Αναστάσεως μαρτυρία

«Ηγόρασαν αρώματα ίνα ελθούσαι αλείψωσιν αυτόν»

Xριστός Ανέστη.

H Εκκλησία μας παρουσιάζει σήμερα τα πρόσωπα εκείνα που συνδέονται με μια μαρτυρία ζωής για τη Σταυρική Θυσία και την Ανάσταση του Κυρίου. Έχουμε πρώτα τα πρόσωπα του ευσχήμονα βουλευτή Ιωσήφ του από Αριμαθαίας και του Νικόδημου που ήταν κρυφός μαθητής του Χριστού. Έπειτα, τρεις άγιες γυναικείες μορφές, η Μαρία η Μαγδαληνή, η Μαρία η μητέρα του Ιακώβου και η Σαλώμη, η μητέρα των υιών του Ζεβεδαίου, του Ιωάννου και του Ιακώβου.
Όλες αυτές οι μορφές που παρελαύνουν μέσα από τη διήγηση του Ευαγγελίου υπήρξαν μάρτυρες, ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος της ταφής και οι Μυροφόρες της Αναστάσεως. Για τις τελευταίες, ο ιερός συναξαριστής σημειώνει: «Η του Θεού Εκκλησία ταύτας παρέλαβεν εορτάζειν: α) ως ιδούσας πρώτας Χριστόν εκ νεκρών, β) τοις πάσι καταγγειλάσας το σωτήριον κήρυγμα και γ) την κατά Χριστόν πολιτείαν μετελθούσαν αρίστως και μαθητευθείσαις Χριστώ».

Η αγάπη των Μυροφόρων

Ας δούμε ειδικότερα την περίπτωση των Μυροφόρων γυναικών, από την οποία αντλούμε βαθύτατες αλήθειες.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

ΜΟΝΑΧΟΣ ΚΑΙ ΤΕΡΙΡΕΜ

O Koσμάς

5. Στη συνέχεια, αφού ξερίζωσαν τη γλώσσα κι έκοψαν το δεξί χέρι τους, τους έστειλαν εξορία. Τον άγιο Μάξιμο τον εξόρισαν στη Λαζική του Καυκάσου, δηλ. τη σημερινή δυτική Γεωργία, όπου το 662 πέθανε.


6. Θα ρωτήσουμε κάτι:
Την εποχή αυτή, που ό άγιος Μάξιμος έκανε τους αγώνες του και δεν είχε κοινωνία με κανένα Πατριαρχείο, ποιά ήταν η Εκκλησία του Χριστού;
΄Ηταν Εκκλησία του Χριστού, τα Πατριαρχεία, με τα οποία ο άγιος Μάξιμος δεν είχε κοινωνία με κανένα, γιατί ήταν στην αίρεση;
Ή, ήταν η Εκκλησία του Χριστού ο άγιος Μάξιμος, οι δύο μαθητές του και όσοι άλλοι πιστοί είχαν διακόψει την κοινωνία, με όλα τα αιρετικά Πατριαρχεία;

Την απάντηση, την αφήνω στον αγαπητό Silver, αλλά και στον κάθε καλόπιστο Νεοημερολογίτη, τους οποίους ερωτώ ακόμα δύο πράγματα:

α. Ο άγιος Μάξιμος ίδρυσε δική του Εκκλησία, ή αποτέλεσε ό ίδιος, μαζί με τους μαθητές του και όσους δεν κοινωνούσαν με τα Πατριαρχεία την Εκκλησία του Χριστού;
και 

β. Μήπως βλέπουν καμιά ομοιότητα μεταξύ των όσων τότε, την εποχή του αγίου Μαξίμου, αποτειχίστηκαν λόγω του Μονοθελητισμού, και όσων στη δική μας εποχή αποτειχίζονται από τα Πατριαρχεία και τις λοιπές αυτοκέφαλες Εκκλησίες, λόγω του Οικουμενισμού και της γενομένης Ένωσής τους με τον Πάπα;


7. Στην Εκκλησία του Χριστού ανήκουν όσοι έχουν την αλήθεια της Πίστης, όπως λέγει ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, ο οποίος τονίζει:

« Και γαρ οι της του Χριστού εκκλησίας της αληθείας εισί και οι μη της αληθείας όντες, ουδέ της του Χριστού εκκλησίας εισί» (Γρηγ. Παλαμά, ΕΠΕ, τομ. 3, σ. 608).
Στην Εκκλησία του Νέου Ημερολογίου ανήκουν σήμερα όσοι έχουν εκπέσει από την αλήθεια της Ορθόδοξης Πίστης!

Οι Λατίνοι, οι Λατινόφρονες, οι Οικουμενιστές και όλο οι αιρετικοί (Νεστοριανοί κλπ. ) δεν ανήκουν στην Εκκλησία του Χριστού! Όσο και να φωνασκούν και να βρίζουν το μικρό «λείμμα» των Ορθοδόξων, που σήμερα αποτελούν το «μικρό ποίμνιο» της Εκκλησίας του Χριστού!

H Οδός του Κυρίου

Εἶναι στενὴ, ἀλλὰ καὶ εὐρύχωρος, ὅπως μᾶς συμβουλεύει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος:

«Τίποτε δὲν εἶναι μόνιμο, ἀλλὰ τὰ πάντα παρέρχονται, καὶ τὰ λυπηρὰ καὶ τὰ καλά τῆς ζωῆς. Καὶ δὲν εἶναι ὡς πρὸς αὐτὸ μόνο εὔκολα τὰ τῆς ἀρετῆς, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸ τέλος των πάλι γίνονται εὐκολώτερα. Ὄχι μόνο ἐπειδὴ παρέρχονται οἱ κόποι καὶ οἱ ἱδρῶτες, ἀλλὰ καὶ γιά τὸ ὅτι καταλήγουν εἰς αἴσιον τέλος (διότι καταλήγουν εἰς ζωήν), ποὺ εἶναι ἱκανὸ νὰ παρηγορήσει αὐτοὺς ποὺ ἀγωνίζονται. Ὥστε καὶ τὸ ὅτι οἱ κόποι εἶναι πρόσκαιροι, ἐνῶ οἱ στέφανοι παντοτινοί, καὶ τὸ ὅτι αὐτὰ μὲν προηγοῦνται ἐνῶ ἐκεῖνα ἀκολουθοῦν, θὰ ἠμποροῦσε νὰ ἀποτελέσει πάρα πολὺ μεγάλη παρηγορία εἰς τοὺς κόπους. Διά τοῦτο ὁ Παῦλος ὠνόμασε τὴν θλίψη ἐλαφρά, ὄχι ἐξ αἰτίας τῆς φύσεως τῶν πραγμάτων, ἀλλὰ ἐξ αἰτίας τῆς προαιρέσεως αὐτῶν, ποὺ ἀγωνίζονται καὶ τῆς μελλοντικῆς ἐλπίδος».

ΕΥΛΟΓΗΤΑΡΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ - ΟΡΘΡΟΥ Μ ΣΑΒΒΑΤΟΥ - ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

St Gregory Palamas says:

If someone attempts to touch the stars with his hand, even though he is tall and stretched his arm further than the rest, he is almost as far away from those ethereal heights as men of much shorter stature, the difference not being worth mentioning. In the same way, on subjects transcending words, eminent speakers are not significantly better at saying something than anyone else. Who can attempt to treat of matters which utterly defy all words without being seen to give  away beneath the weight of these topics, like those reputed to have boasted they could counterbalance the weight of the universe, or those in the myth who attempted to make their way up to heaven? Men who make such an attempt are as far from the truth as their aims are beyond the grasp of human minds and speech, being outside the spree of this world, based far above the earth and its surroundings, and reckoned among things holy and divine.

π. Θ. Ζή­σης ἔ­γρα­φε:

 «Ὑ­πο­μεί­να­με, ὑ­πο­μεί­να­με, ὑ­πο­μεί­να­με τοὺς οἰ­κου­με­νι­σμοὺς καὶ τοὺς ἐκ­συγ­χρο­νι­σμοὺς ἐ­πὶ ἕ­να αἰ­ῶ­να. Κά­να­με ὑ­πο­μο­νὴ καὶ ὑ­πα­κο­ή∙ πε­ρι­μέ­να­με καὶ ἐλ­πί­ζα­με νὰ παύ­σουν οἱ συμ­προ­σευ­χές, οἱ συγ­χρω­τι­σμοί, οἱ συγ­κρη­τι­σμοί∙ .­..ἐ­νι­στά­με­θα καὶ δι­α­μαρ­τυ­ρό­με­θα. Θὰ δι­α­κό­ψου­με τὴν κοι­νω­νί­α μὲ ὅ­σους κοι­νω­νοῦν μὲ τὸν ἀ­κοι­νώ­νη­το, αἱ­ρε­τι­κὸ καὶ σχι­σμα­τι­κὸ πά­πα»

Κατάρα ή Ευλογία; Γέμισε ο κόσμος από Έλληνες και η Ελλάδα από μουσουλμάνους.

Paniyiri Greek Festival 2013 is on May 18-19 at Musgrave Park.

Paniyiri Greek Festival Time to dance the Zorba, devour souvlaki and honey puffs(=λουκουμάδες), check out the 3D chalk art and tour the Greek orthodox church at this weekend’s great big Greek festival.
Musgrave Park, South Brisbane, Αυστραλία.
Tickets $10 adults, children under 13 free.

Μόνο εὐχήσου στὸν Θεὸ νὰ βρεθεῖς τὴν τελευταία σου στιγμὴ σηκωμένος μὲ τὴν ἁγία μετάνοια.

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=4&t=7813

Ἕνας ἀδελφὸς ἐξομολογήθηκε στὸν Ἀββᾶ Σισώη: - Ἔπεσα, Πάτερ. Τί νὰ κάνω τώρα; 
- Σήκω, τοῦ εἶπε μὲ τὴ χαρακτηριστική του ἁπλότητα ὁ Ἅγιος Γέροντας.
- Σηκώθηκα, Ἀββᾶ, μὰ πάλι ἔπεσα στὴν καταραμένη ἁμαρτία, ὁμολόγησε μὲ θλίψη ὁ ἀδελφός.
- Καὶ τί σὲ ἐμποδίζει νὰ ξανασηκωθῇς;
- Ὡς πότε; ρώτησε ὁ ἀδελφός.
- Ἕως ὅτου σὲ βρῇ ὁ θάνατος ἢ στὴν πτώση ἢ στὴν ἔγερση. Δὲν εἶναι γραμμένο «ὅπου εὑρῶ σε ἐκεῖ καὶ κρινῶ σε»; ἐξήγησε ὁ Γέροντας. Μόνο εὐχήσου στὸν Θεὸ νὰ βρεθεῖς τὴν τελευταία σου στιγμὴ σηκωμένος μὲ τὴν ἁγία μετάνοια.

Οι «50 ομιλίες» του Αββά Μακαρίου του Αιγυπτίου.

Μελέτημα  6^ον .

1. Ο Θείος Απόστολος διδάσκει να προσευχόμαστε αδιαλείπτως και να επιμένουμε στην προσευχή. Ο Κύριος επίσης μ΄ εκείνο που είπε: «Πόσο περισσότερο ο Θεός θ΄ αποδώσει το δίκαιο σ΄ εκείνους που Τον παρακαλού νύχτα-μέρα;». Και με το: «Αγρυπνείτε και προσεύχεσθε». Πρέπει λοιπόν πάντοτε να προσευχόμαστε και να μη ραθυμούμε. Πρέπει να ξέρουμε όμως, ότι ο πονηρός φέρνει πολλά εμπόδια στην επίμονη προσευχή. Δηλαδή ύπνο, ακηδία, βάρος του σώματος, εκτροπή λογισμών, ακαταστασία νου, ατονία κ.λ.π. Έπειτα θλίψεις και εξεγέρσεις των πονηρών πνευμάτων, που πολεμούν σφοδρά εναντίον μας και εμποδίζουν να πλησιάσει το Θεό η Θεοφιλής ψυχή, που Τον ζητάει ακατάπαυστα…                                                                                       2. Πολύ λίγο μπορεί να μας ωφελήσει η προσευχή, που δεν στολίζεται με την ταπεινοφροσύνη, την αγάπη, την απλότητα και την αγαθότητα. Το ίδιο ισχύει και για κάθε εργασία και κόπο, που κάνομε για χάρη της αρετής. Αν δεν δούμε, ότι έχομε μέσα μας τους καρπούς της αγάπης, της ειρήνης, της χαράς, της απλότητας, της ταπεινοφροσύνης, της πραότητας, της απουσίας προσποιήσεως, της ορθής πίστεως, της μακροθυμίας, της ευπροσηγορίας, δεν ωφεληθήκαμε διόλου από τους κόπους, που κάνομε για κάθε αρετή. Ώστε αυτοί, που δεν βλέπουν μέσα τους αυτούς τους καρπούς, δεν διαφέρουν διόλου από τις πέντε μωρές παρθένες. Οι οποίες, επειδή δεν είχαν απ΄ αυτόν τον κόσμο μέσα στις καρδιές τους το πνευματικό λάδι, δηλαδή τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, ονομάστηκαν μωρές και αποκλείσθηκαν με αξιοθρήνητο τρόπο απ΄ τον βασιλικό νυμφώνα, χωρίς να ωφεληθούν καθόλου από τον κόπο της παρθενίας. Όπως όταν καλλιεργούμε το αμπέλι, όλη η επιμέλεια και ο κόπος γίνεται για να πάρουμε σταφύλια. Έτσι, αν με την ενέργεια του Πνεύματος δε δούμε μέσα μας καρπούς αγάπης, ειρήνης, χαράς κλπ., τότε αποδεικνύεται περιττός ο κόπος της παρθενίας, της προσευχής, της ψαλμωδίας, της νηστείας και της αγρυπνίας. Αν τώρα κάποιος, από έλλειψη γνώσεως, την εργασία και τον κόπο του τα νομίζει καρπούς του Πνεύματος, ας ξέρει ότι εξαπατάει και παραπλανάει τον εαυτό του. Και έτσι τον στερεί από τους μεγάλους πράγματι καρπούς του Αγίου Πνεύματος.