Διαχρονικά τα τουρκικά όνειρα για διχοτόμηση!

Κωνσταντίνος Χολέβας

Για να κατανοήσουμε τις παγίδες που κρύβει η νέα φάση διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό, είναι χρήσιμο να θυμηθούμε ποιος είναι ο διακηρυγμένος εδώ και 60 χρόνια στόχος της Τουρκίας για την ελληνική Μεγαλόνησο. Η Τουρκία, όπως έγραφε ο αείμνηστος Νεοκλής Σαρρής, πάντα δηλώνει δημοσίως τα σχέδια και τις επιδιώξεις της, αλλά εμείς δυστυχώς δεν δίνουμε τη δέουσα σημασία.

SIMONOPETRA - PSALM 110

Μητροπολίτης Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος : ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ..... ΣΕ ΕΠΟΧΗ ΠΤΩΧΕΥΣΕΩΣ ΔΑΠΑΝΕΣ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ!

 http://www.mkka.blogspot.ca/

Φαίνεται, πως κάτι δεν πάει καλά εκεί ψηλά στο Ελληνικό Κοινοβούλιο! Σε μια εποχή, όπου η δυστυχία επεκτείνει τα πλοκάμια της στη Χώρα μας∙ σε μια περίοδο, όπου κάθε μέρα μερικοί ταλαίπωροι αδελφοί μας χάνουν τo θάρρος τους για τη ζωή και οδηγούνται στην αυτοκτονία∙ σε μια Χώρα, όπου τα καταστήματα και οι επιχειρήσεις κατεβάζουν τα ρολά τους και δημιουργούν στρατιές ανέργων σε καθημερινή βάση και τέλος σε μια εποχή οικονομικής καταρρεύσεως της Ελλάδος εκεί ψηλά στη Βουλή των Ελλήνων οι εκπρόσωποι του Λαού φαίνεται πως δεν παίρνουν χαμπάρι! Είναι άπονοι! Είναι ανάλγητοι!

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 19 Φεβρουαρίου 2014

Αρχίππου του αποστόλου, Απφίας, Φιλήμονος αποστόλων, Φιλοθέης οσιομάρτυρος της Αθηναίας (1589).

Καὶ οἱ τρεῖς Ἅγιοι Ἀπόστολοι Ἀπφίας ἢ Ἀπφίων, Ἄρχιππος καὶ Φιλήμων συναριθμοῦνται μεταξὺ τῶν Ἁγίων Ἑβδομήκοντα Ἀποστόλων, τῶν ὁποίων ἡ Σύναξη ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία στὶς 4 Ἰανουαρίου.

Περὶ τῆς Ἁγίας Ἀπφίας ἀναφέρει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὴν πρὸς Φιλήμονα ἐπιστολή: «καὶ Ἀπφίᾳ τῇ ἀγαπητῇ». Συνεμαρτύρησε μετὰ τῶν Ἀποστόλων Φιλήμονος, Ἀρχίππου καὶ Ὀνισήμου ἐπὶ αὐτοκράτορα Νέρωνος (54 – 68 μ.Χ.) καὶ φέρεται ὡς σύζυγος τοῦ Ἀποστόλου Φιλήμονος.

Ἡ Ἕνωση (τῶν «ἐκκλησιῶν») ποὺ ἔχει γίνει πᾶνε νὰ μᾶς τὴν περάσουνε λάου-λάου.

Eδώ ο Ορθόδοξος Κληρικός ομολογεί ότι η ένωση με τον αντίχριστο Πάπα έχει γίνει, και ο Ν. Σωτηρόπουλος μου λέγει: αν δεν κοινωνώ με τον "Μητρ."  Καναδά Σωτήριο και τους "ιερείς" του είμαι για την κόλαση!!!

Αν αυτό δεν λέγεται πτώση, τι λέγεται;;

πατέρας Νικόλαος:
Ἡ Ἕνωση (τῶν «ἐκκλησιῶν») ποὺ ἔχει γίνει πᾶνε νὰ μᾶς τὴν περάσουνε λάου-λάου. Ὑπάρχει χριστεπώνυμο πλήρωμα ποὺ θὰ ἀντιδράσει. Κι αὐτὸ θὰ φανεῖ. Κι ἐμεῖς ἔχουμε μιὰ ὑποχρέωση ἀπέναντι σ’ αὐτὸ τὸ πλήρωμα νὰ τὸ ἐνημερώσουμε. Νὰ τὸ ξεσηκώσουμε, νὰ τὸ βάλουμε πρὸ τῶν εὐθυνῶν του.

Ὁ ἅγιος Νικόλαος ποὺ ἄστραψε ἐκεῖνο τὸ χαστούκι στὸν Ἄρειο στὴν Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, εἶχε τὸν ἴδιο Χριστὸ μὲ τὸν Ἄρειο; ὁ Ἄρειος πίστευε σὲ ἕναν ἄλλο Χριστό. Πῶς εἶναι δυνατὸν ὁ ἅγιος Νικόλαος λειτουργῶν στὰ Μύρα τῆς Λυκίας (βάλτε αὐτὴν τὴν ἰδέα -καὶ σκεφθεῖτε- τὸ συλλείτουργο ποὺ ἔγινε στὸ Γενάρη τὸ 2006), πῶς εἶναι δυνατὸν ὁ ἅγιος Νικόλαος λειτουργῶν στὰ Μύρα τῆς Λυκίας καὶ εὐλογώντας τὸ ποίμνιό του νὰ πιάσει τὸ χέρι τοῦ αἱρετικοῦ Ἄρειου καὶ νὰ τοῦ πεῖ: Εὐλόγησον τὸ ποίμνιό μου! Ἡεὐλογία τοῦ Ἄρειου θὰ ἦταν εὐλογία Θεοῦ ἢ θὰ ἦταν εὐλογία διαβόλου, δαίμονος; Ὁ Ἄρειος τί χειρότερο ἔκανε ἐν σχέσει μὲ τὸν Πάπα; Ὁ Ἄρειος εἶναι ἀθῶο προβατάκι μπροστὰ στὶς αἱρέσεις τοῦ Πάπα»(⁴).

Ή πιστεύομεν ή δεν πιστεύομεν.

Εις τα ζητήματα της πίστεως δεν χωρούν ανθρώπινοι συναισθηματισμοί. Αείποτε η Εκκλησία του Χριστού «δια τους λόγους των χειλέων Του εφύλαξεν οδούς σκληράς». Μέσος όρος δεν υπάρχει. Ή πιστεύομεν ή δεν πιστεύομεν. Ή ο από δέκα αιώνων Καθολικισμός περιέπεσεν εις αιρέσεις, οπότε πρέπει να τας αποβάλη και κατόπιν να έλθη προς ένωσιν Δογματικήν και Εκκλησιαστικήν ή δεν έχει αιρέσεις οπότε η Εκκλησία μας πλανάται επί δέκα αιώνας. Και όχι μόνον δέκα αιώνας, αλλά πλανάται μεθ' όλων των Οικουμενικών Συνόδων και των αγίων Πατέρων, και τα πάντα γίνονται άνω κάτω. Και κατά συνέπειαν πρέπει να διορθώσωμεν Ιερούς Κανόνας, να συμπληρώσωμεν το Σύμβολον της Πίστεως, να διασκευάσωμεν τα λειτουργικά μας βιβλία, να χρίσωμεν με ασβέστη τους τοιχογραφημένους αγίους Πατέρας μας και να καύσωμεν τας φορητάς εικόνας των, αφού επλανήθησαν και πλανούν και ημάς τόσους αιώνας   Πρέπει να παύσωμεν του λοιπού να λέγωμεν εις τας προσευχάς  μας «δι' ευχών των αγίων Πατέρων ημών». Πρέπει να κλαύσωμεν δια τα πλήθη των Ομολογητών, που εμαρτύρησαν ματαίως και προ του σχίσματος και μετά το σχίσμα. Και πρέπει να σβήσωμεν πλέον και την ιεράν κανδήλαν, που καίει ακοίμητα εις την είσοδον του Ναού του Πρωτάτου, επάνω εις τα άγια λείψανα των Αγιορειτών Πατέρων, που εμαρτύρησαν από τους Ενωτικούς του 13^ου αιώνος, διότι δεν εδέχθησαν το μνημόσυνον του Πάπα. Εάν δεν είναι αιρετική η παπική Εκκλησία, τότε τα θαύματα των αγίων Ομολογητών της Ορθοδοξίας είναι δαιμονικαί απάται. Εάν δεν είναι οι Λατίνοι αιρετικοί, πρέπει να καύσωμεν όλους τους αντιλατινικούς λόγους του Μ. Φωτίου, του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Καβάσιλα, Ιωσήφ Βρυεννίου, Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, Γενναδίου του Σχολαρίου και τόσων ιερωτάτων θεολόγων μέχρι του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, ως και τας Συνοδικάς αποφάσεις. Τότε τι χρειάζονται το «Πηδάλιον», το «Ωρολόγιον», το «Τριώδιον»; Να τα ρίψωμεν εις το πυρ και να ομολογήσωμεν ότι επλανήθημεν! 

ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΕΣΧΑΤΑ;--- π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ

Ενδιαφέρουσες επισημάνσεις για το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών-- Άγ. Ιουστίνος Πόποβιτς

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=85&t=9055

…Η Εκκλησία είναι μία και καθολική και εις αυτήν είναι συγκεντρωμένη ομού όλη η αλήθεια, όλη η χάρις, όλα όσα ο Κύριος έφερε μετ΄αυτού είς την γην και παρέδωσε εις τους ανθρώπους και άφησε δια την σωτηρίαν των.
Είναι μία και καθολική, επειδή συγκεντρώνει όλους όσους θέλουν την σωτηρίαν, εις μίαν εσωτερική ενότητα, εις το σώμα του Θεανθρώπου Χριστού.
Ούτως, αυτή αύτη η ιδέα ενός «συμβουλίου» ή «ενώσεως» των Εκκλησιών είναι αδύνατος, ανεπίτρεπτος και απαράδεκτος δια την συνείδηση εκάστου Ορθοδόξου.
Τα όρια, τα εγκαθιδρυθέντα υπό των Αγίων Πατέρων μας, έχουν παραβιασθή, τα όρια μεταξύ αληθείας και ψεύδους, φωτός και σκότους, Χριστού και Βελίαρ.

Για να διατηρήσουμε την ενότητά μας, θα πρέπει να κάνουμε υπακοή στην Εκκλησία, στους επισκόπους της. (Γέροντας Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)

Ο μακαριστός πατέρας Φιλόθεος Ζερβάκος:

Εάν οι ορθόδοξοι χριστιανοί ηκολούθουν επισκόπους φρονούντας τα των ετεροδόξων, που τότε Ορθοδοξία;

Εάν όμως αυτήν την γνώμην ( του Αγίου Ιγνατίου) ηκολούθουν πάντες οι χριστιανοί κατά γράμμα, να ακολουθούν δηλαδή τους επισκόπους εις πάντα, αλλοίμονον τότε, ούτε Ορθοδοξία, ούτε Εκκλησία, ούτε Ορθόδοξος χριστιανός θα υπήρχε σήμερον. Εάν οι ορθόδοξοι χριστιανοί ηκολούθουν τους πατριάρχας και επισκόπους, Απολιναρίους, Μακεδονίους, Ευτυχέας, Διοσκόρους, Σαββελιο-Σεβήρους, Ευσεβίους, Αθηναγόρους, Βαρθολομαίους και μυρίους άλλους, και εδέχοντο και ησπάζοντο τα φρονήματά των, που τότε Ορθοδοξία; Που χριστιανός ευσεβής και ορθόδοξος; Και τι λέγω ανθρώπους πατριάρχας και μητροπολίτας, και δεν λέγω Συνόδους;…, διότι 348 τον αριθμόν συνήλθον εν έτει 754 εν Κωνσταντινουπόλει, Πατριάρχαι, Μητροπολίται, Επίσκοποι κ.λ.π. Ο αριθμός 348 είναι πολύ σεβαστός. Εν τούτοις τον τότε πατριάρχην Κωνσταντίνον και τον βασιλέα Κοπρώνυμον και τους 348 Μητροπολίτας, πολλοί μοναχοί, κληρικοί και λαϊκοί δεν τους ήκουσαν, απεσχίσθησαν απ’ αυτών, τους ήλεγχον και τους απεκάλουν κακοδόξους και εικονομάχους… Άρα γε οι τοιούτοι είναι σχισματικοί, αιρετικοί, κακόδοξοι, κολασμένοι, αναθεματισμένοι, και μαζί με αυτούς και ημείς που προσκυνούμεν και σεβόμεθα, σχετικώς και κατά την παράδοσιν, τας αγίας εικόνας;

Ημείς έχομεν την γνώμην και ομολογούμεν ότι είναι άξιοι παντός επαίνου διότι παρήκουσαν και απεσχίσθησαν, και ηξιώθησαν ουρανίων στεφάνων δια την παρακοήν των εκείνην, και σήμερον τους προσκυνούμεν και τιμώμεν ως Αγίους (Γερμανός, Νικηφόρος, Μεθόδιος, Ταράσιος, Στέφανος, Θεόδωρος, Θεοφάνης, Θεόδωρος ο Στουδίτης κ.λ.π.), την δε σύνοδον εκείνην ονομάζομεν παράνομον, μιαράν και Καϊαφικόν συνέδριον…

Το κείμενο του Γέροντα Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου :

Όσιος Γέροντας Πορφύριος: Να ακολουθείς το ημερολόγιο της Εκκλησίας!

Είπε ο Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης για τον Παλαιό Ημερολόγιο: "Αν πρόκειται να ζήσεις μέσα στον κόσμο, να ακολουθείς το ημερολόγιο που έχει η Εκκλησία, για να μη φέρνεις αναστάτωση στον κόσμο, εκτός και επιθυμείς να ζήσεις στο Άγιον Όρος".

 Ακόμα όμως και στο Άγιον Όρος να ζεις, ο Όσιος γέροντας εννοούσε: Να έχεις κοινωνία με την Εκκλησία και τα μοναστήρια και όχι να ζεις στην πλάνη του "ζηλωτισμού", διότι δια του αδιάκριτου ζηλωτισμού σου υπάρχει διάσπαση μέσα στην Εκκλησία, ο καθένας σηκώνει δικό του μπαϊράκι, είναι ένδειξη εγωισμού και όχι ορθοδόξου φρονήματος το οποίο είναι στολισμένο με την ταπείνωση και την υπακοή...

Γι'αυτό και τόνιζε: "Για να διατηρήσουμε την ενότητά μας, θα πρέπει να κάνουμε υπακοή στην Εκκλησία, στους επισκόπους της. Υπακούοντας στην Εκκλησία, υπακούομε στον ίδιο το Χριστό. Να πονάμε για την Εκκλησία. Να μη δεχόμαστε να κατακρίνουν τους αντιπροσώπους της. Στο Άγιο Όρος το πνεύμα που έμαθα ήταν ορθόδοξο, βαθύ, άγιο, σιωπηλό, χωρίς έριδες, χωρίς καυγάδες και κατακρίσεις. Να μην πιστεύουμε τους ιεροκατηγόρους. Και με τα μάτια μας να δούμε κάτι αρνητικό να γίνεται από κάποιον ιερωμένο, να μην το πιστεύομε, ούτε να το σκεπτόμαστε, ούτε να το μεταφέρουμε. Το ίδιο ισχύει και για τα λαϊκά μέλη της εκκλησίας και για κάθε άνθρωπο. Όλοι είμαστε Εκκλησία. Όσοι κατηγορούν την Εκκλησία για τα λάθη των εκπροσώπων της, με σκοπό δήθεν να βοηθήσουν για τη διόρθωση, κάνουν μεγάλο λάθος. Αυτοί δεν αγαπούν την Εκκλησία. Ούτε βέβαια το Χριστό. Τότε αγαπάμε την Εκκλησία, όταν με την προσευχή μας αγκαλιάζομε κάθε μέλος της και κάνομε ό,τι κάνει ο Χριστός. Θυσιαζόμαστε, αγρυπνούμε, κάνομε το παν, όπως εκείνος, ο οποίος «λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει, πάσχων ουκ ηπείλει»

http://proskynitis.blogspot.ca/

Στην υπηρεσία του αθλητισμού και της φρίκης

http://kyprianoscy.blogspot.ca/

Στο χώρο του πολιτισμικού αθλητισμού - το διαφημιστικό σύνθημα λέει : "στην υπηρεσία του αθλητισμού και του πολιτισμού " - εκτός άλλων κυκλοφορεί και το "ομαδάρα θεά". Άλλωστε, μη ξεχνάμε ότι ο Μαραντόνα λατρεύεται στη χώρα του σαν άγιος. Επόμενο είναι κάθε το σχετιζόμενο με τη μπάλα των χεριών ή των ποδαριών να αποκτά θρησκευτική χροιά, τώρα μάλιστα που οι θρησκείες αρχίζουν έκδηλα να ξεφτίζουν.

Το κενό αναπληρώνουν η "θεά ομαδάρα", οι ποδοσφαιριστές και βολεϊμπολίστες "θεοί" και πολλοί άλλοι επιδιδόμενοι σε αθλήματα και (άθλιους) άθλους. Ήδη εμείς ετοιμαζόμαστε να βαφτίσουμε το νέο γήπεδο της ΑΕΚ σε "στάδιο Αγία Σοφία". Τα "γαμοσταυρίσματα" και οι "χριστοπαναγίες" θα ακούγονται στον πλέον κατάλληλο με ονομασία χώρο.

Η γλώσσα συνοδεύει όλη αυτή την κατρακύλα, για να έχουμε, έτσι, και την ιδιάζουσα διάλεκτο της εξέδρας με τις εκδοχές του greek freak nation, όπου άλλοι το θέλουν απαξιωτικό για τους Έλληνες και άλλους να το θεωρούν επαινετικό.

Τόσο οι πρώτοι, όσο και οι δεύτεροι ξεχνούν ένα πράγμα, ότι το freak έχει ελληνική την προέλευση - εκ του φρίττω, όθεν και η φρίκη - το δε σπουδαιότερο, για τους ρέκτες του διαφημιστικού μηνύματος "στην υπηρεσία του αθλητισμού και του πολιτισμού", είναι ότι οι δαίμονες φρίττουν. Δεν μπορούν όμως να εκδηλώσουν τη φρίκη τους. Γι΄ αυτό, βρίσκουν έτοιμους όλους εκείνους που τρέχουν να απολαύσουν το θέαμα με τον Μαραντόνα, τον Αντετοκούμπο και πολλούς άλλους των αθλιότατων σημερινών αθλημάτων. Οι ταλαίπωροι δεν ξέρουν ότι έχουν γίνει όντως "φρικιά".

Αν είναι, λοιπόν, να χαιρόμαστε διότι είμαστε το έθνος των φρικιόντων, τότε, μας αξίζουν θερμά συγχαρητήρια. Συλλυπητήρια θα ήταν καλύτερα να γράψω, αλλά δεν χρειάζεται. Η κατάθλιψη όλων είναι γεγονός και η μανία του ποδοσφαίρου επιβεβαιώνει απλά το ψυχωσικό νοσηρό μας υπόβαθρο.

Σημείωση
Η αφορμή δόθηκε από  http://indobserver.blogspot.gr/2014/02/to-greek-freak-nation.html