Μαρτυρικήν εορτήν εορτάζομεν σήμερον, αδελφοί, και πάσα ψυχή ευσεβής και φιλομάρτυς χαίρει πνευματικώς και σκιρτά. Νέου Μάρτυρος μνήμη εν τη Εκκλησία του Χριστού ανέτειλεν υπέρ τας ηλιακάς αυγάς, και πάντα των Ορθοδόξων Χριστιανών τα πληρώματα καταυγάζει ταις μυστικαίς ακτίσι των αγώνων αυτού, και φωτός νοητού πληροί τας καρδίας και τα πρόσωπα ημών, και προς δόξαν και αίνον του αθλοθέτου Χριστού, του δοξαζομένου εν τοις Αγίοις αυτού, διεγείρει πάντας ημάς· διότι δόξα Χριστού ανεδείχθησαν οι Μάρτυρες ως δοξάσαντες το Άγιον αυτού όνομα και υπέρ παν όνομα, η δε αγία αυτών μνήμη χαράς ημίν πνευματικής υπόθεσις, και ευφροσύνης θείας πρόξενος γίνεται, τοις εν πνεύματι και αληθεία εορτάζουσι, κατά την φωνήν:
«ΙΔΟΥ ΓΑΡ ΑΠΟ ΤΟΥ ΝΥΝ ΜΑΚΑΡΙΟΥΣΙ ΜΕ ΠΑΣΑΙ ΑΙ ΓΕΝΕΑΙ»
H ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ αὐτὴ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐξεπληρώθη κατὰ γράμμα διὰ μέσου τῶν αἰώνων. Αἱ γενεαὶ τῶν Ὀρθοδόξων ὕμνησαν καὶ ἐμεγάλυναν τὴν Θεοτόκον ὅσον ἦτο δυνατὸν εἰς τοὺς ἀνθρώπους. Πόσαι ἑορταὶ καὶ πανηγύρεις, ὕμνοι καὶ λόγοι διὰ τὴν Θεοτόκον, τὴν Παναγίαν μας; Βεβαίως δὲν ὑπάρχει γλῶσσα ἀνθρώπου, μήτε ὑπερκόσμιος ἀγγελικὸς νοῦς, λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, ποὺ νὰ μπορῆ ἐπάξια νὰ Τὴν ὑμνήση. Τὴν Μητέρα τοῦ Θεοῦ, τὴν ὕμνησαν μὲ εὐγνωμοσύνη οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ μὲ πόθον καὶ φόβον. Αὐτὴν ποὺ εὐεργέτησεν ὅλην τὴν πλάσιν. Τὴν ἐμακάρισαν τὴν Παναγίαν μας, αἱ γενεαὶ τῶν Ὀρθοδόξων, διότι Ἐκεῖνον, ποὺ δὲν χωροῦσε ὅλη ἡ κτίσις, Τὸν ἐχώρεσε τὸ ἰδικόν Της σῶμα.
Τη Η΄ (8η) του Αυγούστου, μνήμη του Αγίου ενδόξου Νεομάρτυρος ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ του εκ Ζαγοράς μεν της Μαγνησίας καταγομένου, εν Κωνσταντινουπόλει δε μαρτυρήσαντος κατά το έτος αχπ΄ (1680).
Τριαντάφυλλος ο ένδοξος Νεομάρτυς του Χριστού ήτο από την Ζαγοράν της Μαγνησίας, κειμένην πλησίον της πόλεως Βόλου, γεννηθείς περί τα μέσα της ζοφεράς δουλείας της γλυκυτάτης μας πατρίδος, της Ελλάδος, υπό τους Τούρκους, ήτοι περί το έτος αφξγ΄(1663). Ούτος εργαζόμενος ως ναύτης εις τα πλοία όταν ήτο περίπου δεκαεπταετής, συνελήφθη δι’ άγνωστον εις ημάς αιτίαν υπό των Τούρκων, εβιάζετο δε υπ’ αυτών να αρνηθή την πάτριον αυτού αληθή πίστιν του Χριστού και να ασπασθή την μιαράν θρησκείαν των Αγαρηνών.
Επιβουλή παγκόσμιας Κυβέρνησης καί παγκόσμιας Πανθρησκείας
Ἡ Παγκόσμια Τάξη Πραγμάτων μέ τά δύο ὀχήματά της τόν Πολιτικό καί τόν Θρησκευτικό Οἰκουμενισμό, ὡς συγκοινωνοῦντα δοχεῖα σε πλήρη συνεργασία μεταξύ τους καθορίζουν τό μέλλον τῶν λαῶν και εἰδικότερα τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων. Γνωρίζει ὅτι ἡ πίστη εἶναι το βασικότερο στοιχεῖο στήν διαμόρφωση τοῦ χαρακτήρα τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καί γιά αὐτό προσπαθεῖ να τήν ἀλλοιώσει. Τά δύο αὐτά σχήματα στήν ἐποχή μας ἔχουν ἑνιαία γραμμή καί συνεργάζονται γιά την ἐπιβουλή τῆς παγκόσμιας Κυβέρνησης καί τῆς παγκόσμιας Πανθρησκείας. Τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως ἐδῶ καί ἕνα αἰῶνα πρωτοστατεῖ μέσῳ τῆς Οἰκουμενικῆς κίνησης στήν δημιουργία «ἐκκλησίας», ἡ ὁποία θα εἶναι ἡ σύνθεση ὅλων τῶν ἐκκλησιῶν συμπεριλαμβανομένης καί αὐτῆς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἔτσι, ὄντας ἁλωμένο ἔχει ἀπεμπολήσει τήν πίστη τῶν Πατέρων.
---------------------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Τρία εἶναι τά (παραλλήλως κινούμενα πρός τήν αὐτήν κατεύθυνσιν) «ὀχήματα» τῆς ΝΤΠ. Ἐκτός ἀπό τό πολιτικόν (μία παγκόσμιος ὑπερκυβέρνησις) καί τό θρησκευτικόν (μία παγκόσμιος θρησκεία, ὁ Οἰκουμενισμός, δηλαδή Σατανισμός), εἶναι καί τό οἰκονομικόν. Μέ οἰκονομικά τερτίπια (νόμιμα ἤ παράνομα) καί μέσῳ τῶν ἐξωνημένων, διεφθαρμένων καί διεστραμμένων «πολιτικῶν» καθιστοῦν τίς διάφορες χῶρες ἐξηρτημένες ἀπό τά κέντρα πού ἐλέγχει ἡ ΝΤΠ (βλ. ΕΕ, Εὐρωζώνη, ΔΝΤ, Τρόϊκα, Παγκόσμιος Τράπεζα, Παγκόσμιος Ὀργανισμός Ἐμπορίου κ.λπ.) καί κατόπιν τίς κάμνουν ὅ,τι θέλουν.
Οι άγιοι αποκαλύπτουν τάς προρρήσεις τής Π. Διαθήκης -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη
Ιώβ : «ὁ Κύριος ἔδωκεν, ὁ Κύριος ἀφείλατο· ὡς τῷ Κυρίῳ ἔδοξεν, οὕτω καὶ ἐγένετο· εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον εἰς τοὺς αἰῶνας.»
Άγιος
Ιωάννης Χρυσόστομος : «Δόξα τώ Θεώ πάντων ένεκεν»
Με την φράση αυτή ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άφησε την τελευταία του αναπνοή !
Οι αλλήλους δάκνοντες καί κατεσθίοντες, ημέτεροι νέοι καί
παλαιοί επιβεβαιώνουν δύο τινά :
1) «22 καὶ εἰ μὴ ἐκολοβώθησαν αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι, οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ·»
(Μτ. κδ΄΄)
2) «( 8 λέγω ὑμῖν ὅτι ποιήσει τὴν ἐκδίκησιν αὐτῶν ἐν τάχει.) πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου
ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς ; (Λκ.ιη΄)
«Όντως αύτη είναι η οδός της σωτηρίας».
Περί του Πίωρ τούτου γράφεται εις τον Παράδεισον των Πατέρων, ότι εγένετο ποτε σύναξις εις την σκήτην, ίνα κρίνωσιν οι πατέρες ένα αδελφόν ο οποίος έσφαλεν. Λαλούντων δε των άλλων πατέρων περί του αμαρτήσαντος αδελφού, ο Πίωρ ούτος εξήλθεν, έλαβε σάκκον πλήρη άμμου και τον έβαλεν οπίσω εις την ράχιν του· έπειτα έβαλεν εντός σπυρίδος ολίγην άμμον εξ εκείνης και την εκρέμασεν έμπροσθέν του. Ερωτηθείς δε υπό των πατέρων να είπη τι σημαίνει αυτό το πράγμα, απεκρίθη: «το σακκίον το οποίον έχει την πολλήν άμμον είναι αι ιδικαί μου αμαρτίαι, τας οποίας έχω οπίσω μου και δεν τας βλέπω, ίνα κλαίω δι’ αυτάς, η δε ολίγη άμμος, ήτις κρέμαται έμπροσθέν μου με την σπυρίδα ταύτην, είναι αι ολίγαι αμαρτίαι του αδελφού, τας οποίας έχων έμπροσθέν μου κατακρίνω τον αδελφόν. Πλην δεν έπρεπεν ούτω να κάμνω, αλλ’ έπρεπε να συμβαίνη το εναντίον· τα ιδικά μου σφάλματα να έχω έμπροσθέν μου και να παρακαλώ τον Θεόν ίνα μοι τα συγχωρήση». Ταύτα ακούσαντες οι πατέρες ανεχώρησαν λέγοντες τούτον τον λόγον. «Όντως αύτη είναι η οδός της σωτηρίας».
--------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Ἡ ἀνάρτησις αὐτή ἀποτελεῖ νεωτέραν ἐκδοχήν τοῦ γνωστοῦ μύθου τοῦ σοφοῦ Αἰσώπου:
«Ἀνθρώπων ἕκαστος δύο πήρας [σ.σ. τουρβᾶδες] φέρει, τὴν μὲν ἔμπροσθεν, τὴν δὲ ὄπισθεν, γέμει δὲ κακῶν ἑκατέρα. Ἀλλ' ἡ μὲν ἔμπροσθεν ἀλλοτρίων γέμει, ἡ δὲ ὄπισθεν τῶν αὐτοῦ τοῦ φέροντος. Καὶ διὰ τοῦτο οἱ ἄνθρωποι τὰ μὲν ἑαυτῶν κακὰ οὐχ ὁρῶσι, τὰ δὲ ἀλλότρια πάνυ ἀκριβῶς θεῶνται».
Οἱ Ματθαιϊσταί αἱρετίζουν πού προβάλλουν τήν πλάνην των -- Του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητού Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων
Οἱ Ματθαιϊσταί, προκειμένου νά δικαιολογήσουν τό σχίσμα των (1937) ξημεροβραδιάζονται ἐπαναλαμβάνοντας τήν ἰδίαν πλάνην: ὅτι τό Ν/Ηκόν σχίσμα τοῦ 1924 εἶναι ἐνεργείᾳ. Κατά τήν Ἱεράν Παράδοσιν καί Ὀρθόδοξον Ἐκλησιολογίαν, ὅμως, ἕν σχίσμα ἤ αἵρεσις πού ἔχει ἐξαπλωθῆ εἰς ὁλόκληρον τήν Οἰκουμένην καθίσταται ἐνεργείᾳ ἀπό τήν στιγμήν πού θά καταδικασθῇ ἀπό Πανορθόδοξον Σύνοδον ΖΩΝΤΩΝ ἐπισκόπων, ἡ ὁποία θά ἀναθεματίσῃ καί θά καθαιρέσῃ τούς πρωταιτίους. Αὐτό δέν ἔχει γίνει γιά τό θέμα Ν/Ητισμός - Οἰκουμενισμός. Συνεπῶς, οἱ Ματθαιϊσταί αἱρετίζουν πού προβάλλουν τήν πλάνην των, καί μάλιστα μέ φανατισμόν, δικαιώνοντες ἐν μέρει «Τά Δύο Ἄκρα» τοῦ π. Ἐπιφανίου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)