Orthodox Voice - Ορθόδοξη Φωνή: 10/31/12

π. Θεόδωρος Ζήσης. Το Θαύμα της Παναγίας στον Ορχομενό

Δημοσιεύτηκε στις 30 Οκτ 2012 από Simeron Wordpress

Πρωτ. Θεόδωρος Ζήσης - Το Θαύμα της Παναγίας που έσωσε τον Ορχομενό στην Κατοχή (Βίντεο)

H πτώσης των "Ορθοδόξων" Ταγών.

«Ετι δεόμεθα υπέρ του Αγιωτάτου Επισκόπου και Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου…».

Η παταγώδης αύτη κατάπτωσις της εκκλησιαστικής ημών Ηγεσίας, δέον να σημειωθή ότι ουδέν άλλο διαδηλοί, ειμή σαφεστάτην αθέτησιν του θεμελιώδους Δόγματος της απολυτρωτικής μοναδικότητος της ορθοδόξου υποστάσεως της αγίας ημών Εκκλησίας και Πίστεως. Κατ΄ ακολουθείαν είναι ανάγκη, όπως γίνη επίσης αντιληπτόν και καταστή συνείδησις εκάστου πιστού και ιδίως των Επισκόπων και των Αγιορειτών, ότι η ανωτέρω διακηρυχθείσα αίρεσις και βλασφημία, τους υιοθετούντας ή τους κατά διάφορον τρόπον κοινωνούντας προς αυτήν, ως π.χ. δια της διαμνημονεύσεως του διακηρύξαντος ταύτην και των μετ΄ αυτού κοινωνούντων, καθιστά τούτους «συναπολλυμένους» τη ούτω κοινωνούση αιρέσει, ότε πλέον, «Χριστός ημάς ουδέν ωφελήσει»!

O Αββάς Σισώης

΄Ελεγαν περί του Αββά Σισώη, ότι, όταν επρόκειτο να πεθάνει, και ενώ ευρίσκονταν οι πατέρες της σκήτης γύρω του, έλαμψε το πρόσωπό του όπως ο ήλιος και είπε στους παρευρισκομένους ότι:
« Ο ΄Αγιος Αντώνιος ήλθε».
Και μετά από λίγο είπε: «να ο χορός των Προφητών ήλθε». Και πάλιν το πρόσωπο του έλαμψε περισσότερο και είπε: «να ο χορός των Αποστόλων ήλθε». Και διπλασιάστηκε ο φωτισμός του προσώπου του και άρχισε να ομιλεί με κάποιους. Τότε τον ρώτησαν οι πατέρες: «με ποιόν ομιλείς πάτερ»; Και αυτός τους απάντησε: «με τους Αγγέλους που ήλθαν να παραλάβουν την ψυχή μου και τους παρακαλώ να με αφήσουν λίγο για να μετανοήσω». Και λέγουν προς αυτόν οι πατέρες: «Δεν έχεις ανάγκη μετανοίας πάτερ». Και τους απάντησε ο Αββάς Σισώης: «αλήθεια σας λέγω ότι δεν έχω βάλει ακόμη αρχή»!!! Και έμαθαν πάντες ότι ήταν τέλειος. Και πάλι ξαφνικά έγινε το πρόσωπό του ολόλαμπρο και εφοβήθηκαν όλοι, που ήσαν κοντά του, και είπε προς αυτούς: «Βλέπετε ο Κύριος ήλθε και λέγει, φέρετε μου το σκεύος της ερήμου», και αμέσως παρέδωσε το πνεύμα και γέμισε όλο το κελλί του από άρρητη ευωδία.

΄Ενας μοναχός εξωμολογήθηκε στον Αββά Σισώη:
«΄Επεσα πάτερ. Τι να κάνω;»
«Σήκω», του είπε, με τη χαρακτηριστική του απλότητα ο άγιος Γέροντας.
«Σηκώθηκα Αββά μα πάλι έπεσα στην καταραμένη αμαρτία», ομολόγησε με θλίψη ο αδελφός.
«Και τι σε εμποδίζει να ξανασηκωθείς;»
«Ως πότε Αββά» ρώτησε ο αδελφός.
«΄Εως ότου να σε βρή ο θάνατος ή στην πτώση ή στην έγερση. Δεν είναι γραμμένο όπου ευρώ σε, εκεί και κρινώ σε; Μόνο εύχου στο Θεό να βρεθείς την τελευταία σου στιγμή σηκωμένος με την αγία μετάνοια.» του εξήγησε ο Αββάς Σισώης.

Τρία πράγματα με συγκλονίζουν, αδελφοί, έλεγε ο Αββάς Σισώης:
1. Ο χωρισμός της ψυχής από το σώμα.
2. Η εμφάνισή μου ενώπιον του αδεκάστου Κριτού.
Και 3. Η εναντίον μου καταδικαστική απόφαση.

Ανθελληνικό κίνημα

Η Μαρία Ρεπούση είναι βουλευτής της ΔΗΜ.ΑΡ. και τομεάρχης Παιδείας στο κόμμα του κ. Κουβέλη, που συμμετέχει στην κυβέρνηση. Είναι η υπεύθυνη της αναγραφής της κατάπτυστης λέξης «συνωστισμός» στα βιβλία Ιστορίας της Στ' Δημοτικού, σε κεφάλαιο που αναφερόταν στη σφαγή της Σμύρνης. Η κυρία Ρεπούση είναι εκείνη που αποχώρησε από την αίθουσα της Ολομέλειας της Βουλής όταν τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή για τη γενοκτονία των Ποντίων από τους Τούρκους.

Η Μαρία Ρεπούση διέψευσε ότι ζήτησε την κατάργηση της αναπαράστασης της Εξόδου του Μεσολογγίου, της ανατίναξης της Αρμάτας στις Σπέτσες και της αναπαράστασης στο Κούγκι, αλλά η υπόλοιπη δράση της δεν επιδέχεται διαψεύσεων. Οσα παραπέμπουν στον οθωμανικό τάφο στον οποίον εγκλωβίστηκε επί αιώνες το Γένος των Ελλήνων την τέρπουν. Μόνο την υποχρεωτική ανάρτηση της ημισελήνου στα δημόσια κτίρια δεν έχει ζητήσει ακόμα.

Ωστόσο, μπορεί να πρωτοστατεί στον ανθελληνικό ακτιβισμό η εκλεκτή του κ. Κουβέλη, αλλά δεν είναι μόνη. Ο ανθελληνισμός είναι κίνημα στην Ελλάδα και η εκπροσώπησή του αυξάνεται καθημερινά, με ταχύτατους ρυθμούς.

Στην αρχή αποτελούσε μια προσοδοφόρα έξη της ημεδαπής ελληνόφωνης ελίτ. Ομως, με την πάροδο των χρόνων και τον συστηματικό αφελληνισμό της δημόσιας εκπαίδευσης, που μεθόδευσε η ζοφερή κυβέρνηση Σημίτη, η χώρα έχει αρχίσει να υποδέχεται γενιές ολόκληρες που είναι εξοικειωμένες με τις αρχές και τις αξίες της κυρίας Ρεπούση.

Στη Δημόσια Διοίκηση, στον δημοσιογραφικό κόσμο, στον χώρο της «διανόησης» και στα τριτοβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα η κυρίαρχη ιδεολογία βρίσκεται πιο κοντά στα ρεπουσικά υποπροϊόντα παρά στην ελληνική παράδοση.

Ο πατριωτισμός, η Ορθοδοξία και το σύνολο των ιδεών με τις οποίες γαλουχήθηκαν οι προηγούμενες γενεές δυσφημούνται ως «εθνικισμός, προγονοπληξία, αναχρονισμός, θρησκοληψία». Το δυσάρεστο είναι ότι με την πάροδο του χρόνου, την επιμονή των προπαγανδιστών του πολυπολιτισμού και την αφθονία σε υλικά μέσα που διαθέτουν η τάση του αφελληνισμού δείχνει να προελαύνει.

Το κράτος τι κάνει; Καθεύδει - όποτε δεν τάσσεται απροκάλυπτα υπέρ του πολυπολιτισμικού νεφελώματος.

http://www.dimokratianews.gr/content/

Πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 30 Οκτωβρίου στο Πνευματικό Κέντρο του Αγίου Νικολάου Πειραιώς η Ιερατική Σύναξη της Ιεράς Μητροπόλεως μας με θέμα "Υφίσταται ανάγκη μεταγλωττίσεως των λειτουργικών κειμένων δια την ποιμαντική μας διακονία;" και με ομιλητές τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Εδέσσης Πέλλης και Αλμωπίας κ.κ. ΙΩΗΛ και τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας κ.κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ.

Το πρόγραμμα της συνάξεως ξεκίνησε με τον καθιερωμένο αγιασμό από τους Σεβασμιωτάτους, ενώ την εναρκτήρια ομιλία πραγματοποίησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας. Ο Σεβασμιώτατος μεταξύ άλλων στην ομιλία του αναφέρθηκε στο κατά πόσο η Γλώσσα της Λατρείας γίνεται κατανοητή σήμερα στους ανθρώπους όταν δεν υπάρχει συνέπεια και συνέχεια μέσω της πνευματικής ζωής. Μεταξύ άλλων ανέφερε ότι οδηγούμεθα στην προσωπική αλλοτρίωση μέσω της άγνοιας της ιστορίας και της κοινωνίας με την παράδοση της εκκλησίας μας.
Στην κύρια ομιλία του ο Σεβασμιωτατος Μητροπολίτης Εδέσσης κ. ΙΩΗΛ αναφέρθηκε στο αν υπάρχει ή όχι ανάγκη μεταγλώττισης των λειτουργικών κειμένων μέσω των τριών αξόνων, τους οποίους και ανέπτυξε, ως ακολούθως:
α) στην λειτουργική πράξη των Ιερέων. Δηλαδή κατά πόσο οι Ιερείς τελούν πιστεύοντας και θέλοντας τις ακολουθίες και τα λειτουργικά τους καθήκοντα
β) στη γλώσσα της λατρείας, λέγοντας το πόσο είναι αναγκαίο ή όχι το να "απλοποιηθεί" η λειτουργική γλώσσα στην καθομιλουμένη, και
γ) στο αν είναι αναγκαία ή μη η μετάφραση των λειτουργικών κειμένων μιλώντας μέσα από προσωπικά του παραδείγματα από τη σχέση του με τον μακαριστό Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κοζάνης κυρό Διονύσιο.
Στην δευτερολογία του ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας εξέφρασε και συνόψισε τα συμπεράσματα της συνάξεως, ενώ αμέσως μετά ακολούθησε διαλογική συζήτηση μεταξύ των Σεβασμιωτάτων και των Ιερέων.

Πηγή : http://www.imp.gr/

Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.

Εορτάζουσα την 1600ήν επέτειον της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, η Ορθόδοξος Εκκλησία εορτάζει την νίκην της καθολικής πίστεως επί του υπερηφάνου ατομικού νου, την νίκην του Θεανθρώπου επί του ανθρώπου. Αν και αλλάσση εξωτερικώς ως ο χαμαιλέων ο αρειανισμός, όμως κατ΄ ουσίαν είναι πάντοτε ο ίδιος. Αλλά και η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν αλλάσσει την πίστιν της και τα μέσα του αγώνος της εναντίον του αρειανισμού. Όπως ενίκησε τον παλαιόν αρειανισμόν, ούτω νικά και κάθε αρειανισμόν, και τον σύγχρονον ευρωπαϊκόν αρειανισμόν. Τους νικά με την αποστολικήν και αγίαν καθολικήν πίστιν της, με την εκ Θεού δοθείσαν αγιοπατερικήν πανοπλίαν—την καθολικότητα. Η καθολικότης είναι το μόνον αήττητον όπλον της Εκκλησίας του Χριστού, όπου δεν υπάρχει αυτή, είναι αδύνατος η νίκη επί του αρειανισμού, ο ρωμαιοκαθολικισμός έχει χάσει την καθολικότητα αυτήν και τοιουτοτρόπως έχει αυτομολήσει εις την αρειανικήν μεθοδολογίαν.

Συνεχίζεται.

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ - Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

+π. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης

Το Σώμα του Χριστού.

Ότι ο Χριστός ήλθε με το Άγιον Πνεύμα και τον Πατέρα μετά την Ανάστασίν Του, την Ανάληψιν και την επιστροφήν του να ενοικήση εις τους πιστούς, είναι μία βασική προϋπόθεσις και του Αποστόλου Παύλου και του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ιωάννου. Με την δεδομένην σχέσιν του Αποστόλου Λουκά προς τον Παύλον, το γεγονός της Πεντηκοστής το αναφερόμενον υπό του Λουκά πολύ πιθανώς έχει μίαν Παύλειον εκκλησιολογικήν βάσιν. Εν τούτοις, από μίαν σπουδαίαν άποψιν, δηλαδή σχετικώς με το φαινόμενον της γλωσσολαλίας, ο Λουκάς πράγματι έχει γίνει το κλειδί εις τον Παύλον αντί του αντιθέτου.

Θα έπρεπε να σημειωθή ότι αι επιστολαί του Αποστόλου Παύλου απευθύνονται εις τους ήδη μυημένους εις τα μυστήρια της Εκκλησίας. Το Ευαγγέλιον του Ιωάννου είναι έν βιβλίον κατηχήσεως μετά το Βάπτισμα προωρισμένον δι' εκείνους, οι οποίοι έχουν ήδη το Άγιον Πνεύμα. Αλλά το Ευαγγέλιον του Λουκά, εν τούτοις, ως αυτά του Μάρκου και του Ματθαίου είναι κατήχησις προ του βαπτίσματος και αι Πράξεις των Αποστόλων προορίζονται δια ακροατήριον όχι μυημένον εις την εσωτερικήν ζωήν του Χριστού. Εν τούτοις, αφού ο Λουκάς ήτο μαθητής και ακόλουθος του Παύλου, τα γραπτά του προυποθέτουν και αντανακλούν αυτήν την εσωτερικήν ζωήν εν Χριστώ.

Συνεχίζεται.

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος Ἐδέσσης ὑποδεικνύει:

«Κανένας ἀπὸ ἐμᾶς δὲν

μπορεῖ μὲ τὴν δική του δύναμη νὰ γλυτώσει ἀπὸ τοὺς μεθόδους καὶ τὶς τέ-

χνες τοῦ πονηροῦ, παρὰ μόνο μὲ τὴν ἀνίκητη δύναμη τοῦ Χριστοῦ. Μά-

ταια λοιπὸν πλανιοῦνται ὅσοι ὑπερηφανεύονται καὶ φουσκώνουν διαφημί-

ζοντας ὅτι μὲ τὶς ἀσκήσεις, ποὺ κάνουν καὶ μὲ τό αὐτεξούσιό τους καταρ-

γοῦν τὴν ἁμαρτία, ἡ ὁποία καταργεῖται μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, καθὼς ἔχει

νεκρωθεῖ διὰ τοῦ μυστηρίου τοῦ Σταυροῦ. Καὶ δὲν θὰ κερδίσομε τίποτε

ἀπὸ τὴν θεία βοήθεια, ἂν δὲν ἔχομε προθυμία. Αὐτὰ τὰ δύο τὰ φανερώ-

νουν ὁ Ἰούδας καὶ ὁ Πέτρος»

Orthodox Voice - Ορθόδοξη Φωνή