ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ -- Του π. Γ. Δ. Μεταλληνού, τ. Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του Πανεπ. Αθηνών

Η σωστή χρήση των πηγών

Είναι γεγονός ότι η στάση των ιστορικών απέναντι στο Μέγα Κωνσταντίνο είναι αντιφατική. Για άλλους υπήρξε μέγα αίνιγμα ή στυγνός δολοφόνος και καιροσκόπος, για άλλους δε, το μέγα θαύμα της ιστορίας. Αυτό συμβαίνει διότι επικρατούν συνήθως ιδεολογικά κριτήρια και παραταξιακές εκτιμήσεις ερήμην των πηγών. Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στο χώρο της ιστορίας, που οδηγεί αυτόχρημα στην αυτοκατάργηση του ιστορικού και των ερευνών του, είναι η χρησιμοποίηση της ιστορίας με οποιεσδήποτε διασκευές της κατά το δοκούν, ώστε να χρησιμοποιείται για να αποδειχθούν πράγματα που ιστορικά δεν θεμελιώνονται. Ένα άλλο επίσης πρόβλημα είναι όχι μόνον η ιδεολογική χρήση της ιστορίας και των πηγών ακόμη, αλλά είναι και ο ιστορικός αναχρονισμός. Να επιχειρούνται δηλαδή ερμηνευτικές προσβάσεις στα ιστορικά γεγονότα και στα ιστορικά πρόσωπα μέσα από κρίσεις και προϋποθέσεις του παρόντος, του οποιουδήποτε παρόντος.

Ἀπολυτίκιον Ἁγίων Ἰσαποστόλων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης

Τη ΚΑ΄ (21η) Μαϊου, μνήμη των Αγίων ενδόξων θεοστέπτων μεγάλων βασιλέων και Ισαποστόλων ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ και ΕΛΕΝΗΣ.

O Συναξαριστής της ημέρας.
Τρίτη, 21  Μαϊου 2019                               

Κωνσταντίνος ο μέγας και αοίδιμος πρώτος βασιλεύς των Χριστιανών, ο ιδρυτής της Κωνσταντινουπόλεως και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, εγεννήθη εν Ναϊσώ, σημερινή Νίσση, της Δαρδανίας, περιοχής ανηκούσης νυν εις την κεντρικήν Σερβίαν, περί το έτος σοδ΄ (274) μ.Χ. Ο πατήρ του ονόματι Κωνστάντιος, εξ Ιλλυρίας έλκων την καταγωγήν, ήτο τότε στρατηγός του Ρωμαϊκού Κράτους, μετέπειτα δε ανεκηρύχθη αυτοκράτωρ των δυτικωτάτων μερών αυτού, ήτοι Βρεταννίας, Γαλατίας (της σημερινής Γαλλίας), Ισπανίας κ.λ.π.. Ούτος δια την χλωμότητα του προσώπου του επωνομάζετο Χλωρός, ήτο δε μικρανεψιός εκ μητρός του αυτοκράτορος Κλαυδίου του Β΄ του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σξη΄ - σο΄ (268-270). Μήτηρ του Αγίου υπήρξεν η ευσεβεστάτη και αγιωτάτη βασίλισσα Ελένη η ομού μετά του υιού της Μεγάλου Κωνσταντίνου εορταζομένη κατά την σήμερον.

Αρχιερατικό μνημόσυνο, με τη συμπλήρωση 13 χρόνων από την εκδημία του π. Αθανασίου Μυτιληναίου

Αρχιερατικό μνημόσυνο, 13ετές, εις μνήμην του μακαριστού Γέροντος και Καθηγουμένου της ι. μ. Κομνηνείου ("Κοιμήσεως της Θεοτόκου " και "Αγίου Δημητρίου") χωρίου Στομίου του ν. Λαρίσης, τελέσθηκε σήμερα στον ι. ν. Αγίου Χαραλάμπους, πόλεως Λαρίσης. Εκεί ο Γέρων π. Αθανάσιος είχε στήσει τον επίγειο Άμβωνά του και τρεις φορές την εβδομάδα, στα πολυπληθή ακροατήριά του, έκανε το καθιερωμένο κήρυγμα του Λόγου του Θεού.

Η Γενοκτονία και η εισβολή στην ΑΟΖ

Η σιωπή και η ανοχή θα φέρουν νέους Αττίλες. Εκατό χρόνια μετά, ήλθε η ώρα να σηκωθούμε επιτέλους όρθιοι

Από τον Σάββα Καλεντερίδη

Το έχουμε ξαναγράψει. Τα κράτη είναι σαν τους ζωντανούς οργανισμούς, έχουν μνήμη την οποία αναπαράγουν. Η Γερμανία είναι ένα κλασικό παράδειγμα. Σε διάστημα 25 ετών προκάλεσε δύο παγκόσμιους πολέμους και ήταν υπεύθυνη για τον θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων. Η διεθνής κοινότητα, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, την υποχρέωσε να δείξει εμπράκτως τη μεταμέλειά της, ζητώντας συγγνώμη και καταβάλλοντας ακόμα και αποζημιώσεις στα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας. Αποκορύφωμα της έμπρακτης μεταμέλειας, η ιστορικής σημασίας και τεράστιου συμβολισμού κατάθεση στεφάνου και η γονυκλισία του τέταρτου καγκελάριου της Δυτικής Γερμανίας, το 1970, Βίλι Μπραντ, στο μνημείο του Ολοκαυτώματος, στο γκέτο της Βαρσοβίας.
Εκτοτε η Γερμανία δεν συμμετείχε σε πολέμους και οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας δεν ελέγχονται από την κυβέρνηση, αλλά από τη Βουλή! Στον αντίποδα αυτού του παραδείγματος στέκεται η Τουρκία.

Μία εμπνευσμένη ομιλία από τον Δημήτρη Τσουκαλά,

Μία εμπνευσμένη ομιλία από τον Δημήτρη Τσουκαλά, δήμαρχο του ορεινού χωριού της Ανάβρας Μαγνησίας, που αποδεικνύει ότι υπάρχουν περιπτώσεις Ελλήνων που πάνε κόντρα στην διαφθορά και ενδιαφέρονται πραγματικά για τον τόπο τους. Μία αναδρομή στο λαμπρό παράδειγμα της Ανάβρας και στην ανέλπιστη ανάπτυξή αυτής της απομακρυσμένης κοινότητας που αποτελεί παράδειγμα για την ελληνική επαρχία και τους πολιτικούς της παράγοντες καθώς και για κάθε πολιτικό.

Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, νέκρωση τοῦ Θανάτου -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ Ὁμοτ. Καθηγ. Θεολογικῆς Σχολῆς Πανεπ. Ἀθηνῶν

Τὸ μεγαλύτερο γεγονὸς τῆς Ἱστορίας: Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι τὸ μεγαλύτερο γεγονὸς μέσα στὴν Ἱστορία. Εἶναι αὐτὸ ποὺ διαφοροποιεῖ τὸν Χριστιανισμὸ ἀπὸ ὁποιαδήποτε ἄλλη θρησκεία. Οἱ ἄλλες θρησκεῖες ἔχουν ἀρχηγοὺς θνητούς, ἐνῶ κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὁ Ἀναστημένος Χριστός. «Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ» σημαίνει θέωση καὶ ἀνάσταση τῆς ἀνθρώπινης φύσεως καὶ ἐλπίδα τῆς θέωσης καὶ ἀνάστασης τῆς δικῆς μας ὑποστάσεως. Ἀφοῦ βρέθηκε τὸ φάρμακο, ὑπάρχει ἐλπίδα ζωῆς.

Η Γενοκτονία των Ελλήνων δεν ξεχνιέται

Τα εγκλήματα των Τούρκων οδήγησαν στην εξόντωση 1.000.000 Ποντίων και Μικρασιατών

Από τον  Κωνσταντίνο Χολέβα

Στις 19 Μαΐου 1919, ακριβώς πριν από 100 χρόνια, ο Τούρκος αξιωματικός Μουσταφά Κεμάλ (ο μετέπειτα αποκληθείς Ατατούρκ, δηλαδή πατέρας των Τούρκων) αποβιβάσθηκε στη Σαμψούντα (Αμισός) και κήρυξε τη δεύτερη φάση της σφαγής των Ελλήνων του Πόντου. Η Ποντιακή Γενοκτονία τιμάται φέτος με ιδιαίτερη συγκίνηση. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι αποτελεί έναν κρίκο στην αλυσίδα των γενοκτονικών ενεργειών των Οθωμανών και των Νεοτούρκων κατά του Ελληνισμού της Ανατολής και κατά των άλλων χριστιανικών εθνοτήτων, όπως ήσαν οι Αρμένιοι, οι Ασσύριοι κ.ά.

Ο Ηγούμενος π. Μεθόδιος και η Αδελφότητα Αυτοῦ είναι νόμιμοι και κανονικοί Εσφιγμενίτες.

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ

Για την ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΑΚΥΡΗ

«Πατριαρχική και Συνοδική Πράξις κηρύξεως ως σχισματικῶν τῶν καταληψιῶν τῆς εν Αγίω Όρει Ιερᾶς Βασιλικῆς, Πατριαρχικῆς και Σταυροπηγιακῆς Μονῆς Εσφιγμένου»(αρ. πρωτ. 1110 / 14-12-2002)

- ΛΟΓΩ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗΣ ΕΠΙΚΛΗΣΕΩΣ ΙΕΡΟΥ ΚΑΝΟΝΟΣ -

η οποία οδήγησε την Πολιτεία σε παρερμηνεία τῆς καταστάσεως,

και για την νομιμότητα και κανονικότητα τοῦ Ηγουμένου π. Μεθοδίου και τῆς Αδελφότητος Αυτοῦ.

Νικόλαος Γ. Σαββόπουλος

Θεολόγος, Νομικός, Πολιτ. Επιστήμων
Επιδαύρου 1
Τ.Κ. 20100 Αλμυρή-Γαλατακίου
Κορινθία

e-mail: savvop-nik@sch.gr

1.     Όπως προκύπτει από την Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη αρ. πρωτ. 1110 / 14-12-2002, η Σύνοδος τοῦ Οικουμενικοῦ Πατριαρχείου υπέπεσε σε αντικανονική ερμηνεία ενός Ιεροῦ Κανόνος προκειμένου να καταδικάση την Αδελφότητα τῆς Ιερᾶς Μονῆς Εσφιγμένου και τον Ηγούμενο π. Μεθόδιο ως «σχισματικούς».