Οι φοιτητές που
υπογράφουμε αυτό το κείμενο θέλουμε να στείλουμε έναν αγνό αδελφικό χαιρετισμό
σ΄ εκείνους που αγωνίζονται να ζουν ορθόδοξη χριστιανική ζωή σαν τη σωτηρία του
κόσμου μας σήμερα. Θέλουμε ακόμα να σημάνουμε, με απλότητα αλλά και ριζικότητα,
το σήμα κινδύνου, όπως το βλέπουμε να διαγράφεται μέσα στο Πανεπιστήμιο σήμερα.
Δεν θα αναφερθούμε εδώ στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πανεπιστημιακή
εκπαίδευση και που έχουν άμεση σχέση με την χρεωκοπία της πνευματικής ηγεσίας
του τόπου, αλλά και τη γενικώτερη ηθική αποδιοργάνωση της πνευματικής ηγεσίας
του τόπου, αλλά και τη γενικώτερη ηθική αποδιοργάνωση της κοινωνίας μας. Για
την επισήμανση και τη λύση των προβλημάτων αυτών αγωνιζόμαστε με άλλους
τρόπους, μαζί με τους συνειδητοποιημένους αγωνιστές συμφοιτητές μας. Εδώ
θέλουμε να επισημάνουμε τον έσχατο κίνδυνο που αντιμετωπίζει σήμερα η ορθόδοξη πίστη
μας.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Κυριακή, 16
Ιουλίου 2017
ΣΤ ΜΑΤΘΑΙΟΥ.
Αθηνογένους ιερομ. Φαύστου μαρτ.
Τη ΙΣΤ΄ (16η) του
αυτού μηνός Ιουλίου, μνήμη του Αγίου
Ιερομάρτυρος ΑΘΗΝΟΓΕΝΟΥΣ, Επισκόπου γενομένου Πηδαχθόης ή Πηδαχθήσης, και των
ΔΕΚΑ ΜΑΘΗΤΩΝ αυτού.
Αθηνογένης ο Άγιος Μάρτυς πατρίδα είχε την εν Καππαδοκία
Σεβάστειαν, ακμάσας κατά τους χρόνους του Διοκλητιανού εν έτει 290 και δια την
αρετήν αυτού και ταπείνωσιν έγινεν Επίσκοπος Πηδαχθόης. Συλληφθείς είτα υπό του
ηγεμόνος Φιλομάχου, μετά των δέκα αυτού μαθητών, υπέμεινε μετ’ αυτών ο αοίδιμος
πολλάς βασάνους· τελευταίον δε όλοι αποκεφαλισθέντες έλαβον παρά Κυρίου τους
στεφάνους της αθλήσεως. Λέγεται δε, ότι μεταβάς ο Άγιος, πριν ή συλληφθή, εις
το Μοναστήριον, μη ευρών δε τους μαθητάς του, συλληφθέντας προ αυτού, αλλά την
έλαφον, την οποίαν είχεν αναθρέψει εν τω Μοναστηρίω, ηυλόγησεν αυτήν και της
ηυχήθη να μη γίνωσι τα τέκνα της άγρα των κυνηγών, αλλά κατ’ έτος να φέρωσι
διαδοχικώς αυτή τε και τα παρ’ αυτής τεχθησόμενα μικράν έλαφον·
πραγματοποιηθείσης δε της ευχής του Αγίου, τούτο το παράδοξον και εν ταυτώ
χαριέστατον λαμβάνει χώραν μέχρι της σήμερον, τουτέστιν εν ω τελείται η ιερά
λειτουργία κατά την επέτειον μνήμην του, φθάνουσα, μετά την ανάγνωσιν του
Ευαγγελίου, μία έλαφος μεθ’ ενός νεογνού της, και εισερχομένη εν τη Εκκλησία,
αφιερώνει αυτό εις τον Άγιον, και είτα εξέρχεται πάλιν· το δε ελαφόπουλον
λαμβάνοντες οι εκεί συναθροιζόμενοι Χριστιανοί σφάζουσι και τρώγουσιν εις δόξαν
Θεού και εις τιμήν του Αγίου Μάρτυρος Αθηνογένους. Τελείται δε η αυτού Σύναξις
και εορτή εις τον Ναόν του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, τον ευρισκόμενον εις
το Κυπαρίσσιον, το οποίον, ως λέγουσι τινες, είναι Μοναστήριον, και ευρίσκεται
πλησίον εις τα Μουδανία.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΒΟΜΒΑ ΑΠΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!!!!!
«Πάτερ μου, σε λίγο καιρό, όχι μακριά, σε πολύ λίγα
χρόνια, θα υπάρξη μία εκκλησία σε όλον τον κόσμο… παπικοί, προτεστάντες,
ορθόδοξοι, θα υπάρχει μία λέξη, αυτή που επικρατεί στις ημέρες μας, «ενότητα»·
υπό το πρίσμα τῆς ενότητος. Από κάτω θα γίνει ένας ακταρμᾶς, δηλ. ο καθένας θα
κρατάει την πίστη του, αλλά εδώ θα βλέπετε καρδινάλιο. Αυτός θα κρατάει την
πίστη του, εγώ την πίστη μου, θα έχουμε όμως κοινό ποτήριο. Και θα
μεταλαμβάνουμε και σείς τα κορόïδα θα μᾶς βλέπετε και δεν θα αντιδράτε. Ξέρετε
γιατί δεν θα αντιδράτε; Γιατί θα σᾶς λένε «Κάντε υπακοή στην Εκκλησία». «Κάντε
υπακοή», έτσι θα σᾶς λένε.»
Ο Καθηγούμενος Αρχιμ. Κύριλλος Μελισσοχωρίου : το όνομα του αιρεσιάρχου Πάπα έχει αναγραφή στα Δίπτυχα του Πατριαρχείου και μνημονεύεται
...Κυριολεκτικά ισοπεδώθηκαν όλα όσα επί χίλια και πλέον έτη εχώριζαν και χωρίζουν – και θα χωρίζουν – τους αιρετικούς Παπικούς από τους Ορθοδόξους. Μόνο προσχηματικά και τυπικά δεν υπήρξε και το «κοινόν Ποτήριον» ακόμη. Αυτό γίνεται σταδιακά και μεμονωμένα προς το παρόν. Αλλ’ όμως ήδη από το 1965, μετά την αντικανονική και μονομερή «άρση των αναθεμάτων», το όνομα του αιρεσιάρχου Πάπα έχει αναγραφή στα Δίπτυχα του Πατριαρχείου και μνημονεύεται «σιωπηρώς» ως ομόπιστος Πατριάρχης Ρώμης και μάλιστα ως πρώτος τη τάξει!
Άγιος Ησύχιος «Προς Θεόδουλο»
Ο Κύριος, θέλοντας να δείξει ότι κάθε εντολή την
εκτελούμε από χρέος, ενώ η υιοθεσία που προσφέρει, συντελείται στους ανθρώπους
με το αίμα Του, λέει: « Όταν κάνετε όσα έχετε διαταχθεί, να πείτε ότι είμαστε
αχρείοι δούλοι και κάναμε αυτό που οφείλαμε». Γι αυτό δεν είναι μισθός έργων η
Βασιλεία των Ουρανών, αλλά χάρη και δωρεά του Κυρίου που έχει ετοιμάσει για
τους πιστούς δούλους Του. Δεν απαιτεί ο δούλος την ελευθερία ως μισθό, αλλά
ευχαριστεί ως οφειλέτης και την περιμένει ως δωρεά.
Το Μουσείο Ελληνικής Παιδείας» προσκαλεί κάθε συνειδητοποιημένο ελληνότροπο πολίτη και μαθητή
To Μουσείο Eλληνικής Παιδείας βρίσκεται στο κέντρο της πόλης της
Καλαμπάκας, σε ένα χώρο περίπου 1000 τ.μ
και έχει εκπαιδευτικό και πολιτιστικό προσανατολισμό.
Σκοπός:
Στο
γεωγραφικό χώρο του ελληνισμού ανά τους αιώνες η εκπαιδευτική διαδικασία με την
επί μέρους διδασκαλία των γνωστικών αντικειμένων της σμιλεύει πολίτες με
παιδεία. Πολίτες «καλούς καγαθούς», που έχουν συγκροτημένη προσωπικότητα με το
προσήκον ήθος αλλά και που διακρίνονται για τον ποιοτικό τρόπο σκέψης τους και
συμπεριφοράς. Αυτήν την ελληνότροπη διαδικασία και στόχευση, που μεταγενέστερα
έχει ως υπόβαθρο την ελληνορθόδοξη σκέψη και παράδοση, μπορεί να ανιχνεύσει
κανείς στο υλικό που εμπεριέχει η «Κιβωτός Ελληνικής Παιδείας» (ΚΙΒΕΠ) www.kivep.com και αναδεικνύει το Μουσείο Ελληνικής Παιδείας. www.bookmuseum.gr
. Μια συλλογή, που με τις επί μέρους της ενότητες, διασώζει την ιστορική
εκπαιδευτική μνήμη του ελληνισμού σε χρόνους δουλείας και ελευθερίας. Στο πολύτιμο
υλικό του Μουσείου Ελληνικής Παιδείας με
ενάργεια διακρίνεται το πώς οι μαθητές πέρα από τις επιστημονικές και πρακτικές
γνώσεις αποκτούσαν ως «κτήμα ες αεί» εθνική συνείδηση και ορθόδοξο χριστιανικό
βίωμα όχι μόνο στα στενά γεωγραφικά όρια της χώρας αλλά και στις απανταχού της
γης ελληνικές κοινότητες. .
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθύνεστε
Διεύθυνση: Χατζηπέτρου& Μ. Αλεξάνδρου, ΤΚ 42200, Καλαμπάκα
Τηλέφωνο: +30 24320 75219
Email: info@bookmuseum.gr
Ιστοσελίδα: http://www.bookmuseum.gr
Γνωρίζεις ότι, αυτό πού είδες, είναι πιο ευάρεστον στόν Κύριον από την αναξιότητα τών ιερέων
Τότε
ένας ησυχαστής μου υπενθύμισε την περίπτωση του ασκητού πού, μετά την άλωση τής
Κωνσταντινουπόλεως, είδε επάνω στήν αγία Πρόθεση ερειπωμένου Ναού, μία γουρούνα
με τα νεογνά της και άρχισε να κλαίει και νά οδύρεται. Τότε ενεφανίσθη Άγγελος
Κυρίου και του λέγει· Αββά, τί κλαίεις; Γνωρίζεις ότι, αυτό πού είδες, είναι
πιο ευάρεστον στόν Κύριον από την αναξιότητα τών ιερέων, πού λειτουργούσαν; Και
ο Αγγελος εγένετο άφαντος.
Όσοι Ορθόδοξοι ζητούν την εφαρμογή του 15ου κανόνας της Α-Β Συνόδου, δεν είναι ούτε πλανεμένοι, ούτε εκτός Εκκλησίας, ούτε ανυπάκουοι.
Στον Κανόνα Α΄ της 7ης Οικουμενικής Συνόδου διαβάζουμε: «Ημείς τοιγαρούν
πατρώοις νόμοις επόμενοι παρά του ενός Πνεύματος λαβόντες χάριν ακαινοτομήτως
και αμειώτως πάντα τα της Εκκλησίας εφυλάξαμεν, καθώς αι ΆγιαιΟικουμενικαί εξ
Σύνοδοι παραδεδώκασι και όσα είασαν τιμάσθαι εν τη Καθολική Εκκλησία
αποδεχόμεθα δίχα πάσης αμφιβολίας».
Όσοι Ορθόδοξοι ζητούν
την εφαρμογή του 15ου κανόνας της Α-Β Συνόδου, δεν είναι ούτε
πλανεμένοι, ούτε εκτός Εκκλησίας, ούτε ανυπάκουοι.
«Τέκνα υπακοής εσμέν και
εγκαυχώμεθα εν προσώπω της Μητρός τη παραδόσει της Καθολικής Εκκλησίας».
(Κανών Α΄ της 7ης Οικουμενικής Συνόδου)
Τη ΙΕ΄ (15η) του αυτού μηνός Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΑΒΟΥΔΙΜΟΥ,
Αβουδίμος ο Μάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως
Διοκλητιανού εν έτει 299, συλληφθείς δε ως Χριστιανός, και μη πεισθείς να
θυσιάση εις τα είδωλα, εδέθη εις τέσσαρας πασσάλους και εξηπλώθη· είτα εδάρη
υπό εννέα στρατιωτών, και επειδή δεν ηθέλησεν ούτε καν να γευθή από τας
ειδωλοθύτους θυσίας, εξεσχίσθη με όνυχας σιδηρούς και τελευταίον απεκεφαλίσθη
και ανέβη νικηφόρος εις τα ουράνια.
Να εξαγοράζουμε τον καιρό, γιατί οι μέρες είναι πονηρές -- Του Στέλιου Παπαθεμελή*
Στο Κραν Μοντανά επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά η τραγική ανεπάρκεια των
διεθνών θεσμών (ΟΗΕ, ΕΕ) να επιδείξουν αξιόπιστο λόγο και πυγμή επιβολής του. Ο
Ελληνισμός πάλεψε, στην ουσία μόνος του εναντίον του αδίστακτου εισβολέα τον
οποίο κανακεύουν κατά σύστημα οι πάντες, Δυτικοί και Ανατολικοί.
Αφωνότερη ιχθύος η θεσμική Ευρώπη παρακολούθησε, παρούσα – απούσα, τα
τεκταινόμενα, αντί να βάλει στη θέση του τον υπερφίαλο Τσαβούσογλου και τον
παλιμβάρβαρο ισλαμιστή που όπως εγράφη ήταν διαρκώς παρών από την Άγκυρα και
υπαγόρευε την αδιαλλαξία του υπουργού του. Δεν ακούσθηκε η παραμικρή καταδίκη
από εταίρους και συμμάχους τού απροσμέτρητου θράσους του τούρκου που ωρύονταν
κτηνωδώς ότι «κατοχικά στρατεύματα και εγγυήσεις είναι αδιαπραγμάτευτα»!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)