"Η συνεργασία Εκκλησίας - Πολιτείας το μόνο φάρμακο απέναντι στην κρίση"

20/10/2012

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, κατά την τελετή ανακήρυξής του σε επίτιμο δημότη Πέλλας σήμερα το μεσημέρι στα Γιαννιτσά, κάλεσε για άλλη μία φορά την Πολιτεία σε κοινό αγώνα με την Εκκλησία: "το μοναδικό φάρμακο που θα μπορούσε να βοηθήσει αυτή την ώρα τους αρρωστημένους θεσμούς, την κρίση η οποία μας ταλαιπωρεί όλους μας είναι η συνεργασία Εκκλησίας-Πολιτείας και όλων των φορέων» .

Ο Μακαριώτατος μίλησε ακόμη για επιστροφή στην ελληνορθόδοξη παράδοση, αναφέροντας χαρακτηριστικά πως η παράδοση αυτή «δεν θα πρέπει να πάει στην άκρη, αλλά να είναι στο κέντρο».

Αναφορικά δε, στη σχέση Εκκλησίας κι εκπαίδευσης, ο Μακαριώτατος σημείωσε πως στις μέρες μας, είναι φυσικό το σχολείο και η εκκλησία ως κτίρια ν' απέχουν γεωγραφικά «το δυστύχημα όμως είναι ότι αρχίζουν να απέχουν και ουσιαστικά». Ειδικότερα στη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών στα σχολεία, τόνισε: «μία ώρα θρησκευτικά περισσότερο στο σχολείο, ούτε εμείς νομίζουμε ότι με αυτή την επιπλέον ώρα θα σώσουμε τον κόσμο και την εκκλησία, αλλά ούτε κι εσείς με μία ώρα, αν την αφαιρέσετε και προσθέσετε αντ' αυτής μία ώρα θεάτρου ή κάτι άλλο, θα κερδίσετε τον πολιτισμό. Το θέμα όμως, είναι σημειολογικό».

http://www.ecclesia.gr/epikairotita/default.asp

Έτσι, αφού οι Έλληνες αντέστησαν επί χιλιετίες εις αφανιστικούς κινδύνους, ήδη εξαφανίζονται ειρηνικώς και αφ’ εαυτών!

Aνησυχούμε και απελπιζόμεθα, όταν μελετούμε τους εκτεθέντας από την Εθνικήν Στατιστικήν Υπηρεσίαν αριθμούς, εν σχέσει προς το δημογραφικόν πρόβλημα της Ελλάδος. Εκ των αριθμών, αποδεικνύεται ότι η πατρίς μας είναι άτεκνος σχεδόν χώρα, χώρα, κατά το πλείστον, γερόντων ! Ποίος θα το εφαντάζετο; Οι Έλληνες, δυστυχώς κατ’ όνομα οι πλείστοι Ελληνορθόδοξοι, εγένοντο αρνηταί της ζωής, φυγότεκνοι, στείροι! Ωσάν να μη υπήρξαν απόγονοι ενδόξων όντως προγόνων, οι οποίοι εξύψωσαν την ιδέαν και αξίαν του ανθρώπου και του ανθρωπισμού όσον ουδέν άλλο έθνος επί της γής. Η δε πολιτεία, άνευ βουλής ενεργήσασα, εψήφισε νόμον περί αμβλώσεων διά του οποίου φονεύονται 300-400 χιλιάδες Ελληνορθόδοξα νήπια ετησίως και όντως επεδεινώθη επικινδύνως το δημογραφικόν πρόβλημα της χώρας. Υπό το πνεύμα του δήθεν  «εκδημοκρατισμού» της οικογενείας, του γάμου και του ατόμου ηλλοίωσε το Οικογενειακό δίκαιο και ενομιμοποίησε την μοιχεία και ομοφυλοφιλίαν. Με την ανεξέλεκτη και μεθοδευμένη μετακίνηση ξένων πληθυσμών στον Ελληνικό χώρο, η πολιτεία θα επιδεινώσει ακόμα περισσότερο την πληθυσμιακή αλλοίωση και θα βοηθήση την ανάπτυξη ξένων ισχυρών μειονοτήτων, που θα δρούν διασπαστικά στο τέλος, ως Πέμπτη φάλαγξ εντός των τειχών. Η πολιτεία μεθοδευμένα ηλλοίωσε, την Χριστιανική αγωγή του λαού και τας ηθικοθρησκευτικάς του αξίας, διότι η φυγοτεκνία και οι εκτρώσεις είναι θέμα κυρίως ηθικό. Ηλλοίωσε και το εθνικό φρόνημα. Είναι ολοφάνερο, ότι η εθνική συνείδησις έχει σήμερον αμβλυνθή κυρίως στις ψυχές των νέων! Εφ’ όσον δεν υπάρχει μέσα μας έντονο το αίσθημα της φιλοπατρίας, πως είναι δυνατόν να σκεπτόμεθα το μέλλον της Ελλάδος; Έτσι, αφού οι Έλληνες αντέστησαν επί χιλιετίες εις αφανιστικούς κινδύνους, ήδη εξαφανίζονται ειρηνικώς και αφ’ εαυτών! «Ζήτω η Ελλάς», αναφωνούν, κατά τα επετειακά ειωθότα, οι ομιληταί. Αλλά πως θα ζήση η Ελλάς χωρίς Ελληνες;;;

Ο Κυβερνήτης της Νέας Υόρκης Αντριου Κουόμο ανακοίνωσε την υπογραφή της τελικής συμφωνίας για την ανοικοδόμηση του Αγίου Νικολάου.

20 Οκτωβρίου 2012

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ – Ο Κυβερνήτης της Πολιτείας της Νέας Υόρκης κ. Άντριου Κουόμο, ανακοίνωσε χθες στο Αρχιεπισκοπικό Συμβούλιο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής, την υπογραφή της τελικής συμφωνίας για την ανοικοδόμηση του Αγίου Νικολάου που πραγματοποιήθηκε την προηγουμένη ημέρα 18 Οκτωβρίου 2012 και σημείωσε ότι η Λιμενική Αρχή της Νέας Υόρκης και Νέας Ιερσέης θα ξεκινήσει άμεσα τις εργασίες για την κατασκευή των υποδομών και τη διαμόρφωση του θεμέλιου χώρου όπου πρόκειται να ανεγερθεί ο νέος ναός του Αγίου Νικόλαου ευελπιστώντας ότι η φάση αυτή θα ολοκληρωθεί σε ένα χρόνο και ο χώρος θα παραδοθεί στην Αρχιεπισκοπή.

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

…και η άλλη ματιά

Τα χρόνια που άρχισε να βασιλεύη η αθεϊα στην χώρα του Ιλλυρικού ο παμπόνηρος δυνάστης ήθελε να φαίνεται η γραμμή της πλεύσεώς του. ΄Εφτιαξε έτσι το Κίνημα, να φαίνεται ότι προέρχεται από τον λαό και όχι από την εξουσία. Αφού μέθυσε τον λαό με το κρασί της άρνησης του Θεού, ο λαός- τύφλα όπως ήταν- άρχισε μόνος του να καταστρέφη τα σημεία της πίστεως.
Σ’ ένα χωριό – όπως μου διηγείται ο βορειοηπειρώτης Βασίλης- το σχολείο ήτανε δίπλα στην εκκλησία. Ο δάσκαλος Έλληνας.
- Μέρες μας δίδασκε πόσο καλύτερα θα είμαστε χωρίς θρησκεία, χωρίς Χριστό και Εκκλησία. Τα «μη» της Εκκλησίας μας κάνουν τη ζωή βασανισμένη. Ήτανε τόσο πειστικός, που κάποια μέρα μπουκάραμε όλοι μαζί στην εκκλησία. Ξεκρεμάσαμε τις εικόνες και τις πετάξαμε στο φορτηγό σαν άχρηστες αποσκευές. Όλα ήτανε τόσο καλά προμελετημένα , που δεν ξεύραμε τι κάνουμε. Προσωπικά ξεκρέμασα την εικόνα του Χριστού από το δεσποτικό και την πέταξα στο φορτηγό του κράτους. Όλα γίνονταν με τόσο γρήγορους ρυθμούς , σαν να μετακόμιζε ο ίδιος ο Θεός από την χώρα μας για άλλους τόπους. Την ώρα που άπλωσα τα χέρια μου να ξεκρεμάσω την εικόνα, τα μάτια μου διασταυρωθήκανε με του Χριστού τα μάτια. Ένιωσα παραπονιάρικα να με κοιτάζη, σαν να μου έλεγε : «Τί σου έκανα και με σφαλιαρίζεις;». Αλλά εγώ είπα καθ’ εαυτόν: «θέλεις-δεν θέλεις θα φύγης από την ζωή μου. Είναι εντολή του κράτους να εξαφανιστής από την Αλβανία».
Διάβηκαν τα χρόνια, έκανα οικογένεια. Όταν γεννήθηκε η Ευαγγελία μου, ευθύς ως την κοίταξα στα μάτια, είπα: «Γνώριμη μου είναι αυτή η ματιά. Που την είδα; που την απάντησα; Δεν θυμάμαι». Αργότερα που η Ευαγγελία φάνηκε αδικημένη από την φύση, την πήγα σε μια γιαγιά που έκανε γιατροσόφια. Όταν μου είπε «Αυτή είναι οργή Θεού∙ δεν θεραπεύεται», θυμήθηκα την ματιά του Χριστού στο δεσποτικό του χωριού μου και ανάπαυση από τότε δεν βρίσκω. Ντρέπομαι να κοιτάξω τα παραπονιάρικα μάτια του παιδιού μου. Αισθάνομαι σαν να μου λέγη: «Εσύ, πατέρα, έφαγες τα άγουρα σταφύλια μια φορά και σ’ εμένα έμειναν τα δόντια μουδιασμένα για πάντα»

Αυτά είναι τα «βρεθίκια», τα κέρδη του πνευματικού από την εξομολόγηση.

http://eisdoxantheou-gk.blogspot.ca/

Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.

Εναντίον του μικρού καλού αντιτάσσεται μικρόν κακόν, και εναντίον του μεγίστου καλού πολεμεί το μέγιστον κακόν. Εναντίον των αδυνάτων αθλητών του καλού ο Σατανάς αποστέλλει τους στρατιώτας του, ενώ εναντίον του Θεού του καλού—του Κυρίου Ιησού Χριστού—εξέρχεται ο ίδιος ο Σατανάς (Ματθ. 4, 1-11. Λουκ. 4, 1-13). Και εάν μη τι άλλο, η επιστράτευσις αυτή του θεού του κακού (του Σατανά) και όλης της στρατιάς του εναντίον του Χριστού, αποδεικνύουν ότι ο Ιησούς είναι όχι μόνον ο άνθρωπος του καλού, αλλά και ο Θεός του καλού. Όλος ο πόλεμος του Σατανά εναντίον του Χριστού έχει ένα σκοπόν:  να εκ-σαρκώση τον Θεάνθρωπον, να διώξη τον Θεόν εκ του ανθρωπίνου σώματος, εκ της ύλης, και να κυριαρχήση επ΄ αυτής παντελώς. Να δείξη δηλαδή ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός, αλλ΄  ένας απλούς και αδύνατος άνθρωπος, και να αποτρέψη τοιουτοτρόπως τους ανθρώπους από την πίστιν εις τον Χριστόν, ο Οποίος μόνος είναι εις θάσιν να νικήση τον θεόν του κακού. Η στρατηγική του Σατανά είναι μεγαλοφυώς ανεπτυγμένη, από παντού πολεμεί ούτος εναντίον του Χριστού, εναντίον του αγίου Σώματός Του—της Εκκλησίας. Δια μέσου πολλών και διαφόρων ανθρώπων μάχεται ο Σατανάς κατά του Χριστού:  δια του Ηρώδου και του Νέρωνος, αλλά φοβερώτερον από τον Νέρωνα δια του Αρείου. Ο Νέρων επολέμει την Εκκλησίαν έξωθεν, ο δε Άρειος έσωθεν. Ο Νέρων απέκτεινε τους μαθητάς του Χριστού, ο δε Άρειος ήθελεν αυτόν τον Χριστόν να αποκτείνη. Εάν ο Ιούδας είχεν ένα συναγωνιστήν εις το έγκλημά του, ούτος είναι ο Άρειος. Εξελθών εκ του θεοκτόνου και αυτοκτόνου Ιούδα ο Σατανάς, εισήλθεν εις τον Άρειον και δι΄ ουδενός άλλου ενήργει τόσον ολοκληρωτικώς, όσον δια του Αρείου.                                          

Συνεχίζεται.  

Νικόλαος Μάρτης Πρώην Υπουργός : ΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Δημιουργία του ψευδομακεδονικού έθνους των Σκοπίων

         Αφετηρία του ψευδομακεδονικού έθνους των Σκοπίων ήταν η απόφαση της Κομιντέρν, η οποία το 1924 επικύρωσε απόφαση των Βαλκανικών Κομμουνιστικών Κομμάτων (και του Κ.Κ.Ε.) για αυτονόμηση της Μακεδονίας, προκειμένου να υπηρετηθούν τα Σοβιετικά επεκτατικά σχέδια , γιά τον εν καιρώ έλεγχο του Αιγαίου.

         Η αφορμή για τη δημιουργία του κρατιδίου των Σκοπίων, δόθηκε με τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο.

         Η ηρωική άμυνα των Ελλήνων το 1940-41 ανέτρεψε τα σχέδια του Χίτλερ, ο οποίος για να βοηθήσει τον μετά από πεντάμηνες επιθετικές προσπάθειες ηττηθέντα από τους Έλληνες Μουσολίνι, επιτέθηκε την 6^η Απριλίου 1941 κατά των Οχυρών Μακεδονίας – Θράκης. Ταυτόχρονα ο Χίτλερ επιτέθηκε και κατά της Γιουγκοσλαβίας, στην οποία, κατά τη διάρκεια της εκεί Γερμανικής κατοχής, αλλά και μετέπειτα, επικράτησε ο Κομμουνιστής Τίτο. Ο Τίτο ως Κροάτης, για να μειώσει τη δύναμη της Σερβίας, την 2^α Αυγούστου 1944, ευρισκόμενος σε Γιουγκοσλαβικό έδαφος, ίδρυσε τη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της «Μακεδονίας». Τον Σεπτέμβριο  του 1944, όταν Γερμανοί και Βούλγαροι έφυγαν από τα Σκόπια, ο Τίτο εισήλθε στα Σκόπια και τεχνητά κατασκεύασε στα χαρτιά το ψευδομακεδονικό έθνος.

Αμέσως, τον Δεκέμβριο 1944, ο Αμερικανός Υπουργός Εξωτερικών Στεττίνιους, κατήγγειλε ως απάτη τη Δημοκρατία της «Μακεδονίας» και εν συνεχεία ο Αμερικανός Πρόεδρος Τρούμαν, απέτρεψε την απόσπαση της Μακεδονίας και την ενσωμάτωσή της στα Σκόπια.

Ο αμυντικός αγώνας των Ελλήνων 1940-41 κατά του Άξονα, που διήρκεσε 216 μέρες, διέσωσε την Σοβιετική Ένωση, απέτρεψε την επικράτηση του Χίτλερ και οδήγησε στην ήττα της Γερμανίας στην Ευρώπη. Όπως ομολόγησαν οι Χίτλερ,  Κάϊτελ, Ήντεν και άλλοι, η ανυπέρβλητη Ελληνική συμβολή, συνετέλεσε στην τελική Συμμαχική Νίκη κατά τον Β΄ ΠΠ.

            Ο Γάλλος Bourdau, μιλώντας το 1942 στο BBC είπε: «Μετά την απόφαση της Αγγλίας το 1940 (να αντιταχθεί στον επεκτατισμό του Άξονα), ο Ελληνικός λαός διέσωσε τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό. Να το θυμούνται οι Ευρωπαίοι, αλλιώς θα είναι αχαριστία στην Ελλάδα και προδοσία στην Ευρώπη».

Απατώνται ο Πρόεδρος Τσερβενκόφσκυ και ο Πρόεδρος Κερίμ, πιστεύοντας ότι επειδή μερικά κράτη αναγνωρίζουν τη χώρα τους ως «Μακεδονία», εντασσόμενοι στο ΝΑΤΟ, έστω και ως FYROM, θα νομιμοποιηθούν ως «Μακεδονία» και «Μακεδόνες». Οι εισηγηθέντες στα διάφορα κράτη να ονομάσουν την Δημοκρατία αυτή «Μακεδονία». είναι ανιστόρητοι.

         Επιβεβαίωση των ανωτέρω θέσεων αποτελούν:

1.      Η δήλωση του πρώην Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ, ο οποίος μιλώντας σε διεθνές Συνέδριο στο Παρίσι το 1992, είπε: «Η Ελλάδα έχει δίκιο για το όνομα. Το λέγω αυτό διότι γνωρίζω ιστορία, που δεν γνωρίζουν Αμερικανοί Υπουργοί και Αξιωματούχοι στην Ουάσιγκτον. Το ισχυρό όπλο της Ελλάδας είναι η Ιστορία. Οφείλω να δηλώσω ότι η Ελλάδα δεν έκανε χρήση του όπλου της, δηλαδή της Ιστορίας» (και δυστυχώς αγνοούν ιστορία μεταξύ αυτών που συγκαταλέγονται και Αξιωματούχοι της Ε.Ε.).

2.      Ο αείμνηστος Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κων/νος Καραμανλής, στην από 3.1.1992 επιστολή του προς τους ομολόγους του, έγραφε μεταξύ άλλων: «Είναι αδιανόητο με τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου να δίδεται ιστορική νομιμοποίηση σε Τίτο και Μόσχα, που ονόμασαν την Νότιο Γιουγκοσλαβία σε Μακεδονία, προς έξοδο στο Αιγαίο, αποσπώντας την Μακεδονία από την Ελλάδα».

3.      Ο βοηθός Αμερικανός Υπουργός Εξωτερικών κ. Τόμας Νάιλς, καταθέτοντας την 23^η Ιουνίου 1992 σε υποεπιτροπή του Κογκρέσου για τις τελευταίες εξελίξεις στον Ευρωπαϊκό χώρο, δήλωσε, ότι για να αναγνωριστεί η «Μακεδονία» ως ανεξάρτητο κράτος, θα χρειαστεί να υπάρξει αλλαγή στην ονομασία της και προσέθεσε: «Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο, ότι η Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας δημιουργήθηκε από τους Στάλιν, Τίτο και Δημητρώφ, με ξεκάθαρο στόχο την υφαρπαγή ενός μεγάλου μέρους της Βόρειας Ελλάδας και χρησιμοποιήθηκε η Δημοκρατία αυτή την περίοδο 1944-1949, για αποσταθεροποίηση της Ελλάδος» [Εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», 24 Ιουνίου 1992 του ανταποκριτού στην Ουάσιγκτον Δ. Δήμα]. 

Η «κυρία» Ρεπούση και οι ιστορικές μνήμες…..

 Ενενήντα χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922! Τούτο τον καιρό, ο νους και η καρδιά μας, τρέχει και επισκέπτεται τις αλύτρωτες πατρίδες, τις σκλαβωμένες πατρίδες του Μικρασιατικού Ελληνισμού, της Ανατολικής Θράκης, του Πόντου, της Ανατολικής Ρωμυλίας, της Πελαγονίας, της τουρκοκρατούμενης Κύπρου και της Βορείου Ηπείρου.

Πώς μπορούμε να λησμονήσουμε οι Νεοέλληνες την ξακουσμένη Σμύρνη, την Έφεσο, την Καισάρεια της Καππαδοκίας, την Τραπεζούντα· ή - γιατί όχι; - το Αργυρόκαστρο, την Κορυτσά, την Ανδριανούπολη, τη Φιλιππούπολη, τη Βάρνα, την Αμμόχωστο και τη γλυκιά Κωνσταντινούπολη; Πώς να ξεχάσουμε όλες εκείνες τις γεμάτες από ελληνική πνοή και πολιτισμό αξέχαστες πατρίδες; Εκεί υπάρχουν τάφοι προγόνων, αγιασμένες εκκλησιές, όνειρα και οράματα, που η διπλωματία των πολιτικών τα μοίρασε και τα ερήμωσε.

Ενενήντα χρόνια πέρασαν αφότου η Ελλάδα υπέστη τη φοβερότερη τραγωδία που μπορεί να υποστεί ένας λαός στην πορεία του. Ενενήντα χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή...  Ήταν, και μάλιστα σκληρή γενοκτονία, όλα όσα συνέβησαν στην απέναντι μαρτυρική γη πριν ενενήντα χρόνια. Έτσι μας τα διέσωσαν στη μνήμη οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας κι όλοι εκείνοι που σαν τα καταδιωγμένα πουλιά σκορπίστηκαν στα πέρατα της γης. Εμείς, γενοκτονία χαρακτηρίζουμε τη Μικρασιατική Καταστροφή, την απάνθρωπη αυτή σφαγή τόσων αδελφών μας Ελλήνων, τον ξεριζωμό τόσων εκατομμυρίων πονεμένων ψυχών... Έτσι τη θεωρούμε, κι υποσχόμαστε πως έτσι θα την παραδώσουμε στα παιδιά μας.

Ο Χριστιανός πάντοτε συγχωρεί - ο Έλληνας ποτέ δε λησμονεί

Γιατί;

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

........α´. Στὴ βάση τοῦ δεσποτικοῦ θρόνου ὑπάρχουν λαξευτοὶ λέοντες, οἱ ὁποῖοι ὑπενθυμίζουν στοὺς Μητροπολίτες ὅτι πρέπει νὰ ἀγρυπνοῦν καὶ νὰ ὑπερασπίζονται τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ ὀρθόδοξο ἦθος, καταπολεμώντας τὸ κοσμικὸ φρόνημα. Δυστυχῶς πολλοὶ Μητροπολίτες ἀπὸ λέοντες ἔχουν γίνει ψοφοθεεῖς βάτραχοι! Γιατί;

β´. Γιατὶ εἶναι δειλοὶ καὶ αὐτά, ποὺ λένε μεταξύ τους, διαφωνώντας μὲ τὶς οἰκουμενιστικὲς δραστηριότητες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη, διστάζουν νὰ τὰ ποῦν καὶ δημοσίως;

γ´. Γιατὶ ἔχουν χάσει τὴ φωνή τους; Τί φοβοῦνται; Δὲν γνωρίζουν ὅτι ἡ ὑπεράσπιση τῆς ἀλήθειας ἔξω βάλλει τὸν φόβο;

δ´. Γιατί, ἐπιτέλους δὲν ἀντιδροῦν μὲ τὴν σιωπῶσα ἀπουσία τους ἀπὸ τὶς φιέστες;

ε´. Ἡ συμμετοχή τους στὶς φιέστες ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ἀπωλείας τῆς παρρησίας καὶ τὴν πνευματική τους αἰχμαλωσία. Ὅταν συμπανηγυρίζεις μὲ τὸν Πατριάρχη, μπορεῖ μετὰ νά τὸν ἐλέγξεις γιὰ τὰ οἰκουμενιστικά του φρονήματα.

στ´. Γιατὶ δὲν εἶναι σταθεροὶ στὶς ἀπόψεις τους. Γιατὶ ἀλλάζουν ἀνάλογα μὲ τὸν ἄνεμο, ποὺ πνέει; Γιατὶ ἄλλοτε εἶναι ἀντιπαπικοὶ καὶ ἀντιοικουμενιστὲς καὶ ἄλλοτε ὑποκλίνονται μπροστὰ στοὺς οἰκουμενιστές, οἱ ὁποῖοι στὶς μέρες μας ἔχουν ὑπερβεῖ κάθε ὅριο καὶ εἶναι προκλητικοί.

"O.T."

ΑΚΑΔΗΜΙΑ τῆς Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ : χῶρος ἀποδομήσεως τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς Ἐκκλησίας.

Εἶναι γεγονὸς πολλαπλῶς ἀποδεδειγμένο ὅτι, ἡ  ΑΚΑΔΗΜΙΑ τῆς Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ἔχει πλέον ἐξελιχθεῖ σὲ ἐργαστήριο οἰκουμενιστικῶν συνεδρίων καὶ σχετικῶν ἄλλων προσπαθειῶν (ὅπως, π.χ., τιμητικὴ ἐκδήλωση πρὸς χάριν τοῦ Μητροπολίτη Περγάμου, Ἰ. Ζηζιούλα, τοῦ πρωτομάστορα τῆς προσπάθειας ἑνώσεως τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μὲ τὸν Παπισμό). Εἶναι, δηλαδή, χῶρος ἀποδομήσεως τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῆς Ἐκκλησίας.
Ἤδη, μὲ τὸ τελευταῖο  ἀντιπατερικὸ συνέδριο, τὸ 2010, ὁ πατριαρχικὸς χῶρος συγκέντρωσε ὁμόφρονές του γιὰ νὰ ἀποδομήσει τὴν αὐθεντία τῆς πατερικῆς θεολογίας, τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. 

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ - Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

     +π. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης

 Σήμερον υπάρχουν γενικώς δύο γνωστά μνημονικά συστήματα εις τας ζώσας υπάρξεις: 1) η κυτταρική μνήμη, η οποία ορίζει την ανάπτυξιν και δραστηριότητα του ατόμου σχετικώς με τον εαυτόν του και 2) η εγκεφαλική μνήμη, η οποία ορίζει τας ενεργείας και σχέσεις του ατόμου εις τον εαυτόν του και εις το περιβάλλον του. Ακόμη υπάρχει εις τους ανθρώπους μία μη ενεργός ή υπο-ενεργός μνήμη του Θεού εις την καρδίαν, η οποία, όταν επανέλθη εις την κανονικήν της ενέργειαν, καταλήγει εις την αποκατάστασιν όλων των άλλων σχέσεων, δια της μετατροπής της ιδιοτελούς και εγωκεντρικής αγάπης της βασιζομένης εις τον φόβον, εις ανιδιοτελή αγάπην ελευθερωμένην από τον φόβον.

     Η πτώσις του ανθρώπου ή η κατάστασις της κληρονομικής αμαρτίας: είναι α) η αποτυχία της νοεράς ενεργείας εις το να λειτουργή σωστά ή εις το να μη λειτουργή διόλου, β) η σύγχυσίς της με τας λειτουργίας του εγκεφάλου και του σώματος γενικώς και γ) η κατά συνέπειαν υποδούλωσίς της εις τον φόβον και το περιβάλλον. Κάθε άτομον λαμβάνει πείραν της πτώσεως της ιδικής του, νοεράς ενεργείας εις ποικίλους βαθμούς, ως εκτίθεται εις έν περιβάλλον μη - ενεργών ή υπό - ενεργών δραστηριοτήτων. Το αντίθετον είναι συνήθως αληθές, όταν το περιβάλλον κυριαρχήται από τον εν Χριστώ φωτισμόν, πάλιν εις ποικίλους βαθμούς.

       

     Συνεχίζεται.