ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΣΕΙΡΑ Α Νο 18 ΑΠΟ 23

Μητρ. κ. Αμβρόσιος : ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΤΟΤΕ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ!

ΟΙ «ΝΕΕΣ ΧΩΡΕΣ» ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ «ΝΕΕΣ»;;;

ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ, 

ΤΟΤΕ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΜΑΣ

ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ!

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ: 

Ο  ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΣ  ΕΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΖΗΤΗΣΗ  ΑΠΟ  ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΝ  ΤΙΣ  «ΝΕΕΣ  ΧΩΡΕΣ»;

 _________Από βαθύτατο σεβασμό τόσο προς τον θεσμό, όσο και προς τα πρόσωπα  του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αποφεύγουμε να σχολιάσου με την παραπάνω πληροφορία. Απλώς μεταφέρουμε στην ιστοσελίδα μας μία καταγγελία του λογίου κληρικού Πρωτοπρεσβυτέρου π. Βασιλείου Βολουδάκη.  Εάν η πληροφορία αληθεύη, τότε η Ιεραχία της Εκκλησίας μας οφείλει να συνέλθη αμέσως μετά το Πάσχα και να ασχοληθή με το σοβαρώτατο αυτό πρόβλημα, τόσο εξ επόψεως εθνικής, όσο και εξ επόψεως εκκλησιαστικής, και νά λάβη τις αναγκαίες αποφάσεις.Επιείκεια, καί πολύ περισσότερο ανοχή, στο ζήτημα αυτό ισοδυναμεί με εθνική προδοσία! Η εκκλησιαστική παράδοσις ορίζει: «είωθε τα εκκλησιαστικά τοις πολιτικοίς συμμεταβάλλεσθαι», κατά τήν διατύπωσιν του Μεγάλου Φωτίου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.   

_________Εκφράζουμε και απο τη θέση αυτή τις ευχαριστίες μας προς την εφημερίδα «Ορθοδοξος Τύπος», η οποία δεν έπαυσε να θίγη το ζήτημα των Νέων Χωρών. 

_________Η ταπεινότης μας εις ανύποπτον χρόνον έχει θίξει το ζήτημα των « Νέων Χωρών» διά της από 15ης Φεβρουαρίου 2016 αναφοράς μας πρός τόν Μακαριώτατον 'Αρχιεπίσκοπον Αθηνών καί πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμον, ως Πρόεδρον της Ιεράς Συνόδου.   

 _________Ο Χριστός μας σώζοι την Εκκλησίαν της Ελλάδος!

Αίγιον, 18 Απριλίου 2016
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ και ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ 

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΫΠΗΚΟΟΥ ~ Ι.Μ.ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 19 Απριλίου 2016

Παφνουτίου ιερομάρτυρος, Γεωργίου επισκόπου Πισιδίας του ομολογητού, Τρύφωνος αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, Θεοδώρου του εν Πέργη, Σωκράτους και Διονυσίου των μαρτύρων, οσίου Συμεών του μονοχίτωνος και ανυόδητου, κτίτορος Ι. Μ. Φλαμουρίου Πηλίου (1594), Αγαθαγγέλου οσιομάρτυρος του νέου (1818).

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Παφνούτιος ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Πέρασε κατ’ ἐξοχὴν στὴν Αἴγυπτο τὴν εὐεργετικὴ καὶ πολύαθλη ζωή του. Ὅταν ξεκίνησε ὁ διωγμὸς κατὰ τῶν Χριστιανῶν, ὁ ἔπαρχος Ἀρριανὸς γνωρίζωντας ἀπὸ τὶς διαδόσεις γιὰ τὴν ἐπιρροὴ τοῦ Παφνουτίου ἐπάνω στοὺς χριστιανικοὺς πληθυσμοὺς σκεπτόταν πῶς μποροῦσε νὰ τὸν συλλάβει. Ὁ Παφνούτιος συνήθιζε νὰ περνᾶ τὴν ζωή του σὲ ἐρημικοὺς τόπους καὶ κάποια ἡμέρα, κατὰ τὴν ὥρα τῆς νυχτερινῆς προσευχῆς του, Ἄγγελος Κυρίου τοῦ φανέρωσε ὅτι κηρύχθηκε ὁ διωγμὸς κατὰ τῶν Χριστιανῶν καὶ ὅτι τὸν καταζητεῖ ὁ ἔπαρχος. Κλήθηκε μόνος του νὰ προσέλθει  ἐνώπιον τῶν διωκτῶν, ἐπειδὴ ὁ Θεὸς τὸν ἐπέλεξε ὡς ὄργανο γιὰ νὰ ντροπιάσει τὸν Ἀρριανὸ καὶ τὰ εἴδωλα.

Ένα σχόλιο που δεν προβλέπεται να δημοσιευθεί

http://kyprianoscy.blogspot.ca/

Διαβάστε πρώτα τα κατωτέρω στον επισυναπτόμενο δεσμό :  http://aktines.blogspot.gr/2016/04/blog-post_146.html και μετά το σχόλιο, το οποίο μάλλον δεν πρόκειται να δημοσιευθεί. Πιθανότατα, από λάθος του σχολιαστή ή κάποια άλλη (διαδικτυακή) αιτία, την οποία αγνοεί προφανώς ο συντάκτης του σχολίου. Είναι το ακόλουθο :

"Αξιόλογη και από κάθε άποψη λίαν επαινετή αυτή η απάντηση της Ιεράς Μητρόπολης Πειραιά προς τον υφέρποντα σιωνιστικό πανθεϊσμό, ου μην αλλά και σατανισμό. Ωστόσο, θα περιμέναμε να δούμε και παρόμοιες άλλες αντιδράσεις, οπωσδήποτε σοβαρότερες, όπως για παράδειγμα αυτή που συνυφαίνει τις μεταμοσχεύσεις με την Θεία και Ιερά Μετάληψη. Σχετική Εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου υπάρχει."

∆ιατί ὁ ∆υτικός Ἄνθρωπος δέν γίνεται νά εἶναι Χριστιανός

 Σκεπτόµενος τὰ ὅσα συµβαίνουν στὴν πατρίδα µου τὴν Ἑλλάδα τὰ τελευταῖα χρόνια µὲ ἀφορµὴ πάντα τὴν λεγόµενη οἰκονοµικὴ κρίση ἡ ὁποία κατὰ βάση εἶναι µόνον πολιτισµικὴ καὶ πνευµατικὴ κρίση ἑνὸς λαοῦ ποὺ ἔχασε τὴν πολιτιστικὴ καὶ ἱστορική του ταυτότητα χάριν τῆς λεγόµενης «Εὐρωπαϊκῆς ὁλοκλήρωσης». ∆ηλαδὴ µιᾶς οὐτοπικῆς ὁλοκλήρωσης ποὺ δὲν µπορεῖ νὰ γίνει παρὰ µόνον µὲ τὴν ὁλοκληρωτικὴ ἰσοπέδωση τῶν ὑπολοίπων πολιτιστικῶν παραδόσεων, ἐν προκειµένῳ τὴν πολιτιστικὴ παράδοση χωρῶν, ὅπως εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα, ποὺ ἔχει ὅµως χαρακτηριστικὰ τὰ ὁποῖα τὴν διαφοροποιοῦν ἀπὸ τὶς χῶρες µὲ δυτικὴ παράδοση, Ρωµαιοκαθολικοῦ ἢ Προτεσταντικοῦ τύπου ποὺ κατὰ βάση διαφέρουν στὸν τρόπο ἀντίληψης τοῦ ἴδιου προτύπου ἀνθρώπου. Καὶ αὐτὸς ὁ τρόπος ἄν καὶ ὀνοµάζεται «Χριστιανικός» τὸ πρότυπο µόνο χριστιανικὸ δὲν µπορεῖ νὰ ὀνοµαστεῖ καὶ αὐτὸ, διότι εἶναι τὸ κατ’ἐξοχὴν ὑλιστικὸ πρότυπο ἀνθρώπου. Ἡ διαφορὰ ἀνάµεσα στὸν Ρωµαιοκαθολικὸ τρόπο ἀντίληψης καὶ στὸν Προτεσταντικὸ ποὺ ἀµφισβητεῖ ὄχι τὴν κοσµικὴ καὶ ὑλιστικὴ ἀντίληψη τοῦ προτύπου, ἀλλὰ ἐκφράζεται µόνο στὸ πρόσωπο τοῦ Πάπα ὡς κοσµικοῦ καὶ πολιτικοῦ ἡγέτη κατ’ ἐπίφαση φερόµενου καὶ ὡς πνευµατικοῦ ἡγέτη τῆς ∆ύσεως. Τῆς ∆ύσεως, ἡ ὁποία τὸ µόνο ποὺ καταλαβαίνει ὡς δύναµη εἶναι ἡ πολιτικὴ, οἰκονοµικὴ, βιοµηχανικὴ καὶ τεχνολογικὴ προσφάτως ἐξουσία. ∆ηλαδὴ µόνο στὴν ὑλιστικὴ στενὰ ἄποψη τῶν πραγµάτων αὐτὸ ἀπὸ µόνο του εἶναι σὲ θέση νὰ ἐξηγήσει ὅλες τὶς αἱρετικὲς καὶ νεωτεριστικὲς ἀπόψεις καὶ δράσεις ποὺ παίρνει ὡς σύνολο ἡ ∆ύση ποὺ ἔρχονται σὲ εὐθεῖα άντίθεση µὲ ὅλη τὴν κοσµοαντίληψη ποὺ ἔχει ἐκφράσει διαχρονικὰ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ γιὰ τὴν πορεία τοῦ ἀνθρώπου, καὶ βεβαίως ἐξηγεῖ τὴν διαφοροποίηση σὲ καίρια ζητήµατα τῶν λεγοµένων «Ἐκκλησιῶν» τῆς ∆ύσεως, ὅπως τὰ µυστήρια, ἡ ἱερωσύνη, ὁ γάµος, προσφάτως µὲ τὴν ἱερωσύνη τῶν γυναικῶν, τὴν ἱερωσύνη καὶ τὸν γάµο τῶν ὁµοφυλοφίλων.

Φώτης Κόντογλου - Καθαρθῶμεν τὰς αἰσθήσεις καὶ ὀψόμεθα

Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, σήμερα μᾶς κράζει ὁ θεόγλωσσος ὑμνωδός, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς λέγοντας Καθαρθῶμεν τὰς αἰσθήσεις καὶ ὀψόμεθα τῷ ἀπροσίτῳ φωτὶ τῆς Ἀναστάσεως Χριστὸν ἐξαστράπτοντα καὶ χαίρετε φάσκοντα τρανῶς ἀκουσόμεθα, ἐπινίκιον ἄδοντες.

Μᾶς κράζει λοιπὸν νὰ καθαρίσουμε τὶς αἰσθήσεις μας, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ δοῦμε τὸν Χριστὸ τὸν ἀναστημένο ἀπὸ τὸν τάφο. Νὰ καθαρίσουμε τὶς αἰσθήσεις μας, γιατὶ εἶναι ἀκάθαρτες, βρωμισμένες, ἐπειδὴ τὶς μεταχεριζόμαστε γιὰ σαρκικὰ καὶ ὑλικὰ πράγματα. Καὶ πῶς ἄραγε καθαρίζονται οἱ αἰσθήσεις μας καὶ θὰ γίνουνε ἀπὸ σαρκικές, πνευματικές;

Ὁ ὑμνωδὸς τὸ λέγει αὐτὸ γιατὶ τὸ διδάχθηκε απὸ τὸν ἴδιο τὸν Κύριο καὶ Σωτῆρα του ποὺ εἶπε στοὺς Μακαρισμούς: Μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται. Κι᾿ ἂν καθαρίσουμε τὶς αἰσθήσεις μας, λέγει πὼς θὰ δοῦμε τὸν Χριστὸν ἐξαστράπτοντα μὲ ἀστραπή, ὄχι θαμπά, ἀλλὰ καθαρώτατα, ἀστραφτερὸν ἀπὸ τὸ ἀζύγωτο φῶς τῆς Ἀναστάσεως, τῷ ἀπροσίτῳ φωτὶ τῆς Ἀναστάσεως. Κι᾿ ὅχι μονάχα θὰ τὸν δοῦμε τηλαυγῶς, ἀλλὰ καὶ θὰ τὸν ἀκούσουμε κιόλας (γι᾿ αὐτὸ πρέπει νἆναι καθαρὲς ὅλες οἱ αἰσθήσεις μας). Κι ἡ φωνή του δὲν θἄρχεται ἀπὸ μακρυά, νὰ ἀμφιβάλλουμε ἂν τὸν ἀκούσαμε ἢ δὲν τὸν ἀκούσαμε, ἀλλὰ τρανῶς, δυνατά.

Τὶς αἰσθήσεις μας δὲν τὶς μολεύουμε μονάχα σὰν κάνουμε μ᾿ αὐτὲς σαρκικὰ ἔργα κι᾿ ἐνέργειες, δηλαδὴ σὰν τὶς μεταχειριζόμαστε γιὰ τὶς ἀπολαύσεις τοῦ κορμιοῦ, ἀλλὰ κι᾿ ὅταν τὶς μεταχειριζόμαστε γιὰ κάποια ἔργα ποὺ τὰ λέγει ὁ κόσμος «πνευματικά», ἐνῶ εἶναι κι᾿ αὐτὰ σαρκικά, καὶ μάλιστα αὐτὰ εἶναι συχνὰ πιὸ πονηρὰ ἀπὸ τἄλλα ποὺ φαίνονται φανερὰ πὼς εἶναι σαρκικά. Αὐτὰ τὰ λεγόμενα πνευματικὰἔργα εἶναι οἱ πονηρὲς σκέψεις ποὺ κάνει ὁ νοῦς μας ψάχνοντας τὰ θεϊκὰ πράγματα, καὶ ποὺ εἶναι ἀσεβέστατες καὶ σ᾿ αὐτὲς μᾶς σπρώχνει ἡ ὑπερηφάνειά μας καὶ ἡ ἀφοβιά μας μπροστὰ στὸν Θεό, γιατὶ δίνουνε τροφὴ στὴν ματαιοδοξία μας, ἐπειδὴ φαινόμαστε πολύξεροι στοὺς ἄλλους, ἐνῶ ὁ σοφὸς Σολομὼν εἶπε: Ἀρχὴ τῆς σοφίας (δηλ. τῆς κατὰ Θεὸν σοφίας) εἶναι ὁ φόβος τοῦ Κυρίου.

Η ΚΑΡΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΝ. -- από το «Συμβουλευτικόν Εγχειρίδιον» του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου:

 « Η καρδία είναι κέντρον υπερφυσικόν. Διότι η υπερφυσική Χάρις του Θεού, ην ελάβομεν δια του αγίου Βαπτίσματος, εις την καρδίαν ευρίσκεται, ως εις καθέδραν και θρόνον. Και μαρτυρούσι τούτο πρώτον αι Γραφαί. Ο γαρ Κύριος λέγει: “Η βασιλεία του Θεού εντός ημών εστι” (Λουκ. ΙΖ´ 21). Και ο Παύλος “Εξαπέστειλεν ο Θεός το Πνεύμα του Υιού αυτού εις τας καρδίας υμών, κράζον, Αββά ο Πατήρ” (Ρωμ. Β´ 15). Και πάλιν “Η αγάπη του Θεού εκκέχυται εν ταις καρδίαις υμών” (Γαλ. Δ´ 6). Και αλλαχού “ Ινα δώη υμίν κατά τον πλούτον της δόξης αυτού, δυνάμει κραταιωθήναι δια του Πνεύματος αυτού εις τον έσω άνθρωπον, κατοικήσαι τον Χριστόν δια της πίστεως εν ταις καρδίαις υμών” ( Εφεσ. Γ´ 16-17)».

***

Ο  Kyprianos Christodoulides άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ΚΑΡΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΝ. -- από το «Συμβουλευτ...":

http://kyprianoscy.blogspot.gr/2015/11/blog-post_25.html

Μπορεί λησμονημένο, αλλά είναι πάντα επίκαιρο : Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου : ΑΠΑΡΧΗ ΟΜΙΛΙΑΣ Α' ΣΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ

60 Πολλοὶ οὖν ἀκούσαντες ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἶπον· σκληρός ἐστιν οὗτος ὁ λόγος· τίς δύναται αὐτοῦ ἀκούειν ; 61 εἰδὼς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ἐν ἑαυτῷ ὅτι γογγύζουσι περὶ τούτου οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, εἶπεν αὐτοῖς· τοῦτο ὑμᾶς σκανδαλίζει ; 62 ἐὰν οὖν θεωρῆτε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἀναβαίνοντα ὅπου ἦν τὸ πρότερον ; 63 τὸ πνεῦμά ἐστι τὸ ζωοποιοῦν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν· τὰ ρήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, πνεῦμά ἐστι καὶ ζωή ἐστιν (Ιν. ς΄)

Ο εκπεσμός της νεο-ορθόδοξης, και Διοικούσας την Εκκλησία, Ιεραρχίας είναι πραγματικά απίστευτος, κατόπιν αυτής της εξίσωσης, αν μη ταύτισης, των Μεταμοσχεύσεων (Εγκύκλιος 2819) με την Θεία και Ιερά Μετάληψη σώματος και αίματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Μουσουλμάνοι στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ! -- AΝΑΨΕ «πράσινο φως» το ΣτΕ

Το πράσινο φως για τη φοίτηση μουσουλμάνων της Θράκης στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) έδωσε το Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο επεξεργάστηκε δύο σχέδια Προεδρικών Διαταγμάτων του υπουργείου Παιδείας. Ειδικότερα, το ένα αφορά τις Μουσουλμανικές Σπουδές στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ και κρίθηκε νόμιμο, ενώ το δεύτερο αφορά τη μετονομασία του Τμήματος Σλαβικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και κρίθηκε μη νόμιμο.
Το ΣτΕ με την υπ' αριθμόν 85/2016 γνωμοδότησή του αναφέρει ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία που συνοδεύουν το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, η ίδρυση της κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών «συναρτάται με τη διευκόλυνση των αποφοίτων των μουσουλμανικών ιεροσπουδαστηρίων της Θράκης να ολοκληρώσουν τις θεολογικές σπουδές τους στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση και με την ανάγκη ενός διαθρησκευτικού διαλόγου». Το σχέδιο προβλέπει την ίδρυση εισαγωγικής κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ, το ακαδημαϊκό έτος 2016-2017.
Το δεύτερο σχέδιο αφορά τη μετονομασία του Τμήματος Σλαβικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών σε Τμήμα Ρωσικής Γλώσσας και Φιλολογίας και Σλαβικών Σπουδών.

Τὸ ἁµάρτηµα τῆς διπροσωπίας -- του Πρεσβ. ∆ιονυσίου Τάτση

Εἶναι δύσκολο νά γνωρίσεις ἕνα ἄνθρωπο πραγματικά. Νά μάθεις τό χαρακτήρα του, τή νοοτροπία του καί τίς σταθερές του ἐπιλογές στή ζωή, χωρίς νά παρασυρθεῖς ἀπό τά φαινόμενα, τίς φῆμες καί τίς διαδόσεις. Πρόσθετη δυσκολία εἶναι καί ἡ ὑποκρισία πού ἐμφανίζεται στούς περισσότερους ἀνθρώπους. Δυστυχῶς οἱ ἐκδηλώσεις τῶν ἀνθρώπων δέν εἶναι εἰλικρινεῖς. Νοθεύονται ἀπό τήν ψεύτικη εὐγένεια καί τήν ὑποκρισία. Ἔτσι οἱ ἐχθροί μας ἔγιναν δυσδιάκριτοι καί συχνά βρίσκονται στή θέση τῶν φίλων! Ἡ διπροσωπία στό μεγαλεῖο της. Ὁ ἱερός Χρυσόστομος θεωροῦσε τή διπροσωπία ἐπικίνδυνη καί φοβερότερη ἀπό ὅλους τούς ἐχθρούς. «Γιατί οἱ μέν ἐχθροί εἶναι φανεροί καί ὁρατοί, καί γι᾿ αὐτό εὔκολα προ- φυλάσσεται κανείς ἀπό αὐτούς· αὐτοί ὅμως, παρουσιάζοντας ἄλλο προσωπεῖο ἀπό ἐκεῖνο πού εἶναι στήν πραγματικότητα, γίνονται πάρα πολύ δύσκολα ἀντιληπτοί ἀπό ἐκείνους τούς ὁποίους ἐπιβουλεύονται, καί εἶναι πολύ πιό ἐπικίνδυνοι ἀπό ἐκείνους πού κρύβουν τά ξίφη τους». Ἡ διπροσωπία εἶναι μεγάλη ἁμαρτία. Πολλοί χριστιανοί τή συγχέουν μέ τήν εὐγένεια καί δέν ἀνησυχοῦν, γι᾿ αὐτό καί τή χρησιμοποιοῦν. Δέν εἶναι εὔκολο νά ἐπικοινωνήσεις μαζί τους, γιατί δέν εἶναι αὐτό πού φαίνονται, ἐπειδή φορᾶνε μάσκα. Μέσα τους δέν ἔχουν τίποτα. «Εἶναι ἔρημοι ἔργων ἀγαθῶν». Φαίνονται σεμνοί, γιατί φοροῦν τή μάσκα τῆς εὐλάβειας καί ἄκακοι, γιατί παρουσιάζονται μέ προβιά. Τούς ἐνδιαφέρει νά ἐντυπωσιάζουν καί νά παραπλανοῦν τούς ἄλλους.

α)Η ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ β)ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ - π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

Ὁ ἐχθρός ἐντός τῶν τειχῶν! -- Οἰκουμ. Πατριάρχης καί Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν -- Οἱ Ἡρακλεῖς τοῦ Παπικοῦ Θρόνου!

ὑπό Δημ. Ἰ. Κάτσουρα, Θεολόγου

Μέ βαθειά θλίψη καί ἀγανάκτηση συνάμα, γίναμε θεατές καί ἀκροατές τῶν ὅσων διαδραματίστηκαν κατά τήν πρόσφατη ἐπίσκεψη τοῦ πάπα Φραγκίσκου στή νῆσο Λέσβο, τό Σάββατο 16 Ἀπριλίου τρέχοντος ἔτους.

Ἡ ὅλη διοργάνωση ἦταν μία ἱλαροτραγωδία εἴτε ἀπό πολιτικῆς, εἴτε ἀπό θρησκευτικῆς, εἴτε ἀπό ἀνθρωπιστικῆς σκοπιᾶς θέλει κάποιος νά θεωρήσει καί προσεγγίσει τό γεγονός.

Διαφωνῶ μέ τόν ἐκλεκτό π. Θ. Ζήση ὁ ὁποῖος σέ ἐπίκαιρο σχετικό σχολιασμό του ἐκτίμησε ὅτι ὅλοι θά κερδίσουν ἀπό αὐτή τήν ἐπίσκεψη, ἐκτός ἀπό τήν Ὀρθοδοξία. Προσωπικῶς πιστεύω ὅτι ὁ κερδισμένος εἶναι μόνον ἕνας: τό Βατικανό! Ὅσο γιά τήν Ὀρθοδοξία νομίζω ὅτι εἶναι πλέον καιρός γιά ὅλους νά συνειδητοποιήσουν ὅτι οἱ πλαισιώσαντες τόν ποντίφηκα πνευματικοί ἤ μᾶλλον θρησκευτικοί ἡγέτες (Πατριάρχης καί Ἀρχιεπίσκοπος) δέν δικαιοῦνται γιά σειρά λόγων νά τήν ἐκπροσωποῦν!