Το μεγάλο μυστικό…! -- Του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Ομ. Καθηγητού Παν. Αθηνών

Όλο το πνεύμα του Ευαγγελίου του Χριστού, από τη στιγμή που πραγματοποιούμε την πρώτη κατάδυσή μας στην ιερή κολυμβήθρα του Μυστηρίου του Βαπτίσματος, μας εντάσσει σε μια μεταμορφωτική πορεία. Η πνευματική μας προσπάθεια δεν προσδιορίζεται μόνο ως ακρόαση του λόγου του Θεού και ως εφαρμογή ορισμένων εντολών. Προβάλλεται και διευκρινίζεται σαν μια διαδικασία δημιουργίας νέας ζωής! Θα έλεγε κανείς ότι, μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων της φύσεως του ανθρώπου, η νέα ζωή κατανοείται σαν μια οντολογική μεταβολή με σαφή τον εξελικτικό της χαρακτήρα από την πνευματική νηπιότητα στην ανδρική πνευματική ωριμότητα, εφ’ όσον οφείλουμε να φτάσουμε «οι πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού».

Έτσι το πρόβλημά μας δεν είναι να γίνουμε απλώς καλύτεροι, απ’ ότι είμαστε, σε μια συγκεκριμένη στιγμή αλλά να βιώσουμε την «καλήν άλλοίωσιν» και να γίνουμε «καινή κτίσις». Με τον πνευματικό εξοπλισμό, που μας εφοδιάζει ο μυστηριακός πλούτος της Εκκλησίας μας, οφείλουμε να εισέλθουμε σε μια διαδικασία «υπαρξιακής» αλλαγής. Να απεκδυθούμε τον παλαιό άνθρωπο «συν ταις πράξεσιν αυτού» και να ενδυθούμε «τον νέον τον ανακαινούμενον εις επίγνωσιν κατ’ εικόνα του κτίσαντος αυτόν». Να αποκρούουμε με το δυναμισμό της ζωντανής χριστιανικής μας συνειδήσεως κάθε συσχηματισμό με την εποχή μας («τω αιώνι τούτω») και να αγωνιζόμαστε για μια μεταμόρφωση που θα συντελείται με την ανανέωση «του νοός ημών».

"ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ''

Η λειτουργική ζωή της Εκκλησίας, αρχίζει και τελειώνει με την επίκλησιν «Της τιμιωτέρας των Χερουβίμ…», και πάντες οι άγιοι της Εκκλησίας θεωρούν την Θεοτόκον Μαρίαν ως «μετά Θεόν, τα δευτερεία της Τριάδος έχουσαν…». Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός γράφει: «εμνήσθην της Θεοτόκου και εσώθη η ψυχή μου». Ο Γεώργιος Νικομηδείας λέγει, ότι ο Χριστός λογίζεται δόξαν ιδικήν του, την δόξαν της Μητρός αυτού. «Την Σην γαρ δόξαν ο Κτίστης, ιδίαν οιόμενος, εκπληροί τας αιτήσεις». «Ελπίδα μου, καταφυγή μου, Μητέρα μου, γράφει ο Μηνιάτης, ένα νεύμα να κάνης δι’ εμέ, εγώ είμαι σεσωσμένος. Κυρία Θεοτόκε Μαρία, όποιος εις Σε ελπίζει είναι αδύνατον να χαθή».

Τη Α΄ (1η) του μηνός ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΤΡΥΦΩΝΟΣ

Τρύφων ο ενδοξότατος Μάρτυς του Χριστού και της ουρανίου αι θείας τρυφής επώνυμος, εγεννήθη εις την πόλιν της Φρυγίας Λάμψακον. Οι γονείς αυτού ήσαν ευσεβείς, πιστεύοντες εις τον αληθινόν Θεόν, αξιωθέντες ούτω να γεννήσουν τέκνον ευσεβέστατον· μάλιστα δε εκ πρώτης ηλικίας ήτο άξιον τέκνον Θεού, καθότι κατώκει εις την ψυχήν αυτού η Χάρις του Παναγίου Πνεύματος και ιάτρευε πάσαν ασθένειαν, εξόχως δε είχε πολλήν εξουσίαν κατά των δαιμόνων, οίτινες, μόνον το όνομά του εάν ήκουον, έφευγον. Εις πίστωσιν δε των πολλών θαυμάτων, τα οποία ετέλεσε, να γράψωμεν ένα δια να εννοήσητε, από το άκρον του κρασπέδου, το ιμάτιον.  Μετά τον θάνατον του Αυγούστου Καίσαρος χρόνους σκδ΄ (224) εβασίλευσεν εις την Ρώμην ο Γορδιανός, όστις ήτο Έλλην, δεν ήτο όμως τόσον σκληρός ως οι πρότερον βασιλεύσαντες, ούτε τους πιστούς εδίωκεν.

Προβατόσχημοι λυκοποιμένες -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω.

Η βιούμενη κατάστασις, ένεκεν της εργαλειοποιήσεως του δημοφιλούς ιού, καθίσταται λίαν αφόρητος και αδιέξοδος, δεδομένου ότι δια της επιβουλής της δημόσιας υγείας, υπό του κράτους, καταλύεται εκ βάθρων το δημοκρατικό μας πολίτευμα, θεμέλιο του οποίου είναι ανυπερθέτως η απρόσκοπτος άσκησις των θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων του λαού, τα οποία προδήλως, εν ονόματι του καθολικού εγκλεισμού μας, καταβαραθρώνονται.

Εν τω ως άνω πλαισίω, βιώσαμε άπαντες, κατά την ημέρα των Θεοφανίων, την ρητορική μίσους των συστημικών Μ.Μ.Ε, ματά των εγκαθέτων και τελούντων σε διατεταγμένη υπηρεσία δημοσιογράφων, οι οποίοι εστράφησαν μετά περισσής μισαλλοδοξίας συλλήβδην κατά της ζώσης Ορθοδόξου παραδόσεως, επιτιθέμενοι κατά των Ιερέων, οι οποίοι απεφάσισαν, υπό την τήρηση, κατά τα λοιπά απάντων των προληπτικών μέτρων την διεξαγωγή της Θείας Λειτουργίας.

Η ΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΦΑΝΙΣΜΟΥ --- του Νικολάου Πανταζή θεολόγου

Ο παρακάτω παράλογος παραλληλισμός και πλήρης θεολογικής ασυναρτησίας συμπερασματικός συνειρμός, στάθηκε απρόσμενη απαρχή μιας πλάνης η οποία κυοφορούσε μακροχρόνια υπερηφάνεια κρυφή και έτεκεν επωδύνως την δεινοτάτη αίρεση του “Επιφανισμού”.

«Άρα κατεποντίσθη εις τα πελάγη της αιρέσεως η αληθινή Εκκλησία του Χριστού, καίτοι Ούτος είπεν ότι “καὶ πύλαι Ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς” (Ματθ. 16:18); Μη γένοιτο, αδελφέ μου, να αποδεχθώμεν τοιαύτην βλασφημίαν» (Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος).

Άσχετοι σήμερα και απληροφόρητοι πολλοί, πιπιλίζουν ανεπιφύλακτα την πλάνη αυτή, διακυματίζοντας διάσπαρτα και αδιάκριτα την φτηνή δικαιολογία των “Δύο Άκρων”.

Απ’ άκρων γης μνημονεύεται το βοθρολυματικό όνομα του δεινοτέρου αιρεσιάρχου πατριάρχου και κάποιοι ακόμη κάθονται σα δράστες που φοράνε μπεμπιλίνο στ’ ανήμπορα παιδικά καθισματάκια φορώντας τη σαλιάρα του συμβιβασμού και με θεολογική πιπίλα μπαμπαλίζουν το “αγκού” της “μέσης βασιλικής οδού” που λέγεται συνύπαρξη “άχρι καιρού”.

Ο π. Επιφάνιος σε σκόπιμο μας οδηγεί συμπέρασμα και ρητορικώς ρωτά:

Η Ιστορία μας δεν θα πρέπει να γίνει θύμα του εθνομηδενισμού -- Του π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού

Το αίτημα «να ξαναγραφεί η Ιστορία» κυριαρχεί από ετών σε κύκλους διανοουμένων και πολιτικών με αφορμή τα πολιτικά προβλήματα της χώρας με τους γείτονές της. Αυτό σημαίνει την εισαγωγή, μέσα από την εκπαίδευση, μιας κολοβωμένης Ιστορίας για την επίτευξη πολιτικών σκοπιμοτήτων. Με την επιλεκτική στάση απέναντι στις πηγές επιτυγχάνεται η σκόπιμη αναπαραγωγή θέσεων που ευνοούν και προωθούν εθνομηδενιστικούς στόχους.

Τη σκέψη των επιβουλευομένων την Ιστορία μας, αλλά και των ιστοριογράφων συνεργατών τους κατευθύνει ένα πνεύμα «ειρηνισμού», που υποστασιώνει την άποψη ότι αρκούν η απάλειψη των διαιρούντων και ο τονισμός των ενούντων για να αρθεί το «μεσότειχον» (Εφ., 2, 14) μεταξύ εθνών που βρίσκονται σε διάλογο για την επίλυση προβλημάτων στις σχέσεις τους. Η μέθοδος δε αυτή της προβολής των ενούντων και της αποσιώπησης των διαιρούντων εφαρμόζεται και στον Οικουμενισμό, στον διαχριστιανικό διάλογο. Λίγοι όμως μπορούν να κατανοήσουν ότι και στις δύο πλευρές του Οικουμενισμού, Πολιτικού και Θρησκευτικού, το επιδιωκόμενο είναι η εξυπηρέτηση των στόχων και των σχεδίων της αληθινής Υπερδύναμης και της πλανητικής πολιτικής της.

ΙΜΙΑ : Zώσα προσωπική βιωματική μαρτυρία περί του «θερμού επεισοδίου» στα Ίμια τον Ιανουάριο του 1996

 

Τα ΙΜΙΑ

http://www.youtube.com/watch?v=auGEquCbUuo
http://www.youtube.com/watch?v=k201npJAbHg&feature=related

Άρθρο
Του Μαρίνου Ριτσούδη
Απόστρατου Μάχιμου Υποπλοίαρχου
ΣΝΔ τάξεως 1990


Μου ζητήθηκε να εκφράσω τα προσωπικά βιώματα, τη ψυχική φόρτιση και τη συναισθηματική έκρηξη, «το κροτάλισμα της καρδιάς των Ελλήνων ανδρών του Π.Ν.» που έζησα εμπλεκόμενος ή μάλλον μαχόμενος κατά την διάρκεια του «θερμού επεισοδίου»· ως Έλληνας Μάχιμος Αξιωματικός του Π.Ν. στο νεοαποκτηθέν Α/Γ ΣΑΜΟΣ και ταυτόχρονα υπερασπιστής της Πατρίδος μας και της Σημαίας μας στα Ιμια το 1996. Δημοσιεύματα υπήρξανε πάρα πολλά με αναφορά και ενδελεχή ανάλυση στις τακτικές και στα σχέδια, αλλά και στις πολιτικές ευθύνες και στις προεκτάσεις, στα παρασκηνιακά πολιτικά «παιχνίδια» και στο ρόλο που παίξανε οι «σύμμαχοί μας». Πέραν αυτού όμως υπήρξε ελάχιστη η αναφορά στο ηθικό φρόνιμα των ανδρών που λάβανε μέρος, στην ψυχική δοκιμασία, στην εναλλαγή συναισθημάτων που κυριάρχησε και τούτο αποτελεί παράλειψη αναφοράς, μπορεί και αδικία για όλους τους Έλληνες, που ζήσανε έστω και με την σκέψη τους και την προσευχή τους την αγωνία, για την έκβαση, για την ντροπή και τον αποτροπιασμό, για την προδοσία και τον φόρο τιμής των Εθνομαρτύρων πεσόντων χειριστών του Ε/Π Π.Ν. 21.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΑΙ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

Εις το προ διετίας άρθρον μας εν τη «Αγιορειτική Βιβλιοθήκη» περί των τριών Ιεραρχών, περιωρίσθημεν εις την σκιαγράφησιν των ιδιαιτέρων εκάστου πνευματικών χαρισμάτων. Εις το ασκητικόν του ενός, το κοινωνικόν του δευτέρου, το θεολογικόν χάρισμα του τρίτου, ως και εις τους πνευματικούς, κοινωνικούς και θεολογικούς αγώνας των. Εις το παρόν τεύχος του καλού τούτου και συντηρητικού Περιοδικού, θα μεταφέρωμεν τους «τρεις μεγίστους φωστήρας της Τρισηλίου Θεότητος» εντεύθεν της εποχής των κατά δέκα πέντε αιώνας ολοκλήρους, εις τον ιδικόν μας αιώνα, εις την εποχήν μας ειδικώς. Και θα τους θέσωμεν ενώπιον των προβλημάτων του 20^ου αιώνος, καταβάλλοντες την προσπάθειαν να διακρίνωμεν τας πιθανάς σκέψεις των και τον τρόπον δράσεως εκάστου, εντός του κλίματος της Ορθοδοξίας.

Τη ΛΑ΄ (31η) Ιανουαρίου, μνήμη των Αγίων και θαυματουργών Αναργύρων ΚΥΡΟΥ και ΙΩΑΝΝΟΥ.

Κύρος και Ιωάννης οι θαυματουργοί Άγιοι Ανάργυροι ήσουν κατά τους χρόνους του ασεβεστάτου βασιλέως Διοκλητιανού εν έτει 292 και ο μεν περιφανής και λαμπρότατος αστήρ Κύρος εγεννήθη εις την περιφανεστάτην πόλιν της Αιγύπτου Αλεξάνδρειαν, την οποίαν ωκοδόμησεν ο Μέγας Αλέξανδρος και την ωνόμασεν ούτω προς τιμήν του, ο δε Ιωάννης ήτο εκ της Εδέσσης της Μεσοποταμίας ήτις ονομάζεται τώρα κοινώς Ουρφά.

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΙΣ -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Μπορεί κανείς νά πιστέψει ὅτι τά τῆς Ἐκκλησίας ἀποίμαντα κάποια ἡμέρα θά βελτιωθοῦν; Μπορεῖ κανείς νά βάλει ὅραμα γιά τήν Ἐκκλησία; Εἶναι δυνατό νά ἀλλάξουν τά κακῶς κείμενα; Εἶναι πιθανό νά ἀρθοῦν οἱ Μητροπολίτες στό ὕψος τῶν περιστάσεων καί νά μελετήσουν τά προβλήματα τῶν κληρικῶν καί τοῦ λαοῦ; Θά μπορέσει ἡ Διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας νά ἀναδιοργανώσει τίς διοικητικές της ὑπηρεσίες καί νά ἀσχοληθεῖ μέ τήν ἀναβάθμιση τοῦ πνευματικοῦ ἐπιπέδου τῶν ἱερέων; Σέ ὅλα αὐτά τά ἐρωτήματα ἀπαντῶ ἀπερίφραστα: ΟΧΙ. Τίποτα δέν θ᾽ ἀλλάξει στήν Ἐκκλησία. Ὅσο οἱ ἰθύνοντες εἶναι ἀδιάφοροι καί δέν πονοῦν γιά τήν ἀπομάκρυνση τῶν ἀνθρώπων ἀπό τόν Θεό, ἀλλά μοναδική τους ἔγνοια εἶναι ἡ περαιτέρω ἀνάδειξή τους, προκειμένου νά ἱκανοποιήσουν τήν φιλοχρηματία καί φιλοδοξία τους, κανείς δέν μπορεῖ νά εἶναι αἰσιόδοξος. Εἰδικότερα τήν κύρια εὐθύνη ἔχει ὁ ἑκάστοτε Ἀρχιεπίσκοπος. Δυστυχῶς, οἱ τρεῖς τελευταῖοι Ἀρχιεπίσκοποι στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος κινήθηκαν χωρίς ὅραμα γιά τήν Ἐκκλησία.

Σου λείπει ηλεκτρικό κολάρο στο λαιμό για να ανατινάζεται αν ξεπεράσεις λίγο το όριο.

Αντιμετωπίσαμε ως είδος φονικότερες πανδημίες που απειλούσαν το σύνολο ποτέ δεν υποβιβαστήκαμε τόσο πολύ ως είδος https://www.brighteon.com/e964e29b-b759-4b12-96cc-f3330d88fcd4 

Ένα ζώο σε αιχμαλωσία έχει εξασφαλισμένη τροφή, εξασφαλισμένη περίθαλψη κι επαρκή χώρο για να κινείται αυτό. Όμως για τα ζώα θεωρείται κακοποίηση και γίνεται αγώνας για να επιστρέψουν στο φυσικό τους περιβάλλον που δε θα έχουν εξασφαλισμένη τροφή, ούτε περίθαλψη ενώ είναι πιθανόν να σκοτωθούν αλλά θα είναι ελεύθερα. Θα ζουν και δε θα επιβιώνουν.

Αναρωτιέμαι τι θα χρειαστεί για να δημιουργηθούν σύλλογοι προστασίας για το δικαίωμα του ανθρώπου να αναπνέει χωρίς πανιά στη μούρη, για το δικαίωμα των παιδιών να τρέχουν να παίζουν με άλλους συνομηλίκους τους και να μην αντιμετωπίζονται ως φορείς μικροβίων.
Αντιμετωπίσαμε ως είδος φονικότερες πανδημίες που απειλούσαν το σύνολο ποτέ δεν υποβιβαστήκαμε τόσο πολύ ως είδος.
Μέσα σε όλα επέτρεψαν ελάχιστο αριθμό ατόμων μέσα στα καταστήματα κι έτσι δημιούργησαν τις ουρές! Τώρα σκέφτονται πως να σε ξεφτιλίσουν κι άλλο ελληνάκο, χειρότερα από ζώο. Πέρσι το Μάιο που δεν υπήρχαν sms όταν άνοιξε η αγορά, υπήρχε φυσιολογική κίνηση, ελάχιστες ουρές και σχεδόν καθόλου κρούσματα. Το διαπιστώνει κανείς κοιτώντας τα στοιχεία του Μαΐου.
Το μόνο που σου λείπει ελληνάκο είναι ηλεκτρικό κολάρο στο λαιμό που να ανατινάζεται αν ξεπεράσεις λίγο το επιτρεπόμενο όριο.

Μελίνα Κονταξή
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού
ΠΗΓΗ: http://www.freepen.gr/2021/01/blog-post_524.html

Γιάννης Μάζης: Μακάρι να βγω ψεύτης Η παγίδα του συνυποσχετικού. Ο λόγος που η Τουρκία δεν θέλει Χάγη

 ------------------------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Δυστυχῶς, Κε Μάζη, εἶναι πλέον κοινή ἐκτίμησις ὅλων τῶν Πατριωτῶν ὅτι δέν θά διαψευσθῆτε! Ὅλες οἱ παγῖδες πού ἀναφέρετε ἔχουν στηθῆ ἀπό τούς ΒΡΩΜΕΡΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΑΣ ἐδῶ καί πολλές δεκαετίες! Αὐτή εἶναι ἡ ἐξυφαινομένη ΠΡΟΔΟΣΙΑ! Περίμεναν φανατικούς ἀνθέλληνας νά εἶναι στό τιμόνι τῆς Ἑλλάδος, κρίμασι οἷς οἶδε Κύριος, ὅπως εἶναι ὁ Σημίτης, ὁ ΓΑΠ, ὁ Τσίπρας, ὁ Μητσοτάκης κ.ἄ., γιά νά τίς ἐνεργοποιήσουν.

«Κύριε, Κύριε,

ἐπίβλεψον ἐξ οὐρανοῦ καί ἴδε» σέ ποία ἀξιοθρήνητη καί ἐλεεινή κατάσταση ἔχει φθάσει ἡ πρωτόθρονη ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἀλλά καί γενικότερα. Διά τάς ἁμαρτίας μας καί διά τήν ἀμέλειά μας παρεχώρησες νά ἐπικρατήσει καί νά κυριαρχήσει ἡ φοβερή αὐτή παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἔτσι ὥστε νά εἴμαστε ἀναπολόγητοι ἐνώπιόν Σου. Κλῆρος καί λαός ἐγκαταλείψαμε τήν ὁδόν τῶν ἁγίων Πατέρων μας καί «ἐπορεύθημεν ἐν τοῖς θελήμασιν τῶν καρδιῶν ἡμῶν». Ἔπαυσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας νά ἀποτελοῦν γιά μᾶς παραδείγματα καί πρότυπα πρός μίμηση στούς μέχρι θανάτου ἀγῶνες των γιά τήν διαφύλαξη τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως. Πατοῦμε ἀνερυθριάστως ἐπάνω στά αἵματα τῶν Ἁγίων καί Ἡρώων τῆς Ἀμωμήτου Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας, οἱ ὁποῖοι ὑπέρ Αὐτῆς, διά πυρός καί σιδήρου καί ὕδατος ἐτελειώθησαν. «Ἀλλ᾽ ἱκετεύομε τήν σήν ἀνείκαστον ἀγαθότητα. Φεῖσαι ἡμῶν, Κύριε, κατά τό πλῆθος τοῦ ἐλέους Σου καί σῶσον ἡμᾶς» ἀπό τήν φοβερή αὐτή λύμη τῆς παναιρέσεως καί ἀνάδειξε στούς ἐσχάτους αὐτούς χρόνους τῆς γενικῆς ἀποστασίας, στούς ὁποίους ζοῦμε, ἁγίους καί ἀξίους ἱεράρχες, ἀληθινούς μιμητές τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ζήτημα «μακεδονικῆς μειονότητος» στήν Ἑλλάδα ἐγείρει ὁ Πρόεδρος τῶν Σκοπίων

Νά ἐπιστραφεῖ ὡς ἀπαράδεκτη ἡ πρόσκλησις Ζάεφ στόν Μητσοτάκη γιά ἐπίσκεψη στήν βόρειο γείτονα!

ΑΤΥΧΗΣΕ ὁ ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως κύριος Τσίπρας. Τήν ἡμέρα πού ἐγκαλοῦσε μέ ἄρθρο του τόν Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη γιά τήν στάση του στό Σκοπιανό, ἐνεφανίσθη ὁ Πρόεδρος τῶν Σκοπίων Στέβο Πενταρόφσκι –στό Klan Tv– γιά νά διακηρύξει ὅτι ὑπάρχει θέμα μακεδονικῆς μειονότητος καί στήν Ἑλλάδα καί στήν Βουλγαρία. Ὅτι οἱ «Μακεδόνες» μποροῦν νά κάνουν ἐλευθέρως προσφυγές σέ διεθνεῖς ὀργανισμούς ὅπως τό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης γιά τά ἀνθρώπινα δικαιώματά τους! Και ὅτι τό δικαίωμα ἐγέρσεως «μακεδονικοῦ» μειονοτικοῦ ζητήματος στήν πατρίδα μας τούς τό δίδει –ὅπως δήλωσε ὁ κύριος Πενταρόφκσι– ἡ Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν! Ἡ «ἐθνικῶς ἐπωφελής» κατά δήλωση τοῦ ἰδίου τοῦ κυρίου Τσίπρα, Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΑΙ -- Αθωνικά άνθη

Ελέχθη ότι, εάν οι «Τρεις μέγιστοι φωστήρες της τρισηλίου θεότητος» δεν εγεννώντο, θα εχρειάζετο να κατέλθη δια δευτέραν φοράν επί της γης ο Χριστός. Δεν γνωρίζομεν από ποίου σημείου αρχίζει να γίνεται υπερβολή το λεχθέν. Βέβαιον όμως είναι ότι και οι τρεις ήσκησαν και ασκούν εισέτι αποφασιστικήν επίδρασιν επί της ορθοδόξου θεολογίας και εν γένει της εκκλησιαστικής ζωής. Ο μεν, ως Τριαδικός θεολόγος και θεωρητικός, ο δε, ως δογματικός και ασκητικός διδάσκαλος, και ο τρίτος ως ιεροκήρυξ του άμβωνος έξοχος και ερμηνευτής της χριστιανικής διδαχής μοναδικός. Και οι τρεις, ως τέλειοι εν Χριστώ, εκοσμούντο κοινώς υφ’ όλων των ανωτέρω χαρισμάτων του αγίου Πνεύματος. Γρηγόριος ο θεολόγος είχε μεν το χάρισμα της Τριαδικής θεολογίας και θείας θεωρίας, αλλ’ ήτο και δογματικός και ασκητικός και ερμηνευτής και κήρυξ δεινός του θείου λόγου. Βασίλειος ο μέγας μαζί με το χάρισμα του δογματικού και ασκητικού συγγραφέως είχε και το χάρισμα της Τριαδικής θεολογίας και θεωρίας, ως και της ερμηνείας και διδαχής του θείου λόγου. Και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, μαζί με το χάρισμα του ερμηνευτού και ιεροκήρυκος του άμβωνος, ήτο και διδάσκαλος της Τριαδικής θεολογίας και θεωρίας, ως και της δογματικής και ασκητικής θεολογίας. Αλλά τα μεν ήσαν βασικά χαρίσματα του αγίου Πνεύματος, ειδικά και κυρίαρχα «προς οικοδομήν της Εκκλησίας», τα δε ήσαν ακόλουθα της καθάρσεως της ψυχής, της προς Θεόν αγάπης και της ειδικής μαθήσεως, κατά το:

ΑΝΤΩΝΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ

Γεννήθηκε το 251 στην πόλη Κόμα κατά τη νότια Μέμφιδα κοντά στην Ηρακλεόπολη της Μέσης Αιγύπτου. Οι γονείς του ήσαν Αιγυπτιώτες χριστιανοί. Η ανατροφή του ήτο βέβαια χριστιανική, αλλά κατά περίεργο τρόπο δεν μορφώθηκε σχολικά, αν και ήταν εύπορος. Ο Μ. Αθανάσιος, ο και βιογράφος του, μας πληροφορεί, ότι «γράμματα μαθείν ουκ ηνέσχετο… θεοδίδακτος γενόμενος ο μακάριος και φρόνιμος ην λίαν· και το θαυμαστόν ότι, γράμματα μη μαθών, αγχίνους ην και συνετός άνθρωπος». Αργότερα σε κάποιους ειδωλολάτρες ο Αντώνιος θα ειπή: «μη μαθόντες ημείς γράμματα πιστεύομεν εις τον Θεόν». Ύστερα από τον θάνατο των γονέων του, όταν ήταν περίπου 20 ετών, άκουσε στον ιερό ναό την περικοπή του Ευαγγελίου, που είπεν ο Χριστός στον πλούσιο νεανίσκον· «ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε πώλησον πάντα τα υπάρχοντά σοι και δος πτωχοίς και δεύρο ακολούθει μοι». Πράγματι· μόλις ετελείωσε η θεία λειτουργία, ο Αντώνιος άρχισε να σκορπάη στους φτωχούς και καταφρονεμένους τη σημαντική περιουσία του. Δεν βάσταξε για τον εαυτό του και την αδελφή του που προστάτευε, παρά μόνο ελάχιστα χρήματα. Αλλά όταν άκουσε και πάλι κατά τη θεία λειτουργία το λόγο του Χριστού, «μη μεριμνήσητε εις την αύριον», τότε διανέμει στους απόρους ό,τι είχεν απομείνει. Με σύμφωνη γνώμη οδηγεί την μεν αδελφή του σε παρθενώνα, υποτυπώδες μοναστήρι της εποχής, αυτός δε παραμένει μόνος στο σπίτι του ασκούμενος.

Οι τρεις Ιεράρχες και η Ελληνική φιλοσοφία -- π. Γεώργιος Μεταλληνός

[…] Είναι, βέβαια, αδύνατο να κατανοηθεί με πληρότητα και ακρίβεια η στάση αυτή των Τριών Ιεραρχών απέναντι στην αρχαία σοφία, αν δεν ληφθεί υπόψη η ουσία του Χριστιανισμού στην αυθεντική του έκφραση και βίωση, ως ποιμαντικής θεραπευτικής της ανθρώπινης ύπαρξης, με μοναδικό στόχο την θέωση του ανθρώπου και τον αγιασμό του κόσμου και των ανθρωπίνων. Μέσα στην σωτηριολογική προοπτική του ο Χριστιανισμός των Αγίων (αυτή είναι η Ορθοδοξία) είναι πολύ διαφορετικός από τον θρησκειοποιημένο Χριστιανισμό του ευσεβιστικού ηθικισμού, αλλά και τον -κατά κανόνα- εκκοσμικευμένο Χριστιανισμό της διανόησης, ακόμη και της χριστιανικής. Οι Τρεις Ιεράρχες είναι άγιοι, θεούμενοι, και ως άγιοι σκέπτονται και ενεργούν.

Αυθεντική φιλοσοφία γι’ αυτούς είναι εκείνη που οδηγεί στην «ζήτηση της αληθείας», όπως συνόψισε άλλωστε την ουσία της ελληνικής φιλοσοφίας, στην θετική του αξιολόγηση γι’ αυτήν, Κλήμης ο Αλεξανδρεύς (ί215).

Απολυτίκιο Τριών Ιεραρχών

 

Τη Λ΄ (30η) Ιανουαρίου, μνήμη των εν Αγίοις Πατέρων ημών και Οικουμενικών Διδασκάλων ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ του Μεγάλου, ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ του Θεολόγου και ΙΩΑΝΝΟΥ του Χρυσοστόμου.

Η των Αγίων Τριών Ιεραρχών Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου κοινή κατά την σήμερον μνήμη εορτάζεται δια την εξής αιτίαν. Εις τον καιρόν της βασιλείας Αλεξίου του Κομνηνού, όστις έγινε βασιλεύς μετά τον Βοτανειάτην εν έτει απα΄ (1081) από Χριστού, εγένετο εν Κωνσταντινουπόλει φιλονεικία μεταξύ των ελλογίμων και εναρέτων ανδρών, εξ ων τινες προετίμων τον Μέγαν Βασίλειον, επειδή με τους λόγους του ηρεύνησε την φύσιν των όντων, με τας αρετάς του δε ωμοίαζε και συνερίζετο με τους Αγγέλους, καθότι δεν συνεχώρει προχείρως τους αμαρτάνοντας, αλλ’ ήτο σοβαρός κατά το ήθος και δεν είχεν εις εαυτόν κανέν γήϊνον. Έλεγον δε ούτοι τον θείον Χρυσόστομον κατώτερον του Βασιλείου, επειδή εκείνος είχε δήθεν τρόπον εναντίον του Βασιλείου και ευκόλως συνεχώρει τους αμαρτάνοντας. Έτεροι εκ του εναντίου ύψωναν τον θείον Χρυσόστομον και έλεγον αυτόν του Βασιλείου και Γρηγορίου ανώτερον, καθότι μετεχειρίζετο διδασκαλίας συγκαταβατικωτέρας, οδηγών όλους με το σαφές και εύκολον της φράσεώς του και ελκύων τους αμαρτωλούς εις μετάνοιαν, υπερβαίνοντα δε τους ανωτέρω δύο Πατέρας με το πολύ πλήθος των μελιρρύτων συγγραμμάτων του και με το ύψος και πλάτος των νοημάτων. Άλλοι δε πάλιν, συμπάθειαν έχοντες εις τα του Θεολόγου Γρηγορίου συγγράμματα, έλεγον αυτόν ανώτερον του Βασιλείου και Χρυσοστόμου, καθότι αυτός με το κομψόν και πεποικιλμένον της φράσεώς του και με το υψηλόν και δυσνόητον των λόγων του και με το ανθηρόν των λέξεων, υπερέβη όλους τους σοφούς και τους παλαιούς και περιβοήτους εις την εξωτερικήν Ελληνικήν σοφίαν και τους νεωτέρους εκκλησιαστικούς.

Εμείς δεν υπογράψαμε. Συνεχίζουμε να συνορεύουμε με τα Σκόπια

 

Έχω ενώπιόν μου το βιβλίο Γεωγραφίας της Έ Δημοτικού, τάξη στην οποία φέτος είμαι δάσκαλος. Το εγχειρίδιο τιτλοφορείται «Γεωγραφία» και υπότιτλος «Μαθαίνω την Ελλάδα». (Το σωστότερο θα ήταν «Μαθαίνω από την Ελλάδα», αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους συγγραφείς του). Το βιβλίο επανεκδόθηκε το 2020. Όμως την φετινή σχολική χρονιά, μας ήρθε πολύ διαφορετικό, αγνώριστο, μασκαρεμένο. Περιέχει μια «καινοτομία», μια λεπτομέρεια που όσοι παραμένουν ακόμη Έλληνες, διατηρούν άγρυπνη την ιθαγένεια και έχουν ανοιχτά τα μάτια της ψυχής τους, αισθάνονται θλίψη, οδύνη και σπαραγμό. Πολύ περισσότερο όσοι δάσκαλοι αντικρίζουμε την μαγαρισιά, την μεγαλύτερη προδοσία από καταβολής του ελληνικού έθνους. Σε όλους τους χάρτες της πατρίδας μας- 20 περίπου- που φιλοξενούνται στο «σχολικό βιβλίο», τα Σκόπια πλέον ονομάζονται «Βόρεια Μακεδονία». Να καμαρώνει, για παράδειγμα,  στην σελίδα 112, χάρτης με τα γεωγραφικά διαμερίσματα της Ελλάδος, και να «καπνίζουν τα μάτια σου» από οργή, να ματώνει η καρδιά σου, βλέποντας πάνω από την Μακεδονία μας,  «να καμαρώνει» το βδέλυγμα της ιστορίας: «Βόρεια Μακεδονία». 

--------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Εὖγε, κ. Νατσιέ, πού δέν διδάσκετε στά Ἑλληνόπουλα τήν ΒΡΩΜΕΡΑΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑΝ τῶν κόκκινων καί γαλάζιων Τσιπραίων! Αὐτή πρέπει νά εἶναι ἡ στάσις τοῦ λαοῦ ἔναντι τῶν ΒΡΩΜΕΡΩΝ ΠΡΟΔΟΤΩΝ, πού, κρίμασιν οἷς οἶδε Κύριος, μᾶς «κυβερνοῦν»!

Χρήστος Μαντζιάρης : Κατήργησαν τους Αγίους Τρεις Ιεράρχες ως αντισημίτες

 

Έφτασε η εορτή των Αγίων Τριών Ιεραρχών, που την κατήργησαν. Άλλο ένα μέτρο που έλαβαν για το καλό μας. Το ότι την κατήργησαν ήταν ύποπτο εξ αρχής. Πρώτα την είχαν υποβαθμίσει και μετά την κατήργησαν. Πάντα έτσι κάνουν οι εντός της Ελλάδος εχθροί μας. Πρώτα σκοπίμως, υποβαθμίζουν, γελοιοποιούν, παραμελούν κάποια γεγονότα ή καταστάσεις και μετά προχωρούν στην κατάργησή τους πιο εύκολα. Είναι πάγια η τακτική τους αυτή διότι αποδίδει.

Οι πολίτες, η πολιτεία καί ο τόπος --- Tου ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

 

Στήν φωτογραφία μπορεί ο αναγνώστης νά διαβάσει τί ευχήθηκε - τήν ευλογία που έδωσε - ο Οικουμενικός Βαρθολομαίος πρός όλους τούς πιστούς πολίτες (ανεξαρτήτως θρησκεύματος) τής νέας παγκόσμιας κανονικότητας, που σχεδιάστηκε καί καταφθάνει μέ τό εμβόλιο κόβιντ. Ευχήθηκε νά εμβολιασθούν σύντομα όσο τό δυνατόν περισσότεροι πολίτες στόν κόσμο, προκειμένου νά αναχαιτισθεί ο θανατηφόρος ιός. Ο ίδιος, πάντως, προΐσταται ενός άλλου είδους Υιού, περί τού οποίου ουδέν είπε. 

Πιθανολογώ, δέν αισθάνεται ακόμη ώριμος, άν καί διανύει «τάς δυσμάς τού βίου του» καί προσδοκά νά κερδίσει κάτι λίγα χρόνια ακόμη μέ τό εμβόλιο. Οπότε θά είναι έτοιμος, τότε, «διά τήν καλήν απολογίαν επί τού φοβερού βήματος».

Βεβαίως, «οι πολίτες τού κόσμου» (sic) δέν είναι καθώς τούς φαντάζεται ο προκαθήμενος ενός πάλαι ποτέ ευκλεούς θρόνου. Διότι μελέτησαν επί μακρόν, αυτά που η Εκκλησία τούς δίδαξε παιδιόθεν, όπως γιά παράδειγμα τό « 14 οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν.» (Εβ. ιγ΄), είναι δέ η μέλλουσα, αυτή που προσδιόρισε ο Υιός, τόν οποίον σκόπιμα λησμονεί ο προκαθήμενος ενός πτωχεύσαντος θρόνου. Ο ιός τής Επιστήμης άλλην πόλη μάς υπόσχεται.

----------------------------

 Ο/Η Ανώνυμος είπε...

https://katakomviki-ecclesia.blogspot.com/2021/01/blog-post_247.html

Ο αρχιεπίσκοπος Βλάσιος της Ρουμανικής εκκλησίας ( ενώθηκαν με τους γοχ ) απορίπτει κατηγορηματικά τον εμβολιασμό για θρησκευτικούς λόγους και γιατί προκαλεί παρενέργειες.

Να δούμε οι γοχ ΘΝΠ τι απόφαση θα πάρουν ...στην επόμενη σύνοδο...

π. Γρηγόριος

-------------------------------

Ο/Η kyprianos christodoulidis είπε...

Πρός τόν π. Γρηγόριο καί :
«ο αρχιεπισκοπος Βλάσιος της Ρουμανικής εκκλησίας ( ενώθηκαν με τους γοχ ) απορίπτει κατηγορηματικά τον εμβολιασμό για θρησκευτικούς λόγους και γιατι προκαλεί παρενέργειες.
Να δούμε οι γοχ ΘΝΠ τι απόφαση θα πάρουν ...στην επόμενη σύνοδο...»

π. Γρηγόριε,
Επειδή δέν έχω ασχοληθεί μέ τό θέμα τών Θ.Ν καί Π.Ν προσώπων, σάν πρώτη παρατήρηση γράφω ότι ο διαχωρισμός σέ ΘΝ (θρησκευτικώς νομικά) καί ΠΝ (πολιτικώς νομικά) πρόσωπα, είναι εξ ορισμού έωλος. Αμφότεροι οι σχηματισμοί τελούν υπό τό πλαίσιο ενός πολιτικής φύσεως νομικισμού : ΝΟΜΙΚΆ πρόσωπα είναι καί οι δύο σχηματισμοί.

Ο συντάκτης αυτής τού νομοθετήματος, πέραν τής αγνοίας που έχει, όσον αφορά στόν ορισμό τού προσώπου (παρένθεση, διαφορετική η νοηματοδότηση τού προσώπου ένθεν κακείθεν), φαίνεται ότι θέλει νά εγκλωβίσει καί νά υποτάξει τήν Θρησκεία στήν "Πολιτεία" καί τήν ανεκδιήγητη πολιτική της. Γνωστό είναι δέ, ότι η πολιτική - καί πολιτικοί - τών ημερών μας, ασκείται βάσει τών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπου υπερισχύει η ελευθερία καί η δημοκρατία σέ εναλασσομένους ρόλους. Απουσιάζει παντελώς η θρησκευτικής ή θεολογικής φύσεως ελευθερία, όπως σαφώς τήν διεζωγράφισε ο Απ. Παύλος : «1 Τῇ ἐλευθερίᾳ οὖν, ᾗ Χριστὸς ἡμᾶς ἠλευθέρωσε, στήκετε, καὶ μὴ πάλιν ζυγῷ δουλείας ἐνέχεσθε.» (Γλ. ε΄).

Άν η καθ΄ ημάς Σύνοδος τών Ορθοδόξων θέλει νά υποταχθεί στόν ζυγό δουλείας, που θά τής επιβάλλει η πολιτική τής Πολιτείας (σημείωση, ακόμη δέν γίναμε "πολιτεία" αλά ΗΠΑ), δηλώνω προκαταβολικά τήν αντίθεσή μου.

-------------------

Αγαπητέ Κυπριανέ, ο συντάκτης του ν.δ 4301 της πονηρής λεωφόρου πάνω στην οποία οι ΓΟΧ (Καλλινίκου) φόρεσαν κατάσαρκα το νομικό πρόσωπο του Κράτους ήτοι την νομοθετική εξουσία, αναφέρεται σε αιρετικούς, όχι σε Ορθοδόξους, και δεν έγινε λόγω άγνοιας, έγινε επί σκοπού.
Το κράτος οργανώνει τους αιρετικούς για να τους έχει υπό έλεγχο, και φυσικά, λόγω και της αντίχριστης κάστας της εποχής, τους παρέχει οικονομικά ωφέλη. Οι ΓΟΧ ΘΝΠ πέταξαν το πρόσωπο Τού Χριστού και φόρεσαν το βολικό για αυτούς αιρετικό πρόσωπο του Κράτους, και το αναφέρω επώνυμα και με πλήρη επίγνωση.
Το νομικό κράτος με το Κλείσιμο των Εκκλησιών, εφόσον οι περισσότεροι υποτάχθηκαν, έγινε θρησκευτικός ηγέτης και αποφασίζει για την Αγία Εκκλησία και τις θρησκείες.
Κανένα τυχαίο γεγονός δεν έγινε, όλα βάση σχεδίου, και φυσικά μετά τον νόμο του 4301 του 2014 φτάσαμε στο 2020 που φασιστικό και διαβολικό τον τρόπο ο Κος Μητσοτάκης κλείνει τις Εκκλησίες, καί οι ΓΟΧ ΘΝΠ όπως έσπειραν τόσα ψέμματα για να ξεγελάσουν τον κόσμο και να υπογράψει για τις ανάγκες ίδρυσης στα Πρωτοδικεία των ΘΝΠ, έτσι και συνέχισαν να εξαπατούν τον κόσμο για το κλείσιμο των Εκκλησιών.
Όπως είπε κάποιος Δικηγόρος στη Θεσσαλονίκη οι ΓΟΧ ΘΝΠ δεν είναι Εκκλησία είναι σπείρα απατεώνων που με ψέμματα έστειλαν τις ψυχές των πιστών τους για αναγνώριση, στο τμήμα των ετεροδόξων και ετεροθρήσκων του υπουργείου Παιδείας.
Οι ΓΟΧ ΘΝΠ είναι χειρότεροι από τους Οικουμενιστές, διότι πήραν τα λάβαρα των παππούδων μας του 1924 για να διδάσκουν δήθεν αγωνιστική Ορθοδοξία, ενώ οι Οικουμενιστές αυτό που κάνουν λένε.

Μαρίνος Ριτσούδης

------------------------------

Ο/Η Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Ευχαριστώ τόν αδελφό κ. Μαρίνο Ριτσούδη γιά τίς πληροφορίες, που μού έδωσε.

Προφητικό άρθρο του Μοναχού Θεόκλητου Διονυσιάτου για τους λαθρομετανάστες

«Μελαγχολικαί ενοράσεις»

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, μεταξύ άλλων, λέγει, ότι «οι Μοναχοί είναι οι κήρυκες της ερχομένης Βασιλείας, οι προφήται της Καινής Διαθήκης». Την φράση αυτη μού θύμισαν κάποιες συζητησεις, πού είχα τελευταίως με τρεις φίλους ησυχαστές, πού και οι τρείς, ωσάν από προφητική διαίσθηση, ισχυρίζοντο για την επέλευση απιθάνων εθνικών καταστάσεων. Και ποιές καταστάσεις είναι αυτές; Ότι, ταχα, η  Ελλάς, σταδιακώς, δεν θά συρρικνωθεί μέν εδαφικώς, αλλά θά κατακτηθεί εκ των ένδον από τό  Ισλάμ! Και εστήριζαν τον ισχυρισμόν των, στις ηλεγμένες πληροφορίες, όπως έλεγαν, πού τούς μετέδιδαν παλαιοί φίλοι τους κορυφαίων πολιτικών θέσεων, πού τούς επεσκέπτοντο στην  Έρημο τού  Άθωνος ή τους έγραφαν.

Και στην ερώτησή μου·  Ο Θεός θά επιτρέψει την αντικατάσταση της αγίας  Εκκλησίας Του, πού «επεριποιήσατο τώ ιδίω Αίματι», μέ τόν σκοτεινό και δαιμονικόν μουσουλμανισμόν μέσα στην Τοπική  Ορθοδοξία της  Ελλάδος; Μού απήντησαν με ένα στόμα ότι, ο Θεός θα το επιτρέψει εξ αφορμής τής εκτεταμένης αμαρτίας. Καί ανεφέρθησαν στους βυζαντινούς ρωμηούς, πού δεν μετανοούσαν.

Και όταν πάλιν τους ερώτησα· πώς θα συμβεί αυτό και πότε και τί θά γίνουν οι Έλληνες;  Απήντησαν, ότι ήδη ενεργείται η άλωση με τα 2-3 εκατομμύρια των μωαμεθανών, πού ονομάζονται μετανάστες, καί πού θα στερεώνονται σταδιακώς μέ τήν ελληνικήν ιθαγένεια, πού θά τούς χορηγεί ευχαρίστως τό Κράτος, δηλαδή η άθεη κυβέρνηση.

ΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΜΥΣΤΙΚΙΣΜΟΥ

«Ω Κύριε, ανήσυχος είναι η ψυχή μας, έως ου εύρη ανάπαυσιν εν Σοι».

Έμαθον δια της «Εκκλησίας», ότι εις τας Αθήνας αφίχθη τελευταίως ένας Γιόγκι και πολλοί έσπευσαν εις συνάντησίν του, «δια να μάθουν παρ’ αυτού την μέθοδον της κατακτήσεως της αληθούς χαράς και ευτυχίας», την οποίαν υπέσχετο «ο απόστολος ούτος του ανατολικού εξωχριστιανικού μυστικισμού». Οι Γιόγκι, ως γνωστόν, είναι μοναχοί βουδδισταί, οι οποίοι ακολουθούντες τας υποδείξεις του πρίγκηπος Σιντάρτα – τον οποίον ανεγνώρισαν ως Θεόν – αγωνίζονται δια την απαλλαγήν των από την εσωτερικήν δυστυχίαν των, δια μεθόδων τινών. Ο βουδδισμός στηρίζει όλην την περί λυτρώσεως θεωρίαν του και μακαριότητα – «νιρβάνα» -- εις την νέκρωσιν του αισθήματος της ζωής, της βουλήσεως. Και ως γνωρίζομεν εκ πληροφοριών, οι Γιόγκι, κάμνουν και ένα είδος «νοεράς προσευχής», περιερχόμενοι ούτω εις κατάστασίν τινα εκστάσεως.

ΟΡΘΗ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ του Ελληνοκύπριου Ευρωβουλευτή του «Δημοκρατικού Κόμματος» της Κύπρου, κ. Κώστα Μαυρίδη:

Παρακαλώ διαβιβάστε στον σχολιαστή το εξής: Την επόμενη φορά που θα αναφερθείτε σε εκείνες τις Ελληνίδες που επέλεξαν την αξιοπρέπεια και που την πλήρωσαν με την ζωή τους, να συμπεριλάβετε και την 17χρονη Αντρούλλα από το χωριό Ταύρου στην κατεχόμενη Αμμόχωστο η οποία επέλεξε να ριχτεί στο κενό παρά να βιαστεί από τους Αττίλες το 1974.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

«Στο δωμάτιο έγινε φορτικός, με αποκορύφωμα τη σεξουαλική αποπλάνηση. Δυστυχώς, δεν αντιστάθηκα, διότι ένιωθα ότι είναι κάποιος που μπορεί να επηρεάσει τη ζωή μου και το όνειρό μου».

Οι Σουλιώτισσες προτίμησαν να χάσουν το όνειρο της ζωής από το να δεχθούν σεξουαλική παρενόχληση.....

ΥΜΝΟΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΚΑΙ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ

 

Τη ΚΘ΄ (29η) Ιανουαρίου, η ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Ιερομάρτυρος ΙΓΝΑΤΙΟΥ του θεοφόρου.

Ιγνάτιος ο Θεοφόρος έγινε διάδοχος των Αποστόλων, δεύτερος Επίσκοπος χρηματίσας Αντιοχείας, μετά τον Εύοδον· εμαθήτευσε δε ομού με τον Σμύρνης Πολύκαρπον πλησίον εις τον Ευαγγελιστήν Ιωάννην τον Θεολόγον. Ούτος λοιπόν εν έτει ρι΄ (110) εφέρθη έμπροσθεν του βασιλέως Τραϊανού και αφού υπέμεινεν όλας τας δοκιμασίας των βασάνων και έμεινεν αβλαβής από τούτων, τη χάριτι του Χριστού, εστάλη παρά του βασιλέως εις την Ρώμην, δια να πολεμήση με τα θηρία. Γενομένου  δε τούτου, διεσπαράχθη ο Όσιος υπό των λεόντων, καθώς επεθύμει και ηύχετο· τα δε τίμια αυτού λείψανα συνάξαντες τινές Χριστιανοί, έφεραν αυτά εις την Αντιόχειαν και τα προσέφεραν ως δώρον πολυτιμότατον και ποθούμενον εις τους εκεί αδελφούς, οι οποίοι μετά πάσης ευλαβείας απεθησαύρισαν αυτά υποκάτω εις την γην. Όθεν, τούτου χάριν, εορτήν χαρμόσυνον εορτάζει σήμερον η του Χριστού Εκκλησία την σεπτήν ταύτην ανακομιδήν των λειψάνων του.

Τρία είναι τα είδη της προσευχής:

Δοξολογία, δι’ ής δοξολογούμεν τον Θεόν δια τα θαυμάσια και εξαίσια Αυτού έργα.

Ευχαριστία, δι’ ής ευχαριστούμεν τον Θεόν δια τας προς ημάς ευεργεσίας Αυτού.

Δέησις, δι’ ής παρακαλούμεν τον Θεόν και ζητούμεν τα προς σωτηρίαν.

Μαρία Νεγρεπόντη Δελιβάνη - Έισαγωγική Ομιλία - Διαδικτυακό Συνέδριο «ΤΙΜΗ ΣΤΟ ’21»

--------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Πολύ σημαντική ἡ ¨ομιλία τῆς Κας Δελιβάνη. Διαφωνῶ μόνον ὡς πρός τό σημεῖον ὅπου ηὐχήθη, ἄν κατάλαβα καλά, γιά ἕνα «μαγάλον καί ἀποτελεσματικόν Δημόσιον τομέα», ὁ ὁποῖος, ὡς γνωστόν, περιλαμβάνει τήν Κεντρικήν Διοίκησιν (δηλαδή τά ὑπουργεῖα), τήν τοπικήν διοίκησιν, τά νοσοκομεῖα, τούς ἀσφαλιστικούς ὀργανισμούς καί τίς δημόσιες ἐπιχειρήσεις καί ὀργανιαμούς. Ὁ μεγάλος, λοιπόν, Δημόσιος τομεύς (μετρούμενος μέ τό ποσοστόν τῶν δαπανῶν τοῦ Δημοσίου τομέως πρός τό ΑΕΠ) δέν δύναται νά εἶναι ἀποτελεσματικός. Αὐτό ἀπεδείχθη περιτράνως στήν Ἑλλάδα, ἡ ὁποία ἔχει ἤδη μεγάλον Δημόσιον τομέα. Ὁ κυριώτερος λόγος εἶναι ὅτι ἐλάχιστοι νοιάζονται γιά τό κοινόν καλόν, μέ ἀποτέλεσμα νά ἐπικρατοῦν οἱ διεφθαρμένοι, οἱ ὁποῖοι κάμνουν «χατηράκια» στούς ἑαυτούς των, στούς συγγενεῖς των καί στούς φίλους των εἰς βάρος τοῦ κοινοῦ καλοῦ και οὐδείς νοιάζεται. Ἀντιθέτως, ὁ Δημόσιος τομεύς θά πρέπῃ νά εἶναι μικρός, νά περιορίζεται δηλαδή μόνον εἰς τήν παραγωγήν δημοσίων ἀγαθῶν τά ὁποῖα δέν θά παρήγαγε ἀποτελεσματικῶς ὁ ἰδιωτικός τομεύς (ὅπως π.χ. ἡ Ἐθνική Ἄμυνα, τά Ἐθνικά πάρκα, ἀπονομή τῆς Δικαιοσύνης κ.λπ.).

 

Η «Νέα Εποχή» και ο διπλός Οικουμενισμός (πολιτικός και θρησκευτικός) -- π. Γεώργιος Μεταλληνός

 Η ΕΠΟΧΗ μας σφραγίζεται καθοριστικὰ ἀπὸ μιὰ νέα ἱστορικὴ συγκυρία, τὴ Νέα Παγκόσμια Τάξη πραγμάτων καὶ τὴν ἀνάδυση στὸ παγκόσμιο προσκήνιο μίας νέας παγκόσμιας Μονοκρατορίας τῆς Pax Americana, πού μεταφέρει τὸν κόσμο, ἀναδρομικά, στὴν ἑνότητα τῆς Pax Romana καὶ σ᾽ ὅ,τι αὐτὴ μπορεῖ νὰ σημαίνει γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν κόσμο.

Ἡ ἀνθρωπότητα ἐντάχθηκε σ' ἕνα παγκόσμιο σύστημα πολιτικῆς καὶ ἀξιῶν, πού ἐλέγχει καὶ διαμορφώνει καθολικά, μέσῳ τῆς ἑνιαιοποιημένης παιδείας καὶ τῶν κατευθυνόμενων Μ.Μ.Ε., τὸν ἄνθρωπο καὶ τὴν κοινωνία, ὡς πλανητικὸ ἄνθρωπο καὶ πλανητικὴ-ὁλιστική κοινωνία. Τὸ Internet-Διαδίκτυο ἰδιαίτερα, ἑνοποιεῖ τὸν κόσμο μας, τεκμηριώνοντας αὐτό, πού ἐμπεριέχει ὁ ὅρος παγκοσμιοποίηση (Globalization). Καὶ εἶναι θεμιτὸ νὰ ἐπικαλούμεθα τὸν ἐλπιδοφόρο λόγο τοῦ Χριστοῦ μας «γενήσεται μία ποίμνη, εἷς ποιμὴν (Ἰω. 10,18), τὸ ἐρώτημα ὅμως εἶναι: ὑπὸ ποῖον ποιμένα;

Ημέρα μνήμης του μακαριστού Ιεραποστόλου του Κονγκό πατρός Κοσμά Γρηγοριάτη --- Του κ. Γεωργίου Ασλανίδη

Το απόγευμα της Παρασκευής 27  Ιανουαρίου 1989, ο Ιεραπόστολος του Κονγκό π. Κοσμάς Γρηγοριάτης επέστρεφε από περιοδεία στο Κολουέζι, στην Ιεραποστολική βάση. Κατά τις 8:10 το βράδυ και ενώ άκουγε στο κασετόφωνο το Ορατόριο του Σ. Βερνάρδου «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός» και έψελνε χαμηλόφωνα, ευρισκόμενος στο 55ο χιλιόμετρο από την συμπρωτεύουσα Λουμπουμπάσι, το αυτοκίνητο συγκρούστηκε πλαγιομετωπικά με ένα φορτηγό των τοπικών ορυχείων, του οποίου η καρότσα προεξείχε. Ο π. Κοσμάς έχασε αμέσως την ζωή του, αφήνοντας ένα ελαφρύ επιφώνημα, ενώ οι δύο συνεπιβάτες του σώθηκαν. Το αυτοκίνητο, μετά από ανατροπή, έφυγε εκτός δρόμου.

«Πολιτική ὀρθότης», ἀπολύτως ἀπαραίτητος διά νά κυβερνήσῃ ὁ Ἀντίχριστος! -- Του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητού Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

 Τό πρῶτον πού ἐπιδιώκουν οἱ παγκοσμιοποιηταί (=Σατανισταί) εἶναι ἡ κατάργησις τοῦ Ἔθνους-Κράτους, ἔτσι ὥστε νά ἐγκατασταθῇ μία παγκόσμιος κυβέρνησις, νά γίνῃ μεῖξις τῶν λαῶν, νά καταργηθοῦν οἱ τοπικές Παραδόσεις, καί νά δημιουργηθῇ μία Πανθρησκεία, ἔτσι ὥστε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νά λατρεύουν τόν ἰδικόν των «θεόν», ἤτοι τόν Διάβολον. Γι' αὐτό, προωθοῦν στήν ἐξουσίαν τυφλά πιόνια των, ὅπως οἱ Καραμανλῆδες, οἱ Παπανδρέοι (κατ' ἄλλους, Παπαεβραῖοι), οἱ Σημίτηδες, οἱ Μητσοτάκηδες κ.λπ., οἱ ὁποῖοι λαμβάνουν ἐντολάς ἀπό τόν διεθνῆ Σιωνισμόν (Trilateral Commission, Bilderberg Club, τοπικές μασονικές στοές κ.λπ.). Τά ΜΜΕ (= Μέσα Μαζικοῦ Ἐξανδραποδισμοῦ ἤ Μέσα Μαζικῆς Ἐξαχρειώσεως ἤ Μέσα Μαζικῆς Ἐξαπατήσεως) δουλεύουν γι' αὐτούς, προπαγανδίζοντας χιλιάδες ψεύδη περί κορονοϊοῦ, περί δῆθεν προσφύγων, περί «ρατσισμοῦ», περί ἐθνικισμοῦ, περί «ὁμοφοβίας», περί «ἰσλαμοφοβίας», περί οἰκουμενισμοῦ, περί «νέας ἐποχῆς» κ.λπ., καί ὅλα μαζί αὐτά τά ἄκρως Σατανικά ψεύδη ἐντάσσονται εἰς μίαν νέαν νοοτροπίαν, πού εἶναι γνωστή ὡς «πολιτική ὀρθότης», πού εἶναι ἀπολύτως ἀπαραίτητος διά νά κυβερνήσῃ ὁ Ἀντίχριστος!

-------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Καθηγητά και εν Χριστώ αδελφέ Δημήτριε Χατζηνικολάου μέσα σε 12 σειρές περίγραψες συνοπτικά, περιεκτικά και εύληπτα την αντίχριστη Σιωνιστική παγκόσμια δικτατορία των προδρόμων του Αντίχριστου, εθνοκτόνων αιρετικών οικουμενιστών πανθρησκειαστών, που χρησιμοποιούν τον υγειονομικό μανδύα με αφορμή τον «κορωναϊό» για να επισπεύσουν το παρανοϊκό Σατανικό όραμά τους αφού τρομοκρατήσουν και σκλαβώσουν όχι μόνο το σώμα των ανθρώπων αλλά και την αθάνατη ψυχή τους στην αιώνια κόλαση.

Ο Θεός να σου δίνει Ορθόδοξο ομολογιακό μαρτυρικό φρόνημα για να ομολογείς πάντα και παντού την αλήθεια του Αναστημένου Θεανθρώπου Χριστού, ακόμη και αν χρειαστεί να δώσεις την ζωή σου, προς σωτηρία της αθάνατης ψυχής μας και της πατρίδας μας.

Ένας Αμαρτωλός

----------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Εὐχαριστῶ καί εὔχομαι τά ἴδια καί γιά σένα, ἀδερφέ μου!

Τό αξίωμα Στατιστικής, Γενετικής καί Λοιμωξιολογίας -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

https://youtu.be/Cf9wMZYGgcE

 Συνιστούν νά εμβολιάζονται πρωτίστως υπερήλικες (80 καί άνω). Μάλιστα! Γιατί; Διότι θέλουν (οι Γενετιστές) νά τους παρατείνουν τήν ζωή, νά περάσουν τά 100. Αργότερα, μέ τήν ανακάλυψη τών βλαστοκυττάρων, θά μάς πάνε μέχρι τά 160 κατόπιν εμβολίων (σέ νεώτερη ηλικία),. 

 Σταδιακή αναζωογόνησης τών φθαρμένων - λόγω γήρανσης - οργάνων καί συστημάτων τού σώματός μας ! Υποθέτουν, οι δαιμόνιοι Γενετιστές, ότι θά μάς κάνουν αθάνατους καί ... «ποῦ σου, θάνατε, τὸ κέντρον; ποῦ σου, ᾅδη, τὸ νῖκος; ἀνέστη Χριστός, καὶ σὺ καταβέβλησαι· ἀνέστη Χριστός, καὶ πεπτώκασι δαίμονες·». 

Επιμύθιο : Μόνο η βλακεία δέν έχει όρια.

 Υστερόγραφο

Προφανώς, εδώ στό βίντεο, δέν ισχύει τό αξίωμα, ελέω Στατιστικής, Γενετικής καί Λοιμωξιολόγου Τσιόδρα : « όποιος πέθαινε από ή μέ κόβιντ, εμείς γράφαμε "αιτία θανάτου" κόβιντ». Ο καλεσμένος καθηγητής κ. Βασιλακόπουλος  είπε τό ... προφνές ότι «είναι προφανές κάποιοι υπερήλικες θά χάσουν τήν ζωή τους αφού εμβολιαστούν». Καί μετά, κατά παράβαση τούς αξιώματος Γενετικής, Στατιστικής καί Λοιμωξιολόγου Τσιόδρα συμπλήρωσε : « ... είναι πάρα πολύ πιθανόν νά πέθαιναν ακόμη κι άν δέν είχαν κάνει τό εμβόλιο !». Αλλά, φεύ, τό είχαν κάνει καί τό PCR θά ήταν, ακόμη καί μετά θάνατον, θετικό.

What Are the Goals of Ecumenism?

by Hieromonk Savva of the Holy Monastery of Decani, Serbia

The fundamental goal and the primary task of the ecumenical movement is to re-interpret Christianity—or, in other words, to annihilate Orthodoxy completely. The dialogue between various Christian confessions—as, also, the dialogue between Christianity and Islam and Judaism (and other religions, as well)—is one of the tasks that is a part of an over-all plan for unifying the sum-total of humanity. The only thing that is necessary to achieve this aim is the convocation of a new "Ecumenical Council"—one that would be truly universal (oikumenikos), because those councils which have been convened are not deemed to be councils by the ecumenists; otherwise, they would respect the decisions and rulings of said councils. This new "Ecumenical Council" will need to declare "new truths" to all the world. To date, we could show how, by a simple, one-sided act, the anathemas against Papism have been annulled; how Monophysites are declared to be "Oriental Orthodox"; how the "holy mysteries" of the heretics are recognized openly as being valid. Much of this would be officially adopted by the [projected] "Ecumenical Council," and would be enforced by way of a conciliar decision. It is at such a council, for the convocation of which the Patriarchate of Constantinople is striving, and for which it has been preparing itself in the course of many decades—no later than the end of this century, according to Patriarch Bartholomew—that the worldwide union of Christianity would be declared. 

Χορωδιακόν Σε υμνούμεν Σε ευλογούμεν Αξιον εστίν

 

Τη ΚΗ΄ (28η) Ιανουαρίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΕΦΡΑΙΜ του Σύρου.

Εφραίμ ο θαυμάσιος πατήρ ημών ήτο το γένος Σύρος γεννηθείς, ως πιθανώς εικάζεται, εις την πόλιν Νίσιβιν της Μεσοποταμίας επί της βασιλείας του Διοκλητιανού περί το τστ΄ (360), επί του οποίου οι γονείς αυτού, ευσεβείς όντες Χριστιανοί, ωμολόγησαν γενναίως την εις τον Ιησούν Χριστόν πίστιν. Προσληφθείς εκ νεαράς ηλικίας υπό του Επισκόπου της πόλεως ταύτης Ιακώβου ανετράφη υπ’ αυτού επιμελώς, διαγνώσαντος την αγαθήν φύσιν του παιδός. Ων δε ο Όσιος εκ νεότητος ενάρετος, έφευγε τας επιβλαβείς ομιλίας των συνομηλίκων του και δεν έχανε ποτέ τον καιρόν του επί ματαίω, αλλ’ ανεγίγνωσκε καθ’ εκάστην τας ιεράς βίβλους των Γραφών, μελετών και σπουδάζων εις αυτάς ακατάπαυστα, εις τας οποίας ησθάνετο τόσην γλυκύτητα, ώστε του ήρμοζε το ρητόν του Προφήτου· «Ως γλυκέα τω λάρυγγί μου τα λόγια σου, υπέρ μέλι τω στόματί μου» (Ψαλμ. ριη (118): 103).

Η άγνωστη «καλόγρια».

Πέρασαν τέσσερα χρόνια. Ο συμμοριτοπόλεμος τώρα μαίνεται στην ελληνική ύπαιθρο. Οι κάτοικοι της Ευρυτανίας και ορεινής Ναυπακτίας εγκαταλείπουν τα χωριά τους καί προσφεύγουν για ασφάλεια σε άλλα μέρη της Ελλάδος. Μαζί τους προσφεύγει και η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Ακολουθεί κι Αυτή την τύχη των παιδιών Της και μεταφέρεται από τους μοναχούς του Προύσου στη ακρόπολη της Ναυπάκτου. Το μοναστήρι παραμένει τελείως έρημο. 

Ύστερα από καιρό αρχίζουν οι επιχειρήσεις του στρατού. Η ενάτη μεραρχία αναλαμβάνει εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην Ευρυτανία. Μερικά τμήματα περνούν από τον Προυσό. Ορισμένοι αξιωματικοί και στρατιώτες πλησιάζουν στη σκοτεινή εκκλησούλα της σπηλιάς και μπαίνουν για να προσκυνήσουν. 

Άγιος Ιωάννης ο Σιναϊτης στον Λόγον ΚΑ´ της «Κλίμακος»:

«Ο κενόδοξος είναι ειδωλολάτρης και ας δείχνη ότι είναι πιστός. Σέβεται τον Θεόν φαινομενικά, αλλά επιζητεί πραγματικά να αρέση στους ανθρώπους και όχι στον Θεόν. Και είναι κενόδοξος κάθε επιδεικτικός άνθρωπος. Του κενόδοξου η νηστεία είναι χωρίς μισθόν και η προσευχή του άκαιρη και άστοχη, γιατί και τα δυο τα κάνει για τον ανθρώπινον έπαινο…». 

Πρός νέου τύπου ἡγεσίες μέ σύγχρονο ἐθνικό λόγο -- Εφημερίς ΕΣΤΙΑ

 Οἱ ἀφυδατωμένες ἐλίτ, οἱ πολτοποιημένες συνειδήσεις καί ἡ Ἑλλάς μετά τό 2021

ΜΙΑ συγκλονιστική ὁμιλία μέ παραδείγματα ἀπό τό χθές καί μέ νοήματα γιά τό αὔριο ἐξεφώνησε ὁ πρώην Ὑπουργός Ἀλέκος Παπαδόπουλος στήν πρώτη δημοσία παρέμβασή του μετά ἀπό καιρό μιλώντας στήν Αἴγινα μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἐπετείου ἀφίξεως καί ὁρκωμοσίας τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια στό νησί στίς 26 Ἰανουαρίου 1828. Δίδων ἔμφαση στήν μεταρρυθμιστική προσπάθεια τοῦ Κυβερνήτου στόν τομέα τῆς Παιδείας, ἡ ὁποία ἐχαρακτηρίζετο ἀπό τήν ἀγωνία τοῦ νά μάθουν τά Ἑλληνόπουλα τήν ἀρχαία ἑλληνική γραμματεία καί γλῶσσα, νά ἐξειδικευθοῦν καί νά διδαχθοῦν τίς ἀρχές τῆς θρησκείας μας, ὁ κ. Παπαδόπουλος παρουσίασε τό μοντέλο τῶν ἡγεσιῶν πού ἔχει ἀνάγκη ἡ πατρίδα μας σέ ὅλους τούς τομεῖς εἰς τό μέλλον. Ἡγεσίες πού νά συνδυάζουν τήν παράδοση μέ τόν ἐκσυγχρονισμό. Ὁ πρώην Ὑπουργός ἔκανε λόγο γιά ἡγεσίες μέ σύγχρονο ἐθνικό λόγο, ἐνῶ κατήγγειλε τίς ἀφυδατωμένες ἐλίτ πού δημιουργοῦν πολτοποιημένες συνειδήσεις. Ἡ «Ἑστία» ἀξιολογοῦσα τήν ὁμιλία τοῦ κυρίου Παπαδόπουλου ὡς λίαν ἐνδιαφέρουσα καί ἀφυπνιστική, παρουσιάζει σήμερα τά πιό σημαντικά ἀποσπάσματά της:

«Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὁ θάνατος τοῦ Κυβερνήτη ἔμεινε ἀδικαίωτος καί ἡ μοῖρα τοῦ “ἀχυρένιου” ἑλληνικοῦ κράτους ἦταν προδιαγεγραμμένη νά ἐξελιχθεῖ σέ ἕνα μετα-οθωμανικό κράτος πού ταλανίζεται ἐπί δύο αἰῶνες νά ἀνακαλύψει τόν ἐθνικό του χαρακτῆρα ἀνάμεσα στήν Ἀνατολή καί τή Δύση.

Η «ΜΥΣΤΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ» ΤΗΣ ΒΟΣΤΙΤΣΑΣ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ --- Τοῦ π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ

(1ον)

Η ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ τῶν συμβάντων στὴν Βοστίτσα στὸ τετραήμερο 26 – 29 Ἰανουαρίου 1821, ποὺ συστηματικότερα αὐτὴ τὴ φορὰ ἐπεχείρησα, μὲ ἔπεισε ὅτι πρόκειται γιὰ πλήρωση τῶν κανόνων τῆς ἑλληνικῆς διαλεκτικῆς καὶ ἐπαλήθευσή της. Ἡ ἑλληνικὴ διαλεκτική, ὡς ἀντιπαραβολὴ τῶν ἀντιθέσεων, μὲ τὴν ἀνάπτυξη τοῦ διαλόγου, ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα ὁδηγεῖ, κατὰ κανόνα, στὴν σύνθεση τῶν ἀντιθέτων (compositio oppositorum) καὶ ἐπίτευξη, μέσω αὐτῆς τῆς ἁρμονίας ὡς ὕψιστης πραγματικότητας. Μέσα ἀπὸ αὐτὸ τὸ πρίσμα θὰ προσεγγίσουμε τὸ τιμώμενο σήμερα γεγονός.

 1. Τὸ φθινόπωρο τοῦ 1820 ἔφθασαν ἐπιστολὲς τῆς Ἀρχῆς τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας πρὸς τὴν Ἐφορεία τῶν Φιλικῶν τῆς Πελοποννήσου, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ διορισθοῦν τὰ ἀκόλουθα Μέλη της: Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανός, Μονεμβασίας Χρύσανθος, Χριστιανουπόλεως Γερμανός, Ἀσημάκης Ζαΐμης, Σωτήριος Χαραλάμπης, Θεοχαράκης Τρέντης, μὲ ταμίες τοὺς Ἰωάννη Παπαδιαμαντόπουλο καὶ Παναγιώτη Ἀρβάλη. Ἡ κανονικὴ συνέλευση τῆς Ἐφορείας ὁρίσθηκε γιὰ τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1821 στὸ Μ. Σπήλαιο. Τὸ κλίμα ἦταν πρόσφορο μετὰ τὴν ἀπομάκρυνση τοῦ πρώην Μεγάλου Βεζύρη τοῦ Μοριᾶ Βαλεσῆ Χουρσὴτ Πασᾶ γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς ἐξέγερσης τοῦ Ἀλῆ Πασᾶ. Νέα τροπὴ ὅμως τῶν πραγμάτων ἐπρόκειτο νὰ δώσει ἡ ἄφιξη στὸ Μοριὰ τοῦ Ἀρχιμανδρίτη Γρηγορίου Δικαίου–Παπαφλέσσα, τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1820 καὶ τοῦ Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στὶς 6 Ἰανουαρίου 1821 στὴν Καρδαμύλη. Ἡ ἐμφάνιση στὸ προσκήνιο τοῦ Παπαφλέσσα, γνωστοῦ γιὰ τὸν ἄστατο χαρακτήρα του, προκάλεσε τὴν ἐπίσπευση τῆς συνέλευσης καὶ τὴν ἀλλαγὴ τοῦ τόπου.

Παποκεντρική Παγκοσμιότης-Οικουμενισμός. (Ντοκιμαντέρ)

 

ΑΝΑΓΚΗ ΕΛΕΓΧΟΥ -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Ένα από τα πιο φυσιολογικά γνωρίσματα του ανθρώπου είναι το ενδιαφέρον του για την ζωή και την υγεία του. Όλοι προσέχουμε τον εαυτό μας· αγωνιζόμαστε για τη συντήρησή του, αγωνιούμε για τη διατήρησή του, φροντίζουμε για την καλύτερη κατάστασή του. Οι προσπάθειές μας οι καθημερινές – από την πιο απλή ασχολία ως και την ίδια μας την εργασία – οι επιστήμες όλες – από την ιατρική ως και την αστρονομία – ο πολιτισμός που καλλιεργούμε, με μια λέξη τα πάντα αποβλέπουν στον έλεγχο και στην φροντίδα της φυσικής μας ζωής. Και είναι πράγματι σωστό αυτό το ενδιαφέρον, αφού ο ίδιος ο Πλάστης μας φύτεψε μέσα μας ισχυρό το ένστικτο της αυτοσυντηρήσεως και είναι ευλογημένο, όταν δεν γίνεται αυτοσκοπός και δεν καταντά θεότητα για τον άνθρωπο. Αλλά εμείς, όσοι έχουμε βαπτισθεί στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, υποτίθεται ότι ζούμε εκτός από την φυσική ζωή και την πνευματική ζωή της πίστεως.

Απολυτίκιο του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου 27 Ιανουαρίου (Ανακομιδή των Λειψάνων)

 

Τη ΚΖ (27η) Ιανουαρίου, η ανακομιδή του λειψάνου του εν Αγίοις πατρός ημών ΙΩΑΝΝΟΥ Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ.

Πάλιν λαμπρά και χαρμόσυνος πανήγυρις και πολύφωτος εορτή κατέλαβε την Εκκλησίαν μας, τον χειμώνα της αθυμίας και το ψύχος της αμαρτίας αφανίζουσα, η μνήμη, λέγω, του διδασκάλου και χρυσοστόμου Πατρός, του οποίου ο φθόγγος, ως και των μακαρίων Αποστόλων, εξήλθεν όντως εις όλα της οικουμένης τα πέρατα και ενεπλήσθη πάσα πόλις και πάσα χώρα από τα χρυσά και λαμπρότατα ρήματα αυτού. Ιδού ήλθεν η χελιδών η πολύφωνος και καλλίφωνος, το μέγα μυστήριον της κοινής Αναστάσεως ως θείον έαρ λαμπρώς εγκαινίζουσα και με την προς ολίγον σιγήν και κατάπαυσιν της πίστεως εμφανίζουσα τον απέραντον ανακαινισμόν της κατά Χριστόν ηλικίας και πνευματικής νεότητος. Παρέστι το χρυσούν στόμα και μετά σιγήν ου σιγών αλλά μάλλον λαλούν ως αληθώς γλυκυτέρους λόγους κηρίου και μέλιτος και ποθεινοτέρους και τιμιωτέρους ατιμήτων λίθων και χρησιμοτέρους χρυσίου κατά αλήθειαν.

Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ

Η ἐπίσκεψις τοῦ Πάπα εἰς τό Φανάριον καί ἡ ἀντίστοιχος τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου τῶν Νεοημερολογιτῶν εἰς τό Βατικανόν μέ τάς συμπροσευχάς καί τούς λόγους, οἱ ὁποῖοι ἀντηλλάγησαν, ἀποδεικνύει ὅτι ἡ οἰκουμενιστική πορεία τῶν ἡγετῶν τοῦ νεοημερολογιτισμοῦ ἐπιταχύνεται. Οἱ ῞Αγιοι Πατέρες μᾶς διδάσκουν ὅτι ὁ μόνος τρόπος ἀντιδράσεως πρέπει νά εἶναι ἡ διακοπή τοῦ μνημοσύνου τοῦ ὀνόματός των καί ἡ ἐκκλησιαστική κοινωνία μετ᾿ αὐτῶν. Μόνον μέ αὐτόν τόν τρόπο ἐνδέχεται να συνετισθοῦν καί νά ἀλλάξουν πορείαν. Ο Καθηγητής κ. Παναγιώτης ῾Ηλιόπουλος εἰς πρόσφατον ὁμιλίαν του ἀνέφερε σχετικά παραδείγματα ἀπό τήν ἱστορίαν τῆς ᾿Εκκλησίας. Ὅταν οἱ ῞Αγιοι Πατέρες συναντοῦσαν κληρικό πού δέν ὀρθοτομοῦσε τόν λόγο τῆς ἀληθείας, ἦταν δηλαδή αἱρετικός, δέν συμπροσεύχονταν καί δέν συλλειτουργοῦσαν μαζί του, ἔπαυαν δέ νά ἀναφέρουν το ὄνομά του στίς ἱερές ἀκολουθίες (διακοπή μνημοσύνου) ἄν ἦταν ποιμένας τους. Στή συνέχεια θά ἀναφέρω ἀπό τήν ἱστορία τῆς ᾿Εκκλησίας μερικά περιστατικά διακοπῆς μνημοσύνου, Πατριαρχῶν Κων/πόλεως κυρίως, ἀπό κορυφαίους πατέρες τῆς ἐκκλησίας, πού ἔκαναν μάλιστα πρό Συνοδικῆς ἀποφάσεως, μερικές δέ φορές μετά ἀπό αἱρετικές ψευδοσυνόδους. Μέ ἀπόφαση τῆς ἐν ᾿Αντιοχείᾳ Συνόδου 379, ἐστάλη στήν Κων/πολη, πρός ἐνίσχυση τῶν ἐκεῖ Ορθοδόξων, ὁ ῞Αγιος Γρηγόριος ὁ Ναζιανζινός. ῞Οταν ἔφτασε στή Βασιλεύουσα ὁ ῞Αγιος Γρηγόριος δεν μνημόνευε τόν Πατριάρχη Δημόφιλο, καθότι ἀρειανός. ῞Οταν μετά δύο χρόνια συνῆλθε ἡ Β´ Οἰκουμενική Σύνοδος (381), ὄχι μόνο δέν ἐτιμώρησε τόν ῞Αγιο Γρηγόριο, ἀλλά καί τόν ἐξέλεξε πρόεδρο τῆς Συνόδου.  

Δέν μιλᾶς καλά! -- Μανώλης Κοττάκης (Εφημερίς ΕΣΤΙΑ)

 ΤΟ ΠΡΩΤΟ σόκ τό νοιώσαμε προσφάτως…

… ὅταν παρουσιαστής ἰδιωτικοῦ τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ διέκοψε «ἐτσιθελικῶς» στόν ἀέρα τήν μετάδοση διαγγέλματος ἐκλεγμένου Προέδρου τῶν ΗΠΑ ἐπειδή διαφωνοῦσε μέ τά λεγόμενά του! Ἀκολούθησαν οἱ ἀντιδημοκρατικές ἀποφάσεις τοῦ twitter καί τοῦ facebook νά «κατεβάσουν» τούς λογαριασμούς τοῦ τέως πλανητάρχη καί τῶν ἑκατομμυρίων ὀπαδῶν του ἐπειδή οἱ «ἀξίες» τους δέν συμβάδιζαν μέ τό «Σύνταγμά» τους. Καί ἔπειτα τό ὅλον πρᾶγμα ἄρχισε σιγά-σιγά νά ξεφεύγει. Ἑστιατόρια, ἀεροπορικές ἑταιρεῖες, χορηγοί, πάσης φύσεως ἐπιχειρήσεις ξεκίνησαν ἕνα πογκρόμ «μακαρθικῶν» διώξεων ἐναντίον μελῶν τοῦ ρεπουμπλικανικοῦ κόμματος τῶν ὁποίων οἱ ἀπόψεις ἐκρίθησαν ἐπικίνδυνες ἀπό… λαϊκά δικαστήρια.

Τούς ἀπαγόρευσαν νά δειπνοῦν στό ἀγαπημένο τους ρεστωράν, νά πετοῦν μέ συγκεκριμένη ἀεροπορική ἑταιρεία, νά ἔχουν συναλλαγές μέ συγκεκριμένη τράπεζα κ.ο.κ. Τό Σοβιέτ στά καλύτερά του. Θά τούς βλέπει ὁ Στάλιν ἀπό ἐκεῖ ψηλά πού εἶναι καί θά μειδιᾶ. Εἴτε ὅμως συμφωνεῖ κανείς μέ τίς ἀκραῖες ἀπόψεις εἴτε διαφωνεῖ, μιά δημοκρατία πού ἔχει ἐμπιστοσύνη στόν ἑαυτό της δίνει χῶρο στόν διάλογο καί στήν ἀντιπαράθεση. Ὅσο ὀξεῖα καί ἄν εἶναι αὐτή. Μόνον οἱ ἄρρωστες καί οἱ σάπιες δημοκρατίες φοβοῦνται τήν πειθώ τῶν ἐπιχειρημάτων ἀνερμάτιστων ἀνθρώπων. Πάει νά πεῖ πώς δέν στέκονται καλά στά πόδια τους, πώς δέν εἶναι ὑγιεῖς, πώς δέν ἔχουν ἐμπιστοσύνη στόν ἑαυτό τους.

Toυ Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού : Τι συμβαίνει; τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!

Δια τούτο διερωτάται κανείς· Τι συμβαίνει; Είναι μεγάλη η αγιότητα σήμερα  και τόσοι πολλοί στην εποχή μας ευηρέστησαν τω Θεώ, ώστε Εκείνος τους εθαυμάστωσε και αποδεδειγμένως δημοσίως τους ενεφάνισε ή εμείς έχομε χάσει τα αγιοπνευματικά κριτήρια αναγνωρίσεως ενός αγίου; Μήπως στην σημερινή απιστία και την αδιαφορία των ανθρώπων, ούτοι ζητούν «σημεία», ως ζητούσαν οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες των χρόνων του Ιησού (Ίδε σχετικά περιστατικά: Ματθαίου ιβ΄ 38 – 45 , ιστ΄ 1 – 4, κζ΄ 42 – 44, Λουκά δ΄ 23 – 30, ια΄ 29, Ιωάννου στ΄ 30 – 41, Α΄ Κορινθίους 22 – 26), και η Εκκλησία, αντιθέτως απ΄ ό,τι έπραξεν ο Κύριος, προσπαθή να ικανοποιήση το αίτημα με την αγιοποίησι νέων προσώπων;       

Μήπως η Εκκλησία μας επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού ή της νέας εποχής, αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα; Μήπως είναι τούτο κάτι «που πουλάει» κατά την σημερινήν ορολογίαν, και κάποια μέλη της δεν θέλουν να στερηθούν των ωφελημάτων του; Πάντως ό,τι και αν συμβαίνη, έχω την αίσθησιν ότι ευρισκόμεθα εις λάθος δρόμο.

-------------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

@ 26 Ιανουαρίου 2021 - 6:03 μ.μ.

Οἱ ἐπί «πατριάρχου» Βέκκου ἀγωνισθέντες καί θεαρέστως μαρτυρήσαντες Ἁγιορεῖται Πατέρες, εἰς τήν γνωστήν ἐπιστολήν, τήν ὁποίαν ἔγραψαν πρός τόν Βασιλέα Μιχαήλ Παλαιολόγον, ἀναφέρουν καί τά ἑξῆς: «Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία θεωρεῖ τήν ἀναφοράν τοῦ ὀνόματος τοῦ ἀρχιερέως ἐνώπιον τῶν ἀδύτων μυστηρίων ὡς τελείαν συγκοινωνίαν. Εἰς τήν ἑρμηνείαν τῆς θείας λειτουργίας ἔχει γραφῇ ὅτι ὁ ἱερουργῶν ἀναφέρει τό ὄνομα τοῦ ἀρχιερέως, διά νά δείξῃ ὅτι ὑποτάσσεται εἰς αὐτόν καί ὅτι εἶναι κοινωνός τῆς πίστεώς του... Καί ὁ μέγας πατήρ ἡμῶν καί ὁμολογητής Θεόδωρος ὁ Στουδίτης ταῦτα λέγει: μολυσμόν ἔχει ἡ κοινωνία ἐκ μόνου τοῦ ἀναφέρειν τόν αἱρετικόν, ἀκόμη καί ὅταν ὁ ἀναφέρων εἶναι ὀρθόδοξος ... Ἡ κοινωνία μετ’ αὐτῶν εἶναι προφανής ἔκπτωσις καί ἀνατροπή τῆς Ὀρθοδοξίας. Διότι ὁ αἱρετικόν δεχόμενος τοῖς αὐτοῦ ἐγκλήμασιν ὑπόκειται καί ὁ ἀκοινωνήτοις κοινωνῶν ἀκοινώνητός ἐστιν, ὡς συγχέων τόν κανόνα τῆς Ἐκκλησίας» (V. Laurent καί J. Darrouzes, Dossier Grec de L´Union de Lyon (1273-1277), Institut Francais D´Etudes Byzantines, Paris 1976, σελ. 397-399).