Dear Brothers and Sisters in Christ,

We would like to inform you that again this year our Monastery has made available Easter Candles made from pure beeswax, hand engraved and hand painted with "Christ is Risen" in English or Greek,  with the option of a ribbon and box.
They are an excellent gift for Easter, especially for God-children. Easter gift cards are also available for sale this year.
All proceeds go to towards the Pantanassa Monastery Building Project.

Our online store is located at www.pantanassa.org.au

Prayerfully Yours,
PANTANASSA MONASTERY

Ο Κοσμάς :

δ. Ο π. Παΐσιος

Τον γνώρισα όταν επέστρεφε από το Σινά. Δεν θυμάμαι την ακριβή ημερομηνία. Τον είχα φιλοξενήσει περίπου δεκαπέντε μέρες. Τότε ίσως δεν είχε άλλες γνωριμίες στην Αθήνα. Ερχόταν μάλιστα ωρισμένοι θεολόγοι, που σκέπτονταν ν’ αποχωρήσουν απ’ τη αδελφότητα της οργανώσεώς τους. Μερικοί απ’ αυτούς κατέφυγαν στο ΄Αγιο Όρος, όπως κι’ ο ίδιος ο π. Παΐσιος.

Τότε μου είχε διηγηθεί ωρισμένες μοναχικές του εμπειρίες, όπως εκείνη, που όταν ήταν στο μοναστήρι του στην Κόνιτσα, είδε ουράνια κλίμακα αγγέλων να δοξολογεί το Θεό. Η αποκάλυψή του αυτή σε μένα, μάλλον με σκανδάλισε, γιατί ήξερα ότι αυτά δεν πρέπει να διατυμπανίζονται ευκαίρως ακαίρως. Γι’ αυτό δεν επεδίωξα άλλες συναντήσεις και συζητήσεις μαζί του.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι κάποτε, συνοδευόμενος από νέο ηγούμενο, επεσκέφθη τον π. Θεόκλητο Διονυσιάτη, και μάλωσε μαζί του, γιατί ο τελευταίος «τα έβαζε» με γνωστό Νεορθόδοξο θεολόγο. Άλλοτε όμως ισχυρίζονταν ο ίδιος, ότι ο διάβολος έβαλε το θεολόγο αυτό κι’ έγραψε βιβλίο με κατάκριτες απόψεις!
Άλλοτε, σε ανθρώπους δικούς μου είχε προβλέψει ότι εκείνη τη χρονιά δεν θα βάφαμε κόκκινα αυγά, γιατί θα γίνονταν πόλεμος με την Τουρκία.
Άλλοτε, συζητώντας με δύο αξιωματικούς του στρατού, τους είπε ότι όταν θα πάρουμε την Πόλη, ό ένας απ’ αυτούς θ’ αναλάμβανε την στρατιωτική διοίκησή της!...
Και άλλοτε, έλεγε ότι ο Βαρθολομαίος είναι ο καλύτερος Πατριάρχης, που οικονόμησε ο Θεός στην εποχή μας για την Εκκλησία του! Γι’ αυτό, κι’ ο Βαρθολομαίος, όπως πληροφορούμαι, σκέπτεται να τον αγιοποιήσει προσεχώς!...
Όλα αυτά με έκαναν να κρατήσω αποστάσεις μαζί του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ήταν ένας βιαστής, με πολλούς ασκητικούς αγώνες, τους οποίους όμως οι θαυμαστές του μάλλον έχουν κατά καιρούς υπερβάλει κατά πολύ, ώστε να φαίνεται ότι ξεπερνούν και αυτούς τους αγώνες των μεγάλων ασκητών της εποχής των Πατέρων της Εκκλησίας. Ο π. Παϊσιος ήταν ένας ενάρετος και άξιος του σεβασμού μας μοναχός.

ΚΑΝΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ - KANON OF THEOTOKOS

St. Philotheus and the Sunday of St. Gregory Palamas

St. Philotheus (Coccinus), Patriarch of Constantinople, was one of the most distinguished and most prolific bishops of the Orthodox Church. He was born round about the end of the 13th century in Thessaloniki, very probably of a mother of Jewish descent. From an early age he studied with Thomas Magistrus, and had the good fortune to acquire a profound knowledge of ancient Greek and Christian literature. He soon abandoned the world and became a monk. After staying at the Sinai Monastery – we do not know for how long – he came to Mount Athos and took up residence initially at the Vatopaidi Monastery, where he met and formed spiritual bonds with St Sabbas ‘the fool for Christ’s sake’. He then moved to the Megiste Lavra Monastery, where he became closely associated with Gregory Palamas, whom he had perhaps known when he was a layman in Thessaloniki. A fervent champion of Hesychasm, he remained faithful to the teaching of Gregory Palamas and, as a simple monk of the Lavra, played a leading role in the signing of the ‘Agioritic Tome’ in 1341. In 1342, he succeeded Macarius, who had in the meantime been appointed Metropolitan of Thessaloniki, in the leadership of the Megiste Lavra.

Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ιωάννης Κορναράκης:

Τὸ 2003, δύο χρόνια μετὰ τὸν ἐρχομὸ τοῦ Πάπα, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος εἰσηγήθηκε τὸν νεωτερισμὸ τῆς «Λειτουργικῆς Ἀναγέννησης» τῆς Ἐκκλησίας.
Τὸ θεολογικὸ ὑπόβαθρο τῆς Ἀναγεννήσεως ποὺ εἶχε στὸ μυαλό του, δημοσιεύθηκε τὸ ἴδιο ἔτος, στὸ περιοδικὸ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ὡς συνοδικὸ κείμενο, γραμμένο ἀπὸ καθηγητὲς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π. Θεσσαλονίκης. Τὸ κείμενο αὐτὸ ἀποτυπώνει, μὲ γνώμονα τὴν ἀρχὴ τῆς μετανεωτερικότητος, τὶς σαρωτικὲς ἀλλαγές ποὺ ἔπρεπε νὰ γίνουν γιὰ νὰ ὁλοκληρωθεῖ ἡ «Λειτουργικὴ Ἀναγέννηση» τῆς Ἐκκλησίας.
Ἀπὸ τὶς προτεινόμενες αὐτὲς ἀλλαγές, ἀναφέρουμε δύο:

α) Λόγῳ τῶν προόδων τῶν ἀνθρωπιστικῶν καὶ κοινωνικῶν ἐπιστημῶν, θὰ πρέπει νὰ ἐπαναπροσδιορίζεται ἡ ταυτότητα τῆς Ἐκκλησίας, προκειμένου νὰ συμπορευόμαστε μὲ αὐτὲς τὶς προόδους καὶ τὶς πολιτιστικὲς ἐξελίξεις.
β) Γιὰ τοὺς ἰδίους λόγους, θὰ πρέπει νὰ ἐπαναπροσδιορίζεται συνεχῶς καὶ τὸ Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Ἡ πλατύτερη ἐπαναδιατύπωση τοῦ μυστηρίου αὐτοῦ –προταθεῖσα καὶ σὲ ἄλλο κείμενο τοῦ ἰδίου, σὲ ἐπετηρίδα τῆς Σχολῆς– ἐξηγεῖ ὅτι, στὸ μυστήριο αὐτό, δὲν προσερχόμαστε γιὰ νὰ γίνουμε ἅγιοι, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἀποκτήσουμε πνεῦμα ἀλληλεγγύης μεταξύ μας (στὸ πνεῦμα τῆς παγκοσμιοποιήσεως), γιὰ νὰ φθάσουμε στὰ ἔσχατα!!!

“Therefore Also Among the Romanians Are Many Saints…”

The Romanian people – situated, according to historical chronicles, “in the path of all evils” – were destined to pass through many trials. The latest was the worst: the Communist steamroller. This demonic ideology, nothing other than the religion of Satan on earth, as someone who passed through Communist prisons called it, claimed hundreds of thousands of victims among us. It did not succeed, however, in breaking those who, not wanting to lose their souls held steadfast with all their being to Christ. Enduring horrible suffering and finally dying at the hands of Communists, they acquired the crown of sainthood.

1η Απριλίου 1955

Του Ακαδημαϊκού Παναγιώτη Κ. Περσιάνη

 

Σ’ όλες τις χώρες του κόσμου ο εορτασμός των εθνικών επετείων έχει βασικά δυο στόχους: α) να απονεμηθεί τιμή στους πρωτεργάτες του αγώνα και σ’ αυτούς που θυσιάστηκαν για την προάσπιση της πατρίδας και β) να δοθεί η ευκαιρία στους πολίτες να αποσπάσουν για λίγο τη σκέψη τους από την καθημερινή τύρβη και μέριμνα και να στοχαστούν πάνω στο τιμώμενο γεγονός, να το δουν υπό το φως των νέων κάθε φορά δεδομένων, και να αντιληφθούν την ιστορία τους μέσα σε μια νέα ιστορική προοπτική εμβαθύνοντας έτσι στη μοίρα του έθνους τους και τη δική τους και αντλώντας τα αναγκαία διδάγματα.

Το μέγιστο δίδαγμα που μπορεί να αντληθεί από τον αγώνα του 1955-59 είναι η επιβεβαίωση της ιστορικής αλήθειας πως, όταν ο ελληνικός λαός στηρίχτηκε στις δικές του δυνάμεις, μπόρεσε να επιτύχει τους στόχους του, είτε αυτοί ήταν η απελευθέρωση σκλαβωμένων εδαφών είτε η οικοδόμηση ενός δυνατού κράτους σεβαστού στους φίλους και φοβερού στους εχθρούς του.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός λέγει σε μια από τις «Διδαχές» του, που διασώθηκαν:

«Ο ανεξομολόγητος άνθρωπος είναι όμοιος με έναν αβάπτιστον και είναι αδύνατον να σωθή. Και ανίσως ένας όπου απέθανεν εάν μεν και επρόφτασεν και εξωμολογήθη, και ας μη κοινώνησεν, είναι ελπίδα εις αυτόν. Εάν δε και δεν εξωμολογήθη, ας κοινωνήση όσες φορές θέλει, τίποτες δεν ωφελείται, μάλιστα βλάπτεται, επειδή και κοινωνεί ανάξια και αλοίμονον εις αυτόν. Πρώτον πρέπει να γίνεται η Εξομολόγησις, έπειτα η Αγία Κοινωνία. Πρώτον να πλύνωμεν και να καθαρίσωμεν το αγγείον και ύστερα να βάλωμεν το πολύτιμον πράγμα μέσα».

Να αναστρέψουμε το κλίμα ηττοπάθειας

Κωνσταντίνος Χολέβας

Η οικονομική κρίση της Ελλάδος και τα δραματικά γεγονότα που ταλαιπωρούν την Κύπρο συνοδεύθηκαν από μία σειρά παραλλήλων εξελίξεων που δίνουν την εικόνα μιας γενικής υποχωρήσεως του Ελληνισμού από την γεωπολιτική σκακιέρα.
Μας απογοήτευσε η στάση των Γερμανών και της Ευρωζώνης, μας πίκρανε η ρωσική αδιαφορία , μας ενόχλησε η πλήρης εξαφάνιση του Γάλλου Προέδρου Ολλάντ από τα θέματα που μας αφορούν, μας προβλημάτισε η επανενεργοποίηση της συνεργασίας Τουρκίας-Ισραήλ μετά από πάγωμα τριών ετών.
Καθημερινά λαμβάνουμε μαθήματα.
Πρώτον ότι στις διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχουν φιλίες και αισθήματα , παρά μόνον συμφέροντα και συμμαχίες πρόσκαιρες που μεταβάλλονται και μεταλλάσσονται. Δεύτερον ότι πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι στις λαϊκίζουσες φωνές στην Ελλάδα και στην Κύπρο , οι οποίες κραυγάζουν να βρούμε λύσεις έξω από την Ευρ. Ένωση, χωρίς να μας υποδεικνύουν ποιες είναι αυτές οι λύσεις. Τρίτον, να γνωρίζουμε ότι το ενδιαφέρον πολλών χωρών για τους υδρογονάνθρακες της Αν. Μεσογείου θα φέρνει συνεχείς αλλαγές συμμαχιών και συνεργασιών και θα εντείνει την ανάμιξη των ισχυρών χωρών, ΗΠΑ, Ρωσίας και Γερμανίας, στο παιχνίδι γύρω από την ΑΟΖ. Τέταρτον ότι η Τουρκία ,παρά τα σοβαρά εσωτερικά προβλήματά της (Ισλαμιστές, Κουρδικό, συλλήψεις στρατιωτικών) παραμένει μία ισχυρή δύναμη στην περιοχή και ακόμη περισσότερο έχει σωστή προβολή ισχύος. Πείθει ότι αξίζει να την έχει κάποιος σύμμαχο και αυτό προφανώς επηρεάζει τις αποφάσεις του Ισραήλ.
Τα μαθήματα αυτά καλό θα είναι να μας αφυπνίσουν. Αλλά δεν πρέπει να οδηγήσουν σε εθνική κατάθλιψη και σε αποδυνάμωση των προσπαθειών μας. Ο Ελληνισμός της Ελλάδος, της Κύπρου, των Βαλκανίων και της Ομογενείας έχει πολλά πλεονεκτήματα, αρκεί να τα αναγνωρίσει, και να τα αξιοποιήσει. Δεν πρέπει να παραιτηθούμε από την προσπάθεια οικονομικής, στρατιωτικής και διπλωματικής αναβαθμίσεως του ρόλου μας. Δεν πρέπει η κρισιμότητα των στιγμών να οδηγήσει σε ηττοπάθεια και συμπλέγματα μειονεξίας.
Μπορούμε να αναστρέψουμε το δύσκολο κλίμα. Ο Πολιτισμός μας, το επιστημονικό δυναμικό μας, το επιχειρηματικό μας δαιμόνιο, ο σημαντικός εμπορικός μας στόλος, το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων, ο ορυκτός και ενεργειακός μας πλούτος, είναι παράγοντες που μας δίνουν ελπίδα. Μείζων προϋπόθεση πάντως είναι η βελτίωση της ψυχολογίας μας. Να πιστέψουμε στον εαυτό μας.

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Είναι αναρίθμητοι οι πρόδρομοι του Αντιχρίστου, ομολογηταί του και πιστοί, εις τον ανθρώπινον κόσμον δια μέσου των αιώνων. «Παν πνεύμα», το δε «πνεύμα» δύναται να είναι ή άτομον ή διδασκαλία, ή ιδέα, ή σκέψις, ή άνθρωπος, ή άγγελος, ή διάβολος. Κάθε λοιπόν διδασκαλία, κάθε άτομον, κάθε ιδέα, κάθε σκέψις και λογισμός, κάθε άνθρωπος που δεν δέχεται ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός και ο Σωτήρ, ο σαρκωθείς Θεός και ο Θεάνθρωπος, έχει την καταγωγήν του από τον Αντίχριστον και ανήκει εις τον Αντίχριστον. Τοιαύτα δε άτομα και διδασκαλίαι και ιδέαι υπήρχαν ήδη απ΄ αυτής της εμφανίσεως του Κυρίου εις τον κόσμον. Δια τούτο και λέγει ο άγιος γνώστης των μυστηρίων δια τον Αντίχριστον: «και  νυν εν τω κόσμω εστίν ήδη». Κάθε άνθρωπος και κάθε ιδέα εις τον κόσμον, η οποία αρνείται τον Θεάνθρωπον Χριστόν και την Εκκλησίαν Του, είναι από τον Αντίχριστον. Ο δημιουργός της κάθε αντιχριστιανικής ιδεολογίας, αμέσως ή εμμέσως, είναι ο Αντίχριστος. Εις την πραγματικότητα, όλαι αι ιδεολογίαι δύνανται να συνοψισθούν εις δύο είδη: Εις εκείνας όπου είναι υπέρ του Χριστού και εις εκείνας αι οποίαι είναι υπέρ του Αντιχρίστου. Εις το τέλος τέλος, ο άνθρωπος ευρίσκεται εις αυτόν τον κόσμον δια να λύση εν και μοναδικόν πρόβλημα:  Εάν είναι υπέρ του Χριστού ή κατά του Χριστού. Και όντως κάθε άνθρωπος θέλοντας και μη μόνον με αυτό απασχολείται. Λύει, δηλαδή, αυτό το πρόβλημα, αυτό το παμπρόβλημα. Και κάθε ένας από ημάς ή είναι φιλόχριστος ή είναι χριστομάχος, τρίτον δεν υπάρχει. Μάλιστα, ο άνθρωπος ή είναι Χριστολάτρης ή είναι δαιμονολάτρης, τρίτον δεν υπάρχει.                                                                                                                           

Άγ. Ι. Χρυσόστομος :

«Να σου δείξουμε πέντε τρόπους για μετάνοια: Πρώτος τρόπος να είναι ή τέλεια γνώση των αμαρτημάτων μας. Δεύτερος τρόπος ή συγχώρηση των αμαρτημάτων τού πλησίον. Τρίτος τρόπος είναι (ή μετάνοια) με την προσευχή. Τέταρτος τρόπος με την ελεημοσύνη. Πέμπτος με την ταπείνωση. Λοιπόν μην αργείς, αλλά κάθε μέρα χρησιμοποίησε όλους αυτούς τούς τρόπους (για τη μετάνοια σου)».