Εις τα Εισόδια της Θεοτόκου.

Φαιδρά και παράδοξος η παρούσα πανήγυρις. Αι εορταί και πανηγύρεις των άλλων Αγίων ωφέλιμοι είναι και άγιαι, αλλά η εορτή της Υπερευλογημένης ενδόξου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, της Οποίας την εν τω Ναώ Είσοδον εορτάζομεν, είναι τιμιωτέρα και θαυμασιωτέρα. Καθόσον οι άλλοι μεν Άγιοι είναι και ονομάζονται δούλοι Χριστού, η δε Υπεραγία Θεοτόκος είναι Μήτηρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και Δέσποινα και Βασίλισσα του κόσμου όλου.

Χαίρε, λοιπόν, Βασίλισσα του κόσμου και των ανθρώπων.  Χαίρε Παναγία Θεοτόκε, η Μήτηρ του μεγάλου Βασιλέως Χριστού.  Χαίρε των Προφητών το κήρυγμα και εκπλήρωσις των λόγων των.

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας (11) μέρος


ΚΥΡΙΕ ΕΚΕΚΡΑΞΑ... ΚΑΤΕΥΘΥΝΘΗΤΩ... === Orthodox Hymns


O Συναξαριστής της ημέρας.

Κυριακή, 20 Νοεμβρίου 2016

Θ ΛΟΥΚΑ. Γρηγορίου Δεκαπολίτου, Πρόκλου Κων/λεως.

Ὑπῆρξε ἄξιος μαθητὴς τοῦ μεγάλου διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας μας, Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Ὁ Πατριάρχης Ἀττικὸς (406 – 425) τὸν ἔκανε διάκονο καὶ κατόπιν πρεσβύτερο. Ἐπειδὴ διακρινόταν γιὰ τὴν παιδεία, τὴν ἀρετὴ καὶ τὴν διδακτική του ἱκανότητα, ἀγαπήθηκε θερμὰ ἀπ’ ὅλους τοὺς θαυμαστὲς τοῦ ἀξέχαστου διδασκάλου του καὶ ὑποστηριζόταν ἀπ’ αὐτοὺς γιὰ τὸν Πατριαρχικὸ θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἀλλὰ ἡ ἀντίδραση τοῦ διεφθαρμένου κατεστημένου, ναυάγιζε τὴν ὑποψηφιότητά του. Ἀργότερα ὁ Πατριάρχης Σισίνιος, τὸ ἔτος 425, χειροτόνησε τὸν Πρόκλο ἐπίσκοπο Κυζίκου. Λόγω ὅμως τῶν ἀνωμαλιῶν τῆς ἐπαρχίας, τὴν ἐπισκοπὴ κατέλαβε κάποιος Δαλμάτιος. Ἀλλὰ ὁ Πρόκλος, χωρὶς νὰ στεναχωρηθεῖ, ἐξακολούθησε τὸ κήρυγμα τοῦ θείου λόγου στὴν Κωνσταντινούπολη. Ὅταν πέθανε ὁ Πατριάρχης Μαξιμιανὸς (434) καὶ αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Θεοδόσιος ὁ Β’, στὸν θρόνο ἀνέβηκε πανηγυρικὰ ὁ Πρόκλος. Καὶ μάλιστα πρὶν ἀκόμα θάψουν τὸν Μαξιμιανό. Ἡ πρώτη φροντίδα τοῦ Πρόκλου ἦταν, ἡ ἀνακομιδὴ τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ Χρυσοστόμου ἀπὸ τὰ Κόμανα στὴν Κωνσταντινούπολη. Ἐπίσης, ἐπὶ τοῦ Πατριάρχου αὐτοῦ καθιερώθηκε καὶ ὁ τρισάγιος ὕμνος στὶς ἐκκλησίες. Πατριάρχευσε δώδεκα χρόνια καὶ τρεῖς μῆνες. Πέθανε τὸ 447.

Εἰς τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου - π.ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ


Ευχαριστούμε τον άγνωστόν μας αδελφό JOEY JOEY για την συνεχή αποστολή Ορθοδόξων ομιλιών!


Ο Αλέξανδρος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Τέρμα τα λόγια, έργα!":

Χαίρετε εν Κυρίω. 
Κωνσταντίνε σου αναφέρω και ένα τρίτο κειμενάκι που αποτελεί συνέχεια της έρευνάς μου που έχει να κάνει με την στάχτη και την Ash Wednesday των παπικών να το δεις αν σε ενδιαφέρει. Στα πλαίσια της παπικής αίρεσης συναντάται η θεωρία της καθαρτήριας κατάστασης ή κατάστασης εξαγνισμού ή όπως λέγεται Purgatory. Σύμφωνα με την παπική αίρεση η καθαρτήρια κατάσταση είναι μία ενδιάμεση κατάσταση (ΤΟ PURGATORY ΔΕΝ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ – ΕΙΝΑΙ ΠΑΠΙΚΕΣ ΕΜΠΝΕΥΣΕΙΣ) αμέσως μετά τον θάνατο και υπάρχει όπως υπάρχει ο Παράδεισος και η Κόλαση εκτός χρόνου και κατά την οποία όσοι έχουν κριθεί να πάνε στον Παράδεισο (όσοι δηλαδή σώθηκαν) θα πρέπει πρώτα να περάσουν από αυτή την κατάσταση εξαγνισμού για να επιτύχουν την πλήρη αγιότητα που είναι απαραίτητη για να μπούνε στον Παράδεισο.

***
Ο   Αλέξανδρος  άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ο Αλέξανδρος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή ...":

Η "μεγάλη εορτή" της Κυριακής του Θείου Ελέους ξεκινάει 9 μέρες πριν με προσευχές δλδ την Μ.Παρασκευή. Έτσι καταδεικνύεται και η υποβάθμιση της εορτής του Πάσχα. Η κορύφωση των Εορτών για τους παπικούς είναι την Κυριακή του Θείου Ελέους που είναι η Κυριακή του δικού μας Πάσχα(όταν τα δύο Πάσχα δεν συμπίπτουν). Εκείνη την ημέρα "θαύματα" γίνονται στον ήλιο (συμβολίζει το
Purgatory - καθαρτήριο πύρ) από τον οποίο "θεία Χάρη" και "Έλεος" (για επιείκεια όσoν αφορά τις αμαρτίες - indulgence) στέλνονται στη Γη. Εκεί μέσα στον ήλιο βρίσκεται ο Χριστός και η ιερή καρδιά του και η Παναγία και η άσπιλη καρδιά της οι οποίες φλέγονται από το "Καθαρτήριο Πύρ". Ειδικά στο δεύτερο βίντεο(και δη στο 2.21 περίπου) που σας δείχνω ενδεικτικά δείτε την ψευδο-εμφάνιση της Παναγίας μέσα στον ήλιο στην ακτή ελεφαντοστού με τους πιστούς στην παπική αίρεση να παραληρούν και να φωνάζουν συγκλονισμένοι....Το πρώτο βίντεο είναι από τις Φιλιππίνες όπου δείχνει τον ήλιο να χορεύει και τον κόσμο να ζητωκραυγάζει, να χαιρετάει τον ήλιο θεωρώντας ότι εκεί μέσα είναι ο Χριστός και να χειροκροτεί συγκινημένος σε ένα ψευδοθαύμα που έμεινε γνωστό ως The Dancing Sun Miracle!
https://www.youtube.com/watch?v=Kk_XRKbkCEI
και
https://www.youtube.com/watch?v=IvyUnmBjxm8

Αλέξανδρος

ΚΥΡΙΑΚΗ 20 /11 / 2016 – Θ΄ ΛΟΥΚΑ -- α δε ητοίμασας τίνι έσται;

Πλήρωμα ζωής
«Άφρον, ταύτη τη νυκτί την ψυχήν σου απαιτούσιν από σου, α δε ητοίμασας τίνι έσται; Ούτως ο θησαυρίζων εαυτώ, και μή εις Θεόν πλουτών».
Η σημερινή ευαγγελική παραβολή είχε σαν αφορμή τη φιλονικία δύο αδελφών πάνω σε κληρονομικά ζητήματα. Ο Κύριος γνώριζε ότι και οι δυο τους είχαν κυριευθεί από το φοβερό πάθος της πλεονεξίας. Για να βοηθήσει λοιπόν όλους μας να αποφύγουμε την αδυναμία αυτή, μάς πρόσφερε την παραβολή του άφρονος πλουσίου, με τα τόσο ζωηρά αλλά και διδακτικά μηνύματα και νοήματα.

Μπορούμε να αναπροσανατολίσουμε την αμερικανική στάση απέναντί μας --- Του Στέλιου Παπαθεμελή*

«Εν ανθηρώ έλληνι λόγω» ο Προκόπης Παυλόπουλος κατηύθυνε τον Μπαράκ Ομπάμα στους τύπους των ήλων των πληγών που ταλανίζουν τη χώρα μας ων πρώτη: η αδιέξοδη πολιτική λιτότητας που μας επεβλήθη. Ο συνομιλητής του συνομολόγησε ότι «η λιτότητα δεν αποτελεί στρατηγική ανάπτυξης».
Ο οικοδεσπότης άνοιξε με αυτοπεποίθηση τα μείζονα εθνικά μας:
- Κυπριακό: Λύση δίκαιη σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και το ευρωπαϊκό
  κεκτημένο, χωρίς στρατεύματα κατοχής και αναχρονιστικές εγγυήσεις.
- Λωζάννη: Αδιανόητη κάθε συζήτηση αναθεώρησής της.
- Σκόπια: Η προκλητική ψευδωνυμία αλυτρωτισμού στοχεύει αλλαγή συνόρων.
Ο πλανητάρχης τα αντιπαρήλθε σιγή. Το Στεϊτ Ντιπάρτμεντ προεδρεύοντος Ομπάμα κανοναρχεί «λύση» για το Κυπριακό βαθύτατα ανθελληνική. Λύση τουρκική.
Ο Μπους (πατήρ) δεν άκουσε το καλοκαίρι του 1991 τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή που τον συμβούλευε ότι «η Αμερική θα μπει σε μεγάλη περιπέτεια, αν η Τουρκία αναλάβει σημαντικό ρόλο στη Μέση Ανατολή».

Δεν προσέδραμεν εις ανθρωπίνας τέχνας και ιατρείας

Η μήτηρ της ωνομάζετο Συρίγα, ο δε πατήρ της Άγγελος Μπενιζέλος, από το γένος του οποίου έως σήμερον σώζονται εις τας Αθήνας πολλοί, ήσαν δε και οι δύο φιλευσεβείς, ευγενείς και πλούσιοι. Μάλιστα η Συρίγα, όσον είχε την εξωτερικήν λαμπρότητα και πλουσιότητα, τόσον επλούτει και την εσωτερικήν ευγένειαν της ψυχής, με το να ήτο καταπλουτισμένη από διαφόρους αρετάς και, το περισσότερον, από την χριστομίμητον ελεημοσύνην. Αλλ’ επειδή ήτο στείρα και άτεκνος ελυπείτο πολύ, δεν προσέδραμεν όμως εις ανθρωπίνας τέχνας και ιατρείας, καθώς συνηθίζουν σήμερον άλλαι ομοιοπαθείς στείραι, αλλά με γενναίον φρόνημα, μιμουμένη την θεοχαρίτωτον εκείνην Προφήτιδα Άνναν, κατέφυγε προς τον Θεόν, τον Παντοδύναμον και Πανάγαθον ιατρόν και εις την μεσιτείαν της αειπαρθένου και Θεοτόκου Μαρίας και παρεκάλει ταύτην θερμώς να διαλύση την λυπηράν στείρωσιν αυτής και να της χαρίση τέκνον. Ο δε Κύριος ημών, ο ποιών το «θέλημα των φοβουμένων αυτόν», δεν παρήκουσε την δέησίν της, διότι, εν μια των ημερών, εισελθούσα, κατά την συνήθειάν της, εις τον Ναόν της Θεοτόκου και από τον κόπον της εκτεταμένης και θερμής ολοψύχου προσευχής αποκοιμηθείσα ολίγον, είδεν εν οράματι, ότι ήλθεν από την εικόνα της Θεοτόκου φως μέγα και λαμπρόν και εισήλθεν εις την κοιλίαν της. Αφού δε εξύπνησεν, έκρινεν, ότι το όραμα, το οποίον είδεν, ήτο, ότι επέτυχε το αίτημά της, το οποίον και έγινε, διότι μετ’ ολίγον καιρόν συνέλαβε και εγέννησε θυγατέρα, την οποίαν ωνόμασε Ρεβούλαν(είναι η Οσιομάρτυς Φιλοθέη η Αθηναία).

Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης:

Και τι δει τα πολλά λέγειν; μεταπεπτωκέναι λοιπόν το αξίωμα έδοξεν από Ιερωσύνης εις τυραννίδα, από ταπεινοφροσύνης εις υπερηφανίαν, από νηστείας εις τρυφήν... Τότε μεν υπέρ των προβάτων απέθνησκον οι ποιμένες, νυν δε τα πρόβατα αναιρούσι, ου τα σώματα σφάζοντες, ήττον γαρ ην κακόν, αλλά τας ψυχάς σκανδαλίζοντες. Τότε τα εαυτών τοις δεομένοις διένεμον νυν δε τα των πενήτων σφετερίζονται. Και τότε αρετήν ήσκουν, νυν δε τους αρετήν ασκούντας εξαστρακίζουσι.


( MIGNE, 78 στ.1387).

Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΑΝΤΙΜΗΝΣΙΟ --- του θεολόγου Νικολάου Πανταζή

Αγαπητέ μου εν Χριστώ αδελφέ και συνονόματε Νικόλαε,

Ευχαριστώ για την πάρα πολύ καλή και κρίσιμη ερώτηση. Ναι, όπως το γράφεις, “το Αντιμήνσιο χρειάζεται σε κάθε περίπτωση”. Υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις στον κανόνα. Υπάρχει η Αγιοπνευματική και Αγιογραφική διάκριση. Δεν ισχύει δηλαδή, γενικώς “σε κάθε περίπτωση”…

Η υπογραφή του επισκόπου δεν ισχύει στην περίπτωση της δημοσίας κηρύξεως μίας αιρέσεως από τον επίσκοπο ο οποίος υπογράφει το Αντιμήνσιο κι’ αυτό μάλιστα, όχι διά της δικής του προσωπικής χειρός αλλά διά κεντήματος και νήματος κλωστής του κατασκευάσαντος το εκάστοτε εργόχειρο. Είναι πολύ κρίσιμο αυτό και το υπογραμμίζω.

Λόγος στά Εἰσόδια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου -- Ἁγίου Πρόκλου Πατριάρχου Κων/πόλεως

Νά πάλι ἑορτή.
Νά πάλι πανηγύρι.
Νά πάλι χαρούμενο ἀναψοκέρι γιά τήν μητέρα τοῦ Κυρίου.
Νά ἡ προπόρευσις τῆς ἀψεγάδιαστης νύμφης.
Νά τό πρῶτο ξεπροβόδισμα τῆς βασιλίσσης.
Νά τό σίγουρο σημάδι γιά τήν δόξα πού τήν περιμένει.
Νά προάγγελος τῆς χάριτος πού πρόκειται νά τήν ἐπισκιάση.
Νά γνώρισμα, πού φαίνεται ἀπό μακρυά, τῆς ὑπερβολικῆς της καθαρότητος.
Διότι ἐκεῖ πού ὁ ἱερέας εἰσερχόμενος ὄχι πολλές φορές, ἀλλά μόνον μία φορά τόν χρόνο, τελεῖ τίς μυστικές λατρεῖες, ἐκεῖ γιά νά παραμένη μόνιμα ὁδηγεῖται ἀπό τούς γονεῖς της οἱ ὁποῖοι ἀναδεικνύονται ἔτσι λειτουργοί τῆς χάριτος.