«Τῷ Ἠλίᾳ Μοσιάλῳ ἀνάθεμα τρίς»! --- Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Ἀπό αὐτό ἐδῶ τό ταπεινόν βῆμα, ἀπευθύνω ἔκκλησιν πρός πάντα Ὀρθόδοξον Ἐπίσκοπον, ἄν ὑπάρχῃ ἀκόμη κάποιος καί δέν ἔχῃ ἀφανισθῆ παντελῶς τό εἶδος, ν’ ἀφορίσῃ τόν βλάσφημον Ἠλίαν Μόσιαλον, ἄν βεβαίως ἔχῃ βαπτισθῆ, διότι ἔχει γραφῆ ὅτι εἶναι Ἑβραῖος, καθότι ἐτόλμησεν ὁ ἀνόητος νά λοιδωρήσῃ τήν βάσιν τοῦ Χριστιανισμοῦ, πού εἶναι ἡ ἐξ Ἁγίου Πνεύματος καί διά τῆς Ἀειπαρθένου Μαρίας ἐνανθρώπησις τοῦ Δευτέρου Προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος, καθώς καί νά ὑβρίσῃ χυδαίως τήν Βασίλισσαν τῶν Οὐρανῶν καί Μητέρα ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων! Με τήν διαβολήν του αὐτήν κατέστη δαίμων, ἄρα πᾶς Χριστιανός ὀφείλει νά τόν ἀποφεύγῃ καί οὔτε κἄν νά τόν χαιρετᾶ!

 ------------------------------

Ο/Η Δρ.Γερασ.(Μάκης) Κουσουνής, Γεωπόνος είπε...

Θερμά συγχαρητήρια στόν Αγαπητότατο καί μαχητικότατο καί αδούλωτο καθ. κ. Δημ. Χατζηνικολάου γιά άρθρο του.

Κάτι τέτοιοι αλαζονικοί καί αντίχριστοι τύποι μοιάζουν μέ τά μικρά παιδιά πού αγνοώντας τόν κινδυνο, παίζουν μέ τά σπίρτα. Κατά βάθος τόν λυπάμαι αυτόν τόν δικαιωματιστή θεομπαίχτη τόν Μόσιαλο πού χλευάζει ό ταλαίπωρος τόν Παντοδύναμο Κύριο Ιησού Χριστό καί τήν Παναγία Μητέρα Του καί Προστάτιδα μας. Όμως πόσο θά ήθελα νά τόν είχα μπροστά μου αυτόν τόν αυθάδη καί βλάσφημο τύπο, ώστε '''παιδαγωγικώς ''', επειδή ''ού γαρ οίδεν τί ποιει''' νά τού έριχνα εγώ ό αμαρτωλός καμιά....κλωτσιά, μή θέλοντας νά μιμηθώ τό Άι-Νικόλα πού ράπισε τόν βλάσφημο Άρειο,
Χαίρετε
Υγιαίνετε
Γρηγορείτε
καί Καλή Λευτεριά
Δρ. Γεράσ. Κουσουνής, γεωπόνος

----------------------

 Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Μόσ(χαρομ)ιαλος..... Να πει έστω ένα "συγνώμη έσφαλα".... Σε αυτή την χώρα κανείς δεν ζητά πραγματική συγνώμη εκτός και αν κινδυνεύει να καταδικαστεί και το απαιτούν οι περιστάσεις.... Έχουμε γίνει κοινωνία εγωιστών και ακραία εγωιστών....

------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ ἀδερφέ μου, Μάκη, συμφωνῶ μαζί σου ὅτι ὁ τύπος εἶναι ὄντως ἀξιολύπητος, καθότι παρέδωσε τήν ψυχήν του εἰς τούς δαίμονας νά τήν βασανίζουν αἰωνίως καί ἀτελευτήτως. Συμφωνῶ επίσης ὅτι τοῦ χρειάζονται πολλές κλωτσιές, μπάς καί ξυπνήσῃ καί διεκδικήσῃ πίσω τήν ψυχήν του ἀπό τούς δαίμονας! Αὐτός εἶναι ἄλλωστε καί ὁ σκοπός τοῦ ἀφορισμοῦ πού ζητῶ.

Κάθε Πέμπτη ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος διακρίθηκε γιὰ τὴν σταθερή του πίστη, διακήρυξε καὶ ὑποστήριξε σταθερὰ τὶς ἀρχὲς τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν πρώτη Οἰκουμενικὴ Σύνοδο. Διαπνεόταν ἀπ᾽ τὴ ζωὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ γι᾽ αὐτὸ ἀνεδείχθη κανόνας πίστεως, ἐνῶ παράλληλα ὑπῆρξε μιμητὴς τοῦ Χριστοῦ μας προσφέροντας ἀγάπη στοὺς συνανθρώπους μας,  Ὁ Ἅγιος δὲν εἶχε περγαμηνὲς σπουδῶν, δὲν ἦταν ἀπόφοιτος Πανεπιστημίων τῆς ἐποχῆς, δὲν εἶχε μεταπτυχιακά, δὲν εἶχε τὴν κοσμικὴ σοφία τῆς ἐποχῆς, εἶχε ὅμως μέσα του τὴν ζέση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ ὁποία τοῦ ἔδωσε τὴν δύναμη νὰ ὑποστηρίξει τὴν πίστη! Ἔτσι ἀναδείχθηκε Κανόνας Πίστεως, τηρητὴς ἐπακριβῶς τῆς πίστεώς του.

Λόγος εις τα άγια Θεοφάνεια του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.

Μετά την Γέννησιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όπως ηκούσατε εις τα Χριστούγεννα, όταν ενεπαίχθη ο Ηρώδης από τους Μάγους, έστειλε και κατέσφαξε δεκατέσσαρας χιλιάδας βρέφη μικρά από δύο ετών και κάτω. Μεταξύ των παιδίων εκείνων έλαχε και ο τίμιος Πρόδρομος βρέφος μικρόν εις τας χείρας της μητρός του Ελισάβετ. Και όταν έμελλε να τον κατασφάξουν, εσχίσθη το όρος και επέρασεν αντίπερα η Ελισάβετ με τον Πρόδρομον. Άγγελος δε Κυρίου τον επήρεν εις την έρημον, και τον ανέθρεψεν εκεί, έως ου ηνδρώθη, και έφθασεν εις ηλικίαν τριάκοντα χρόνων και μηνών τριών. Η τροφή του δεν ήτο εις την έρημον ει μη μέλι άγριον και βλαστάρια από των δένδρων της ερήμου. Λόγος δε Θεού ήλθε και είπεν εις αυτόν να αφήση την έρημον, και να υπάγη εις τα μέρη της Ιουδαίας και τα έθνη της Γαλιλαίας να κηρύττη μετάνοιαν· το δε πλήθος των Εβραίων προσήρχοντο και εξωμολογούντο τας αμαρτίας των, και εβαπτίζοντο εις τον Ιορδάνην υπ’ αυτού. Εκεί λοιπόν ηρώτησαν τον Πρόδρομον· «Μη είσαι συ ο Προφήτης»; Και αυτός είπεν: «Όχι, δεν είμαι εγώ». Διατί είπε τούτο; Μήπως δεν ήτο Προφήτης; Ναι, Προφήτης ήτο, αλλά δεν τον ηρώτησαν «Μη είσαι Προφήτης», αλλά «Μη είσαι συ ο Προφήτης»; Ήτοι, μη είσαι συ εκείνος, όπου είπεν ο Προφήτης Μωϋσής:

Απολυτίκιον Θεοφανείων - Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία

 

Τη ΣΤ΄ (6η) Ιανουαρίου, τα ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.

Θεοφάνεια τα Άγια του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού εορτάζομεν σήμερον εν πάσαις ταις αγίαις του Θεού Εκκλησίαις, την αγρυπνίαν τελούντες αφ’ εσπέρας. Επειδή, αφού παρήλθον τα τριάκοντα έτη της ηλικίας του, ηθέλησεν ο Κύριος να φανερωθή εις τους ανθρώπους, ότι είναι Θεός εν σώματι, και όταν ο Κύριος εβαπτίζετο από τον Ιωάννην, εμαρτυρήθη άνωθεν από τον Θεόν και Πατέρα με την φωνήν και την επέλευσιν του Αγίου Πνεύματος, ότι είναι Υιός γνήσιος και ομοούσιος αυτού, έκτοτε λοιπόν εγνωρίσθη εις όλους δια των θαυμάτων και της υψηλής του διδασκαλίας, ότι αυτός είναι βεβαίως ο Θεός των πατέρων ημών ο δια των Προφητών φανερώς κηρυττόμενος. Ήλθε δε εις το Βάπτισμα δι’ αιτίαν τοιαύτην. Όταν ο Κύριος έγινεν άνθρωπος δι’ ημάς, επλήρωσεν όλον τον Νόμον καθ’ όλον το διάστημα της ζωής του.

Θα ακούσουμε τους αγίους μας ; Θα μιμηθούμε τους αγίους μας ;

Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΙ και η παύσι κάθε σχέσεως και κοινωνίας με τους αιρετικούς και Λατινόφρονας πατριάρχας, αρχιεπισκόπους και επισκόπους είναι πλέον - εκεί που έφθασαν τα πράγματα - η μόνη ενδεδειγμένη, η μόνη ακίνδυνη και η μόνη αποτελεσματική λύσι. Η Εκκλησία σήμερα στενάζει κυριολεκτικά κάτω από «την μπότα» των Οικουμενιστών και Λατινοφρόνων κληρικών και η προκλητικότητά τους έχει πλέον εξαντλήσει την υπομονή των Ορθοδόξων πιστών. Χρειάζεται τόλμη και θάρρος μία τέτοια απόφασι. Αλλά είναι μονόδρομος που μας οδηγεί στον ασφαλή τόπο των Αγίων μας. Λέγει ο αγιος Μάρκος ο Ευγενικός: «Ώσπερ τούτων χωρίζομαι, ούτως ενούμαι τη αληθεία και τοις αγίοις πατράσι τοις θεολόγοις της Εκκλησίας. Δει γαρ παντάπασιν εκείνους είναι κεχωρισμένους ημών, μέχρις αν δω ο Θεός την καλήν διόρθωσιν και ειρήνην της Εκκλησίας αυτού». 

Ο νοών νοείτω....

Ο Κύριος ωμίλησε δια δευτέραν φοράν στον Ιωνάν και του είπε·

“Σήκω και πήγαινε εις την Νινευή, την μεγάλην αυτήν πόλιν, και κήρυξε εις αυτήν το ίδιο μήνυμα, το οποίον εγώ προηγουμένως είχα είπει προς σέ”.

Η Νινευή ήτο πόλις μεγάλη ενώπιον του Θεού. Τρεις ημέραι εχρειάζοντο, δια να την διασχίση κανείς.

Ο Ιωνάς εισήλθεν εις την πόλιν και ήρχισε το έργον του. Περιήλθεν επί μίαν ημέραν την πόλιν και εκήρυττε λέγων· “τρεις ακόμη ημέραι και η Νινευή θα καταστραφή”.

Όλοι οι κάτοικοι της Νινευή επίστευσαν εις τον Θεόν και στο μήνυμά του. Δια κήρυκος δε ανήγγειλαν γενικήν νηστείαν, εφόρεσαν σάκκους ως ενδύματα εις ένδειξιν του πένθους της μετανοίας των, από τον μικρόν έως τον μεγάλον.

Κυρία Θεοτόκε Μαρία, όποιος εις Σε ελπίζει είναι αδύνατον να χαθή!

Η λειτουργική ζωή της Εκκλησίας, αρχίζει και τελειώνει με την επίκλησιν «Της τιμιωτέρας των Χερουβίμ…», και πάντες οι άγιοι της Εκκλησίας θεωρούν την Θεοτόκον Μαρίαν ως «μετά Θεόν, τα δευτερεία της Τριάδος έχουσαν…». Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός γράφει: «εμνήσθην της Θεοτόκου και εσώθη η ψυχή μου». Ο Γεώργιος Νικομηδείας λέγει, ότι ο Χριστός λογίζεται δόξαν ιδικήν του, την δόξαν της Μητρός αυτού. «Την Σην γαρ δόξαν ο Κτίστης, ιδίαν οιόμενος, εκπληροί τας αιτήσεις». «Ελπίδα μου, καταφυγή μου, Μητέρα μου, γράφει ο Μηνιάτης, ένα νεύμα να κάνης δι’ εμέ, εγώ είμαι σεσωσμένος. Κυρία Θεοτόκε Μαρία, όποιος εις Σε ελπίζει είναι αδύνατον να χαθή».

Reading from the Synaxarion:

 Righteous Syncletike of Alexandria

Saint Syncletike was from Alexandria in Egypt. She lived eighty-three years in virginity and asceticism, and became the leader and teacher of many nuns. What Saint Anthony the Great was to men, she became to women: a model of mortification of the flesh, of patience in afflictions, and of wise instruction; for this, she is known a "Amma," a title corresponding to "Abba." Towards the end of her long life, she was stricken with an exceedingly painful disease, which she endured with faith and magnanimity. She reposed in the middle of the fourth century. It is said of Saint Syncletike that she was the virgin who hid Saint Athanasius from the Arians for more than a year in the environs of Alexandria, and it is to Saint Athanasius that her life is ascribed (PG 18:1488-1557).