Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. Eρμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.


Οἱ γραπτές ἀπαντήσεις τῶν μονῶν, οἱ ὁποῖες διέκοψαν τήν μνημόνευσι, πρός τήν Ἱερά Κοινότητα καί τόν πατριαρχικό Ἔξαρχο ἦταν ὄντως ὁμολογιακές, δεδομένου ὅτι ἐγνώριζον οἱ Πατέρες τίς πιέσεις καί ἀπειλές πού θά ὑφίσταντο καί τά ἐπακόλουθα τῆς ὀρθοδόξου ἐνστάσεώς των.
Ἡ Ἱερά μονή Καρακάλλου μεταξύ τῶν ἄλλων ἀνέφερε: «...Ἐπιθυμοῦμεν νά ἐπαναλάβωμεν τήν ἐν πεποιθήσει καί ἀμετάθετον ἀπόφασιν ἡμῶν περί συνεχίσεως τῆς διακοπῆς τοῦ Πατριαρχικοῦ Μνημοσύνου εἰς ἔνδειξιν διαμαρτυρίας, ἐφ’ὅσον ὁ Νέος Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Δημήτριος ὁ Α΄ θα συνεχίσῃ τήν τηρουμένην ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου Γραμμήν, τήν ὁποίαν εἶχε χαράξει ὁ Ἀθηναγόρας. Ἡμεῖς οἱ ἁγιορεῖται ἐνομίζαμεν ὅτι θά ἠκολούθει αὐστηράν συντηρητικήν γραμμήν ἀντίθετον ἀπό ἐκείνην τοῦ Ἀθηναγόρα. Ἑπομένως ἔργον τοῦ νέου Πατριάρχου εἶναι ἡ ἐπί 24 ἔτη χαραχθεῖσα γραμμή τῆς συνεργασίας μετά τοῦ ἀμετανοήτου πάπα Παύλου διά τήν ἕνωσιν τῶν Ἐκκλησιῶν. Συνεπῶς ἡ καθ’ ἡμᾶς Ἱερά Μονή τοῦ Καρακάλλου ἐπανέρχεται καί αὖθις εἰς τήν παλαιάν ἀπόφασιν τῆς Ἐκτάκτου Διπλῆς Ἱερᾶς Συνάξεως, ἥτις λέγει καί ἀποφασίζει, σύν τοῖς ἄλλοις, ὅτι ἐπαφίεται εἰς την συνείδησιν ἑκάστης Μονῆς ἡ διαμνημόνευσις τοῦ ὀνόματος τοῦ οἰκ. Πατριάρχου, διότι δέν δυνάμεθα νά καταπατήσωμεν τούς Ἱερούς Κανόνας, οὕς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ἐλάλησεν εἰς αὐτούς παρά ταῖς Ἱ. Συνόδοις. Θά πειθώμεθα εἰς τόν νέον Πατριάρχην, ὅταν διαπιστώσωμεν ὅτι οὗτος θά ἀναθεωρήσῃ τάς αἱρετικάς ὁμολογίας τοῦ προκατόχου του καί δέν θα συνεχίσῃ τήν φιλοπαπικήν γραμμήν» (ὅπ. ἀν., σελ. 22). Ἡ ἱερά Μονή ἁγ. Παύλου ἐδήλωσε γραπτῶς τά ἑξῆς:
«Ἀνταποκρινόμενοι εἰς τήν ὑπ’ ἀριθμ. 627 τῆς 19ης τρέχοντος μηνός Ὑμετέραν ἐγκύκλιον, γνωρίζομεν τῇ Ἱ. Κοινότητι ὅτι ἐπί τοῦ θέματος τοῦ μνημοσύνου τοῦ ὀνόματος τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ οἰκ. Πατριάρχου κυρίου Δημητρίου, ἡ ἀπόφασις ἡμῶν εἶναι ὅτι δέν δυνάμεθα νά προχωρήσωμεν εἰς συζήτησιν παρά μόνον ἐφ’ ὅσον δηλωθῇ ὑπό τῆς Α. Παναγιότητος διά τοῦ τύπου ὅτι δέν θά ἀκολουθήσῃ την πορείαν τοῦ προκατόχου Αὐτοῦ» (ὅπ. ἀν., σελ. 23).
Ἡ ἱερά Μονή Ξενοφῶντος ἐδήλωσε τά ἑξῆς: «Ἡ Ἱερά ἡμῶν Μονή ἐμμένει ἐπί τῆς ὑπό στοιχ. ΝΒ΄ 13.11.71 ἐκτάκτου Διπλῆς Ἱερᾶς Συνάξεως δεδομένου ὅτι τά αἴτια, ἅτινα μᾶς ἔφερον εἰς τήν διακοπήν τοῦ μνημοσύνου τοῦ ΟἰκουμενικοῦΠατριάρχου, δέν ἤρθησαν ὡς εὐχόμεθα καί ἀναμένομεν. Ἀντιθέτως μάλιστα, ἐάν λάβῃ κανείς ὑπ’ ὄψιν του τον ἐνθρονιστήριον λόγον τοῦ νέου Πατριάρχου Παναγιωτάτου κ.κ. Δημητρίου ( Ἐφημερίς «Ὀρθοδ. Τύπος», φύλ. 167-168, 1ης και 15ης Αὐγούστου 1972) ὡς καί τάς προγραμματικάς δηλώσεις του πρός τήν ἐνδημοῦσαν Σύνοδον («Ἐπίσκεψις», ἀριθ. 60, 8.8.1972, σελ. 7), ἡ ἐμμονή μας ἐγένετο πλέον σταθερά» (ὅπ.ἀν., σελ. 23).

Συνεχίζεται.

Ο αρχηγός των Γκρίζων Λύκων στην Ελλάδα - Αίσχος!


Έναν σαφώς ανεπιθύμητο και επικίνδυνο επισκέπτη θα έχει η χώρα την ερχόμενη εβδομάδα: Την Τετάρτη αναμένεται στην Θράκη ο αρχηγός των Γκρίζων Λύκων, του κόμματος MHP, ο Ντεβλέ
τ Μπαχτσελί!   

Ακούγεται ως φάρσα το ότι επιτρέπουν την είσοδο του συγκεκριμένου πολιτικού στην Ελλάδα, καθώς οι "Γκρίζοι Λύκοι" πέραν της ρητορικής τους και των δεδομένων θέσεων υπέρ του εδαφικού ακρωτηριασμού της Ελλάδας, ευθύνονται και για την δολοφονία των Ισαάκ και Σολωμού στην Κύπρο.
Στην πρωτάκουστη περιοδεία του-ενίσχυση των εξτρεμιστών της μειονότητας στο Διδυμότειχο, την Αλεξανδρούπολη, την Κομοτηνή, την Ξάνθη, αλλά και στις περιοχές που κατά τους νεοοθωμανούς αποτελούν "ζωτικό χώρο" και "στρατηγικό βάθος" του παντουρκισμού, δηλαδή την Καβάλα και την Θεσσαλονίκη.
Εμείς έχουμe μια απορία: Αν υπάρχει φαιά ουσία στο κρανίο αυτών που ενέκριναν την συγκεκριμένη επίσκεψη. Και βέβαια δεν είναι δικαιολογία το ότι είχαμε εκλογές και ήταν ακεφαλο το υπουργείο Εξωτερικών. Πρώτον  δεν ήταν "ακέφαλο", υπήρχε ο Π.Μολυβιάτης και δεύτερον για να εγκριθεί τέτοια επίσκεψη δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να διαθέτει ισχυρή πολιτική ηγεσία το ΥΠΕΞ, αλλά γραφειοκράτες με ισχυρή πολιτική βλακεία με τάσεις εθνικής προδοσίας. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.
Εκτός και αν είναι ... παγίδα για να τον συλλάβουν και να τον οδηγήσουν ενώπιον της Δικαιοσύνης για τα εγκλήματα που έχουν διαπράξει οι "Γκρίζοι Λύκοι" κατά του Ελληνισμού και άλλων εθνικών ομάδων (Αρμένιων, Κούρδων, Ασσύριων κλπ) στην Τουρκία και την Κύπρο!

http://www.defencenet.gr

Ὁ καθηγητὴς Θεολογίας Ἀνδρέας Θεοδώρου σχετικῶς μὲ τὸν οἰκουμενισμὸν ἔχει εἴπει τὰ ἀκόλουθα:

« Οκουμενισμς δν εναι αρεση κα παναίρεση, πως συνήθως χαρακτηρίζεται. Εναι κάτι πολ χειρότερο τς παναιρέσεως. Ο αρέσεις ταν φανερο χθρο τς κκλησίας. Μποροσε ατ ν παλέψει ναντίον  τους κα  ν  τς κατατροπώσει. Οκουμενισμς μως διαφορε γι τ δόγματα κα τς δογματικς διαφορς τν κκλησιν.  Εναι πέρβαση, μνήστευση, παραθεώρηση, γι ν μ πομε νομιμοποίηση κα δικαίωση τν αρέσεων. Εναι πουλος χθρός, κα π δ προέρχεται θανάσιμος κίνδυνος».

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ Η ΕΣΧΑΤΗ ΑΙΡΕΣΗ.Μέρος 1ο.


Το Περιβόλι της Παναγίας : αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας !!!


Του κυρίου Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής Aθηνών.


«Ο Θεός ήλθοσαν έθνη εις την κληρονομίαν σου, εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου, έθεντο Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον» (Ψαλμ. 78, 1)


Η επέλαση της παπικής αιρέσεως, τον Νοέμβριο του 2006, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετέβαλε το Άγιο Όρος ή μάλλον την πνευματική του ηγεσία, τους ηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του, σε εγκαταλελειμμένο και έρημο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας!

Ο λαός του Θεού, το πλήρωμα της Εκκλησίας, ανέμενε την άμεση, δυναμική παρέμβαση του Αγίου Όρους στα διαδραματισθέντα στο Φανάρι, με την επίσκεψη-συλλειτουργία του Πάπα, ως αυτονόητη παρουσία ορθόδοξης αντιδράσεως και μαρτυρίας, όπως ακριβώς συνέβη στο παρελθόν επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, με την άρση των αναθεμάτων, όταν σύσσωμο το Άγιο Όρος, η πνευματική του ηγεσία, διέκοψε τη μνημόνευση του ονόματός του!

Αλλά η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους των ημερών μας, δεν έπραξε το ίδιο!
Δεν διετράνωσε μαχητικά την ορθόδοξη μαρτυρία με το γνωστό κύρος του αγιορείτικου λόγου, ως διορθωτική παρέμβαση στις αυθαίρετες και κραυγαλέες πατριαρχικές παραβιάσεις των ι. Κανόνων της Εκκλησίας.
Αντίθετα επιβράβευσε τις πατριαρχικές αυτές αντορθόδοξες ενέργειες με τη διακήρυξη της ευλαβείας της στο πρόσωπο του κ. Βαρθολομαίου!

Έτσι οι φύλακες της Ορθόδοξης Παράδοσεως, οι πυλωροί της προστασίας και διασφαλίσεως του κύρους των Ι. Κανόνων της Εκκλησίας, εγκατέλειψαν τη θέση τους!
Αρνήθηκαν τον εαυτό τους.

Άφησαν ξέφραγο και απροστάτευτο τον αμπελώνα του Κυρίου και συσχηματίσθηκαν με τον νυν αιώνα του οικουμενισμού, του κακόδοξου χριστιανικού συγκρητισμού.

Ευθυγραμμίσθηκαν με τους νεοεποχίτικους νόες κληρικών και λαϊκών θεολόγων, αρνητών της αληθείας της Μίας, Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού, της Εκκλησίας των ι. Αποστολικών και Συνοδικών Κανόνων, της Πατερικής Παραδόσεως!

Η στάση αυτή της πνευματικής ηγεσίας του Αγίου Όρους αποστερεί σήμερα από την Ορθόδοξη Εκκλησία το φρουρό και φύλακα των παραδεδομένων αληθειών της πίστεως και της διδασκαλίας της.

Σήμερα έπαυσε να είναι το Άγιο Όρος εγγύηση και στήριξη Ορθοδοξίας, έπαλξη παρατάξεως μαρτύρων και ομολογητών Ορθοδοξίας.

Σήμερα το Άγιο Όρος, μοιάζει με αποσαθρωμένο από τον οικουμενισμό και την αίρεση οπωροφυλάκιο, μνημείο πλέον αγιορειτικής εγκαταλείψεως του περιβολιού της Παναγίας!

Το θλιβερό αυτό γεγονός συμβαίνει σήμερα, σε ώρα και στιγμή προχωρημένης αποδυναμώσεως της Ορθοδοξίας από ζωτικές και άγρυπνες δυνάμεις μαρτυρίας και ομολογίας, δεδομένου ότι, σήμερα, επίσκοποι και αρχιεπίσκοποι και

Πατριάρχες αλλά και κληρικοί και λαϊκοί θεολόγοι, μεταποιούμενοι αλαζονικώς σε τάξη εκκλησιαστικής οικουμενικής συνόδου, αποφθέγγονται άρρητα ρήματα κακοδοξίας, «επ’ αγαθώ» της Ορθοδοξίας!

Αιρετικές χριστιανικές κοινότητες αναγνωρίζονται σήμερα ως εκκλησίες, συλλειτουργίες με τους πάσης φύσεως αιρετικούς και συμπροσευχές βαπτίζονται ως αγαπητικές σχέσεις και κάθε ορθόδοξη αλήθεια παραπέμπεται στον κάλαθο του οικουμενισμού, για επανερμηνεία με τα νέα δεδομένα της μετανεωτερικότητας, η οποία απαιτεί τον επαναπροσδιορισμό των πάντων στη θεολογία και γενικώς στη ζωή της Εκκλησίας!

Σ’ αυτή την κρίσιμη ώρα της οικουμενιστικής λαίλαπας, δεν έστερξαν οι αγιορείτες ηγούμενοι να αναδειχθούν· «θεία παρεμβολή και θεηγόροι οπλίται παρατάξεως Κυρίου»!

Παραδόθηκαν στη δειλία και το φόβο της μαρτυρίας, με το…αιρετικό πρόσχημα της ευλαβούς υπακοής στο πρόσωπο του Πατριάρχου!

Έτσι μετέτρεψαν την πνευματική τους ηγεσία σε αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο του περιβολιού της Παναγίας!

Έκαναν την επιλογή τους!

Επέλεξαν την συνοδοιπορία τους με την πατριαρχική οικουμενιστική λογική!

Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.

Η Εκκλησία είναι η προσωπικότης του Θεανθρώπου Χριστού, θεανθρώπινος οργανισμός, ουχί ανθρωπίνη οργάνωσις. Η Εκκλησία είναι αδιαίρετος, όπως και το πρόσωπον του Θεανθρώπου, όπως και το σώμα του Θεανθρώπου. Δια τούτο αποτελεί βασικόν λάθος να διαιρήται ο αδιαίρετος θεανθρώπινος οργανισμός της Εκκλησίας εις τας μικράς εθνικάς οργανώσεις. Εις την πορείαν των δια μέσου της ιστορίας πολλαί τοπικαί Εκκλησίαι περιωρίζοντο εις τον εθνικισμόν, εις σκοπούς και μεθόδους εθνικάς. Πολλαί Εκκλησίαι, και μεταξύ αυτών και η ιδική μας. Η Εκκλησία προσηρμόζετο προς τον λαόν, ενώ το κανονικόν είναι το αντίθετον: ο λαός να προσαρμόζεται προς την Εκκλησίαν. Και η ιδική μας Εκκλησία πολλάς φοράς έκανε αυτό το λάθος. Αλλά γνωρίζομεν ότι αυτά ήσαν «τα ζιζάνια» της εκκλησιαστικής μας ζωής. «ζιζάνια» τα οποία ο Κύριος δεν εκριζώνει, αλλά τα αφήνει να αυξάνουν μαζί με τον σίτον μέχρι του θερισμού (Ματθ. 13, 29-30). Γνωρίζομεν επίσης (ο Κύριος μας το εδίδαξε) ότι τα ζιζάνια αυτά προέρχονται από τον αρχικόν εχθρόν μας και εχθρόν του Χριστού, τον διάβολον (Ματθ. 13, 25-28). Αλλ΄ η γνώσις μας αύτη αποβαίνει εις μάτην, εάν δεν μεταβληθή εις προσευχήν δια να μας διαφυλάξη ο Χριστός εις το μέλλον από του να γίνωμε σπορείς και καλλιεργηταί τοιούτων ζιζανίων.    


Συνεχίζεται.