ότι υπάρχουν Έλληνες Γενίτσαροι, κατά τεκμήριον Ορθόδοξοι οι οποίοι συνδεόμενοι φιλικώς με πρόσωπα του φοβερού θρησκευτικοπολιτικο—οικονομικού Οργανισμού της Παπωσύνης δεν αρκούνται εις τας κοσμικάς των αβρότητας και «χαϊδολογήματα» του πρωτοκόλλου της διεθνούς υποκρισίας, αλλά και προσπαθούν με μια σατανική τέχνη να πείσουν τους συνομιλητάς των Ορθοδόξους ότι δεν μας χωρίζει τίποτε με τους αιρετικούς της Δύσεως και ότι τα λεγόμενα «δόγματα» είναι αποφάσεις φανατικών, που για πολιτικούς λόγους ήγειραν αυτό το φράγμα μεταξύ Ορθοδοξίας και αιρέσεων!
Το κακό έρχεται από πολύ μακριά
Στις 16 Αυγούστου 1943,
στις όχθες του ποταμού Άραχθου, διαπράχθηκε μια από τις μεγαλύτερες σφαγές αμάχων
στην ιστορία της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα. Οι άντρες της Βέρμαχτ
εισέβαλαν στο χωριό Κομμένο και επί ώρες σκότωναν, βίαζαν, έκαιγαν και
κατέστρεφαν ό,τι υπήρχε στο διάβα τους. Οταν αποχώρησαν είχαν αφήσει πίσω τους
317 νεκρούς, μεταξύ των οποίων 97 νήπια και παιδιά μέχρι 15 χρονών και 119
γυναίκες. Στις 16 Αυγούστου 2020, ο δήμαρχος Ιωαννίνων Μωυσής Ελισάφ μίλησε
στην εκδήλωση μνήμης του μαρτυρικού χωριού:
Επιφορτίστηκα με τη μεγάλη τιμή να είμαι ο ομιλητής σ' αυτή την ετήσια εκδήλωση του μαρτυρικού σας χωριού. Το χρέος μου συνεπώς σήμερα είναι να επαναφέρω τη φρίκη της 16ης Αυγούστου του 1943. Να αφηγηθώ πώς μια ομάδα Γερμανών με βαρύ οπλισμό υπό τις διαταγές ενός Γ. Ζάλμιγκερ έφτασαν στο μαρτυρικό τούτο χωριό και επί εννέα ώρες σκότωναν, βίαζαν, έκαιγαν, κατέστρεφαν.
Και όταν αποκαμωμένοι αποχώρησαν, αφού καλόφαγαν, άφησαν πίσω τους 317 νεκρούς, μεταξύ των οποίων 97 νήπια και παιδιά ως 15 ετών και 119 γυναίκες. Και επιστρατεύοντας την αμφίσημη, αλλά και αμφίβολης αξιοπιστίας δυνατότητα του λόγου, να αναπαραστήσω τη φρίκη. Εγχείρημα αναγκαίο, αλλά δύσκολο ως ακατόρθωτo. Κρατώ όμως από τη φρίκη εκείνης της ημέρας μόνο δύο κορυφαίες στιγμές: Εφτά μηνών βρέφος κάηκε με βενζίνη που τέθηκε με βαμβάκι στο βελούδινο στόμα του και ετοιμόγεννη κοπέλα βρέθηκε σφαγμένη και ξεκοιλιασμένη με το έμβρυο νεκρό πεταμένο δίπλα της. Σταματώ.
Πάρτε σοβαρά αντίμετρα. Κλείστε αμέσως όλα τα τζαμιά!
Έχει χάσει κάθε αίσθηση σοβαρότητας και μέτρου ο (ψευδο)σουλτάνος της Άγκυρας.
Αλλά η παραφροσύνη του δεν τον απαλλάσσει από την ηθική και ποινική ευθύνη του
για τα εν ψυχρώ εγκλήματά του. Κυριαρχημένος από ένα αρρωστημένο πνεύμα
πανισλαμισμού ξερνάει κάθε αηδία και διαπράττει συνεχώς εγκλήματα με στόχο των
Ελληνισμό και την Ορθοδοξία που φαίνεται του έχουν καθίσει στο στομάχι.
Το
πρόβλημα ωστόσο δεν είναι ο βαθμός παραφροσύνης του Ερντογάν, αλλά η αφοσίωσή
και ο θαυμασμός που του τρέφουν ορισμένοι, π.χ. η γερμανίδα καγκελάριος. Το
πρόβλημα είναι ότι ο βαλλόμενος ανηθίκως και ανάνδρως Ελληνισμός αντιπαρέρχεται
την άθλια επιθετικότητα του γείτονα ως σαν να μην συμβαίνει τίποτε. Οπότε ο
δράστης την πολλαπλασιάζει.
Ο
μαφιόζος έκανε τζαμί την Αγία Σοφία.
Κανένα
αντίμετρο. Αντίδραση μηδέν. Οπότε επανήλθε μετά ταύτα χυδαιότερος, προχώρησε
και έκανε τώρα τζαμί την Μονή της Χώρας!
Και πάλι ,φευ, καμιά αντίδραση, κανένα αντίμετρο. Η στάση μας είναι βλακώδης. Η
πολιτική τάξη της χώρας, Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση, έχουν υπέρτατο χρέος να
εφαρμόσουν σοβαρά και αξιόπιστα ΑΝΤΙΜΕΤΡΑ. Αντίμετρα που πονούν!
ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΩΡΑ ΑΜΕΣΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΤΖΑΜΙΑ!