Ο ΠΑΠΑ-ΓΙΩΡΓΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ. ΤΣΙΠΡΑ -- του Μητρ. Καλαβρύτων κ. Αμβροσίου

• ΕΓΚΡΙΝΟΥΜΕ,

• ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ,

• ΚΑΙ ΕΠΑΥΞΑΝΟΥΜΕ!

_______Μεγάλη χαρά, καί ακόμη μεγαλύτερη συγκίνηση, προκάλεσε στην ψυχή μας το θαρραλέο διάβημα του ιερέως π. Γεωργίου από την Νιγρίτα πρός τον Πρωθυπουργό κ Αλέξιο Τσίπρα, τον άνθρωπο ΧΩΡΙΣ ΙΧΝΟΣ ΤΣΙΠΑΣ επάνω του, τον ορκισμένο για την καταστροφή του Ελληνοχριστιανικού μας Πολιτισμού! 

________Μακάρι όλοι οι ιερείς μας νά είχαν το θάρρος του πατρός Γεωργίου!  Μακάρι  κι' εμείς οι  Ιεράρχες, οι κορυφαίοι της Εκκλησίας, να είχαμε το θάρρος να πούμε κατά πρόσωπο στον άθεο Πρωθυπουργό, «ότι όχι μόνο η Μακεδονία είναι Ελληνική, αλλά και η Ελλάδα είναι Μακεδονική!».

π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ - ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

Αγνή Παρθένε - Σιμωνόπετρα - Άγιον Όρος -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 5 Ιουνίου 2018

Δωροθέου ιερομάρτυρος, επισκόπου Τύρου, Νικάνδρου μάρτυρος, Μάρκου νεομάρτυρος.

Εἶναι ἄγνωστο ἀπὸ ποῦ καταγόταν ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Δωρόθεος. Ἄθλησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου (360 – 362 μ.Χ.). Σοφώτατος καὶ ἐγκρατέστατος Ἱεράρχης, διακρινόταν γιὰ τὴ βαθιὰ θεολογικὴ του μόρφωση καὶ τὴν πλήρη γνώση τῶν Γραφῶν. Κατὰ τοὺς ἐπὶ Μαξιμιανοῦ καὶ Λικινίου (286 – 323 μ.Χ.) ἐναντίων τῶν Χριστιανῶν κινηθέντες διωγμούς, μετὰ ἀπὸ παράκληση τοῦ ποιμνίου του, ἀναγκάσθηκε νὰ καταφύγει στὴ Δυσσόπολη τῆς Θράκης, ὅπου παρέμεινε ἰδιωτεύων μέχρι τοῦ θανάτου αὐτῶν.

«Το βδέλυγμα της ερημώσεως εστώς εν τόπω αγίω» (Ματθ. κδ: 15)

Με ανέκφραστη οδύνη διαβάσαμε στο επίσημο όργανο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας «Ορθόδοξος Κήρυξ» κείμενο με τίτλο «Προσλαλιά γενομένη υπό του Πρωτοσυγκελλεύοντος Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Τροπαίου κ. Αθανασίου», στο οποίο περιέχονται και τα εξής απίστευτα:

«Εν τω οίκω των Θυατείρων επραγματώθησαν ευάριθμοι τιμητικαί εκδηλώσεις, περιλαμβάνουσαι δεξιώσεις και φιλοξενίας. Εν τοις πλουσίοις τούτοις η Ιερά Αρχιεπισκοπή προσέφερε φιλοξενίαν τη Αυτού Χάριτι τω Αγγλικανώ Κυρίω Rowan Williams μετά της συμβίας αυτού, έτι δε και τω Αγγλικανώ Επισκόπω Dover  Κυρίω Stephen Venner μετά της ανδρίδος αυτού, αμφοτέρας τας φιλοξενίας ταύτας κατά μήνα Απρίλιον».

Διερωτώμεθα:

1. Κατ΄ αρχήν, πόσο συνάδει με την Ορθόδοξη Παράδοση και τη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων η φιλοξενία «Αγγλικανού Αρχιεπισκόπου μετά της συμβίας αυτού». Αμνηστεύονται οι αιρετικοί; Τι είδους «συμβία επισκόπου» είναι η φιλοξενηθείσα;

2. Το τραγικότατον, όμως, είναι η φιλοξενία ετέρου «αγγλικανού επισκόπου» μετά της ( άκουσον, άκουσον!!!) ανδρίδος αυτού. Ακούγαμε κατά καιρούς το απερίγραπτο κατάντημα των αιρετικών, έως και αντιχρίστων, «χριστιανικών παραφυάδων», ότι μαζί με το υπόλοιπον πλήθος των αιρετικών τοποθετήσεών τους, αμνηστεύουν προσέτι και τη σοδομία, «παντρεύοντας» μάλιστα σοδομίτας και γομορίτας. Μήπως αγνοούν ότι ο Θεός μετά βδελυγμίας ετιμώρησε την «παρά φύσιν πράξιν» των Σοδομιτών με την «παρά φύσιν βροχήν» φωτιάς και θείου; Όμως, το να αμνηστεύωνται και να επιβραβεύωνται οι επαίσχυντες αυτές συμπεριφορές από ορθοδόξους Επισκόπους, ώστε να παρέχεται στους σοδομίτας και φιλοξενία εις τας Αρχιεπισκοπάς των και η συγκεκριμένη μάλιστα φιλοξενία να προβάλλεται με καμάρι μέσα από τις σελίδες του επισήμου εντύπου εκφραστικού οργάνου της Αρχιεπισκοπής Θυατείρων, αυτό ούτε στο εφιαλτικότερο όνειρό μας δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε!....  

Ὑπάρχουν τρία εἴδη ἀθεΐας διακηρύττουν πατέρες τῆς ἐκκλησίας τοῦ τελευταίου καιροῦ:

1. ἄρνηση τῆς ὕπαρξης τοῦ Θεοῦ 2. οἱ αἱρέσεις καὶ 3. ἀπόκρυψη τῆς ἀλήθειας διὰ τῆς ἔνοχης σιωπῆς, ποὺ ἀποβλέπει σὲ καλὲς σχέσεις μὲ τὴν κοσμικὴ ἐξουσία καὶ τοὺς ἰσχυροὺς σὲ καιρούς, ποὺ ὁ πιστὸς πρέπει νὰ μιλήσει, νὰ ὁμολογήσει τὸν Χριστὸ καὶ τὴν ἀλήθεια πρὸς ὅλες τὶς κατευθύνσεις. H σύγχρονη αἵρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ, ποὺ διαβρώνει τὸ λαό μας, τὶς θεολογικὲς σχολὲς καὶ δυστυχῶς καὶ τὸν ἱερὸ κλῆρο. Ὁ οἰκουμενισμὸς εἶναι ἡ σύγχρονη καὶ σὲ ἐξέλιξη αἵρεση, ποὺ νοθεύει καὶ διαστρέφει ἔντεχνα τὴν ὀρθόδοξη πίστη, ἀναμιγνύει τὴν ἀλήθεια μὲ τὸ ψέμα, σχετικοποιεῖ τὰ ὀρθόδοξα δόγματα, τὴν Πατερικὴ καὶ Αποστολικὴ Παράδοση καὶ Παρακαταθήκη, υἱοθετεῖ τὴ “θεωρία τῶν κλάδων”, ἀμφισβητεῖ τὴν μοναδικότητα τῆς Μίας ἀληθινῆς ἀδιαιρέτου Ορθοδόξου Eκκλησίας, ἀμβλύνει τὸ ὀρθόδοξο φρόνημα, ἀλλάζει συχνὰ μορφή, ὥστε εἶναι δύσκολο νὰ τὴν παρακολουθήσει κανείς.

Διαβάζω την εφημερίδα και σκέπτομαι : τι είδους πίστη έχουν αυτές οι χιλιάδες πιστών ;

... Χιλιάδες πιστοί κατέκλυσαν από το Σάββατο το Μοναστήρι του Οσίου Δαβίδ στον Δήμο Ελυμνίων της Βόρειας Εύβοιας για να υποδεχτούν τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, ο οποίος χοροστάτησε στον Μεγάλο Εσπερινό, κατά τη διάρκεια του οποίου αναγνώστηκε η Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη αγιοκατάταξης του Οσίου Ιακώβου (του πρώην ηγουμένου της μονής, Ιάκωβου Τσαλίκη).

“ΟΡΑΣΙΣ” -- ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΔΙΑΔΟΧΟΥ ΦΩΤΙΚΗΣ

Πως τόσον υπερβολικά εθαυμάστωσες την Έρημον; Πες μου σε παρακαλώ, ρωτούσα, σαν να είναι μπροστά μου, τον σοφόν Ιωάννην, μέσα στην νύκτα που ηρεμούσε η ψυχή μου. Ω ξακουσμένη μητέρα Εκκλησία, έλεγα πάλιν, γιατί τόσην θερμότητα αισθανόσουνα γύρω από το άγριον εκείνο και απεριποίητον πρόσωπον; Ή γιατί εβόας μέσα στην άψυχον Έρημον με τόσην γλυκύτητα, που έτερπε την ακοή των ανθρώπων;                                                                                                                         

- Αλλά πως, είπε, θα μπορέσω να σου μιλήσω, εγώ που είμαι κάπου εκτός από τον φθαρτόν αιώνα, σε άνθρωπον που βρίσκεται, όσον θέλει ο Θεός, μέσα σ΄ αυτόν, φίλε;                                                                                                           

- Θα μπορέσης, είπα, θαυμάσιε, αν θελήσης, να μου φανερώσης τον έρωτά σου προς την σοφία με ερωτήσεις μου, και αν θέλης δέχομαι – τώρα που βρισκόμαστε σ΄ αυτό το σημείον του λόγου – συ μεν να με διδάξης, εγώ δε να μάθω, για ποιον λόγον έτερψες τόσο πολύ με τους λόγους και τον βίον σου την Έρημον, ανδρείε, και την μετέβαλλες σε πόλιν των αρετών;                       

- Είπεν (ο Ιωάννης), η Έρημος φέρνει καθαρότητα στον βίον και η ζωή, με γνώση, μέσα στην σιωπή της Ερήμου, ελευθερώνει από τις κοσμικές συνήθειες. Γι΄ αυτό στην Έρημον, κατόρθωνα με την δύναμη της υπομονής να λυτρώνομαι από την σύγχυση των ανθρωπίνων διαλογισμών, περιμένοντας εν αγίω Πνεύματι τον λόγον της βοής, αυτής που θυμήθηκες. 

Μακεδονία: Ζήτημα τιμής και ταυτότητας

Δεν πρέπει να βάλουμε την υπογραφή μας στην αναγνώριση ενός έθνους κατασκευασμένου

Από τον
Κωνσταντίνο Χολέβα

Φαίνεται ότι η εκκλησιαστική διπλωματία τα καταφέρνει καλύτερα από την κρατική. Διαβάζοντας το ανακοινωθέν του Οικουμενικού Πατριαρχείου για τη σχισματική Εκκλησία των Σκοπίων, μαθαίνουμε ότι οι Σκοπιανοί κληρικοί ζητούν να επανέλθουν στην κανονική τάξη με όνομα που δεν περιέχει τον όρο «Μακεδονία»!
Συγκεκριμένα, το Πατριαρχείο κάνει λόγο για «Αρχιεπισκοπή Αχριδών», ενώ η δημοσιογραφική έρευνα μας ενημερώνει ότι πιθανόν στον τίτλο «Αχριδών» να προστεθεί ο όρος «και Πρώτης Ιουστινιανής». Βλέπουμε ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το Πατριαρχείο Σερβίας και η Εκκλησία της Ελλάδος δεν άλλαξαν στάση από το 1967 έως σήμερα απέναντι στο σκοπιανό εκκλησιαστικό μόρφωμα που κατασκεύασε ο Τίτο. Αυτή η αμετακίνητη στάση ανάγκασε τους Σκοπιανούς να υποχωρήσουν τουλάχιστον στον εκκλησιαστικό τομέα. Το θέμα δεν λύθηκε, πάντως έχει εισέλθει σε καλό δρόμο.
Αντιστοίχως αμετακίνητη πρέπει να είναι και η στάση όλων των πολιτικών και διπλωματικών παραγόντων απέναντι στην κυβέρνηση των Σκοπίων. Να εμμείνουμε στην απόφαση των πολιτικών αρχηγών που ελήφθη υπό την Προεδρία του αειμνήστου Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1992. Να μη δεχθούμε καμία σύνθετη ονομασία, η οποία θα περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία».

Η Ι.Μ. Βατοπαιδίου χορηγός του …διχασμού;

Η «πολιτική ορθότητα» έχει εκτρέψει τους Καθηγητάς της Θεολογικής Σχολής της Θεσσαλονίκης από το λειτούργημά τους. Δεν δύνανται πλέον να αναδείξουν την Σχολήν δια της Ορθοδόξου συγγραφής και συν­εχώς αναλώνονται εις ημερίδας και εκδηλώσεις πάσης φύσεως και δημοσίους σχέσεις. Εγκωμιάζουν και τιμούν Πατριάρχας και Αρχιεπισκόπους με κάθε είδους πρόφασιν, δια να τους χειραγωγούν, καθώς και εκείνοι κολακεύονται με τα πάσης φύσεως μετάλλια και διπλώματα. Το αυτό ποιούν και δια παπικούς και προτεστάντας. Διαγράφουν τας επικρίσεις τους προς τους Προκαθημένους και κάθε δογματικήν διαφοράν με τους αιρετικούς, ώστε όλα να περιπέσουν εις λήθην και αυτήν δίδουν έπειτα ως τροφήν εις τους φοιτητάς των. Επληροφορήθημεν ότι την Τρίτην 15ης Μαΐου διωργανώθη από το Τμ. Θεολογίας Θεσσαλονίκης ημερίς «αφιερωμένη στον Σεβ. Αρχιεπίσκοπο Καθολικών Κερκύρας, Ζακύνθου και Κεφαλληνίας και Αποστολικό Βικάριο Θεσσαλονίκης κ. Σπιτέρη»!