ΑΝΑΓΚΗ ΕΛΕΓΧΟΥ -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.


Ένα από τα πιο φυσιολογικά γνωρίσματα του ανθρώπου είναι το ενδιαφέρον του για την ζωή και την υγεία του. Όλοι προσέχουμε τον εαυτό μας· αγωνιζόμαστε για τη συντήρησή του, αγωνιούμε για τη διατήρησή του, φροντίζουμε για την καλύτερη κατάστασή του. Οι προσπάθειές μας οι καθημερινές – από την πιο απλή ασχολία ως και την ίδια μας την εργασία – οι επιστήμες όλες – από την ιατρική ως και την αστρονομία – ο πολιτισμός που καλλιεργούμε, με μια λέξη τα πάντα αποβλέπουν στον έλεγχο και στην φροντίδα της φυσικής μας ζωής. Και είναι πράγματι σωστό αυτό το ενδιαφέρον, αφού ο ίδιος ο Πλάστης μας φύτεψε μέσα μας ισχυρό το ένστικτο της αυτοσυντηρήσεως και είναι ευλογημένο, όταν δεν γίνεται αυτοσκοπός και δεν καταντά θεότητα για τον άνθρωπο.  

Χαιρετισμοί της Κυρίας Θεοτόκου -- Orthodox Hymns


O Συναξαριστής της ημέρας.


Παρασκευή, 23 Φεβρουαρίου 2018

Α Χαιρετισμοί. Πολυκάρπου, επισκόπου Σμύρνης,

Τη ΚΓ΄ (23η) του αυτού μηνός Φεβρουαρίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ  Επισκόπου Σμύρνης.                                                                                            

Πολύκαρπος ο ένδοξος Ιερομάρτυς του Χριστού ήτο γέννημα και θρέμμα της πόλεως Εφέσου, εις την οποίαν εγεννήθη περί το έτος ξη΄ (68) μ.Χ. Οι γονείς του ήσαν πλουσιώτατοι, αλλ’ ευσεβείς και ελεήμονες· ο πατήρ του ωνομάζετο Παγκράτιος και η μήτηρ του Θεοδώρα. Τούτους διέβαλον εις τον εξουσιαστήν της Εφέσου Μαρκίωνα, ότι ήσαν Χριστιανοί· όθεν έστειλεν εκείνος στρατιώτας, οίτινες τους παρουσίασαν έμπροσθέν του, ήτο δε τότε η Θεοδώρα έγκυος εις τούτον τον Άγιον. Λέγει δε τότε προς αυτούς ο Μαρκίων· «Διατί δεν υπακούετε σεις εις τους βασιλικούς ορισμούς, αλλά καταφρονείτε τους μεγάλους θεούς και προσκυνείτε τον Χριστόν»; Οι γονείς του Αγίου απεκρίθησαν, χωρίς καθόλου να δειλιάσουν· «Ημείς, ω εξουσιαστά, εδιδάχθημεν από τους Αποστόλους του Κυρίου μας να πιστεύωμεν και να προσκυνούμεν τον αληθινόν Θεόν, τον Ποιητήν του ουρανού και της γης, τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, εις του οποίου το όνομα εβαπτίσθημεν και αυτόν ομολογούμεν και κηρύττομεν· τα δε άψυχα και αναίσθητα είδωλα, τα οποία έχετε σεις δια θεούς, ημείς τα αποστρεφόμεθα και τα εξουθενούμεν».

Ο ουράνιος διάκος


Ο ΠΑΤΗΡ Αθανάσιος Χαμακιώτης (1967), ο σεμνός λευίτης της «Νεραντζιώτισσας» Αμαρουσίου, λειτουργούσε κάποια μέρα στο παρεκκλήσι της Παναγίας. Mία γυναίκα από το εκκλησίασμα, η Ε.Μ., πού στεκόταν μπροστά στο ιερό βλέπει έναν ξανθό διάκονο με λευκή στολή νά υπηρετεί τον π. 'Αθανάσιο μπροστά στην άγία Tράπεζα. 
Μάλιστα στεκόταν πάντα στα δεξιά του στη διάρκεια της θείας λειτουργίας δεν βγήκε καθόλου από το άγιο βήμα.
 Σκέφτηκε η γυναίκα πώς θα ήταν νεοχειροτονημένος, και του μάθαινε ο ιερέας τη λειτουργική τάξη. Η λειτουργία τελείωσε και ο κόσμος έφυγε. Εκείνη όμως παρέμεινε για να ικανοποιήσει την περιέργειά της, να δει ποίος ήταν ο διάκονος. Ο π. Αθανάσιος κατέλυσε κι έφυγε, αλλά ο διάκονος δεν έβγαινε από το ιερό. 
Τότε η γυναίκα άνοιξε το παραπέτασμα. Μα δεν είδε κανέναν. Ο διάκονος είχε εξαφανιστεί. και άλλη έξοδος δεν υπήρχε!
 
Όταν αργότερα διηγήθηκε στον π. Αθανάσιο το περιστατικό, εκείνος με απλότητα της είπε:
 Αυτά, παιδί μου, συμβαίνουν, αλλά μη λες πουθενά τίποτα".

Του πολυάθλου Στρατηγού Μακρυγιάννη:


 «…σιχάθηκα τέτοια ΄λευθερία. Αν μας έλεγε κανένας αυτείνη την λευτερία οπού θα γευόμαστε, θα περικαλούσαμε τον Θεόν να μας αφήση εις τους Τούρκους, άλλα τόσα χρόνια, όσο να γνωρίσουν οι άνθρωποι τι θα ειπή πατρίδα, τι θα ειπή θρησκεία, τι θα ειπή φιλοτιμία, αρετή και τιμιότητα. Αυτά λείπουν απ’ όλους εμάς, στρατιωτικούς και πολιτικούς… Ο Θεός ας κάμη το έλεός του να μας γλυτώση από τον μεγάλον γκρεμνόν οπού τρέχομεν να τζακιστούμεν…». 


Τη ΚΒ΄ (22α) του αυτού μηνός Φεβρουαρίου, μνήμη των Οσίων Πατέρων ημών ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ και ΛΙΜΝΑΙΟΥ.


Θαλάσσιος και Λιμναίος οι Όσιοι Πατέρες ημών ήκμασαν εν Συρία επί των ημερών του Επισκόπου Κύρου Θεοδωρήτου (393-458) όστις έγραψε και τον Βίον αυτών. Και ο μεν εις εκ των δύο τούτων Οσίων, ο Θαλάσσιος, κτίσας ασκητήριον επί μικρού όρους άνωθεν χωρίου τινός της Κύρου, ονομαζομένου Τιλλίμας, υπερέβαλεν όλους τους τότε Οσίους κατά την απλότητα του ήθους και κατά το ταπεινόν φρόνημα. Ο δε έτερος, ο Λιμναίος, όστις ήτο τότε πολύ νέος κατά την ηλικίαν, υπεραγαπών την ασκητικήν ζωήν, επήγε προς τον ανωτέρω μέγαν Θαλάσσιον, και διδαχθείς παρ’ αυτού τα της ασκητικής πολιτείας μαθήματα, επήγεν έπειτα προς τον αοίδιμον Όσιον Μάρωνα. Τούτου του Μάρωνος μιμηθείς την ζωήν ο θείος Λιμναίος, ηγάπησε να διέλθη τον βίον του χωρίς στέγην και σκέπασμα·

π. Θεόδωρος Ζήσης, Εντείνονται οι διώξεις Ορθοδόξων Κληρικών


Τη ΚΒ΄ (22α) του αυτού μηνός Φεβρουαρίου, μνήμη των εν τοις Ευγενίου ευρεθέντων Ιερών ΛΕΙΨΑΝΩΝ Αγίων ΜΑΡΤΥΡΩΝ και ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ.


Τα Ιερά Λείψανα ταύτα ευρέθησαν όταν ο αγιώτατος Πατριάρχης Θωμάς ήτο εις τον θρόνον της Κωνσταντινουπόλεως. Ευρέθησαν δε πρώτον τα τίμια λείψανα Αγίων τινών Μαρτύρων κεκρυμμένα υπό την γην, τα οποία ανεκομίσθησαν αμέσως ευλαβώς τε και σεβασμίως υπό του Πατριάρχου Θωμά και του συρρεύσαντος πανταχόθεν λαού, πολλαί δε και διάφοροι ασθένειαι εθεραπεύθησαν τότε. Μετά παρέλευσιν δε ετών πολλών, απεκαλύφθη εκ Θεού εις κληρικόν τινα και καλλιγράφον, ονόματι Νικόλαον, ότι μεταξύ των ιερών εκείνων Λειψάνων συμπεριλαμβάνονται και τα άγια λείψανα των Αποστόλων Ανδρονίκου και Ιουνίας, οίτινες αναφέρονται και υπό του θείου Αποστόλου Παύλου εις την προς Ρωμαίους επιστολήν εις την οποίαν γράφει· «Ασπάσασθε Ανδρόνικον και Ιουνίαν, τους συγγενείς μου και συναιχμαλώτους μου, οίτινες εισίν επίσημοι εν τοις Αποστόλοις, οι και προ εμού γεγόνασιν εν Χριστώ» (Ρωμ. ιστ: 7).

ΑΚΡΩΣ ΑΝΗΣΥΧΑΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ


ΑΝΟΙΚΤΗ  ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ  ΠΡΟΣ                                   
ΕΠΙΣΤΗΘΙΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΥΣ

                                                                                                         22.2.2018

Ἀγαπητοὶ  ἐν Χριστῷ ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφές,


ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΑΓΙΑ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΡΤΗ.
ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝ ΑΓΑΘΟΝ ΣΕ ΣΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΤΟΥΣ ΟΙΚΕΙΟΥΣ ΣΑΣ.

Θὰ πρέπῃ νὰ ἔχει πέσει πρὸ πολλοῦ καὶ στὴν ἀντίληψίν σας ὅτι συνεχῶς αὐξάνονται οἱ σατανικὲς ἀντιξοότητες, ποὺ μᾶς ἀπασχολοῦν, μᾶς ταλανίζουν καὶ μᾶς δημιουργοῦν ἀφόρητη ἀθυμία στὴ ψυχὴ ὑπὲρ τοῦ δεόντος.

ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ - ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 4/3/18

ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ