Simonopetra Monastery Monks - Polyeleos, Psalm 135

Ἡ Ἑλβετία ἀπηγόρευσε κάθε ἰσλαμικὴν δραστηριότητα!

Τη στιγμή  ποὺ οἱ «δικοί» μας πολιτικοὶ (καὶ ἐκκλησιαστικοὶ δυστυχῶς) ταγοὶ «τσακίζονται» νὰ ἐξυπηρετήσουν τὶς ὀρδὲς τῶν νομίμων καὶ παράνομων μουσουλμάνων τῆς χώρας μας, χτίζοντάς τους τζαμιὰ καὶ ἱδρύοντας γιὰ πάρτη τους «Κέντρα Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν», ἡ Ἑλβετία ἀπαγόρευσε τὴν ἵδρυση καὶ τὴ λειτουργία ὅλων τῶν ἰσλαμικῶν ἱδρυμάτων καὶ ὀργανώσεων στὴν ἐπικράτειά της! «Ἠχηρὸ “χαστούκι” στὴν αὐξανόμενη διείσδυση τῶν μουσουλμάνων στὴν Εὐρώπη ἔδωσε ἡ ἑλβετικὴ βουλή, ἡ ὁποία, παρὰ τὶς συστάσεις καὶ προτροπὲς τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης καὶ τῆς Κομισιόν, ψήφισε στὶς 9 Ὀκτωβρίου νόμο, ὁ ὁποῖος ἀπαγορεύει ἀπὸ τοῦδε καὶ στὸ ἑξῆς κάθε μουσουλμανικὸ ἵδρυμα καὶ κάθε δημόσια δραστηριότητα μουσουλμανικοῦ χαρακτήρα στὴν Ἑλβετία. Τὸ ψήφισμα τῆς ἑλβετικῆς βουλῆς ἐπικύρωσε καὶ τὸ ἑλβετικὸ ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης ποὺ ἀπὸ τοῦδε καὶ στὸ ἑξῆς θὰ καταδιώκει κάθε μουσουλμανικὸ ἵδρυμα, ποὺ δραστηριοποιεῖται παράνομα στὴν Ἑλβετία, ἐνῶ θὰ σταματήσει ἀμέσως κάθε μουσουλμανικὴ διείσδυση καθὼς καὶ κάθε μορφὴ ἰσλαμικῆς οἰκονομικῆς βοήθειας πρὸς τὶς μουσουλμανικὲς κοινότητες τῆς Ἑλβετίας ἀπὸ τὸ ἐξωτερικὸ»! Μόνο ποὺ ὑπάρχει μία σημαντικὴ διαφορὰ τῆς Ἑλβετίας μὲ τὴν πολύπαθη πατρίδα μας: κυβερνᾶται ἀπὸ πατριῶτες καὶ ὑπευθύνους πολιτικούς!

"Oρθόδοξος Τύπος "

Protopresbyter Peter Alban Heers, D. Theol. , On Obedience (Video)

Fr. Peter Alban Heers, D.Theol.; November 7th, 2014 in Ontario, Canada. Fr. Peter Alban Heers' talk on obedience has been a part of his visit to Canada for The Orthodox Institute on the Family. 331MB - Length: 01:22:19 - 27/11/2014

http://impantokratoros.gr/http://impantokratoros.gr/F2D9255B.en.aspx

ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Ωδή  γ΄.  Ο  Ειρμός.

Τους σους υμνολόγους Θεοτόκε, η ζώσα και άφθονος πηγή, θίασον συγκροτήσαντας πνευματικόν στερέωσον· καν τη σεπτή Συλλήψει σου, στεφάνων δόξης αξίωσον.

Ερμηνεία.

Προς την Θεοτόκον αποτείνει τον Ειρμόν τούτον ο Μελωδός και λέγει· ω Θεοτόκε Μαρία, συ είσαι η ζωντανή και αφθονοπάροχος πηγή των χαρισμάτων της σοφίας και γνώσεως· διότι αν εις εκείνους όπου μόνον δεχθούν εις την καρδίαν των ένοικον την χάριν του Πνεύματος δια της πίστεως, η χάρις εκείνη γίνεται πηγή ύδατος ζωντανού, αλλομένου εις ζωήν αιώνιον, καθώς είπε προς την Σαμαρείτιν ο Κύριος· «Το ύδωρ ο δώσω αυτώ, γενήσεται εν αυτώ πηγή ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον» (Ιω. δ: 14)· πόσω μάλλον εις εσέ, Θεοτόκε, γίνεται πηγή ύδατος ζώντος η του Πνεύματος χάρις, η οποία όλον τον Υιόν του ανάρχου Πατρός έλαβες εν τη αχράντω κοιλία σου, και τούτον εγέννησας σαρκοφόρον; Συ λοιπόν, Θεοτόκε, ζώσα και άφθονος πηγή ούσα, στερέωσον εν τη πέτρα της ομολογίας και πίστεως του Υιού σου εκείνους όπου υμνολογούσιν εσέ την Αειπάρθενον, και εις δοξολογίαν του ονόματός σου συγκροτούσι θίασον: ήτοι χορόν πνευματικόν. Δεν είπε δε ο Μελωδός άρδευσον, ή πότισον, ή άλλο ρήμα τοιούτον, καθώς απήτει η ένοια της φράσεως «άφθονος πηγή», αλλά «στερέωσον»· είπε δε τούτο κατά ανάγκην, δια να φανερώση δηλαδή ότι η παρούσα Ωδή είναι η Τρίτη της προφήτιδος Άννης, της οποίας χαρακτηριστικόν είναι το ρήμα τούτο· εν  εκείνη γαρ γέγραπται «Εστερεώθη η καρδία μου εν Κυρίω» (α΄ Βασιλ. β: 1). Ακολούθως δε επιφέρει ο Ασματογράφος και ότι εν τη αγία συλλήψει σου, Θεοτόκε, αξίωσον τους ιδικούς σου υμνολόγους των στεφάνων της δόξης· διότι αν οι επίγειοι Βασιλείς και άρχοντες εις τας επιγείους εορτάς των και πανηγύρεις συνειθίζουν να φιλοδωρούν τους υπηκόους των με δώρα βασιλικά και αρχοντικά· πόσω μάλλον εσύ, Θεοτόκε; Συ γαρ φιλόδωρος υπάρχουσα και το φιλοδωρείν φύσει έχουσα, βέβαια θέλεις ευεργετήσει τους καταγινομένους εις τους θείους σου ύμνους με δώρα και χαρίσματα θεομητροπρεπή και ουράνια. Θεοτόκον δε την αγίαν Παρθένον ωνόμασεν, επειδή, κατά τον αυτόν Δαμασκηνόν Ιωάννην, τούτο το όνομα όλον το Μυστήριον της Οικονομίας συσταίνει· λέγει γαρ, «Το όνομα τούτο άπαν το Μυστήριον συνίστησιν· ει γαρ Θεοτόκος η γεννήσασα, πάντως Θεός ο εξ αυτής γεννηθείς, πάντως δε και άνθρωπος· πως γαρ αν εκ γυναικός γεννηθείη Θεός, ο προ αιώνων έχων την ύπαρξιν, ει μη άνθρωπος γέγονεν; Ο γαρ Υιός ανθρώπου, άνθρωπος δηλονότι. Ει δε αυτός ο γεννηθείς εκ γυναικός, Θεός εστιν, εις εστι δηλονότι ο εκ Θεού Πατρός γεννηθείς κατά την θείαν και άναρχον ουσίαν, και επ΄ εσχάτων των χρόνων εκ Παρθένου τεχθείς, κατά την ηργμένην και υπό χρόνον ουσίαν (ήτοι την ανθρωπίνην)· τούτο δε μίαν υπόστασιν και δύο φύσεις και δύο γεννήσεις σημαίνει του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού» (Βιβ. γ΄ κεφ. νθ΄).

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 28 Νοεμβρίου 2014

Στεφάνου ομολογητού, Ειρηνάρχου μάρτυρος.

Γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς του, Ἰωάννης καὶ Ἄννα, τὸν ἀνέθρεψαν κατὰ τὸν καλύτερο χριστιανικὸ τρόπο. Ὅταν μεγάλωσε, μορφώθηκε ἀρκετὰ καὶ ἀργότερα ἀναδείχθηκε ἡγούμενος στὸ περίφημο ὄρος τοῦ Ἁγίου Αὐξεντίου.

Ὅταν ξέσπασε ὁ πόλεμος ἐναντίον τῶν ἁγίων εἰκόνων, ὄχι μόνο δὲ συμμορφώθηκε μὲ τὶς αὐτοκρατορικὲς διαταγές, ἀλλὰ καὶ χαρακτήρισε αἱρετικοὺς τοὺς εἰκονομάχους βασιλεῖς.

Καταγγέλθηκε στὸν αὐτοκράτορα Κωνσταντῖνο τὸν Κοπρώνυμο, ὁ ὁποῖος ἤλπιζε μὲ τὴν προσωπική του ἐπιβολή, ὅταν τὸν ἔφερνε μπροστά του, νὰ δαμάσει τὸ φρόνημα τοῦ Στεφάνου. Συνέβη ὅμως τὸ ἀντίθετο. Ὁ Στέφανος, ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους μὲ «πολλὴν παρρησίαν ἐν πίστει τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ», δηλαδὴ μὲ πολλὴ παρρησία καὶ θάρρος στὸ νὰ διακηρύττει τὴν πίστη ποὺ ὁμολογοῦν ὅσοι εἶναι σὲ κοινωνία μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστό, ἤλεγξε αὐστηρὰ κατὰ πρόσωπο τὸν Κοπρώνυμο. Αὐτὸς τότε τὸν ἔκλεισε στὴ φυλακὴ καὶ μετὰ ἀπὸ μέρες διέταξε νὰ τὸν θανατώσουν.

Ἀφοῦ, λοιπόν, τὸν ἔβγαλαν ἀπὸ τὴν φυλακή, ἄρχισαν νὰ τὸν λιθοβολοῦν καὶ νὰ τὸν κτυποῦν μὲ βαρεία ρόπαλα. Ἕνα ἰσχυρὸ κτύπημα στὸ κεφάλι ἔδωσε τέλος στὴ ζωὴ τοῦ Στεφάνου, τὸ 767 μ.Χ. Κατόπιν τὸ σῶμά του τὸ ἔριξαν στὴν θάλασσα, ἀλλὰ εὐλαβεῖς χριστιανοὶ ποὺ τὸ βρῆκαν ὅταν τὰ κύματα τὸ ἔφεραν στὴν παραλία, τὸ ἔθαψαν μὲ τὴν ἁρμόζουσα τιμή.

Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η παλικαρίσια παρέμβαση του π. Θεοδώρου Ζήση και η...":

Φιάσκο η ημερίδα της Μητροπόλεως Πειραιώς και χαρτοπόλεμος. Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ παίζει θέατρο, όπως και ολόκληρη η σύναξη κληρικών και  μοναχών.
Μαζεύουν και υπογραφἐς από τους πιστούς για να δείξουν ότι είναι πολεμιστές κατά των οικουμενιστών, αλλά δυστυχώς κάνουν πόλεμο με άσφαιρα και όχι στην πράξη αλλά στην θεωρία μόνο. Απλά το έκαναν για να κλείσουν τα στόματα του κόσμου, για να μην τους λέει ο κόσμος : καλά εσείς δεν μιλάτε; Δεν βλέπετε τι κάνει ο Πατριάρχης και οι άλλοι οικουμενιστές ιεράρχες;  Ενώ καίγεται από την φωτιά της αιρέσεως και του σχίσματος η Εκκλησία της Ελλάδος, και οι άλλες ορθόδοξες τοπικές Εκκλησίες, αντί αυτοί να έχουν αποτειχιστεί από την κοινωνία των οικουμενιστών και να  κηρύττουν στις Εκκλησίες την αποτείχιση στους πιστούς  ώστε να σβήσουμε την φωτιά που άναψαν  οι  αιρετικο-σχισματικοί οικουμενιστές  αυτοί κάνουν ημερίδες για την αποτείχιση. Ενώ η φωτιά είναι σε έξαρση αυτοί κάνουν ημερίδα για την πυρόσβεση.  Και να πει κανείς ότι θα αποτειχιστούν έστω και τώρα που θα συλλειτουργήσει ο Πατριάρχης στο Φανάρι με τον Πάπα του Βατικανού θα λέγαμε εντάξει, άλλα αυτοί όχι μόνο δεν θα αποτειχιστούν αλλά και ξανά-σαμποτάρουν την αποτείχιση, και την διαστρέφουν.
Όλοι οι Άγιοι Πατέρες που συγκροτούσαν τις Ιερές Συνόδους στην ιστορία της Εκκλησίας ήταν πρώτα Αποτειχεισμένοι από την κοινωνία των αιρετικών της εποχής τους, διότι τις Άγιες Οικουμενικές και Τοπικές Συνόδους τις συγκάλεσαν, τις προκάλεσαν και τις συγκρότησαν Άγιοι Πατέρες για να εξετάσουν, να δικάσουν και να καταδικάσουν τους κακόδοξους αιρετικούς επισκόπους αφού όμως πρώτα είχαν αποτειχιστεί από την κολάσιμη κοινωνία τους, γιατί εάν δεν είχαν αποτειχιστεί από τους αιρετικούς επισκόπους μη γένοιτο, δεν θα ήταν δυνατόν να συγκροτήσουν Αγίες Συνόδους διότι μόνο οι Αποτειχισμένοι από τους κακόδοξους συγκροτούν Αγίες Συνόδους.
Σήμερα πολλοί Επίσκοποι στην Εκκλησία της Ελλάδος και στις άλλες Ορθόδοξες τοπικές Εκκλησίες που ομολογούν ότι δεν είναι οικουμενιστές σαν τον Πατριάρχη στο Φανάρι και σαν τους άλλους Πατριάρχες Αρχιεπισκόπους και Επισκόπους οικουμενιστές, οφείλουν να το δείξουν στην πράξη και να αποτειχιστούν από αυτούς τους κακόδοξους αιρετικο-σχισματικούς οικουμενιστές Επισκόπους. Αν όμως δεν αποτειχιστούν οι Επίσκοποι οφείλουν να αποτειχιστούν οι ιερείς στις ενορίες και στα μοναστήρια από τους συγκοινωνούς Επισκόπους, διότι αυτοί με την σειρά τους μνημονεύουν τους κακόδοξους οικουμενιστές Επισκόπους. Αυτή είναι η κανονική σειρά στην αλυσίδα της ιεραρχίας της εκκλησιαστικής κοινωνίας άμεσα και της εκκλησιαστικής συγκοινωνίας έμμεσα.
Αν και οι ιερείς στις ενορίες και στα μοναστήρια, δεν αποτειχιστούν από τους συγκοινωνούς Επισκόπους διότι μνημονεύουν τους κακόδοξους οικουμενιστες Επισκόπους, τότε με την σειρά μας εμείς οι λαϊκοί πρέπει υποχρεωτικά να αποτειχιστούμε από τους ιερείς στις ενορίες και στα μοναστήρια για να μην κολαστούμε παρέα τους. Αυτά γράφει το Κανονικό Εκκλησιαστικό Δίκαιο και η Πράξη της Εκκλησίας.
Υπάρχουν ευτυχώς ιερείς αποτειχισμένοι από την κοινωνία των οικουμενιστών Επισκόπων και εκεί πρέπει να πάει όλος ο κόσμος που έχει γνώση των θεμάτων αυτών.
Γιατί πρέπει να ξεχωρίζουμε οι Ορθόδοξοι από τους οικουμενιστές, ενώ αν έχουμε κοινωνία μαζί τους δεν ξεχωρίζουμε, αφού είμαστε ένα σώμα. Ενώ με την αποτείχιση βάζουμε σύνορα ανάμεσα στην αλήθεια με το ψέμα, στο φως με το σκοτάδι, στην ζωή με τον θάνατο στον Χριστό με τον διάβολο, και στην Ορθόδοξη Εκκλησία με την πονηρά συναγωγή.

Η παλικαρίσια παρέμβαση του π. Θεοδώρου Ζήση και η στάση του Θεσ/νίκης κ. Ανθίμου στην Ημερίδα για τις Ισλαμικές σπουδές

«Πολυχρόνιον ποιήσαι Κύριος ο Θεός, τον αγιώτατον και μακαριώτατον πάπαν Ρώμης κύριον κύριον Φραγκίσκον...»

Διακοπή μνημοσύνου

«Καιρός τω παντί πράγματι» (Εκκλη.3: 1).

Και νυν, καιρός θρήνου, καιρός ομολογίας, καιρός αποφάσεως σωτηρίας.

«Συντετέλεσται» (1 Βασ. 20: 33) ήδη η πτώσις εν τη πίστει του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και τω συν αυτώ Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων, Επισκόπων, Αγιορειτών και των κοινωνούντων αυτοίς κληρικών και λαϊκών. Κλαύσατε και αναγγείλατε: Πέπτωκε Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ, και διαθέσει και φρονήματι και λόγω και πράξει. Ηθέτησαν, οι δυστυχείς και θεοπαράδοτα δόγματα και θείους νόμους και αγίους Πατέρας και ιεράν Παράδοσιν και Ορθόδοξον Εκκλησίαν, και γενικώς την πίστιν της Ορθοδοξίας. Ωμολόγησαν την μετά της παπικής αιρέσεως ένωσιν και την εν τη Οικουμενιστική παναιρέσει του Π.Σ.Ε. τοιαύτην, «δημοσία… γυμνή τη κεφαλή επ΄ Εκκλησίας» (ΙΕ΄ Κανών ΑΒ Συνόδου), και παραμένουν γηθοσύνως αμετανόητοι.  Καιρός του ποιήσαι το θέλημα Κυρίου, ως τούτο ορίζεται δια του ΛΑ΄ Κανόνος των Αγίων Αποστόλων και του ΙΕ΄ Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, περί χωρισμού και διακοπής του μνημοσύνου του πεπτωκότος Επισκόπου.

«Σώζων σώζε την σεαυτού ψυχήν», είναι και νυν η φωνή του ουρανού προς πάντα Ορθόδοξον (Γεν. 19:17).

Του κ. Ιωάννου Κορναράκη : Πως εννοούν άραγε την Εκκλησία οι κ.κ. Ηγούμενοι; Και αιρετική και Εκκλησία; Ποιος πρέπει να αποκοπεί από ποιόν;

Ο εναγκαλισμός του Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου με την παπική αίρεση, στο Φανάρι, γεγονός απρόσμενο, στις διαδικασίες στις οποίες εκδηλώθηκε, ως πτώση της κεφαλής της Ορθοδοξίας στα χέρια του Ρωμαίου Ποντίφικα, προκάλεσε ορισμένες αντιδράσεις όπως ήταν φυσικό στο αγιώνυμο όρος της παλαίφατης ορθόδοξης μοναχικής πολιτείας, αλλά διχασμένες, ως προς το πρακτέο! Δύο αγιορείτικα κείμενα, τα οποία είδαν, μέχρι σήμερα, το φως της δημοσιότητος, χρωματίζουν με διαμετρικά αντίθετες τάσεις, το μοναχικό δυναμικό της πολιτείας αυτής, σε σχέση με τη στάση των μοναχών απέναντι στον Πατριάρχη! Το κείμενο που προηγήθηκε χρονικώς αντανακλά το αγωνιστικό μοναχικό πνεύμα, που κυριαρχεί σε μία μεγάλη μερίδα του Όρους, ιερομόναχων και μοναχών, στις φλέβες των οποίων φαίνεται να ρέει ο αγιοπνευματικός δυναμισμός της μαρτυρίας! Ιερομόναχοι και μοναχοί, οι οποίοι αυτοχαρακτηρίζονται, με ειλικρινή ταπείνωση ως «αμαθείς και ταλαίπωροι αμαρτωλοί» απευθύνονται στους είκοσι ηγουμένους της Ι. Μ. του Αγίου Όρους, «σοφότερους και λογιότερους» από αυτούς και τους ζητούν, μάλλον τους εκλιπαρούν, να ενεργοποιηθούν δυναμικά κατά των γεγονότων, που συνέβησαν στο Πατριαρχείο, κατά την επίσκεψη του Πάπα, και με ορθόδοξο ήθος να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στην προάσπιση της αλήθειας της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας! «Δεν είναι πλέον καιρός λόγων αλλά έργων», επισημαίνουν, οι εν λόγω αγιορείτες. «Αναλάβετε τον καλόν αγώνα της πίστεως», προτρέπουν τους ταγούς του Όρους και συμπληρώνουν, ότι «Εκτιμούμε με πολύ μεγαλύτερη λύπη, ότι η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους τα τελευταία έτη δεν αντιμετωπίζει με σθένος και γενναιότητα ομολογητική τα φαινόμενα της αποστασίας όπως έπραττον παλαιότερα οι Αγιορείτες πατέρες. Ο Πατριάρχης έχει μετρήσει τις αντιδράσεις μας και επειδή είναι χλιαρές και πολλές φορές ανύπαρκτες, προχωρεί χωρίς εμπόδια στην ένωση με τον αμετανόητο και παραμένοντα στις αιρέσεις του, πάπα.

ΠΑΠΙΚΗ-ΦΑΝΑΡΙΩΤΙΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΒΔΕΛΥΚΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Πηγή : http://blogs.sch.gr/savvop-nik/

Στην βλάσφημη ημερίδα «Κανόνες τῆς Εκκλησίας και σύγχρονες προκλήσεις» που διοργάνωσε ο «μεταπατερικός» αιρετίζων Μητροπολίτης Δημητριάδος τον περασμένο Μάïο, συμμετείχε ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας, επίσης γνωστός για αιρετικές διδασκαλίες όπως αυτή τῆς «διηρημένης Εκκλησίας». Ο κ. Χρυσόστομος ασχολήθηκε με την έννοια τοῦ «αιρετικοῦ» και τόνισε την ανάγκη τῆς συνοδικῆς γνωμάτευσης. Συγχρόνως όμως κατεδίκασε την διακοπή μνημονεύσεως με την κατηγορία ότι ο επίσκοπος είναι αιρετικός, χωρίς να υπάρξει η συνοδική κατοχύρωση και αυθεντία. Δηλαδή ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την εκκλησιαστική μας παράδοση αλλά και με τον ΙΕ’ Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, που ορίζει ότι είναι άξιοι τῆς πρεπούσης τιμῆς, ότι δεν πράττουν σχίσμα και ότι δεν καθαιρούνται οι πρεσβύτεροι, επίσκοποι και μητροπολίται, οί οποίοι, προτού φθάσει το θέμα στη σύνοδο,  χωρίζονται από την κοινωνία με τον αιρετικό πρόεδρόν τους που κηρύττει μία από Συνόδους ή Πατέρες κατεγνωσμένη αίρεση· τον αιρετικό πρόεδρο ο κανόνας τον ονομάζει «ψευδεπίσκοπον και ψευδοδιδάσκαλον».

Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η νέα εκκλησιολογία του Οικουμενικού Πατριάρχου κ....":

Συμπληρώνεται ήδη περίπου μία ημέρα από την δημοσίευση του κειμένου και δεν βλέπω αρκετά σχόλια, μάλλον από την αμηχανία, που προκάλεσε σε πολλούς. Δεν γνωρίζουμε εάν πρέπει να χαρούμε ή όχι για το κείμενο αυτό και αν θα έχει ή όχι τελικά κάποιο πρακτικό αποτέλεσμα. Στο κείμενο αυτό ουσιαστικά καταγγέλλεται από τους συντάκτες και τους υπογράφοντες ο Βαρθολομαίος, ως Αιρετικός. Βέβαια θα μπορούσε να διερωτηθεί ο οποιοσδήποτε αντικειμενικός παρατηρητής, γιατί καταγγέλλεται μόνο ο Βαρθολομαίος και όχι παράλληλα και τόσοι άλλοι παρόμοια υπεύθυνοι ή λιγότερο από αυτόν, που συμφωνούν μαζί του ή τον ακολουθούν; ίσως γιατί ο Βαρθολομαίος, λόγω θέσεως, έχει το Πρωτείο της ευθύνης. Το γεγονός πάντως ότι 6 Αρχιερείς της Ελλαδικής Εκκλησίας συνκαταγγέλλουν με τις υπογραφές τους, δημιουργεί αυτόματα θέμα Συνοδικό για την Εκκλησία της Ελλάδος. Η Σύνοδος πλέον αυτόκλητα θα πρέπει να λάβει θέση, είναι ή δεν είναι Αιρετικός ο Βαρθολομαίος και οι συν Αυτώ; Εάν είναι θα πρέπει να προχωρήσει δια τα περαιτέρω, εάν όχι τότε οι 6 Μητροπολίτες παραμένουν έκθετοι, οπότε ή θα πρέπει να μεταννοήσουν δημόσια ή θα πρέπει να προχωρήσουν μόνοι τους για τα περαιτέρω. Αυτά επιτάσσει η στοιχειώδης λογική , τα άλλα μάλλον αδικούν την στοιχειώδη λογική των πραγμάτων. Επίσης αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το κείμενο αυτό δημοσιεύθηκε πριν την συνάντηση Πάπα- Βαρθολομαίου την Κυριακή και όχι μετά από αυτή, οπότε θα συμπεριελάμβανε και τα νεώτερα γεγονότα. Γιατί άραγε; Μήπως απλά έτυχε ή αποτελεί προειδοποίηση στον Πατριάρχη μη τολμήσει να ξεπεράσει τα όρια των γεγονότων της αντίστοιχης συνάντησης του 2006, που ούτως ή άλλως ήταν όρια που ξεπερνούσαν τα επιτρεπόμενα από Δογματικής απόψεως, σύμφωνα με το κείμενο; Η δε πλαγίως διατυπούμενη απειλή περί μερικής διακοπής του Μνημοσύνου μόνο του Βαρθολομαίου, όπως έγινε στο παρελθόν από τους τρεις Μητροπολίτες μάλλον δεν πείθει κανένα. Τότε ο Αθηναγόρας ήταν ο άνθρωπος που έβαζε το νερό στο αυλάκι της Αποστασίας, οπότε ήταν ο κυρίως υπέυθυνος και κάποιοι ήλπιζαν, ότι όταν θα πέθαινε θα σταμάταγε το κακό. Μάταια όμως όπως απεδείχθη ιστορικά ο Αθηναγόρας πέθανε , αλλά η πορεία που χάραξε εξακολουθεί και πολλαπλασιάζεται. Τί νόημα λοιπόν έχει σήμερα η τυχόν διακοπή του μνημοσύνου μόνο του Βαθολομαίου, οι υπόλοιποι ομόφρονές του δηλαδή τί είναι Ορθόδοξοι;