ΥΠΑΡΧΟΥΝ
κληρικοί, οἱ ὁποῖοι δὲν ἔχουν συναίσθηση τῆς ἱερῆς τους ἀποστολῆς καί, ὅταν
βρίσκονται ἐκτὸς Ἱ. Ναοῦ, ἐκδηλώνονται ὅπως ὅλοι οἱ κοσμικοὶ ἄνθρωποι.Ὅταν δὲν
βγάζουν παντελῶς τὰ ράσα τους, φοροῦν μόνο τὸ ἀντερί, ποὺ συνήθως εἶναι
χρώματος μπλὲ ἢ γκρί, μὲ κόκκινες φόδρες καὶ λάστιχα στὴ μέση. Ἡ γενειάδα τους
δὲν ξεπερνᾶ στὸ μῆκος τὸ ἕνα ἑκατοστό, ἐνῶ τὰ δάχτυλά τους καὶ τὰ μουστάκια
τους εἶναι κιτρινισμένα ἀπὸ τὸ τσιγάρο. Ἡ ὅλη τους ἐμφάνιση ἀποκαλύπτει τὴν πνευματική
τους κενότητα. Οἱ κληρικοὶ αὐτοὶ δὲν ἔχουν καμιὰ σχέση μὲ τοὺς κληρικοὺς τῆς παραδοσιακῆς
Ὀρθοδοξίας. Τηροῦν ὅμως κάποιες παραδόσεις, ποὺ ἔχουν λαϊκὴ προέλευση καὶ ἐμφανίστηκαν
σὲ περιόδους πνευματικῆς παρακμῆς. Ἀναφέρω ἐνδεικτικὰ τὴν παράδοση ποὺ ὑπάρχει
νὰ σέρνει πρῶτος ὁ παπὰς τὸ χορὸ στὰ διάφορα πανηγύρια. Τὸ θεωροῦν ἀδιανόητο νὰ
μὴ χορέψουν! Ἐμφανίζουν ἀκόμα τὴν παράδοση αὐτὴ ὡς ἐκκλησιαστική, τὴν ὁποία ὁπωσδήποτε
πρέπει νὰ διατηρήσουν. Τὶς πραγματικὲς ὅμως παραδόσεις τῆς Ἐκκλησίας ποτὲ δὲν τὶς
ἔχουν τηρήσει καὶ πολλὲς φορὲς ἔχουν προκαλέσει τὸν πιστὸ λαό μας, ὁ ὁποῖος τοὺς
θέλει παραδοσιακούς, μὲ ὀρθόδοξο ἦθος, πάνω ἀπὸ τὶς κοινὲς ἀδυναμίες τῶν λαϊκῶν
καὶ μὲ ἱερὸ ζῆλο.