«Εμίσησα Εκκλησίαν Πονηρευομένων»

Το στυγερώτερον έγκλημα εις βάρος της αγίας μας Ορθοδοξίας είναι η ανοχή των Αιρέσεων και των Αιρετικών. Ασεβέστατα κηρύσσονται από Ορθοδόξους (;;) ποιμένας αιρέσεις φοβεραί, και ανεμπόδιστα κινούνται Αιρεσιόφρονες Ποιμένες (;) μεταξύ της Ποίμνης του Χριστού! Έπαυσε, φαίνεται, εις ωρισμένους να λειτουργή το αισθητήριον της Ορθοδοξίας και η Εκκλησιαστική συνείδησις έχει επικινδύνως αμβλυνθή, ώστε να μη διακρίνωνται τα Αγιοπνευματοχάρακτα σύνορα της Ορθοδοξίας από την πλάνην και την Αίρεσιν. Ποίοι άραγε ευθύνονται δια την τραγικήν αυτήν ψυχικήν τύφλωσιν; Κατ΄ αρχήν όλοι· προ παντός όμως οι Ποιμένες! «Ποιμένες πολλοί διέφθειραν τον αμπελώνα μου, εμόλυναν την μερίδα μου…» (Ιερ. 12, 10), θρηνωδεί ο προφήτης Ιερεμίας· και προσθέτει: «Ω οι ποιμένες (…) Υμείς διεσκορπίσατε τα πρόβατά μου και εξώσατε αυτά…» (Ιερ. 23, 1-3). Δυστυχώς Πατριάρχαι, Αρχιερείς, Επίσκοποι, Ηγούμενοι, με έναν λόγον Ποιμένες εμολύνθησαν από τον Οικουμενισμόν, ώστε να έχουν συνηθίσει εις τας Οικουμενιστικάς βλασφημίας και να μη ενοχλούνται από τα κηρύγματα των Αιρέσεων, δια των οποίων βάλλεται, εξοντωτικώς η Αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία. Φαίνεται, ότι εις την εποχήν του Υλιστικού Ευδαιμονισμού δεν θεωρείται πλέον υπέρτατος σκοπός της Εκκλησίας η αγιότης, αλλά η κοσμική σκοπιμότης.

1942 Ο ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ ΚΑΤΑΤΡΟΠΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ !!!!

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=7&t=10142

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 30 Οκτωβρίου 2014

Κλεώπα και Αρτεμά εκ των 70.

Ὁ Κλεόπας ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς 70 μαθητὲς τοῦ Κυρίου. Γι’ αὐτὸν διαβάζουμε στὸ κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγέλιον κδ’ 18 – 27:

18 Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ εἷς, ᾧ ὄνομα Κλεόπας, εἶπε πρὸς αὐτόν· σὺ μόνος παροικεῖς ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ οὐκ ἔγνως τὰ γενόμενα ἐν αὐτῇ ἐν ταῖςἡμέραις ταύταις;

19 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ποῖα; οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· τὰ περὶ Ἰησοῦ τοῦΝαζωραίου, ὃς ἐγένετο ἀνὴρ προφήτης δυνατὸς ἐν ἔργῳ καὶ λόγῳἐναντίον τοῦ Θεοῦ καὶ παντὸς τοῦ λαοῦ,

20 ὅπως τε παρέδωκαν αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ἄρχοντες ἡμῶν εἰς κρῖμα θανάτου καὶ ἐσταύρωσαν αὐτόν.

21 Ἡμεῖς δὲ ἠλπίζομεν ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ μέλλων λυτροῦσθαι τὸνἸσραήλ· ἀλλά γε σὺν πᾶσι τούτοις τρίτην ταύτην ἡμέραν ἄγει σήμερονἀφ᾿ οὗ ταῦτα ἐγένετο.

22 Ἀλλὰ καὶ γυναῖκές τινες ἐξ ἡμῶν ἐξέστησαν ἡμᾶς γενόμεναιὄρθριαι ἐπὶ τὸ μνημεῖον,

23 καὶ μὴ εὑροῦσαι τὸ σῶμα αὐτοῦ ἦλθον λέγουσαι καὶ ὀπτασίανἀγγέλων ἑωρακέναι, οἳ λέγουσιν αὐτὸν ζῆν.

24 Καὶ ἀπῆλθόν τινες τῶν σὺν ἡμῖν ἐπὶ τὸ μνημεῖον, καὶ εὗρον οὕτω καθὼς καὶ αἱ γυναῖκες εἶπον, αὐτὸν δὲ οὐκ εἶδον.

25 Καὶ αὐτὸς εἶπε πρὸς αὐτούς· ὦ ἀνόητοι καὶ βραδεῖς τῇ καρδίᾳ τοῦπιστεύειν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἐλάλησαν οἱ προφῆται!

26 Οὐχὶ ταῦτα ἔδει παθεῖν τὸν Χριστὸν καὶ εἰσελθεῖν εἰς τὴν δόξαν αὐτοῦ;

27 Καὶ ἀρξάμενος ἀπὸ Μωυσέως καὶ ἀπὸ πάντων τῶν προφητῶν διηρμήνευεν αὐτοῖς ἐν πάσαις ταῖς γραφαῖς τὰ περὶ ἑαυτοῦ.

28 Καὶ ἤγγισαν εἰς τὴν κώμην οὗ ἐπορεύοντο, καὶ αὐτὸς προσεποιεῖτο πορρωτέρω πορεύεσθαι·
29 καὶ παρεβιάσαντο αὐτὸν λέγοντες· μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρὸςἑσπέραν ἐστὶ καὶ κέκλικεν ἡ ἡμέρα. Καὶ εἰσῆλθε τοῦ μεῖναι σὺν αὐτοῖς.

Ὁ Κλεόπας, ἔλαβε κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ πέρασε τὴν ζωή του κοπιάζοντας γιὰ τὸ Εὐαγγέλιο.

Διατί ο Γραικυλισμός;

Μήπως έχει αλωθή η «Εκκλησία» από τον Οικουμενισμόν, τον Παπισμόν, την Μασωνίαν και τας διαφόρους αιρέσεις; Πως αλλοιώς να εξηγηθή η αδιαφορία των Διοικούντων τας επί μέρους Τοπικάς Εκκλησίας απέναντι εκκλησιαστικών ανδρών, «λαλούντων διεστραμμένα», μασωνιζόντων ή και Μασώνων, κηρυσσόντων αίρεσιν «γυμνή τη κεφαλή»; Ή και θωπευόντων δουλοπρεπώς τον Πάπαν, οσάκις το Βατικανόν ασχοληθή με κάποιο γενικώτερον ζήτημα επιδημίας, ως να είμεθα ανίκανοι ως Εκκλησία να αντιμετωπίσωμεν και ημείς τα συγκλονιστικά του ανθρώπου προβλήματα; Διατί αυτός ο Γραικυλισμός; Αυτός ο Επαρχιακός εκστασιασμός εμπρός εις τας «βιτρίνας» των αιρετικών;

650.000 δικαστικαί αποφάσεις: Είναι και τούτο δείγμα της ελλείψεως χριστιανικού πνεύματος

Δικαστική έρευνα απέδειξεν ότι εις την Ελλάδα εξεδόθησαν ετησίως 650.000 δικαστικαί αποφάσεις. Η προσφυγή τόσου πλήθους εις τα δικαστήρια είναι από πάσης απόψεως κατακριτέα, διότι φανερώνει φιλέριδον διάθεσιν, τάσεις εκδικήσεως και δημιουργίας μίσους και έχθρας. Είναι και τούτο δείγμα της ελλείψεως χριστιανικού πνεύματος, το οποίον καλλιεργεί την αγάπην και αποφεύγει την έχθραν. Τον λόγον έχει η Εκκλησία και το σχολείον, οι δύο παιδαγωγοί του λαού.

Προσοχή στους ψευδοδιδασκάλους. Του αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου (Φιλοκαλία τόμος Δ΄).

Να ικετεύης τον Θεό με προσευχές και δάκρυα να σου στείλη οδηγό απαθή και άγιο. Αλλά και συ ο ίδιος να μελετάς τις θείες Γραφές, και μάλιστα τα πρακτικά συγγράμματα των Αγίων Πατέρων, για να αντιπαραβάλλης σ΄ αυτά την διδασκαλία και τις πράξεις του διδασκάλου και γέροντάς σου, βλέποντάς τες όπως σε καθρέφτη και εξετάζοντάς τες. Και όσα είναι σύμφωνα με τις Γραφές να τα εγκολπώνεσαι και να τα κρατής στον νού σου, τα νόθα όμως και ξένα να τα διακρίνης και να τα απορρίπτης, για να μη πλανηθής. Γιατί να ξέρης, πολλοί πλάνοι και ψευδοδιδάσκαλοι υπάρχουν σήμερα.

Father Josiah Trenham - The Lord of the Demons

Father Josiah Trenham - The Lord of the Demons (mp3)

http://impantokratoros.gr/http://impantokratoros.gr/CA58BA64.en.aspx

Συμφέρον γάρ άνευ αυτών (των Οικουμενιστών) συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον, ή μετ' αυτών εμβληθήναι, ως μετά Άννα και Καϊάφα, εις τήν γέενναν του πυρός

Άγιος Γερμανός Β΄ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (1222-1240): "Εξορκίζω όλους τους λαϊκούς, όσοι είστε γνήσια τέκνα της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, να φεύγετε ολοταχώς από τους ιερείς που υπέπεσαν στην υποταγή στους Λατίνους, και μήτε σε Εκκλησία να συγκεντρώνεστε μαζί τους, μήτε να παίρνετε οποιαδήποτε ευλογία από τα χέρια τους. Είναι καλύτερα να προσεύχεσθε στο Θεό στα σπίτια σας μόνοι, παρά να συγκεντρώνεσθε στην Εκκλησία μαζί με τους Λατινόφρονες. Ει’ δ’ άλλως, θα υποστήτε την ίδια κόλασι μ’ αυτούς".

(ΔΙΑΤΑΓΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΔΙΑ ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ, Constitutiones apostolorum (fort.compilatore Juliano Ariano): Book 8, chapter 34, line 12 - chapter 35, line 4). :

«Εἰ μὴ δυνατὸν ἐν ἐκκλησίᾳ προϊέναι διὰ τοὺς ἀπίστους, κατ' οἶκον συνάξεις, ὦ ἐπίσκοπε, ἵνα μὴ εἰσέρχηται εὐσεβὴς εἰς ἐκκλησίαν ἀσεβῶν· οὐχ ὁ τόπος γὰρ τὸν ἄνθρωπον ἁγιάζει, ἀλλ' ὁ ἄνθρωπος τὸν τόπον.

Ἐὰν δὲ ἀσεβεῖς κατέχωσιν τὸν τόπον, φευκτέος ἔστω σοι διὰ τὸ βεβηλῶσθαι ὑπ' αὐτῶν· ὡς γὰρ οἱ ὅσιοι ἱερεῖς ἁγιάζουσιν, οὕτως οἱ ἐναγεῖς μιαίνουσιν.

Εἰ δὲ μήτε ἐν οἴκῳ ἅμα μήτε ἐν ἐκκλησίᾳ συναθροισθῆναι δυνατόν, ἕκαστος παρ' ἑαυτῷ ψαλλέτω, ἀναγινωσκέτω, προσευχέσθω, ἢ καὶ ἅμα δύο ἢ τρεῖς· “Ὅπου γὰρ ἂν ὦσι, φησὶν ὁ Κύριος, δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖ εἰμὶ ἐν μέσῳ αὐτῶν”.
Πιστὸς μετὰ κατηχουμένου μήτε κατ' οἶκον προσευχέσθω· οὐ γὰρ δίκαιον τὸν μεμυημένον μετὰ τοῦ ἀμυήτου συμμολύνεσθαι.
Εὐσεβὴς μετὰ αἱρετικοῦ μήτε κατ' οἶκον συμπροσευχέσθω· “Τίς γὰρ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος;”

Έλεγε ο άγιος Αθανάσιος «Εάν ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος, οι όντες οφθαλμοί της Εκκλησίας, κακώς αναστρέφωνται καί σκανδαλίζωσι τόν λαόν, χρή (=πρέπει) αυτούς εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γάρ άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον, ή μετ' αυτών εμβληθήναι, ως μετά Άννα και Καϊάφα, εις τήν γέενναν του πυρός» (Μ. Αθανασίου, ΒΕΠΕΣ, 33, 199) και "ων το φρόνημα αποστρεφόμεθα, τούτους από της κοινωνίας προσήκει(=αρμόζει) φεύγειν" (PG 26, 1188 Β).

ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Τροπάριον.

Φως το άϋλον, μηνύων ύλη σώματος, ενωθησόμενον, δι΄ ευσπλαγχνίαν πολλήν, φαιδρόν Ευαγγέλιον, θεία κηρύγματα, νυν κραυγάζεις μοι· ευλογημένος, Πάναγνε, ο καρπός της σης κοιλίας.

Ερμηνεία.

Χαροποιόν είναι και το Τροπάριον τούτο, με το οποίον η Παρθένος αποκρίνεται προς τον Άγγελον, λέγουσα· εσύ, ω Γαβριήλ, μηνύεις εις εμέ ότι το άϋλον φως: ήτοι ο Θεός, όστις κατά τον Θεολόγον Γρηγόριον είναι «Φως το ακρότατον και απρόσιτον και άρρητον, ούτε νω καταληπτόν, ούτε λόγω ρητόν, πάσης φωτιστικόν λογικής φύσεως» (Λόγος εις το Βάπτισμα), εσύ, λέγω, ω Άγγελε, μηνύεις ότι το άϋλον αυτό φως ο Θεός μέλλει να ενωθή με ύλην σώματος δια την υπερβάλλουσαν αυτού ευσπλαγχνίαν και αγαθότητα, ίνα ελευθερώση το γένος των ανθρώπων από την τυραννίαν του Διαβόλου. Όθεν με το μήνυμα αυτό κραυγάζεις εις εμέ ένα λαμπρόν ευαγγέλιον, το οποίον προξενεί χαράν πνευματικήν και αγαλλίασιν, και κηρύγματα θεϊκά και ουράνια· επειδή λέγεις προς εμέ: ω Πάναγνε και υπέραγνε Θεοτόκε, ο καρπός της ιδικής σου κοιλίας είναι ευλογημένος. Τούτον δε τον λόγον είπε προς την Θεοτόκον, ουχί ο Αρχάγγελος, αλλά η Ελισάβετ, όταν επήγεν εις αυτήν η Παρθένος μετά τον Ευαγγελισμόν. Επειδή όμως και ο Άγγελος και η Ελισάβετ είπον προς την Θεοτόκον το «Ευλογημένη συ εν γυναιξί», δια τούτο και εις τον Γαβριήλ απέδωκεν ο Μελωδός το «Ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου». Ερμηνεύει δε ο Θεοφύλακτος ότι επί του «Και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου» ο και Σύνδεσμος νοείται αντί του γαρ· ήγουν ευλογημένη είσαι συ ανάμεσα εις τας γυναίκας· διότι ο καρπός της κοιλίας σου είναι ευλογημένος· όθεν εξ εκείνου έλαβες και συ το να είσαι ευλογημένη. Γλαφυρά δε είναι και εκείνα όπου λέγει ο Κωνσταντινουπόλεως άγιος Γερμανός· «Ευλογημένον τοίνυν δια τούτο το όνομά σου εις τους αιώνας· προ του Ηλίου το φως σου· υπερτέρα πάσης κτίσεως η τιμή σου· προ των Αγγέλων η υπεροχή σου· υψηλοτέρα συ του Ουρανού· αλλά και πλατυτέρα του Ουρανού των Ουρανών, και του γραφικώς παρά τινος Αγίου αναφερομένου εβδόμου ογδοώτερε, και ει έστι τις έτερος και υπερέκεινα τούτου λέγειν, Ουρανέ· ευλογημένη συ εν γενεαίς γενεών· αλλά και ευλογήθησαν εν σοι πάσαι αι φυλαί της γης· ουδέ γαρ εστι τόπος, ένθα συ μη δοξάζη· ουδέ φυλή, εξ ης ουκ εβλάστησαν δια σου καρποί τω Θεώ» (Λόγος εις την Κοίμησιν). Τα αυτά με το Τροπάριον τούτο λέγει και ο θείος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων πανηγυρίζων εις την εορτήν· δεν χορταίνει, λέγει, να ανακυκλή και να πολλαπλασιάζη το όνομα των Ευαγγελίων, και το πάθος εξαγγέλλει, και ενθουσιά με ένα πνευματικόν ενθουσιασμόν· αρχόμενος γαρ λέγει: «Ευαγγέλια, αδελφοί, ευαγγέλια, και πάλιν ερώ ευαγγέλια». Προβαίνων δε φησί: «Μεγαλοφώνως βοώ και διαρρήδην κηρύττω και φθέγγομαι, ευαγγέλια ευαγγέλια ευαγγέλια· του Σωτήρος ημών ευαγγέλια· του σαρκωθέντος Θεού δι΄ ημάς ευαγγέλια· της Θεού παρουσίας προς ημάς ευαγγέλια· ενανθρωπήσεως Θεού της εξ ημών ευαγγέλια· ασπόρου συλλήψεως Θεού ευαγγέλια· κυοφορίας Θεού ευαγγέλια· ατρέπτου συνδρομής Θεού προς σάρκα ευαγγέλια… Άρα μη ταπεινή των ημών ευαγγελίων η έκλαμψις; Ου πάσαν υπερβαίνει λαμπρότητα, και πάσαν υπεραίρει φαιδρότητα, και πάσιν αποκρύπτει κομψότητα; Δια τούτο βοώ προς τους κοινωνούς υμάς και ομόφρονας· ευαγγέλια ευαγγέλια ευαγγέλια, και βοών ου κορέννυμαι». Τι δε είναι το της σημερινής εορτής χαροποιόν ευαγγέλιον; Άκουσον πως ορίζει αυτό ο Θεοφόρος Μάξιμος: «Τούτό εστι το του Θεού ευαγγέλιον, πρεσβεία Θεού και παράκλησις προς ανθρώπους δι΄ Υιού σαρκωθέντος, και της προς τον Πατέρα καταλλαγής μισθόν δωρουμένου τοις πειθομένοις αυτώ την αγέννητον θέωσιν. Αγέννητον δε λέγω θέωσιν, την κατ΄ είδος ενυπόστατον έλλαμψιν, ήτις ουκ έχει γένεσιν, αλλ΄ ανεπινόητον εν τοις αξίοις φανέρωσιν». Διατί δε λέγεται Ευαγγελισμός η παρούσα πανήγυρις; Εις τούτο αποκρίνεται Ιωσήφ ο Βρυέννιος λέγων: «Αγαθά ημίν ευαγγέλια σήμερον ήκε παρά Θεού, και πράγματα γέγονε παρ΄ ημίν, των εν τη Εδέμ καθ΄ ημών γεγονότων αντίκρυς διορθωτικά. Εκεί κατά του ανθρωπίνου γένους τα φαύλα από γυναικός ήρξατο· ώδε υπέρ του αυτού γενέσθαι τα αγαθά από γυναικός έλαβε την αρχήν· όθεν η κατάρα την αρχήν έσχεν αρχήθεν, εκείθεν η ευλογία την απαρχήν εκτήσατο ύστερον· εκεί ο Παράδεισος, ώδε η εκκλησία· εκεί ο Αδάμ, ώδε ο Χριστός· εκεί η Εύα, ώδε η Μαριάμ· εκεί ο όφις, ώδε ο Γαβριήλ· εκεί δράκοντος προς την Εύαν ψιθυρισμός, ώδε Αγγέλου προς την Μαριάμ χαιρετισμός. Εκεί το «Πληθύνων πληθυνώ τας λύπας σου και τους στεναγμούς σου», ώδε το «Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία· ευλογημένη συ εν γυναιξί» (Λόγος α΄ εις τον Ευαγγελισμόν).

Ξέρετε γιατί δεν θα αντιδράτε; Γιατί θα σᾶς λένε «Κάντε υπακοή στην Εκκλησία». «Κάντε υπακοή», έτσι θα σᾶς λένε.

«Πάτερ μου, σε λίγο καιρό, όχι μακριά, σε πολύ λίγα χρόνια, θα υπάρξη μία εκκλησία σε όλον τον κόσμο… παπικοί, προτεστάντες, ορθόδοξοι, θα υπάρχει μία λέξη, αυτή που επικρατεί στις ημέρες μας, «ενότητα»· υπό το πρίσμα τῆς ενότητος. Από κάτω θα γίνει ένας ακταρμᾶς, δηλ. ο καθένας θα κρατάει την πίστη του, αλλά εδώ θα βλέπετε καρδινάλιο. Αυτός θα κρατάει την πίστη του, εγώ την πίστη μου, θα έχουμε όμως κοινό ποτήριο. Και θα μεταλαμβάνουμε και σείς τα κορόïδα θα μᾶς βλέπετε και δεν θα αντιδράτε. Ξέρετε γιατί δεν θα αντιδράτε; Γιατί θα σᾶς λένε «Κάντε υπακοή στην Εκκλησία». «Κάντε υπακοή», έτσι θα σᾶς λένε.»

http://katanixis.blogspot.gr/2014/05/blog-post_7719.html

Δαρβινιστής και "εκρηκτικός" ο Πάπας Φραγκίσκος

http://kyprianoscy.blogspot.ca/

Διαβάσαμε : Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014. Ο πάπας Φραγκίσκος αποδέχεται τις θεωρίες του Δαρβίνου και του big bang και παρακάτω, «Όταν διαβάζουμε για τη Δημιουργία του κόσμου στη Γένεση, φανταζόμαστε το Θεό ως μάγο που με το μαγικό ραβδάκι του μπορεί να κάνει οτιδήποτε, αλλά δεν είναι έτσι», είπε ο Ποντίφικας. Ωστόσο, υποστήριξε πως «η Μεγάλη Έκρηξη, που θεωρείται σήμερα η προέλευση του κόσμου, δεν είναι ανακόλουθη με την παρουσία ενός Θεϊκού Δημιουργού» και πρόσθεσε: «Η εξέλιξη των ειδών προϋποθέτει την αρχική δημιουργία πλασμάτων που να εξελίσσονται». (*)

- κχ
Η είδηση δεν είναι νέα. Πάνε κάτι χρόνια τώρα που το δέχθηκαν οι παπικοί και ό,τι "αδειάζει" από τους αγγλικανούς (προτεστάντες) προσπαθούν να το αρπάξουν αυτοί. Όσο για εμάς, άλλους πήραν οι αγγλικανοί και άλλους οι παπικοί. Σερνόμαστε. Πότε με τον ένα και πότε με τον άλλο.
Δεν είναι λοιπόν μόνο αυτός, είναι και οι δικοί μας, τα αυτά φρονούντες, "μικροί πάπες". Κυριολεκτικό κατάντημα, όταν κανείς παρακάμπτει τις ιστορικές συγκυρίες της εποχής του Δαρβίνου και την προσπάθεια των Άγγλων ριζοσπαστών εκείνης της εποχής - στις τάξεις τους ανήκε ο Darwin - να ανατρέψουν το βρετανικό θρόνο και να κάνουν αυτό που έγινε στη γειτονική τους Γαλλία. Ο θρόνος ενέδωσε στις εισηγήσεις των Δαρβινιστών κι έτσι σώθηκε.
Αναγκαία υπόμνηση
Κεφαλή της αγγλικανικής εκκλησίας είναι ο εκάστοτε καθήμενος επί του βρετανικού Θρόνου. Συμβαίνει εδώ και χρόνια, να είναι γυναίκα. Ήταν και κατά το παρελθόν, όπου, τότε, ο βρετανικός λέων - λέαινα καλύτερα - άρχισε να οικοδομεί την αρχιτεκτονική αυτοκρατορία της αποικιοκρατίας. Μήπως σας λέει τίποτα αυτό ; Αν όχι, «Διά το μη είναι άνδρας εν Ιερουσαλήμ εβασίλευσεν Δεββώρα η γυνή». (4 καὶ Δεββώρα γυνὴ προφῆτις γυνὴ Λαφιδώθ, αὕτη ἔκρινε τὸν Ἰσραὴλ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ. Κριταί δ΄).

Aπόσπασμα από τις «Πνευματικές Υποθήκες» του π. Φιλοθέου Ζερβάκου αναφερόμενον εις αναξίους κληρικούς:

«…Είχα μάθει ότι θα έλθουν οι Αρχιερείς στην Αθήνα, δια να γίνη σύνοδος των Αρχιερέων, και παρακαλούσα τον Θεόν να τους δώση φώτισι, να ειρηνεύσουν, να γίνη μία η Εκκλησία όπως ήταν. Ήλπιζα δε, ότι κάτι θα εγίνετο με την μεσιτείαν των Αγίων. Εζήτουν από τον Θεόν πληροφορίαν τινά, ότι θα ειρηνεύση την Εκκλησίαν, δια να αποθάνω ευχαριστημένος. Την Κυριακήν της Ορθοδοξίας, ασθενής και προσευχόμενος την νύκτα εκείνη, είδα, εκεί που περίμενα εις τον ναόν, να βγαίνη από το ιερόν ένα πουλαράκι, γαϊδουράκι στολισμένο και κάθησε στα πρόθυρα της ωραίας Πύλης. Εστεναχωρήθην και ελυπήθην πολύ, πως από μέσα από την Εκκλησίαν την ορθόδοξον εξήλθεν ένα πουλάριον νέον. Η ορθόδοξος Εκκλησία να βγάλη τοιούτους κληρικούς! Κατόπιν, λέγω, κάτι κακό θα γίνη στην Εκκλησία… Αυτή δεν είναι εκκλησία του Θεού, αλλά του Σατανά. Η Εκκλησία του Θεού γεννά ανθρώπους του Θεού, υιούς και παιδιά του Θεού, και η εκκλησία του Σατανά γεννά παιδιά του Σατανά, σατανάδες..».

ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Ο Νικόλαος Σαββόπουλος μας έγραψε:

Έφθασε στην τελική ευθεία ο Οικουμενισμός με τα όσα βήματα έκανε ο Αιρεσιάρχης «Πατριάρχης». Σε ένα μήνα η συνάντηση Πάπα και Βαρθολομαίου θα καταλήξει σε σχίσμα στην Ορθοδοξία. Η πλάνη και η αίρεση τοῦ Κων/λεως έφθασε στο άκρον άωτον τῆς απιστίας και αποστασίας από την Αλήθεια.

Μιά και οι «φύλακες» κοιμώνται, καλή συνάντηση στις κατακόμβες!

http://blogs.sch.gr/savvop-nik/

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Όχι μόνο λόγια αλλά και έργα (ο διδάσκων και ο διδασκόμενος)

http://www.impantokratoros.gr & http://katanixis.blogspot.gr