2. Το
ερώτημα, λοιπόν, περί του ποιό επίσκοπο μνημόνευε ο άγιος Μάξιμος είναι περιττό.
Είναι προφανές, ότι το ερώτημα αυτό τέθηκε, για να συγκριθεί η περίπτωσή του, με τους πιστούς της Εκκλησίας, που ακολουθεί το Παλαιό Ημερολόγιο.
Για το λόγο αυτό, πρέπει να επισημάνουμε δύο τινά:
α. Οι οπαδοί του Νέου Ημερολογίου, όταν στριμώχνονται για την αδιαφορία τους να συμμορφωθούν με τις εντολές των αγίων Πατέρων να αποτειχιστούν από τους κακοδόξους επισκόπους τους, καταφεύγουν στο προσχηματικό επιχείρημα, ότι οι Παλαιοημερολογίτες, που αποτειχίστηκαν, μνημονεύουν άλλους επισκόπους, που δήθεν δεν έχουν τέτοιο δικαίωμα, στη θέση του επιχώριου κανονικού επισκόπου τους, που θεωρούν αιρετικό!
Η τακτική αυτή των Νεοημερολογιτών είναι πρόσχημα, γιατί σαφώς και έχουν το δικαίωμα αυτό. Πέραν τούτου, αν οι Νεοημερολογίτες είναι τίμιοι με το Θεό και τον εαυτό τους, δεν θα έπρεπε να συνδέουν την υποχρέωσή τους να αποτειχίζονται, με το τι κάνουν οι Παλαιοημερολογίτες! Άλλο, το ζήτημα της αποτείχισης κάθε πιστού από τους αιρετικούς επισκόπους του, και άλλο το Παλαιοημερολογητικό ζήτημα!
Αν, υποθέσουμε, ότι δεν υπήρχε η Εκκλησία, που ακολουθεί το Παλαιό Ημερολόγιο. Τότε, τι έπρεπε να κάνουν για τους αιρετικούς επισκόπους τους, όσοι καλόπιστοι και τίμιοι Νεοημερολογίτες θέλουν να μην εκπέσουν της Ορθοδοξίας και βρεθούν "εκτός Εκκλησίας"; Προφανώς, να αποτειχιστούν!
Γιατί όμως δεν το κάνουν αυτό και σήμερα; Συνήθως, ζητάνε από τους άλλους αποτείχηση και δεν δίνουν πρώτοι οι ίδιοι το καλό παράδειγμα!
Δεν υποδείξαμε ποτέ σε κανένα Νεοημερολογίτη αδελφό, να γίνει Παλαιοημερολογίτης! Συστήνουμε μόνο να αποτειχιστεί και τίποτε άλλο. Γιατί αυτό το απλό πράγμα δεν το καταλαβαίνουν;
β. Αλλά, και εάν εξετάσουμε την περίπτωση των πιστών της Εκκλησίας του Παλαιού Ημερολογίου, που μνημονεύουν άλλους επισκόπους, από εκείνους που έπρεπε να μνημονεύουν, αν οι τελευταίοι δεν είχαν φραγκέψει.
Οι Παλαιοημερολογίτες, που αποτειχίστηκαν το 1924, επί 11 ολόκληρα χρόνια δεν μνημόνευαν κανένα επίσκοπο. Και αυτό το έκαναν, γιατί δεν υπήρχε κανένας Ορθόδοξος Επίσκοπος! ΄Οταν το 1935 επέστρεψαν στην Εκκλησία τρεις αρχιερείς, ανέλαβαν τα καθήκοντά τους ως κανονικοί επίσκοποι της Εκκλησίας, η οποία δεν ήταν δυνατό να παραμένει για πάντα αποίμαντη.
Είναι αυτό μέσα στην Παράδοση της Εκκλησίας μας;
Βεβαίως, είναι! Θα αναφέρω ένα εύγλωττο παράδειγμα.΄Οταν η Εκκλησία της Κων/πολης είχε περιέλθει στα χέρια των Αρειανών, οι λίγοι πιστοί δεν μνημόνευαν τον αιρετικό Πατριάρχη της Δημόφιλο (370-380). ΄Ηταν ποίμνιο "ασύντακτον και ανεπίσκοπον" (P.G.36, 213-216). Μνημόνευαν τον παρεπιδημούντα στην Κων/πολη Ορθόδοξο επίσκοπο Ναζιανζού άγιο Γρηγόριο Θεολόγο, τον οποίο ακολούθως η Εκκλησία αποδέχτηκε ως κανονικό Πατριάρχη Κων/πολης, καίτοι ποτέ δεν είχε εκλεγεί επίσκοπος Κων/πολης! Το ίδιο συνέβη και με όσους το 1924 και μετά, αρνήθηκαν να φραγκέψουν με το να δεχθούν το Νέο Ημερολόγιο και όλες τις πλάνες του Παπισμού και του Οικουμενισμού!
Αν, οι αποτειχισμένοι το 1924, παρέμειναν για πάντα, χωρίς επισκόπους, δεν θα έρχονταν στιγμή, που δεν θα υπήρχε σε αυτήν ούτε ένας κληρικός; Άραγε, αυτό θέλουν για την Εκκλησία μας, την Εκκλησίατου Χριστού,οι αδελφοί Νεοημερολογίτες;
Είναι προφανές, ότι το ερώτημα αυτό τέθηκε, για να συγκριθεί η περίπτωσή του, με τους πιστούς της Εκκλησίας, που ακολουθεί το Παλαιό Ημερολόγιο.
Για το λόγο αυτό, πρέπει να επισημάνουμε δύο τινά:
α. Οι οπαδοί του Νέου Ημερολογίου, όταν στριμώχνονται για την αδιαφορία τους να συμμορφωθούν με τις εντολές των αγίων Πατέρων να αποτειχιστούν από τους κακοδόξους επισκόπους τους, καταφεύγουν στο προσχηματικό επιχείρημα, ότι οι Παλαιοημερολογίτες, που αποτειχίστηκαν, μνημονεύουν άλλους επισκόπους, που δήθεν δεν έχουν τέτοιο δικαίωμα, στη θέση του επιχώριου κανονικού επισκόπου τους, που θεωρούν αιρετικό!
Η τακτική αυτή των Νεοημερολογιτών είναι πρόσχημα, γιατί σαφώς και έχουν το δικαίωμα αυτό. Πέραν τούτου, αν οι Νεοημερολογίτες είναι τίμιοι με το Θεό και τον εαυτό τους, δεν θα έπρεπε να συνδέουν την υποχρέωσή τους να αποτειχίζονται, με το τι κάνουν οι Παλαιοημερολογίτες! Άλλο, το ζήτημα της αποτείχισης κάθε πιστού από τους αιρετικούς επισκόπους του, και άλλο το Παλαιοημερολογητικό ζήτημα!
Αν, υποθέσουμε, ότι δεν υπήρχε η Εκκλησία, που ακολουθεί το Παλαιό Ημερολόγιο. Τότε, τι έπρεπε να κάνουν για τους αιρετικούς επισκόπους τους, όσοι καλόπιστοι και τίμιοι Νεοημερολογίτες θέλουν να μην εκπέσουν της Ορθοδοξίας και βρεθούν "εκτός Εκκλησίας"; Προφανώς, να αποτειχιστούν!
Γιατί όμως δεν το κάνουν αυτό και σήμερα; Συνήθως, ζητάνε από τους άλλους αποτείχηση και δεν δίνουν πρώτοι οι ίδιοι το καλό παράδειγμα!
Δεν υποδείξαμε ποτέ σε κανένα Νεοημερολογίτη αδελφό, να γίνει Παλαιοημερολογίτης! Συστήνουμε μόνο να αποτειχιστεί και τίποτε άλλο. Γιατί αυτό το απλό πράγμα δεν το καταλαβαίνουν;
β. Αλλά, και εάν εξετάσουμε την περίπτωση των πιστών της Εκκλησίας του Παλαιού Ημερολογίου, που μνημονεύουν άλλους επισκόπους, από εκείνους που έπρεπε να μνημονεύουν, αν οι τελευταίοι δεν είχαν φραγκέψει.
Οι Παλαιοημερολογίτες, που αποτειχίστηκαν το 1924, επί 11 ολόκληρα χρόνια δεν μνημόνευαν κανένα επίσκοπο. Και αυτό το έκαναν, γιατί δεν υπήρχε κανένας Ορθόδοξος Επίσκοπος! ΄Οταν το 1935 επέστρεψαν στην Εκκλησία τρεις αρχιερείς, ανέλαβαν τα καθήκοντά τους ως κανονικοί επίσκοποι της Εκκλησίας, η οποία δεν ήταν δυνατό να παραμένει για πάντα αποίμαντη.
Είναι αυτό μέσα στην Παράδοση της Εκκλησίας μας;
Βεβαίως, είναι! Θα αναφέρω ένα εύγλωττο παράδειγμα.΄Οταν η Εκκλησία της Κων/πολης είχε περιέλθει στα χέρια των Αρειανών, οι λίγοι πιστοί δεν μνημόνευαν τον αιρετικό Πατριάρχη της Δημόφιλο (370-380). ΄Ηταν ποίμνιο "ασύντακτον και ανεπίσκοπον" (P.G.36, 213-216). Μνημόνευαν τον παρεπιδημούντα στην Κων/πολη Ορθόδοξο επίσκοπο Ναζιανζού άγιο Γρηγόριο Θεολόγο, τον οποίο ακολούθως η Εκκλησία αποδέχτηκε ως κανονικό Πατριάρχη Κων/πολης, καίτοι ποτέ δεν είχε εκλεγεί επίσκοπος Κων/πολης! Το ίδιο συνέβη και με όσους το 1924 και μετά, αρνήθηκαν να φραγκέψουν με το να δεχθούν το Νέο Ημερολόγιο και όλες τις πλάνες του Παπισμού και του Οικουμενισμού!
Αν, οι αποτειχισμένοι το 1924, παρέμειναν για πάντα, χωρίς επισκόπους, δεν θα έρχονταν στιγμή, που δεν θα υπήρχε σε αυτήν ούτε ένας κληρικός; Άραγε, αυτό θέλουν για την Εκκλησία μας, την Εκκλησίατου Χριστού,οι αδελφοί Νεοημερολογίτες;
Τέλος.
